15-10-2025, 08:51 AM
(This post was last modified: 15-10-2025, 08:52 AM by Black Mask VILLIAN. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
அந்த வார இறுதியில் ஷ்ரதா மற்றும் கோகிலா இருவரும் தங்களது Business Trip-ஐ முடித்துவிட்டு சென்னை வந்தனர். வைஷ்ணவி விடுத்திருந்த அழைப்பை மறந்தான் விமல், அவனுக்கு அந்த வார இறுதியில் தனிமை மற்றும் ஓய்வு தேவையாய் இருந்தது அதனால் தன் மொபைலை கூட Switch Off செய்து விட்டு தூங்கி போனான்.
அடுத்த வாரம் மீண்டும் பரபரப்பாய் ஆரம்பித்தது, தனக்கு துணையாக இருக்க Hire செய்யப்பட்டிருந்த ஐஷ்வர்யா-வை Onboard செய்தாள் கோகிலா. அவளை வரவேற்று அனுப்பபட்ட மெயிலை பார்த்த விமல்-க்கு தான் அதிர்ச்சி. ஆனால் அதை வெளிகட்டாமல் இயல்பாக நடந்து கொண்டான். எல்லா ஃபார்மாலிட்டீஸ் முடிந்து ஐஸ்வர்யா தனது அறைக்கு வரும் போது மதியம் ஆகியிருந்தது. அப்போது தான் கோகிலா, காவியா மற்றும் கவிதா-வை ஐஸ்வர்யா-விற்கு அறிமுகப்படுத்தி சென்றாள். அவர்களும் Lunch-க்கு ஐஸ்வர்யா-வை அழைப்பு விடுக்க அவளும் சேர்ந்து கொண்டாள்.
அன்று அவர்களது Development server-ல் Front End-ல் மிகப்பெரிய பிரச்சனை வரவே விமல் பிசியானான். அவனுடன் சுப்பு-வும் இருந்தாள், இருவரும் சேர்ந்து அதனை சரிசெய்ய முயற்சித்து கொண்டிருந்தனர். அவர்களுக்கு உதவியாக Dev-Ops எஞ்சினியரான முகேஷும் இருந்தான். அவர்கள் அவ்வப்போது பேசி கொண்டே தங்கள் வேலையை தொடர்ந்தனர்.
‘ப்ரோ….’
‘சொல்லு முகேஷ்…’
‘நம்ம கம்பனில ஆள் எடுக்குராங்களா?’
‘தெரியலியேடா… ஏன்?’
‘இல்ல ஏன் ஆளோட அக்காக்கு தான்… அவங்க இதுக்கு முன்ன Software Developer-ரா இருந்து அப்றம் Business Analyst-டா இருந்தாங்க...’
‘ஓ.. Business Analyst டா…’
’ஆமா… ஆனா 3 வருஷமா ஜாப்க்கு போகல…’
‘ஏன்?‘
‘கல்யாணம் ஆயிருச்சி, அப்றம் வேலை பாக்கல…’
‘ஓகே…’
‘வாய்ப்பிருக்கா ப்ரோ?’
‘ஹ்ம், I don’t know டா கேட்டு பாக்குரேன்…’
‘சரி ப்ரோ… ’
‘……’
‘ப்ரோ பசிகுது ப்ரோ, சாப்ட போவோமா?’
‘இருடா, இன்னும் கொஞ்சம் தான் அப்றம் code commit பண்ணிட்டு போலாம்…’
‘சரி… அப்போ நான் போய் Coffee machine-ல coffee எடுத்துட்டு வரேன், என்னால முடியல…’
‘ஹ்ம்…’ என மீண்டும் தன் பணி தொடர்ந்தான்
‘என்ன விமல் புதுசா business தொடங்கிருக்கீங்க போல?’
‘நானா… இல்லையே..’
