Fantasy காமத்தின் அடிமை: அவன் ஒப்பந்தத்தில் தொடங்கிய காமம் காதலாக மாறியது

[max082300]

(விக்ரம் அவளை தூக்கிக்கொண்டு வந்து, அந்த புல்வெளியில அலங்கரிக்கப்பட்ட வெள்ளைத் துணியால மூடிய bed-ல் மெதுவா படுக்க வைக்கிறான். நிலவொளி அவ முகத்தில் விழ, அருகே campfire மெதுவா எரியுது. மலர்கள் காற்றில ஆடி, அந்த சூழல் ஒரு கனவு மாதிரி மாறியிருக்கு.)



அவந்திகா (கண் நிமிர்ந்து, சற்றே நடுங்கும் குரல):
"விக்ரம்… இது… நம்ம discussionல இருந்தது தானே? ஆனால் இப்படி ஒரு setup-ன்னு நான் நினைக்கவே இல்ல…"

விக்ரம் (அவ பக்கத்துல உக்காந்து, அவளோட முடியை காது பின்னால நகர்த்தி):
"ஆமா, discussionல இருந்தது தான்… ஆனா நான் உன்னை ஒரு ஒப்பந்தம் மாதிரி மட்டும் பார்க்கல, அவந்திகா."

(அவந்திகா மூச்சு வேகம் ஆகுது. அவள் உடம்புல லேசா இன்னும் பதற்றம், ஆனா விக்ரம் அவளை கட்டாயப்படுத்தாமா அவளோட கையைப் பிடிச்சு தன் மார்பில வைக்கிறான்.)

விக்ரம் (மென்மையான குரல):
"ஆமா இது நம்ம discuss பண்ணது தான் ஆனா ஒரு சின்ன மாற்றம். உனக்கு வேண்டிய அளவுக்கு தான் நம்ம இரவோட rhythm இருக்கும். நான் கட்டாயப்படுத்த மாட்டேன்."

அவந்திகா (கண்ணில் அதிர்ச்சி, மெதுவா):
"நான்… நான் நினைச்சது வேற மாதிரி தான்… நீ pure ஆசைக்காக மட்டும் இத எல்லாம் பண்ணுறியா …"

விக்ரம் (சிரித்தபடி, அவளை பார்த்து):
"ஆசை இருக்கு, மறுக்க மாட்டேன். ஆனா உன் விருப்பத்துக்கும், உன் comfort-க்கும் மேலே எதுவுமே இல்லை."

(அவந்திகா மனசு கொஞ்சம் மாறுது. contract நினைவு அவளை கட்டிப்போட்டாலும், விக்ரம்-ஓட பார்வைலே ஒரு softness + raw passion mix அவளை என்னமோ பண்ணுது. அவ மெதுவா கண்ண மூடுரா.)

(விக்ரம் அவளருகே நெருங்கி, campfire ஒளியில் அவளோட உதடுகளை மெல்ல தொட்டு, ஒரு தயங்கிய முத்தம் கொடுக்கிறான். அந்த முதல் முத்ததில இருக்கும் care அவளோட நெஞ்சை உருக்குது.)

அவந்திகா (konja நேரம் கழிச்சு, கண்களைத் திறந்து, குரல் நடுங்கி):
"இது… ஒரு contract முதல் இரவு மாறி இல்ல, விக்ரம்…"

விக்ரம் (அவள் கையைப் பிடிச்சு, அவளருகே படுத்துக் கொண்டு, மெதுவா சிரித்தபடி):
"இது contract முதல் இரவு இல்ல, இது நம்ம இரவு. உன்னோட மனசு சொல்லுறது போல நான் இருப்பேன்."

(அவந்திகா தயக்கமா இருந்தாலும், அவளோட கை அவன் கையைப் இருக்கமா பிடிச்சுக்குது. அந்த small gesture-ல், contract-க்கு அப்பாற்பட்ட real emotional spark ஆரம்பிக்குது.)

(அந்த அமைதி-ல, அவந்திகாவுக்கு உடல் நடுக்கம் இருந்தாலும், மனசு கொஞ்சம் லேசா-ஆக ஆரம்பிக்கும். விக்ரம் அவளோட விரல்களை மெதுவா trace பண்ணுறான், எந்தவித force-ம் இல்லாமல். அவ தடுக்க முயற்சி பண்றா ஆனா முடியல, அவளோட மூச்சு வேகம் ஆகி, அவன் தொடுரதுக்கு body respond பண்ண ஆரம்பிக்குது.)

