20-08-2025, 03:20 PM
This is a fan fiction story. Not intended to offend anyone. The following story includes sex in public, orgy, hardcore etc. Kindly prepare for that.
"నేను ఈ కలెక్టర్ పోస్ట్ కి రాజీనామా చేద్దామని నిర్ణయించుకున్నాను. శాలరీ కోసం ఉద్యోగం చెయ్యడం నాకు ఇష్టం ఉండదు. ఉద్యోగం ద్వారా ప్రజల కోసమే జీవించడం, పని చెయ్యడం - అదే నా కర్తవ్యం" అని మధువర్షిణి ఎంక్వయిరీ ఆఫీసర్ కి సమాధానం ఇచ్చింది. తనకి వచ్చిన సస్పెన్షన్ లెటర్ లో కూడా తను చేసింది తప్పు కాదని మధు చాలా క్లియర్ గా రాసింది. అది చూసిన ఎంక్వయిరీ ఆఫీసర్ కి కోపం వచ్చింది. ఒక సమస్య వచ్చినప్పుడు, ఆ సమస్యని ఎమోషనల్ గానో, ఛాలెంజింగ్ గానో, పర్సనల్ గానో తీసుకోకూడదు. తెలివిగా ప్రవర్తించాలి అనేది అతని ఉద్దేశం. కలెక్టర్ అయిన మధు సంవత్సరం క్రితం జరిగిన ఆ సంఘటనని పర్సనల్ గా తీసుకోవడం వల్లనే ఇప్పుడు తనకి ఈ పరిస్థితి వచ్చింది.
నిజానికి ఇందులో మధు చేసిన తప్పేమీ లేదు. ఒక ప్రాణం తన కళ్ళముందు కొట్టుమిట్టాడుతుంటే, మానవత్వం ఉన్న మనిషిగా, ఏ మాత్రం ఆవేశానికి లోనవ్వకుండా, తన కర్తవ్యాన్ని తను నిర్వర్తించింది.
సంవత్సరం క్రితం:
నెల్లూరు జిల్లా, వేనాడు గ్రామం - నీడకీ గాలికీ ఒక్క చెట్టు కూడా లేని ఊరు అది. ప్రభుత్వం పట్టించుకోకుండా వదిలేసిన ఒక మారుమూల పల్లెటూరు. చుక్క నీటి కోసం మైళ్ళ దూరం నడిచి వెళ్ళాల్సిన దుస్థితి. వీళ్ళ సమస్యలు ఎవరికీ పట్టవు. పోలియో చుక్కలు వేయడానికి వచ్చిన వాళ్లకి కూడా వీళ్ళతో తీసుకునే ఫోటోనే ముఖ్యం. ఆ ఫోటోలో కూడా వీళ్ళ సమస్యలు పడటానికి వీలు లేదు అన్నట్టు ప్రవర్తిస్తారు అధికారులు.వీళ్ళ ఆర్తనాదాలు అధికారులకి కేవలం అర్జీలు మాత్రమే. వీళ్ళకి మందుల షాపులే హాస్పిటల్. తరతరాలుగా కూడెట్టిన వ్యవసాయం చేతులేత్తేసింది.
వీళ్ళ జీవితాలలో మిగిలిన ఆశ ఏదైనా ఉంది అంటే అది వాళ్ళ పిల్ల చదువే. వీళ్ళకి పిల్లలు, వాళ్ళ చదువులు మాత్రమే ముఖ్యం. బుల్లబ్బాయ్ సుమతికి వాళ్ళ కొడుకు భాను ని ఈతల పోటీలకు పంపించాలని, కూతురు ధన్సిక ని బాగా చదివించాలని ఉంది. అందుకోసం మొగుడూపెళ్ళాలు ఇద్దరూ చాలా కష్టపడుతున్నారు. అలా ఎప్పటిలానే సుమతి ధన్సికని తనతో పాటూ పనికి తీసుకువెళ్ళింది. ధన్సిక వయసు నాలుగు ఏళ్ళు. తను పని చేసుకుంటూ, అక్కడే ఉన్న పిల్లలతో ఆడుకుంటున్న ధన్సికని మర్చిపోయింది.
అదే వేనాడు ఊరి ప్రజలు వేరే చోట నీటికోసం ధర్నా చేస్తూ, అటుగా వెళ్తున్న కలెక్టర్ కారుని ఆపారు. కలెక్టర్ మధువర్షిణి వాళ్ళ సమస్యలని వినడానికి కారు దిగి పక్కకి తీసుకెళ్ళింది.
వరుసగా అయిదారు సంవత్సరాల నుంచి నీటి కొరత ఉన్న ఈ ఊర్లకి నీరు వచ్చే వరకూ పచ్చి మంచినీళ్ళు కూడా తాగను అని హామీ ఇచ్చి బయలుదేరింది మధు. ఈలోపల ఇక్కడ ఆడుకుంటున్న ధన్సిక కనబడకపోవడంతో వాళ్ళ అమ్మ వెతకడం మొదలుపెట్టింది. అక్కడే ఎక్కడో ఆడుకుంటూ వుంటుందిలే అని మొదట్లో ఎవరూ పట్టించుకోలేదు. కానీ ఘోరం అప్పటికే జరిగిపోయింది. బోరు నీళ్ళ కోసం తీసిన గోతిలో ధన్సిక పడిపోయింది. ఆ విషయం అక్కడ పనికి వచ్చిన వాళ్లకి తెలిసి, అందరూ ఆ గోతి దగ్గరికి వచ్చారు. సుమతికి కొంచెం సేపు స్పృహ తప్పింది ఆ మాట వినగానే. తొందరగా ఆ ఊరి మగవాళ్ళు వచ్చి, ఫైర్ ఇంజిన్ కి, అంబులెన్సుకి ఫోన్ చేసి వాళ్ళు చెయ్యగలిగే ప్రయత్నం వాళ్ళు చేస్తున్నారు.
