13-10-2025, 12:25 AM
அவன் பின்னாலிருந்து யாரோ அவன் தோளைத் தொடுவது போல உணர்ந்து சட்டென்று உறக்கத்திலிருந்து மீண்டான்.
கண் உறுத்தலால் அவன் பின்னால் திரும்பவில்லை. ஆனால் அவனுக்குத் தெரியும். தனக்குப் பின்னால் இருந்து தன்னைத் தொடுவது யார் என்பது..!
அது சுசி என்கிற சுசித்ரா. அவனைவிட மூன்று வருடங்கள் கழித்து.. அவனது பொற்றோரின் வயிற்றில் உதித்தவள். அவளைத் தவிர வேறு யாரும் அவன் அறைக்கு இவ்வளவு உரிமையுடன் வரமாட்டார்கள்.
அவள்தான் என்பதை அவன் மனம் தெளிவாக உணர்ந்ததும் சமாதானமடைந்து மறுபடியும் கண்களை மூடிக் கொண்டான்.
"நவா" அவன் தோள்களை அழுத்தியபடி பின்னாலிருந்து மெல்ல அழைத்தாள் சுசி. அவள் குரல் மிகவும் மென்மையாக இருந்தது.
"உம்" மென்றான்.
"எங்கடா போனே.. ரெண்டு நாளா?"
அவள் கேட்ட கேள்விக்கு அவன் பதில் சொல்லவில்லை. பதில் சொல்லக் கூடாது என்ற எண்ணமில்லை. இப்போது பேசுவது அவனுக்குப் பிடிக்கவில்லை என்பதால் கண்களை மூடிக் கொண்டு அமைதியாக இருந்தான்.
அவன் பின்னால் இன்னும் நெருக்கமாக வந்து நின்றாள் சுசித்ரா. அவளின் பிரத்யேக மணம், பெர்ஃப்யூமும், செண்ட்டும் கலந்த புது மணமாக. மிகுந்த வாசனையுடன் வந்து அவன் நாசியைத் தொட்டது.
'எங்கடி போயிட்டு வரே?' என்று கேட்கத் தோன்றியது. ஆனால் கேட்கவில்லை.
"ரெண்டு நாளாச்சு நீ வீட்டுக்கு வந்து.. தெரியுமா?" என்றாள் தங்கை.
இரவில் அடித்த சரக்கின் போதை இன்னும் அவனுக்கு சுத்தமாக தெளிந்திருக்கவில்லை. அந்த கிறக்கம் ஒருவித மயக்க உணர்வையே கொடுத்துக் கொண்டிருந்தது.
"அப்பா நேத்தெல்லாம் செம காண்டாகிட்டாரு உன்மேல. வீட்ல எல்லாரு கூடயும் செம சண்டை உன்னால. நல்லவேளை நான் வாயே தெறக்கல. உனக்கு சப்போர்ட் பண்ணி நான் ஏதாவது வாயைத் தெறந்திருந்தேனோ.. நான் செத்துருப்பேன்" சொல்லிவிட்டு அவள் சன்னமாகச் சிரித்தாள்.
அவள் சொல்வதைக் கேட்டுக் கொண்டு கண்கள் மூடி அமைதியாகவே இருந்தான்.
"நவா.." அவன் தோள்களில் தன் கைகளை வைத்து முன்னால் குனிந்தாள். அவள் தாடை அவன் உச்சியில் பட்டது.
"உம்?"
"நான் ஒருத்தி பேசிட்டிருக்கேன் இல்ல?"
"ப்ச்.."
"என்ன உச்சு கொட்றே? பேசுடா "
"போடி.. உனக்கு வேற வேலை இல்ல"
"ஆமா.. எனக்கு வேற வேலை இல்லதான். சரி, எங்க போன ரெண்டு நாளா?"
"உன் வேலய பாரு போ"
"இப்பதான சொன்னேன்.எனக்கு வேற வேலை இல்லேனு. சொல்லு. எங்க போன?"
அவள் பேச்சுக்கு பதில் கொடுக்கும் நிலையில் அவன் இல்லை. தன் தனிமையை, தூக்கத்தைக் கெடுக்க வந்திருக்கும் அவள் மீது எரிச்சலாக வந்தது.
