Misc. Erotica జాను (Jannu

[StrongGrip]

ఇక నాన్న లేచి, వెళ్లి కొంచెం ఫ్రెషప్ అయ్యి వచ్చి అమ్మ పక్కన కూర్చున్నాడు.
ఇటు నేను బావ నాని గాడు కూర్చున్నాం.
కాసేపు సైలెన్స్ తర్వాత,

అమ్మ: చెప్పు జాను, ఏం అయ్యింది

బావ చేతులు వణికిపోవడం చూస్తున్నా, నుదుటి మీద చెమటలు ధారలుగా కారుతున్నాయి ACలో కూడా.
వాడి వేషాలు చూస్తుంటేనే ఒళ్ళంతా కోపంతో ఊగిపోతుంది. అక్కడే కింద పడేసి చెప్పుతో కొట్టాలి అని ఉంది. అమ్మ నాన్నకి చెప్తే వాళ్ళు కూడా నను ఆపారు. ఇంకా వాలు కూడా కలిసి వాడిని వాడి బతుకునీ పాతాళానికి తొక్కుతారు.

బావ చెమటలు తుడుచుకుంటూ వద్దు జాను అన్నట్టు దీనంగా చూస్తున్నాడు.
నాకు వాడు చూసే ఆ చూపులు చూస్తుంటేనే ఒళ్ళంతా మండిపోతుంది.

అమ్మ, నాన్న టెన్షన్ అవుతున్నారు మమ్మల్ని చూసి.
అమ్మ: జాను, ఏం అయ్యింది

నేను: అది అమ్మ (అంటూ కోపాన్ని ఆపుకుంటూ నీళ్ళు మింగుతున్నా).

అమ్మ: హా ( అని అమ్మ, నాన్న ఇద్దరూ భయం భయంగా చూస్తున్నారు. ఇదేంటి, సడన్‌గా ఇలా ఊడి పడి, టైమ్ కానీ టైమ్ లో వింతగా చేస్తుంది, మళ్ళీ ఏం అయ్యింది అనుకుంటూ చూస్తున్నారు).

నేను: నాన్న, అది...

బావకి ఫుల్‌గా చెమటలు పడుతున్నాయి. నేను చెప్పిన నెక్స్ట్ min బావ, వాళ్ళంతా చీల్చి చెండాడి బతుకు కుక్కలు చించిపిన విస్తరి అయిపోతుంది అని అర్థం అయిపోయింది బావకి.

నాన్న: హా, చెప్పు.

అమ్మ: చెప్పు జాను.

నేను: (బావ మొహం చూస్తూ నీ అబ్బా అనుకుంటూ)

నేను: నాన్న అదీ, బావ ఏదో బిజినెస్ స్టార్ట్ చేస్తా అంటున్నాడు.

అమ్మ, నాన్న: (ఒక్కసారిగా ఊపిరి పీల్చుకున్నారు , టెన్షన్‌గా ఉన్న వల్ల ఫేస్‌లోకి మెల్లిగా స్మైల్ ఎంటర్ అయ్యింది).

బావ: (almost గాలిలో కలిసిన ప్రాణాలు మళ్ళీ బాడీలోకి వచ్చినట్టు అలా బిక్క బిరుసుకు పోయాడు నేను చెప్పింది విని).

నేను: (ఇంకా నా కోపాన్ని మొత్తం, నా లోలోపల పాతాళానికి తొక్కి పెట్టి) నాన్న, మీరు ఏదైనా హెల్ప్ చేస్తారు.... ఏమో అని...

అమ్మ: జాను...! (అని అలా చూసింది నన్ను, బావని).

నాన్న: (హ్యాపీగా బావ సైడ్ నిజమా అన్నట్టు చూస్తూ)
బావకి ఏం అర్థం కాక బిక్క మొహం వేసుకుని అలానే చూస్తున్నాడు ఒక్క మాట కూడా మాట్లాడకుండా.
నాన్న: 5 నిమిషాలు (అంటూ లోపలికి వెళ్ళాడు).

