அம்மாக்களும் மகன்களும்.

[Kamamvendum1234]

அன்றைய தினம் காலைல நம்ம பசங்க வீட்டுல ஒரு பரபரப்புடன் இருக்கு ஏன்னா அதுதான் பசங்க காலேஜ் போற முதல் நாள்.


கௌதம் மகேஷ் சுனில் இம்ரான் ஜோசப் எல்லாரும் ஒன்னா கிளம்புறாங்க காலேஜ் பஸ்காக...

முதல் நாள்‌ காலேஜ் ஒரு எதிர்பார்ப்போட போறாங்க அவங்க கனவு அப்படி இருந்தது எதிர்காலம் பற்றி ஆனா அவங்க விதி அதை மாத்தி எழுத போகுதுனு அவங்களுக்கு தெரியாது அப்போ...

பஸ்ல ஏறுனுதும் நம்ம கௌதம் கடைசி சீட்ல போய் உட்கார அது எப்பயும் எல்லா காலேஜ் மாறி சீனியர் சீட்டு அது அங்கு இருந்த சீனியர் அவன முன்னாடி போய் உட்கார சொல்ல அவன் வேண்டாம்னு மத்த நாலு பேர் கூட நின்னுட்டே வந்தான்...

சுனில் மட்டும் ஏதோ ஒரு யோசனைலயே இருக்கான் இம்ரான்க்கு அவன் அக்கா தனக்கு பக்கத்திலயே உட்கார சொன்ன காலேஜ் பத்தில சொல்லிட்டே வந்தா... எந்த பிரபசர் எப்படி அப்படி காக்கா புடிக்கணும்னு...

ஒரு வழியா காலேஜ்‌ வந்ததும் நம்ம பசங்க கிளாஸ்க்கு போறாங்க...
அங்க அவங்களுக்கு கிடைச்சது கடைசி பெஞ்ச் தான்...

காலேஜ் ஃப்புல்லா பொண்ணுங்க தான் எல்லாமே அவ்ளோ அழகா இருக்காங்க...

முதல் நாள் கிளாஸ் ஸ்டார்ட் ஆக நம்ம பசங்க என்னதான் பாடத்த கவனிச்சாலும் அஞ்சு பேரும் முதல் பெஞ்ச் ல இருக்க சௌமியாவ கவனிக்காம விட்டது இல்லை இவங்களும் அவளும் ஒரு ஸ்கூல் ஆனா வேற வேற கிளாஸ்...

முதல் இரண்டு வகுப்பும் நல்ல படியாக முடிய நம்ம பசங்க வெளிய இன்டர்வெள் வராங்க நாலு பேரும் சுனில் என்ன ஆச்சு மச்சான் காலைல இருந்து ஒரு மாதிரி இருக்க என்ன ஆச்சு சொல்லுடானு கேக்றாங்க

சுனில்: அதெல்லாம் ஒண்ணும் இல்லடா எப்பயும் போலதான் அண்ணிக்கும் அம்மாக்கும் சண்டை அதான் அப்செட்டானு சொல்ல ஒரு இளம் பெண் கை குறுக்க வந்து கேன் ஜ ஜாயின் யுவர் கேங்க் னு வந்து கை கொடுக்குறா ...

நம்ம பசங்களும் அவள‌ தங்க கேங்க்ல ஜாயின் பண்ணிக்கிறாங்க...


ஹாய் நான் மைதிலினு சொல்லி இன்ரோ ஆகுறா இவர்களும் இன்றோ ஆகுங்க...

மைதிலி : நான் மதுரை ஸ்கூல் படிச்சது அங்கதான் கௌன்சிலிங் ல இந்த காலோஜ்தான் கிடைச்சது அதான் ஜாயின் பண்ணிட்டேன் சொல்லி தன்னோட புராணத்தை சொல்லி முடிக்க பெல் அடிக்க சரியா இருந்தது...

அப்படியே அந்த நாள் கழிய எல்லாரும் வீட்டுக்கு வந்த அன்றைய காலேஜ் கதை எல்லாம் சொல்ல கொஞ்ச நாள் இப்படியே கழிய...


மைதிலி இவங்களோட ரொம்ப க்ளோஸ் ஆகிட்டா எங்க போணாலும் வந்தாலும் இவன்க கூட்னு இப்படியே போய்ட்டு இருக்க இவங்க லைப்ல. ஒரு நாள் ஜோசப் ஏதோ ஒரு வெப்சைட் தேட போக அது இவனை ஒரு இன்செஸ்ட் வெப்சைட்குள்ள கூட்டி போச்சு அதுல இருக்க கதைகள் எல்லாம் படிக்க படிக்கக் இவனுக்கு மூடும் பயமும் சேர்ந்தே ஏறுது...

அப்போல இருந்து ஜோசப்க்கு சரியான ஜூரம் மறுநாள் அவன் காலேஜ் போகல ஆனா மனசு மறுபடியும் அந்த கதைகள் படிக்க தூண்டினாலும் ஒரு பக்கம் இப்படி கூடவா இருப்பாங்கன்னு ஒரு எண்ணம் ஆனா அவன் மனசு தான் ஜெயிச்சது மறுபடியும் அவன் அந்த வெப்சைட் ஓப்பன் பண்ணி கதை படிக்க ஆரம்பிக்குறான் அவ்ளோ ஜூரத்துலயும்...