Adultery சிந்து சமவெளி 2

[sreejachandranhot]

ஒரு காலை.
சுந்தரி சந்தைக்கு போய் காய்கறி வாங்கி வந்தாள். கையில் கூடுதலா செலவாகிவிட்டது.
வீரசாமி கையிலிருந்த ஓய்வூதிய கணக்கை பார்த்தபடி, முகம் சுருக்கினார்.

“சுந்தரி, இவ்வளவு பணம் எதுக்காகச் செலவழிச்சு? நம்ம வீடு சிக்கனமா இருக்கணும். நான் careful-ஆ manage பண்ணணும்.” என்று அவர் கடினமாகச் சொன்னார்.

அந்த வார்த்தை சுந்தரிக்கு திடீர் புண்பட்டது.
“நான் உங்க வீட்டுக்காகத்தான் வாங்கினேன். உங்க பொறுப்பை குறைக்கணும்னு நினைச்சேன். ஆனா நீங்க எனக்கு திட்டுறீங்க மாதிரி பேசுறீங்க.”

வீரசாமி கோபத்தோடு சத்தமாகச் சொன்னார்:
“நான் கணக்குப் பார்த்து வாழணும்னு சொல்றேன்!”

அந்த சத்தத்தைக் கேட்டு, லக்ஷ்மி அறையிலிருந்து வந்து,
“என்ன சத்தம் இது? சின்ன விஷயத்துக்காக சண்டையா?” என்று கவலைப்பட்டார்.

சுந்தரி வாயை மூடி நின்றாள்.
வீரசாமி அமைதியாகச் சும்மா போய் உட்கார்ந்தார்.
மாலை நேரம்.

லக்ஷ்மி வீட்டுக்குள் வேலை பாக்கும்போது, சுந்தரி தனியாக மாடியில் அமர்ந்திருந்தாள். கண்களில் கண்ணீர்.
வீரசாமி மெதுவா அவளருகே வந்து உட்கார்ந்தார்.

“மன்னிச்சிடு, சுந்தரி. நான் சத்தமா பேசக்கூடாது. நீ நம்ம வீட்டுக்காக எவ்வளவு உழைக்கறேன்னு எனக்கு தெரியும். ஆனா என் பயம்தான்… பணம் போதுமா, நம்ம வாழ்க்கை நிம்மதியா போகுமா என்ற பயம்.”

சுந்தரி மெதுவா அவனைப் பார்த்தாள்.

“நீங்க கோபப்படும்போது எனக்கு ரொம்ப புண்படுது, மாமா ஆனா அதுக்குள்ளே உங்க கவலை புரியுது. நீங்க என்னோட கஷ்டத்தைப் பகிர்கிறீங்கன்னு தோணுதே… அதுதான் எனக்கு பலம்.”

வீரசாமி அவளது கையை பிடித்தார்.
“நாம சின்ன சின்ன சண்டை போட்டாலும்… அதுக்கப்புறம் நம்ம உறவு இன்னும் வலுப்படுற மாதிரி இருக்கு.”

அந்தக் கணத்தில், அவர்கள் இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்து சிரித்தார்கள்.
அந்த சிரிப்பில், முன்னைய கோபம் கரைந்து, புதிய பாசம் மலர்ந்தது.

ஒரு இரவு.
லக்ஷ்மி முன்பக்கம் தூங்கிக்கொண்டிருந்தாள். வீடு முழுக்க அமைதி.

வீரசாமி மாடியில் அமர்ந்து பத்திரிகை படித்துக்கொண்டிருந்தார். சுந்தரி சமையலறை வேலை முடித்து, மெதுவாக வந்து அவன் பக்கத்தில் உட்கார்ந்தாள்.

அந்த நேரத்தில் மெதுவான காற்று வீசியது. சுந்தரியின் தலைமுடி காற்றில் பறந்தது. வீரசாமி பார்த்தவுடன், அவன் கண்களில் ஒரு மெல்லிய ஈர்ப்பு தெரிந்தது.

“சுந்தரி…” என்று மெதுவா அவள் பெயரை அழைத்தார்.

அவள் திடுக்கிட்டுப் பார்த்தாள்.
“என்ன,மாமா ?”

“நீ சிரிக்கும்போது… உன் முகத்தில் guilt இல்லாம, ஒரு புது உயிர் மாதிரி தெரிகிறது.”

