Fantasy காம தீவு

[Devayani rasigan]

**காம தீவு -
 எபிசோடு 1: 
குடும்பத்தின் அடித்தளம்**  
  

சென்னையோட மையத்துல, மூனு ஏக்கர் பரப்பளவுல பரவிக்கிடக்குற ஒரு பிரமாண்டமான பங்களா. இது வெறும் வீடு இல்ல; ஒரு பெரிய குடும்பத்தோட உலகம். பங்களா சுத்தி பச்சை பசேல்னு தோட்டம், மரங்கள், பூந்தோட்டம், சின்னதா ஒரு பண்ணை வளர்ப்பு கூட இருக்கு. இந்த மாளிகையோட மையத்துல கே.ஆர்.விஜயா, 78 வயசு மூதாட்டி, குடும்பத்தோட தலைவி. அவங்க ஆளுமை இந்த வீட்டோட ஒவ்வொரு மூலையிலும் எதிரொலிக்குது.  

காலை 7 மணி. சூரிய ஒளி மெதுவா தோட்டத்து மரங்களுக்கு இடையில வந்து வீட்டு ஜன்னல்களைத் தொடுது. 

வாட்ச்மேன் வடிவேலு, பங்களாவோட பெரிய இரும்பு கேட்டுக்கிட்ட நின்னுக்கிட்டு, தூங்கி வழியற கண்ணோட, 'டேய் சந்துரு.. வாடா இங்க, இந்த பக்கம் கொஞ்சம் தூசு இருந்துச்சு'ன்னு தன் அசிஸ்டன்ட்ட கூப்பிடுறார். இங்க இருந்து பார்த்தா பெரிய வீடு தெரியுது. வீட்டை சுத்தி நிறைய செடி கொடிகள், பூச்செடிகள், காய்கறி தோட்டமும் இருக்கு. இந்த தோட்டத்துக்கு பக்கத்துல,

மொட்டை ராஜேந்திரன், தோட்டத்தில் செடிகளுக்கு தண்ணி ஊற்றிக்கிட்டு, ஏதோ ஒரு பாட்டு பாடிக்கிட்டு இருக்கார். வீட்டை சுத்தி பெரிய சுவர் இருக்கறதுனால, யாருமே உள்ள வர முடியாது.

யோகிபாபு செக்யூரிட்டியா, வீட்டை சுத்தி வரார். அவர் கையில ஒரு பெரிய குச்சி இருக்கு.
வீட்டுக்குள்ள பெரிய டைனிங் ரூம். அங்க எல்லா பெரியவர்களும், குழந்தைகளும் உட்கார்ந்து இருக்காங்க. காலையிலேயே எல்லாரும் ஒன்னா சாப்பிடறது இந்த குடும்பத்தோட வழக்கம். நடுவுல பெரிய பாட்டி கே.ஆர். விஜயா. அவங்க ஒரு வயசான, ஆனா ரொம்ப கம்பீரமான தோற்றத்தோட ஒரு தங்க கலர் புடவை கட்டிட்டு உட்கார்ந்திருக்காங்க. அவங்க முகத்துல ஒரு சின்ன புன்னகை இருக்கு. பக்கத்துல அவங்க ரெண்டு மகன்கள் பார்த்திபன், ராஜகுமாரன், அவங்க மனைவிகள் சீதா, தேவயானி, ரெண்டு மருமகன்கள் ராமராஜன், சூர்யா, அவங்க மனைவிகள் நளினி, ஜோதிகா உட்கார்ந்து இருந்தாங்க.

ராஜகுமாரன், தன் மனைவி தேவயானியை ஒரு கணம் பார்த்தார், அவளும் பதிலுக்கு ஒரு சிரிப்போட அவரைப் பார்த்தாள். இந்த குடும்பத்துல எல்லாருமே ரொம்ப அன்பா, ஒருத்தருக்கொருத்தர் சண்டையில்லாம, கூட்டுக் குடும்பமா வாழ்ந்துகிட்டு இருக்காங்க.
அங்க சாப்பாட்டு சத்தம் தவிர வேற சத்தம் கேட்கல. அப்பதான் சுவரில் இருந்த பெரிய கடிகாரம் மணி ஆறு அடிச்சு.