(விக்ரம் அவளோட கன்னத்தில் மெதுவா ஒரு முத்தம் வைக்கிறான், அங்கிருந்து உதட்ட நோக்கி வரும்போது… அவந்திகா உடனே அவன் collar-ஐ பிடிச்சு நிறுத்துறா. அந்த எடத்துல அவன் மூச்சு அவளோட skin-ஐ touch பண்ணி, அவளோட இதயம் வேகமா துடிக்குது.)

விக்ரம் (உடனே நிறுத்தி):
"நீ விரும்பலன்னா… நான் ஒரு அடி கூட முன்னாடி போக மாட்டேன்."

(அவந்திகா அமைதியா… அவள் கையை இன்னும் அவன் கையிலேயே வெச்சு இருப்பா. ஒரு நொடி தயக்கம்… ஆனா ஆர்வமா அவள் மெதுவா விக்ரம் அருகே சாய்கிறா. அந்த நொடியில் அவன் மூச்சு கூட கனமா கேட்குது.)

விக்ரம் (சிறிது முன்னாடி நகர்ந்து, அவள் reaction observe பண்ணி):
"நீ… சொல்லாம இருக்கறதுதான் பெரிய ‘yes’ மாதிரி இருக்கு."

(அவந்திகா almost 90% close… இரண்டு பேரோட முகம் சில inches தான் distance. அந்த small gap-ல tension peak-ஆ இருக்குது. விக்ரம் அவளை கிட்டத்தட்ட முத்தம் கொடுக்க போறான்… ஆனா அந்த கடைசி வினாடி
-ல அவந்திகா நக்கலா சிரிச்சுட்டு மெதுவா அவனைத் தள்ளி விடுறா.)



அவந்திகா (சிரிச்சுட்டே, teasing tone):
"Mr. Husband… மெதுவா போகணும். அவசரம்னா taste போயிடும்."

விக்ரம் (கையை விடாமல்):
"நான் பயந்துட்ட நீ இப்படி பண்றது unfair அவந்திகா"

அவந்திகா அவன் முகத்துல அந்த சோகமான look-ஐ பார்த்துட்டு, ஒரு second serious face வைக்கிறா. அவன் நினைக்கிறான், “இப்போ சண்டை ஆகுமோன்னு?”

ஆனா அடுத்த second—அவ மெதுவா அவன் பக்கம் சாய்ந்து, அவன் காது அருகே வந்து whisper பண்ணுறாள்:
அவந்திகா (low, teasing tone):
"Unfair-னு நினைக்கிறியா? அப்படி நா… நான் unfair-ஆவே இருப்பேன்."

அப்படிச் சொல்லி, அவ திடீர்னு விக்ரமின் கையை விட்டு விடாம, அவனை நோக்கி இன்னும் நெருங்கி போறா.

விக்ரம் (சின்ன smile, but கண்ல ஆச்சரியம்):
"ஹ்ம்ம்… என்ன பண்ணப் போறே?"

அவந்திகா மெதுவா அவன் shirt-லிருந்த first button-ஐ திறக்கிறா. அவளோட கை நடுங்கினாலும், பார்வை steady-ஆ இருக்குது. அந்த boldness-ஐ பார்த்து, விக்ரம் அவளை ஆச்சரியத்தோடு பார்த்து, அவ முகத்தை கண்ணால lock பண்றான்.

அவந்திகா (whisper): "Contract-க்காகத்தான் ஆரம்பிச்சேன்… ஆனா இப்போ என் மனசு உண்மையிலேயே உன்னைக் ஏற்றுக்கிட்டுச்சு. உன்னை reject பண்ணவே முடியல."

விக்ரமின் மூச்சு திடீர்னு ஆழமா மாறுது. அவளோட வார்த்தை அவன் control-ஐ test பண்ணும். அவ இன்னும் bold-ஆ, அவனோட shirt-ஐ பாதி திறந்து, அவன் மார்பை கையால் தொட்டுவிடுகிறா. அந்த touch-க்கு விக்ரம் அவளோட கையை பிடிக்கிறான் – "நீயே invite பண்ணுறே… இனிமேல் என்னை கட்டுப்படுத்த முடியாது, அவந்திகா…"

அவந்திகா (சிரிச்சுட்டு):
"கட்டுப்படுத்த வேண்டியதில்ல Vikram… நான் ரெடி."

விக்ரம் அந்த வார்த்தை கேட்டதும், அவனோட மூச்சு ஆழமா மாறி, ஒரு வகை release கிடைத்த மாதிரி feel பண்றான்.
அவனோட பார்வை அவளோட கண் பார்வையில சிக்கிக்கிடக்குது. அவந்திகா தலையை கொஞ்சம் உயர்த்து, அவனோட கன்னத்தில மெதுவா கையால stroke பண்ணுகிறா.