అమ్మ: ఏంటి, నిజమా జాను (అంటూ నా పక్కన కూర్చొని సైడ్ హగ్ ఇస్తూ ఫుల్ హ్యాపీ అవుతుంది).

నేను: ఫేక్ స్మైల్ ఇస్తూ అలా మేనేజ్ చేస్తున్నా.
. 

. 

.

తీసుకోండి అంటూ లోపలి నుండి నోట్ల కట్టలు తెచ్చి సోఫాలో కూర్చుని బావకి ఇస్తున్నాడు.

నేను: అయ్యో నాన్న, అంత డబ్బు ఎందుకు, అసలు ఏం బిజినెస్ అని కూడా అడగకుండా ఇంత ఎందుకు ఇస్తున్నారు

నాన్న: (బావని చూస్తూ) మీరు ఏం చేసినా ఆలోచించే చేస్తారు అని తెలుసు. మీరు మమ్మల్ని అడగడమే హ్యాపీగా ఉంది. మీరు మమ్మల్ని అడుగుతున్నారు అంటే అది ఖచ్చితంగా ఒక మంచి బిజినెస్ ఏ అయ్యి ఉంటుంది, ఇప్పుడు ఈ 10 లక్షలు తీసుకోండి, ఇంకో 1 వీక్‌లో ఇంకో 15 లక్షలు అరేంజ్ చేసి ఇస్తా (అంటూ బావ చేతిలో 10 లక్షల నోట్ల కట్టలు పెట్టాడు నాన్న).

నేను: (షాక్ అయ్యా, అంత డబ్బు expect చేయలేదు నేను, ఏదో 5-8 లక్షలు చాలు అనుకున్నా అంతే) అయ్యో నాన్న, అంత డబ్బు ఎందుకు అని అవసరం లేదు.

నాన్న: పర్లేదు అమ్మ, స్టార్టింగ్ ఎంత బాగా చేస్తే, బిజినెస్ అంత త్వరగా డెవలప్ అవుతుంది (అంటూ నచ్చజెప్పాడు).

అమ్మ: (నవ్వుతూ సంతోషంగా చూస్తుంది).

నేను: (అలానే షాక్‌లో ఉండి) కానీ.... నాన్న 

నాన్న: ఏంటి

అమ్మ, బావ కూడా మళ్ళీ ఏంటి అన్నట్టు చూశారు.

నేను: చెప్పు బావ (అని బావ దిక్కు చూశా, వాడి మీద ఉన్న కోపాన్ని ఆపుకుంటూ).

బావ: (వాడికి ఏం తెలుసు బొక్క, ఆల్మోస్ట్ ...ఛా కార్చుకునే stage కి వెళ్ళి బ్యాక్ వచ్చి) సనాసి మొఖం పెట్టుకుని ఏంటి అన్నట్టు చూస్తున్నాడు.

నాన్న: ఏంటి బాబు
బావ, అమ్మ అలానే చూస్తున్నారు.

నేను: అది నాన్న, బావ...
అమ్మ, నాన్న:ఆహా.

నేను: బావ ఈ డబ్బులు మళ్ళీ మీరు తీసుకుంటాను అంటేనే, మీ దగ్గర డబ్బులు తీసుకోవడానికి ఒప్పుకున్నాడు.

నాన్న: ఏంటి?

అమ్మ & బావ: ఏం అర్థం కాక ఏంటి అన్నట్టు చూస్తున్నారు.

నేను: అదే నాన్న, బిజినెస్‌లో ప్రాఫిట్స్ వచ్చాక ఈ డబ్బులు మళ్ళీ రిటర్న్ ఇస్తా అన్నాడు. మీరు అప్పుడు తీసుకుంటా అంటేనే ఇప్పుడు తీసుకుందాం అని చెప్పాడు...(అని దీర్ఘం తీసా).

