30-08-2025, 01:00 AM
மாதவி எழுந்து உட்கார்ந்தாள். நைட்டியை கீழே பாதம்வரை இழுத்து விட்டாள்.
அவளுக்கு அந்தப் பக்கத்தில் அவன் தங்கை சுவற்றோடு ஒட்டிப் படுத்திருந்தாள். அவளை போர்வை மூடியிருந்தது.
“செல்லம்”
“ம்மா”
“இப்ப என்னாச்சு. அம்மாதானே” என்று சிரித்துக்கொண்டே கேட்டாள்.
“ம்மா.. இப்ப யாரு இல்லேன்னா. நீங்க என் அம்மாதான்..”
“இதுக்கு முன்ன நீ அம்மாவை இப்படி பாக்காதவனா?”
திடுக்கிட்டான் நிகில். அவன் முகம் அதிர்ந்தது. அம்மாவை நான் எப்போது அப்படி பாத்தேன். அதுவும் இந்த அம்மாவின் புண்டையை? அப்படி பார்த்ததாக அவனுக்கு நினைவே இல்லை.
“ம்மா.. நான் எப்ப உங்கள அப்படி பாத்தேன்” திகைப்புடன் கேட்டான்.
“போடா.. நீ பாத்துருக்கே” என்று அவன் அம்மா சிரித்தாள்.
“எப்ப?”
“நீ சின்ன பையனா இருக்கப்ப. அப்ப நீ என்னை தனியா விடவே மாட்ட. குளிக்க போனாலும் கூடவே வருவ. நான் உன்னை பக்கத்துல வெச்சுட்டுதான் குளிப்பேன்”
அவனுக்கு சிரிப்பு வந்தது.
“அம்மா.. அப்ப நான் சின்ன பையன். எனக்கு ஒன்னுமே தெரியாத வயசு”
“இப்ப என்னவாம்?”
“பெரிய பையன் ஆகிட்டேன்” என்றான்.
சிரித்தாள் மாதவி.
“நீ ஆம்பளையே ஆனாலும் என் மகன்டா நீ”
அவனுக்கு என்ன சொல்வது என்று தெரியவில்லை. அம்மாவின் முகத்தையே பார்த்தான்.
மாதவி கூந்தலை ஒதுக்கிக் கொண்டு எழுந்தாள். மகனை அணைத்து கன்னத்தில் முத்தம் கொடுத்தாள்.
“ஆம்பளை ஆகிட்டியோ?” என்று அவன் மீசையை தடவினாள்.
சிரித்து ஒதுங்கினான்.
“போங்கமா”
“என்னடா தப்பு”
“என்ன மா?”
“நீ ஆம்பளைதானே”
“மா.. போங்க பேசாம” என்று கூச்சத்துடன் விலகிப் போனான்.
“ஜாகிங் ரெடியாகிட்டியா?” அவன் அம்மா மாதவி கேட்டாள்.
“ம்”
“சரி போய்ட்டு வா”
“கதவை சாத்திக்குங்க” எனச் சொல்லிவிட்டு திகிலடித்த முகத்துடன் அறையை விட்டு வெளியேறினான்.
மாடியிலிருந்து படிகளில் இறங்கி கேட்டைத் திறந்து இருள் விலகாத அந்த வீதியில் மெதுவாக ஓடத் தொடங்கிய அவனது மனது முழுக்க அவன் பார்த்த அம்மாவின் புண்டை அழகே பதிந்திருந்தது.
மாதவி எழுந்து பாத்ரூம் சென்றாள். நைட்டியை இடுப்புக்கு மேலே தூக்கி உட்கார்ந்து சிறுநீர் கழித்தாள்.
தன் மகன் தன் புண்டையை பார்த்து விட்டான் என்பது அவளுக்கு எந்த விதத்திலும் சங்கடமாக இல்லை.
‘அவன் எப்பவும் என் குழந்தைதான்‘ என்று நினைத்தாள்.
பாத்ரூமை விட்டு வெளியே வந்த போது அவளுக்கு அவர் நினைவு வந்தது.