"ஏய்.. மூடிட்டு போடி" தோளில் இருந்த அவள் கைகளை உதறினான்.
உடனே சீண்டப் பட்டவளாக பட்டென்று அவன் தலையில் தட்டினாள் சுசி.
"ச்சீ பே.."
அவனுக்கு தூக்கக் கலக்க எரிச்சல். அவள் அவன் தலையில் தட்டியதும் சுர்ரென கோபம் வந்தது. சட்டென்று கண்களைத் திறந்து பின்னால் திரும்பி சீற்றத்துடன் அவளைப் பார்த்துக் கடுமையாக முறைத்தான்.
விளையாட்டாகச் சிரித்தபடி அவன் கண்களைப் பார்த்த சுசி அவன் கண்கள் காட்டிய கோபத்தைக் கண்டு சட்டென மிரண்டாள். சிவந்திருந்த அவன் கண்களைக் கண்டு பயந்தாள்.
அவள் பயந்து விட்டாள் என்பதை உணர்ந்து சமாதானமாகி மீண்டும் திரும்பி கண்களை மூடினான்.
"நவா" பின்னாலிருந்து மெல்ல அழைத்தாள்.
"........." அவன் சினம் மெல்ல மெல்லத் தணிந்து கொண்டிருந்தது.
"ஓகே பிரதர்.. கூல்" மீண்டும் அவன் தோளைத் தொட்டாள்.
"சாப்பிட்டியா?"
அவன் சிறு அசைவைக் கூட காட்டவில்லை. அவனுக்குப் பின்னால் நெருக்கமாக வந்தாள். அவளின் மென்மையான நெஞ்சப் பகுதி அவன் பின்னந் தலையில் முட்டுவதை உணர்ந்தான்.
"என்னாச்சு நவா.. ஏதாவது ப்ராப்ளமா?"
"ஏய்.. மூடிட்டு போடி" கடுப்பாகச் சொன்னான்.
"சாப்பிட்டியா?"
"இப்ப மூடிட்டு போறியா.. இல்ல ஒதை வாங்கப் போறியா?"
"நீ என்னை ஒதச்சேனு சொன்னா ஒரு நாயும் நம்பாது." சிரித்தபடி பின்னால் இருந்து நகர்ந்து, அவனுக்கு முன் பக்கமாக வந்தாள்.
அவன் மூடிய கண்களைத் திறக்காமலே இருந்தான்.
நேராக வந்து நின்று வலது கையால் அவன் முகத்தை பிடித்து நிமிர்த்தினாள்.
"கண்ணை தெறவேன்"
"ஏய்.. உன் வேலை என்னவோ அதைப் போய் பாருடி"
"என் வேலைய நாபகப் படுத்தினதுக்கு தேங்க்ஸ். ஆனா எனக்கு அப்படி ஒரு வேலையும் இல்ல. அதவிடு. நீ இப்ப கண்ண தெற"
"ப்ச்... போடி"
அவள் சிறிது பாசமாக தன் அன்பு அண்ணனின் கன்னத்தை வருடினாள்.
"தெற ப்ரோ.." கொஞ்சலாகச் சொன்னாள்.
அவளின் அந்த பாசக் குரல் அவன் மனதை நெகிழ்த்தியது. உள்ளே இருந்த மன இறுக்கம் தளர்ந்தவனாக மெல்லக் கண்களைத் திறந்து அவளைப் பார்த்தான்.
அவனது சிவந்த கண்களைக் கண்டு அவள் முகத்தில் உண்மையான திடுக்கிடல் தெரிந்தது.
"என்னடா இது.. கண்ணெல்லாம் இப்படி கோவப் பழமாட்ட செவந்திருக்கு. நைட்டெல்லாம் நீ தூங்கவே இல்லையா?" அவளது அக்கறையான விசாரணை அவன் கோப உணர்வை கொஞ்சம் சாந்தப் படுத்தியது.. !!
