Adultery இச்சை மனது..!!

[கல்லறை நண்பன்.]

கொஞ்சம் குறுகலான வீதி, ஒரு மளிகைக் கடைக்கு எதிர்ப் பக்கத்தில் இருந்தது. கார்த்திகாவின் வீடு. 

ஒற்றை மாடி வீடு.  வீட்டுக்கு முன்பாக காம்பவுண்டுச் சுவர் இருந்தது. பச்சை நிறத்தில் டிஸ்டம்பர் அடிக்கப் பட்டிருந்தது.

வினோத் அந்த வீட்டின் முன்பாக வண்டியை நிறுத்தி இறங்கி காம்புவண்டுச் சுவர் கேட்டைத் தள்ளி உள்ளே போய் காலிங் பெல்லை அழுத்தியபோது மணி பதினொன்று.

கதவு திறந்த கார்த்திகா அவனைப் பார்த்ததும் பளிச்சென சிரித்தாள்.

“வினோத்.. வாங்க”

அவன் வரப் போகிறான் என்று தெரிந்தோ என்னவோ நன்றாக மேக்கப் செய்திருந்தாள். மனதை ஈர்க்கும் படியாக செண்ட் போட்டிருந்தாள்.

“அம்மா புடவை குடுத்து விட்டாங்க”

“போன்ல சொன்னாங்க. உள்ள வாங்க”

ஷூவைக் கழற்றிவிட்டு சாக்ஸ் கால்களுடன் உள்ளே நடந்தான்.

கார்த்திகா ஒரு மாதிரியான பச்சை மிகுந்த நிறத்தில் கலவையான டாப்ஸ் போட்டிருந்தாள். கழுத்து விரிந்து தாராளமாக இறங்கியிருந்தது. கழுத்தில் தாலியுடன் சேர்த்து இரண்டு மூன்று விதமான தங்க நகைகள் அலங்கரித்தன. 

காதில் சற்று பெரியதாக தொங்கக் கூடிய ஜிமிக்கி கம்மல். கைகளில் தடிமனான கவரிங் வளையல்.

மார்பில் துப்பட்டா போட்டிருக்கலாம். ஆனால் இப்போது போடவில்லை. அவைகள் பொம்மென்று வீங்கி பெண்மையின் கவர்ச்சியை அபாரமாகக் காட்டியது.

வெள்ளை லெக்கின்ஸ். தூண்களைப் போன்ற அவளது கால்கள் அதில் வடிவாகவே தெரிந்தது. 

அவளுக்கு சின்னக் கூந்தல்தான். ஆனால் முதுகு அகலம். பருத்த புட்டங்கள். 

கிட்டத்தட்ட அவளும் தன் தாயைப் போலத்தான் இருந்தாள். 

நல்ல நிறம். அதேபோல  உயரம். குண்டு மூஞ்சி குண்டு மூக்கு, குண்டு குண்டு கன்னங்கள். தடித்த சிவந்த இதழ்கள். மார்புகள் மிக தாராளம்.  தொப்பை வயிறு. 

உடம்பு மொத்தமும் உருண்டை வடிவில்தான் இருந்தது. 

அவளுக்கு வயது இருபத்தி நான்கு. பதினெட்டு வயதிலேயே கல்யாணமாகிவிட்டது.  

அவளது கணவர் அவளுக்குப் பொருத்தமானவர் இல்லை. இவளைவிட பத்து வயது அதிகம். குள்ளமாக குண்டாக தொப்பையும் வழுக்கைத் தலையுமாக இருப்பார்.

கணவர் உறவினர்தான். கொஞ்சம் சொத்து உண்டு. அதனால் அவரின் வயதைப் பற்றிக் கவலைப்படாமல் அவளுக்கு திருமணத்தை நடத்தி வைத்து விட்டாள் ஜோதிலட்சுமி அம்மாள்.

பொதுவாக அதில் எந்தப் பிரச்சினையும் இருப்பதைப் போல தெரியவில்லை. 

கார்த்திகாவும் கணவருடன் நன்றாகத்தான் குடும்பம் நடத்திக் கொண்டிருந்தாள். இரண்டு குழந்தைகளே அதற்குச் சாட்சி.

உள்ளே சென்றதும் ஹால் சோபாவைக் காட்டினாள் கார்த்திகா. 

“உக்காருங்க வினோத்”

உட்கார்ந்தான். டிவி பேன் ஓடிக் கொண்டிருந்தன. டிவியில் காலை நேரச் சீரியல் ஒப்பாரி வைத்துக் கொண்டிருந்தது. 

ரிமோட்டை எடுத்து வால்யூமைக் குறைத்தாள். 

“குழந்தைங்கள்ளாம் ஸ்கூலுக்கு போய்ட்டாங்களா?” அவளைப் பார்த்துக் கேட்டான்.

“போய்ட்டாங்க வினோத். சின்னதுதான் ஒரே அடம்” கனிந்த புன்னகையுடன் சொன்னாள். 

“கொழந்தைதானுங்களே..”

வினோத் பேகிலிருந்து புடவையை எடுத்துக் கொடுத்தான். 

மலர்ந்த முகத்துடன் அருகில் வந்து வாங்கிக் கொண்டாள். அருகில் வந்தபோது மணமாக இருந்தாள். அந்த மணம் சுவாசிக்க இனிமையாக இருந்தது. 

என்ன செண்ட் போடறீங்க என்று கேட்க வேண்டும் போலிருந்தது. ஆனால்.. கூச்சம் தடுத்தது.

உடனே அவள் கவரைப் பிரித்து புடவையை எடுத்து கைகளில் வைத்துப் பார்த்தாள்.

“அம்மா நல்லாவே எடுத்துருக்காங்க” என்றாள்.

 அதன்பின் பர்ஸை எடுத்து அவளது அம்மா கொடுத்த பணத்தையும் கொடுத்தான். 

அவள் அதை அருகில் வந்து வாங்கிக் கொண்டபோது அவளின் தாராள மார்புகளின் பிதுங்கிய அழகைக் கண்டு உள்ளுக்குள் மலைத்தான்.

‘யப்பாடி!’ என்றிருந்தது. திரண்ட வெளுத்த முலைகள்.!