Adultery மை டியர் பவித்ரா அண்ணி( my dear pavithra Anni)❤️❤️❤️❤️❤️

[Lust king 66]

மை டியர் பவித்ரா அண்ணி ❤️❤️❤️❤️

மறுநாள் காலையில, வேதாச்சலம் வீட்டுல எல்லாரும் அவங்கவங்க வேலையில மும்முரமா இருந்தாங்க. வீடு முழுக்க ஒரு பரபரப்பு இருந்தது.

 ஆனா, சுகன்யா மட்டும் தன் ரூமை விட்டு வெளிய வரவே இல்ல. உள்ளேயே முடங்கி கிடந்தா. யாராவது கேட்டா, “உடம்பு சரியில்ல,”னு ஒரு வார்த்தையில பதில் சொன்னாள்.

அதனால, வீட்டுல மத்தவங்க அவளை டிஸ்டர்ப் பண்ணாம இருந்தாங்க.

ரஞ்சித் இதையெல்லாம் கண்டுக்காம, தன் வேலையில மூழ்கி இருந்தான். நேத்து ராத்திரி சுகன்யாவோட நடந்த அந்த நெருக்கமான மொமெண்ட்ஸ் நினைச்சு, அவன் மனசு ஆனந்தத்துல திளைச்சது. 

பவித்ரா வேதாச்சலத்துக்கு தேவையான உதவியெல்லாம் செஞ்சு, அவரை பாத்துக்கிட்டு இருந்தா. 

இதே நேரத்துல, வேதாச்சலத்தோட வீட்டை சூர்யா பேருக்கு மாத்துற வேலை வேகமா நடந்துட்டு இருந்தது.

 அது சுலபமான வேலையில்ல. சில இடங்கள்ல லஞ்சம், சிபாரிசு இதெல்லாம் தேவைப்பட்டது. ரஞ்சிதும் சுந்தரவல்லியும் இணைஞ்சு இதை தடுக்க பலவிதமா ட்ரை பண்ணாங்க.

ஆனா, வேதாச்சலத்தோட புத்திசாலித்தனமும், அவரோட பழைய நண்பரான ஒரு சீனியர் வக்கீலோட உதவியும் இந்த தடைகளை உடைச்சது. வேதாச்சலத்தோட பிளானிங்கும், அந்த வக்கீலோட சட்ட அறிவும் எல்லாத்தையும் முறியடிச்சு, வேலையை வெற்றிகரமா முடிச்சது.

சரியா எட்டு நாள்ல, வீட்டோட உரிமை மாற்றப்பட்டு, “வேதாச்சலம் இல்லம்” சூர்யா பேருக்கு மாறியது. இந்த நியூஸ் வீட்டுல எல்லாருக்கும் சொல்லப்பட்டது. மறுநாள், சூர்யா வீட்டுக்கு வரப்போறதா வேதாசலம் சொன்னார். 

இது வீட்டுல ஒரு பரபரப்பை கிளப்பியது, அன்னைக்கு ராத்திரி எல்லாரும் ஆழ்ந்த தூக்கத்துல இருந்தாங்க.

ராத்திரி 10 மணி இருக்கும், பவித்ராவோட மொபைல் சத்தம்போட்டது. ஸ்க்ரீன்ல சூர்யாவோட பேர் தெரிஞ்சது. ஆனா, பவித்ரா கால் அட்டெண்ட் பண்ணல,

 ஏன்னா அவ ஆழ்ந்த தூக்கத்துல இருந்தா. சூர்யா பல தடவை ட்ரை பண்ணான், ஆனா பவித்ரா எந்த காலையும் எடுக்கல. கடைசியா, சூர்யா ரஞ்சித் ரூம்ல இருந்த லேண்ட்லைனுக்கு கால் பண்ணான்.

தூக்கத்துல இருந்து திடுக்குனு எந்திரிச்ச பவித்ரா, போனை எடுத்து, 
“ஹலோ,”னு சொன்னா. அவ குரல்ல தூக்கத்தோட தாக்கம் தெரிஞ்சது.

“அண்ணி, நான் சூர்யா பேசுறேன்,”னு சூர்யாவோட குரல் மறுமுனையில வந்தது.

“ஹலோ, சூர்யா, என்ன விஷயம்? அதிசயமா நீயே கால் பண்ணி இருக்க,”னு பவித்ரா சொன்னா. அவ குரல்ல லேசான கோவம் தெரிஞ்சது. இவ்வளவு நாள் தான் கூப்பிட்டப்போ சரியா பேசாம இருந்ததுக்கு கோவமா இருந்தா.

