Adultery சாது மிரண்டால் வீடும் கொள்ளாது! - Completed

[whiteburst]

பாகம் 16.

அதற்க்கப்புறம், ப்ரேம் வீட்டுக்கு நாங்கள் போகவே யில்லை. ஆனால், ப்ரியா, ப்ரேமை தொடந்து அவள் அலுவலகத்தில் பார்க்கிறாள். மைதிலி, 3 வாரம் கழித்து, என் அலுவலகத்தில் என்னை வந்து பார்த்தாள். வீட்டில் இருந்ததற்க்கு இன்று நன்றாக இருந்தாள்!



அவளைப் பற்றி நிறைய தெரிந்து கொண்டேன். இயல்பில், அவள் மிக புத்திசாலி. வேலையில் கொஞ்சம் டச் விட்டுப் போயிருந்தாலும், அவளால் எளிதில் சமாளிக்க முடியும் என்று தோன்றியது. ஆனால் என்னை வருத்திய விஷயம், அவளிடம் நிறைய தாழ்வு மனப்பான்மை வந்திருந்தது. தன்னால் முடியுமா என்று சின்ன விஷயத்திற்கு கூட நிறைய யோசித்தாள்.

அவளிடமே சொல்லி விட்டேன். மைதிலி, உங்களால கண்டிப்பா முடியும். ஒரு வாரம் ப்ரிப்பேர் பண்ணா, உங்களுக்கு ஈசியா வேலை கிடைக்கலாம். ஆனா, இந்த இன்ஃபீரியாட்டி காம்ப்ளெக்சை வெச்சுகிட்டு கார்ப்பரேட் உலகத்துல ஜெயிக்க முடியாது. அதுனால, நீங்க, நான் சொல்ற கோர்ஸ் 4 மாசம் போங்க. உங்களை இம்ப்ரூவ் பண்ணிக்கோங்க. வேலைக்கும் நல்லா ப்ரிப்பேர் பண்ணுங்க. அப்புறமா வேலைக்கு ட்ரை பண்ணுங்க என்றேன். அவளுக்கும் அது சரியென்று பட்டது.

அவள் கோர்ஸ் போக ஆரம்பித்தாள். நாங்கள் அவ்வப்போது சந்தித்துக் கொண்டோம். அவள் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக என்னிடம் அவளைப் பற்றி சொன்னாள். சிறு வயதிலேயே அவள் அம்மாவை இழந்தது, அவங்க அப்பா அவளைப் பாசமாக வளர்த்தது, அவள் படிப்பில் கெட்டியாக இருந்தது, ஹேண்ட் ஒர்க்கில் அவளுடைய ஆர்வம், புக்ஸ் படிக்கிறது என்று என்னிடம் மனம் திறக்க ஆரம்பித்திருந்தாள்.

மறந்தும் நான், என் மனைவியைப் பற்றியோ, அவள், ப்ரேமைப் பற்றியோ பேசிக் கொண்டதேயில்லை. எங்களுக்குள் புரிதல் வளர்ந்தது! அதே சமயம், எங்களது எல்லை எங்களுக்குப் புரிந்திருந்தது. எந்தத் தவறான எண்ணமும் எங்களுக்குள் வந்ததில்லை.

அவளுக்கு என் ஆளுமை மேல் ஈர்ப்பு! எனக்கு, அவள் மென்மையான் மனதின் மேல் ஈர்ப்பு. அந்த ஈர்ப்பு, சுத்தமான அன்பினை, தள்ளி நின்று பரிமாறிக் கொள்ள வைத்தது.

இடையிடையே, அவ்வப்போது ப்ரியாவை அவள் ஆஃபிசில் கூப்பிடும் போது ப்ரைமை சந்திப்பேன். அவர்களுக்குள் இன்னும் நெருக்கம் கூடியிருந்தது. மைதிலியும் வேலைக்கு ட்ரை பண்ணுவது, கோர்ஸ் போவது பற்றி ப்ரேமிடம் சொல்லியிருந்தாள். அவனோ, இவ்ளோ கேப் விட்டதுக்கபுக்கப்புறம் எங்க கிடைக்கப் போவுது என்று நக்கல் அடித்திருந்தாலும், அவளது செயல்களில் தலையிடவில்லை.

கோர்ஸ் முடிந்து அன்று மீண்டும் சந்தித்தோம். 5 மாதங்களில், அவளுடைய தன்னம்பிக்கையில், அறிவில் நல்ல மாற்றம் இருந்தது. அந்த மாற்றம் அவளை இன்னும் அழகாக் காட்டியது! எங்களுடைய நட்பு இன்னும் கூடியிருந்தது.




ம்ம், நீங்க சொன்ன மாதிரியே கோர்ஸ் முடிச்சிட்டேன். என்னையும் கொஞ்சம் அப்டேட் பண்ணிகிட்டேன். இன்னும் வேற ஏதாவது பாக்கியிருக்கா? எங்கள் நட்பின் உரிமையில் அவளும் விளையாட்டாகக் கேட்டாள்.

என்ன மேடம் குஷியா இருக்கீங்க? நீ ஒழுங்கா கோர்ஸ் போனீயான்னு எனக்கு எப்புடி தெரியும்? அதுனால, நான் கேக்குற கேள்விகளுக்கு கரெக்ட்டா பதில் சொல்லிட்டீங்ன்னா வேலைக்கு ட்ரை பண்றதைப் பத்தி சொல்றேன். (இடைப்பட்ட காலத்தில் அவளை வா போ என்று சொல்லும் அளவுக்கு நெருக்கமாயிருந்தோம்)

கோபமாய் முறைத்தவள், பின் சிரித்து விட்டாள்! பின் சொன்னாள். சரி கேளுங்க!

