Fantasy தேவிகா ஒரு தேவதை

[prady12191]

மாலை வெயில் சரிந்து இருள் படரத் தொடங்கியிருந்தது. விஷ்னுவின் அறையில், பதன் சிகரெட்டின் புகையை கொட்டி விட்டபடி, அன்று வகுப்பில் நடந்ததை மீண்டும் மீண்டும் நினைத்துக் கொண்டிருந்தான்.

"அந்த தொப்புள்... அந்த வயிறு... உண்மையில் நான் கிறுக்கன் ஆகிட்டேன்டா," என்றான் பதன், கண்களை மூடிக்கொண்டு.

விஷ்னு, தன் போனில் ஏதோ மெசேஜ் செய்தபடி, "இன்னும் நல்லது வரப்போகுது. ஒரு நாள் போதாது. தினமும் அவள் இப்படிதான் புடவை கட்டணும்."

"ஆமாடா. அந்த தலைவிரி கோலத்துல தேவிகாவ நான் ஒரு நாள்... ம்ம்..." பதன் அசிங்கமாக சிரித்தான்.

விஷ்னு தன் போனை காண்பித்து, "சரதாவுக்கு மெசேஜ் அனுப்பிட்டேன். உன் வேலைய செம்மையா செஞ்சிட்ட, டீச்சர்," என்றான்.

அடுத்த நிமிடமே போன் அழைத்தது. சரதா, கோபத்தில் தெறித்தாள்.

"என்ன பைத்தியக்காரத்தனம் இது? ஒரு பி.எச்.டி. படித்த பெண்ணை, அவளுக்கே தெரியாமல் இப்படி... நீங்க எல்லாம் மனுஷங்களா?" அவள் குரல் நடுங்கியது.

பதன் சிரித்தான். "ஏய், ரிலாக்ஸ் மேடம். நீ செஞ்சது செமையான காரியம். அந்த தொப்புள் பாக்க வகுப்பு முழுக்க காத்திருந்தோம்."

"நான் ரொம்ப ரிஸ்க் எடுத்துட்டேன். இனிமே வேண்டாம்," என்றாள் சரதா.

விஷ்னு குறுக்கிட்டான். "அப்போ உன் புருஷன் இன்னும் ஒரு ஆள் கூட படுக்கையில கிடக்கறத நாங்க அவருக்கு காட்டணுமா? உன் சொய்ஸ்."

சரதா சிறிது நேரம் மௌனம் காத்தாள். அவள் மூச்சு அதிகமாக கேட்டது. "இது கடைசி முறை. ஒரே ஒரு முறை மட்டும்."

"நாங்க முடிவு பண்ணுவோம் எத்தனை முறைன்னு," பதன் சொன்னான். "நாளைக்கு அவளை மறுபடியும் அதே மாதிரி புடவை கட்ட வை. தொப்புள் தெரியணும்."

சரதா தோற்றுப்போனவளாய், "சரி" என்று முணுமுணுத்தாள்.



அடுத்த நாள் காலை, ஸ்டாஃப் ரூமில் தேவிகா தன் நோட்ஸை சரிபார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். சரதா காபி கொண்டு வந்து, அவள் அருகில் அமர்ந்தாள்.

"நேற்று உன் புடவை அழகா இருந்தது. அந்த பச்சை நிறம் உன் தோலுக்கு செம்மையா சூட் ஆகுது," என்றாள் சரதா, குற்ற உணர்வு தன் குரலில் ஒலிக்காமல் இருக்க முயன்று.

தேவிகா சிரித்தாள். "அந்த புடவை எனக்கு ரொம்ப பிடிக்கும். ஆனா நீ கட்டின மாதிரி கட்டறது கொஞ்சம் அசௌகரியமா இருந்தது."

சரதா இதற்காகவே காத்திருந்தவள் போல், "ஏன் தெரியுமா? உன்னோட வடிவம் ரொம்ப அழகானது. இப்படி ஒளிச்சு வைக்கறது பாவம்!"

