பாகம் 1
மார்கழி மாதம் சரியான குளுரு. கவின் 22 வயது வாலிபன். அன்று காலை 7 மணிக்கு தன்னோட அக்கா ரூம்ல கட்டில்ல படுத்துகிட்டு தன்னோட அக்காவோட பெட்ஷீட்ட இழுத்தி போதிகிட்டு ரூம் ஓரமா இருந்த பாத்ரூம் கதவையே பாத்துகிட்டு இருந்தான்
பாத்ரூம்ல தண்ணி சிதறர சத்தம் கேட்டுகிட்டே இருந்தது. ஒரு கட்டத்துல தண்ணி சத்தம் சுத்தமா நின்னுடுச்சி. பாத்ரூம் கதவு திறக்கப்படுது. திறக்கரது கவினோட அன்பான அக்கா.
அக்கா பேரு பிரியா. வயசு 32.
(கவின், பிரியா ரெண்டு பேரும் எப்படி இருப்பாங்க அப்டிங்கறத உங்க கற்பனைக்கே விட்டுடறேன். ஆனா ஒன்னு மட்டும் சொல்லனும்னா, பிரியா நல்லா கும்முனு சாஃப்டா இருப்பா)
பாத்ரூம் கதவு திறக்குது. பிரியாவோட ஒரு கால் பாத்ரூம்ல இருந்து வெளிய எடுத்து வைக்கரா. (என்ன நிலமைல இருக்கானுதான கேகறிங்க) சொல்றேன். உள்ள என்ன போற்றுகாணு தெரியல ஆனா அவ உடம்புல வெள்ள கலர்ல ஒரு சில்க் புடவைய சுத்திருக்கா (முழுசா கட்டல) அது முழங்கால் வரதா கவர் பண்ணிருக்கு. மேல உடம்புல புல்லா புடவய ஒரு சுத்து சுத்திருக்கா. ப்ளவுஸ் போடல. ஒரு சைடு ப்ரா ஸ்ட்ராப் மட்டும் தெரிர மாறி இருக்கு. இந்த நிலமைல பாத்ரூம் விட்டு ஒரு கால எடுத்து வைக்கரா.
கவின்க்கு தன்னோட அக்காவோட வழவழப்பான கால் தெரியுது. அத பாத்ததும் தன்னோட கவனத்த முழுசா அங்க வைகாரன். அக்கா பாத்ரூம் விட்டு புல்லா வெளிய வந்து நிக்கரா.
இப்போ கவின் தன்னோட அக்கா கால்லேந்து தன்னோட கண்ண கொஞ்ச கொஞ்சமா மேல திருப்பரான். பிரியாவோட மடிச்சி கட்டண ஈரமான கொண்ட. பிரின்ட்ஜ்லேந்து எடுத்த ஆப்பிள் போல தண்ணி தெறிச்ச முகம். அவளோட இடது பக்க ப்ளூ கலர் ப்ரா ஸ்ட்ராப். அவளோட வழவழப்பான சதை கொண்ட கை. அவ புடவைய வச்சி முழுசா போத்தி வச்ச உடம்பு. அந்த முழங்கால் கீழ பளபளனு வாழதண்டு போல இருக்கற அவளோட ரெண்டு கால். இது பத்தாதுனு மார்கழி குளுரு. சொல்லவா வேணும், இதுக்குதான கவின் காத்துட்டு இருந்தான். அவனுக்கு என்னமோ மாறி ஆகிவிட தன்னோட ரெண்டு தொடையையும் இறுக்கிட்டு அக்காவையே பாத்துட்டு இருந்தான்.
பிரியா ஈரமான துண்டால கைய தொடச்சிட்டே கவின் பெட்ல படுத்திருக்கறத பாக்கரா.
”டேய்! இங்க என்னடா பண்ற? எப்போ வந்த என் ரூம்கு? வீட்ல யாரும் இல்லயேனு ரூம் கதவ சாத்தாம விட்டது என் தப்புதா. உன்ன என்ன பண்றேன் பாருனு” பிரியா தன் கையால தன்னோட அரகொர புடவைய புடிச்சிட்டு வேகமா கட்டில் கிட்ட வந்து கட்டில்ல கவின் பக்கத்துல இருந்த பில்லோ எடுத்து அவன அடிக்க பாக்குறா. விளையாடுத்தனத்தோட.
கவின் அக்காவ கொஞ்சம் அடிக்கவிட்டுடு அவளோட சதைபிடிப்பான இடது கைய தன் கையால புடிச்சி பெட்ல உக்கார வச்சான். உக்கந்ததும் தன்னோட வலது கையால புடவையல சுத்திருக்கர இடுப்புல கைய வச்சான். வச்சி உரிமையா பிரியாவ அவன்கிட்ட இழுத்தான். கொஞ்ச எதிர்ப்போட அவளும் அவன நெருங்கனா. கவினோட நெஞ்சுல சாயவும் செய்யாம அவன விட்டு விலகவும் இல்லாம ஒரு எடத்துல அவனோட அரவணைப்புல இருந்தா. “ஏன்கா? நாலா உன் ரூம்கு வரகூடாதா?”
பிரியா : “என்னடா பண்ற. இப்டிலாமா பண்ணுவாங்க. இதுக்குதா உன்னலா கிட்டயே விட்ரதில்ல.” அதே அணைப்பில் பதில் சொன்னாள்.
(தொடரும்...)