వాళ్ళ దగ్గర ఉన్న తాడుని ఆ గోతిలోకి దింపి చూసారు. 36 అడుగుల తాడు కూడా నేలని తాకలేదు. అంటే ఆ గొయ్యి ఇంకా లోతుగా ఉంది. ఆ తరువాత సెల్ ఫోన్ ని తాడుకి కట్టి, రికార్డర్ ఆన్ చేసి ఆ గోతిలోకి దించారు. 2 నిమిషాల తరువాత ఫోన్ ని బయటకి తీసి ధన్సిక మాటలు విన్నారు. లోపల చాలా చీకటిగా వుందని, తొందరగా బయటకి తియ్యమని అన్న ధన్సిక మాటలు విని అందరికీ ఒకేసారి ఏడుపు వచ్చింది. మరో పక్క ఇంకా ఆ ఫైర్ ఇంజిన్, అంబులెన్సు రాలేదు. గవర్నమెంట్ అధికారుల కంటే ముందే అక్కడికి మీడియా వచ్చింది. ఇందుకే ఈ ఊరి వాళ్లకి గవర్నమెంట్ పని తీరుమీద ఇంత కోపం. ప్రాణాలని కూడా వాళ్ళు తేలికగా తీసుకుంటారనే వీళ్ళకి కోపం. వాళ్ళ తప్పుకి ధన్సిక ప్రాణాన్ని పోగొట్టుకోవడం ఈ ఊరి వాళ్లకి ఏ మాత్రం ఇష్టం లేదు. ఊరు మొత్తం ఏకం అయ్యారు. తాడు తెచ్చి లోపలికి వదిలి, ధన్సిక ఆ తాడుని పట్టుకొని పైకి రాగలదేమో తెలుసుకునే ప్రయత్నం చేస్తున్నారు.
![[Image: IMG-20180104-WA0016.jpg]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCOtXUHmNC5PTT9PMEU4ItTaUCGNI1PDPsZbnA0A_V1dYw7gIO-ilFC9ncQe9snC-VHs_8MZlvPOSMyxMHN8pWV1PuvGxYLvLPeh6OSxl6XfJ6BF3_EJCt3to_7S9FOAciQrMuQzIVIC8W/s1600/IMG-20180104-WA0016.jpg)
మీడియా వల్ల ఈ విషయం అందరికీ తెలిసింది. కలెక్టర్ అక్కడికి దగ్గరలోనే ఉండటంతో, ఆవిడ కూడా ఇక్కడికి బయలుదేరింది. వెంటనే మెడికల్ టీం, VEO, తహసిల్దార్ అంటూ అవసరమయ్యే అందరికీ ఈ విషయం చేరవేశారు. నిర్లక్ష్యం వాళ్ళ బ్లడ్ లోనే వున్నట్టు ప్రవర్తిస్తున్నారు ఈ గవర్నమెంట్ అధికారులు. ఒకరికొకరు సాకులు చెప్పుకుంటూ సంఘటనా స్థలానికి రావడం ఆలస్యం చేస్తున్నారు. ఫైర్ ఇంజిన్ ని సరిగ్గా మైంటైన్ చెయ్యట్లేదు, అందుకే అది వచ్చే దారిలో ఆగిపోయింది. దాని వెనకాలే అంబులెన్సు కూడా. ఎందుకంటే వున్నది ఒక్కటే దిక్కుమాలిన రోడ్, దానిని ఆ ఊరి MLA గాలికి వదిలేసాడు.
ఇక్కడేమో వీళ్ళు ఈ 146 బోర్ వెల్ లో పడిపోయిన ధన్సికని 36 అడుగుల తాడుతో బయటకి తియ్యడానికి ప్రయత్నిస్తున్నారు. dsp ఎంక్వయిరీ లో తెలిసింది ఏంటంటే, ఈ బోర్ వెల్ తవ్వి రెండేళ్ళు అయ్యింది. అంత లోతు తవ్వినా నీళ్ళు పడకపోవడంతో దానిని అలానే మూయకుండా వదిలేసారు. ఫైర్ ఇంజిన్ వచ్చే దారిలో బ్రిడ్జి ని బాగుచేయించలేదు. ఆక్సిజన్ సిలిండర్ స్టాక్ కూడా హాస్పిటల్ లో లేదు అంటున్నారు. సరిగ్గా ఆలోచించి చూస్తే, ఒక్కొక్కరి నిర్లక్ష్యం అంతా కలిపి ఇప్పుడు ధన్సిక ప్రాణాల మీదికి వచ్చింది. ఈ విషయం ఊరి ప్రజలకి చాలా త్వరగానే అర్ధం అయ్యింది. ఎందుకంటే గోతిలో పడింది మంత్రి బిడ్డ కాదు. ఒక మామూలు కూలి చేసుకుని బ్రతికే వాళ్ళ బిడ్డ.
కానీ వీళ్ళ ప్రయత్నాలు విఫలమయ్యాయి. సహనం కాస్తా నశించి ఇప్పుడు అది కోపంగా మారింది. మొదటగా అక్కడికి వచ్చిన తహసిల్దార్ తో గొడవకి దిగారు. సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు అడ్డుకున్నారు. ఇంతలో కలెక్టర్ అక్కడికి చేరుకున్నారు. కలెక్టర్ మధుకి పరిస్థితి మొత్తం అర్ధమయ్యింది. వెంటనే ఆక్సిజన్ పైపుని గోతిలోకి పంపించారు. దానితో పాటూ చిన్న కెమెరా మరియు స్పీకర్ మైక్ ని కూడా లోపలికి పంపించారు. దానితో ధన్సికని మోనిటర్ లో చూడగలుగుతున్నారు. కలెక్టర్ ధన్సిక తో మాట్లాడింది. తన పేరు మధువర్షిణి అని చెప్పింది. బయటకి తీసేస్తాం అని ధైర్యాన్ని ఇచ్చింది. తన ప్రాణాలు కాపాడే బాధ్యత తనది అని హామీ ఇచ్చింది.
మొదటి ప్రయత్నంగా పెద్ద తాడుని లోపలికి పంపించి, చేతికి బట్టర్ ఫ్లై ముడి వేసి పైకి లాగుదాం అని అనుకున్నారు. డాక్టర్ వేరే దారి లేదు అని చెప్పడంతో మధువర్షిణి ఓకే చెప్పింది. ఇది చూసిన ఊరి వాళ్లకి కోపం మరింత రెట్టింపు అయ్యింది. తాడుతో ముడి వేసి తియ్యడానికి కలెక్టర్ రావాలా? ఇంతకుముందు వాళ్ళు చేసిన ప్రయత్నం ఇదే కదా. ధన్సిక తాడుని పట్టుకోవడం తో మెల్లగా తనని పైకి లాగారు. చెయ్యి నొప్పిగా ఉండటంతో ధన్సిక తాడుని వదిలేసింది. ఇప్పుడు సగం ఎత్తునుంచి ఒకేసారి కింద పడింది ధన్సిక. ఇది చూసిన ఆ ఊరి ప్రజలకి ఇంకా కోపం వచ్చింది. అక్కడ గొడవ మొదలయ్యింది. ధన్సిక అమ్మ సుమతి మళ్లీ స్పృహ తప్పింది. కలెక్టర్ వచ్చి గొడవని ఆపింది. ఇప్పుడు చేసిన పనితో, ఆ ఊరి ప్రజలకు ఈ గవర్నమెంట్ అధికారులు ధన్సికని కాపాడుతారన్న నమ్మకం పూర్తిగా పోయింది.