బావ: (షాక్‌లో చూస్తున్నాడు).

అమ్మ, నాన్న మొఖాలు కొంచెం కోపంగా మారాయి.
నాన్న: (బావ వైపు చూస్తూ) ఫ్యూచర్‌లో జరిగేది జరుగుద్ది, నువ్వు ఈ మనీ గురించి దిగులు పడకుండా, బిజినెస్‌ని చూడు. ఒకవేళ బిజినెస్ బాగా సక్సెస్‌ఫుల్ అయితే తీసుకుంటాలే (అంటూ బావతో నవ్వుతూ, నా వైపు కొంచెం కోపంగా చూశాడు).

నేను: (చిన్నగా నవ్వి) థాంక్యూ నాన్న (అని చెప్పా).

అమ్మ, నాన్న చాలా హ్యాపీ అయ్యారు finally మేము ఏదో చేయాలి అని ఒక initiative తీసుకున్నాము అని.

అంతలో నానకి ఏదో కాల్ వచ్చి, ఏదో అర్జంట్ వర్క్ వెళ్ళాలి అన్నాడు.

నేను: నాన్న, మేము కూడా వెళ్తాము ఇంకా.

నాన్న: అదేంటి, ఒక 2 డేస్ ఉండి వెళ్ళండి.

అమ్మ: ఏంటి జాను, ఎందుకు ఇంత త్వరగా వెళ్ళి ఏం చేస్తావు.ఇవాళ ఉండు.

నేను: (నాన్నని చూస్తూ) బావ రేపు ఆఫీస్‌కి వెళ్ళేది ఉంది. అలానే కొన్ని బిజినెస్ పనులు చూసేది ఉంది నాన్న, అందుకే (అని వెళ్ళాలి అమ్మ ఖచ్చితంగా అన్నట్టు అమ్మ వైపు చూసా గారబంగా).

నాన్న: సరే, జాగ్రత్తగా వెళ్ళండి. నేను మిగతా మనీ అరేంజ్ అయ్యాక కాల్ చేస్తా.

నేను: లేదు నాన్న, అవి సరిపోతాయి.

అమ్మ, నాన్న అలా చూశారు.
నాన్న: సరే, నేను వెళ్ళాలి ఇంకా, జాగ్రత్తగా వెళ్ళండి అంటూ చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు.

ఇంకా నేను అమ్మ, నాని గాడు బెడ్ రూమ్‌లోకి వెళ్ళాం.
అమ్మ చాలా హ్యాపీ అయ్యింది. అలా బెడ్ మీద కూర్చున్నాం,

అమ్మ: చాలా హ్యాపీగా ఉంది జాను, బావ డబ్బులు తీసుకోవడానికి ఒప్పుకోవడం. మీ కష్టాలు తీరిపోయినట్టే (అంటూ చాలా హ్యాపీ అవుతుంది)

నేను: (జరిగినవి అన్నీ గుర్తుకు వస్తూ చిన్నగా కన్నీళ్ళు రావడం స్టార్ట్ అయ్యాయి).

అమ్మ: జాను..! జాను...! (అంటూ హగ్ చేసుకుని)
అమ్మ: ఏం కాదు జాను ఇంకా, నీ కష్టాలు అన్నీ తీరిపోయినట్టే (అంటూ గట్టిగా హగ్ చేసుకుంది)

అమ్మని హగ్ చేసుకోగానే లోపల ఉన్న బాధ అంతా తనుకు వచ్చేసింది, అసలు కన్నీళ్ళు ఆగడం లేదు. బావ చూపించిన నరకం గుర్తుకు వస్తూ ఎక్కి ఎక్కి ఏడుస్తున్నా.

అమ్మ హగ్‌లో ఒదిగిపోతూ ఉంటే, ఏడుస్తూ నా మనసులో ఉన్న బాధ అంతా కన్నీళ్ళలా బయటికి వస్తుంది.

