15-10-2025, 05:55 AM
அதன் பின்னர் பல நாட்கள் அவந்திகா காட்டு பக்கம் வரவே இல்லை .பிறகு தன்னுடய மகள் ஒரு நாள்.விளையாடி கொண்டு காட்டு பக்கம் வர ஹே போகாதே என அவளை துரத்தி கொண்டு அவந்திக்காவும் வந்தாள் .அணிகா (அவந்திகா மகேந்திர பாகுபலி மகள்) ஏன் இப்படி காட்டு பக்கம் வந்தாய்
அது அன்னையே ஒரு பட்டாம் பூச்சி அழகாக வந்தது அதை துரத்தி கொண்டு இவ்வளவு தூரம் வந்தேன் என்றாள் அந்த சிறுமி
திடீரென ஒரு உறுமல் சத்தம் கேட்க இருவரும் பயந்தார்கள்
அம்மா அம்மா என அணிகா அழுக திடிரென புலி அவர்கள் முன் வந்து நிக்க இருவரும் அமைதியாக பயந்து உறைந்து நிக்க அவந்திகா அதை எதிர்க்க நினைத்தாலும் அண்ணிகா எதும் ஆகி விடுமோ என நினைக்க
அந்த கணத்தில் கால கேயன் மரத்தில் இருந்து அப்படியே புலிக்கு நேராக ஒரு கத்தியால் குத்துகிரான் இருந்தும் புலி சாகவில்லை அடிபட்ட புலி அவனை பலமாக தாக்கியது .இருந்தும் வீரமாக புலி யாடு மல்லு கட்டுகிறான் புலியின் கிரிய நகங்கள் அவனை கிச்சு கின்றன இருந்தும் அவன் முழுதாக போராடி புலியை கொல்கிறான்
மூச்சு வாங்கி கொண்டு அவந்திகா பக்கம் வர அவந்திகா சிறிதாய் கண்ணீர் விட்டு கொண்டே நீ மட்டும் இல்லையென்றால் ..... மிக்க நன்றி வீரனே என சொல்லி விட்டு அவள் அப்படியே குழந்தை தூக்கி கொண்டு அரண்மனை சென்றாள்
அன்று இரவு அரண்மனையில் அனைவரும் உறங்கிய பிறகு ஒரு முக்காடு ஒன்று போட்டு கொண்டு யாருக்கும் தெரியாமல் காட்டில் காலகேயன் இருக்கும் குடிசைக்கு வருகிறாள்
அவன் கருப்பு உடலில் அங்கு அங்கு சிவப்பு இரத்தம் தனியாக தெரிந்தது அவந்திகாவுக்க தன்னை மீறி ஒரு அழுகை வந்தது .பிறகு மெல்ல அங்கு இருக்கும் பச்சிலை மருந்து வைத்தாள்
கால கேயன் அவந்திகா கை பட்ட உடன் முழித்து கொண்டான்.அரசியே இது நிஜமா இல்லை கனவா நீங்கள் போயி இந்த யெளை குடிசையில் அப்படியென்றால் கனவாக தான் இருக்கும் என அவன் சொல்ல
அவந்திகா கண்ணீருடன் நீ நீ இல்லையென்றால் நானும் என் குழந்தையும் இந்நேரம் என சொல்லி கொண்டே அவனை கட்டி பிடிக்கிறாள்.காலங்கெயன் கருப்பு உடலும் தமன்னா அவந்திகா வெள்ளை உடலும் ஒட்டி கொண்டது. காலக்கெயன் கருப்பு கைகள் அவள் வெள்ளை முதுகு முழுக்க தடவியது அப்படியே அவ கழுத்தில் முகம் பதித்து மெல்ல அவ உதடுக்கு போக முயற்சி செய்ய அவந்திகா அவனை விட்டு பிரிந்தால் அங்கு சில வினாடி அமைதி நிலவியது
அரசியார் அவர்களே அன்று என்னுடைய கடமையை தான் செய்தேன் ஆனால் உங்களுக்கு ஒரு குழந்தை இருக்கும் என்று நினைக்கவில்லை
ஆமா அதனால் என் மீது உள்ள ஆசைய தூக்கி ஏறி என சொல்லி விட்டு எந்திரிக்க பாக்க அய்யோ அம்மா என சொல்கிறான்
என்ன ஆச்சு
இங்க கொஞ்சம் வலி இருக்குது நீங்கள் போங்க நான் அந்த மருந்து போட்டு கொள்கிறேன் என்று கால கேயன் சொல்ல அங்கு இருந்த மருந்தை எடுத்து வந்து மெல்ல கால கேயன் மார்பில் இருந்த காயதில். வைக்க வலி பொறுக்க முடியாமல் அவந்திகா இடுப்பை அழுத்தி பிடிக்க அப்போது அவந்திகா கிட்ட. வர உடனே உதடுகளை கவ்வினான் இருவரும் அப்படியே.நன்கு ஆழமாக முத்தமிட கால கேயன் கைகள் அவந்திகா இடுப்பை தடவி கொண்டு மெல்ல பெண்மை நோக்கி போக உடனே பிரிந்தால்