சமையல் ரூம்ல இருந்து சந்தானம் சமையல்காரன், 'அப்பாடா, இன்னிக்கு சாப்பாட்டை எல்லாரும் நல்லா சாப்பிட்டு போவாங்க போல'ன்னு மனசுக்குள்ள நினைச்சுகிட்டு, 'மனசுல சிரிச்சுகிட்டார். 

மேசையில தோசை, இட்லி, சாம்பார், தேங்கா சட்னி, வடைன்னு காலை டிபன் ரெடி. சமையல் காரன் சந்தானம், 46 வயசு, கிச்சன்ல இருந்து "அம்மா, இன்னும் சாம்பார் வேணுமா?"ன்னு கத்தறான்.
.  

**கே.ஆர்.விஜயா:** (கம்பீரமா, ஆனா பாசத்தோட) "சந்தானம், இன்னும் கொஞ்சம் சட்னி எடுத்துட்டு வா. இன்னிக்கு எல்லாரும் ஒண்ணா கூடி சாப்பிடுறோம், சரியா?"  

சந்தானத்தோட சிரிப்பு கிச்சன்ல இருந்து எதிரொலிக்குது. வீட்டோட மற்ற பணியாளர்கள்—வாட்ச்மேன் வடிவேலு, டிரைவர் சிம்பு, தோட்டக்காரன் மொட்டை ராஜேந்திரன், செக்யூரிட்டி யோகிபாபு—எல்லாரும் தத்தம் வேலையை பாக்குறாங்க. ஆனா இந்த பங்களா உண்மையான இதயம் இந்த குடும்பம்தான்.  

**தேவயானி:** (52, புடவைல அழகா, கையில ஒரு தோசை தட்டு) "சுமன், இன்னிக்கு காலேஜ் அட்மிஷன் பார்மை நிரப்பணும். மறந்துடாத!"  

சுமன், 21 வயசு, காலேஜ் ஃப்ரெஷரு. அவனோட முகத்துல ஒரு கலவையான உணர்வு—எதிர்காலத்தைப் பத்தி ஒரு பயமும், புது உலகத்தை ஆராய்ந்து பாக்குற ஆர்வமும்.  

**சுமன்:** (தட்டுல இருந்து இட்லியை எடுத்து சாம்பார்ல தொட்டு) "அம்மா, நீங்க இல்லன்னா நான் இந்த விஷயத்தை மறந்தே போயிருப்பேன். ஆனா ஒரு விஷயம்... இந்த காலேஜ் எப்படி இருக்கும்னு ஒரு ஐடியாவும் இல்ல."  

தேவயானி சிரிச்சு, அவனோட தலையை தட்டி, "நீ பயப்படாத. உனக்கு எல்லாம் சரியா போகும். நம்ம வீட்டு பையனுக்கு என்ன குறை?"  

மேசையில இருக்குற மற்றவர்கள்—ராஜகுமாரன் (54, தேவயானியோட கணவர்), பாவனா (24, சுமனோட அக்கா), இனியா (18, சுமனோட தங்கச்சி)—எல்லாரும் இந்த சின்ன உரையாடலை கவனிக்கிறாங்க.  

**பாவனா:** (கிண்டலா) "அம்மா, சுமனுக்கு காலேஜ் பயமா? இவனுக்கு இன்னும் நாங்க ஸ்பூன்ல சாம்பார் ஊட்டி விடணுமா?"  

**இனியா :** (சிரிச்சு) "அக்கா, சுமன் அண்ணா காலேஜ் போன ஒரு வாரத்துல பொண்ணுங்களை எப்படி இம்ப்ரஸ் பண்ணுறதுன்னு கத்துக்குவான், பாரு!"  

சுமன் முகம் சிவந்து, "ஏய், இருங்கடி, இப்பவே கலாய்க்க ஆரம்பிச்சுட்டீங்களா?"ன்னு சிரிச்சு மழுப்பறான்.  