ఒక పక్క కూతురు బోరుబావిలో, ఇంకో పక్క భార్య స్పృహ తప్పి పడిపోవడంతో బుల్లబ్బాయ్ కి భయం మొదలయ్యింది. ఏడుపు ఆగట్లేదు. తన కుటుంబం నాశనం కాబోతుందన్న విషయం అర్ధమవుతుంది. కలెక్టర్ మధువర్షిణి బుల్లబాయ్ దగ్గరికి వచ్చి ధైర్యం చెప్పబోతుంది. బుల్లబ్బాయ్ కి ఆవిడ మీద కూడా నమ్మకం లేదు. ఎందుకంటే ఒక తాడు తప్ప పాపని కాపాడటానికి వీళ్ళ దగ్గర ఇంకేం లేదు. ప్రాణాలు కాపాడలేని చేతకాని వాళ్లకు పన్ను అడిగే అర్హత ఎక్కడుంది అనేది ఊరి వాళ్ళ గొడవ. ఇంక ఆ అధికారులని అక్కడినుంచి వెళ్ళిపోమని అడిగారు, మేమే ఏదో ఒకటి చేసి కాపాడుకుంటాం అని కలెక్టర్ మధువర్షిణికి నిలదీసి చెప్పేశారు. ఇక ఊరి ప్రజలకు మీడియా సాక్షిగా కలెక్టర్ మధువర్షిణి మాట ఇచ్చింది. ఈ సమస్యకి కారణమైన వారిని అరెస్ట్ చేయిస్తా అని, అలాగే సాయంత్రం లోపు ఎట్టి పరిస్థితుల్లో ధన్సికని బోరుబావి నుంచి బయటకి తీయిస్తా అని. పాపని ఊరి ప్రజలకి అప్పజెప్పే వరకూ తను ఆ ఊరు దాటి వెళ్లనని ప్రమాణం చేసింది.
కలెక్టర్ ఊరి ప్రజలకి ప్రమాణం చెయ్యడంతో కొంచెం శాంతించి ప్రశాంతంగా వున్నారు. ఇంతలో కౌన్సిలర్ ని అరెస్ట్ చెయ్యలనుకోవడంతో, అతని మనుషులు అక్కడికి వచ్చి, ఎవరికీ తెలియకుండా రాళ్ళ దాడి మొదలుపెట్టారు. ఊరి ప్రజలు కూడా తిరగబడ్డారు. ఇదంతా కలెక్టర్ మధు వర్షిణి పనే అని వాళ్ళు అనుకున్నారు. ఆవిడ చేతకాని తనం వీళ్ళకి పీకల దాకా కోపాన్ని తీసుకొచ్చింది. ఇక కలెక్టర్ అని కూడా చూడలేదు. ఆవిడ మీదకి ఎదురు తిరిగారు. సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు ఎదురు దాడి చేసారు. అల్లకల్లోలం జరిగింది. పరిస్థితి కలెక్టర్ చేతిలో నుంచి కూడా చేయి జారిపోయింది. ఇచ్చిన రెండు హామిలూ కలెక్టర్ తీర్చలేదని వాళ్లకి అర్ధం అయ్యింది. ఇంక వాళ్ళు నిర్ణయం తీసేసుకున్నారు. పాపని వాళ్ళే కాపాడుకొని, ఈ గవర్నమెంట్ అధికారులని అక్కడినుంచి తరిమేయాలని.
ఈలోపల అక్కడికి సోల్జర్స్ కూడా వచ్చారు. ఇండికేషన్ ఇంజనీర్ ఒక ప్లాన్ చెప్పాడు. పెద్ద గొయ్యి తవ్వి, పైపు పెట్టి పాపని రక్షిస్తా అన్నాడు. ఆ ప్లాన్ కూడా విఫలమయ్యింది. ఏకంగా భూమే బద్దలయ్యింది. రక్షణ చర్యలు ఆపేస్తేనే మంచిదని ఆ ఇంజనీర్ చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు. ఇంక ఈ కలెక్టర్ మధువర్షిణి పాపని చంపేస్తాదేమో అని ఊరి ప్రజలకు అనిపించింది. ఒక పక్క వెయ్యి కోట్లు ఖర్చు పెట్టి రాకెట్ ని అంతరిక్షం లోకి పంపిస్తున్నారు. బోరుబావిలో పడ్డ చిన్నారిని రక్షించడానికి అయ్యే ఖర్చు వేలల్లో మాత్రమే వుంటుంది. అయినా సరే వీళ్ళు కాపాడలేకపోతున్నారు.
ఈ ప్రక్రియ కోసం ఒక కుర్రాడు రోబోని కనిపెట్టాడు. దానిని తీసుకువచ్చే పనిలో కూడా విఫలమయ్యారు. అతను రావడానికి ఆలస్యం అవుతుందని, రోబో చేసేపనే మనిషితో చేయిద్దాం అని కలెక్టర్ చెప్పింది. అంత చిన్న గోతిలో దూరాలి అంటే ఇంకో చిన్న పిల్లాడు కావాలి. చూస్తుండగానే చీకటి పడింది. పాపలో ఎటువంటి కదలిక లేకపోవడంతో ఊరి జనం కదిలారు. నేలని తవ్వడం మొదలుపెట్టారు. ఎందుకంటే వీళ్ళకి వీళ్ళ ప్రాణాలు పోయినా దిగులు లేదు, వాళ్ళ బిడ్డలు లేకపోతే వాళ్ళు బ్రతకలేరు. వాళ్ళే కాపాడుకొని, ఊర్లో ఒక్క పార్టీ జెండా కూడా ఉండకుండా చేద్దాం అని తెగించేసారు.
అప్పుడే కలెక్టర్ మధువర్షిణి తన ప్లాన్ గురించి చెప్పింది. బుల్లబ్బాయ్ కొడుకు భాను కి తాడు కట్టి గోతిలోకి పంపించి ధన్సికని బయటకి తీసుకువస్తాం అని అడిగింది. ఏదైతే వీలు చెయ్యకూడదో అదే చేస్తాం అని అంటున్నారు. ఇది ఆఖరి ప్రయత్నం. దీనికి హామీ కావాలి. ఆ హామీ కలెక్టర్ మధువర్షిణి ఇచ్చింది. ఎట్టి పరిస్థితుల్లో పాపని ఆ ఊరి ప్రజలకి అప్పజేప్పాకే తను ఈ ఊరు దాటుతానని మాట ఇచ్చింది. అందుకు ఈ ఒక్కసారి వాళ్ళని సహకరించమని అడిగింది. ఎందుకంటే భానుకి ఈత వచ్చు, ఊపిరి బిగపట్టుకోగలడు. ఈ ప్రయత్నం కూడా విఫలమైతే ఏంటని వాళ్ళు అడిగేశారు. ఏదేమైనా ఈ ఊరికి పాపని ప్రాణాలతో అప్పజెప్పడం తన బాధ్యత అని మాట ఇచ్చింది. మొత్తం బాధ్యత కలెక్టర్ మధువర్షిణి తీసుకోవడంతో ఊరు మొత్తం ఒప్పుకున్నారు.
