Adultery கேட்டது பாதி, பார்த்தது மீதி

[meenpa]

மறு நாள் டிஃபன் சாப்பிட்டுவிட்டு நண்பரிடமும் அவர் மனைவியிடமும் விடை பெற்றோம்.  ‘எஜமான்’ கொடுத்திருந்த காரில் புறப்பட்டோம். 

 

‘எஜமான்’ காரை அந்த சிறு நகரின் பஸ் ஸ்டாண்ட் அருகே அவர் சொல்லியிருந்த இடத்தில் ஒப்படைத்துவிட்டு ஆட்டோ பிடித்து எங்கள் கார் இருக்கும் ஒர்க் ஷாப்புக்கு போனோம்.

 

இருவரும் ஒர்க் ஷாப்பில் இருந்த குட்டி ஆஃபீஸ் அறையில் உட்கார்ந்திருந்தோம்.  ஒர்க் ஷாப் ஓனர் எங்கள் காரை ஃபைனலாக ஆஃபீஸை ஒட்டியிருந்த சர்வீஸ் பகுதியில் செக் செய்து கொண்டிருப்பதாக ஒரு பையன் எங்களிடம் சொல்லிவிட்டு எங்களுக்கு டீ வாங்க வெளியே சென்றான்.

 

காத்திருக்கும் நேரத்தில் நான் மொபைலை நோண்ட ஆரம்பித்தேன்.  மனைவி எழுந்து ஆஃபீஸுக்கும் சர்வீஸ் ஏரியாவிற்கும் நடுவிலிருந்த திரைக்குள் புகுந்து எங்கள் காரை பார்க்க சென்றாள்.  அந்த பிளாஸ்டிக் திரை கண்ணாடி மாதிரி இருந்தது. ஓனர் காரின் பானட் அடியில் படுத்தபடி செக் செய்வது தெரிந்தது. 

 

மனைவி அவன் தலையருகில் நின்றபடி, “ரெடி ஆயிடுச்சீங்களா?” என்று சன்னமாக கேட்டாள்.  அதற்கு அவன், “அன்னைக்கு பிஸ்டன் பிரச்சனை இருந்தது.  அதை சரி பண்ணிட்டேன்.  இப்போ ஃபைனாலா செக் பண்றேன்க,” என்றான். 

 

மனைவி லேசாக குனிந்தபடி இஞ்சினை நோட்டமிட்டவாறு, “எப்பவும் அண்ணாந்து படுத்துதான் வேலை பார்ப்பீங்களா?” என்றாள்.  பதிலுக்கு அவன், “ஆமாங்க, அப்பதான் கீழ இருக்க பார்ட்ஸை பார்த்துட்டு வேலை செய்ய முடியும்,” என்றான்.

 

அவனிடம், “அன்னைக்கு பிஸ்டன் பிரச்சனைன்னு சொன்னீங்க. அதை சரி பண்ணிட்டீங்களா?  பிஸ்டனை பார்க்கலாமா? அது எப்படி இருக்கும்?  எங்க இருக்கு?” என்று என் மனைவி எதார்த்தமாகதான் கேட்ட மாதிரி இருந்தாலும், எனக்கு அனர்த்தமாகவே புரிந்தது.

 

அதற்கு அவன், “புது பிஸ்டனை எஞ்சின் வால்வுல செட் பண்ணிட்டோங்க.  வேற பிஸ்டன் ஒன்னு கீழ இருக்கு.  அதை காட்டறேன், எப்படியிருக்குன்னு. பாருங்க. கரெக்டான சைஸ் வால்வு கிடைச்சா ஃபிட் பண்ணிடுவேங்க.  இல்லைன்னாலும் வண்டி ஓடும், வேணும்னா டெஸ்ட் ட்ரைவ் பண்ணிடலாம்,” என்றான்.      

 

அவன் பேசினதும் எனக்கு அனர்த்தமாகவே புரிந்தது.  அப்படி அனர்த்தமாக உணர்ந்தோ என்னமோ என் மனைவி கால்களை இன்னமும் நன்றாக அகற்றினாள்.

