Fantasy தேவிகா ஒரு தேவதை

[prady12191]

தேவிகாவின் கண்ணீர் சுவரை நனைத்தது. உள்ளே, மிலிந்த் அவளது ஒவ்வொரு விசும்பலையும் கேட்டுக் கொண்டிருந்தான். அவளது விசனம் அவனுக்கு புரிந்தது - அவளுக்கும் அவள் கணவனுக்கும் ஏதோ பிரச்சனை. ஆனால் அவன் உடனடியாக நகரவில்லை. அவள் துயரத்தின் ஆழத்தை உணர்ந்தவனாக, அவன் தன் நேரத்துக்காக காத்திருந்தான்.

"ராஜீவன், நான் எப்படி உன்னை நம்ப? என்ன தவறு செஞ்சேன்?" தேவிகா தன் தலையை கைகளால் பிடித்துக்கொண்டு அழுதாள்.

திடீரென, கதவில் தட்டும் சத்தம் கேட்டது. தேவிகா தன் கண்களைத் துடைத்துக் கொண்டு எழுந்தாள். அவள் நிலைகுலைந்த நிலையில் கதவை திறந்தாள்.

அப்பார்ட்மென்ட் செக்யூரிட்டி ராம்லால் அங்கே நின்றிருந்தான்.

Ramlal: "மேடம், கொஞ்சம் parcel வந்திருக்கு. Courier boy gate-ல விட்டுட்டு போயிட்டான்."

தேவிகா அவனைப் பார்த்தாள். ராம்லால் அவளை அடிமுதல் முடிவரை பார்வையால் வருடிக்கொண்டிருந்தான். அவளது சிவந்த கண்களும், கலைந்த முடியும் அவனுக்கு வேறு விதமான எண்ணங்களை கொடுத்தன.

Devika: "என்ன பார்க்கறீங்க? என்ன parcel?"

Ramlal: "சொல்றேன் மேடம். உங்களுக்கு parcel வந்திருக்கு. நீங்க... நீங்க அழுதிருக்கீங்களா?"

Devika: "இல்லை. Parcel-ஐ கொடுங்க."

ராம்லால் ஒரு சிறிய பெட்டியை அவளிடம் நீட்டினான். தேவிகா பெட்டியை வாங்கிப் பார்த்தாள். அது கடுமையாக சேதமடைந்திருந்தது - ஓரங்கள் நசுங்கியிருந்தன, மேல் பகுதியில் ஒரு பெரிய கிழிசல்.

Devika: "என்ன இது? Parcel-ஐ இப்படி damage பண்ணிட்டீங்களா?"

Ramlal: "இல்ல மேடம், நான் ஒன்னும் பண்ணல. Courier boy இப்படிதான் கொடுத்துட்டு போனான்."

Devika: "இதுல என்ன இருக்குன்னு உங்களுக்கு தெரியுமா? இது என் class notes. நான் print பண்ணி Dubai-லிருந்து என் husband அனுப்பினார். இப்ப எல்லாம் damage ஆயிடுச்சு!"

தேவிகாவின் கோபம் தீவிரமானது. அது ராஜீவன் மீதான கோபமா அல்லது அந்த video-வின் மீதான ஆத்திரமா என்று அவளுக்கும் தெரியவில்லை. ஆனால் ராம்லால் அவள் முன் நின்றிருந்தான், அவன் அவளைக் காமக்கண்களால் பார்த்திருந்தான்.

Ramlal: "மேடம், நான் damage பண்ணல..."

தேவிகா இனி கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை. அவள் கை ஓங்கி, ராம்லாலின் கன்னத்தில் ஒரு அறை விட்டாள். அந்த சத்தம் corridor முழுவதும் எதிரொலித்தது.

Devika: "என் வீட்டுக்கு வந்து என்னை பார்க்கறீங்க! இப்ப இதையும் damage பண்ணிட்டீங்க! போங்க இங்கிருந்து!"

ராம்லால் அதிர்ச்சியில் அவளை பார்த்தான். அவனது கன்னம் சிவந்திருந்தது. அவன் தலை குனிந்தான்.

Ramlal: "Sorry மேடம். எனக்கு தெரியாது parcel damage ஆனதுன்னு. நான் போறேன்."

அவன் அங்கிருந்து வெளியேறினான். கதவு மூடியதும், தேவிகா அந்த parcel-ஐ bed-ல் வீசினாள். அவள் சுய உணர்வுக்கு வந்தாள். அவள் அப்போதுதான் செய்ததை நினைத்து அதிர்ச்சியடைந்தாள்.

"நான் என்ன பண்ணிட்டேன்? ராம்லால்-ஐ slap பண்ணிட்டேனா? அவன் என்ன பண்ணினான்? அவன் குற்றமில்லாதவன். என் கோபத்தை அவன்மேல காட்டிட்டேனே..."

தேவிகா சோபாவில் உட்கார்ந்து தன் முகத்தை கைகளால் மூடிக்கொண்டாள். இது ராஜீவனுடனான சண்டையின் விளைவு என்பதை அவள் உணர்ந்தாள். கணவன் மீதான கோபத்தில், ஒரு அப்பாவி பாதுகாவலரை அறைந்துவிட்டாள்.

மிலிந்த் குல்கர்னி பக்கத்து அப்பார்ட்மென்ட்டில் இருந்து எல்லாவற்றையும் கேட்டுக்கொண்டிருந்தான். அவள் நிலை அவனுக்கு தெளிவாகத் தெரிந்தது. அவள் குழப்பமும், பலவீனமும் அவனுக்கு சாதகமாக இருக்கும் என்பதை அவன் அறிந்திருந்தான். ஆனால் அவன் பொறுமையாக இருந்தான், தன் நேரத்துக்காக காத்திருந்தான்.