---

காலை உணவு முடிஞ்சு, சுமன், பாவனா, இனியா மூணு பேரும் வீட்டு தோட்டத்துக்கு வராங்க. மொட்டை ராஜேந்திரன் தோட்டத்துல செடிகளுக்கு தண்ணி ஊத்திக்கிட்டு இருக்கான். தோட்டத்துல ரோஜா செடிகள், மல்லி பூக்கள், சின்னதா ஒரு காய்கறி பண்ணை எல்லாம் இருக்கு.  

**ராஜேந்திரன்:** (புன்னகைச்சு) "சுமன் சார், இந்த மல்லி பூவை உங்க காலேஜ் ப்ரெண்டுக்கு கொடுக்கலாமா? ஒரு பொண்ணு இம்ப்ரஸ் ஆகிடுவா!"  

**சுமன்:** (கிண்டலா) "அண்ணே, நீங்க முதல்ல உங்க மொட்டையை மறைங்க. இந்த பூவை விட அது மொதல்ல இம்ப்ரஸ் பண்ணிடும்!"  

பாவனாவும் இனியாவும் சிரிக்க, ராஜேந்திரன் மொட்டையை தொட்டு, "ஏன்டா, இது என் ஸ்டைலு!"ன்னு பதிலடி கொடுக்குறான்.  

தோட்டத்துல இந்த சின்ன கிண்டல், சிரிப்பு எல்லாம் குடும்பத்தோட ஒற்றுமையை காட்டுது. ஆனா இந்த பங்களா உள்ளுக்குள்ள, ஒவ்வொரு மனுஷனோட மனசுலயும் சில ரகசிய ஆசைகள், மறைஞ்சிருக்குற உணர்வுகள் இருக்கு—இன்னும் வெளிய வரல.  

---

  
மதியம் 1 மணி. கே.ஆர்.விஜயா தன்னோட பெரிய சோபால உட்கார்ந்து, குடும்பத்தோட அடுத்த திட்டங்களைப் பத்தி பேசுறாங்க. ராஜகுமாரனும், தேவயானியும் பக்கத்துல உட்கார்ந்திருக்காங்க.  

**கே.ஆர்.விஜயா:** "ராஜா, நம்ம கம்பெனி இந்த வருஷம் எப்படி போகுது? சூர்யாவும் ராமராஜனும் நல்லா பாத்துக்கறாங்களா?"  

**ராஜகுமாரன்:** (நம்பிக்கையோட) "அம்மா, கம்பெனி சூப்பரா போகுது. சூர்யா புது ப்ராஜெக்டுக்கு ஒரு பிளான் போட்டிருக்கான். ராமராஜனும் எப்பவும் போல கச்சிதமா வேலையை பாக்குறான்."  

தேவயானி மெதுவா தலையை ஆட்டி, "நம்ம குடும்பம் இப்படி ஒண்ணு சேர்ந்து இருக்குறதுதான் நம்ம பலம். ஆனா சுமன் காலேஜ் போறது நம்ம வீட்டுக்கு ஒரு புது அத்தியாயம் ஆரம்பிக்கப் போகுது."  

மாலை 4 மணி. சுமன் தன்னோட அறையில, காலேஜ் அட்மிஷன் பார்மை நிரப்பிக்கிட்டு இருக்கான். 

**சுமன்:** "சே, இந்த பார்ம் நிரப்புறது ஒரு பெரிய ப்ராஜெக்ட் மாதிரி இருக்கு. 


சுமன் அட்மிஷன் பார்மை நிரப்பி முடிச்சு, தன்னோட அறையில இருந்து வெளிய வந்து, வீட்டு மொட்டை மாடியில நிக்குறான். சென்னையோட மாலை வெயில், மாளிகையை ஒரு தங்க நிறத்துல மூழ்க வைக்குது. சுமனோட மனசு ஒரு புது பயணத்துக்கு தயாராகுது—காலேஜ், புது நண்பர்கள், புது உலகம். 



மறுநாள் காலை 6:30 - 

 சென்னையோட காலை பனி மூட்டத்தை பாக்குறப்ப, சுமன் ஒரு காபி கப்போடு நின்னு, தன்னோட புது காலேஜ் பத்தி யோசிக்கிறான்.