‘நான் தான் பாத்தேனே, Consultancy business பண்ணிட்டுருந்தீங்களே…’ என கலகல’வென சிரித்தாள்
‘இதுல என்ன இருக்கு, அவன் கேட்டான் நான் try பண்ணுரேனு சொன்னேன் அவ்ளோ தான்… அப்டி பாத்தா நீ கூட தான் உன் ஆள கூட்டி வந்த...’ என்க அமைதியானாள்
‘See…. I know ur situation and I’m happy for that. But இந்த பையனுக்கும் அவன் ஆசைபட்ட பொண்ணோட வாழ ஆசை இருக்கும்ல… அவன் இப்போ இத கேட்டதுக்கு காரணமும் அது தான்….’
‘…….’
‘ஒருவேளை அவன் லவ் பண்ணுர பொண்ணோட அக்கா-க்கு அவன பத்தி தப்பான அபிப்ராயம் கூட இருக்கலாம், ஆனா அவனால அவங்களுக்கு ஒரு வேலை கெடைச்சா அது மாறும்ங்குர நம்பிக்கைல அவன் கேக்**…’
‘புரியுது விமல்…’
‘நான் ஒன்னும் அவனுக்கு ப்ராமிஸ் பன்னல, try பன்னுரேனு தான் சொன்னேன்…. பண்ணலாம் தப்பு இல்ல…’ என அவள் கண்களை உற்று பார்ர்த்தான்
‘பண்ணலாம் தப்பு இல்ல….’ என அவளும் புன்சிரிப்பை உதிர்த்தாள், சரியாக அப்போது அவன் மீண்டும் வந்தான் கையில் காஃபி ட்ரேயோடு
‘இந்தாங்க ப்ரோ, எடுத்துக்கோங்க…’
‘டேய் உனக்கு தானடா எடுக்க போரேனு சொன்ன…’
‘ஆமா, ஆனா உங்கள பத்தி எனக்கு தெரியாதா அப்டியே வேலையில மூழ்கிருவீங்க அதான் எடுத்து வந்தேன்…’
‘ஹ்ம் தேங்க்ஸ் முகேஷ்’
‘It’s Ok Bro, நீங்களும் எடுத்துகோங்க சுப்பு…’
‘தேங்க்யூ, முகேஷ் அவ்ளோ தானா’
‘என்ன?’
‘இல்ல வேலை இருக்கானு கேட்டியே அதுக்கு வெறும் காஃபி மட்டும் தர வேர ஒன்னும் இல்லியா…’ என கேட்க, அவள் கேலி செய்வதை கண்டான் விமல்
‘பாரு அவன் பயந்துட்டான்…’
‘பயப்படல ப்ரோ, சுப்பு இப்டிலாம் கேலி பண்ணுவாங்களானு அதிசயமா பாக்குரேன்…’ என்றான்
‘…..’ அதுக்கு மெலிதான ஒரு புன்னகையை மட்டும் வீசிவிட்டு மீண்டும் அவள் கணினி திரையை பார்க்க
‘அவ்ளோ தான்….’ என சொல்லி கொண்டு “டப்…”என Enter-ஐ அடித்தான்
‘முடிச்சிட்டீங்களா?’ என்றாள் சுப்பு
‘Yes…’
‘Oh… Thank U விமல்’ என இருக்கையில் பக்கமாய் திரும்பி அவன் கையை கட்டி பிடித்தாள்
‘ஓ… அப்போ எனக்கு வேலை வந்திருச்சா?, Ok Fine, நான் பாத்துக்குறேன்…’ என ஆரம்பித்தான்
கணினியில் அவன் கண்கள் தேட, அவன் கைகள் பரபரவென mouse-ஐ இயக்கியது. Terminal-ஐ திறந்தவன் வரியையாக சில command-களை போட அவனது வேலையும் முடிந்து, Application மீண்டும் Development Server-ல் இயக்கத்திற்கு வந்தது.