சூர்யா அதை புரிஞ்சுக்கிட்டு, “ஒன்னுமில்ல, அண்ணி. தூக்கமே வரல. அதான் உங்ககிட்ட பேசலாம்னு கால் பண்ணேன்,”னு சொன்னான்.

“அப்போ, தூக்கம் வரலன்னா தான் என்கிட்ட பேசுவியா?”னு பவித்ரா கேட்டா. அவ குரல்ல கிண்டல் கலந்த கோவம் இருந்தது.

“சரி, கோவிச்சுக்காதீங்க. முதல்ல இதுக்கு பதில் சொல்லுங்க. நாளைக்கு நான் வீட்டுக்கு வரேன்ல, என்னை எப்படி வரவேற்கப் போறீங்க?”னு சூர்யா கேட்டான்.

பவித்ரா சிரிச்சுகிட்டே, “நீ என்ன, பெரிய மைசூர் மகாராஜாவா? உனக்கு மலர் தூவி, பேனர் வச்சு வரவேற்க? சிம்பிளா ஆரத்தி எடுத்து வரவேற்பாங்க,”னு சொன்னா.

“அது மத்தவங்க செய்வாங்க. நீங்க என்ன செய்வீங்க?”னு சூர்யா திரும்ப கேட்டான்.

“நான் என்ன செய்வேன்? ஒரமா நின்னு வேடிக்கை பார்ப்பேன்,”னு பவித்ரா கிண்டலா சொன்னா.

“அண்ணி, என்னை டென்ஷன் பண்ணாதீங்க. அப்புறம் போனை வச்சுடுவேன்,”னு சூர்யா பொய்யா மிரட்டினான்.

“சரி, சரி, இரு. உனக்கு இப்ப என்னதான் வேணும்?”னு பவித்ரா கேட்டா. அவ குரல்ல இப்போ லேசான மென்மை கலந்திருந்தது.

சூர்யாவோட குரல் திடீர்னு குறும்பா மாறியது. “நான் வீட்டுக்குள்ள கால் வச்ச உடனே, முதல்ல உங்க அழகான தொப்புளைத் தான் பார்க்கணும்,”னு சொன்னான்.

“சீ, பொறுக்கி! இப்படிப் பேசாதேன்னு சொல்லி இருக்கேன்ல? அந்த எண்ணத்தை மறந்துடு. நான் உனக்கு அண்ணி மட்டும் தான்,”னு பவித்ரா கோவமா கத்தினா. 

“நீங்க எப்போ எனக்கு உங்க அழகான அல்வா தொப்புளை புடவைய விலக்கி காமிக்கரீங்கலோ, அப்போதான் நான் உங்ககிட்ட பேசுவேன்,”னு சூர்யா திரும்ப கிண்டலா சொன்னான்.

“அப்படி ஒன்னும் பேச வேணாம். பேசாம இரு, பொறுக்கி!”னு பவித்ரா கோவமா சொன்னா.

“முடியாது, அண்ணி,”னு சூர்யா உறுதியா சொன்னான்.

“ப்ளீஸ், சூர்யா, என்னை சங்கடப்படுத்தாத,”னு பவித்ரா கெஞ்சினா. அவ குரல்ல லேசான பதற்றம் தெரிஞ்சது.

“அண்ணி, ப்ளீஸ், ஐந்து நிமிஷம் மட்டும் என்கிட்ட பேசுங்க. என் விருப்பத்துக்காக. உங்க முகத்தை பார்க்காம நான் ஏங்கிப் போயிருக்கேன்,”னு சூர்யா உணர்ச்சியா சொன்னான்.

பவித்ரா ஒரு நிமிஷம் அமைதியா இருந்தா. அப்புறம், “சரி, சொல்லு. இப்போ என்ன பேசணும்?”னு கேட்டா.

“ரொம்ப தேங்க்ஸ், அண்ணி, என் ரிக்வெஸ்ட்டை ஏத்துக்கிட்டதுக்கு,”னு சூர்யா சந்தோஷமா சொன்னான்.

“உன் தேங்க்ஸை நீயே வச்சுக்கோ,”னு பவித்ரா சொன்னா.

சூர்யா சிரிச்சான். “ஹாஹாஹா,” அவன் சிரிப்பு கேலியா ஒலிச்சது.

“சிரிக்காத, பொறுக்கி! கொன்னுடுவேன்!”னு பவித்ரா கோவமா சொன்னா, ஆனா அவ குரல்ல ஒரு விளையாட்டுத் தன்மையும் இருந்தது.

“சரி, சாரி, அண்ணி,”னு சூர்யா சாரி கேட்டான். 