భానుకి తాడు కట్టి గోతిలోకి దించారు. సగం దూరం వెళ్ళాక భానుకి భయం వేసి అరవడంతో పైకి లాగారు. పైకి వచ్చిన తరువాత పిల్లాడికి ధైర్యం చెప్పి, మళ్లీ లోపలికి పంపించింది మధువర్షిణి. ఈసారి ధైర్యంతో భాను లోపలికి వెళ్ళాడు. ధన్సిక చేతికి తగలగానే తాడుని పైకి లాగారు. అందరూ ఎంతో ఉత్కంటగా ఎదురు చూస్తున్నారు. భాను తన చెల్లి ధన్సికతో పైకి వచ్చాడు. పైకి వచ్చిన ధన్సికలో ఎటువంటి కదలిక లేదు. డాక్టర్ చెయ్యల్సింది చేసారు కానీ ఫలితం లేదు. అంత లోతులో మీథేన్ గ్యాస్ వుండటం వల్ల, ఆక్సిజన్ పంపించినప్పటికీ, 8 గంటలకి మించి ఎక్కువసేపు ప్రాణాలతో ఉండలేకపోయింది పాప.
ఏడుస్తున్న అందరికీ కోపం మొదలయ్యింది. కానీ ఎవ్వరూ గొడవ చెయ్యలేదు. కలెక్టర్ తన మాటని నిలబెట్టుకోలేకపోయింది. ఒక పక్క కూతురి చావు వార్త వినగానే సుమతి కూడా ప్రాణం విడిచింది. ఎలాగో సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లతో కొట్టించి, మధువర్షిణి అక్కడనుంచి తప్పించుకుంటుంది అనే అనుకున్నారు. అదే గనక జరిగితే అక్కడున్న ఏ ప్రభుత్వ అధికారిని కూడా ప్రాణాలతో విడిచిపెట్టం అని ఊరి ప్రజలు తేల్చి చెప్పేశారు.
కలెక్టర్ గా సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకి ఆర్డర్ వేసింది. తహసిల్దార్ ఎక్కడున్నా అరెస్ట్ చెయ్యమని చెప్పింది. గంటలో అతనిని అరెస్ట్ చేసారు. ఇచ్చిన మాటలో ఇంకోటి మిగిలి ఉంది. పాపని ఊరి ప్రజలకి ప్రాణాలతో అప్పగిస్తా అని. కానీ తన చేతుల్లో చనిపోయిన పాప ఉంది. బ్రతికున్న పాపని ఊరి ప్రజల చేతిలో పెట్టేంత వరకూ తను ఆ ఊరు విడిచి వెళ్లనని చెప్పింది గనక, మధువర్షిణిని ఎవరూ కదలనివ్వలేదు. ఏం చెప్తుందా అని అందరూ ఎదురు చూస్తున్నారు. గోతిలో పడిన పాపని బయటకి తీసే యంత్రాలే లేవు. ఇంక చనిపోయిన పాపని బ్రతికించే ఛాన్స్ లేదు. ఇంక మిగిలింది ఒకటే దారి. ఇంకో పాపని కని ఆ ఊరి ప్రజల చేతిలో పెట్టాలి. ఇప్పుడు అందరి మైండ్ లో ఇదే తిరుగుతుంది. ఇంతలో ఆ జనాలలో నుంచి ఒకడు వచ్చి అదే చెప్పాడు. పాపని ఎలాగో మీరు బ్రతికించలేరు. ఇంకో పాపని కనిపెట్టి, మాకు అప్పజెప్పి, అప్పుడు ఊరు దాటండి అని.
కనడం అంటే ఎలా? నాకు ఇంకా పెళ్లి కాలేదు. అది వీలు పడదు అని చెప్పింది. అదంతా వాళ్లకి సంబంధం లేదు, ఇచ్చిన మాట ప్రకారం, పాపని ఊరి ప్రజలకి అప్పజెప్పాలి. ఇప్పుడు అప్పజెప్పే పాప ఊరందరి పాప అయ్యి వుండాలి అని చెప్పేశారు. ఇదే మాట ఈ సారి ఊరందరూ అనేశారు. పరిస్థితి చేయి దాటిపోయింది అని అర్ధం అయ్యింది మధువర్షిణికి. తను త్వరగా నిర్ణయం తీసుకోకపోతే అక్కడ యుద్ధం మొదలయ్యి ఎవరు ఎవరిని చంపుకుంటారో కూడా తెలియదు. ఇప్పటికే రెండు ప్రాణాలు పోయాయి. మళ్లీ తన ఆలస్యం వల్ల ఇంకొక్క ప్రాణం కూడా పోవడం తనకి ఇష్టం లేదు. అయినా ఈ ఊరి వాళ్ళు అడుగుతుంది ఇంకో ప్రాణాన్ని. అది తన వల్ల వీలుపడే పనే. ఇంకేం ఆలోచించకుండా, తన వల్ల అక్కడ తప్పు జరగకూడదని, ఊరి వాళ్ళు అడిగిన దానికి ఒప్పుకుంది. మీ ఊరి వాళ్ళతో ఒక పాపని కని, ఆ పాపని మీకు అప్పజెప్పాకే నేను ఇక్కడి నుంచి వెళ్తాను అని చెప్పి, అక్కడున్న డాక్టర్స్, సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లని పంపించేసింది.
ఊరి ప్రజలందరికీ అది కలలాగే ఉంది. కానీ నిజం. మధు వర్షిణి ఒక నిర్ణయం తీసుకుంది అంటే, అది కచ్చితంగా పూర్తి చేస్తుంది. ఈ పని పూర్తిచేసే అక్కడనుంచి వెళ్తుంది. ఉన్నపళంగా ఊరి ప్రజలతో వేనాడుకి బయలుదేరింది.
