27-09-2025, 10:12 AM
அந்த பால்கனியில் நடந்த தீர்மானம் இருவரின் உள்ளங்களையும் ஒரே நொடியிலே வேறொரு உலகத்துக்குக் கொண்டு சென்றது….
“இன்றிரவு… நம்ம முதல் இரவு…” என்று சௌம்யா சொன்ன அந்த வார்த்தைகள், அவள் மனதில் தீ போல சுழன்றுகொண்டிருந்தது….
அவள் கையை கார்த்திக்கின் கையில் நெருக்கமாகப் பிடித்துக் கொண்டு அறைக்குள் வந்தவுடன் கண்களில் ஒரு குறும்பு ஒளி….
“கார்த்திக்… வெறும் படுக்கையில் செக்ஸ் பண்ணிடக் கூடாது. நாம தவறவிட்ட முதல் இரவை மீண்டும் உருவாக்கணும். அதற்காக இந்த அறையே ஒரு சின்ன உலகமாக மாறணும்.”
கார்த்திக்கின் மார்பு நிமிர்ந்தது. “ஆமாம்… சௌம்யா இப்போ என்னோட மனைவி மாதிரி பேசுறாள். அவளோடஒவ்வொரு ஆசையும் நிறைவேற்றணும்,” என்று உள்ளுக்குள் நினைத்தான்.
இருவரும் சேர்ந்து லாப்டாப் திறந்து ஆன்லைனில் மலர் அலங்கார சேவைகளைப் பார்த்தார்கள். சிட்னியிலேயே அதேநாளில் டெலிவரி கிடைக்கும் சில சேவைகள் இருந்தன….
சௌம்யா திரையில் விரலை வைத்துக் கொண்டு குழந்தை போலச் சொன்னாள்:
“இதைப் பாரு… மல்லிகைப் பூ மாலைகள், சாமந்திப் பூ, ரோஜா இதழ்கள்… இவையெல்லாம் சேர்ந்தா அறையிலே ஒரு தென்னிந்திய முதல் இரவின் வாசனை வரும்.”
கார்த்திக் சிரித்தான். “சரி… உனக்கு எது வேண்டுமோ அதை ஆர்டர் பண்ணு. இன்றிரவு இந்த அறையும் நானும் உனக்காகத்தான்.”
அவள் பட்டியலை முடிவு செய்தாள்:
– மல்லிகைப் பூ மாலைகள் (கதவு, படுக்கை canopy)
– ரோஜா இதழ்கள் (படுக்கை முழுவதும் + பாதை வரை)
– சாமந்திப் பூ (அறையின் விளிம்புகள்)
– வாசனை மெழுகுவர்த்திகள் (வெனில்லா + சந்தனம்)
– மெல்லிய ஜாஸ்மின் மணமுள்ள வாசனைப் திரவயம்
ஆர்டர் ப்ளேஸ் ஆனதும் அவள் கார்த்திக்கின் பக்கம் திரும்பி சிரித்தாள். “இப்போ தான் எனக்கு உணருது கார்த்திக்… நம்ம தவறவிட்ட இரவு இப்போ நிஜமா திரும்ப வரப்போகுது.”
மலர்கள் வரும் வரை மூன்று மணி நேரம் இருந்தது. இருவரும் சேர்ந்து அறையை சுத்தம் செய்யத் தொடங்கினார்கள்….
பழைய படுக்கை விரிப்பை எடுத்துவிட்டு, புதிய வெள்ளை பட்டு விரிப்பை விரித்தான் கார்த்திக். அந்த பட்டு விரிப்பின் மேல் கை வைத்த சௌம்யா சிரித்தாள்:
“இப்போ இந்த படுக்கையில்தான் நம்ம இருவரும் ஆணும் பெண்ணுமாக நிஜமா உணரப்போகிறோமா.”
அவள் வார்த்தைகள் கார்த்திக்கின் சுண்ணியை shorts-குள் துடிக்க வைத்தது. ஆனால் அவன் அடக்கிக் கொண்டான்.
மாலை ஏழு மணிக்குள் டெலிவரி வந்தது. பைகள் நிறைய மலர்கள், மாலைகள், இதழ்கள், மெழுகுவர்த்திகள்….
அவள் குழந்தை போல பைகளைத் திறந்து பார்த்தாள்.
“ஆஹா… மல்லிகை மணம் முழுக்க பரவி விட்டது. கார்த்திக், இந்த மணத்தில் நாம அடைக்கப்பட்டா நிச்சயம் பசியை அடக்க முடியாது.”
