Incest மழைக்காலம்(அம்மா மற்றும் அக்காவுடன் மழையில் நனைந்த கதை)

[Eesan21A]

9.

தரை வழுக்கியபோது தான் அகிலாவின் உடலும் மனமும் இணைந்து சமநிலை அடைந்தது. கீழே விழாமல் இருக்க இரும்பு படியின் கைப்பிடியை பிடித்தவள், கீழே வரும் தன் தம்பியும் வழுக்கி விடப்போகிறான் என்று மேலே அவனை பார்த்தாள். அவனை காணவில்லை.

உள்ளே நுழையும் போது பவியின் குரல் அகிலாவை நிறுத்தியது.

"அக்கா உள்ள போகாத" என்று பவி கூறியதும் அகிலா அவனை பார்த்தாள். மேலே நின்று படி அவளை நோக்கிக் கொண்டிருந்தான்.

"ஏன்"

"தெரியல அம்மா தான் சொன்னுச்சு"

"என்னான்னு"

"நான் வந்து கூப்டற வரைக்கும் நீயும் அக்காவும் கீழ வரக்கூடாதுன்னு சொல்லுச்சு" என்று தம்பி கூறியதை கேட்டதும் பொருள் அற்ற பேச்சாக தோன்ற அகிலா அவனை செவிமடுக்காமல் உள்ளே சென்றாள்.

கீழே ஹாலுக்கு வந்தவள் தந்தையின் அறைக்கதவு மூடப்பட்டிருந்ததை பார்த்தாள். தாயும் தந்தையும் வெளியே எங்கேயும் காணவில்லை என்பதை உணர்ந்தாள்.

தம்பி கூறியதற்கான அர்த்தம் புரிந்தது. மீண்டும் மேலே வந்தாள். பவித்ரன் எதிரே வந்தான்.

"சொன்னேன்ல, அம்மா திரும்ப மேல அனுப்பி விட்டுச்சா" என்று ஆர்வமாக கேட்டான். அவனுக்கு அவன் அக்காவுடன் தனித்து இருக்க வேண்டும் என்ற ஆர்வம் அதிகம் இருந்தது.

அகிலா எதுவும் பேசாமல் கைப்பிடி சுவரில் சாய்ந்தாள். மேல் மாடியை பார்த்தாள். மீண்டும் போகலாமா என்று இரும்பு படியை பார்த்தாள். பின் பார்வையை திருப்பி தம்பியை பார்த்தாள்.

பவித்ரன் ஆர்வமுடன் அக்காவை பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். அவள் பார்வையின் வெளிச்சம் மேல்மாடி மீதும் இரும்பு படி மீதும் மீண்டும் விழுந்ததும் குதூகலம் ஆனான்.

அவன் முகம் அவன் உள்ளத்தை அப்பட்டமாக பிரதிபலிக்க அதை கண்ட அகிலா அந்த முடிவை கைவிட்டு அங்கேயே நின்றாள்.

தம்பியின் பார்வை தன் முலைகளை கசக்கி பிழிந்து சாறு எடுத்து கொண்டிருப்பதை கண்ட அகிலா அடர்ந்த  கூந்தலை இரண்டு கற்றைகளாக பிரித்து இரண்டு தனைகளையும் மறைத்துக் கொண்டாள்.

பவித்ரனின் முகம் சுருங்கியது. வேறு பக்கம் திரும்பிக் கொண்டான். அகிலாவிற்கு உள்ளுக்குள் சிரிப்பு வந்தது.

அகிலா மீண்டும் சிந்தனைகளுக்குள் விழுந்தாள். மேல் மாடியில் நடந்தது எல்லாம் அவள் மன கண் முன் மீண்டும் நிகழந்தது. தான் உணர்ச்சி மிகுதியில் செய்தது எல்லாம் இப்போது அவளுக்கு நெருடலை கொடுத்தது. ஆனாலும் அவளுக்கு அங்கே நடந்தவையெல்லாம் பிடித்திருந்தது.

பவியின் ஏக்கம் கொண்ட பார்வை அவளை கவர்ந்து இழுத்தது உண்மை என்பதை அவள் மனதிற்கு முன் ஒப்புக்கொண்டாள்.

மற்ற ஆடவர்களின் பார்வை அவளுக்கு ஒரு விளையாட்டாகவும் பொழுதுபோக்காவும் தான் இருந்து இருக்கிறது. ஆனால் இன்று தம்பியுடன் நடந்தது எல்லாம் அவள் எதிர்பாராதது. அவனின் ஏக்கப் பார்வை அவளை நிலைகுலைய செய்தது. காமம் கொள்ள வைத்தது. அதையும் ஒப்புக்கொண்டாள்.

ஆனால் அவள் மனதில் இருந்த கேள்வி... 'பவித்ரனை கண்டு ஏன் காமம் கொண்டோம்?' என்பது தான்.