‘தேங்க்ஸ்டா முகேஷ்… வா சாப்பிட போலாம்…’ என விமல் திரும்பி நடக்க
‘தேங்க்ஸ் முகேஷ்’ என மெலிதாக கட்டி பிடித்தாள்
‘It’s Ok சுப்பு…’ என வழிந்தான்
‘சீக்கிரம் வா…’ என அவளும் செல்ல, கட்டி தளுவும் போது தன் மீது உரசிய அவள் முலைகளின் தீண்டலை அனுபவித்து கொண்டே நின்றிருந்தான்.
தொடரும்….
அடுத்த வாரம் மீண்டும் பரபரப்பாய் ஆரம்பித்தது, தனக்கு துணையாக இருக்க Hire செய்யப்பட்டிருந்த ஐஷ்வர்யா-வை Onboard செய்தாள் கோகிலா. அவளை வரவேற்று அனுப்பபட்ட மெயிலை பார்த்த விமல்-க்கு தான் அதிர்ச்சி. ஆனால் அதை வெளிகட்டாமல் இயல்பாக நடந்து கொண்டான். எல்லா ஃபார்மாலிட்டீஸ் முடிந்து ஐஸ்வர்யா தனது அறைக்கு வரும் போது மதியம் ஆகியிருந்தது. அப்போது தான் கோகிலா, காவியா மற்றும் கவிதா-வை ஐஸ்வர்யா-விற்கு அறிமுகப்படுத்தி சென்றாள். அவர்களும் Lunch-க்கு ஐஸ்வர்யா-வை அழைப்பு விடுக்க அவளும் சேர்ந்து கொண்டாள்.
அன்று அவர்களது Development server-ல் Front End-ல் மிகப்பெரிய பிரச்சனை வரவே விமல் பிசியானான். அவனுடன் சுப்பு-வும் இருந்தாள், இருவரும் சேர்ந்து அதனை சரிசெய்ய முயற்சித்து கொண்டிருந்தனர். அவர்களுக்கு உதவியாக Dev-Ops எஞ்சினியரான முகேஷும் இருந்தான். அவர்கள் அவ்வப்போது பேசி கொண்டே தங்கள் வேலையை தொடர்ந்தனர்.
‘ப்ரோ….’
‘சொல்லு முகேஷ்…’
‘நம்ம கம்பனில ஆள் எடுக்குராங்களா?’
‘தெரியலியேடா… ஏன்?’
‘இல்ல ஏன் ஆளோட அக்காக்கு தான்… அவங்க இதுக்கு முன்ன Software Developer-ரா இருந்து அப்றம் Business Analyst-டா இருந்தாங்க...’
‘ஓ.. Business Analyst டா…’
’ஆமா… ஆனா 3 வருஷமா ஜாப்க்கு போகல…’
‘ஏன்?‘
‘கல்யாணம் ஆயிருச்சி, அப்றம் வேலை பாக்கல…’
‘ஓகே…’
‘வாய்ப்பிருக்கா ப்ரோ?’
‘ஹ்ம், I don’t know டா கேட்டு பாக்குரேன்…’
‘சரி ப்ரோ… ’
‘……’
‘ப்ரோ பசிகுது ப்ரோ, சாப்ட போவோமா?’
‘இருடா, இன்னும் கொஞ்சம் தான் அப்றம் code commit பண்ணிட்டு போலாம்…’
‘சரி… அப்போ நான் போய் Coffee machine-ல coffee எடுத்துட்டு வரேன், என்னால முடியல…’
‘ஹ்ம்…’ என மீண்டும் தன் பணி தொடர்ந்தான்
‘என்ன விமல் புதுசா business தொடங்கிருக்கீங்க போல?’
‘நானா… இல்லையே..’
‘நான் தான் பாத்தேனே, Consultancy business பண்ணிட்டுருந்தீங்களே…’ என கலகல’வென சிரித்தாள்
‘இதுல என்ன இருக்கு, அவன் கேட்டான் நான் try பண்ணுரேனு சொன்னேன் அவ்ளோ தான்… அப்டி பாத்தா நீ கூட தான் உன் ஆள கூட்டி வந்த...’ என்க அமைதியானாள்
‘See…. I know ur situation and I’m happy for that. But இந்த பையனுக்கும் அவன் ஆசைபட்ட பொண்ணோட வாழ ஆசை இருக்கும்ல… அவன் இப்போ இத கேட்டதுக்கு காரணமும் அது தான்….’
