மச்சக்காரன் by asal

[johnypowas]

மச்சக்காரன் - பகுதி - 27

விதியை நொந்தபடி...பிரிந்தோம்.... பின் எல்லோரும் கிளம்பினோம்.... பத்மினிதான் அதிகம் முனகினாள்...

“உடம்பெல்லாம் வலிக்குதும்மா!.... இந்த அண்ணன் ரொம்பவும் காயம் பண்ணி வச்சுட்டாரும்மா....” புகார் வாசித்தாள்...

“சரி..சரி வாடி.... புலம்பாதே....எல்லாம் சரியாப்போயிடும்....” 

“நாளைக்கு எனக்கும் அண்ணனுக்கும் கல்யாணம் இல்லையா?....” பத்மினி ஏக்கமாய் கேட்டாள்...

“பாக்கலாம்டி.... அங்கே இருந்து எப்போது திரும்புகிறோமோ... அதைப்பொறுத்து எல்லாவற்றையும் முடிவு செஞ்சுக்கலாம்....”

“ஆமாம்மா... சீக்கிரம் திரும்பிடனும்......வந்த உடனேயே அண்ணனை உண்டு இல்லைன்னு செய்துடனும்.” பத்மினி பரபரத்தாள்...

ஒருவழியாய் கிளம்பினோம்.... வர்ஷினியின் ஊருக்கு கடைசி பஸ்சை பிடித்து விட்டோம்... ஆனால் பஸ்சில் ஆட்களே இல்லை... நான் இருவரையும் குறும்பாக பார்த்தேன்....

“அம்மா!... அண்ணன் பார்க்கிற பார்வையே சரியில்லை... நம்ம ரெண்டு பேரையும் பஸ்சிலே வச்சே ஒரு வழி பண்ணப்போறார்னு நினைக்கிறேன்....” பத்மினி உஷாராய் எச்சரித்தாள்...

“புலம்பாத வாடி.... அவர் சும்மா இருந்தாக்கூட... நீ அவரை உசுப்பேத்தி விட்டுடுவே போலிருக்கு..” ஆன்ட்டி பத்மினியை கண்டித்தாள்...

“அய்யோ... அம்மா!... நான் ஒன்னும் உசுப்பேத்தலை.... அண்ணனுக்கு ஏற்கனவே டெம்பராய்த்தான் இருக்கும் போலிருக்கு...ஜிப்பை கிழிச்சிட்டு வந்தாலும் வந்துடும்....” என் பேன்ட்டின் கூடாரத்தை பத்மினி கேலி செய்தாள்...

“பாத்துக்கலாம் வாடி....” ஆன்ட்டி பத்மினியை அடக்கியபடி பஸ்சில் ஏறினாள்...

முதலில் ஆன்ட்டி ஏறினார்கள்.. பின்னாடி பத்மினி ஏறினாள்... அவளை உரசியபடி நானும் ஏறி.... அவளின் பின்புறத்தில் “நறுக்”கென கிள்ளினேன்...

“ஆ...” பத்மினி குண்டியை தேய்த்துக்கொண்டாள்..

“என்னடி...” ஆன்ட்டி திரும்பினாள்....

“பாரும்மா இந்த அண்ணனை!... என்னை நறுக்குன்னு கிள்ளி வைக்குது...” மறுபடியும் குண்டியை தேய்த்துக் கொண்டாள்..

ஆன்ட்டி சிரிப்பை மறைத்தவாறு முகத்தை திருப்பிக்கொண்டாள்...”சும்மா கத்தாத வாடி..”

நான் மீண்டும் இன்னொரு குண்டியிலும் கிள்ளினேன்...பத்மினி மீண்டும் அலறினாள்...
“இப்போ என்னடி?...”
“அடுத்ததிலும் கிள்ளிட்டார்ம்மா....” 

“அப்போ சரி!.... ரெண்டுலேயும் கிள்ளிட்டா கணக்கு சரியாப்போச்சு... “ ஆன்ட்டி திரும்பாமலேயே பஸ்சை நோட்டமிட்டாள்...

“ரெண்டு சீட் தள்ளி உட்கார்ந்துக்கலாம்ங்க ஆன்ட்டி!...” நான் சொன்னதை ஏற்றுக்கொண்டாள்...

பத்மினிதான் சீண்டினாள்..”உன் புருஷன் சொன்னாப் போதுமே!.. மறுபேச்சு கிடையாது... என்னை பிடிச்சு நறுக், நறுக்குன்னு கிள்ளி வைக்கிறார்... அதை கேளும்மான்னு சொன்னா அதை கேட்கறது கிடையாது... உட்கார்னு சொன்னா உடனேயே சரிங்கிறது...” 

“புருஷன் பேச்சை கேட்கறதுதான்டி பொண்டாட்டிக்கு அழகு!...” ஆன்ட்டி சிரித்தாள்..

“ஆமாமாம்... நல்ல புருஷன் நல்ல பொண்டாட்டி!...”” பத்மினி பழிப்பு காட்டினாள்...

“ஏண்டி எங்களுக்குகென்னடி குறைச்சல்?...என் புருஷன் வீரத்தைத்தான் நேத்து புல்லா பார்த்தயில்லே?..” ஆன்ட்டி கிண்டலடித்தாள்...

“பார்த்தேன்...பார்த்தேன்... பார்த்தது மட்டுமில்லே... அனுபவிச்சு உடம்பு புண்ணாகி கிடக்கறேன்.... இரும்மா நான் ஜன்னலோரம் உட்கார்ந்துக்கறேன்...” பத்மினி முந்திப் போய் ஜன்னலோரம் அமர்ந்து கொண்டாள்....

“அண்ணா!.. நீங்க நடுவிலே உட்கார்ந்துக்கங்க.. அப்போதுதான் ஜாலியா இருக்கும்...” பத்மினியே ஐடியா தந்தாள்...

“யாராவது பார்த்தால் என்மேல் பொறாமை படப்போறங்கடி!.. “ 

“எதுக்கண்ணா?”

“சூப்பர் குட்டிக ரெண்டுபேரை தள்ளிட்டு வந்துட்டான்னுதான்.....பார்த்தவனெல்லாம் வயிறெரிஞ்சு சாபம் தரப்போறான்....”

“குட்டிகளை நீங்க தள்ளிட்டு வந்தீங்களா?.. இல்லை குட்டிக உங்களை இழுத்துட்டு வந்துட்டாளுகளா?..” பத்மினி “க்ளுக்” கென மதுரமாய் சிரித்தாள்...

“இப்படி சிரிச்சுட்டே இருந்தா... அப்புறம் பஸ்சுன்னு கூட பார்க்கமாட்டேன்..... எடுத்து சொருகிடுவேன்..” நான் பத்மினியை மிரட்டினேன்...

“பாரும்மா!.. இந்த அண்ணனை.. நான் சிரிச்சா இந்த அண்ணனுக்கு என்ன?... சொருகிடுவேன்னு மிரட்றார்.. எங்கே சொருகறேன்னு சொன்னாத்தானே நான் காட்றதுக்கு வசதியாய் இருக்கும்?..