அதற்கு பல விடைகளை கண்டுபிடிக்க முயன்றாள். முடிவில் எந்த முடிவும் கிடைக்காமல் வருந்தினாள். தான் உடல் காமத்தீயில் தகிப்பதை உணர்ந்தாள். தான் ஒரு ஆண் உடலுக்கு ஏங்குவதையும் புணர்ந்து புது உலகம் காண்பதற்கு துடிப்பதையும் உணர்ந்தாள். தான் ஏன் இதுநாள்வரை கன்னியாகவே வாழ்கிறேன் என்று தனக்குள் கேட்டாள். ஆண் மேல் தனக்கு இருக்கும் அதிகபடியான பயம் ஏன் என்று கேட்டாள். பல அழகான வாலிபர்கள் தன்னை சுற்றி வந்த போதும் ஏன் எவருக்கும் அனுமதி தராமல் இருந்தேன். ஆனால் இன்று தன் உடன்பிறந்தோன் மீது ஏன் காமம் கொண்டேன் என்று தனக்குள் கேள்வி கேட்டாள்.

அதற்கு பதிலாக தன் பள்ளி தோழி சுஜி வந்தாள். உயிர் தோழி சுஜிதா. பத்தாம் வகுப்பு வரை ஒன்றாக படித்தவர்கள். அதற்கு மேல் இருவரும் ஒன்றாக படிப்பக்காமல் போனதற்கு அவள் உயிருடன் இல்லாமல் போனதே காரணம்.

சுஜிதா ஒரு வாலிபனை காதலித்தாள். சினமாப்பட  கதாநாயகன் போல் அவள் முன் பல வித்தைகளை காட்டி கவர்ந்திழுத்தான். நல்ல அழகன். அப்போதெல்லாம் அகிலாவிற்கும் தன் தோழியின் மீது பொறாமை உண்டு. அவள் காதல் மீது தான் அவளுக்கு அதிக பொறாமை. சுஜிதா தினம்தினம் தன் காதலில் நடக்கும் நிகழ்வுகளை எல்லாம் அகிலாவிடம் கூறுவாள்.

அதை கேட்கும்போதொல்லாம் அகிலாவின் உடல் சிலிர்க்கும். தன்னை காதல் செய்ய போகிறவன் எங்கே இருப்பான் என்று தேடத்துவங்கினாள்.

ஆனால் விதி அங்கே வேறு ஒரு விளையாட்டை விளையாடிக் கொண்டிருந்தது.

ஒருநாள் பள்ளி திடீரென பரபரப்பு ஆனாது. சுஜிதாவின் ஆபாச காணொளி காட்சிகள் வெளியாகி இருப்பதாக தகவல் வந்தது. உண்மையும் கூட. வகுப்பு ஆசிரியை சுஜிதாவை கூப்பிட்டு விசாரித்தார். அடுத்த நாள் தாயையும் தந்தையையும் கூட்டி வரச்சொன்னார்கள் பள்ளியிலிருந்து. 

பெற்றோர்களை நினைத்தது சுஜிதா பயந்துபோனாள்.

பள்ளியை விட்டு வெளியே வந்த பின் தான் அது ஊர் முழுவதும் பரவியிருந்தது என்று தெரிந்தது.

சுஜிதா மருண்டாள். 

அவளை சமாதானம் செய்து வீட்டிற்கு அழைத்துச் சென்றாள் அகிலா.

வீட்டிற்கும் விசயம் வந்திருந்தது. தாயும் தந்தையும் அமைதியாக அமர்ந்திருந்தனர். அவளின் அண்ணன் வீட்டின் முன் அறை தரையில் குப்புற படுத்து அழுது கொண்டிருந்தான்.

சுஜிதாவை வீட்டில் விட்டு விட்டு தன் வீட்டிற்குள் நுழைந்ததும் தேவி அவளிடம் கேட்டாள். அதன் வீரியம் புரிந்தது. சுஜிதாவின் காதலன் ஒரு ஏமாற்றுக்காரன் என்பதும் விளங்கியது. அவளை மயக்கி அவளுடன் உறவு கொண்டு அதை படமாக்கி அதை வெளியே கசியவிட்டுருந்தான். காதல் மேல் வெறுப்பு பிறந்தது.

வீட்டிற்கு வந்த அரை மணி நேரத்தில் சுஜிதா தூக்கிட்டு தற்கொலை செய்து கொண்டாள். அடுத்த நாள் மகளின் உடலை வாங்க மருத்தவமனைக்கு சென்ற தந்தை பேருந்தின் சக்கரத்தில் தலை கொடுத்து பலியானார். சுஜிதாவின் தாய் நான்காம் நாள் தூக்கிட்டுக்கொண்டாள். அவள் அண்ணன் மட்டுமே இரண்டு மாதம் தாக்கு பிடித்தான். அவனும் ஒரு நாள் விஷம் குடித்து இறந்தான்.