சுந்தரி சற்று நாணம் கலந்த சிரிப்புடன்,
“நீங்க கூட அப்படித்தான்… இப்போ நான் உங்க பக்கம் பார்த்தா, குற்ற உணர்ச்சி மறந்து போகுது.” என்று சொன்னாள்.

வீரசாமி அவளது கையை மெதுவாகத் தொட்டார்.
“அந்த guilt எப்போதும் நம்ம நிழல் போல இருக்கும். ஆனா இப்படி நம்மிருவரும் சேர்ந்து இருக்கும் நேரங்களில்… அது நம்மை விட்டு மறைந்த மாதிரி தோணுது.”

சுந்தரி கண்ணை மூடிக்கொண்டாள்.
அந்தச் சில நொடிகளில், அவர்கள் மனசில் இருந்த பாரமும், guilt-உம் கரைந்து போனது.
மீதமிருந்தது — ஒருவருக்கொருவர் தந்த பாசமும், ஆறுதலும் மட்டும்.

அந்த இரவு, guilt மறந்திருந்தாலும், அவர்கள் உள்ளுக்குள் தெரிந்தது:
“இந்த பாசமே நம்மை வாழ வைக்கும் .”



காலம் ஓடியது.

ஒருநாள் காலை, சூரியன் வெளிச்சம் மெல்ல வீட்டு மாடியிலே படர்ந்தது.

சுந்தரி புது புடவை அணிந்து, மல்லிகைப்பூ முடியில் கட்டிக்கொண்டு, காபி கப் இரண்டு எடுத்துக் கொண்டு மாடிக்கு வந்தாள்.

வீரசாமி பாய்மீது அமர்ந்து வானத்தைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்.

சுந்தரி அருகே வந்து ஒரு கப் அவன் கையில் கொடுத்தாள்.

“இப்போ நம்ம வாழ்க்கை எப்படி இருக்கு தெரியுமா?” என்று சுந்தரி மெதுவா கேட்டாள்.

வீரசாமி சிரித்தார்.
“எப்படி?”

“முன்னாடி குற்ற உணர்ச்சி நம்மை மூச்சே வாங்க விடலை. ஆனா இப்போ அந்த நினைவுகள் இன்னும் இருக்கின்றன… ஆனா அதைவிட அதிகமா இருக்கிறது நம்ம ஒருத்தர் ஒருத்தர் துணை இருந்த மட்டும் தான் மாமா .”

வீரசாமி காபி ஒரு சிப் எடுத்தார்.
“ஆம், சுந்தரி. வாழ்க்கை தவறுகளால் ஆனது தான்… ஆனா அந்த தவறுகளோடே கூட வாழக் கற்றுக்கொள்ளணும். நீ இருக்கிறதால தான் நான் அதைக் கற்றுக்கொண்டேன்.”

சுந்தரி அவன் தோளில் தலையை சாய்த்தாள்.
“நான் இனிமே guilt-ஐ நினைக்க மாட்டேன். இனி நீங்க தான் என் வாழ்க்கை மாமா . நம்ம வாழ்க்கை புது துவக்கத்துக்கு வேண்டும் மாமா இப்படியே இருக்க முடியதுல .”

வீரசாமி அவளது கையை பிடித்தார்.

“நாம guilt-ஐ மறந்துடலாம்னு இல்ல. ஆனா அதை நினைக்காம, வாழ்க்கையை ரசிக்கலாம்னு முடிவு பண்ணலாம். அது தான் நம்ம புது பாதை.”

அந்தக் கணத்தில், சூரிய ஒளி அவர்கள்மேல் விழுந்தது.

அவர்கள் உள்ளத்தில் இருந்த இருள் மெதுவா மறைந்தது.

அவர்கள் வாழ்வில் முதல் முறையாக, “இது தான் நம்ம புது வாழ்க்கை” என்ற நம்பிக்கை வேரூன்றியது.

வீராசாமி மெல்ல அவள் நெற்றி முத்தம் வைத்தார் (அதில் முன்பைப்போல காமம் இல்லை காதல் அவளுக்கு தோண்றியது )

பொறுக்கி மாமா பல் வேலுகுனியா என்று கேலி செய்தால் அதை ரசித்தான்


மாலையில் திடீரென கனமழை ஆரம்பித்தது.
வீட்டின் மாடியில் சுந்தரி துணிகளை எடுத்துக்கொண்டிருந்தாள். மழை தண்ணீர் முகத்திலும், சுருட்டிய கூந்தலிலும் வழிந்தது.

