Incest என் குடும்ப அழகிகள்

[Msiva03021985]

ஜீவா : வைஷு எந்திரி மா.. நீ என் உசுரு டா.. 

வைஷ்ணவி :மன்னிச்சுடுனா.. உன்னை பத்தி தெரியாம.. நா தான் முட்டாள் தனமா இருந்துட்டேன்..

ரேஷ்மா : ஆமா. தியேட்டர்ல என்ன நடந்ததுனு முழுசா சொல்லிட்டேன்.. உங்க மேல எந்த தப்பும் இல்லனு புரிஞ்சிக்கிட்டா..

ஜோதி : அடியேய் நாங்க எவ்ளவோ சொன்னோம். கேட்டியா டி 

ஜீவா : மா விடுங்க மா.. தங்கச்சிய திட்டாதீங்க..

வைஷ்ணவி : சாரி மா.. நேர்ல பாத்தது வச்சி தப்பா நினைச்சிட்டேன்.. அண்ணனும் அப்படி இருந்தான் தானே 

ரேஷ்மா : ஏய் பாத்தியே சரி.. விசாரிச்சியா டி.. கோவம் பட்டு போய்ட்டா எல்லாம் சரி ஆகுமா.. அன்னைக்கு இவர் மட்டும் வரலைனா நா அந்த பாவிங்க கிட்ட சிக்கி நாசமா போய் இருப்பேன்.. ச்சி இப்போ நினைக்கும் போதே 

ஜீவா : விடுங்க ரேஷ்மா. பழசு மறந்துடுங்க..

ரேஷ்மா : அது எப்படி மறக்க முடியும்.. தியேட்டர்ல லேடிஸ் ரெஸ்ட் ரூம்ல.. நா மட்டும் தனியா இருக்குற நேரமா பார்த்து.. மூணு பொம்பள பொறுக்கிகள் உள்ள புகுந்து.. என் டிரஸ் எல்லாம் கிழிச்சி நா அம்மணமாக்கி.. கெடுக்க முயற்சி பண்ணும் போது.. அந்த கடவுளா பார்த்து தான் உங்களை அனுப்பி வச்சாங்க.. அவுங்கள அடிச்சு போலீஸ் கிட்ட புடிச்சி கொடுத்து.. என் நிலைமைய உணர்ந்து.. உங்க வேஷ்டி கொடுத்து என் மானத்தை காப்பாத்துனீங்க.. எல்லாம் முடிஞ்சி இவ வரும்போது நானும் நீங்களும் மட்டும் தான் இருந்தோம்..நா உங்க டிரஸ் போட்டு இருந்தேன்.. நீங்க ட்ராயர் அப்பறம் பனியன் மட்டும் தான் போட்டு இருந்திங்க.. அம்மா அக்கா உங்க ப்ரெண்ட்ஸ் எல்லாத்துக்கும் அங்க என்ன நடந்து இருக்குனு தெளிவா புரிஞ்சிகிட்டாங்க.. ஆனா இந்த லூசு எதை பத்தி கேக்காம கிளம்பி போய்ட்டா.. நீங்களும் இத வெளிய சொல்ல வேண்டாம் சொல்லி இருந்திங்க.. அதான் இவ கிட்ட சொல்லாம இருந்தேன்..

ஜோதி : இது என்ன டி நியாயம்.. அவ பேசாம இருக்கணும்னா உங்க ரெண்டு பேர் கிட்ட தான் பேசாம இருக்கணும்.. அது எப்படி டி.. என் மகன் கிட்ட மட்டும் பேசாம இருந்தா..

ரேஷ்மா : ஆண்ட்டி.. தப்பு செஞ்சது உங்க மகன் தான் நினைச்சி இருக்கா.. இவர் என்னய ரேப் பண்ண முயற்சி செஞ்சாருனு நினைச்சி இருக்கா பக்கி 

வைஷ்ணவி : ஐயோஓஓ எல்லாரும் என்னய மன்னிச்சிக்கோங்க.. நா தான் கூறு கெட்ட தனமா இருந்து இருக்கேன்..