‘…….’
‘ஒருவேளை அவன் லவ் பண்ணுர பொண்ணோட அக்கா-க்கு அவன பத்தி தப்பான அபிப்ராயம் கூட இருக்கலாம், ஆனா அவனால அவங்களுக்கு ஒரு வேலை கெடைச்சா அது மாறும்ங்குர நம்பிக்கைல அவன் கேக்**…’
‘புரியுது விமல்…’
‘நான் ஒன்னும் அவனுக்கு ப்ராமிஸ் பன்னல, try பன்னுரேனு தான் சொன்னேன்…. பண்ணலாம் தப்பு இல்ல…’ என அவள் கண்களை உற்று பார்ர்த்தான்
‘பண்ணலாம் தப்பு இல்ல….’ என அவளும் புன்சிரிப்பை உதிர்த்தாள், சரியாக அப்போது அவன் மீண்டும் வந்தான் கையில் காஃபி ட்ரேயோடு
‘இந்தாங்க ப்ரோ, எடுத்துக்கோங்க…’
‘டேய் உனக்கு தானடா எடுக்க போரேனு சொன்ன…’
‘ஆமா, ஆனா உங்கள பத்தி எனக்கு தெரியாதா அப்டியே வேலையில மூழ்கிருவீங்க அதான் எடுத்து வந்தேன்…’
‘ஹ்ம் தேங்க்ஸ் முகேஷ்’
‘It’s Ok Bro, நீங்களும் எடுத்துகோங்க சுப்பு…’
‘தேங்க்யூ, முகேஷ் அவ்ளோ தானா’
‘என்ன?’
‘இல்ல வேலை இருக்கானு கேட்டியே அதுக்கு வெறும் காஃபி மட்டும் தர வேர ஒன்னும் இல்லியா…’ என கேட்க, அவள் கேலி செய்வதை கண்டான் விமல்
‘பாரு அவன் பயந்துட்டான்…’
‘பயப்படல ப்ரோ, சுப்பு இப்டிலாம் கேலி பண்ணுவாங்களானு அதிசயமா பாக்குரேன்…’ என்றான்
‘…..’ அதுக்கு மெலிதான ஒரு புன்னகையை மட்டும் வீசிவிட்டு மீண்டும் அவள் கணினி திரையை பார்க்க
‘அவ்ளோ தான்….’ என சொல்லி கொண்டு “டப்…”என Enter-ஐ அடித்தான்
‘முடிச்சிட்டீங்களா?’ என்றாள் சுப்பு
‘Yes…’
‘Oh… Thank U விமல்’ என இருக்கையில் பக்கமாய் திரும்பி அவன் கையை கட்டி பிடித்தாள்
‘ஓ… அப்போ எனக்கு வேலை வந்திருச்சா?, Ok Fine, நான் பாத்துக்குறேன்…’ என ஆரம்பித்தான்
கணினியில் அவன் கண்கள் தேட, அவன் கைகள் பரபரவென mouse-ஐ இயக்கியது. Terminal-ஐ திறந்தவன் வரியையாக சில command-களை போட அவனது வேலையும் முடிந்து, Application மீண்டும் Development Server-ல் இயக்கத்திற்கு வந்தது.
‘தேங்க்ஸ்டா முகேஷ்… வா சாப்பிட போலாம்…’ என விமல் திரும்பி நடக்க
‘தேங்க்ஸ் முகேஷ்’ என மெலிதாக கட்டி பிடித்தாள்
‘It’s Ok சுப்பு…’ என வழிந்தான்
‘சீக்கிரம் வா…’ என அவளும் செல்ல, கட்டி தளுவும் போது தன் மீது உரசிய அவள் முலைகளின் தீண்டலை அனுபவித்து கொண்டே நின்றிருந்தான்.
தொடரும்….