வீரசாமி அவளைப் பார்த்தார். அந்த காட்சி அவன் மனசை கவர்ந்தது.
மழையின் சத்தத்துக்கு நடுவே அவர் மெதுவாக அவளருகே வந்து நின்றார்.

சுந்தரி திடுக்கிட்டுப் பார்த்தாள்.
“வீரசாமி… என்னங்க நீங்க இங்கே?”

“மழையில நீ நனைக்கிற மாதிரி பார்த்தா… என் மனசு அமைதியா இருக்கல.” என்று அவர் சொன்னார்.

அவளது கண்கள் கீழே விழுந்தன. மழைத்துளிகள் அவள் முகத்தை மேலும் அழகாக்கின.
அவர் மெதுவாக அவளது கையைத் தொட்டார்.

அந்தத் தொட்டலில், சுந்தரியின் இதயம் வேகமா துடித்தது.
ஒரு நொடிக்கு guilt மறந்தது… பாசமும் ஈர்ப்பும் மட்டும் இருந்தது.

ஆனா அடுத்த நொடியில், அவளது மனசு அலறியது:
“அன்பு… அவன் நம்பிக்கை… நம்ம பாவம்…”

சுந்தரி உடனே கையை விலக்கிக் கொண்டாள்.
“வீரசாமி… இல்லை. இது தவறு. நான் முடியாது.”

வீரசாமி அவளை நீண்ட நேரம் பார்த்தார்.
பின்னர் மெதுவாகத் தலையசைத்தார்.
“சரி, சுந்தரி. நான் உன்னை வலுக்கட்டாயம் செய்ய மாட்டேன். நீ தயாரா இல்லையா என்பதுதான் முக்கியம். உன் மனசுக்கு விரோதமா நான் எதையும் செய்ய மாட்டேன்.”

அவர் விலகிச் சென்றார்.
சுந்தரி அங்கேயே நின்று, மழையில் நனைந்தபடி கண்ணீருடன் மூச்சு விட்டாள்.

அவளுக்குள் guilt மீண்டும் எழுந்திருந்தாலும், அதே சமயம் ஒரு நிம்மதி இருந்தது —
“வீரசாமி என் எல்லையை மதிக்கிறான்… அதனால்தான் அவன் என்னோட பக்கத்தில் இருக்கக் கூடியவன்.
ச்சை எவ்ளோ அசையா மாமா நம்மள நெருங்குணறு இப்படி பண்ணிட்டோமே மனுஷன் எல்லாத்தயும் மறந்து வந்தாரு பாத்துக்கலாம் அமைதியா கட்டிலில் படத்துல

மறுநாள் 11 மணி போல் தன் அம்மா வந்து வா கொஞ்சம் வெளிய போய்ட்டு

சுந்தரி : எங்க போலாம் ?

அம்மா : கோவிலுக்கு போலாம் .. மருமகன் சொல்லிட்டு வா

சுந்தரி : மாமா நானும் அம்மா கோவிலுக்கு போயிட்டுவரோம்

வீராசாமி : போயிட்டு வா மா

சாமி தரிசனம் முடிந்து பின்

அம்மா :என்னாடி எதாவுது நடந்துச்சா ?

சுந்தரி : இல்ல மா அவரு என்ன தொட வந்தாரு ஆனா என்னால் முடியல வேண்டாம் சொல்லிட்டேன் அவரும் அமைதியா கட்டில் படுத்துக்காட்டாறு

அம்மா: ஏண்டி எத்தனை நாள் இப்படியே இருக்கலாம் இருக்குற ?

சுந்தரி : அதுக்கு அவரோட படுக்க சொல்லுறியா ?

அம்மா : படுத்த தானே புள்ள பெத்துப

சுந்தரி : அம்மா என்ன மா சொல்லுற எனக்கு அந்த நினைப்ப இல்லை

அம்மா : அதுக்கு டி உன்னிய மறுமணம் செஞ்சு வெச்சேன் ? நீ உன் வாழ்கை வாழனும் தானே

மொதல்ல அன்பு பத்தி யோசிக்கிறதா நிறுத்து எனக்கு புரியுது அவன் தூக்கு போட்ட இல்ல யாராவது கொள்ள பட்டோ இறந்த நீ அவனே நினைச்சுட்டு வாழுறது கஷ்டம்
அவன் அல்பாய்ச்சு போய்ட்டான் அதுக்கு நீயோ இல்லை மருமகனோ பொறுப்பு இல்ல அதை மொதல்ல தெரிந்த்துக்கோ