ஜீவா : விடுங்க  இப்போ என்ன என் தங்கச்சி தானே, என் கிட்ட கோவம் பட்டா அவளுக்கு இல்லாத உரிமையா.. அவ கொன்னா கூட சந்தோசமா சாவேன் 

எல்லோரும் டேய் என்ன பேச்சு இது 

வைஷ்ணவி : அண்ணா என்ன பேச்சு இப்படி எல்லாம் பேசாத.. எனக்கு கஷ்டமா இருக்கு என்று அழுது கொண்டு இருந்தாள்..

ஜீவா : ஏய் சும்மா பா.. அப்படி சொன்னா நடந்துருமா.. விடு நீ என் கிட்ட பேசிட்ட அது போதும்...

ஜனனி : ஏய். இவ்ளோ தான் உன் அண்ணனை புரிந்து இருக்க.. அவன் மேல நம்பிக்கை இல்ல நீ எல்லாம் என்ன டி தங்கச்சி ச்சி 

ஜீவா : அக்கா விடு க்கா.. பாவம் க்கா..

அப்போ டாக்டர் உள்ள வந்தார்.. எல்லோர் இங்க இருக்க வேண்டாம்.. யாராவது ரெண்டு பேர் இருங்க.. என்று சொல்லி விட்டு அவனை பரிசோதனை செய்து விட்டு.. ஓகே ஒரு வாரம் இங்கையே இருக்கட்டும்.. நடக்க குறைஞ்சது ஆறு மாசம் ஆகும்.. ரெண்டு வாரத்துக்கு ஒரு தடவ இவருக்கு கட்டு சேன்ஜ் பண்ணுவோம்.. பிலேட் கண்டிஷன் எப்படி இருக்கு பார்த்து தான் மொத்த கட்டு பிரிப்போம்.. அது வரைக்கும் கட்டு மாத்திட்டே இருப்போம்.. ஓகே கவனமா பாத்துக்கோங்க என்று சொல்லி விட்டு சென்றார்..

ஜோதி : சரி எல்லரும் போங்க நானும் உன் அப்பாவும் பாத்துகிறோம் 

ஜனனி : மா அப்பா வரலையே 

ஜோதி : வந்துட்டாரு டி.. இன்னும் கொஞ்ச நேரத்துல வந்துருவார்.. நீங்க கிளம்புங்க..

ஜனனி : மா நா பாத்துக்கிறேன் என் thambiy 

வைஷ்ணவி : எல்லாரும் போங்க நான் இங்க இருந்து அண்ணனை பார்த்துக்கொள்கிறேன்.. அக்கா வீட்ல பையன் இருக்கிறான் அவனை தூங்க வச்சுட்டு நீ வந்து இருக்க அத ஞாபகம் இருக்கா.. கண் முழிச்சிட்டா அப்படின்னா அழுதுருவான்.. அதை மறந்து இங்கு இருக்கிறாயோ.. மா நீயும் வீட்டுக்கு போ நான் கூட இருந்து அண்ணனை பார்த்துக்கொள்கிறேன் 

ரேஷ்மா : ஆமாடி வைஷு நானும் கூட இருக்கேன்.. என்னைய காப்பாத்தினவர் உன் அண்ணன்.. அவருக்கு என்னால் முடிந்த உதவி 

ஜோதி : ஏய் உனக்கு என்னடி தெரியும் நீ சின்ன பொண்ணு.. ஒழுங்கா வீட்டுக்கு கிளம்பி போங்க 

வைஷ்ணவி : மா ரெண்டு வருஷம் அண்ணன் கிட்ட பேசாமலே இருந்துகிட்டேன்.. இப்ப அண்ணன் கூட இருந்து கவனிப்பதற்கு அந்த கடவுளை எனக்கு ஒரு வாய்ப்பு ஏற்படுத்திக் கொடுத்து இருக்கிறார்.. நான் கூட இருந்து என் அண்ணனை பார்த்துக்கொள்கிறேன்.. நீ அக்காவை கூட்டிட்டு வீட்டுக்கு போ 

ஜனனி : மா அவங்க ரெண்டு பேரும் பார்த்துக்கிடட்டும்.. அப்பா வந்த பிறகு இவங்க ரெண்டு பேரையும் வீட்டுக்கு வர சொல்லுவோம்.. டேய் ஜீவா அப்பா வந்த பிறகு இவங்க ரெண்டு பேரையும் அனுப்பி வச்சிடு..