அதன் காரணம் கொண்டு  ஆண்கள் மேல் வெறுப்புக் கொண்டாள் அகிலா.

அப்போதே  தன்னை சுற்றி ஒரு வேலியை அமைத்து கொண்டாள். இதுவரை எந்த ஆண்களையும் அவள் நினைத்தது இல்லை. அவர்களை நம்பவும் செய்தது இல்லை. ஆனால் தன் அழகை கண்டு தன்னை மொய்க்கும் ஆண்கள் கூட்டத்திலிருந்து தன்னை காத்துக்கொள்ள அவர்களில் சில ஆண்களை கேடயமாக வைத்துக் கொண்டாள்.

ஆண்கள் மேல் உள்ள வெறுப்பு தான் தனக்கு காம உலகம் என்ற ஒன்று உருவாகாமல் போனதற்கு காரணம் என்று நினைத்தாள்.

ஆனால் தம்பியை கண்டு ஏன் காமம் கொள்கிறேன். இதற்கு முன்பு சுய இன்பம் கொள்ள அவளுக்கென்று ஒரு ராஜகுமாரன் கற்பனையில் இருந்தான். ஆனால் கடந்த சில மாதங்களாக அந்த இடங்களை தன் தம்பியே ஆட்கொண்டு வந்தான்.

பதின்ம வயதில் இரவுக் கனவுகளில் அப்பாவும் அவளை தழுவுவார். அப்போதெல்லாம் அந்த கனவுகள் அவளை இம்சிக்கும். நாளடைவில் அது வருவது நின்று போனது. இப்போது கடந்த ஒரு வருடமாக அந்த கனவில் தந்தையின் இடத்தை தம்பி எடுத்துக்கொண்டு தன்னை புணர்கிறான். அது அவளுக்கு சுகத்தை கொடுத்து. அந்த மாற்றம் ஏன் என்று தெரியவில்லை.

அவன் வளர்ச்சி அகிலாவிற்கு ஒரு ஈர்ப்பை கொடுத்திருந்தது. அவனை ரசித்தாள். அக்கா என்ற எல்லையில் காமம் இன்றி தான் தம்பியின் பருவ மாற்றத்தை பார்த்தாள்.

ஆனால் உள்ளம் வேறு விதமாக செயல்புரிந்தது. அவளின் அந்த நேரத்தில் ஆழ் மனதில் பவியின் தாக்கம் தெரிந்தது. அவள் பதிம வயதில் கனவில் இம்சித்த தந்தையை நிஜத்தில் சுய இன்பம் கொள்ளும் போது ஒரு போதும் நினைத்தது இல்லை. பவித்ரனோ எப்போதும் அங்கே இருந்தான். அவளுக்கு குற்றவுணர்வு தோன்றும்.

எல்லாம் மாறியது. அந்த இரவு மாற்றியது. தம்பியுடன் தாய் அன்று செய்த செயல் அவளை உலுக்கியது. அதன் பின் தன் நினைவுகளுக்குள் பயம் இன்றி தம்பியை அனுமதித்தாள். இரண்டு முறை வெளிப்படையாக அவனை நினைத்து சுய இன்பம் செய்தாள்.

மன சுழற்சியில் இருந்து விடுபட்டவள் பவித்ரனை நோக்கினாள். அவன் தலை இன்னும் வலது புறம் திரும்பியே இருந்தது. அவன் செய்கை அவளுக்கு அனிச்சையான புன்னகையை வர வைத்தது.

"பவி..." அகிலா அழைத்தாள்.

அவன் திரும்பவில்லை.

"பவிவி....." திரும்பவும் அழைத்தாள். தலையை திருப்பினான்.

 "இங்க வா" என்று அழைத்தாள். அவன் நகரவில்லை.

இரண்டு அடி அவன் பக்கம் நகர்ந்தாள் அகிலா. அவன் இரண்டு எட்டில் அவள் அருகே வந்து நின்றான்.

"தலைய குனி" என்றாள்.

அவள் முகம் அருகே குனிந்து நின்றான்.

"அம்மா உன்கிட்ட என்ன சொன்னுச்சு" என்று கேட்டாள்.

"உன்கிட்ட என்ன சொன்னுது" இவன் பதில் கேள்வி கேட்டான்.

"ப்ச்ச்... நான் அம்மாவ பாக்கல" என்றாள்.

அவள் பதிலை கேட்டு ஆச்சரியமானான். "அப்போ அம்மா எங்க?" என்று அக்காவிடம் கேட்டான்.

"அம்மாவும் அப்பாவும் ஒன்னா ரூம்ல இருக்காங்க" என்று ஒரு சிறு சிரிப்புடன் கூறினாள்.

அம்மா கூறியதன் அர்த்தம் என்ன வென்று அப்போது தான் பவிக்கு புரிந்தது. சங்கடத்தின் நெளிந்து இரண்டு கரங்களையும் கொண்டு தன் கேசத்தை கலைத்துக் கொண்டான். பின் அதை சீர்படுத்தினான்.