சுந்தரி மனசுல அம்மா எப்படி சொல்லுறது நாங்க அன்பு இருக்கும் போதல் நானும் மாமா தப்பு பண்ணிட்டோம் ஆன அம்மா சொன்னதும் ஒரு விதத்துல உண்மை தன் அச்சிடேன்ட் தான் அன்பு இருந்தான்


அம்மா : என்னடி யோசிக்கிற
சுந்தரி : ஒன்னும் இல்லை மா
அம்மா : தங்கம் கொஞ்சம் யோசிஸ்ச்சு முடிவு எடு தாய் அது தடவ நான் வரும்பொது நல்ல விஷயம் கேக்கணும்
சுந்தரி வெக்கத்துடன் போ மா என்று வெக்க பட
அம்மா : மொதல்ல மருமகனே மாமா சொல்லாத என்னங்க புருஷன் மாதிரி கூகிப்ரு
சுந்தரி : சரி மா

அம்மா ஊருக்கு சென்று உடன்

அன்று இரவு உணவு சாப்பிட என்னங்க என்று கூப்பிட்டால்

வீரா : என்ன ?

சுந்தரி : சாப்ருயா வாங்க

வீரா : என அதிசயமா இருக்கு என்னை என்னங்க கூப்டுறாயே
சுந்தரி : சரி இனி கூப்டுல போதுமே
வீரா : கோவத்தை பாரு மூக்கு மேல
சுந்தரி : சிரித்துக்கொண்டு சாப்புடுங்க



படுக்கையறையில் மென்மையான விளக்கு ஒளி மட்டும்.

இரவு உணவு முடித்து பின் சுந்தரி அலமாரியிலிருந்து ஆடைகளை மடித்துக் கொண்டிருந்தாள்.
வீரசாமி அவளைப் பார்த்துக்கொண்டு, மெதுவாகச் சொன்னார்:
“சுந்தரி… நீ இப்படி நிம்மதியா வேலை செய்வதைப் பார்க்கும் போது எனக்கு மனசு சந்தோஷமாகிறது. நீ என் வாழ்க்கையிலே வந்தது விதியோ, பாவமோ… ஆனா இப்போ அது ஒரு வரம் மாதிரி தோணுது.”

சுந்தரி நின்று, அவனை நேராகப் பார்த்தாள்.
“என்னங்க … நான் எப்போதும் உன்னோட இருக்கும்போது guilt தான் நினைச்சேன். ஆனா இப்போ எனக்கு புரிகிறது… அந்த நினைவு நம்மைத் தள்ளிச் சென்றால், நாம வாழ முடியாது. உன்னோட பாசம் தான் எனக்கு உயிரோட இருக்க காரணம்.”

வீரசாமி அருகே வந்து அவளது கையைப் பிடித்தார்.
“அதுவே உண்மை. நம்ம பாசத்தால்தான் . நாம ஒன்றுக்கொருவர் தாங்கலாம்னு தான் விதி நம்மை இங்கே கொண்டுவந்தது.”

சுந்தரி மெதுவாக சிரித்தாள். அவளது கண்களில் நாணமும் பாசமும் கலந்து இருந்தது.
அவள் கைகளை அவன் மார்பில் வைத்தாள்.

“வீரசாமி… இனிமே நான் தடுக்க மாட்டேன். இது தன் என் வாழ்கை நான் ஏற்கிறேன்.”

அவளது வார்த்தைகளை கேட்டதும், வீரசாமி அவளை அணைத்துக் கொண்டார்.
அந்த அணைப்பில், அவர்கள் இருவருக்கும் guilt இல்லை.
மீதமிருந்தது — வெறும் ஏக்கம் , நெருக்கம் இருந்தது , புது வாழ்க்கையின் ஆரம்பம்.