ஜீவா : அக்கா எனக்கு யாருமே வேண்டாம் அதான் எங்க நர்ஸ் இருக்காங்க கம்பவுண்டர் இருக்காங்க.. எல்லாரும் நல்லா பார்த்துப்பாங்க நீங்க எல்லாரும் வீட்டுக்கு போங்க..

வைஷ்ணவி : நீ சும்மா இரு அன்னே நான் செஞ்ச தப்புக்கு.. அதுக்கு பரிகாரமா ஒரு நல்ல வாய்ப்பு கிடைத்திருக்கே அப்படின்னு நினைச்சு இருக்கேன். நீ என்னடா என்னை அனுப்புவதிலேயே குறியா இருக்க 

ஜீவா : ஆஹா இது யாரும் வெளியே போக மாட்டாங்க போல.. ஒருவேளை  யூரின் வந்தா எப்படி போக முடியும்.. இந்த டப்பாவில் தான் இருக்கணும்.. கம்பவுண்டர் இருந்தா  அவரைக் கூப்பிட்டு செய்ய வைக்கணும் இவங்கள எப்படி நான் செய்ய வைக்கிறது 

வைஷ்ணவி : என்ன அண்ணா யோசனை.. நா இருக்கேன். கூட ரேஷ்மா இருப்பா.. அப்பா வந்தாளே அவரை அனுப்பி விட்டுருவேன்.. நா கூட இருந்து உன்னைய நல்லா பாக்கணும்.. அது தான் ஆசை. மா அக்காவை ரேணுகாவை கூப்பிட்டு போ மா.. நா இருந்து என் அண்ணனை பத்திரமா பாத்துப்பேன் 

யாரும் சொல்வதை கேக்க வில்லை வைஷ்ணவி பிடிவாதம் குணம் எல்லோரையும் அனுப்பி வைத்தாள்.. ஹாஸ்பிடல் ரூமில் ஜீவா பெட்டில் படுத்து இருந்தான்.. அவன் அருகில் சேரில வைஷ்ணவியும்.. அவள் அருகில் பெட்டில் ரேஷ்மா உக்காந்து இருந்தார்கள்...

வைஷ்ணவி : ஏய் நீ வீட்டுக்கு போக வேண்டியது தானே, இன்னைக்கு உனக்கு பர்த்டே டி 

ஜீவா : அப்படியா பிறந்தநாள் வாழ்த்துக்கள். சாரி கை கொடுக்க முடியல கட்டு போட்டு இருக்கு 

ரேஷ்மா : ஐயோஓஓ நீங்க வேற.. உங்க வாழ்த்து போதும்.. அது எப்படி இருந்தா என்ன.. நீங்க குணம் ஆகி வந்தா போதும்..

ஜீவா : பேசிக்கொண்டு இருக்கும்போது அவனுக்கு யூரின் லேசா ஊற ஆரம்பித்தது.. ஐயோஓஓ இது வேற ரெடியா இருக்கே.. என்ன செய்ய 

வைஷ்ணவி : என்ன ஆச்சு அண்ணா உன் முகமே மாறுது. வலிக்குதா என்று அக்கறையுடன் கேட்டாள் 

ஜீவா : அது எல்லாம் இல்ல மா.. எனக்கு ஒரு ஹெல்ப் பண்ணுவியா 

வைஷ்ணவி : என்ன அண்ணா கேள்வி இது சொல்லு 

ஜீவா : வெளிய  கம்பவுண்டர் இருப்பார் அவரை வர சொல்லு மா 

ரேஷ்மா : என்ன ஆச்சு..? 

வைஷ்ணவி : அவர் எதுக்குனா நா இருக்கேனே சொல்லு என்ன செய்யணும் 

ஜீவா : திரு திரு வென முழித்தான்.. யூரின் நெருங்கியது.