Adultery "లావణ్య"

[anaamika]

అప్డేట్ – 24

.................కొద్దిసేపు నాకు, తన మధ్య వాదన జరిగింది. కానీ చివరికి నేను తనకి చూపించడానికి ఒప్పుకున్నాను...............

నేను కాల్ కట్ చేసాను. తనకి చూపించాలా వద్దా అని ఆలోచించడం మొదలుపెట్టాను... అప్పుడు నాకు ఒక ఆలోచన వచ్చింది. ఒకవేళ లవ్లీ నాకేమైనా పరీక్ష లాంటిది పెడుతుందా ? లావణ్య విషయంలో నేను నిజంగా సీరియస్ గా ఉన్నానా లేదా అని టెస్ట్ చేస్తుందా... అయితే మళ్ళీ నాకొక ఆలోచన వచ్చింది. అసలు ఎవరైనా ఇలాంటి పరీక్ష ఎలా పెడతారు ? ఏమైనా జరగనీ అనుకొని నేను ఒక నిర్ణయం తీసుకున్నాను. నేను కనీసం లవ్లీ దృష్టిలో అయినా సరే లావణ్య విషయంలో సీరియస్ గానే వున్నానని తెలిసేలా చేస్తాను... దాదాపు 10 నిమిషాలు గడిచాయి. తర్వాత తన దగ్గర నుండి మెసేజ్ వచ్చింది...

లవ్లీ : ఏమైంది ? నేను వెయిట్ చేస్తున్నాను.

ఆకాష్ : సారీ రా లవ్లీ, నేను అలా చూపించలేను. నేను లావణ్యని ప్రేమిస్తున్నాను. తనకి మోసం చేయలేను...

లవ్లీ : అరేయ్, అది కేవలం ఒక నిమిషంలో చూపించడమే కదరా.

ఆకాష్ : సారీ రా లవ్లీ, అది 2 నిమిషాలు అయినా, 1 సెకను అయినా, నేను అలా చేయలేను...

ఆ తర్వాత లవ్లీకి ఏమైందో తెలియదు. ఆ రాత్రి తన దగ్గర నుండి మళ్ళీ ఎలాంటి మెసేజ్ రాలేదు. బహుశా తను కోపంగా ఉండి ఉంటుంది... తర్వాత రోజు అజయ్ నన్ను కలిసాడు...

అజయ్ : ఆకాష్ అన్నా, మన సంగతి ఏమైంది ? మీరు మీ పని పూర్తి చేసుకున్నారు. నా గురించి కూడా కొంచెం ఆలోచించండి...

ఆకాష్ : చూడు రా, నిజం చెప్పాలంటే, నేను నీతో అలా చేయలేను. ఎందుకంటే నాకు అలా చేయడం నచ్చదు. కాదు కూడదు అంటే, నేను నీ కోసం ఒక అబ్బాయిని వెతికి పెడతాను. అతను నీకు ఫుల్ ఎంజాయిమెంట్ ఇస్తాడు.

అజయ్ : (వాడు సంతృప్తి చెందలేదు) కానీ............. మీరు అయితే వేరేలా ఉంటుంది...

ఆకాష్ : నువ్వు మనసు బాధపెట్టుకోకు రా. నేను చదివే కాలేజీలో అలాంటి అబ్బాయిలు ఉన్నారు. వాళ్ళు నీకు ప్రతిరోజు ఆనందాన్ని ఇస్తారు. (నా మాట విని వాడు వెంటనే సంతోషపడ్డాడు)...

అజయ్ : అయితే దయచేసి చెప్పండి, మీరు వాళ్లకి నన్ను ఎప్పుడు కలిపిస్తారు...

ఆకాష్ : తొందర పడకురా... నీ పని రేపే అయ్యేట్లు చూస్తాను.

అజయ్ : థాంక్స్ ఆకాష్ అన్నా...

మరుసటి రోజే నేను అజయ్ ని రామాయంపేటకి పంపించాను, నాకు తెలిసిన ఒక స్నేహితుడి దగ్గరికి. అతనికి అబ్బాయిల గుద్ద దెంగడం అంటే చాలా ఇష్టం. అజయ్ కి అతనితో గుద్ద దెంగించుకోవడం చాలా ఆనందాన్ని ఇచ్చింది (అతను తర్వాత నాకు చెప్పాడు)... ప్రస్తుత పరిస్థితి ఏమిటంటే, అజయ్ తనంతట తానే గుద్ద దెంగించుకోవడానికి వెళ్ళిపోయేవాడు, ఎప్పుడు అతని మనసు కోరుకుంటే అప్పుడు... ఏదేమైనా... ఇప్పుడు ఇలాగే టైం గడిచిపోయింది.