"அம்மாவையும் அப்பாவையும் பாத்தியா என்ன வேல பண்றாங்கன்னு" என்று அவர்கள் மேல் குற்றம் சாட்டினாள்.

"அதுல என்ன தப்பு, அது அவங்க லைப். நாம இன்டர்ஃபியர் பண்ண முடியாதுல்ல" என்றான்.

தம்பியின் முதிர்வு பேச்சு அவளை ஈர்த்தது. "நாம வளந்துட்டோம்... முன்ன மாதிரி சின்ன பசங்க கிடையாதுல்ல நாம" என்றாள்.

"கரெக்ட்தான். ஆனா அவங்களுக்குன்னு ஒரு ஸ்பேஸ் வேணும். நாம தான் அத புரிஞ்சி நடந்துக்கனும். நாம வளந்துட்டோம்ங்கறதுக்கா அவங்க தேவைய தடுக்க நாம யாரு" என்றான்.

"ம்ம்... மெச்சூர்டா பேசுற. பெரிய பையனா மாறிட்டு வர" என்றாள்.

"நான் எப்பையோ பெரிய பையனா மாறிட்டேன்" என்றான்.

"ஆமா… ஆமா... பாத்தாலே தெரியுது" என்றாள். அதில் மெல்லிய கேலி ஓடியது.

"அக்கா நான் காலஜ் போறேன்" என்றான்.

"ஆமாடா பவி நானும் அத தான் சொல்றேன். நீ பெரிய பையனா மாறிட்ட" என்றாள்.

இருவரும் ஒருவருக்கொருவர் பார்த்துக் கொண்டனர். சட்டென்று இருவருக்குள்ளும் ஒரு புன்னகை ஒன்றாக பூத்தது.

இருவரும் நீண்ட நேரம் பேசிக்கொண்டிருந்தனர். அவர்களின் பேச்சு பல விடயங்களை தொட்டு சென்றது. பேச்சின் முடிவில் அகிலா பவியின் இடுப்பை வளைத்து பிடித்திருக்க பவி தன் இடது கையை அக்காவின் தோள் மேல் போட்டு அணைத்துக் கொண்டு நின்றிருந்தான்.
  
அதன் பின் நாட்களில் இருவருக்குள்ளும் நெருக்கம் அதிகமாகியது. அதிகபடியான நேரத்தை ஒன்றாக செலவிட்டனர்.

புயல் ஓய்ந்த அடுத்த நாள் மதியம் தான் செல்பேசிக்கான தொடர்பு கிடைத்தது. அது கிடைத்த பின் வந்த தகவல்கள் எல்லாம் அதிர்ச்சியாக இருந்தது.

தேவியின் அப்பா மற்றும் தம்பியின் வீடுகள் வெள்ளத்தில் மூழ்கின. அதே போல் சேகரனின் மூன்று சகோதரர்களின் வீடும் வெள்ளத்தில் மூழ்கியது. அவர்கள் அனைவரின் வீடும் நகரத்தின் மையப் பகுதியை சுற்றி இருந்தது. அவர்கள் எல்லம் தனசேகரனின் வீட்டிற்கு தஞ்சம் கேட்டு வந்தனர்.
வந்தவர்கள் மீண்டு செல்ல பன்னிரண்டு நாட்களுக்கு மேல் ஆனாது. அதிகபட்சமாக தேவியின் அப்பா அம்மா பன்னிரண்டு நாட்கள் தங்கினர்.

அந்த பன்னிரண்டு நாட்களில் அகிலா பவியின் நெருக்கம் அதிகமானது. இருவருக்கும் இடையே புரிதல் அதிகமானது. காமம் அதிகரித்தது. ஆனால் அதை தீர்த்துக்கொள்ள தக்க சமயம் கிடைக்காமல் போனது.

இருவரும் ஒருவரை ஒருவர் உரசியபடியே எப்போதும் திரிந்தனர். அக்கா தம்பிக்குள் இருந்த நெருக்கம் யார் கண்களையும் உறுத்தவில்லை. யாரின் கவனத்தையும் பெறவில்லை. ஆனால் ஒரே ஒருவரை தவிர. அது லட்சுமிதேவி.

தாய்க்கு தன் பிள்ளைகளின் நடவடிக்கைகள் கண்களை உறுத்த ஆரம்பித்தது. அவர்கள் மேல் எப்போதும் தனது கவனத்தை வைத்திருந்தாள்.

மேகம் கருத்திருந்தது. ஜன்னல் வழியே மேகத்தை பார்த்த பவித்ரனின் முகத்தில் அனிச்சையான புன்னகை பிறந்தது. மீண்டும் மழை பெய்தால் நன்றாக இருக்கும் என்று தோன்றியது.

