Fantasy தேவிகா ஒரு தேவதை

[prady12191]

Ice cream parlour-ல் தன் behaviour-ஐ நினைத்து தேவிகா மனதுக்குள் குற்ற உணர்வு அடைந்தாள். மிலிந்த் தன் நல்ல உள்ளத்தில் ice cream-ஐ எடுக்க முயற்சித்தான், ஆனால் அவள் அவனை கடுமையாக பேசிவிட்டாள். திரும்பி bike-ல் travel செய்யும்போது, திடீரென் வானம் மழை பொழிய ஆரம்பித்தது.

முதலில் சில drops மட்டும், பின்னர் கனமான மழை. இருவரும் முழுவதும் நனைய ஆரம்பித்தனர். மிலிந்த் ஒரு பெரிய மரத்தின் கீழ் bike-ஐ நிறுத்தினான். மழையில் இருந்து தப்பிக்க அங்கே சில பேர் நின்றுகொண்டிருந்தனர்.

தேவிகா தன் bag-ல் இருந்து ஒரு சிறிய umbrella-வை எடுத்தாள். அவள் அதை மரத்தின் கீழ் திறந்து, மழையில் இருந்து தன்னை protect செய்துக்கொண்டாள். மிலிந்த் கொஞ்சம் தூரத்தில் நின்றிருந்தான், மழையில் நனைந்துகொண்டே.

அவன் கருப்பு shirt முழுவதும் தன் உடலில் ஒட்டிக்கொண்டிருந்தது. அவன் மழையில் நனைந்துகொண்டிருக்கும் பார்வை தேவிகாவுக்கு பரிதாபமாக இருந்தது.

Devika: "மிலிந்த், இங்க வாங்க. Umbrella-ல வாங்க."

Milind: "பரவாயில்லை, நான் மழையில நின்னுக்கலாம்."

Devika: "ஏன்? நீங்க நனைஞ்சிடுவீங்களே."

Milind: "Ice cream parlour-ல நீங்க சொன்னது நியாயம்தான். என்னை தொடாதேன்னு சொன்னீங்க. அதனால umbrella-ல வரறது appropriate இல்லை."

தேவிகாவின் மனசு பாரமானது. அவள் வார்த்தைகள் அவனை hurt பண்ணியிருந்தன என்பது தெளிவாகத் தெரிந்தது.

Devika: "நீங்க umbrella-ல வரலைன்னா நானும் மழையில வந்து நிக்கிறேன்."

அவள் umbrella-வை மூட ஆரம்பித்தாள்.

Milind: "இல்லை, வேண்டாம். சரி, நான் வரேன்."

மிலிந்த் umbrella-ன் கீழ் வந்தான். Small umbrella-ல் இருவரும் நிற்க சிறந்த space இல்லை. அவர்கள் ஒருவருக்கொருவர் நெருக்கமாக நிற்க வேண்டியிருந்தது. மிலிந்தின் wet shirt அவள் blouse-ஐ தொட்டுக்கொண்டிருந்தது.

திடீரென், thunder அடித்தது. பயங்கரமான sound. தேவிகா அதிர்ச்சியில் மிலிந்தின் பக்கம் சாய்ந்தாள், அவன் body-ல் சாய்ந்து நின்றாள்.

Milind: "தேவிகா, பயப்படாதீங்க."

அவன் தன் கையை அவள் இடுப்பில் வைத்து, அவளை தன் பக்கம் இழுத்துக்கொண்டான். அவள் wet saree அவன் கைகளில் slippery-ஆக இருந்தது. அவள் bare இடுப்பின் மேல் அவன் fingers பட்டன.

Devika: "என்ன பண்றீங்க?"

Milind: "நீங்க பயப்படக் கூடாதுன்னு தான். Thunder அடிக்கும்போது சப்போர்ட் பண்றேன்."

தேவிகா ஒன்றும் சொல்லவில்லை. Ice cream parlour-ல் அவன் feelings-ஐ hurt பண்ணியிருந்தாள். இன்னொரு முறை அவனை hurt பண்ண விரும்பவில்லை. மிலிந்தின் விரல்கள் அவள் இடுப்பின் மென்மையான சதையை உணர்ந்தன. அவள் மழையில் நனைந்த skin-ன் warmth அவன் கைகளில் பட்டது.

ராஜீவனுடன் சண்டைக்குப் பிறகு, இந்த physical closeness அவளுக்கு strange comfort கொடுத்தது. அவன் hands அவள் இடுப்பை gently hold செய்திருந்தன, protective-ஆக.

மிலிந்த் அவள் காதுக்கு அருகில் வந்து whisper செய்தான்.

Milind: "இப்போ நான் கூட அந்த stranger மாதிரி lucky-ஆ இருக்கேன்."

தேவிகா அவன் என்ன சொல்ல வருகிறான் என்பதை புரிந்துகொண்டாள். அந்த masked stranger அவளை courtyard-ல் தொட்டது போல, இப்போது மிலிந்தும் அவளை தொட்டுக்கொண்டிருந்தான். அவள் முகம் சிவந்தது, கொஞ்சம் blush ஆனாள்.

சில நிமிடங்கள் கழித்து மழை நின்றது. இருவரும் bike-ல் ஏறி flat-ஐ நோக்கி ride பண்ணினர். வீட்டுக்கு வந்ததும், தேவிகா ஒன்றும் சொல்லாமல் தன் flat-ஐ நோக்கி நடந்தாள்.

Milind: "தேவிகா..."

அவள் திரும்பி பார்க்காமல் தன் கதவை திறந்து உள்ளே போய்விட்டாள். மிலிந்த் corridor-ல் நின்று அவளை பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். அவன் lips-ல் சிறிய smile.

Inside flat, தேவிகா mirror-ல் தன்னை பார்த்தாள். அவள் முழு உடலும் மழையில் நனைந்திருந்தது, hair messy-ஆக இருந்தது. ஆனால் அவள் mind-ல் மிலிந்தின் touch இன்னும் feel ஆகிக்கொண்டிருந்தது. அவன் fingers அவள் இடுப்பில் இருந்த sensation இன்னும் அவள் skin-ல் இருந்தது.

"என்ன நடக்குது? நான் ஏன் அவனை resist பண்ணல?" அவள் தனக்குத் தானே கேட்டுக்கொண்டாள்.

ஆனால் அவளுக்கு answer தெரியாது. அவள் ராஜீவனின் betrayal, அவள் loneliness, இந்த new feelings எல்லாம் ஒரு confusing mix ஆக இருந்தது.