இருவரும் சேர்ந்து அலங்காரம் ஆரம்பித்தார்கள்.
– மல்லிகை மாலைகளை கதவுக்கும் படுக்கைக்கும் தொங்கவைத்தனர். வாசனை எரிச்சலாய் நரம்பை கிளறியது….
– சாமந்திப் பூ தோரணங்கள் மேல் விளிம்புகளில் கட்ட, கார்த்திக் ஸ்டூலில் ஏறினான். சௌம்யா கீழே இருந்து “கவனமா பார்…” என்று இடுப்பைத் தொட்டு சொன்னாள். அவனது கை அவளது இடுப்பின் சதையைத் தொட்டது. கண்கள் சந்தித்தன….
– ரோஜா இதழ்களை அவள் தானே கொ மொத்தமும் எடுத்து படுக்கையில் பரப்பினாள். “இந்த இதழ்களின் மேல் தான் இன்று நம்ம உடம்பு உருண்டாடப் போகுது,” என்று குறும்பாய் சொன்னாள்….
– மெழுகுவர்த்திகள் எரிய, வாசனைப் பொறி மணம் பரவ, அறை ஒரே சின்ன கோவில் மாதிரி ஆனது புனிதமாய், ஆனாலும் பசியோடு.
அலங்காரம் முடிந்ததும் இருவரும் பக்கத்துக்கு பக்கம் அமர்ந்தனர். மல்லிகை மணம், ரோஜா இதழ்களின் மிருதுவான தொட்டு, candle ஒளி அனைத்தும் சேர்ந்து அவர்களைச் சூழ்ந்தது…..
சௌம்யா மெதுவாக அவனது கையைப் பிடித்து சொன்னாள்:
“கார்த்திக்… என் கல்யாண இரவு இப்படித்தான் இருக்கணும்னு கனவு கண்டேன். ஆனா அது நடந்ததே இல்லை. இன்று இந்த மணமும், இந்த இதழ்களும், இந்த பட்டு விரிப்பும் அனைத்தும் உனக்காகத்தான் காத்திருந்தது போல இருக்குது. இப்போ நான் உன்னுடையவள்.”
அவள் வார்த்தைகளுடன் அவளது முலைகள் பிதுங்க bounce ஆனது. கார்த்திக் அவளது முகத்தை இரு கைகளாலும் பிடித்து…
“சௌம்யா… இன்றிரவு உன்னோட ஆசை முழுமையா நிறைவேறும். நாம தவறவிட்ட இளமையை இன்றிரவு மீண்டும் உயிரோடு அனுபவிக்கப் போகிறோம்.”
இருவரது கண்களில் கண்ணீர் வழிந்தது ஆனால் அது சோகம் இல்லை, ஆசையின் கண்ணீர்.
அறை மலர்களால் நிரம்பி இருந்தது…
படுக்கை முழுக்க ரோஜா இதழ்கள்….
மேல் மாளிகை சாமந்திப் பூக்கள்…
மெல்லிய ஒளியில் மெழுகுவர்த்திகள்…
மல்லிகை மணம் காற்றில் கரைந்தது…
சௌம்யா கண்களை மூடி ஆழ்ந்த மூச்சு இழுத்தாள்.
“இப்போ தான் உணருறேன் கார்த்திக்… நான் உன்னோட மனைவியா நிற்கிறேன். இன்றிரவு நம்ம ஆன்மாவும் உடலும் ஒன்றாக கலக்கப்போகுது.”
அவள் இன்னும் ஒரு வேண்டுகோள் வைத்தாள்:
“முதல் இரவின் வழக்கம்போல், நீ மலர் மாலையை என் கழுத்தில் போடணும். பிறகு உன் கையால்தான் என் உடலை முதலில் தொடணும். நான் என் கொழுத்து காத்திருக்கும் புண்டையையும், என் பாலை நிரம்பிய முலைகளையும் உனக்கு அர்ப்பணிக்கிறேன் என்ற உணர்ச்சி வேண்டும்.”
அவள் வார்த்தைகளை கேட்டதும் அவன் சிரித்துக் கொண்டு, “சௌம்யா… உன் ஆசை எல்லாமே என் ஆசை. இன்றிரவு அந்த ritual முழுக்க நடக்கும்,” என்றான்…
அறை மலர் மணத்தால், candle ஒளியால், அவர்களின் மூச்சால் நிரம்பி புனிதமான பசியின் மேடை தயார் ஆனது….
இன்னும் அவர்கள் தொடவில்லை. ஆனால் காமம் வானளாவி எழுந்து நின்றது….