కర్తవ్యం
![[Image: 133410-Karthavyam%202.jpg]](https://static.moviecrow.com/gallery/20180314/133410-Karthavyam%202.jpg)
"నేను ఈ కలెక్టర్ పోస్ట్ కి రాజీనామా చేద్దామని నిర్ణయించుకున్నాను. శాలరీ కోసం ఉద్యోగం చెయ్యడం నాకు ఇష్టం ఉండదు. ఉద్యోగం ద్వారా ప్రజల కోసమే జీవించడం, పని చెయ్యడం - అదే నా కర్తవ్యం" అని మధువర్షిణి ఎంక్వయిరీ ఆఫీసర్ కి సమాధానం ఇచ్చింది. తనకి వచ్చిన సస్పెన్షన్ లెటర్ లో కూడా తను చేసింది తప్పు కాదని మధు చాలా క్లియర్ గా రాసింది. అది చూసిన ఎంక్వయిరీ ఆఫీసర్ కి కోపం వచ్చింది. ఒక సమస్య వచ్చినప్పుడు, ఆ సమస్యని ఎమోషనల్ గానో, ఛాలెంజింగ్ గానో, పర్సనల్ గానో తీసుకోకూడదు. తెలివిగా ప్రవర్తించాలి అనేది అతని ఉద్దేశం. కలెక్టర్ అయిన మధు సంవత్సరం క్రితం జరిగిన ఆ సంఘటనని పర్సనల్ గా తీసుకోవడం వల్లనే ఇప్పుడు తనకి ఈ పరిస్థితి వచ్చింది.
నిజానికి ఇందులో మధు చేసిన తప్పేమీ లేదు. ఒక ప్రాణం తన కళ్ళముందు కొట్టుమిట్టాడుతుంటే, మానవత్వం ఉన్న మనిషిగా, ఏ మాత్రం ఆవేశానికి లోనవ్వకుండా, తన కర్తవ్యాన్ని తను నిర్వర్తించింది.
సంవత్సరం క్రితం:
నెల్లూరు జిల్లా, వేనాడు గ్రామం - నీడకీ గాలికీ ఒక్క చెట్టు కూడా లేని ఊరు అది. ప్రభుత్వం పట్టించుకోకుండా వదిలేసిన ఒక మారుమూల పల్లెటూరు. చుక్క నీటి కోసం మైళ్ళ దూరం నడిచి వెళ్ళాల్సిన దుస్థితి. వీళ్ళ సమస్యలు ఎవరికీ పట్టవు. పోలియో చుక్కలు వేయడానికి వచ్చిన వాళ్లకి కూడా వీళ్ళతో తీసుకునే ఫోటోనే ముఖ్యం. ఆ ఫోటోలో కూడా వీళ్ళ సమస్యలు పడటానికి వీలు లేదు అన్నట్టు ప్రవర్తిస్తారు అధికారులు.వీళ్ళ ఆర్తనాదాలు అధికారులకి కేవలం అర్జీలు మాత్రమే. వీళ్ళకి మందుల షాపులే హాస్పిటల్. తరతరాలుగా కూడెట్టిన వ్యవసాయం చేతులేత్తేసింది.
వీళ్ళ జీవితాలలో మిగిలిన ఆశ ఏదైనా ఉంది అంటే అది వాళ్ళ పిల్ల చదువే. వీళ్ళకి పిల్లలు, వాళ్ళ చదువులు మాత్రమే ముఖ్యం. బుల్లబ్బాయ్ సుమతికి వాళ్ళ కొడుకు భాను ని ఈతల పోటీలకు పంపించాలని, కూతురు ధన్సిక ని బాగా చదివించాలని ఉంది. అందుకోసం మొగుడూపెళ్ళాలు ఇద్దరూ చాలా కష్టపడుతున్నారు. అలా ఎప్పటిలానే సుమతి ధన్సికని తనతో పాటూ పనికి తీసుకువెళ్ళింది. ధన్సిక వయసు నాలుగు ఏళ్ళు. తను పని చేసుకుంటూ, అక్కడే ఉన్న పిల్లలతో ఆడుకుంటున్న ధన్సికని మర్చిపోయింది.
అదే వేనాడు ఊరి ప్రజలు వేరే చోట నీటికోసం ధర్నా చేస్తూ, అటుగా వెళ్తున్న కలెక్టర్ కారుని ఆపారు. కలెక్టర్ మధువర్షిణి వాళ్ళ సమస్యలని వినడానికి కారు దిగి పక్కకి తీసుకెళ్ళింది.
![[Image: _a45b9e4a-2382-11e8-81db-e6399ce35310.jpg]](https://images.hindustantimes.com/rf/image_size_960x540/HT/p2/2018/03/09/Pictures/_a45b9e4a-2382-11e8-81db-e6399ce35310.jpg)
వరుసగా అయిదారు సంవత్సరాల నుంచి నీటి కొరత ఉన్న ఈ ఊర్లకి నీరు వచ్చే వరకూ పచ్చి మంచినీళ్ళు కూడా తాగను అని హామీ ఇచ్చి బయలుదేరింది మధు. ఈలోపల ఇక్కడ ఆడుకుంటున్న ధన్సిక కనబడకపోవడంతో వాళ్ళ అమ్మ వెతకడం మొదలుపెట్టింది. అక్కడే ఎక్కడో ఆడుకుంటూ వుంటుందిలే అని మొదట్లో ఎవరూ పట్టించుకోలేదు. కానీ ఘోరం అప్పటికే జరిగిపోయింది. బోరు నీళ్ళ కోసం తీసిన గోతిలో ధన్సిక పడిపోయింది. ఆ విషయం అక్కడ పనికి వచ్చిన వాళ్లకి తెలిసి, అందరూ ఆ గోతి దగ్గరికి వచ్చారు. సుమతికి కొంచెం సేపు స్పృహ తప్పింది ఆ మాట వినగానే. తొందరగా ఆ ఊరి మగవాళ్ళు వచ్చి, ఫైర్ ఇంజిన్ కి, అంబులెన్సుకి ఫోన్ చేసి వాళ్ళు చెయ్యగలిగే ప్రయత్నం వాళ్ళు చేస్తున్నారు.
వాళ్ళ దగ్గర ఉన్న తాడుని ఆ గోతిలోకి దింపి చూసారు. 36 అడుగుల తాడు కూడా నేలని తాకలేదు. అంటే ఆ గొయ్యి ఇంకా లోతుగా ఉంది. ఆ తరువాత సెల్ ఫోన్ ని తాడుకి కట్టి, రికార్డర్ ఆన్ చేసి ఆ గోతిలోకి దించారు. 2 నిమిషాల తరువాత ఫోన్ ని బయటకి తీసి ధన్సిక మాటలు విన్నారు. లోపల చాలా చీకటిగా వుందని, తొందరగా బయటకి తియ్యమని అన్న ధన్సిక మాటలు విని అందరికీ ఒకేసారి ఏడుపు వచ్చింది. మరో పక్క ఇంకా ఆ ఫైర్ ఇంజిన్, అంబులెన్సు రాలేదు. గవర్నమెంట్ అధికారుల కంటే ముందే అక్కడికి మీడియా వచ్చింది. ఇందుకే ఈ ఊరి వాళ్లకి గవర్నమెంట్ పని తీరుమీద ఇంత కోపం. ప్రాణాలని కూడా వాళ్ళు తేలికగా తీసుకుంటారనే వీళ్ళకి కోపం. వాళ్ళ తప్పుకి ధన్సిక ప్రాణాన్ని పోగొట్టుకోవడం ఈ ఊరి వాళ్లకి ఏ మాత్రం ఇష్టం లేదు. ఊరు మొత్తం ఏకం అయ్యారు. తాడు తెచ్చి లోపలికి వదిలి, ధన్సిక ఆ తాడుని పట్టుకొని పైకి రాగలదేమో తెలుసుకునే ప్రయత్నం చేస్తున్నారు.