மார்கழி மாதம் சரியான குளுரு. கவின் 22 வயது வாலிபன். அன்று காலை 7 மணிக்கு தன்னோட அக்கா ரூம்ல கட்டில்ல படுத்துகிட்டு தன்னோட அக்காவோட பெட்ஷீட்ட இழுத்தி போதிகிட்டு ரூம் ஓரமா இருந்த பாத்ரூம் கதவையே பாத்துகிட்டு இருந்தான்
பாத்ரூம்ல தண்ணி சிதறர சத்தம் கேட்டுகிட்டே இருந்தது. ஒரு கட்டத்துல தண்ணி சத்தம் சுத்தமா நின்னுடுச்சி. பாத்ரூம் கதவு திறக்கப்படுது. திறக்கரது கவினோட அன்பான அக்கா.
அக்கா பேரு பிரியா. வயசு 32.
(கவின், பிரியா ரெண்டு பேரும் எப்படி இருப்பாங்க அப்டிங்கறத உங்க கற்பனைக்கே விட்டுடறேன். ஆனா ஒன்னு மட்டும் சொல்லனும்னா, பிரியா நல்லா கும்முனு சாஃப்டா இருப்பா)
பாத்ரூம் கதவு திறக்குது. பிரியாவோட ஒரு கால் பாத்ரூம்ல இருந்து வெளிய எடுத்து வைக்கரா. (என்ன நிலமைல இருக்கானுதான கேகறிங்க) சொல்றேன். உள்ள என்ன போற்றுகாணு தெரியல ஆனா அவ உடம்புல வெள்ள கலர்ல ஒரு சில்க் புடவைய சுத்திருக்கா (முழுசா கட்டல) அது முழங்கால் வரதா கவர் பண்ணிருக்கு. மேல உடம்புல புல்லா புடவய ஒரு சுத்து சுத்திருக்கா. ப்ளவுஸ் போடல. ஒரு சைடு ப்ரா ஸ்ட்ராப் மட்டும் தெரிர மாறி இருக்கு. இந்த நிலமைல பாத்ரூம் விட்டு ஒரு கால எடுத்து வைக்கரா.
கவின்க்கு தன்னோட அக்காவோட வழவழப்பான கால் தெரியுது. அத பாத்ததும் தன்னோட கவனத்த முழுசா அங்க வைகாரன். அக்கா பாத்ரூம் விட்டு புல்லா வெளிய வந்து நிக்கரா.
இப்போ கவின் தன்னோட அக்கா கால்லேந்து தன்னோட கண்ண கொஞ்ச கொஞ்சமா மேல திருப்பரான். பிரியாவோட மடிச்சி கட்டண ஈரமான கொண்ட. பிரின்ட்ஜ்லேந்து எடுத்த ஆப்பிள் போல தண்ணி தெறிச்ச முகம். அவளோட இடது பக்க ப்ளூ கலர் ப்ரா ஸ்ட்ராப். அவளோட வழவழப்பான சதை கொண்ட கை. அவ புடவைய வச்சி முழுசா போத்தி வச்ச உடம்பு. அந்த முழங்கால் கீழ பளபளனு வாழதண்டு போல இருக்கற அவளோட ரெண்டு கால். இது பத்தாதுனு மார்கழி குளுரு. சொல்லவா வேணும், இதுக்குதான கவின் காத்துட்டு இருந்தான். அவனுக்கு என்னமோ மாறி ஆகிவிட தன்னோட ரெண்டு தொடையையும் இறுக்கிட்டு அக்காவையே பாத்துட்டு இருந்தான்.
பிரியா ஈரமான துண்டால கைய தொடச்சிட்டே கவின் பெட்ல படுத்திருக்கறத பாக்கரா.
”டேய்! இங்க என்னடா பண்ற? எப்போ வந்த என் ரூம்கு? வீட்ல யாரும் இல்லயேனு ரூம் கதவ சாத்தாம விட்டது என் தப்புதா. உன்ன என்ன பண்றேன் பாருனு” பிரியா தன் கையால தன்னோட அரகொர புடவைய புடிச்சிட்டு வேகமா கட்டில் கிட்ட வந்து கட்டில்ல கவின் பக்கத்துல இருந்த பில்லோ எடுத்து அவன அடிக்க பாக்குறா. விளையாடுத்தனத்தோட.
கவின் அக்காவ கொஞ்சம் அடிக்கவிட்டுடு அவளோட சதைபிடிப்பான இடது கைய தன் கையால புடிச்சி பெட்ல உக்கார வச்சான். உக்கந்ததும் தன்னோட வலது கையால புடவையல சுத்திருக்கர இடுப்புல கைய வச்சான். வச்சி உரிமையா பிரியாவ அவன்கிட்ட இழுத்தான். கொஞ்ச எதிர்ப்போட அவளும் அவன நெருங்கனா. கவினோட நெஞ்சுல சாயவும் செய்யாம அவன விட்டு விலகவும் இல்லாம ஒரு எடத்துல அவனோட அரவணைப்புல இருந்தா. “ஏன்கா? நாலா உன் ரூம்கு வரகூடாதா?”
பிரியா : “என்னடா பண்ற. இப்டிலாமா பண்ணுவாங்க. இதுக்குதா உன்னலா கிட்டயே விட்ரதில்ல.” அதே அணைப்பில் பதில் சொன்னாள்.
(தொடரும்...)


![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)