சௌம்யா கன்னாடி முன்னே அவன் குடுத்த பிங்க் பட்டு சேலையை விரித்து பார்த்தாள். பக்கத்தில் blouse-யும் neatly வைக்கப்பட்டிருந்தது.
அவள் சற்றே ஆச்சரியமாய் கார்த்திக்கிடம் திரும்பிப் பார்த்தாள். “கார்த்திக்… இந்த சேலை, blouse… எங்கிருந்து வந்தது?
கார்த்திக் அவளை நேராகக் கண்டு சிரித்தான்.
“அது… கல்லூரி நாட்களில் நீ சொல்லினியே… ‘முதல் இரவு பிங்க் சேலை அணியணும்’ என்று. அப்போ அந்தச் சொற்களை மனசில் வைத்தே இதை வாங்கினேன். ஆனா உனக்குக் கொடுக்க முடியாமல்… years-ஆ closet-இலேயே காத்திருந்தது.
இன்றிரவு தான் அது உயிர் பெற்றது சௌம்யா. உன் உடம்பில் தான் இது glow ஆகணும் என்று நான் நினைத்தேன்.”
அவள் கண்களில் நீர் வழிந்தது. கைகளை blouse-ஐத் தடவிக் கொண்டு மெளனமாய் கேட்டாள்:
“ஆனா… blouse size…?”
அவன் மெதுவாய் புன்னகை.
“அது உன் college கால அளவு. இப்போ உன் முலைகள் பால் நிறைந்து, பெரியதாகி விட்டது. ஆனாலும் adjust ஆகும். இல்லாவிட்டால் நானே hook போட்டு tight பண்ணிடுறேன். பிசைந்து கட்டும் போது என் கைகளுக்கு கிடைக்கும் சுகம் வேற.”
அவள் சிவந்த கன்னங்களோடு அவனது மார்பில் தலையை சாய்த்தாள்.
“கார்த்திக்… நீ இந்த blouse-ஐ இத்தன வருடமா என் நினைவுக்காக வைத்திருக்குறது… இப்போ அதை உன் கையால்தான் நான் அணியப் போறேன்… அது என்னால் உனக்கு கொடுக்கக் கூடிய முதல் இரவின் பரிசு.”
அந்த வார்த்தைகள் கேட்டவுடனே கார்த்திக்கின் இதயம் இன்னும் கடினமாய் துடித்தது….
“இன்றிரவு… நம்ம முதல் இரவு…” என்று சௌம்யா சொன்ன அந்த வார்த்தைகள், அவள் மனதில் தீ போல சுழன்றுகொண்டிருந்தது….
அவள் கையை கார்த்திக்கின் கையில் நெருக்கமாகப் பிடித்துக் கொண்டு அறைக்குள் வந்தவுடன் கண்களில் ஒரு குறும்பு ஒளி….
“கார்த்திக்… வெறும் படுக்கையில் செக்ஸ் பண்ணிடக் கூடாது. நாம தவறவிட்ட முதல் இரவை மீண்டும் உருவாக்கணும். அதற்காக இந்த அறையே ஒரு சின்ன உலகமாக மாறணும்.”
கார்த்திக்கின் மார்பு நிமிர்ந்தது. “ஆமாம்… சௌம்யா இப்போ என்னோட மனைவி மாதிரி பேசுறாள். அவளோடஒவ்வொரு ஆசையும் நிறைவேற்றணும்,” என்று உள்ளுக்குள் நினைத்தான்.
இருவரும் சேர்ந்து லாப்டாப் திறந்து ஆன்லைனில் மலர் அலங்கார சேவைகளைப் பார்த்தார்கள். சிட்னியிலேயே அதேநாளில் டெலிவரி கிடைக்கும் சில சேவைகள் இருந்தன….
சௌம்யா திரையில் விரலை வைத்துக் கொண்டு குழந்தை போலச் சொன்னாள்:
“இதைப் பாரு… மல்லிகைப் பூ மாலைகள், சாமந்திப் பூ, ரோஜா இதழ்கள்… இவையெல்லாம் சேர்ந்தா அறையிலே ஒரு தென்னிந்திய முதல் இரவின் வாசனை வரும்.”
கார்த்திக் சிரித்தான். “சரி… உனக்கு எது வேண்டுமோ அதை ஆர்டர் பண்ணு. இன்றிரவு இந்த அறையும் நானும் உனக்காகத்தான்.”