![[Image: IMG-20180104-WA0016.jpg]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCOtXUHmNC5PTT9PMEU4ItTaUCGNI1PDPsZbnA0A_V1dYw7gIO-ilFC9ncQe9snC-VHs_8MZlvPOSMyxMHN8pWV1PuvGxYLvLPeh6OSxl6XfJ6BF3_EJCt3to_7S9FOAciQrMuQzIVIC8W/s1600/IMG-20180104-WA0016.jpg)
మీడియా వల్ల ఈ విషయం అందరికీ తెలిసింది. కలెక్టర్ అక్కడికి దగ్గరలోనే ఉండటంతో, ఆవిడ కూడా ఇక్కడికి బయలుదేరింది. వెంటనే మెడికల్ టీం, VEO, తహసిల్దార్ అంటూ అవసరమయ్యే అందరికీ ఈ విషయం చేరవేశారు. నిర్లక్ష్యం వాళ్ళ బ్లడ్ లోనే వున్నట్టు ప్రవర్తిస్తున్నారు ఈ గవర్నమెంట్ అధికారులు. ఒకరికొకరు సాకులు చెప్పుకుంటూ సంఘటనా స్థలానికి రావడం ఆలస్యం చేస్తున్నారు. ఫైర్ ఇంజిన్ ని సరిగ్గా మైంటైన్ చెయ్యట్లేదు, అందుకే అది వచ్చే దారిలో ఆగిపోయింది. దాని వెనకాలే అంబులెన్సు కూడా. ఎందుకంటే వున్నది ఒక్కటే దిక్కుమాలిన రోడ్, దానిని ఆ ఊరి MLA గాలికి వదిలేసాడు.
ఇక్కడేమో వీళ్ళు ఈ 146 బోర్ వెల్ లో పడిపోయిన ధన్సికని 36 అడుగుల తాడుతో బయటకి తియ్యడానికి ప్రయత్నిస్తున్నారు. dsp ఎంక్వయిరీ లో తెలిసింది ఏంటంటే, ఈ బోర్ వెల్ తవ్వి రెండేళ్ళు అయ్యింది. అంత లోతు తవ్వినా నీళ్ళు పడకపోవడంతో దానిని అలానే మూయకుండా వదిలేసారు. ఫైర్ ఇంజిన్ వచ్చే దారిలో బ్రిడ్జి ని బాగుచేయించలేదు. ఆక్సిజన్ సిలిండర్ స్టాక్ కూడా హాస్పిటల్ లో లేదు అంటున్నారు. సరిగ్గా ఆలోచించి చూస్తే, ఒక్కొక్కరి నిర్లక్ష్యం అంతా కలిపి ఇప్పుడు ధన్సిక ప్రాణాల మీదికి వచ్చింది. ఈ విషయం ఊరి ప్రజలకి చాలా త్వరగానే అర్ధం అయ్యింది. ఎందుకంటే గోతిలో పడింది మంత్రి బిడ్డ కాదు. ఒక మామూలు కూలి చేసుకుని బ్రతికే వాళ్ళ బిడ్డ.
కానీ వీళ్ళ ప్రయత్నాలు విఫలమయ్యాయి. సహనం కాస్తా నశించి ఇప్పుడు అది కోపంగా మారింది. మొదటగా అక్కడికి వచ్చిన తహసిల్దార్ తో గొడవకి దిగారు. సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు అడ్డుకున్నారు. ఇంతలో కలెక్టర్ అక్కడికి చేరుకున్నారు. కలెక్టర్ మధుకి పరిస్థితి మొత్తం అర్ధమయ్యింది. వెంటనే ఆక్సిజన్ పైపుని గోతిలోకి పంపించారు. దానితో పాటూ చిన్న కెమెరా మరియు స్పీకర్ మైక్ ని కూడా లోపలికి పంపించారు. దానితో ధన్సికని మోనిటర్ లో చూడగలుగుతున్నారు. కలెక్టర్ ధన్సిక తో మాట్లాడింది. తన పేరు మధువర్షిణి అని చెప్పింది. బయటకి తీసేస్తాం అని ధైర్యాన్ని ఇచ్చింది. తన ప్రాణాలు కాపాడే బాధ్యత తనది అని హామీ ఇచ్చింది.
![[Image: 14ea7085c8bb1c37e369cb1ffe2cd1b4.jpg]](https://i.pinimg.com/736x/14/ea/70/14ea7085c8bb1c37e369cb1ffe2cd1b4.jpg)
మొదటి ప్రయత్నంగా పెద్ద తాడుని లోపలికి పంపించి, చేతికి బట్టర్ ఫ్లై ముడి వేసి పైకి లాగుదాం అని అనుకున్నారు. డాక్టర్ వేరే దారి లేదు అని చెప్పడంతో మధువర్షిణి ఓకే చెప్పింది. ఇది చూసిన ఊరి వాళ్లకి కోపం మరింత రెట్టింపు అయ్యింది. తాడుతో ముడి వేసి తియ్యడానికి కలెక్టర్ రావాలా? ఇంతకుముందు వాళ్ళు చేసిన ప్రయత్నం ఇదే కదా. ధన్సిక తాడుని పట్టుకోవడం తో మెల్లగా తనని పైకి లాగారు. చెయ్యి నొప్పిగా ఉండటంతో ధన్సిక తాడుని వదిలేసింది. ఇప్పుడు సగం ఎత్తునుంచి ఒకేసారి కింద పడింది ధన్సిక. ఇది చూసిన ఆ ఊరి ప్రజలకి ఇంకా కోపం వచ్చింది. అక్కడ గొడవ మొదలయ్యింది. ధన్సిక అమ్మ సుమతి మళ్లీ స్పృహ తప్పింది. కలెక్టర్ వచ్చి గొడవని ఆపింది. ఇప్పుడు చేసిన పనితో, ఆ ఊరి ప్రజలకు ఈ గవర్నమెంట్ అధికారులు ధన్సికని కాపాడుతారన్న నమ్మకం పూర్తిగా పోయింది.
