06-10-2025, 07:55 PM
(This post was last modified: 06-10-2025, 11:42 PM by sreejachandranhot. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
Chapter 1 – புதிய உலகம்
விக்ரம். எப்போதும் திட்டமிட்டவாறு செயல்படும் கணக்குகள், லாபம், இழப்புகள் — அவன் உலகில் எல்லா விஷயங்களும் எண் மட்டுமே. எட்டு மாதங்களுக்கு முன்பு சென்னையில் நடந்து முடிந்த அறைப்பட திருமணம், அவனுக்கு வாழ்க்கையின் ஒரு கட்டுப்பாடான பாகம். காதல்? அது வெறும் சப்தமாகவே இருந்தது. அவன் பார்வை, அவன் குரல், அவன் நடத்தை — எல்லாமே தற்காலிகமாகவும் கடுமையாகவும் இருந்தது. விக்ரம் Astra FinTech Solutions என்ற தொழில்நுட்ப நிறுவனத்தின் இயக்குனர். பெரும்பாலும் கையால் கட்டப்பட்ட திட்டங்கள், போதிய கணக்குகள், தவறான முதலீடுகள் — இதெல்லாம் அவனுடைய உலகத்தை நிர்ணயிக்கும்.
மீரா. தன்னுடைய வாழ்க்கையில் சுதந்திரத்தை தேடும் பெண்மணி. தமிழ்நாட்டில் வளர்ந்த அவர், நடனம் அவளுக்கு உயிரின் ஒரு பகுதி. கண்ணாடிகளும் விளக்குகளும் நிறைந்த நடைநடப்புக் கூடம் அவளது வாழ்க்கையின் ஓர் அகழ்விடம். நடனம் தன்னுடைய உணர்வுகளையும், சிந்தனைகளையும் வெளிப்படுத்தும் விதமாக இருந்தது. ஆனால் திருமண வாழ்க்கை அவளுக்கு வெறுமனே அமைதியான சுவர்களுக்குள் சுருண்ட ஒரு தனிமை. விக்ரத்தின் உரையாடல்கள் — சோம்பல் கலந்த, உணர்வு இல்லாத — அவளை அடிக்கடி தனிமைப்படுத்தியது.
அவர்கள் தற்போது நியூயார்க் நகரத்தில் வசிக்கிறார்கள். உயரமான கட்டிடங்களின் நடுவே, பரபரப்பான உலகம், ஆனால் அவர்கள் இரண்டு மனங்களும் ஒரு பிணைக்கப்பட்ட ஓரத்தில் உறையாமல் இருக்கும் போல.
மீரா, அதே நேரத்தில், தன் நடன வகுப்பில் இருந்தாள். மென்மையான இசை, சாய்ந்த விளக்குகள், சிந்தனையற்ற இயக்கங்கள் — அவள் அந்த உலகில் சுதந்திரத்தை கண்டாள். நடனம் அவளுக்கு ஓர் தற்காலிக வெளிச்சம், ஒரு உயிர்.
Chapter 2 மீராவின் நடனக் கூடத்தின் நட்பு எமிலி :
மாலையின் மென்மையான விளக்குகளுக்கு கீழே, மீரா தனது நடன காலணிகளை அடிச்சபோது, முகத்தில் ஒரு சிறிய சிரிப்புடன் வருகை தெரிவித்தவர் எமிலி. அவள் நியூயார்க் நகரில் பிறந்தவர், திறந்த மனப்பான்மையுடன், நம்பிக்கையுடன் நடனத்தை ரசிக்கும் ஒரு பெண்.
“Hey! நீ புதிது போல இருக்கிறாய், நான் எமிலி,” அவள் சிரித்து சொன்னாள். “இங்கே வந்து நடனம் கற்றுக்கொள்வது சாலைக்கு வந்து விட்ட மாதிரி தான்!”
மீரா சிறிய சிரிப்பு காட்டி தலை குனிந்தாள்.
“நான் மீரா,” அவள் மெதுவாகப் பதிலளித்தாள்.
எமிலி உடனே நடனத்தை தொடர்ந்தாள், பக்கத்தில் நிற்கும் மீராவை பார்த்து:
“நீ இன்னும் மிகவும் கவனமாக இருக்கிறாய். ஆனா இது ஒரு விடாமுயற்சி இடம் தான். எப்போதும் வெற்றி , தோல்வி என்பது இங்கே சாதாரணம்!”
மீரா அவளது வார்த்தைகளை கவனித்தாள். இது அவளுக்கு புதிய உலகம் போல தெரிந்தது — ஒருவர் தன்னுடைய தனிமையைப் புரிந்து கொண்டு, அங்கிருந்தே உற்சாகம் தருவது.
நடன வகுப்பு முழுவதும், எமிலி மீராவை ஊக்கப்படுத்தி, அவளது இயக்கங்களை சிறிது சிறிதாக திறந்தவிடத் தொடங்கினாள். மெதுவாக, மீரா நினைத்தாள்:
“இங்கே நான் சுயமாக இருக்கலாம்… நான் நடனம் மூலம் உயிரோட்டம் காணலாம்.”
இப்போதைய சந்திப்பு, மீராவுக்காக புதிய நட்பு, ஓர் புதிய உலகத்தின் தொடக்கம் தான்.