அவன் அப்படியே சுந்தரி கன்னத்தை முத்தம் கொடுத்து அப்படியே முகம் மூழ்க முத்தம் கொடுத்தான் அவன் முத்தத்தில் சிலுர்த்த சுந்தரி கண்ணை திறந்து பார்த்தால் அந்த நொடி அவன் உதட்டை சப்பி உறிஞ்சுனான்
அவளது இடுப்பை மெதுவாக அணைத்தேன். அவள் நைட்டிக்குள் அவளது மென்மையான சதைகள் அவன் விரல்களில் படர்ந்தன. அவளது கழுத்தில் முத்தமிட்டான் . அவளது வாசம், ஒருவித போதைக்குள் தள்ளியது. மீண்டும் அவள் அவன் உதடுகளைத் தேடி, ஒரு ஆழமான முத்தத்தைத் தந்தாள். அவளது நாக்கு என் வாய்க்குள் நுழைந்து, என் நாவைச் சுழற்றியது. அவன் பதிலுக்கு அவளது நாவை உறிஞ்சினேன்.
முத்தம் தொடர்ந்துகொண்டே இருக்க, அவன் மெதுவாக அவளது நைட்டியின் ஜிப்பைத் திறந்தேன். ஜிப் கீழ் இறங்க, அவளது 36 சைஸ் முலைகள், பிரா இல்லாமல், முழுமையாக வெளிப்பட்டன. நான் முத்தத்தை விலக்கி, அவளது முலைகளைப் பார்த்தேன். உம்ம்ம்… என்ன அழகுடி சுந்தரி நீ ... என்று முணுமுணுத்தேன். என் முகத்தை அவளது முலைகளுக்கு நடுவே புதைத்து, ஆழமாக சுவாசித்தேன்.
பின்னர், ஒரு முலையை என் வாய்க்குள் கவ்வி, அவளது காம்பை மெதுவாக உறிஞ்ச ஆரம்பித்தேன். அவளது உடல் முழுவதும் சிலிர்த்தது. “ஆஅஹ்… என்னங்க …” அவள் கண்களை மூடினாள். அவன் ஒரு காம்பை விட்டுவிட்டு, அடுத்த காம்பை உறிஞ்சினேன். அவன் நாக்கு, அவளது காம்பைச் சுழற்றி, இழுத்து, விளையாடியது. சுந்தரி முனகல்கள் சத்தமாகின. என் கைகள் அவளது இடுப்பிலிருந்து நழுவி, அவளது மென்மையான பிட்டத்தை மெதுவாகத் தடவின.
நான் அவளைத் தூக்கி, நேராக மெத்தைக்கு சென்றேன் . அவள் என் கைகளில் ஒரு குழந்தை போல ஒட்டிக்கொண்டாள். அவளது நைட்டியை முழுவதுமாகக் கழற்றினேன். இப்போது அவள் அம்மணமாக நின்றாள். அவளது பளபளப்பான உடல், வேர்வைளால் இன்னும் கவர்ச்சியாகத் தெரிந்தது.
என்னங்க … என்ன பண்ணுறீங்க ?” அவள் வெட்கத்துடன் கேட்டாள். உன்னை முழுசா அனுபவிக்கப் போறேன்டி,” என்று சொல்லி, அவளது உதட்டில் மீண்டும் முத்தமிட்டேன். அவளது கூந்தல் வழியே இறங்கி, கன்னங்கள், கழுத்து, முலைகள் வழியே வழிந்தது. நான் குனிந்து, அவளது முலைகளிலிருந்து வழிந்த வேர்வை நீரை என் நாக்கால் உறிஞ்ச ஆரம்பித்தேன். அவள் முலைக்காம்புகள் விறைத்து, சிவந்து நின்றன. அவன் அவளது முலைகளிலிருந்து வழிந்த வேர்வை நீரை உறிஞ்சி குடித்து, பின்னர், அவளது முலைக்காம்புகளை என் வாய்க்குள் கவ்வி, உறிஞ்ச ஆரம்பித்தேன்.
அவளது வயிற்றின் மேல் வழிந்த வேர்வை நீரையும், தொப்புளின் உள் பகுதியில் வழிந்த நீரையும் என் நாக்கால் சுவைத்துக் குடித்தேன். பின்னர், மெதுவாகக் கீழ் இறங்கி, அவளது பிட்டத்தை மெதுவாகப் பிடித்து, அவளது கால்களை அகல விரித்தேன். அவளது மன்மதக் குழி, ரோமங்கள் மழிக்கப்பட்டு, பளபளப்பாகத் தெரிந்தது. நடுவே, அவளது பிளவின் இதழ்கள், வெந்நீரில் ஈரமாக, சிவந்து, விரிந்து காட்சியளித்தன.