நவனின் தூக்கம் தொலைந்து போனது. அதை விரட்டிய அவன் தங்கை, வெள்ளை புல் ஸ்லீவ் டாப்சும் முழுநீள மிடியும் அணிந்து அவன் முன் நின்று குறுகுறுவென அவனைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
"ஏய்.. தூங்கினியா இல்லையா ஒழுக்கமா சொல்லு?" அவன் கண்களை உற்றுப் பார்த்தபடி கேட்டாள்.
மறுப்பாகத் தலையாட்டினான்.
"ம்கூம்.."
"நெனச்சேன். ஏன்..?" முன்னால் நெருக்கமாக வந்து அவன் முகத்தில் எதையோ தேடினாள்.
"நீ சாப்பிட்டியா?" மெல்லக் கேட்டான்.
"மொதல்ல நான் கேட்டதுக்கு பதில் சொல்லு? ரெண்டு நாளா எங்க போன? நைட்லாம் ஏன் தூங்கல?" அவள் கேள்விக்கு இகழ்ச்சியான ஒரு புன்னகையைக் காட்டியவன்,
"ப்ச்.. நான் தூங்கினா என்ன? சாப்பிட்டா என்ன? எனக்காக கவலப்பட இங்க யாருடி இருக்கா? நீ போய் உன் வேலைய மட்டும் பாரு" என்று சலிப்பாகச் சொன்னான்.
அவனைப் பார்த்த அவள் கண்களில் இரக்கம் வழிந்தது. அதன் காரணத்தை அவன் மனம் ஏற்க மறுத்தது. அதை அலட்சியப் படுத்தி விட்டு மீண்டும் கண்களை மூடினான்.
"சரி.. இப்ப காலைலயாவது சாப்பிட்டியா இல்லையா?" விடாமல் அவனைக் கேட்டாள் சுசி.
"போ சுசி. என்னை கடுப்பாக்காதே"
"சரி.. நீ எங்கியோ போய் குடிச்சிட்டு நல்லா கூத்தடிச்சிட்டு வந்துருக்கேனு தெரியுது. இப்ப எந்திரிச்சு போய் பிரஷ் அப் பண்ணி குளிச்சிட்டு வா.. கப்பு தாங்கலை.. செம நாத்தம்" எனச் சொல்லிவிட்டு அதற்கு மேல் அங்கு இருக்காமல், அந்த அறையை விட்டு வெளியே போய் விட்டாள்.
கண் உறுத்தலால் அவன் பின்னால் திரும்பவில்லை. ஆனால் அவனுக்குத் தெரியும். தனக்குப் பின்னால் இருந்து தன்னைத் தொடுவது யார் என்பது..!
அது சுசி என்கிற சுசித்ரா. அவனைவிட மூன்று வருடங்கள் கழித்து.. அவனது பொற்றோரின் வயிற்றில் உதித்தவள். அவளைத் தவிர வேறு யாரும் அவன் அறைக்கு இவ்வளவு உரிமையுடன் வரமாட்டார்கள்.
அவள்தான் என்பதை அவன் மனம் தெளிவாக உணர்ந்ததும் சமாதானமடைந்து மறுபடியும் கண்களை மூடிக் கொண்டான்.
"நவா" அவன் தோள்களை அழுத்தியபடி பின்னாலிருந்து மெல்ல அழைத்தாள் சுசி. அவள் குரல் மிகவும் மென்மையாக இருந்தது.
"உம்" மென்றான்.
"எங்கடா போனே.. ரெண்டு நாளா?"
அவள் கேட்ட கேள்விக்கு அவன் பதில் சொல்லவில்லை. பதில் சொல்லக் கூடாது என்ற எண்ணமில்லை. இப்போது பேசுவது அவனுக்குப் பிடிக்கவில்லை என்பதால் கண்களை மூடிக் கொண்டு அமைதியாக இருந்தான்.
அவன் பின்னால் இன்னும் நெருக்கமாக வந்து நின்றாள் சுசித்ரா. அவளின் பிரத்யேக மணம், பெர்ஃப்யூமும், செண்ட்டும் கலந்த புது மணமாக. மிகுந்த வாசனையுடன் வந்து அவன் நாசியைத் தொட்டது.
'எங்கடி போயிட்டு வரே?' என்று கேட்கத் தோன்றியது. ஆனால் கேட்கவில்லை.