விடுமுறை கிடைக்கும். சென்ற மழை விடுமுறையில் அம்மா மட்டும் இருந்தாள், இப்போது அக்காவும் இருக்கிறாள் என்று நினைத்துக்கொண்டான்.

கல்லூரி முடிந்தற்கான ஒலி கேட்டது. புத்தகத்தை தன் பையில் தினித்துவிட்டு அதை எடுத்துக் கொண்டு கிளம்பினான். வகுப்பின் வாசல் கதவு அருகே விஷால் அவனை மறித்து நின்றான்.

"வா மச்சான் போலாம்" என்றான் பவி.

"எங்கடா கூப்படற" என்றான் விஷால்.

"வீட்டுக்கு போலாம்"

"இது ரொம்ப ஓவர் டா மச்சான்"

"எதுடா"

"முன்ன மாதிரி நீ இல்ல மச்சான்"

"ஏன்டா"

"எப்பையும் கேன்டீன் போய்டுதானா பஸ்ஸுக்கு போவோம். எப்பையாவது முன்னாடியே பஸ்ஸுக்கு போய்ருக்கமா. இப்பலாம் நீ ரொம்ப மாறிட்டடா"

"டேய் மழ வர மாதிரி இருக்கு வா பஸ்ஸுக்கே போவோம்" என்று விஷாலின் சட்டையை பிடித்து இழுத்தான்.

இருவரும் அங்கிருந்து நகர்ந்த போது வேறுத் துறையை சேர்ந்த மாணவி ஒருத்தி பவித்ரனை பார்த்து முறைத்தபடியே சென்றாள். அதை கண்ட விஷால் பவித்ரனை பார்த்து "என்ன ஒடஞ்சு போய்டுச்சா" என்றான்.

"ஆமா"

"போன வாரம் தான வந்து ப்ரப்போஸ் பண்ணுனா"

"ம்ச்ச்... ஆமா...  இந்த வாரம் பிரேக்கப் ஆய்டுச்சு அதுக்கென்ன"

"அதுக்கென்னவா.... டிரீட்டுக்குடு.... வா... கேன்டீன் போலாம்" என்று அவன் கையை பிடித்து இழுத்துக் கொண்டு சென்றான் விஷால்.

உணவகத்தில் இருந்த பலகாரங்களில் இருந்த அத்தனை வகைகளிலும் ஒவ்வொன்றை எடுத்துக் கொண்டான் விஷால். அத்துடன் குளிர்பானம் ஒன்றையும் வாங்கி கொண்டான்.

பவித்ரன் குளிர்பான பாட்டில் ஒன்றை கையில் பிடித்தபடி அவன் எதிரில் அமர்ந்திருந்தான்.

"என்னாச்சு மச்சான் ஏன் பிரேக்கப்பு"

"பிரேக்கப் ஆய்டுச்சுல காரணம் தெரிஞ்சி என்ன பண்ண போற"

"சொல்லுடா"

"சொல்ல முடியாது"

"மயிரே மூடிட்டு சொல்லுடா"

"டெய்லி நைட் அவ கூட நான் ச்சேட் பண்ணனுமாம்"

"இது நார்மல் தான"

"ஆனா எனக்கு டைம் இல்லையே"

"இது ரொம்ப ஓவர்டா” என்றான் விஷால்.

"எங்க அப்பா என்ன வெளுத்து விட்ருவாறு. நான் படிப்புல கவனம் செலுத்தனும்" என்ற பவியை பார்த்து விஷால் முறைத்தான்.

விஷாலை பார்த்து நமுட்டு சிரிப்பு சிரித்தான் பவி.

"மச்சான் நான் கேட்டா கோச்சிக்க மாட்டியே" என்று கேட்டான் விஷால்.

"என்ன"

"ஒன் ஆள வேனா நான் கரெக்ட் பண்ணிக்கட்டுமா"

"ஒன் மூஞ்ச பேத்துடுவேன் பரவால்லையா"

"சரி விடு டென்ஸன் ஆகாத. சூப்பர் பிகரு வீணா போகக்கூடாதுன்னு பார்த்தேன். இங்க பாரு காலேஜ் பொண்ணு ஒன்னு ஸ்டிரிப்பிங் வீடியோ வந்துருக்கு. பொண்ணு உடம்ப பாக்க தாறுமாற இருக்கு" என்று கூறி தன் செல்பேசியை வெளியே எடுத்தான் விஷால்.

"ப்ச்ச்.. வேணாம்... பாக்குற மூடு இல்ல" என்றான் பவித்ரன்.

பவித்ரனையே உற்றுப் பார்த்தான் விஷால்.

"ஏன்டா அப்படி பாக்குற"

"வரவர ஒன் தோரனையே வேற மாதிரி இருக்கு மச்சான்"

"எப்படி இருக்கு"

"பெரிய பசங்க மாதிரி" என்று விஷால் கூற பவித்ரன் முறைத்தான்.