அவன் நாக்கை நீட்டி, வேர்வை நீரால் நனைந்திருந்த அவளது பிளவின் உச்சியில் ஒருமுறை சுழற்றினேன். “ஆஅஹ்… …என்னங்க ”சுந்தரி சத்தமாக முனகினாள். நான் என் நாக்கை அவளது பிளவுக்குள் ஆழமாகச் செலுத்தி, அவளது கிளிட்டோரிஸை மெதுவாக நக்க ஆரம்பித்தேன். வேர்வையும் ஒண்ணுக்கு நீர் அவளது புண்டையை நனைக்க, அவன் அவளது இன்ப நீருடன் சேர்த்து, அந்த நீரையும் உறிஞ்சி குடித்தேன். அவள் தன் இடுப்பைத் தூக்கி, அவன் நாக்கை மேலும் உள்ளே வாங்கிக்கொண்டாள்.
“ஆஅஹ்… அங்கதான்… இன்னும் ஆழமா… … ப்ளீஸ்…” அவள் கெஞ்சினாள். நான் அவளது கிளிட்டோரிஸை மெதுவாகக் கடித்தும், உறிஞ்சியும் விளையாட, சுந்தரி கட்டிலில் கீழ் துடித்துக்கொண்டிருந்தாள். சிறிது நேரத்திலேயே, அவள் “ஆஅஹ்… பொறுக்கி … வருது… எனக்கு வருது…” என்று கத்த, அவளது புண்டையிலிருந்து நீர் பீறிட்டது. நான் அவளது இன்ப நீரை முழுவதுமாக உறிஞ்சி குடித்தேன். உடல் முழுவதும் ஒருவிதமான புதிய பளபளப்புடன், அவளது கண்களில் ஒருவிதமான போதை தெரிந்தது. “இங்க பாரு சுந்தரி , நான் இன்னும் உன்னை முழுசா அனுபவிக்கல,” என்று சொல்லி, அவளது இடுப்பை வளைத்து, அவன் சுண்ணியை அவளது பிட்டத்திற்கு நடுவே வைத்து மெதுவாகத் தேய்த்தேன். அவள் ஒருவிதமான வெட்கத்துடன் முனகினாள்.
“வா… இப்போ கிச்சனுக்கு போகலாம்,” என்று சொல்லி, அவளது கையைப் பிடித்து இழுத்துக்கொண்டு சென்றேன். கிச்சனில் இருந்த டைனிங் டேபிளைப் பார்த்ததும், அவள் கண்களில் ஒருவிதமான ஆச்சரியம். “இங்கயா ?” அவள் குரலில் ஒருவிதமான கிளர்ச்சி. “ஆமாம், இங்கதான்,” என்று சொல்லி, அவளை அந்த டைனிங் டேபிளின் மேல் படுக்க வைத்தேன். அவளது கால்கள் கீழே தொங்க, நான் அவளது கால்களை அகல விரித்தேன். இப்போது அவளது புண்டை, என் கண்களுக்கு முழுமையாகத் தெரிந்தது. இன்னும் ஈரப்பசையுடன், சிவந்து, சற்று வீங்கியிருந்தது.
நான் மேசையிலிருந்த கேரட் மற்றும் வெள்ளரிக் காய்களை எடுத்தேன். சுந்தரி கண்களை விரித்துப் பார்த்தாள். “எதுக்குங்க இதுயெல்லாம் ” அவள் குரலில் ஒருவிதமான பயம் கலந்த ஆர்வம். “உம்ம்… இன்னும் கொஞ்சம் புதுசா ட்ரை பண்ணலாம்னு எப்போபாத்தாலும் நாம வேகமா செஞ்சே பழகிட்டோம்ல கொஞ்சம் நிறுத்தி நிதானமா அன்புவிக்கலாம் டி என் பொண்டாட்டி ,” என்று சொல் சுந்தரி சரி டா என் பொறுக்கி புருஷா என்று கிரகத்தோடு அவனை பார்த்தால் , முதலில் மெல்லிய கேரட்டை எடுத்தேன். அதன் நுனியை அவளது புண்டையின் வாசலில் வைத்து மெதுவாகத் தேய்த்தேன். சுந்தரி தன் இடுப்பைத் தூக்கினாள்.அவன் மெதுவாக அந்தக் கேரட்டை அவளது புண்டைக்குள் செலுத்தினேன்.