"ரெண்டு நாளாச்சு நீ வீட்டுக்கு வந்து.. தெரியுமா?" என்றாள் தங்கை.
இரவில் அடித்த சரக்கின் போதை இன்னும் அவனுக்கு சுத்தமாக தெளிந்திருக்கவில்லை. அந்த கிறக்கம் ஒருவித மயக்க உணர்வையே கொடுத்துக் கொண்டிருந்தது.
"அப்பா நேத்தெல்லாம் செம காண்டாகிட்டாரு உன்மேல. வீட்ல எல்லாரு கூடயும் செம சண்டை உன்னால. நல்லவேளை நான் வாயே தெறக்கல. உனக்கு சப்போர்ட் பண்ணி நான் ஏதாவது வாயைத் தெறந்திருந்தேனோ.. நான் செத்துருப்பேன்" சொல்லிவிட்டு அவள் சன்னமாகச் சிரித்தாள்.
அவள் சொல்வதைக் கேட்டுக் கொண்டு கண்கள் மூடி அமைதியாகவே இருந்தான்.
"நவா.." அவன் தோள்களில் தன் கைகளை வைத்து முன்னால் குனிந்தாள். அவள் தாடை அவன் உச்சியில் பட்டது.
"உம்?"
"நான் ஒருத்தி பேசிட்டிருக்கேன் இல்ல?"
"ப்ச்.."
"என்ன உச்சு கொட்றே? பேசுடா "
"போடி.. உனக்கு வேற வேலை இல்ல"
"ஆமா.. எனக்கு வேற வேலை இல்லதான். சரி, எங்க போன ரெண்டு நாளா?"
"உன் வேலய பாரு போ"
"இப்பதான சொன்னேன்.எனக்கு வேற வேலை இல்லேனு. சொல்லு. எங்க போன?"
அவள் பேச்சுக்கு பதில் கொடுக்கும் நிலையில் அவன் இல்லை. தன் தனிமையை, தூக்கத்தைக் கெடுக்க வந்திருக்கும் அவள் மீது எரிச்சலாக வந்தது.
"ஏய்.. மூடிட்டு போடி" தோளில் இருந்த அவள் கைகளை உதறினான்.
உடனே சீண்டப் பட்டவளாக பட்டென்று அவன் தலையில் தட்டினாள் சுசி.
"ச்சீ பே.."
அவனுக்கு தூக்கக் கலக்க எரிச்சல். அவள் அவன் தலையில் தட்டியதும் சுர்ரென கோபம் வந்தது. சட்டென்று கண்களைத் திறந்து பின்னால் திரும்பி சீற்றத்துடன் அவளைப் பார்த்துக் கடுமையாக முறைத்தான்.
விளையாட்டாகச் சிரித்தபடி அவன் கண்களைப் பார்த்த சுசி அவன் கண்கள் காட்டிய கோபத்தைக் கண்டு சட்டென மிரண்டாள். சிவந்திருந்த அவன் கண்களைக் கண்டு பயந்தாள்.
அவள் பயந்து விட்டாள் என்பதை உணர்ந்து சமாதானமாகி மீண்டும் திரும்பி கண்களை மூடினான்.
"நவா" பின்னாலிருந்து மெல்ல அழைத்தாள்.
"........." அவன் சினம் மெல்ல மெல்லத் தணிந்து கொண்டிருந்தது.
"ஓகே பிரதர்.. கூல்" மீண்டும் அவன் தோளைத் தொட்டாள்.
"சாப்பிட்டியா?"
அவன் சிறு அசைவைக் கூட காட்டவில்லை. அவனுக்குப் பின்னால் நெருக்கமாக வந்தாள். அவளின் மென்மையான நெஞ்சப் பகுதி அவன் பின்னந் தலையில் முட்டுவதை உணர்ந்தான்.
"என்னாச்சு நவா.. ஏதாவது ப்ராப்ளமா?"
"ஏய்.. மூடிட்டு போடி" கடுப்பாகச் சொன்னான்.
"சாப்பிட்டியா?"
"இப்ப மூடிட்டு போறியா.. இல்ல ஒதை வாங்கப் போறியா?"