நல்லா யோசிச்சிக்க! சரியா பதில் வராட்டி பனிஷ்மெண்ட் நிச்சயம், இன்னும் நாலைஞ்சு மாசத்துக்கு திரும்ப வேலைக்கு ட்ரை பண்ண முடியாது. ஓகே வா?

ம்ம். ஓகே, கேளுங்க. என் மேல எனக்கு நம்பிக்கையிருக்கு! நான் எதிர்பார்த்த தன்னம்பிக்கை அவள் வார்த்தைகளில் தெரிந்தது.

------ சிஸ்டம்ஸ் கம்பெனி தெரியுமா?

ஓ தெரியுமே!

என்ன தெரியும்?

சொன்னாள்!

அந்தக் கம்பெனில, இதே டெக் பார்க் ப்ராஞ்சுல, ப்ராகிராமிங் அனலிஸ்ட் ஜாப் கிடைச்சு, ஒரு மாசத்துல சேரச் சொன்னா, ஜாயின் பண்ணுவியா?

நான் சொல்வது முதலில் புரியாமல் முழித்தவள், புரிந்தவுடன் கண்ணை விரித்தாள்! வாட்? நீங்க என்னச் சொல்றீங்க? விளையாடலைதானே?

பதில் சொல்லுங்க மேடம். நான் சொல்லியிருக்கேன், பதில் சரியா இல்லாட்டி, என்ன நடக்கும்னு என்று சிரித்தவன், உண்மையைத்தான் சொல்றேன். உனக்கு வேலை ரெடி. என் ஃப்ரண்டுகிட்ட ஏற்கனவே சொல்லியிருந்தேன். வேலைல்லாம் எப்பியோ ரெடி. நீ கோர்ஸ் முடிக்கத்தான் வெயிட்டிங். என் கம்பெனியிலியே உனக்கு வேலை ஏற்பாடு பண்ணியிருந்திருப்பேன். ஆனா, நீ என்னை டிபண்ட் பண்ணி இருக்கக் கூடாதுன்னுதான் இந்த ஏற்பாடு!

மிகவும் சந்தோஷமானவள், திடீரெனக் கேட்டாள். உங்களுக்கு அவ்ளோ இன்ஃப்ளூயன்ஸ் இருக்குன்னா, முதல்லியே வேலை வாங்கிக் கொடுத்திருக்கலாம்ல? எதுக்கு என்னை 5 மாசத்துக்கும் மேல இழுத்தீங்க?

என்ன கோவமா? இன்னும் தாங்க்ஸ் கூட சொல்லலை. ஆனா கோவம் மட்டும் வருது? நான் கிண்டல் பண்ணினாலும், சிரித்துக் கொண்டுதான் கேட்டேன்.

அவளுக்கும் அது புரிந்திருந்தது. நீங்க காரணமில்லாம அப்பிடி பண்ணமாட்டீங்கன்னு தெரியும். அது என்ன காரணம்னு தெரிஞ்சிக்கதான் கேட்டேன்.

அப்பியே கிடைச்சிருந்தா, நீ இப்ப இருக்கிற அதே கான்ஃபிடண்ட்டோட ஃபேஸ் பண்ணியிருந்திருப்பியா? அதுனாலத்தான், இப்பிடி.

நான் சொன்னது உண்மைதான் என்று புன்னகை செய்தவள், கொஞ்ச நேரத்தில் முகம் மாறினாள்!

இன்னும் என்ன குழப்பம் மைதிலி?

இல்ல, வந்து… ப்ரேம் இதுக்கு ஒத்துக்குவாரான்னு தெரில்லை. அதான்….

ஏன், அன்னிக்கு வேலைக்குப் போறதுன்னா போகட்டும்னு எங்க முன்னாடி சொன்னாரில்ல? இத்தனை நாளா நீ ட்ரை பண்றப்ப கம்முனுதான இருந்தாரு?

அவள் தயக்கம், அவள் ஏதோ மறைக்கிறாள் என்று எனக்குச் சொல்லியது.

மென்மையாக அவள் கண்களைப் பார்த்து கூறினேன். என்ன பிரச்சினை மைதிலி? நீ பிரச்சினை என்னான்னு சொன்னாதான் என்னால தீர்வைச் சொல்ல முடியும்!

என் அன்பு அவளை ஆட்டியிருந்தது. இல்ல, நான் பொதுவாவே வேலைக்குப் போறதில் அவருக்கு விருப்பமில்லை. வேலைக்குப் போயிட்டிருந்த என்னை, கல்யாணத்துக்கப்புறம் போகாம நிறுத்துனதே அவர்தான். இவ்ளோ நாள் ட்ரை பண்ணப்ப கம்முனு இருந்தார்ன்னா, எனக்கு எங்க கிடைக்கப் போவுதுங்கிற அலட்சியமா கூட இருக்கலாம்! என் உள் மனசு சொல்லுது, நான் இந்த விஷயத்தைச் சொன்னா, அவரு கண்டிப்பா வேணம்னுதான் சொல்லுவாரு. அதான் பயமாயிருக்கு…

கொஞ்ச நேரம் யோசித்தேன்… சரி நான் ஒரு ஐடியா சொல்றேன்.