ఒక పక్క కూతురు బోరుబావిలో, ఇంకో పక్క భార్య స్పృహ తప్పి పడిపోవడంతో బుల్లబ్బాయ్ కి భయం మొదలయ్యింది. ఏడుపు ఆగట్లేదు. తన కుటుంబం నాశనం కాబోతుందన్న విషయం అర్ధమవుతుంది. కలెక్టర్ మధువర్షిణి బుల్లబాయ్ దగ్గరికి వచ్చి ధైర్యం చెప్పబోతుంది. బుల్లబ్బాయ్ కి ఆవిడ మీద కూడా నమ్మకం లేదు. ఎందుకంటే ఒక తాడు తప్ప పాపని కాపాడటానికి వీళ్ళ దగ్గర ఇంకేం లేదు. ప్రాణాలు కాపాడలేని చేతకాని వాళ్లకు పన్ను అడిగే అర్హత ఎక్కడుంది అనేది ఊరి వాళ్ళ గొడవ. ఇంక ఆ అధికారులని అక్కడినుంచి వెళ్ళిపోమని అడిగారు, మేమే ఏదో ఒకటి చేసి కాపాడుకుంటాం అని కలెక్టర్ మధువర్షిణికి నిలదీసి చెప్పేశారు. ఇక ఊరి ప్రజలకు మీడియా సాక్షిగా కలెక్టర్ మధువర్షిణి మాట ఇచ్చింది. ఈ సమస్యకి కారణమైన వారిని అరెస్ట్ చేయిస్తా అని, అలాగే సాయంత్రం లోపు ఎట్టి పరిస్థితుల్లో ధన్సికని బోరుబావి నుంచి బయటకి తీయిస్తా అని. పాపని ఊరి ప్రజలకి అప్పజెప్పే వరకూ తను ఆ ఊరు దాటి వెళ్లనని ప్రమాణం చేసింది.
కలెక్టర్ ఊరి ప్రజలకి ప్రమాణం చెయ్యడంతో కొంచెం శాంతించి ప్రశాంతంగా వున్నారు. ఇంతలో కౌన్సిలర్ ని అరెస్ట్ చెయ్యలనుకోవడంతో, అతని మనుషులు అక్కడికి వచ్చి, ఎవరికీ తెలియకుండా రాళ్ళ దాడి మొదలుపెట్టారు. ఊరి ప్రజలు కూడా తిరగబడ్డారు. ఇదంతా కలెక్టర్ మధు వర్షిణి పనే అని వాళ్ళు అనుకున్నారు. ఆవిడ చేతకాని తనం వీళ్ళకి పీకల దాకా కోపాన్ని తీసుకొచ్చింది. ఇక కలెక్టర్ అని కూడా చూడలేదు. ఆవిడ మీదకి ఎదురు తిరిగారు. సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లు ఎదురు దాడి చేసారు. అల్లకల్లోలం జరిగింది. పరిస్థితి కలెక్టర్ చేతిలో నుంచి కూడా చేయి జారిపోయింది. ఇచ్చిన రెండు హామిలూ కలెక్టర్ తీర్చలేదని వాళ్లకి అర్ధం అయ్యింది. ఇంక వాళ్ళు నిర్ణయం తీసేసుకున్నారు. పాపని వాళ్ళే కాపాడుకొని, ఈ గవర్నమెంట్ అధికారులని అక్కడినుంచి తరిమేయాలని.
ఈలోపల అక్కడికి సోల్జర్స్ కూడా వచ్చారు. ఇండికేషన్ ఇంజనీర్ ఒక ప్లాన్ చెప్పాడు. పెద్ద గొయ్యి తవ్వి, పైపు పెట్టి పాపని రక్షిస్తా అన్నాడు. ఆ ప్లాన్ కూడా విఫలమయ్యింది. ఏకంగా భూమే బద్దలయ్యింది. రక్షణ చర్యలు ఆపేస్తేనే మంచిదని ఆ ఇంజనీర్ చెప్పి వెళ్ళిపోయాడు. ఇంక ఈ కలెక్టర్ మధువర్షిణి పాపని చంపేస్తాదేమో అని ఊరి ప్రజలకు అనిపించింది. ఒక పక్క వెయ్యి కోట్లు ఖర్చు పెట్టి రాకెట్ ని అంతరిక్షం లోకి పంపిస్తున్నారు. బోరుబావిలో పడ్డ చిన్నారిని రక్షించడానికి అయ్యే ఖర్చు వేలల్లో మాత్రమే వుంటుంది. అయినా సరే వీళ్ళు కాపాడలేకపోతున్నారు.
ఈ ప్రక్రియ కోసం ఒక కుర్రాడు రోబోని కనిపెట్టాడు. దానిని తీసుకువచ్చే పనిలో కూడా విఫలమయ్యారు. అతను రావడానికి ఆలస్యం అవుతుందని, రోబో చేసేపనే మనిషితో చేయిద్దాం అని కలెక్టర్ చెప్పింది. అంత చిన్న గోతిలో దూరాలి అంటే ఇంకో చిన్న పిల్లాడు కావాలి. చూస్తుండగానే చీకటి పడింది. పాపలో ఎటువంటి కదలిక లేకపోవడంతో ఊరి జనం కదిలారు. నేలని తవ్వడం మొదలుపెట్టారు. ఎందుకంటే వీళ్ళకి వీళ్ళ ప్రాణాలు పోయినా దిగులు లేదు, వాళ్ళ బిడ్డలు లేకపోతే వాళ్ళు బ్రతకలేరు. వాళ్ళే కాపాడుకొని, ఊర్లో ఒక్క పార్టీ జెండా కూడా ఉండకుండా చేద్దాం అని తెగించేసారు.
![[Image: nayan070318_c.jpg]](https://d2h7z5r5pp4sed.cloudfront.net/telugu/news/nayan070318_c.jpg)
అప్పుడే కలెక్టర్ మధువర్షిణి తన ప్లాన్ గురించి చెప్పింది. బుల్లబ్బాయ్ కొడుకు భాను కి తాడు కట్టి గోతిలోకి పంపించి ధన్సికని బయటకి తీసుకువస్తాం అని అడిగింది. ఏదైతే వీలు చెయ్యకూడదో అదే చేస్తాం అని అంటున్నారు. ఇది ఆఖరి ప్రయత్నం. దీనికి హామీ కావాలి. ఆ హామీ కలెక్టర్ మధువర్షిణి ఇచ్చింది. ఎట్టి పరిస్థితుల్లో పాపని ఆ ఊరి ప్రజలకి అప్పజేప్పాకే తను ఈ ఊరు దాటుతానని మాట ఇచ్చింది. అందుకు ఈ ఒక్కసారి వాళ్ళని సహకరించమని అడిగింది. ఎందుకంటే భానుకి ఈత వచ్చు, ఊపిరి బిగపట్టుకోగలడు. ఈ ప్రయత్నం కూడా విఫలమైతే ఏంటని వాళ్ళు అడిగేశారు. ఏదేమైనా ఈ ఊరికి పాపని ప్రాణాలతో అప్పజెప్పడం తన బాధ్యత అని మాట ఇచ్చింది. మొత్తం బాధ్యత కలెక్టర్ మధువర్షిణి తీసుకోవడంతో ఊరు మొత్తం ఒప్పుకున్నారు.