“டைம் ஆவுது. என்ன பேசணும்னு சொல்லு.”

“சொல்லணும், ஆனா நீங்க கோவிச்சுப்பீங்க,”னு சூர்யா தயங்கினான்.

“ஏய், என்னனு சொல்லு. நான் கோவப்பட மாட்டேன்,”னு பவித்ரா உறுதியா சொன்னா.

“இல்ல, நான் சொன்னா நீங்க கோவிச்சு போனை கட் பண்ணுவீங்க,”னு சூர்யா திரும்ப தயங்கினான்.

“சொல்லு, பொறுக்கி! என்ன சொல்ல வந்தியோ, அதைச் சொல்லு. இல்லன்னா எனக்கு தலையே வெடிச்சிடும்,”னு பவித்ரா கோவமா கத்தினா, ஆனா அதுல விளையாட்டுத் தன்மையும் இருந்தது.

“இப்பல்லாம் ரொம்ப கோவப்படுறீங்க, அண்ணி. முன்னாடி எவ்வளவு அமைதியா இருப்பீங்க,”னு சூர்யா கிண்டலா சொன்னான்.

“நீ மட்டும் முன்னாடி நல்லவனா இருந்தியா? இப்போதான் அண்ணிய சைட் அடிக்குர பொறுக்கியா மாறி இருக்க,”னு பவித்ரா பதிலடி கொடுத்தா.

“இந்த மூணு வாரமா உங்க நினைப்பாவே இருக்கு, அண்ணி. நீங்க என்னைப் பத்தி நினைச்சீங்களா?”னு சூர்யா கேட்டான்.

“நான் ஒன்னும் உன்னைப் பத்தி நினைக்கல. எனக்கு இங்க நிறைய வேலை இருக்கு,”னு பவித்ரா கூலா சொன்னா.

“இல்ல, அன்னைக்கு தோட்டத்துல வச்சு உங்க தொப்புளை நக்கினது, உங்க உதட்டைக் கிஸ் பண்ணது, உங்களைக் கட்டிப்புடிச்சது... எல்லாம் ஞாபகம் வரலையா?”னு சூர்யா மெல்லிய குரல்ல கேட்டான்.

“ஏய், பொறுக்கி! அதையெல்லாம் ஞாபகப்படுத்தி என்னைக் கொலைவெறியாக்காத. இப்போ மட்டும் நீ நேர்ல இருந்தா, பளார் பளார்னு அறைஞ்சிருப்பேன்,”னு பவித்ரா கோவமா கத்தினா. ஆனா, அவ உடம்புல ஒரு பதற்றமும் சூடும் வந்தது. சூர்யாவோட வார்த்தைகள் அவளை உள்ளுக்குள்ள தாக்கியது.

“அதுதான் போலீஸ்ல சொல்லி அடி பின்னிட்டீங்களே, இன்னும் வேற அடிக்கணுமா?”னு சூர்யா கிண்டலா கேட்டான்.

“டேய், நான் அது சும்மா சொன்னேண்டா. உன்னை போலீஸ் ஸ்டேஷன்ல தள்ளி அடிப்பாங்கன்னு நான் என்ன கனவா கண்டேன்?”னு பவித்ரா சொன்னா.

“இருந்தாலும், அதுக்கு நீங்களும் ஒரு காரணம். எனக்கு எப்படி வலிச்சது தெரியுமா?”னு சூர்யா புலம்பினான்.

“ரொம்ப வலிச்சுதாடா? நான் பக்கத்துல இருந்திருந்தா மருந்து போட்டு இருப்பேன்,”னு பவித்ரா கிண்டலா சொன்னா.

“இப்போ ஒன்னும் கெட்டு போகல. நீங்க அந்த காயத்துக்கு மருந்து போடலாம்,”னு சூர்யா திரும்ப குறும்பா சொன்னான்.

“அது எப்படி? அந்த காயம் ஆறி இருக்குமே,”னு பவித்ரா கேட்டா.

“சொன்னது என் மனசு காயத்துக்கு,”னு சூர்யா மூடா சொன்னான்.

“எப்படி, சூர்யா?”னு பவித்ரா கேட்டா.

“ரொம்ப சிம்பிள், அண்ணி. நாளைக்கு நான் வீட்டுக்கு வரும்போது, நீங்கதான் எனக்கு ஆரத்தி எடுக்கணும். அப்போ உங்க அழகான, ஆழமான அல்வா தொப்புளை முழுசா எனக்கு காமிக்கணும்,”னு சூர்யா திரும்ப குறும்பா சொன்னான்.

“உன் புத்தி உன்னை விட்டு போகாதடா!”னு பவித்ரா கோவமா கத்தினா.