“ஆஅஹ்… என்னங்க …” அவள் உடலை நெளித்தாள். கேரட் மெதுவாக உள்ளே சென்று வர, அவளது புண்டை சுருங்கி விரிந்தது. அவன் மெதுவாக அதை வெளியே எடுத்து, பின்னர் கொஞ்சம் பெரிய கேரட் காயை எடுத்தேன். இது சற்றுப் பெரிதாக இருந்தது. “இது கொஞ்சம் பெருசுடி,” என்று சொல்லி, அதன் நுனியை அவளது புண்டையின் வாசலில் வைத்து, மெதுவாக உள்ளே தள்ளினேன்.
“ஆஅஹ்… என்னங்க …கொஞ்சம் ... மெதுவா…” அவள் கெஞ்சினாள். நான் மெதுவாக காயை உள்ளே செலுத்தினேன். அது அவளது புண்டைக்குள் சென்று வர,சுந்தரி உடலை அசைத்தாள். “உம்ம்ம்… நல்லா இருக்குங்க …” அவள் முனகினாள். நான் சிறிது நேரம் கேரட் அவளது புண்டைக்குள் செலுத்தி விளையாடினேன். அவளது புண்டை இன்னும் ஆழமாக விரிந்து, ஈரப்பசையுடன் மின்னியது.
“இப்போ என் சுண்ணி உள்ளே போகட்டும்,” ரொம்ப நாள் ஆச்சுல டி சுந்தரி .. என்று சொல்லி, கேரட்யை எடுத்து வைத்துவிட்டு, என் விறைத்து நின்ற சுண்ணியை அவளது புண்டையின் வாசலில் வைத்தேன். அவளது ஈரமான புண்டை, என் சுண்ணியை உள்ளே வாங்கிக்கொள்ளத் தயாராக இருந்தது. நான் மெதுவாக என் சுண்ணியின் நுனியை அவளது புண்டைக்குள் செலுத்தினேன்.
“ஆஅஹ்…” சுந்தரி சத்தமாக முனகினாள். டைனிங் டேபிளின் மேல் அவளது பிட்டம் அழுத்த, அவள் இடுப்பைத் தூக்கினாள்.அவன் மெதுவாக சுண்ணியை உள்ளே தள்ள, முழுவதுமாக அவளது புண்டைக்குள் புதைந்தது. அவன் மெதுவாக மேலும் கீழும் அசைக்க ஆரம்பித்தேன். டைனிங் டேபிளின் மேல் அமர்ந்திருந்ததால், அவளது இடுப்பு அவன் கைகளுக்கு எட்டியது.அவன் அவளது இடுப்பைப் பிடித்துக்கொண்டு, ஆழமாக அவளை ஓக்க ஆரம்பித்தேன். “சளக்… சளக்…” என்ற சத்தம் அந்த அமைதியான கிச்சனில் எதிரொலித்தது.
“உம்ம்ம்… பொறுக்கி … இன்னும் வேகம்… இன்னும் ஆழம்…” அவள் கெஞ்சினாள். நான் வேகம் கூட்டினேன். அவளது முலைகள் மேலும் கீழும் அசைந்தன. அவன் ஒரு கையால் அவளது முலையைப் பிடித்துக்கொண்டு, இன்னொரு கையால் அவளது இடுப்பைப் பிடித்துக்கொண்டு, அவளை ஓக்க ஆரம்பித்தேன். அவளது புண்டையின் சதைகள் அவன் சுண்ணியை இறுக்கமாகப் பிடித்துக்கொண்டன.
“ஆஅஹ்… என்னங்க … என் புண்டை… உன் சுண்ணியில்தான் இனி உயிர் வாழப்போகுது ,” அவள் கத்த ஆரம்பித்தாள். அவன் அவளை இன்னும் ஓக்க ஆரம்பித்தேன். அவன் ஒவ்வொரு குத்தும் அவளது புண்டையின் ஆழமான பாகங்களைச் சென்றடைந்தது. அவள் இடுப்பைத் தூக்கி, என் ஒவ்வொரு அசைவுக்கும் ஒத்துழைப்பு கொடுத்தாள்.