భానుకి తాడు కట్టి గోతిలోకి దించారు. సగం దూరం వెళ్ళాక భానుకి భయం వేసి అరవడంతో పైకి లాగారు. పైకి వచ్చిన తరువాత పిల్లాడికి ధైర్యం చెప్పి, మళ్లీ లోపలికి పంపించింది మధువర్షిణి. ఈసారి ధైర్యంతో భాను లోపలికి వెళ్ళాడు. ధన్సిక చేతికి తగలగానే తాడుని పైకి లాగారు. అందరూ ఎంతో ఉత్కంటగా ఎదురు చూస్తున్నారు. భాను తన చెల్లి ధన్సికతో పైకి వచ్చాడు. పైకి వచ్చిన ధన్సికలో ఎటువంటి కదలిక లేదు. డాక్టర్ చెయ్యల్సింది చేసారు కానీ ఫలితం లేదు. అంత లోతులో మీథేన్ గ్యాస్ వుండటం వల్ల, ఆక్సిజన్ పంపించినప్పటికీ, 8 గంటలకి మించి ఎక్కువసేపు ప్రాణాలతో ఉండలేకపోయింది పాప.
ఏడుస్తున్న అందరికీ కోపం మొదలయ్యింది. కానీ ఎవ్వరూ గొడవ చెయ్యలేదు. కలెక్టర్ తన మాటని నిలబెట్టుకోలేకపోయింది. ఒక పక్క కూతురి చావు వార్త వినగానే సుమతి కూడా ప్రాణం విడిచింది. ఎలాగో సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లతో కొట్టించి, మధువర్షిణి అక్కడనుంచి తప్పించుకుంటుంది అనే అనుకున్నారు. అదే గనక జరిగితే అక్కడున్న ఏ ప్రభుత్వ అధికారిని కూడా ప్రాణాలతో విడిచిపెట్టం అని ఊరి ప్రజలు తేల్చి చెప్పేశారు.
![[Image: Nayanthara%20in%20Karthavyam%20Movie%20Photos_21.jpg]](https://content.tupaki.com/twdata/2017/1017/photos/movies/Nayanthara%20in%20Karthavyam%20Movie%20Photos/normal/Nayanthara%20in%20Karthavyam%20Movie%20Photos_21.jpg)
కలెక్టర్ గా సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకి ఆర్డర్ వేసింది. తహసిల్దార్ ఎక్కడున్నా అరెస్ట్ చెయ్యమని చెప్పింది. గంటలో అతనిని అరెస్ట్ చేసారు. ఇచ్చిన మాటలో ఇంకోటి మిగిలి ఉంది. పాపని ఊరి ప్రజలకి ప్రాణాలతో అప్పగిస్తా అని. కానీ తన చేతుల్లో చనిపోయిన పాప ఉంది. బ్రతికున్న పాపని ఊరి ప్రజల చేతిలో పెట్టేంత వరకూ తను ఆ ఊరు విడిచి వెళ్లనని చెప్పింది గనక, మధువర్షిణిని ఎవరూ కదలనివ్వలేదు. ఏం చెప్తుందా అని అందరూ ఎదురు చూస్తున్నారు. గోతిలో పడిన పాపని బయటకి తీసే యంత్రాలే లేవు. ఇంక చనిపోయిన పాపని బ్రతికించే ఛాన్స్ లేదు. ఇంక మిగిలింది ఒకటే దారి. ఇంకో పాపని కని ఆ ఊరి ప్రజల చేతిలో పెట్టాలి. ఇప్పుడు అందరి మైండ్ లో ఇదే తిరుగుతుంది. ఇంతలో ఆ జనాలలో నుంచి ఒకడు వచ్చి అదే చెప్పాడు. పాపని ఎలాగో మీరు బ్రతికించలేరు. ఇంకో పాపని కనిపెట్టి, మాకు అప్పజెప్పి, అప్పుడు ఊరు దాటండి అని.
కనడం అంటే ఎలా? నాకు ఇంకా పెళ్లి కాలేదు. అది వీలు పడదు అని చెప్పింది. అదంతా వాళ్లకి సంబంధం లేదు, ఇచ్చిన మాట ప్రకారం, పాపని ఊరి ప్రజలకి అప్పజెప్పాలి. ఇప్పుడు అప్పజెప్పే పాప ఊరందరి పాప అయ్యి వుండాలి అని చెప్పేశారు. ఇదే మాట ఈ సారి ఊరందరూ అనేశారు. పరిస్థితి చేయి దాటిపోయింది అని అర్ధం అయ్యింది మధువర్షిణికి. తను త్వరగా నిర్ణయం తీసుకోకపోతే అక్కడ యుద్ధం మొదలయ్యి ఎవరు ఎవరిని చంపుకుంటారో కూడా తెలియదు. ఇప్పటికే రెండు ప్రాణాలు పోయాయి. మళ్లీ తన ఆలస్యం వల్ల ఇంకొక్క ప్రాణం కూడా పోవడం తనకి ఇష్టం లేదు. అయినా ఈ ఊరి వాళ్ళు అడుగుతుంది ఇంకో ప్రాణాన్ని. అది తన వల్ల వీలుపడే పనే. ఇంకేం ఆలోచించకుండా, తన వల్ల అక్కడ తప్పు జరగకూడదని, ఊరి వాళ్ళు అడిగిన దానికి ఒప్పుకుంది. మీ ఊరి వాళ్ళతో ఒక పాపని కని, ఆ పాపని మీకు అప్పజెప్పాకే నేను ఇక్కడి నుంచి వెళ్తాను అని చెప్పి, అక్కడున్న డాక్టర్స్, సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లని పంపించేసింది.
![[Image: E6otS46VgAIrzpc.jpg]](https://pbs.twimg.com/media/E6otS46VgAIrzpc.jpg)
ఊరి ప్రజలందరికీ అది కలలాగే ఉంది. కానీ నిజం. మధు వర్షిణి ఒక నిర్ణయం తీసుకుంది అంటే, అది కచ్చితంగా పూర్తి చేస్తుంది. ఈ పని పూర్తిచేసే అక్కడనుంచి వెళ్తుంది. ఉన్నపళంగా ఊరి ప్రజలతో వేనాడుకి బయలుదేరింది.
INTERMISSION
.