இப்போது என்ன செய்து கொண்டிருப்பார் அவர்.?
அவளுக்கு அந்தப் பக்கத்தில் அவன் தங்கை சுவற்றோடு ஒட்டிப் படுத்திருந்தாள். அவளை போர்வை மூடியிருந்தது.
“செல்லம்”
“ம்மா”
“இப்ப என்னாச்சு. அம்மாதானே” என்று சிரித்துக்கொண்டே கேட்டாள்.
“ம்மா.. இப்ப யாரு இல்லேன்னா. நீங்க என் அம்மாதான்..”
“இதுக்கு முன்ன நீ அம்மாவை இப்படி பாக்காதவனா?”
திடுக்கிட்டான் நிகில். அவன் முகம் அதிர்ந்தது. அம்மாவை நான் எப்போது அப்படி பாத்தேன். அதுவும் இந்த அம்மாவின் புண்டையை? அப்படி பார்த்ததாக அவனுக்கு நினைவே இல்லை.
“ம்மா.. நான் எப்ப உங்கள அப்படி பாத்தேன்” திகைப்புடன் கேட்டான்.
“போடா.. நீ பாத்துருக்கே” என்று அவன் அம்மா சிரித்தாள்.
“எப்ப?”
“நீ சின்ன பையனா இருக்கப்ப. அப்ப நீ என்னை தனியா விடவே மாட்ட. குளிக்க போனாலும் கூடவே வருவ. நான் உன்னை பக்கத்துல வெச்சுட்டுதான் குளிப்பேன்”
அவனுக்கு சிரிப்பு வந்தது.
“அம்மா.. அப்ப நான் சின்ன பையன். எனக்கு ஒன்னுமே தெரியாத வயசு”
“இப்ப என்னவாம்?”
“பெரிய பையன் ஆகிட்டேன்” என்றான்.
சிரித்தாள் மாதவி.
“நீ ஆம்பளையே ஆனாலும் என் மகன்டா நீ”
அவனுக்கு என்ன சொல்வது என்று தெரியவில்லை. அம்மாவின் முகத்தையே பார்த்தான்.
மாதவி கூந்தலை ஒதுக்கிக் கொண்டு எழுந்தாள். மகனை அணைத்து கன்னத்தில் முத்தம் கொடுத்தாள்.
“ஆம்பளை ஆகிட்டியோ?” என்று அவன் மீசையை தடவினாள்.
சிரித்து ஒதுங்கினான்.
“போங்கமா”
“என்னடா தப்பு”
“என்ன மா?”
“நீ ஆம்பளைதானே”
“மா.. போங்க பேசாம” என்று கூச்சத்துடன் விலகிப் போனான்.
“ஜாகிங் ரெடியாகிட்டியா?” அவன் அம்மா மாதவி கேட்டாள்.
“ம்”
“சரி போய்ட்டு வா”
“கதவை சாத்திக்குங்க” எனச் சொல்லிவிட்டு திகிலடித்த முகத்துடன் அறையை விட்டு வெளியேறினான்.
மாடியிலிருந்து படிகளில் இறங்கி கேட்டைத் திறந்து இருள் விலகாத அந்த வீதியில் மெதுவாக ஓடத் தொடங்கிய அவனது மனது முழுக்க அவன் பார்த்த அம்மாவின் புண்டை அழகே பதிந்திருந்தது.
மாதவி எழுந்து பாத்ரூம் சென்றாள். நைட்டியை இடுப்புக்கு மேலே தூக்கி உட்கார்ந்து சிறுநீர் கழித்தாள்.
தன் மகன் தன் புண்டையை பார்த்து விட்டான் என்பது அவளுக்கு எந்த விதத்திலும் சங்கடமாக இல்லை.
‘அவன் எப்பவும் என் குழந்தைதான்‘ என்று நினைத்தாள்.
பாத்ரூமை விட்டு வெளியே வந்த போது அவளுக்கு அவர் நினைவு வந்தது.
இப்போது என்ன செய்து கொண்டிருப்பார் அவர்.?