சுமன்: (மனசுக்குள்ள) "இன்னிக்கு காலேஜ் முதல் நாள்... என்ன நடக்கப் போகுதோ? இந்த பெரிய வீட்டை விட்டு வெளிய உலகத்துக்கு போறது ஒரு மாதிரி பயமா இருக்கு. ஆனா... ஒரு த்ரில் இருக்கு!"

வீட்டு சமையலறையில இருந்து சந்தானம் (46, சமையல் காரன்) கத்துறான்:
சந்தானம்: "சுமன் சார், காபி மட்டும் குடிச்சுட்டு நிக்காதீங்க! இட்லி, சாம்பார் ரெடி. வந்து சாப்பிடுங்க!"

சுமன் சிரிச்சு, காபி கப்பை மேசையில வச்சுட்டு, கீழ டைனிங் ஹாலுக்கு வரான். அங்க தேவயானி (52, சுமனோட அம்மா) புடவை கட்டிக்கிட்டு, ஒரு தோசையை தட்டுல வச்சு சாம்பாரை ஊத்துறாங்க.

தேவயானி: "சுமன், இன்னிக்கு முதல் நாள் காலேஜ். லேட் ஆகிடாத. எனக்கு ப்ராமிஸ் பண்ணு—கவனமா இருப்பேன்னு."

சுமன்: (கிண்டலா) "அம்மா, நான் என்ன சின்ன பிள்ளையாட்டம் பண்ணப் போறேனா? கவனமா இருப்பேன். ஆனா இந்த காலேஜ் வாழ்க்கை எப்படி இருக்கும்னு ஒரு ஐடியாவும் இல்ல!"

பக்கத்துல உக்காந்திருக்குற இனியா (18, சுமனோட தங்கச்சி) சிரிச்சு,
இனியா: "அண்ணா, நீ மொதல்ல காலேஜ் போ. அங்க இருக்குற பொண்ணுங்களை பாரு. அப்புறம் உனக்கு எல்லாம் சுலபமா இருக்கும்!"

சுமன்: (முகத்தை சுளிச்சு) "ஏய், இப்பவே கலாய்க்க ஆரம்பிச்சுட்டியா? இரு, நான் காலேஜ்ல பெரிய ஆளு ஆயிடுவேன், பாரு!"

டைனிங் ஹால்ல சிரிப்பு எதிரொலிக்குது. கே.ஆர்.விஜயா (78, குடும்பத்தோட தலைவி) மெதுவா உள்ள வந்து, எல்லாரையும் ஒரு பார்வை பார்க்கிறாங்க.

கே.ஆர்.விஜயா: "சுமன், இந்த குடும்பத்தோட பேரை நல்லபடியா வச்சுக்கோ. காலேஜ் ஒரு புது உலகம். ஆனா நம்ம வீட்டு மதிப்புகளை மறந்துடாத."

சுமன் தலையை ஆட்டி, "கண்டிப்பா பாட்டி,"ன்னு சொல்லி, தன்னோட பையை எடுத்துக்கிட்டு வெளிய கிளம்புறான்.


வாசலில் டிரைவர் சிம்பு, காரை ஸ்டார்ட் பண்ணி, "வா சார், போலாம்"னு சொன்னார். பெரிய இரும்பு கேட்டை தாண்டி கார் வெளியே போச்சு. அது ஒரு புது காலை பொழுது. வாகனங்கள், மக்கள், பறவைகள், பறவைகள் எல்லாம் ஒரு புதிய உலகத்தை உருவாக்கிக்கிட்டு இருந்துச்சு. இந்த பரபரப்பான வாழ்க்கையை பார்த்து, சுமன், மனசுக்குள்ள 'அப்பாடா, இவ்வளவு நல்லா இருக்கே'ன்னு சந்தோஷப்பட்டான்.

சிம்பு: (சுமனை பார்த்து) சார், காலேஜ்ல முதல் நாள், கொஞ்சம் பயமா இருக்குமா?