"என்ன சொல்ற?" தேவிகா புருவம் உயர்த்தினாள்.

சரதா குரலை தாழ்த்தினாள். "உன்னோட இடுப்பு, வளைவுகள் எல்லாம் அற்புதமானவை. உடல் அழகை வெளிக்காட்டுவதில் தவறில்லை."

தேவிகா கொஞ்சம் தயங்கினாள். "எங்க குடும்பத்தில் இப்படி..."

"அதெல்லாம் பழைய காலத்து பைத்தியக்காரத்தனம்," சரதா இடைமறித்தாள். "உன் அழகை பொறாமைப்படுபவர்கள் சொன்ன விஷயம்."

தேவிகா கொஞ்சம் பெருமிதம் அடைந்தாள். அவளது வளைவான உடலை குறித்து புகழ்ச்சி கேட்பது அபூர்வம்.

"உன்னை இன்னும் அழகாக்கலாம். ஒரு சின்ன மாற்றம்," என்றாள் சரதா.

தேவிகா தயக்கத்துடன், "சரி..." என்றாள்.

வாஷ்ரூமில், சரதா தேவிகாவின் புடவையை மீண்டும் கட்டினாள். இம்முறை இன்னும் தாழ்வாக, தொப்புள் தெரியும் அளவுக்கு. பல்லுவால் மறைத்தாலும், தேவிகா நடக்கும் போதோ, அசையும் போதோ தொப்புள் வெளிப்படும் வகையில் கட்டினாள். இடுப்பின் வளைவுகள் இன்னும் தெளிவாக தெரிந்தன.

"இது ரொம்ப... ஒட்டியிருக்கு," தேவிகா சங்கடத்துடன் சொன்னாள்.

"உன் உடல் அழகை கொண்டாடு," சரதா அவள் இடுப்பை கிள்ளி, "இந்த வளைவுகளுக்காக எத்தனை பெண்கள் ஏங்குவார்கள் தெரியுமா?"

மேலே, சீனு மீண்டும் CCTV மானிட்டரில் கண்களை பதித்திருந்தான். தேவிகா புடவை கட்டுவதற்கு முன் அரை நிர்வாணமாக நின்ற காட்சி அவனை வெறிகொள்ள வைத்தது. உடல் சூடேறி, "தேவிகா..." என்று முணுமுணுத்தபடி, அவன் கையை அவசரமாக நகர்த்தினான்.

வகுப்பறையில், தேவிகா கரும்பலகையில் எழுதும் போது, அவளது பல்லு சரிந்து, தொப்புள் வெளிப்பட்டது. பதனும் விஷ்னுவும் கண்களை விலக்காமல் பார்த்தனர்.

"சரதா இன்னைக்கும் செம வேலை காட்டிட்டா," என்றான் விஷ்னு, ரசித்தபடி.

"அந்த இடுப்பு... அந்த வளைவு..." பதன் விழுங்கினான். "அவள் நடக்கும் போது அந்த அசைவு பாரு. சீ..."

தேவிகா வகுப்பை சுற்றி நடந்து விளக்கினாள். ஒவ்வொரு அசைவிலும், அவளது புடவை சரிந்து, தொப்புளும் இடுப்பின் வளைவுகளும் வெளிப்பட்டன. அவள் திரும்பி பார்த்தபோது, பதனும் விஷ்னுவும் தங்களுக்குள் பேசி சிரிப்பதை கவனித்தாள். அவர்களின் பார்வை எங்கே பதிந்திருக்கிறது என்பதை புரிந்து கொண்டு, கோபம் வந்தாலும், எதுவும் சொல்லாமல் புடவை பல்லுவை இழுத்து சரி செய்தாள்.

வகுப்பு முடிந்ததும், பதனும் விஷ்னுவும் அவள் செல்லும் திசையை பார்த்தபடி, அடுத்த தாக்குதலுக்கான திட்டத்தை தீட்டினர்.