"நீ என்னை ஒதச்சேனு சொன்னா ஒரு நாயும் நம்பாது." சிரித்தபடி பின்னால் இருந்து நகர்ந்து, அவனுக்கு முன் பக்கமாக வந்தாள்.
அவன் மூடிய கண்களைத் திறக்காமலே இருந்தான்.
நேராக வந்து நின்று வலது கையால் அவன் முகத்தை பிடித்து நிமிர்த்தினாள்.
"கண்ணை தெறவேன்"
"ஏய்.. உன் வேலை என்னவோ அதைப் போய் பாருடி"
"என் வேலைய நாபகப் படுத்தினதுக்கு தேங்க்ஸ். ஆனா எனக்கு அப்படி ஒரு வேலையும் இல்ல. அதவிடு. நீ இப்ப கண்ண தெற"
"ப்ச்... போடி"
அவள் சிறிது பாசமாக தன் அன்பு அண்ணனின் கன்னத்தை வருடினாள்.
"தெற ப்ரோ.." கொஞ்சலாகச் சொன்னாள்.
அவளின் அந்த பாசக் குரல் அவன் மனதை நெகிழ்த்தியது. உள்ளே இருந்த மன இறுக்கம் தளர்ந்தவனாக மெல்லக் கண்களைத் திறந்து அவளைப் பார்த்தான்.
அவனது சிவந்த கண்களைக் கண்டு அவள் முகத்தில் உண்மையான திடுக்கிடல் தெரிந்தது.
"என்னடா இது.. கண்ணெல்லாம் இப்படி கோவப் பழமாட்ட செவந்திருக்கு. நைட்டெல்லாம் நீ தூங்கவே இல்லையா?" அவளது அக்கறையான விசாரணை அவன் கோப உணர்வை கொஞ்சம் சாந்தப் படுத்தியது.. !!
நவனின் தூக்கம் தொலைந்து போனது. அதை விரட்டிய அவன் தங்கை, வெள்ளை புல் ஸ்லீவ் டாப்சும் முழுநீள மிடியும் அணிந்து அவன் முன் நின்று குறுகுறுவென அவனைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
"ஏய்.. தூங்கினியா இல்லையா ஒழுக்கமா சொல்லு?" அவன் கண்களை உற்றுப் பார்த்தபடி கேட்டாள்.
மறுப்பாகத் தலையாட்டினான்.
"ம்கூம்.."
"நெனச்சேன். ஏன்..?" முன்னால் நெருக்கமாக வந்து அவன் முகத்தில் எதையோ தேடினாள்.
"நீ சாப்பிட்டியா?" மெல்லக் கேட்டான்.
"மொதல்ல நான் கேட்டதுக்கு பதில் சொல்லு? ரெண்டு நாளா எங்க போன? நைட்லாம் ஏன் தூங்கல?" அவள் கேள்விக்கு இகழ்ச்சியான ஒரு புன்னகையைக் காட்டியவன்,
"ப்ச்.. நான் தூங்கினா என்ன? சாப்பிட்டா என்ன? எனக்காக கவலப்பட இங்க யாருடி இருக்கா? நீ போய் உன் வேலைய மட்டும் பாரு" என்று சலிப்பாகச் சொன்னான்.
அவனைப் பார்த்த அவள் கண்களில் இரக்கம் வழிந்தது. அதன் காரணத்தை அவன் மனம் ஏற்க மறுத்தது. அதை அலட்சியப் படுத்தி விட்டு மீண்டும் கண்களை மூடினான்.
"சரி.. இப்ப காலைலயாவது சாப்பிட்டியா இல்லையா?" விடாமல் அவனைக் கேட்டாள் சுசி.
"போ சுசி. என்னை கடுப்பாக்காதே"
"சரி.. நீ எங்கியோ போய் குடிச்சிட்டு நல்லா கூத்தடிச்சிட்டு வந்துருக்கேனு தெரியுது. இப்ப எந்திரிச்சு போய் பிரஷ் அப் பண்ணி குளிச்சிட்டு வா.. கப்பு தாங்கலை.. செம நாத்தம்" எனச் சொல்லிவிட்டு அதற்கு மேல் அங்கு இருக்காமல், அந்த அறையை விட்டு வெளியே போய் விட்டாள்.