விக்ரம் அவளோட முகத்தை இரு கைகளாலும் பிடிச்சு உதட்டுல முத்தம் கொடுக்குறா, மெதுவா தொடங்கிய அந்த உதட்டு முத்தம், ஒவ்வொரு நொடியும் தீ போல ஆகுது. அவந்திகா அவனோட shirt-ஐ முழுசா திறந்து, அவன் மார்பில தன் கையை ஓடவிட்டு, ஒரு சிரிப்போட முகத்துல இருந்து விலகி“Mr. Husband… கொஞ்சம் மெதுவா போலாம்”ன்னு கிசுகிசுக்கிறா.
அந்த வார்த்தை விக்ரமுக்கு கொஞ்சம் மூட மாத்தி. அவன் அவளோட இடுப்பை இறுக்கமாக தழுவிக்கிட்டு, அவளை மெதுவா பின்னால இருக்குற வைக்கோல் மேட்டுக்கு கொண்டு போறான்.
அவந்திகா சின்ன surprise-ஆ “விக்ரம்… என்ன பண்ணுறே?”ன்னு கேக்க,விக்ரம் அவளோட காதருகில் மூச்சு விட்டுக்கிட்டு மெதுவா சொல்றான் — “நீதா ஆரம்பிச்ச, அவந்திகா… இனிமேல் நான் நிறுத்தவே மாட்டேன்.”

அவனோட குரல், touch, மூச்சு எல்லாமே அவந்திகாவை முழுசா surrender ஆக வைக்குது.
“விக்ரம் அவளோட கையைப் பிடிச்சவாறே, அவளை வைக்கோல் மேட்டின் மேல் மெதுவா சாய வைக்கிறா.”
அவந்திகா அந்தச் சாய்வோடு சின்ன அதிர்ச்சியோட, கண்ணுக்குள்ள சிரிப்பு கலந்த புது சுகமோட அவனைப் பார்த்துக்கொண்டிருப்பா.

அவள் சேலையின் கீழ் பகுதி கொஞ்சம் விலகி, இடுப்புப் பகுதி வெளியில தெரியும். விக்ரம் பார்வை அங்கேயே நின்றுவிடும். அவனோட கண் மெதுவா அவளோட தொப்புள் மேல் விழும், அத கொஞ்ச நேரம் ரசிச்சு பார்ப்பான்.



அப்புறம் அவன் மெதுவா அவளோட பாவாடை-க்கு அருகே கை வைக்கிறான். அந்த touch-க்கு அவந்திகா ஒரு சின்ன சிரிப்பு கலந்து மூச்சு விடுவா.

விக்ரம் சிரிச்சுட்டு, அவளோட புடவை மடிப்ப-ஐ மெதுவா தூக்கி, அவளோட தொப்புள சுற்றி விரலால லேசா கோலம் வரைவான். அந்த touch-க்கு அவந்திகா முழு உடம்பும் நடுங்கி, அவளோட கை அவனை தடுக்க முயற்சி பண்ணாலும், தடுக்க முடியாம தவிப்பா.

“இந்த இடம் அந்த நெளிவு ரொம்ப அழகா இருக்கு”ன்னு விக்ரம் குசும்பா சொல்லி, அவன் மூச்சு அவளோட தொப்புள்-க்கு அருகே படும்படி தலைய கீழ கொண்டு போவான். அவந்திகா கண்ண மூடி, அந்த உணர்ச்சியிலேயே மூழ்கி விடுவா.



விக்ரம் உதடு அவ தொப்புள சுத்தி ஒரு இடம் விடாம முத்தம் வைக்கும். அந்த teasing-க்கு அவந்திகா தன்னால சத்தம் கூட கொடுக்க முடியாம, மெதுவா சிரிப்பு கலந்த மூச்சு மட்டும் விடுவாள்.

விக்ரம் அவளோட தொப்புள சுத்தி முத்தம் கொடுத்து முடிச்சுட்டு கடைசியா தொப்புள் குழில உதட்ட விட்டு நக்குறான் கடைசியா வெளிய வந்து தொப்புள் கீழ ஒரு கடி கடிக்கிறான்.



அந்த முத்தத்துக்கு அவந்திகா “ஹா…ஹா…”ன்னு முனங்குறா, கடைசில அவன் தொப்புள் கீழே மெதுவா கடிக்கும்போது, அவந்திகா உடம்பு முழுக்க பின்னாடி தள்ளி, அவன் முடியை பிடிச்சுக்கிட்டு, “ம்ம்ம்ம்ம்… ஹா…”ன்னு கத்தி விக்ரம தள்ளி விட்டுறா.