"ஆமா மச்சான், ஆண்டிங்கள போட்ட சின்ன பசங்க எல்லாம் பெரிய பசங்க மாதிரி நடந்துப்பாங்களாம்" என்று விஷால் கூறியதும் பவித்ரன் திடுக்கிட்டான்.

"சொல்லு சொல்லு சொல்லு யாரு அந்த ஆண்டி" என்று பரப்பானான் விஷால்.

"டேய் யாருடா ஒனக்கு இந்த மாதிரிலாம் சொல்றா"

"எங்க அண்ணனோட ப்ரெண்ட் சொன்னான். அத விடு நான் பர்ஸ்ட் சொன்னதும் நீ ஷாக் ஆனா, அப்போது அது நடந்திருக்கு, சொல்லு சொல்லு சொல்லு.... நீ சொல்லாம விட மாட்டேன்"

"டேய் கொஞ்சம் நேரம் சும்மா இருடா" என்று முழு குளிர்பானத்தையும் ஒரே வீச்சில் குடித்தான் பவித்ரன்.

“ஜெர்க் ஆவர பாத்தியா... சொல்லு சொல்லு யாரு அந்த ஆண்டி எப்ப அவள போட்ட எத்தன தடவ போட்ட..." என்று விஷால் பவித்ரனை கேட்டான்.

பவித்ரனோ பேய் அறைந்தார் போல் பயந்து போய் எழுந்து நின்றான். பவித்ரனின் பார்வை தன் தலைக்குமேல் வேறு எங்கேயோ பார்த்தபடி நின்றிருக்க விஷால் பவித்ரன் பார்த்த திசையில் பார்க்க பயத்தில் அவன் உயிர் உடலை விட்டு வெளியே ஓடியது.

விஷால் ஆண்டியை பற்றி கேட்ட சரியான சமயத்தில் ரோகிணி மேடம் அவன் பின்னால் வந்து நின்றாள்.

தன்னை பார்த்ததும் எழுந்து ஓட முற்பட்ட விஷாலின் தலை முடியை கொத்தாக பிடித்தாள் ரோகிணி.

"பஸ்ஸு அங்க வெய்ட் பண்ணிட்டு இருக்கு ரெண்டு பேருக்கும் இங்க என்னடா பேச்சு வேண்டிக்கிடக்கு" என்று கேட்டுக்கொண்டே விஷாலின் தலை முடியை பிடித்து மாவு ஆட்டுவது போல் ஆட்டினாள் ரோகிணி.

எதிரே நின்ற பவித்ரனை தன் அருகே அழைத்தாள் ரோகிணி.

எதுவும் பேசாமல் அமைதியாக அவள் அருகே சென்று அவள் கண்களை பார்த்தான்.

பவித்ரனின் கண்களை ஊடுவி பார்த்த ரோகிணி பளீர் என்று ஒரு அறையை அவன் கன்னத்தில் விட்டு "பெரிய ஹீரோன்னு நினைப்பு, பஸ் அங்க வெய்ட் பண்ணிட்டு இருக்கு போ நாயே" என்றாள்.

பின் விஷாலை இழுத்துக் கொண்டு பஸ்ஸை நோக்கி நடந்தாள்.

"சாருக்கு ஆண்டிய போடுற அளவுக்கு வயசுக்கு வந்துடீங்க" என்று ரோகிணி மேடம் கேட்டதும் "சித்தி சித்தி அது நான் இல்ல சித்தி அவன் தான்" தன் சொந்த சித்தியாகிய ரோகிணி மேடத்திடம் மன்றாடினான்.

"வீட்டுக்கு வா. எலும்ப எண்றேன்"

"எத்தன தடவ சித்தி எலும்ப எண்ணுவ போன தடவ எண்ணுபோதே ரெண்டு எலும்ப காணம்" என்று கூற ரோகிணி முறைத்தாள்.

பஸ்ஸின் அருகே வந்த விஷால் "சித்தி எதா இருந்தாலும் நீயே என்ன அடிச்சி டீல் பண்ணிக்க பேமிலி மீடிங் மட்டும் வேணாம் ப்ளீஸ்" என்றான்.

"டேய் மேல ஏறுடா"

"நீ சொன்னா தான் ஏறுவேன்"

"ஓகே டீல்"

"ம்ம்.. டீல்" என்று தன் அடர்ந்த கேசத்தை சரி செய்த படி பஸ்ஸில் ஏறி உள்ளே சென்ற விஷாலை பின் வந்து முதுகில் இரண்டு அடி வைத்தாள் ரோகிணி.

"ஏன்டா எரும மாடே சீட்டு இங்க இருக்கு பின்னாடி எங்க போற" என்றாள் ரோகிணி.

அவன் அடிவாங்கியதை பார்த்து பஸ்ஸில் இருந்த மாணவ மாணவிகளும் மற்ற விரிவுரையாளர்களும் சிரித்தனர்.