சுமன்: (சிரிச்சுக்கிட்டே) ஆமாண்ணா, கொஞ்சம் பயமா இருக்கு. ஆனா, சந்தோஷமா இருக்கு.

சிம்பு: (சிரிச்சுக்கிட்டே) பயப்படாதீங்க சார். எல்லாம் நல்லபடியா நடக்கும்.
கார் நேராக கல்லூரி வளாகத்துக்குள் நுழைந்தது.

நுழைவாயிலில், நிறைய மாணவர்கள் கூட்டம். அங்கே இருந்த பரபரப்பான சூழலைப் பார்த்து, சுமன் ஒரு நிமிஷம் திகைச்சு நின்றான். புதிய முகங்கள், புதிய உலகங்கள், எல்லாம் அவன் கண்ணுக்கு முன்னாடி ஒரு கனவு போல இருந்துச்சு. சுமன், காரை விட்டு இறங்கினான். சிம்பு, அவனை ஒரு கணம் பார்த்தார்.

சிம்பு: (சுமனிடம்) சார், நான் இங்கேயே வெயிட் பண்றேன். ஏதாவது தேவைனா போன் பண்ணுங்க.

சுமன்: (சிரிச்சுக்கிட்டே) சரிண்ணா, நீங்க போங்க. நான் சாயங்காலம் போன் பண்றேன்.

காலேஜ் கேம்பஸ்

சென்னையோட பிரபலமான ஒரு காலேஜ் கேம்பஸ். பெரிய இரும்பு கேட், உள்ள நுழையறப்ப மரங்கள் நிறைஞ்ச பாதை, மாணவர்கள் கூட்டம், சிரிப்பு, கத்தல், பைக் சத்தம்—எல்லாம் ஒரு புது உலகத்தை காட்டுது. சுமன் தன்னோட புது பையை மாட்டிக்கிட்டு, கொஞ்சம் பதட்டத்தோடு உள்ள நுழையுறான்.

கேம்பஸ் நடுவுல ஒரு பெரிய மரத்தடியில, ஒரு கூட்டம் மாணவர்கள் கூடி பேசிக்கிட்டு இருக்காங்க. சுமன் மெதுவா நடந்து, அந்த கூட்டத்தை கவனிக்கிறான். அப்ப ஒரு பையன், லட்சுமன் (21), சிரிச்ச முகத்தோடு சுமனை பார்த்து,

லட்சுமன்: "டேய், புது முகமா இருக்கே? முதல் நாளா? வா, இங்க உக்காரு!"

சுமன் ஒரு புன்னகையோடு அவனுக்கு பக்கத்துல உக்காருறான்.

சுமன்: "ஆமா, முதல் நாள். இந்த கேம்பஸ் ஒரு மாதிரி பயமுறுத்துற மாதிரி இருக்கு. நீ எந்த டிபார்ட்மென்ட்?"

லட்சுமன்: (கண்ணடிச்சு) "டேய், நான் கம்ப்யூட்டர் சயின்ஸ். நீ எந்த டிபார்ட்மென்ட்? ஆனா மொதல்ல ஒரு விஷயம்—இங்க பயப்படாத. இது ஒரு ஜாலி இடம். கேன்டீனுக்கு வந்து ஒரு டீ அடிச்சா, எல்லாம் சரியாப் போயிடும்!"

சுமனுக்கு லட்சுமனோட ஜாலியான பேச்சு பிடிச்சுப் போகுது. இரண்டு பேரும் உடனே ஒரு நட்பு பந்தத்தை உருவாக்குறாங்க.

சுமன்: "நீ சொல்றது சரி மாதிரி இருக்கு. ஆனா இந்த காலேஜ்ல எந்த ப்ரொபசர் கண்டிப்பு, எந்த ப்ரொபசர் ஈஸி—இதெல்லாம் கொஞ்சம் டிப்ஸ் சொல்லு!"

லட்சுமன்: (சிரிச்சு) "டேய், மொதல் கிளாஸுக்கு போலாம். 

சுமன் தலையை ஆட்டி, "சரி, பார்ப்போம்!"ன்னு சொல்லி, இரண்டு பேரும் கிளாஸ்ரூமுக்கு நடக்க ஆரம்பிக்கிறாங்க.



