02-10-2025, 10:14 AM
என் மனைவி, “ஆமா, உங்களுக்கெல்லாம் சுகம் தர அவரோடதை ரெடி பண்ணி தந்திட்டு போகலாம்னுதான் உருவறேன். சரி சரி, நான் டிரெஸ் போடணும். இவர்தை யாராவது பிடிங்களேன்,” என்றாள்.
பிரயாணிகளும் அவனும் ஜன்னல்களில் தலை, கை நீட்டி பை பை சொல்ல, டிரைவர், கண்டக்டர் பஸ் ஏறினர்.
அந்த இளம் பெண் “ஐயோ அவர் டயர்ட் ஆகிட்டார் பாருங்க. அவரு ரெஃப்ரெஷ் ஆனாலும் உங்கள மாதிரி பொம்பளைங்களை பார்த்தா மட்டும்தான் அவர்து டக்குன்னு நீண்டுக்கும். …. இறங்கறீங்களா? இந்தாங்க உங்க சூட்கேஸ். எங்க ஊர் பக்கம் வாங்க. வாரம் போல கிராமத்து வீட்டுல தங்கி எங்களோடு ஜாலியா இருந்துட்டு போங்க. ஃபோன் பண்ணுங்க. பை பை…. அட என்ன இது! அவருக்கு திரும்பவும் நெஞ்சில அங்கங்க கிஸ்ஸா! உங்க குந்துப்புறத்தை பிச்சிடப்போறார்கா, பார்த்து பத்திரம்.”
இப்போது மொபைல் ஃப்ளாஷ் வெளிச்சம் பல முறை தெரிந்தது. ஃபோட்டோ எடுத்துக்கொண்டிருக்கிறார்களோ?
ஒரு இளம் பெண்ணின் குரல், “மொபைல் பத்திரம்கா, தொலைச்சிடாதீங்க, வம்பா போயிடும். அக்கா, கடைசியா ஒன்னு சொல்லிக்கறேன். எஜமானர் மாதிரியான எங்க பக்கத்து ஆளுங்களை உங்க மாதிரி டவுன்காரிங்களுக்கு பிடிச்சிருக்கிற மாதிரி எங்களுக்கெல்லாம் உங்க புருஷன் மாதிரியான பதுவுசான வெள்ளையான ஆளுங்ககிட்டதான் பெத்துக்கணும்னு ஏக்கமா இருக்கும். எல்லாம் இக்கரைக்கு அக்கரை பச்சைக்கா!” எல்லோரும் சிரித்தனர்.
இப்போது கேட்ட என் மனைவியின் குரல் அவனிடத்தில் பேசியதாக கேட்டது, “கடைசி வரைக்கும் ஓரு வார்த்தை கூட பேசாமல் கமுக்குன்னு இருந்துட்டு காரியத்தை முடிச்சிட்டீங்க. உங்களை ஒரு நாள் திரும்ப வந்து வச்சிக்கிறேன்,”
அவள் சொன்னதை கேட்டு, “வச்சிக்கிறீங்களா? அப்படீன்னா அவரை உங்க ஊருக்கு கூட்டிட்டு போயிடுவீங்களா? இல்லை நீங்க இந்த வந்துடுவீங்களா?” என்று ஒருத்தி கிண்டலடித்தாள்.
“ச்சீ போங்கப்பா!” என்று என் மனைவி வெட்கத்துடன் சொல்லி சிரித்தது கேட்டது.
எதற்காக என் மனைவி பஸ்ஸிலிருந்து சூட்கேஸுடன் இறங்குகிறாள் என்று யோசித்தேன். என் பாண்ட் ஈரத்தை கர்சீஃப் எடுத்து மறைத்தேன். பஸ் கதவு பக்கமிருந்து விலகி கொஞ்ச தூரம் போய் அங்கே காத்திருப்பதாக பாவ்லா பண்ணினேன்.


![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)