నాకు ఎప్పుడు లావణ్యతో రొమాన్స్ చేయడానికి అవకాశం కుదిరితే, అప్పుడు నేను చాలా ఎంజాయ్ చేసేవాణ్ణి. ఇప్పుడు లావణ్య లేకుండా ఉండటం కూడా కష్టం గా అనిపిస్తుంది. ఈ మధ్య లో లవ్లీ పెళ్లి కూడా జరిగిపోయింది. లవ్లీ భర్తతో కూడా నాకు మంచి స్నేహం ఏర్పడింది... లవ్లీతో తరచుగా మాట్లాడేవాడిని. తను ప్రతిసారి నా మొడ్డని చూడాలని అడిగేది. అయితే నేను ప్రతిసారి తనకి కుదరదు అని చెప్పేవాడిని.

టైం తన వేగవంతమైన వేగంతో పరుగెడుతోంది. నేను గ్రాడ్యుయేషన్ పూర్తి చేసుకున్నాను. ఇప్పుడు నేను ఒక మంచి ఉద్యోగం కోసం వెతకడం మొదలుపెట్టాను. వుద్యోగం దొరికిన తర్వాత నేను లావణ్యని పెళ్లి చేసుకుని నా ఇంటిని బాగా సెట్ చేసుకోవాలి... అయితే విధి ఇంకోలా వుంది. నేను నా ఉద్యోగం వెతుక్కోవడానికి హైదరాబాద్ కి వెళ్ళాను. అక్కడ నాకు చాలా ఇబ్బందులు పడిన తర్వాత ఒక మంచి ఉద్యోగం దొరికింది.

నేను మా ఇంట్లో ఉన్నప్పుడు రాత్రి లావణ్యతో మాట్లాడేవాడిని కాదు. ఇంట్లో వాళ్ళు ఎవరైనా వింటారేమోనని భయపడేవాడిని. అయితే ఇప్పుడు నేను హైదరాబాద్ లో ఉన్నాను. ఇప్పుడు నాకు ఎలాంటి భయం లేదు. పగలు అయితే నేను లావణ్యతో ప్రతిరోజు మాట్లాడేవాడిని. రాత్రి నేను ఆఫీసు నుండి తిరిగి వచ్చేసరికి చాలా అలసిపోయేవాడిని. అందుకే త్వరగా భోజనం చేసి పడుకునేవాడిని. ఈరోజు ఇది శుక్రవారం రాత్రి. శనివారం, ఆదివారం 2 రోజులు నాకు సెలవు ఉంది. నేను ఈరోజు రాత్రి లావణ్యతో మాట్లాడాలి అనుకున్నాను. అందుకే నేను లావణ్యతో పగలే చెప్పాను, నేను నీకు రాత్రి ఫోన్ చేస్తానని. తను వద్దు, చేయకండి, నేను అమ్మతో కలిసి పడుకుంటాను, ఫోన్ లో మాట్లాడితే వాళ్లకి తెలిసిపోతుంది అని చాలాసార్లు చెప్పింది. అయితే నేను తన మాట వినలేదు.

(బహుశా వింటే బావుండేదేమో. అయితే ఒకవేళ విని ఉంటే, ఈ రహస్యం నాకు ఎప్పుడూ తెలిసి ఉండేది కాదు. ఒకవేళ రహస్యం బయటపడకపోయి ఉంటే, బహుశా నాకు మంచే జరిగి ఉండేది. నేను ఇలాగే నా జీవితాన్ని గడిపేవాణ్ణి. కానీ అందరూ అంటారు కదా, విధి ఏది రాస్తే అది జరిగి తీరుతుంది అని)

రాత్రి దాదాపు 11 గంటలు అయి ఉంటుంది. నేను తనకి ఒక మిస్డ్ కాల్ ఇద్దాం అనుకున్నాను. తనకి నేను మాట్లాడాలని అనుకుంటున్నట్లు అర్ధం అవుతుంది అనుకున్నాను. నేను తనకి కాల్ చేసినప్పుడు, తన నంబర్ బిజీ వస్తోంది (నాకు కాల్ వెయిటింగ్ అని చూపించింది). నేను ఇంత రాత్రి తను ఎవరితో మాట్లాడుతుందా అని ఆలోచించాను. మళ్ళీ కొద్దిసేపు ఆగి తర్వాత కాల్ చేసాను. అప్పుడు కూడా బిజీ నే వస్తోంది... నేను కాల్ చేస్తూ చేస్తూ రాత్రి 2 గంటలు అయింది. ఆ తర్వాత రింగ్ అవడం మొదలైంది. కానీ లావణ్య నా కాల్ కట్ చేసింది. మెసేజ్ చేసింది...