காலை 9:00 - கிளாஸ்ரூம்

கிளாஸ்ரூம் ஒரு பெரிய அறை, முன்னாடி ஒரு ப்ரொஜெக்டர், பின்னாடி மாணவர்கள் கூட்டம். சுமனும் லட்சுமனும் பின்னாடி ஒரு பெஞ்சுல உக்காருறாங்க. கிளாஸ் ஆரம்பிக்குது. மீனா (48, காலேஜ் ப்ரொபசர், விதவை) உள்ள நுழையுறாங்க. அவங்க ஒரு நீல புடவைல, கம்பீரமா, ஆனா ஒரு மென்மையான புன்னகையோட நடந்து வராங்க.

மீனா: "காலை வணக்கம், மாணவர்களே. இன்னிக்கு நம்ம முதல் கிளாஸ். நான் உங்க கம்ப்யூட்டர் சயின்ஸ் ப்ரொபசர் மீனா. இந்த செமஸ்டர்ல நாம ப்ரோக்ராமிங் பேசிக்ஸை ஆரம்பிக்கப் போறோம்."

சுமன் மீனாவை முதல் முறையா பார்க்கிறான். அவங்க பேசுற விதம், நடையில இருக்குற ஒரு கவர்ச்சி—இது சுமனோட மனசுல ஒரு வித்தியாசமான உணர்வை உருவாக்குது. ஆனா அவனுக்கு தெரியாது, மீனா லட்சுமனோட அம்மான்னு.

லட்சுமன்: (சுமன்கிட்ட மெதுவா) "டேய், இவங்க கிளாஸ் முடியற வரைக்கும் கவனமா இரு. இவங்க கேள்வி கேட்டா, நீ டப்ஸா பதில் சொல்லிடுவே!"

சுமன் சிரிச்சு, மீனாவோட ப்ரோக்ராமிங் விளக்கத்தை கவனிக்க ஆரம்பிக்கிறான். ஆனா அவனோட மனசு மீனாவோட பேச்சு, அவங்க கண்கள், அவங்க நடையிலயே மாட்டிக்குது.

மீனா: (கிளாஸை பார்த்து) "இன்னிக்கு ஒரு சின்ன கேள்வி. ப்ரோக்ராமிங் லாங்குவேஜ்ல லூப் எப்படி வேலை செய்யுது? யாராவது சொல்லுங்க!"

சுமன் மெதுவா கையை தூக்குறான்.

சுமன்: "மேடம், லூப் ஒரு செட் இன்ஸ்ட்ரக்ஷன்ஸை ரிப்பீட் பண்ண உதவுது. உதாரணமா, ஒரு ஃபார் லூப் ஒரு குறிப்பிட்ட எண்ணிக்கை முறை ரன் ஆகும்."

மீனா ஒரு புன்னகையோடு, "சரியான பதில், ஆனா கொஞ்சம் விரிவா சொல்ல முடியுமா?"

சுமன் இப்ப கொஞ்சம் பதட்டமாகி, ஆனா பதிலை முயற்சி செய்யுறான்.

சுமன்: "எ... மேடம், உதாரணமா, ஒரு லூப் ஒரு கவுண்ட்டரை வச்சு, ஒரு கண்டிஷனை சோதிக்கும். அந்த கண்டிஷன் உண்மையா இருக்குற வரைக்கும், அது திரும்ப திரும்ப ரன் ஆகும்."

மீனா தலையை ஆட்டி, "நல்ல முயற்சி. இன்னும் படிச்சுட்டு அடுத்த கிளாஸ்ல இன்னும் விரிவா சொல்லுங்க!"

சுமனுக்கு ஒரு சின்ன வெற்றி உணர்வு வருது, ஆனா மீனாவோட கண்கள் அவனை பார்க்கும்போது, ஒரு வித்தியாசமான உணர்ச்சி மனசுக்குள்ள ஆரம்பிக்குது.