வேண்டாம் நமக்குள்ள உறவு வேண்டாம் இது தவறு என்று சொல்லி விட்டு வேகமாக ஓடினாள்
அது அன்னையே ஒரு பட்டாம் பூச்சி அழகாக வந்தது அதை துரத்தி கொண்டு இவ்வளவு தூரம் வந்தேன் என்றாள் அந்த சிறுமி
திடீரென ஒரு உறுமல் சத்தம் கேட்க இருவரும் பயந்தார்கள்
அம்மா அம்மா என அணிகா அழுக திடிரென புலி அவர்கள் முன் வந்து நிக்க இருவரும் அமைதியாக பயந்து உறைந்து நிக்க அவந்திகா அதை எதிர்க்க நினைத்தாலும் அண்ணிகா எதும் ஆகி விடுமோ என நினைக்க
அந்த கணத்தில் கால கேயன் மரத்தில் இருந்து அப்படியே புலிக்கு நேராக ஒரு கத்தியால் குத்துகிரான் இருந்தும் புலி சாகவில்லை அடிபட்ட புலி அவனை பலமாக தாக்கியது .இருந்தும் வீரமாக புலி யாடு மல்லு கட்டுகிறான் புலியின் கிரிய நகங்கள் அவனை கிச்சு கின்றன இருந்தும் அவன் முழுதாக போராடி புலியை கொல்கிறான்
மூச்சு வாங்கி கொண்டு அவந்திகா பக்கம் வர அவந்திகா சிறிதாய் கண்ணீர் விட்டு கொண்டே நீ மட்டும் இல்லையென்றால் ..... மிக்க நன்றி வீரனே என சொல்லி விட்டு அவள் அப்படியே குழந்தை தூக்கி கொண்டு அரண்மனை சென்றாள்
அன்று இரவு அரண்மனையில் அனைவரும் உறங்கிய பிறகு ஒரு முக்காடு ஒன்று போட்டு கொண்டு யாருக்கும் தெரியாமல் காட்டில் காலகேயன் இருக்கும் குடிசைக்கு வருகிறாள்
அவன் கருப்பு உடலில் அங்கு அங்கு சிவப்பு இரத்தம் தனியாக தெரிந்தது அவந்திகாவுக்க தன்னை மீறி ஒரு அழுகை வந்தது .பிறகு மெல்ல அங்கு இருக்கும் பச்சிலை மருந்து வைத்தாள்
கால கேயன் அவந்திகா கை பட்ட உடன் முழித்து கொண்டான்.அரசியே இது நிஜமா இல்லை கனவா நீங்கள் போயி இந்த யெளை குடிசையில் அப்படியென்றால் கனவாக தான் இருக்கும் என அவன் சொல்ல
அவந்திகா கண்ணீருடன் நீ நீ இல்லையென்றால் நானும் என் குழந்தையும் இந்நேரம் என சொல்லி கொண்டே அவனை கட்டி பிடிக்கிறாள்.காலங்கெயன் கருப்பு உடலும் தமன்னா அவந்திகா வெள்ளை உடலும் ஒட்டி கொண்டது. காலக்கெயன் கருப்பு கைகள் அவள் வெள்ளை முதுகு முழுக்க தடவியது அப்படியே அவ கழுத்தில் முகம் பதித்து மெல்ல அவ உதடுக்கு போக முயற்சி செய்ய அவந்திகா அவனை விட்டு பிரிந்தால் அங்கு சில வினாடி அமைதி நிலவியது
அரசியார் அவர்களே அன்று என்னுடைய கடமையை தான் செய்தேன் ஆனால் உங்களுக்கு ஒரு குழந்தை இருக்கும் என்று நினைக்கவில்லை
ஆமா அதனால் என் மீது உள்ள ஆசைய தூக்கி ஏறி என சொல்லி விட்டு எந்திரிக்க பாக்க அய்யோ அம்மா என சொல்கிறான்
என்ன ஆச்சு
இங்க கொஞ்சம் வலி இருக்குது நீங்கள் போங்க நான் அந்த மருந்து போட்டு கொள்கிறேன் என்று கால கேயன் சொல்ல அங்கு இருந்த மருந்தை எடுத்து வந்து மெல்ல கால கேயன் மார்பில் இருந்த காயதில். வைக்க வலி பொறுக்க முடியாமல் அவந்திகா இடுப்பை அழுத்தி பிடிக்க அப்போது அவந்திகா கிட்ட. வர உடனே உதடுகளை கவ்வினான் இருவரும் அப்படியே.நன்கு ஆழமாக முத்தமிட கால கேயன் கைகள் அவந்திகா இடுப்பை தடவி கொண்டு மெல்ல பெண்மை நோக்கி போக உடனே பிரிந்தால்
வேண்டாம் நமக்குள்ள உறவு வேண்டாம் இது தவறு என்று சொல்லி விட்டு வேகமாக ஓடினாள்


![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)