அதை கண்ட விஷால் "சித்தி ஒரு வருங்கால சைன்டிஸ்ட அதுவும் நோபல் பிரைஸ் வாங்க போற சைன்டிஸ்ட சும்மா சும்மா நீ அடிக்கற இந்த நண்டு சிண்டுங்கெல்லாம் பாத்து சிரிக்குதுங்க. இதுக்கு ஒரு நாள் காலம் பதில் சொல்லும்.." என்று அவன் கூறிக்கொண்டிருக்கும் போதே முன் சீட்டில் அமர்ந்திருந்த அவன் துறை சேர்ந்த விரிவுரையாளர் "டேய் சும்மா இருடா இதுக்கும் சேத்து அடி வாங்காத" என்று கூற பஸ்ஸில் இருக்கும் அனைவரும் சிரித்தனர்.

பஸ்ஸை விட்டு இறங்கியதும் அங்க நின்றிருந்த அக்காவை பார்த்து ஆச்சரியப்பட்டான் பவித்ரன். எதற்கு நிற்கிறாய் என்று அவன் கேட்க அப்பா அவனை அழைத்து வர சொன்னதாக கூறினாள். அலுவலகத்தில் இருந்து நேரத்தில் வந்து விட்டாயா என்று அவன் கேட்க அதற்கும் அப்பா வரச் சொன்னதாக கூறினாள். என்ன காரணம் என்று கேட்டதற்கு தெரியாது என்றாள். என்னவாக இருக்கும் என்று கேட்டதற்கும் தெரியாது யூகிக்க முடியவில்லை என்றாள்.

அக்காவையே பார்த்துக் கொண்டு நின்றிருந்தான் பவித்ரன். வெள்ளை நிற சுடிதாரில் இளம்சிவப்பு நிறமும் அடர் நீல நிறமும் கலந்து பூ உருவம் பதியபட்ட அழகிய சுடிதாரை அணிந்திருந்தாள். அது அவள் நிறத்திற்கு எடுப்பாக இருந்தது.

தன்னை பார்த்து ரசித்துக் கொண்டிருந்த தம்பியிடம் "போலாமா இல்ல இப்படியே நின்னு என்ன பாத்துட்டு இருக்க போறியா" என்றாள்.

அக்கா கூறியதை கேட்ட பவி சிரித்துக் கொண்டே போலாம் என்றான்.

தன் கையில் இருந்த தலை கவசத்தை  இருக்கையின் அடியில் வைத்துவிட்டு உள்ளே இருந்த துப்பட்டாவை எடுத்து அணிந்துகொண்டாள்.

அகிலாவை மிகவும் நெருக்கமாக ஒட்டி அமர்ந்தான் பவித்ரன்.

"டேய் பின்னாடி தான் இடம் இருக்கே தள்ளி ஒக்காருடா" என்றாள் அகிலா.

"முடியாது நான் இப்படி தான் ஒக்காருவேன்" என்றான்.

அவள் வாகனத்தை இயக்கினாள். பவித்ரன் அவளை கட்டிப்பிடித்து கொண்டான்.

அவள் வண்டியை நிறுத்தினாள். ஏன் என்றான். இவ்வாறு அணைத்துக் கொண்டால் தான் எவ்வாறு வண்டி ஓட்டுவது என்று கேட்டாள். சாலை மிகவும் மோசமாக இருக்கும் காரணத்தினால் பயத்தில் கட்டிப்பிடித்து கொண்டதாக கூறினான். வண்டியை மீண்டும் இயக்கினாள். அக்காவை அணைத்திருந்த கையை மேலே நகரத்தினான். அவள் மீண்டும் வண்டியை நிறுத்தினாள்.

"டேய் எதுக்குடா உன் கை மேல போகுது"

"அக்கா... வண்டி குலுங்கல்ல ஆட்டோமேடிக்கா கை மேல போய்டுச்சு" என்று தன் கையை மேலும் மேலே நகர்த்தி அவள் முலைகளுக்கு அடியில் நிறுத்தினான்.

"இப்போது எதுக்குடா மறுபடியும் மேல போச்சு" என்று அவள் கேட்க "ரோடு மோசமா இருக்குல்ல குலுங்கமாக இருக்க தாங்கி புடிச்சிக்கிட்டேன்" என்று மேலும் நகர்த்தி அக்காவின் முலைகளை தன் இடது கையில் தாங்கினான்.

"ராஸ்கல்... உன்ன வெச்சுக்கிட்டு...." என்று தன் கழுத்தில் இருந்த துப்பட்டவை எடுத்து தன் முலைகளுடன் சேர்த்து தம்பியின் கைகளையும் மறைத்தாள். ஜடையை எடுத்து இடது புறமாக முன்பக்கம் போட்டுக் கொண்டாள். மீண்டும் வண்டியை இயக்கினாள். பாதியில் நிறுத்தப்பட்ட அந்த கட்டிடம் வந்ததும் அதை தாண்டி வண்டியை மீண்டும் நிருத்தினாள்.