“ப்ளீஸ், அண்ணி ப்ளீஸ் அண்ணி”னு சூர்யா கெஞ்சினான்.

“எப்படி, சூர்யா? நீயே யோசிச்சு பாரு. நான் உனக்கு அண்ணி, உன்னோட வயசுல மூத்தவ. உன் கூட எப்படி அப்படி நடந்துக்க முடியும்?”னு பவித்ரா கோவமா, பதற்றமா கேட்டா.

“நீங்க ஒன்னும் எனக்கு அண்ணி மட்டும் இல்ல. அதுக்கும் மேல, என் காதலி,”னு சூர்யா உறுதியா சொன்னான்.

“பொறுக்கி! இப்படிப் பேச உனக்கு வெக்கமா இல்ல?”னு பவித்ரா கோவமா கத்தினா. அவ குரல்ல கோவமும், உணர்ச்சிகளின் கலவையும் தெரிஞ்சது.

“அண்ணி, நாளைக்கு நான் ஆர்வமா வெயிட் பண்ணிட்டு இருப்பேன். உங்க தொப்புள் தரிசனத்துக்கு என்னை ஏமாத்திடாதீங்க, ப்ளீஸ்,”னு சூர்யா சொல்லி, போனை வச்சான்.

பவித்ராவுக்கு மூச்சு வாங்கியது. சூர்யாவோட பேச்சு அவ உடம்புல சூடு, பதற்றம் . அவ மனசுல ஒரு குழப்பமும், உணர்ச்சிகளோட புயலும் ஆரம்பிச்சது. 

அவன் வார்த்தைகள் அவளை உள்ளுக்குள்ள தாக்கி, அவ உடம்புல மாற்றங்களை உண்டாக்கியது. தனியா ரூம்ல இருந்தாலும், அவ மனசு சூர்யாவோட பேச்சை சுத்தி சுத்தி வந்தது.

அடுத்தநாள்,

சூர்யா மனசு சந்தோஷத்துல துள்ளுச்சு, ஆனா அதே சமயம் சென்னைக்கு போகப் போற பயணத்தை நெனச்சு கொஞ்சம் பதட்டமும் இருந்துச்சு.

பயணத்துக்கு முன்னாடி, சூர்யா தாத்தாவையும் பாட்டியையும் பார்த்து ஆசி வாங்கினான். 

 தாத்தா, முகத்துல அன்போட, சூர்யாவுக்கு ஒரு புது பைக் பரிசா வாங்கி வச்சிருந்தார்.
அதை சூர்யாவுக்கு பரிசாக கொடுத்தார்.


 அது ஒரு கம்பீரமான கருப்பு பைக், காலை வெயில்ல அதோட உலோக பாகங்கள் பளபளனு மின்னுச்சு. 

தாத்தா, ஒரு பழைய மரப் பெட்டியில இருந்து ஒரு சின்ன சூரனம் பொட்டலத்தை எடுத்து சூர்யாக்கு கொடுத்தார்.

 “இது உன்னை காப்பாத்தும், சூர்யா. எப்பவும் ஜாக்கிரதையா இரு,”னு அன்பா சொன்னார். 

பாட்டி, அவன் நெத்தியில குங்குமம் வச்சு, “ வீட்டுக்கு பத்திரமா போய் சேர், கண்ணு,”னு வாழ்த்தினாங்க. சூர்யா, அவங்களோட அன்பை மனசார உணர்ந்து, பைக் பயணத்தை ஆரம்பிச்சான்.

நெடுஞ்சாலைல பைக் பறந்துச்சு. காத்து முகத்துல அடிக்க, மதுரையோட கிராமத்து காட்சிகள் வேகமா பின்னாடி போய்க்கிட்டே இருந்துச்சு. பயணத்தோட ஒவ்வொரு நிமிஷமும் அவனுக்கு புது உற்சாகத்தை கொடுத்துச்சு. 

பல மணி நேர பயணத்துக்கு அப்புறம், சென்னையோட பரபரப்பான தெருக்களுக்கு வந்து சேர்ந்தான். கடைசியா, வேதாச்சலம் வீட்டு முன்னாடி பைக் நின்னுச்சு. 

தன்னோட பயணத்தோட முதல் பகுதி முடிஞ்சதை உணர்ந்தான். அவன் மனசு, “இனி என்ன நடக்கப் போகுதோ”னு ஆர்வத்தோட துடிச்சது.

 "இனிமேதான் ஆட்டம் ஆரம்பிக்க போகுது" என்று தனக்குத்தானே சொல்லிக் கொண்டான்