அவள் பட்டியலை முடிவு செய்தாள்:
– மல்லிகைப் பூ மாலைகள் (கதவு, படுக்கை canopy)
– ரோஜா இதழ்கள் (படுக்கை முழுவதும் + பாதை வரை)
– சாமந்திப் பூ (அறையின் விளிம்புகள்)
– வாசனை மெழுகுவர்த்திகள் (வெனில்லா + சந்தனம்)
– மெல்லிய ஜாஸ்மின் மணமுள்ள வாசனைப் திரவயம்
ஆர்டர் ப்ளேஸ் ஆனதும் அவள் கார்த்திக்கின் பக்கம் திரும்பி சிரித்தாள். “இப்போ தான் எனக்கு உணருது கார்த்திக்… நம்ம தவறவிட்ட இரவு இப்போ நிஜமா திரும்ப வரப்போகுது.”
மலர்கள் வரும் வரை மூன்று மணி நேரம் இருந்தது. இருவரும் சேர்ந்து அறையை சுத்தம் செய்யத் தொடங்கினார்கள்….
பழைய படுக்கை விரிப்பை எடுத்துவிட்டு, புதிய வெள்ளை பட்டு விரிப்பை விரித்தான் கார்த்திக். அந்த பட்டு விரிப்பின் மேல் கை வைத்த சௌம்யா சிரித்தாள்:
“இப்போ இந்த படுக்கையில்தான் நம்ம இருவரும் ஆணும் பெண்ணுமாக நிஜமா உணரப்போகிறோமா.”
அவள் வார்த்தைகள் கார்த்திக்கின் சுண்ணியை shorts-குள் துடிக்க வைத்தது. ஆனால் அவன் அடக்கிக் கொண்டான்.
மாலை ஏழு மணிக்குள் டெலிவரி வந்தது. பைகள் நிறைய மலர்கள், மாலைகள், இதழ்கள், மெழுகுவர்த்திகள்….
அவள் குழந்தை போல பைகளைத் திறந்து பார்த்தாள்.
“ஆஹா… மல்லிகை மணம் முழுக்க பரவி விட்டது. கார்த்திக், இந்த மணத்தில் நாம அடைக்கப்பட்டா நிச்சயம் பசியை அடக்க முடியாது.”
இருவரும் சேர்ந்து அலங்காரம் ஆரம்பித்தார்கள்.
– மல்லிகை மாலைகளை கதவுக்கும் படுக்கைக்கும் தொங்கவைத்தனர். வாசனை எரிச்சலாய் நரம்பை கிளறியது….
– சாமந்திப் பூ தோரணங்கள் மேல் விளிம்புகளில் கட்ட, கார்த்திக் ஸ்டூலில் ஏறினான். சௌம்யா கீழே இருந்து “கவனமா பார்…” என்று இடுப்பைத் தொட்டு சொன்னாள். அவனது கை அவளது இடுப்பின் சதையைத் தொட்டது. கண்கள் சந்தித்தன….
– ரோஜா இதழ்களை அவள் தானே கொ மொத்தமும் எடுத்து படுக்கையில் பரப்பினாள். “இந்த இதழ்களின் மேல் தான் இன்று நம்ம உடம்பு உருண்டாடப் போகுது,” என்று குறும்பாய் சொன்னாள்….
– மெழுகுவர்த்திகள் எரிய, வாசனைப் பொறி மணம் பரவ, அறை ஒரே சின்ன கோவில் மாதிரி ஆனது புனிதமாய், ஆனாலும் பசியோடு.
அலங்காரம் முடிந்ததும் இருவரும் பக்கத்துக்கு பக்கம் அமர்ந்தனர். மல்லிகை மணம், ரோஜா இதழ்களின் மிருதுவான தொட்டு, candle ஒளி அனைத்தும் சேர்ந்து அவர்களைச் சூழ்ந்தது…..
சௌம்யா மெதுவாக அவனது கையைப் பிடித்து சொன்னாள்:
“கார்த்திக்… என் கல்யாண இரவு இப்படித்தான் இருக்கணும்னு கனவு கண்டேன். ஆனா அது நடந்ததே இல்லை. இன்று இந்த மணமும், இந்த இதழ்களும், இந்த பட்டு விரிப்பும் அனைத்தும் உனக்காகத்தான் காத்திருந்தது போல இருக்குது. இப்போ நான் உன்னுடையவள்.”
அவள் வார்த்தைகளுடன் அவளது முலைகள் பிதுங்க bounce ஆனது. கார்த்திக் அவளது முகத்தை இரு கைகளாலும் பிடித்து…
“சௌம்யா… இன்றிரவு உன்னோட ஆசை முழுமையா நிறைவேறும். நாம தவறவிட்ட இளமையை இன்றிரவு மீண்டும் உயிரோடு அனுபவிக்கப் போகிறோம்.”