"இப்ப என்ன நான் தான் எதுவும் பண்ணலையே" என்றான் பவி.

"டேய் லூசு அர்ஜண்ட் போன் கால் ஒன்னு பண்ணனும்" என்று தன் செல்பேசியை எடுத்தாள்.

அதில் எந்த எண்ணிற்கு தொடர்புக்கொள்வது என்று தெரியாமல் திகைத்தாள். ஏனென்றால் அவளுக்கு அப்போது யாரையும் அழைக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை. அவளுக்கு தம்பியுடன் நேரத்தை செலவிட வேண்டும். அவனுடன் கொஞ்சி குழவ வேண்டும். அவனுடன் உடல் உரச வேண்டும். முத்தமிட வேண்டும். காமம் கொள்ள வேண்டும்.  அதற்காகத்தான் ஒவ்வொருமுறையும் வண்டிய நிறுத்தினாள். இறுதியாக ஒரு எண்ணை தேர்ந்தெடுத்து அதை தொடர்பு கொண்டாள்.

பவித்தரன் அகிலாவின் கழுத்தில் ஓடிய மெல்லிய தங்கச்சங்கலியை பார்த்தான். அக்காவின் கழுத்தில் முத்தமிட்டான். இரண்டவது முத்தம் மூன்றாவது முத்தம் நான்காவது முத்தம் என்று தொடர்ந்தது. பின் காதுமடலில் முத்தமிட்டு மெல்ல கடித்தான். கழுத்தில் வாய் வைத்து சப்பி கடித்தான். அகிலா பேசுவதற்கு திணறினாள். அவன் மேலும் முன்னேறினான். அணைப்பை விடுவித்து அக்காவின் முலைகளை பற்றினான். மென்மையாக பிசைந்தான். அகிலா மேலும் திணறினாள்.

அவள் உயிர் தோழியுடன் பேசமுடியாமல் திணற, எதிரே அவள் பதட்டமாகி என்னவென்று விசாரித்தாள். "டவர் சரியா கிடைக்கல தென்றல் நான் அப்புறம் பண்றேன்" என்று இணைப்பை துண்டித்தாள்.

தம்பி அவள் முலைகளின் மீதான அழுத்தத்தை அதிகரித்து இருந்தான். செல்பேசியை பையில் பத்திரப்படுத்தி வைத்து விட்டு வண்டியின் கைப்பிடி பகுதியை ஆதரவாக பிடித்துக் கொண்டாள்.

பவித்ரன் அவள் கழுத்தில் எண்ணிலடங்கா முத்தத்தை பதித்திருந்தான். அவள் சுகத்தில் துடித்தாள். தன் முலைகள் நசுங்க நசுங்க அங்கே உடல் வளைந்தது. அவளுக்கு சுகம் ஏறியது. மூச்சு வாங்கியது. முனகல் தொடங்கியது.

சட்டென்று அனைத்தையும் நிறுத்தினான் பவித்ரன். தலையை திருப்பி தம்பியை ஏறெடுத்து பார்த்தாள். அவள் காதருகே "அக்கா முன்னாடி அங்க ப்ளாட்ஃபார்ம் மேல கால வெச்சு பின்னாடி தள்ளி உக்காரு நான் வண்டிய தாங்கி புடிச்சிக்குறேன்" என்று பின் தள்ளி அமர்ந்தான்.

அவன் கூறியதை போலவே அவள் செய்தாள். அமர்வதற்கு வசதியாக இருந்தது. அவள் வலது முலையில் இருந்த கரத்தை எடுத்து அவள் முகத்தை திருப்பி அவள் உதட்டுகளுடன் தன் உதடுகளை நேர்த்தான் பவி. இரண்டு ஜோடி உதடுகளும் யுத்தம் புரிய தொடங்கியது.

அகிலா தன் இருக்கைகளையும் உயர்த்தி வலது கரத்தால் பவியின் பிடரி முடியையும் இடது கரத்தால் அவன் உச்சி முடியையும் தாங்களாக பிடித்துக்கொண்டாள்.

இப்போது பவித்ரன் அக்காவின் இதழ்களை சுவைத்தபடி அவள் முலைகளை உருட்டினான்.

இருவரும் நீண்ட நேரம் அதே நிலையில் நீடித்திருந்தனர். நேரம் ஆக ஆக இருவரின் கவனமும் முத்தத்தை ருசிப்பதில் தான் இருந்தது. பவியின் கைகள் வேலை செய்வதை நிறுத்தியது.

அகிலா முத்தத்தின் மூலம் உச்சம் தொடும் சமயத்தில் ஒலித்தது செல்பேசி. இருவரும் பிரிந்தனர். திரையில் அம்மாவின் பெயர் தெரிந்தது. சட்டென்று உடைகளை சரி செய்து கொண்டு வீட்டிற்கு பறந்தார்கள்.

-தொடரும்.