மதியம் 12:00 - காலேஜ் கேன்டீன்

கிளாஸ் முடிஞ்சு, சுமனும் லட்சுமனும் கேன்டீனுக்கு வராங்க. கேன்டீன்ல மாணவர்கள் கூட்டம், பரோட்டா, சிக்கன் குழம்பு, டீ, காபி வாசனை எல்லாம் கலந்து ஒரு ஜாலியான மூடு.

லட்சுமன்: "டேய், இங்க பரோட்டாவுக்கு பேரு பிரசி஦்஧ம். ஒரு பிளேட் ஆர்டர் பண்ணு, நான் ட்ரீட் பண்றேன்!"

சுமன்: "நீ ட்ரீட் பண்ணுவியா? சரி, அப்புறம் நான் ஒரு நாள் ட்ரீட் பண்றேன். ஆனா மொதல்ல சொல்லு—இந்த மீனா மேடம் எப்பவும் இவ்ளோ கண்டிப்பா இருப்பாங்களா?"

லட்சுமன்: (சிரிச்சு) "டேய், மீனா மேடம் கண்டிப்பு மட்டும் இல்ல. அவங்க ஒரு மாதிரி... வித்தியாசமான ஆளு. நீ கிளாஸ்ல கவனமா இரு, அவங்க கேள்வி கேட்டா நீ தயாரா இருக்கணும்!"

சுமன் மனசுக்குள்ள, "இந்த மேடம் ஏனோ ஒரு மாதிரி இருக்காங்க. பேச்சு, நடை, எல்லாமே ஒரு புது ஃபீல் தருது,"ன்னு யோசிக்கிறான்.

கேன்டீன்ல ஒரு கூட்டம் மாணவர்கள், சுமனையும் லட்சுமனையும் பார்த்து, இங்க வாங்க!"ன்னு கூப்பிடுறாங்க. சுமனும் லட்சுமனும் அந்த கூட்டத்தோட சேர்ந்து, பேச்சு, கலாய், சிரிப்பு எல்லாம் ஆரம்பிக்குது.



மாலை 4:00 - காலேஜ் முடிஞ்சு

காலேஜ் முதல் நாள் முடிஞ்சு, சுமனும் லட்சுமனும் கேம்பஸ் வெளிய நடந்து வராங்க. சுமனோட மனசு இப்ப ஒரு கலவையான உணர்வுல இருக்கு—புது நண்பர்கள், புது கேம்பஸ், ஆனா மீனாவோட அந்த ஒரு பார்வை அவனை விடாம தொரத்துது.

சுமன்: "டேய் லட்சுமன், இந்த காலேஜ் வாழ்க்கை ஒரு மாதிரி இருக்கு. ஆனா மீனா மேடம்... அவங்க ஒரு வித்தியாசமான ஆளு மாதிரி தெரியுது."

லட்சுமன்: (கிண்டலா) "ஓ, இப்பவே மேடத்தோட ஃபேனா ஆயிட்டியா? கவனமா, அவங்க கேள்வி கேட்டு உன்னை குழப்பிடுவாங்க!"

சுமன் சிரிச்சாலும், மனசுக்குள்ள ஒரு சின்ன குழப்பம். மீனா யாருன்னு அவனுக்கு இன்னும் தெரியல, ஆனா அவங்க மேல ஒரு ஆர்வம் ஆரம்பிச்சிருக்கு.



சுமன் வீட்டுக்கு திரும்பி, தன்னோட அறையில உக்கார்ந்து, முதல் நாள் காலேஜ் அனுபவத்தை யோசிக்கிறான். லட்சுமனோட நட்பு, கேம்பஸோட புது உலகம், மீனாவோட கவர்ச்சியான பேச்சு—இவை எல்லாம் அவனோட மனசை ஆக்கிரமிக்குது. ஆனா ஒரு சஸ்பென்ஸ் மெதுவா உருவாகுது—மீனா லட்சுமனோட அம்மான்னு சுமனுக்கு தெரியாம, அவனோட மனசு அவங்களை ஒரு வித்தியாசமான ஆளுன்னு நினைச்சு, ஒரு புது ஆர்வத்தை உருவாக்குது.