Fantasy "కన్యల దీవి"

[anaamika]

మేము రసఖండానికి చేరుకున్నాము. ఎప్పటిలాగే, మరుగుజ్జు మా దగ్గరికి పరుగెత్తుకుంటూ వచ్చి చెవులు చిట్లేలా నవ్వింది. మేము ఆమెని పలకరించిన ప్రతిసారీ ఆమె చాలా సంతోషంగా కనిపించింది. నేను ఆమెకి తాడు అందించాను, ఆమె దాన్ని క్లీట్ కి కట్టింది. మేము ఎప్పటిలాగే ఆమెకి డబ్బు ఇచ్చి రసఖండం లోపలికి వెళ్ళాము. అప్పుడు రోజు  మధ్యాహ్నం నుండి సాయంత్రానికి మారుతోంది.

"అయితే, ఈ ప్రదర్శన ