29-09-2025, 01:11 PM
(This post was last modified: 29-09-2025, 01:12 PM by anaamika. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
అప్డేట్ 16
..............ఇది చెప్పి లావణ్య కాల్ కట్ చేసింది. నేను తన మెసేజ్ కోసం ఎదురుచూడడం మొదలుపెట్టాను. కొద్దిసేపటికే లావణ్య మెసేజ్ వచ్చింది..........
నేను ఆ మెసేజ్ ని చదవగానే, ప్రపంచంలో ఉన్న సంతోషం అంతా నా మనసులోకి వచ్చినట్లు అనిపించింది.
లావణ్య : "YES" నా వైపు నుండి నేను ఒకే. ఇప్పుడు మీరు నాకు కాల్ చెయ్యొద్దు... ఎందుకంటే అమ్మ నా పక్కనే ఉంది. మీరు కావాలనుకుంటే రాత్రిపూట చాటింగ్ చేయొచ్చు...
ఇక చెప్పడానికి ఏముంది... నా ఫస్ట్ లవ్, నాకు మొదటిసారిగా కలిగింది, అది సక్సస్ అవుతున్నట్లు అనిపించింది. నేను చాలా సంతోషంగా ఉన్నాను. ఒక్క సంతోషం ఏమిటి, నాకంటే ఎక్కువ అదృష్టవంతుడు ఈ ప్రపంచంలో ఇంకెవరూ ఉండరని అనుకున్నాను. ఒక అమ్మాయి, చాలా అందమైన అమ్మాయి, ఈ ప్రపంచంలోనే అత్యంత అందమైనది, అత్యంత ముఖ్యమైంది, తను నా ప్రేమని ఒప్పుకుంది.
అప్పుడు నేను లావణ్యకి కేవలం "ఓకే" అని తిరిగి మెసేజ్ పెట్టి ఇంటికి వెళ్లాను. ఇంటికి వచ్చి భోజనం చేసాను. తర్వాత ఇంట్లో కొన్ని ముఖ్యమైన పనులు పూర్తి చేసుకుని నా గదిలోకి వచ్చాను. తర్వాత లావణ్య నే నాకు మెసేజ్ పెట్టింది. మేము మాట్లాడుకోవడం మొదలుపెట్టాము. మొదట్లో నేను తనతో మాట్లాడడం కొంచెం గందరగోళంగా అనిపించింది. ఎందుకంటే తన బాగోగులు అడిగిన తర్వాత ఇంకేమి మాట్లాడాలో నాకు అర్థం కాలేదు... అయితే గడిచిపోతున్న టైం, గడిచిపోతున్న రోజులతో నాకు అనుభవం కలిగింది. నేను తనతో చాటింగ్ చేసినా, ఫోన్ లో మాట్లాడినా నా ముఖం మీద ఎప్పుడూ నవ్వు కనిపించేది. నా మనసులో ఒక సంతృప్తి ఏర్పడింది. లావణ్య ఇప్పుడు నా సొంతం.
ఇప్పుడు నేను ఇంకా కొంత చొరవ తీసుకోవాలి. అలా అయితేనే లావణ్య తో నా పెళ్లి ఈజీగా అవుతుంది. అందులో భాగమే మొదటి పని లావణ్య పెద్ద అక్క లవ్లీకి మా గురించి చెప్పి తనని నా వైపు ఉండేలా చేసుకోవడం. అలా చేసుకుంటే లావణ్య పెళ్లి విషయం గురించి వాళింట్లో టాపిక్ వస్తే, లవ్లీ తన తల్లిదండ్రులకి ముందుగా నా గురించి చెబుతుంది... ఏదేమైనా, ఇప్పుడు నా దినచర్య ఇలా మారిపోయింది - నేను ఆదివారం హవేలీకి వెళ్ళేవాడిని. అంబర్, లావణ్య, నేను అప్పుడప్పుడు క్యారమ్ ఆడేవాళ్ళం. అప్పుడప్పుడు లూడో...
నేను అంబర్ కి లావణ్య నా ప్రేమని ఒప్పుకుందని చెప్పాను. అలాగే లావణ్యకి మా ఇద్దరి సంగతి అంబర్ కి తెలిసినట్లు ఏమాత్రం అనుమానం రాకూడదని కూడా చెప్పాను. ఆదివారం కాకుండా మధ్యలో నేను ఎప్పుడు హవేలీకి వెళ్ళినా నాకు ఒకే ఒక పని ఉండేది. అది ఆంటీతో నా మొడ్డ దాహాన్ని తీర్చుకోవడం. టైం గడిచిపోయింది. లావణ్య, నా మధ్య సంబంధం బలపడింది. లావణ్య నా జీవితంలోకి రాకపోతే ఏమి అయ్యేవాడినో అని అనిపించడం మొదలైంది... అలాగే లావణ్యతో మాట్లాడుతూ 4-5 నెలలు గడిచిపోయాయి. ఇప్పుడు మా మధ్య రొమాంటిక్ మాటలు మొదలయ్యాయి. నేను లావణ్యతో మాట్లాడే పద్దతి తనకి చాలా నచ్చేది... ఈ 4-5 నెలల టైములో నేను అంటీని కనీసం 20-25 సార్లు దెంగి వుంటాను. ఇప్పుడు ఆంటీ గర్భవతి. చాలా సంతోషంగా ఉంది.
ఇక లావణ్యతో ఒంటరిగా కొన్ని విషయాలు మాట్లాడే సమయం వచ్చింది. ఇదే మాట్లాడదామని ఒక రోజు నేను లావణ్యకి కాల్ చేసాను.
ఆకాష్ : హాయ్, ఏమి చేస్తున్నావు ?
లావణ్య : ఏమీ లేదు. ఇప్పుడే కాలేజ్ నుండి వచ్చాను. మీరు చెప్పండి, భోజనం చేసారా ?
ఆకాష్ : హా, చేసి నీకు కాల్ చేసాను. ఇప్పుడు నీతో మాట్లాడుతుంటే చాలా బాగా అనిపిస్తుంది.
లావణ్య : ఈమధ్య మీరు ఎక్కువగా రోమియో పనులు చేస్తున్నట్లున్నారు.
ఆకాష్ : ఇప్పుడు నువ్వు నా జూలియట్ వి, అలాంటప్పుడు జూలియట్ తో రోమియో లాగే ఉండాలి కదా.
లావణ్య : అవునండి, నా రోమియో. అదిసరే, రేపు ఆదివారం కదా, మీరు ఇక్కడికి వస్తున్నారు కదా ?
ఆకాష్ : నేను తప్పకుండా వస్తాను. అయితే నేను నీతో కొంచెం ఒంటరిగా మాట్లాడాలనుకుంటున్నాను. ఇంట్లో మీ తల్లిదండ్రులు, లవ్లీ, అంబర్ కూడా ఉంటారు. అందరి ముందు నీతో మాట్లాడలేను కదా.
లావణ్య : అందరి ముందు మాట్లాడలేనివి అంటే ఎలాంటి విషయాలు ?
ఆకాష్ : నేను ఒంటరిగా నీ చేతిని నా చేతుల్లోకి తీసుకోవాలనుకుంటున్నాను. నిన్ను హగ్ చేసుకోవాలనుకుంటున్నాను. నిన్ను అనుభూతి చెందాలనుకుంటున్నాను. ఇవి నీకు ఎందుకు అర్థం కావడం లేదు ?
లావణ్య : ఓహో, అయితే మీ కోరికలు ఇలా ఉన్నాయా ? నేను మీరు ఒంటరిగా ఎందుకు కలవాలని అనుకుంటున్నారా అని ఆలోచిస్తున్నాను... హహహహ.
ఆకాష్ : అయితే నేను నీ చేయి పట్టుకోవాలని లేదా హగ్ చేసుకోవాలని నీకు అనిపించడం లేదా ?
లావణ్య : మీకు అలా అనిపించడం లో తప్పు పట్టాల్సిందేమీ లేదు. మీకు నా మీద పూర్తి హక్కు ఉంది... నిజంగా నేను కూడా మిమ్మల్ని అలాగే చేయాలనుకున్నాను. అయితే బయటికి చెప్పలేకపోయాను. ఈ విషయం గురించి మీరు అడిగినందుకు దేవుడికి థాంక్స్ చెప్పాలి.
ఆకాష్ : అయితే చెప్పు. మరి ఎలా కలుద్దాం ?
లావణ్య : దాదాపు 10 రోజులు ఆగగలరా ?
ఆకాష్ : ఎందుకు, 10 రోజులు ఎందుకు ?
లావణ్య : ఎందుకంటే దాదాపు 10 రోజుల తర్వాత లవ్లీకి నిశ్చితార్థం జరుగుతుంది. ఆ రోజు హవేలీలో ఎవరూ ఉండరు. అందరూ మ్యారేజ్ హాల్ కి వెళ్ళి పోతారు. అప్పుడు మనం కలుసుకోవచ్చు.
ఆకాష్ : మొట్టమొదటి సంగతి, ముందు లవ్లీకి నా తరపు నుండి శుభాకాంక్షలు చెప్పు. అలాగే ఒక పని చేయి, నాకు తన నంబర్ ఇవ్వు. నేను నేరుగా తనకి శుభాకాంక్షలు చెబుతాను. అవును, నీ ఆలోచన బాగుంది. అయితే సరే, మనం అలాగే చేద్దాం.
లావణ్య : (మాట్లాడుతూనే లావణ్య నాకు లవ్లీ నంబర్ పంపించింది) సరే నా రోమియో, మీ జూలియెట్ ఆ రోజు మీ కోసం ఎదురుచూస్తుంటుంది... కానీ రేపు అయితే మీరు ఇక్కడికి వస్తున్నారు కదా ?
ఆకాష్ : అలా అయితే నేను రేపు రాను. ఆ రోజు వరకు ఆగి నిన్ను కలుసుకుంటాను. నువ్వు నా ముందు కూర్చుని ఉంటావు. మన చుట్టూ ఎవరూ ఉండరు.
లావణ్య : అయితే మిమ్మల్ని కలవడానికి ఇప్పుడు నేను అంత వరకు ఎదురుచూడాలా ? (తన గొంతు కొంచెం ఏడుస్తున్నట్లుగా ఉంది. తను మాట్లాడే పద్దతిలో ఒక కంప్లైంట్ ఉంది).
ఆకాష్ : ఓపిక పట్టు. ఓపిక యొక్క ఫలితం తియ్యగా ఉంటుంది. నేను కూడా నిన్ను కలవడానికి ఎదురుచూస్తుంటాను... తర్వాత మనం కలిసినప్పుడు ఆ కలయిక యొక్క ఆనందం వేరేలా ఉంటుంది.
లావణ్య : సరే, చూద్దాం. అయితే ఇప్పుడు ఫోన్ పెట్టెయ్యండి. నేను బట్టలు మార్చుకోవాలి.
ఆకాష్ : ఏమి మార్చుకోవాలి ?
లావణ్య : అరే నా పిచ్చి రోమియో, నేను బట్టలు మార్చుకోవాలి.
ఆకాష్ : (తనని కొంచెం ఆటపట్టించడానికి) నన్ను రమ్మంటావా ? బట్టలు మార్చుకోవడంలో నేను కొద్దిగా హెల్ప్ చేస్తాను.
లావణ్య : వద్దు, వద్దు, చాలా థాంక్స్. నేను స్వయంగా చేసుకోగలను.
ఆకాష్ : (నిజానికి లావణ్యని చూసాక తన శరీరం గురించి నాకు అంచనా వచ్చింది. తన శరీరంలో అంతా నిండుగా ఉంది. అయినా నేను తనని అడిగాను). ఒక విషయం చెప్పు. ఎక్కువ నఖరాలు చేయకు. ఎందుకంటే ఇది అడగడం, తెలుసుకోవడం నా హక్కు.
లావణ్య : సరేనండి, నా కాబోయే భర్త గారూ, మీ హక్కుని ఉపయోగించుకుని నా గురించి ఇంకా ఏమి తెలుసుకోవాలనుకుంటున్నారు ?
ఆకాష్ : నీ శరీరం కొలతలు చెప్పు ?
లావణ్య : మీ కాబోయే భార్యని. ఇన్నిసార్లు కలిసాము. మీరు ఇప్పటి వరకు అంచనా వేయలేకపోయారా ?
ఆకాష్ : నేను నీ ఆ అందమైన ముఖాన్ని తప్ప ఇంకేమీ చూడలేదు. నిజం చెప్పాలంటే నువ్వు ఎదురుగా వున్నప్పుడు నా చూపు ఇంకెక్కడికీ వెళ్ళదు...
లావణ్య : సరే అండి, సరే. 34-30-36... ఇప్పుడు సంతోషమేనా ?
ఆకాష్ : హ్మ్మ్, థాంక్స్... సరే, ఇప్పుడు నువ్వు బట్టలు మార్చుకో. తర్వాత మాట్లాడుకుందాం... బై.
తర్వాత అటువైపు నుండి తను కూడా బై చెప్పింది. కాల్ కట్ అయిపోయింది... ఇప్పుడు నేను లవ్లీ నిశ్చితార్థం కోసం ఎదురుచూడడం మొదలుపెట్టాను. ఎప్పుడు ఆ రోజు వస్తుందో, నేను ఎప్పుడు నా లావణ్యని కలవడానికి వెళతానో అనుకున్నాను. ఎలాగోలా టైం గడిచిపోయింది. నేను, లావణ్య అప్పుడప్పుడు ఫోన్లో మాట్లాడుకునేవాళ్ళం. అప్పుడప్పుడు చాటింగ్ చేసుకునేవాళ్ళం... అలాగే లవ్లీ నిశ్చితార్థం రోజు కూడా వచ్చేసింది. హవేలీకి చెందిన రెండు కుటుంబాలు మ్యారేజ్ హాల్లో ఉన్నాయి. నా కుటుంబం కూడా అక్కడే ఉంది. లావణ్య, నేను కూడా అక్కడే... అప్పుడు నేను లావణ్యకి సైగ చేసి హవేలీకి వెళ్ళమని చెప్పాను. తను నాకు మెసేజ్ పంపించింది. "నేను హవేలీకే వెళ్తున్నాను. మీరు 10 నిమిషాల తర్వాత రండి" అని.
ఆకాష్ : అది సరే. కానీ మన ఇద్దరినీ అక్కడ ఒంటరిగా ఉండడం ఎవరైనా చూస్తే చాలా సమస్య అవుతుంది.
లావణ్య : ఓహ్ షిట్, ఇది మనం అసలు ఆలోచించలేదు. ఇప్పుడు ఏమి చేద్దాం ?
ఆకాష్ : టెన్షన్ పడకు. నా దగ్గర ఒక ప్లాన్ ఉంది. నేను అంబర్ ని కూడా నాతో తీసుకొస్తాను.
లావణ్య : వద్దు, వద్దు. ప్లీజ్ అంబర్ అన్నయ్యని తీసుకొని రాకు. అతనికి మన గురించి తెలిస్తే, అతను మా అమ్మకి చెప్పేస్తాడు.
ఆకాష్ : భయపడకు. అంబర్ కి ముందునుండి మన గురించి పూర్తిగా తెలుసు. నేను అతన్ని కేవలం కాపలా కోసం తీసుకొస్తాను. మనం ఇద్దరం గదిలో ఉంటాము. అతను బయట ఉంటాడు. ఎవరైనా వస్తున్నట్లుగా అతనికి తెలిస్తే, అతను మనకి చెబుతాడు.
లావణ్య : మీరు అతనికి మన గురించి ఎప్పుడు చెప్పారు? అతను మా అమ్మకి చెప్పడు కదా ఆకాష్ గారూ. ఇప్పుడు నాకు చాలా భయంగా అనిపిస్తుంది.
ఆకాష్ : వాడికి మొదటి నుండి పూర్తిగా తెలుసు. ఒకవేళ వాడు చెప్పాలనుకుంటే, ఎప్పుడో చెప్పేసేవాడు... ఒకవేళ చెబితే, నేను వాడి కాళ్ళు విరగ్గొడతాను... ఇప్పుడు నువ్వు టైం వేస్ట్ చెయ్యకు. హవేలీకి వెళ్ళు. నేను అంబర్ తో కలిసి వస్తాను.
లావణ్య వెళ్ళిన తర్వాత నేను అంబర్ ని తీసుకుని హవేలీకి బయలుదేరాను. అప్పుడే ఆంటీ దగ్గర నుండి నాకు ఫోన్ వచ్చింది.
ఆంటీ : ఎక్కడికి బయలుదేరావు ?
ఆకాష్ : (నేను అటూ ఇటూ చూసాను. ఆంటీ ఒక ఆలూ చాట్ బండి దగ్గర నిలబడి మాట్లాడుతోంది). నేను హవేలీకి వెళ్తున్నాను...
ఆంటీ : ఎందుకు, అక్కడికి ఎందుకు వెళ్తున్నావు ?
ఆకాష్ : ఈరోజు హవేలీలో ఎవరూ లేరు. అందరూ ఇక్కడే ఉన్నారు. అందుకే నేను లావణ్యని కలిసే ప్రోగ్రామ్ పెట్టుకున్నాను.
ఆంటీ : (నన్ను ఆటపట్టిస్తూ) అయితే ఈరోజే తనని దెంగుతావా ?
ఆకాష్ : అరే లేదు ఆంటీ, కేవలం కలవడం, అంతే...
ఆంటీ : సరే, ఎంజాయ్ చెయ్యి. ఐయే నేను ఒక సలహా ఇస్తాను... ఈరోజు తనని ముద్దు కూడా పెట్టుకో. నీ శరీరం స్పర్శని కూడా తనకి చూపించు... అంటే, తనని నీ చేతుల్లోకి తీసుకో. వీలైతే తన రొమ్ములని కూడా నొక్కు. తను కొంచెం అయినా ఇష్టపడితే, ఇక ఇంకెక్కడికీ వెళ్ళదు. తర్వాత తను నీదే అవుతుంది.
ఆకాష్ : సరే ఆంటీ, నేను గుర్తు పెట్టుకుంటాను...
ఆ తర్వాత నేను అంబర్ తో కలిసి హవేలీకి బయలుదేరాను... అక్కడికి వెళ్లి చూసాం. లావణ్య అప్పటికే తన గదిలో కూర్చుని ఉంది... నేను తన వైపు వెళ్తున్నాను. అయితే అంబర్ నా చేయి పట్టుకుని ఆపాడు...
ఆకాష్ : ఏమైంది ?
అంబర్ : తన గదిలోకి వెళ్ళడం కన్నా మన పైన ఉన్న గదిలోకి తనని తీసుకెళ్ళు... నేను కిందే చూస్తూ ఉంటాను... నువ్వు తన గదిలోకి వెళ్తే, ఎవరైనా వస్తున్నారో లేదో నేను మీకు చెప్పలేను... మా ఇంటి నుండి అయితే ఎవరూ రారు. ఎందుకంటే నేనే వెళ్లి వాళ్ళని తీసుకురావాలి.
అంబర్ మాటలు నాకు నిజం అనిపించాయి. అప్పుడు నేను లావణ్యకి సైగ చేసి అంబర్ పైన ఉన్న గదిలోకి వెళ్ళమని చెప్పాను... లావణ్య లేచి త్వరగా వచ్చింది. నేను తను పైకి వెళ్ళడానికి జరిగి దారి ఇచ్చాను. తను పరిగెత్తుతూ మెట్లు ఎక్కి వెళ్ళిపోయింది... తర్వాత నేను అంబర్ ని అక్కడే కాపలాగా ఉంచి పైకి వెళ్ళిపోయాను... పైకి వెళ్లి నేను త్వరగా గదిలోకి దూరాను. తలుపుకి తాళం వేసాను. వెనక్కి తిరిగి చూసాను. లావణ్య మంచం మీద కూర్చుని తల కిందకి పెట్టుకుని మెల్లమెల్లగా నవ్వుతోంది... ఆ టైం లో తను చాలా అందంగా కనిపించింది. నేను తన దగ్గరికి వెళ్ళాను. తన చేయి పట్టుకుని తనని నిలబెట్టాను. తన చేతులు చల్లగా, మంచులాగా ఉన్నాయి... ఇప్పుడున్న పరిస్థితి వల్ల అలా అయి వుంటాయని నేను అర్థం చేసుకున్నాను...
ఆకాష్ : నేను నిన్ను హగ్ చేసుకోవచ్చా ? అందుకు నువ్వు ఒప్పుకుంటావా ?
లావణ్య : (తను తల ఎత్తకుండా కిందకి చూస్తూ) హ్మ్మ్.
తర్వాత నేను తనని నా గుండెకి హత్తుకున్నాను. ఒక శాంతిభరితమైన శ్వాస నా లోపలి నుండి బయటికి వచ్చింది. తను కూడా నన్ను గట్టిగా పట్టుకుంది... బహుశా తను కూడా ఇన్ని రోజుల నుండి ఈ క్షణాల కోసం ఎదురుచూస్తోందేమో... తన లావుగా వున్న మృదువైన రొమ్ములు నా ఛాతీలో దూరిపోయాయి. అవి నాకు వేరే అనుభూతిని ఇస్తున్నాయి. తను కూడా ఈ విషయాన్ని అనుభూతి చెందుతోంది. ఆ టైములో ఒక విచిత్రమైన మైకం వచ్చింది... తన మృదువైన శరీరాన్ని నా చేతుల్లోకి తీసుకోవడంలో ఒక అందమైన ఆనందం ఉంది... ఒక బొమ్మని హగ్ చేసుకున్నట్లుగా నాకు అనిపించింది...