 

“பாட்டம் பார்ட்ஸை இப்பவே நல்லா பார்த்துடுங்க,” என்று சொன்ன உடனே அவன் தலை இப்போது காருக்கு வெளியே லேசான சலனம் காட்டியது. 

 

இப்போது அவன், “பாட்டம் பார்ட்ஸை பார்த்துட்டேங்க, கவர் போட்ட மாதிரியிருக்கு.  இருந்தாலும் நல்லாதான் இருக்கு.  வேற பிஸ்டனை காட்டறேன்னு சொன்னேன்லைங்களா, அது வால்வுக்கு ஃபிட்டிங்கா இருக்கும்னு நினைக்கறேன். ….. ரிப்பேர் முடிஞ்சதுங்க,”. என்றபடி நெளிந்தவாறு காரின் அடியிலிருந்து வெளியே வந்து எழுந்தான்.

 

வேறு அறைக்கு சென்று முகம் கழுவி உடை மாற்றிவிட்டு வந்தான். ஆள் அம்சமாகதான் இருந்தான்.  என்னிடம் வணக்கம் சொல்லியபடி, “டெஸ்ட் ட்ரைவ் பார்க்கறீங்களா?” என்று கேட்டான். 

 

நான் வரவில்லை, என் மனைவி வருவாள் என்று சொன்னால் அவளுடைய ரீயாக்ஷன் எப்படியிருக்கும் என்று தெரிந்துகொள்ள விரும்பி, “நான் வரலை.  கொஞ்சம் மெயில் அனுப்ப வேண்டியிருக்கு,” என்று சொன்னேன்.

 

மனைவி என்னிடம், “இட்ஸ் ஓகே, நான் போறேன்.  ஊருக்கு வெளிய வரை போய் டெஸ்ட் பண்ணிட்டு சீக்கிரம் வந்துடறேன்,” என்றாள்.

 

அவன் முன் சீட்டில் உட்கார்ந்தான்.  அவள் காரை கிளப்பினாள்.  அரை நிமிஷத்தில் நான் எதிர்பார்த்தவாறு என் மொபைலில் வாட்ஸ்-அப் அழைப்பு ஒலித்தது.  ஹெட் செட்டை மாட்டியபடி யாருமில்லாத ஒதுக்கமான இடத்திற்கு நகர்ந்தேன்.  அவர்களின் உரையாடல் தொடங்கியது. 

 

“ரொம்ப நாளா சர்வீஸ் பண்ணி பழக்கம்களா? நல்லா சர்வீஸ் பண்ணியிருக்கீங்க, வண்டி ஸ்மூத்தா ஓடுது!”  என்று என் மனைவி உரையாடலை தொடங்கினாள். 

 

“ஆமாங்க, படிச்சி முடிச்சப்ப இருந்தே சர்வீஸ் பண்ணிகிட்டு இருக்கேங்க,” என்றான் அவன். 

 

“அப்படீன்னா நெறய வண்டிகளுக்கு சர்வீஸ் பண்ணியிருப்பீங்க, இல்லையா? …. நீங்க சர்வீஸ் பண்ண வண்டிங்க உங்ககிட்ட திரும்ப சர்வீஸுக்கு வருதுங்களா?  அதாவது நீங்க பண்ணற சர்வீஸ்தான் பெட்டெர்னு?” என்று அவள் கேட்டதும், அவன் சிரித்தது கேட்டது.

 

“ரொட்டீனா சர்வீஸுக்கு வர்ற வண்டிங்களும் இருக்கு, இதெல்லாம் என்கிட்ட திரும்ப சர்வீஸுக்கு வர வண்டின்னு வச்சிக்கோங்க.   டிரைவரால ரிப்பேர் பண்ண முடியலைன்னு எப்பவாவது என்கிட்ட சர்வீஸுக்கு வர்ற வண்டிங்களும் இருக்கு.”