లావణ్య : ఏమైంది ?

ఆకాష్ : నువ్వు రాత్రి 11 గంటల నుండి ఇప్పటి వరకు ఎవరితో మాట్లాడుతున్నావు ?

లావణ్య : నేను మా అత్తతో మాట్లాడుతున్నాను...

ఆకాష్ : నువ్వు రాత్రి 3 గంటల వరకు మీ అత్తతో మాట్లాడుతున్నావా ?

లావణ్య : అవును, మేము అలాగే మాట్లాడుకుంటాము...

ఆకాష్ : మీ అత్త తోనా !! మీ అమ్మ తో మాట్లాడితే, దాన్ని అర్థం చేసుకోగలను. నువ్వు ఇంతసేపు నిజంగానే అత్తతో నే మాట్లాడుతున్నావా ? ఏ విషయం గురించి ?

లావణ్య : ఏమీ లేదు. మేము అలాగే మాట్లాడుకుంటాము.

తర్వాత నేను ప్రతిరోజు రాత్రి లావణ్యకి కాల్ చేస్తూనే పోయాను. తన నంబర్ ప్రతిరోజు రాత్రి బిజీగానే ఉండేది. తర్వాత రోజు ఉదయం తను నాకు ఏదో ఒక సాకు చెప్పేది. ఒకసారి స్నేహితురాలితో మాట్లాడుతున్నానని, ఒకసారి అత్తతో మాట్లాడుతున్నానని ఇలా చెబుతూ వచ్చింది. అయితే నాకు తన మాట మీద ఏ మాత్రం నమ్మకం కలగలేదు. ఎందుకంటే తాను మాట్లాడాలనుకుంటే పగలంతా టైం దొరుకుతుంది కదా, అయితే తను రాత్రి మాత్రమే ఎందుకు మాట్లాడుతుంది. ఎక్కడో ఏదో మిస్టరీ ఉంది... ఈ మిస్టరీ గురించి తెలుసుకోవాలంటే నేను బోధన్ కి వెళ్ళి తీరాలి.

నా మనసులో ఒక ఆలోచన వచ్చింది. నాకు ఒకరి మీద అనుమానం వచ్చింది. అది తెలుసుకోవాలంటే నాకు అంబర్ హెల్ప్ అవసరం అవుతుంది. తర్వాత ఒక రోజు శుక్రవారం రాత్రి ఆఫీసు నుండి బయటికి రాగానే నేను వెంటనే హైదరాబాద్ MGBT కి వెళ్ళాను. అక్కడ నుండి మా ఇంటికి వెళ్ళే బస్సు ఎక్కాను. రాత్రి ఏదో ఒక టైములో నేను బోధన్ కి చేరుకున్నాను. ఇంటికి వెళ్లి పడుకున్నాను. ఇప్పుడు ఉదయం నిద్ర లేచిన తర్వాత నేను చేయాల్సిన మొదటి పని అంబర్ ని కలవడం. నేను వాడికి కాల్ చేసి హవేలీ నుండి బయటికి రమ్మని చెప్పాను.

అంబర్ : హాయ్, నువ్వు నన్ను పూర్తిగా మర్చిపోయావు. కనీసం ఫోన్ లు కూడా లేవు. అమ్మాయి దొరకగానే స్నేహితుడిని మర్చిపోయావు.

ఆకాష్ : నిజం చెప్పాలంటే నువ్వు అనేది పూర్తిగా కరెక్ట్. నేను నిన్ను క్షమించమని అడుగుతున్నాను... అయితే నేను నిన్ను మర్చిపోయాను అని కాదు. (వాణ్ని కౌగలించుకుంటూ) నువ్వు నా ప్రాణం... సరే, విను, నాకు నీతో ఒక చిన్న పని ఉంది...

అంబర్ : సరే చెప్పు. (నేను వాడికి మొత్తం విషయం అర్థమయ్యేలా చెప్పాను. వాడు తన తల ఊపుతూ కేవలం అవును, సరే అని అంటున్నాడు).

కొద్దిసేపటి తర్వాత వాడు, నేను పురాతన కోట వైపు వెళ్ళాము. అక్కడ రాకీ మా కోసం ఎదురుచూస్తున్నాడు.

(నేను అంబర్ తో రాకీకి ఫోన్ చేయమని, కోట దగ్గర కలవమని చెప్పాను. అలాగే అంబర్ హెల్ప్ తోనే రాకీ, లావణ్యల మధ్య సంబంధం ఇంకా కొనసాగుతోందా లేదా అని తెలుసుకోవాలనుకున్నాను. ఎందుకంటే నాకు రాకీ తో పరిచయం లేదు. అందుకే అంబర్ హెల్ప్ కావాల్సి వచ్చింది).