நாடகள் நகர்திந்து அவர்கள் நட்பும் நெருக்கம் ஆனது .......
விக்ரம். எப்போதும் திட்டமிட்டவாறு செயல்படும் கணக்குகள், லாபம், இழப்புகள் — அவன் உலகில் எல்லா விஷயங்களும் எண் மட்டுமே. எட்டு மாதங்களுக்கு முன்பு சென்னையில் நடந்து முடிந்த அறைப்பட திருமணம், அவனுக்கு வாழ்க்கையின் ஒரு கட்டுப்பாடான பாகம். காதல்? அது வெறும் சப்தமாகவே இருந்தது. அவன் பார்வை, அவன் குரல், அவன் நடத்தை — எல்லாமே தற்காலிகமாகவும் கடுமையாகவும் இருந்தது. விக்ரம் Astra FinTech Solutions என்ற தொழில்நுட்ப நிறுவனத்தின் இயக்குனர். பெரும்பாலும் கையால் கட்டப்பட்ட திட்டங்கள், போதிய கணக்குகள், தவறான முதலீடுகள் — இதெல்லாம் அவனுடைய உலகத்தை நிர்ணயிக்கும்.
மீரா. தன்னுடைய வாழ்க்கையில் சுதந்திரத்தை தேடும் பெண்மணி. தமிழ்நாட்டில் வளர்ந்த அவர், நடனம் அவளுக்கு உயிரின் ஒரு பகுதி. கண்ணாடிகளும் விளக்குகளும் நிறைந்த நடைநடப்புக் கூடம் அவளது வாழ்க்கையின் ஓர் அகழ்விடம். நடனம் தன்னுடைய உணர்வுகளையும், சிந்தனைகளையும் வெளிப்படுத்தும் விதமாக இருந்தது. ஆனால் திருமண வாழ்க்கை அவளுக்கு வெறுமனே அமைதியான சுவர்களுக்குள் சுருண்ட ஒரு தனிமை. விக்ரத்தின் உரையாடல்கள் — சோம்பல் கலந்த, உணர்வு இல்லாத — அவளை அடிக்கடி தனிமைப்படுத்தியது.
அவர்கள் தற்போது நியூயார்க் நகரத்தில் வசிக்கிறார்கள். உயரமான கட்டிடங்களின் நடுவே, பரபரப்பான உலகம், ஆனால் அவர்கள் இரண்டு மனங்களும் ஒரு பிணைக்கப்பட்ட ஓரத்தில் உறையாமல் இருக்கும் போல.
மீரா, அதே நேரத்தில், தன் நடன வகுப்பில் இருந்தாள். மென்மையான இசை, சாய்ந்த விளக்குகள், சிந்தனையற்ற இயக்கங்கள் — அவள் அந்த உலகில் சுதந்திரத்தை கண்டாள். நடனம் அவளுக்கு ஓர் தற்காலிக வெளிச்சம், ஒரு உயிர்.
Chapter 2 மீராவின் நடனக் கூடத்தின் நட்பு எமிலி :
மாலையின் மென்மையான விளக்குகளுக்கு கீழே, மீரா தனது நடன காலணிகளை அடிச்சபோது, முகத்தில் ஒரு சிறிய சிரிப்புடன் வருகை தெரிவித்தவர் எமிலி. அவள் நியூயார்க் நகரில் பிறந்தவர், திறந்த மனப்பான்மையுடன், நம்பிக்கையுடன் நடனத்தை ரசிக்கும் ஒரு பெண்.
“Hey! நீ புதிது போல இருக்கிறாய், நான் எமிலி,” அவள் சிரித்து சொன்னாள். “இங்கே வந்து நடனம் கற்றுக்கொள்வது சாலைக்கு வந்து விட்ட மாதிரி தான்!”
மீரா சிறிய சிரிப்பு காட்டி தலை குனிந்தாள்.
“நான் மீரா,” அவள் மெதுவாகப் பதிலளித்தாள்.
எமிலி உடனே நடனத்தை தொடர்ந்தாள், பக்கத்தில் நிற்கும் மீராவை பார்த்து:
“நீ இன்னும் மிகவும் கவனமாக இருக்கிறாய். ஆனா இது ஒரு விடாமுயற்சி இடம் தான். எப்போதும் வெற்றி , தோல்வி என்பது இங்கே சாதாரணம்!”
மீரா அவளது வார்த்தைகளை கவனித்தாள். இது அவளுக்கு புதிய உலகம் போல தெரிந்தது — ஒருவர் தன்னுடைய தனிமையைப் புரிந்து கொண்டு, அங்கிருந்தே உற்சாகம் தருவது.
நடன வகுப்பு முழுவதும், எமிலி மீராவை ஊக்கப்படுத்தி, அவளது இயக்கங்களை சிறிது சிறிதாக திறந்தவிடத் தொடங்கினாள். மெதுவாக, மீரா நினைத்தாள்:
“இங்கே நான் சுயமாக இருக்கலாம்… நான் நடனம் மூலம் உயிரோட்டம் காணலாம்.”
இப்போதைய சந்திப்பு, மீராவுக்காக புதிய நட்பு, ஓர் புதிய உலகத்தின் தொடக்கம் தான்.
நாடகள் நகர்திந்து அவர்கள் நட்பும் நெருக்கம் ஆனது .......