இருவரது கண்களில் கண்ணீர் வழிந்தது ஆனால் அது சோகம் இல்லை, ஆசையின் கண்ணீர்.
அறை மலர்களால் நிரம்பி இருந்தது…
படுக்கை முழுக்க ரோஜா இதழ்கள்….
மேல் மாளிகை சாமந்திப் பூக்கள்…
மெல்லிய ஒளியில் மெழுகுவர்த்திகள்…
மல்லிகை மணம் காற்றில் கரைந்தது…
சௌம்யா கண்களை மூடி ஆழ்ந்த மூச்சு இழுத்தாள்.
“இப்போ தான் உணருறேன் கார்த்திக்… நான் உன்னோட மனைவியா நிற்கிறேன். இன்றிரவு நம்ம ஆன்மாவும் உடலும் ஒன்றாக கலக்கப்போகுது.”
அவள் இன்னும் ஒரு வேண்டுகோள் வைத்தாள்:
“முதல் இரவின் வழக்கம்போல், நீ மலர் மாலையை என் கழுத்தில் போடணும். பிறகு உன் கையால்தான் என் உடலை முதலில் தொடணும். நான் என் கொழுத்து காத்திருக்கும் புண்டையையும், என் பாலை நிரம்பிய முலைகளையும் உனக்கு அர்ப்பணிக்கிறேன் என்ற உணர்ச்சி வேண்டும்.”
அவள் வார்த்தைகளை கேட்டதும் அவன் சிரித்துக் கொண்டு, “சௌம்யா… உன் ஆசை எல்லாமே என் ஆசை. இன்றிரவு அந்த ritual முழுக்க நடக்கும்,” என்றான்…
அறை மலர் மணத்தால், candle ஒளியால், அவர்களின் மூச்சால் நிரம்பி புனிதமான பசியின் மேடை தயார் ஆனது….
இன்னும் அவர்கள் தொடவில்லை. ஆனால் காமம் வானளாவி எழுந்து நின்றது….
சௌம்யா கன்னாடி முன்னே அவன் குடுத்த பிங்க் பட்டு சேலையை விரித்து பார்த்தாள். பக்கத்தில் blouse-யும் neatly வைக்கப்பட்டிருந்தது.
அவள் சற்றே ஆச்சரியமாய் கார்த்திக்கிடம் திரும்பிப் பார்த்தாள். “கார்த்திக்… இந்த சேலை, blouse… எங்கிருந்து வந்தது?
கார்த்திக் அவளை நேராகக் கண்டு சிரித்தான்.
“அது… கல்லூரி நாட்களில் நீ சொல்லினியே… ‘முதல் இரவு பிங்க் சேலை அணியணும்’ என்று. அப்போ அந்தச் சொற்களை மனசில் வைத்தே இதை வாங்கினேன். ஆனா உனக்குக் கொடுக்க முடியாமல்… years-ஆ closet-இலேயே காத்திருந்தது.
இன்றிரவு தான் அது உயிர் பெற்றது சௌம்யா. உன் உடம்பில் தான் இது glow ஆகணும் என்று நான் நினைத்தேன்.”
அவள் கண்களில் நீர் வழிந்தது. கைகளை blouse-ஐத் தடவிக் கொண்டு மெளனமாய் கேட்டாள்:
“ஆனா… blouse size…?”
அவன் மெதுவாய் புன்னகை.
“அது உன் college கால அளவு. இப்போ உன் முலைகள் பால் நிறைந்து, பெரியதாகி விட்டது. ஆனாலும் adjust ஆகும். இல்லாவிட்டால் நானே hook போட்டு tight பண்ணிடுறேன். பிசைந்து கட்டும் போது என் கைகளுக்கு கிடைக்கும் சுகம் வேற.”
அவள் சிவந்த கன்னங்களோடு அவனது மார்பில் தலையை சாய்த்தாள்.
“கார்த்திக்… நீ இந்த blouse-ஐ இத்தன வருடமா என் நினைவுக்காக வைத்திருக்குறது… இப்போ அதை உன் கையால்தான் நான் அணியப் போறேன்… அது என்னால் உனக்கு கொடுக்கக் கூடிய முதல் இரவின் பரிசு.”
அந்த வார்த்தைகள் கேட்டவுடனே கார்த்திக்கின் இதயம் இன்னும் கடினமாய் துடித்தது….


![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)