కోట దగ్గరికి వెళ్లి రాకీ, అంబర్ చేతులు కలుపుకున్నారు. నేను కూడా రాకీతో చేయి కలపాల్సి వచ్చింది. అంబర్ మా ఇద్దరినీ పరిచయం చేసాడు. తర్వాత మేము కొద్దిసేపు మాట్లాడుకున్నాము. తర్వాత నేను అంబర్ కి మోచేతితో సైగ చేసాను (లావణ్య సంగతి అడగమని).

అంబర్ : అవును, రాకీ, మీ మేడమ్ ఎలా ఉన్నారు ? మీరు మాట్లాడుకోవడం జరుగుతోందా లేదా ?

రాకీ : ఏ మేడమ్ ?

అంబర్ : అరే, లావణ్య గురించి అడుగుతున్నాను. మీరు ఇద్దరు విడిపోయారు కదా.

రాకీ : అలాంటిది ఏమీ లేదు. కేవలం మా ఇద్దరి మధ్య ఒక చిన్న గొడవ మాత్రమే జరిగింది. 3-4 రోజుల తర్వాత అంతా మామూలు అయిపొయింది. మేము మళ్ళీ మాట్లాడుకోవడం మొదలుపెట్టాము.

అంబర్, నేను ఒకరినొకరు ఆశ్చర్యంగా చూసుకున్నాము. ఇద్దరం కళ్ళతో ఒకరినొకరు ప్రశ్నలు అడగడం మొదలుపెట్టాము. రాకీ ఏమి చెబుతున్నాడు ? 3-4 రోజుల తర్వాత నుండే వీళ్ళు ఇద్దరూ మాట్లాడుకోవడం మొదలుపెట్టారా ? అంటే లావణ్య మొదటి నుండి ఇప్పటి వరకు నన్ను మోసం చేస్తోంది. తర్వాత నేను అంబర్ ని కంటిన్యూ చేయమని సైగ చేసాను...

అంబర్ : ఏమీ లేదు, ఎలా మాట్లాడుతున్నావు ? తను నీ ఫోన్ తియ్యదు కదా.

రాకీ : దానమ్మని దెంగా... అది నా ఫోన్ ఎత్తదా ? అయితే ఇప్పుడే చేస్తాను చూడు.

ఒకసారి మళ్ళీ మేము ఇద్దరం ఒకరినొకరు చూసుకున్నాము. మళ్ళీ కళ్ళతో ప్రశ్నలు వేసుకున్నాము. ఇతను లావణ్య గురించి ఇలా ఎలా మాట్లాడుతున్నాడు. నాకు కోపం వచ్చింది. అయితే నేను నిశ్శబ్దంగా ఉండటమే మంచిది అనుకున్నాను. రాకీ లావణ్యకి ఫోన్ చేసాడు. ఫోన్ ని స్పీకర్ లో పెట్టాడు.

రాకీ : నువ్వు ఎక్కడ ఉన్నావు ?

లావణ్య : నేను ఇప్పుడు రామాయంపేటకి వెళ్తున్నాను. ఎందుకు ?

రాకీ : ఈ సంగతి నువ్వు రాత్రి నాకు చెప్పలేదు కదా, నువ్వు రామాయంపేటకి వెళుతున్నట్లు.

లావణ్య : ఒక ముఖ్యమైన పని ఉంది. అందుకే వెళ్ళాల్సి వస్తోంది.

రాకీ : నీయమ్మ పూకేంకాదు, నువ్వు ఎప్పుడూ ఇలాగే చేస్తావు. నాకు ఉదయం చెప్పొచ్చు కదా.

లావణ్య, రాకీ మాట్లాడుకుంటూనే ఉన్నారు. ఇక్కడ నా గుండె పగిలి వెయ్యి ముక్కలైంది. నా లావణ్య, తన కోసం నేను ఏదైనా చేయగలను, తను నన్ను మోసం చేసింది. ఈ రాకీ నా ముందే లావణ్యని బూతులు తిడుతున్నాడు. నేను ఏమీ చేయలేకపోయాను. ఎలా చేస్తాను ? లావణ్య నన్ను మోసం చేయకపోతే, నేను అప్పుడు ఏదైనా చేయగలిగేవాడిని. అంబర్ నా పరిస్థితిని అర్థం చేసుకున్నాడు. అందుకే అతను రాకీకి వీడ్కోలు చెప్పాడు. మేము ఇద్దరం అక్కడి నుండి వెళ్ళిపోయాము.