అమ్మని హగ్ చేసుకోగానే ఏదో ధైర్యం లాగా వచ్చింది.
నా అమ్మ, 
అమ్మకు నేను అంటే అంత ప్రేమ, నన్ను గట్టిగా హగ్ చేసుకుని తను కూడా ఏడుస్తుంది నేను ఇన్ని రోజులు భరించిన కష్టాలు గుర్తు చేసుకుంటూ.

ప్రపంచంలో "తల్లి ప్రేమ, కేరింగ్" కన్నా స్వచ్ఛమైనది ఇంకేం ఉంది, " "అమ్మ ఒడి" కన్నా సేఫ్ ప్లేస్ ఇంకేం ఉంటుంది.

అమ్మ ఒడిలోకి ఒదిగిపోతూ ఉంటే నా ప్రపంచం అంతా peacefull గా అవుతున్నట్టు అనిపించింది, గాయపడిన మనసుకు మందు పూసినట్టు అనిపిస్తుంది.
మనసులోని భారం కాస్త తగ్గింది అమ్మ వెచ్చని కౌగిలిలో కోడిపిల్లా లా ముడుచుకుపోతుంటే.
. 

. 

.
అలా ఒక 3 నిమిషాలు హగ్ చేసుకుని లేచి కళ్ళు తుడుచుకుంటూ నాని గాడిని పట్టుకున్నా.

అమ్మ: చిన్నగా నవ్వుతూ నన్ను చూస్తూ.

అమ్మ: ఇంతకీ ఏం బిజినెస్ జాను

నేను: ఇంకా రఫ్‌గా బిజినెస్ గురించి చెప్పా చిన్నగా నవ్వుకుంటూ.

అలా కాసేపు అమ్మతో మాట్లాడుతూ కూర్చున్నా.
అక్కడే అలానే ఉండిపోవాలి అనిపించింది, బయట బావ ఉన్నాడు అని గుర్తు వచ్చిన ప్రతిసారి అమ్మ దగ్గర, అమ్మ ప్రేమతో అలానే ఎన్ని రోజులు అయినా ఉండాలి అనిపించింది కానీ ఇంకా నేనే,
నేను: ఇంకా బయలుదేరుతాము అమ్మ, మళ్ళీ లేట్ అవుతుంది (అని అక్కడ నుండి లేవాలి అని లేకున్నా కష్టంగా లేచా).
. 

. 

.
బయట కారు దగ్గరకి వెళ్ళక 
అమ్మ: జాగ్రత్త బాబు (అని బావకి చెప్పింది).

బావ: హా, సరే"(అంటూ ఏం జరుగుతుంది, ఏం జరగబోతుంది అని అర్థం కాక వెళ్ళి కారులో కూర్చున్నాడు).

అమ్మ: జాగ్రత్త జాను, డబ్బులు జాగ్రత్తగా పెట్టుకున్నావు కదా...

నేను: హా అమ్మ ,సరే ఇంకా వెళ్ళొస్తా.

అమ్మ: సరే, వెళ్ళగానే కాల్ చేయి.

నేను: సరే అమ్మ (అంటూ లైట్‌గా బాధతో కారు ఎక్కా కంట్లో కన్నీళ్ళు నిండిపోయాయి).

అమ్మ: Bye నాని (అంటూ నాని గాడి మీద గారబం చూపిస్తూ నన్ను బాధగా చూస్తుంది).

నేను: అన్న
య్య వచ్చాక చెప్పు అమ్మ (అన్నయ్య జాబ్‌కి వెళ్తున్నాడు అప్పుడు, సో నైట్ ఏ వస్తాడు).

బావ కారు స్టార్ట్ చేసి పోనిస్తూ ఉంటే

అమ్మ, నేను, నాని గాడు బై చెప్పేసుకున్నాం......