Adultery கன்னி கழிக்க வைத்த சுந்தரிகள்

[Latharaj]

இதற்கிடையில் சுதாவும் என்னுடன் சகஜமாக பேச தொடங்கினாள். 

அவளுடன் பேசுவது எனக்குள் இனம் புரிய ஈர்ப்பு, பரவசம், காதல். 

"வா போ" பேசும் அளவுக்கு சகஜமாக பேச தொடங்கினோம். 

ஆனாலும் ரேணுகாக்கா, மீனாட்சியம்மா உள்ள உறவை இம்மியளவும் தெரியாமல் பார்த்துக்கொண்டேன். 

அவர்களும் பருவமடையாத பெண்ணுடன் பழகுவதில் எந்த சந்தேகமும் எழவில்லை. 

ஆனாலும் சுதாவுடன் பழகுவதில் கொஞ்சம் சிற்சில சங்கடங்கள் வரத்தான் செய்தன. 

ஒருதடவை என்னிடம் நின்று சகஜமாக பேசிக்கொண்டிருந்தாள். 

என்ன நினைத்தாளோ, திடீரென என்னை விட்டு நகர்ந்தாள்.

நான் டக்கென அவளின் கையை பிடித்தேன். திரும்பி என்னை ஒரு முறை முறைச்சாலே.... அம்மா..... , 

" டேய் என்னை தொட்டு பேசுற பழக்கமெல்லாம் வச்சிக்காதே. அதெல்லாம் வேற ஆள் கிட்ட வச்சுக்கோ"

 "என்ன சுதா , தற்செயலாதானே தொட்டேன். அதுக்கு இப்படி கோவிச்சுக்குற " 

"ம்ம்" முறைத்தவாறே உள்ளே போய்விட்டாள். 

ஆனாலும் கொஞ்ச நேரம் கழித்து  எதுவமே நடவாது போல் சகஜமாக பேசினாள். 


அவளை  கொஞ்சம் கூட என்னால் புரிஞ்சுக்கவே முடியவில்லை. 

இப்படித்தான் ஒருநாள் உட்கார்ந்து பேசிக்கொண்டிருந்தோம். 

“டேய், நீ என்ன தான் நினைச்சுட்டு இருக்க....... ஓசிசோறு, ....ஓசில தங்குறதுக்கு இடம்..... இருந்துச்சுன்னா அப்படியே டேரா போட்டு தங்கிடுவ போல?" எனக்கு முகத்திலடித்தது போல் இருந்தது. 

அவள் சொல்வதும் உண்மைதானே. எனக்கு மீனாட்சி, ரேணுகாக்காவின் உபசரிப்பும், சுதாவின் காதலும், என்னை பார்வதி வீட்டு பக்கமே போகவிடாமல் செய்துவிட்டன. 


என் கண்களில் கண்ணீர் முட்டிக்கொண்டு வர, அப்படியே சோபாவில் உட்கார்ந்தேன். 


"ஸாரிம்மா, நான் உங்கம்மா, மீனாட்சி அத்தைய ஹாஸ்பிடலுக்கு கூட்டிட்டு போறதுக்காக தங்குனது அப்படியே தங்கிட்டேன் நீ சொல்றது உண்மைதான்மா" என் கண்கள் கலங்கி அப்படியே  தலையை கவிழ்த்தேன். 

என் முகத்தை பார்த்த சுதா, ஒரு நிமிடம் அவளும் பதறினாள். 

"டேய் டேய்.... என்ன ஆச்சு, நான் விளையாட்டுக்குத்தானே சொன்னேன். நான் உன் பிரண்ட் இல்லையா!!!!!இதை கூட சும்மா ஜோக்குக்கு சொல்லக்கூடாதா!!!" 

அவளின் பட்டுபோன்ற கைகளை வைத்து என் இரு கன்னத்தை பிடித்து முகத்தை அவளின் பக்கம் திருப்பினாள். 

"ஆஹா அவளோட  கைத்தான்  எவ்வளவு சாஃப்டா இருக்கு . இப்படியே பிடிச்சு தாங்கிட்டு இருக்க மாட்டாளா"என்று தோன்றியது.

" இல்லம்மா , நீயே இப்படி சொல்றதுன்னா ரேணுகாக்கா..... விடு....., மீனாட்சி அத்தை, என்னனெல்லாம் மனசுல நினச்சுருப்பாங்க. இப்படி போகாம இங்கயே உட்கார்ந்துட்டு இருக்கானே.... போய் தொலையமாட்டானா??!!!!.. அப்படித்தானே நினைப்பாங்க.. ரொம்ப கஷ்டமா இருக்கும்மா " வேண்டுமென்ற முகத்தை சீரிஸாக வைத்தேன். 

ஆனால்  உண்மையில் நன் போறேன்னு சொன்னால் அவ்வளவுதான் மீனாட்சியம்மா  என்னை ரூமுக்குள்ளயே பூட்டி வச்சு வச்சு செஞ்சுருவாங்க.  

"டேய், ஸாரிடா , யாரோ என்னவோ நினைச்சுகிட்டும் நீ இங்கயே தங்கிக்கோடா ப்ளீஸ்டா நான் சொன்னதை மனசுல வச்சுக்காதடா ப்ளீஸ்டா"  

இன்னும் என் நெருக்கத்தில் உட்கார்ந்தாள். 

அவளின் தோள்பட்டை என்னோட தோள்பட்டையை உரசியது. 

என் கைகளை இறுக்கமாக பிடித்தாள். 

அவளின் ஸ்பரிசம், எனக்குள் காமமோ, வேறு எந்த உணர்ச்சியும் பரவவில்லை, 


காதல் தான் ஊற்றுறேடுத்தது.

" இல்லைம்மா நான் இன்னைக்கே கிளம்புறேன்" சொல்லிவிட்டு விருட்டென எழுந்தேன். 

அவள் என் கையை விடவேயில்லை. அவள் மீண்டும் என் கையை பிடித்து இழுக்க , நான் மீண்டும் சோபாவில் உட்கார்ந்தேன். 

அவளின் கைகள் என் தொடை மேல் அழுத்தியது.

" டேய் இத்தனை தடவை சொல்றேன், ஸாரியும் கேட்டுட்டேன். ப்ளீஸ்டா புரிஞ்சுக்கோடா. எனக்கு இருக்குற ஒரே பாய்பிரண்ட்  நீதாண்டா . ஏதோ தெரியாம சொல்லிட்டேன் . திருப்பியும் ஸாரி கேட்கிறேன் , நீ எங்கையும் போகதாட. நீ என்ன சொல்றியோ அதை கேட்கிறேன்டா ப்ளீஸ் டா" அவளும் மனமுடைந்து கெஞ்சினாள். 

அதை பார்த்த எனக்கு அவளை கட்டிப்பிடித்து கன்னத்தில் முத்தமிட தோன்றியது. 

" சரி உனக்காக கொஞ்ச நாள் தங்கறேன் . அதுக்காக என்னை  தப்பா எடுத்துக்கக்கூடாது சரியா?" சொல்ல அதன்பிறகுதான் சமாதானமாகி மீண்டும் அவளின் ரூமுக்குள் போனாள்.