சிறிது நேரம் கிச்சனிலேயே அவளை டைனிங் டேபிளின் மேல் வைத்து ஓத்த பிறகு, அவன் அவளைத் தூக்கிக்கொண்டு படுக்கையறைக்குச் சென்றேன். அவன் சுண்ணி இன்னும் அவளது புண்டைக்குள் இருந்தது. அவளைப் படுக்கையில் படுக்கவைத்து, அவளது கால்களைத் அவன் தோளில் போட்டுக்கொண்டேன். இப்போது அவளது புண்டை முழுவதுமாக அவன் பார்வைக்குத் தெரிந்தது.
“இங்கதான்டி நம்ம முடிப்போம்,” என்று அவன் முணுமுணுத்தேன். அவன் ஆழமாக அவளை ஓக்க ஆரம்பித்தேன். சுந்தரி தன் இடுப்பைத் தூக்கி, அவன் ஒவ்வொரு குத்துக்கும் ஒத்துழைப்பு கொடுத்தாள். அவளது 36 சைஸ் முலைகள் மேலும் கீழும் அசைந்து, காம்புகள் விறைத்து நின்றன.அவன் அவளது முலைகளைப் பிடித்துக்கொண்டு, மேலும் வேகமாகக் குத்தினேன்.
“ஆஅஹ்… ஆஅஹ்… என்னங்க … இன்னும்… இன்னும் ஆழமா… ப்ளீஸ்,” அவள் கெஞ்சினாள். அவன் ஒவ்வொரு அங்குலமாக அவளை அனுபவித்தேன். அவளது புண்டையின் ஒவ்வொரு சதையும் அவன் சுண்ணியைச் சுருக்கி விரித்தது. அவன் ஒவ்வொரு குத்தும் அவளுக்குப் புதியதொரு இன்பத்தைக் கொடுத்தது. சுந்தரி தனது கால்களை அவன் இடுப்பைச் சுற்றிக்கொண்டு, அவனை அவளோடு இன்னும் இறுக்கமாக ஒட்டிக்கொண்டாள்.
“ஆஅஹ்… பொறுக்கி … வருது… வருதுடா… ஆஅஹ்…” சுந்தரி சத்தமாக கத்த, அவளது உடலில் ஒரு மின்சாரம் பாய்ந்தது. அவள் புண்டையிலிருந்து மீண்டும் இன்ப நீர் பீறிட்டது.அவன் அவளது இன்பத்தை முழுவதுமாகப் பருகி, அவனும் அதே வேகத்தில் அவன் உச்சகட்டத்தை அடைந்தேன்.
“ஆஅஹ்…” என்று இருவரும் ஒருசேர கத்த, அவன் அவனோட விந்தணுவை அவளது புண்டைக்குள் முழுவதுமாகப் பாய்ச்சினேன். அவரகள் இருவரும் களைத்துப் போய், ஒருவருக்கொருவர் இறுக்கமாக அணைத்துக்கொண்டு படுக்கையில் சாய்ந்தரகள் . அந்த அறையில் காமத்தின் வாசனையும், அவர்களின் இன்ப முனகல்கள் நிறைந்து கிடந்தன. சுந்தரின் கண்கள், இன்பத்தில் மயங்கிக் கிடந்தன. அவள் அவன் மார்பில் சாய்ந்து, “உம்ம்ம்… இணைக்கு ஏதோ மோத தடவ சுகம்கண்டா மாதிரி இருக்கு ,” என்று முணுமுணுத்தாள். அவன் அவளை அணைத்து நெற்றில் முத்தம் வைத்து .அவள் குண்டியோடு அழுத்த

சுந்தரி :என்னங்க ஒரு சந்தேகம் .
வீராசாமி : சொல்லு மா
சுந்தரி : இணைக்கு புதுசா வேகமா இல்லமா மெதுவா சொர்கத்துக்கு கூட்டிட்டு போய்ட்டிங்க
வீராசாமி : இப்போ நீ என் பொண்டாட்டி அழகி ..
சுந்தரி : உம்மா ...என் பொறுக்கி புருஷா ..........

அவன் அவளை மீண்டும் குண்டியோடு அழுத்த அவள் அஹ்ஹ்ஹ் என்று அவள் கைகள் வைத்து அவன் குண்டியை கிள்ள




இருவரும் அழுந்து தூங்க ...அவனது விந்து அவர்கள் வாரிசை உருவாக்க ஆய்தம் ஆனது

சுந்தரி–வீரசாமி வாழ்க்கையில், குற்ற உணர்ச்சியை விடுத்து வாழ்கை ஆரம்பிக்க இரவு சாட்சி

இல்லை அன்புவின் நினைவு அவர்களை வாழ விடுமா ??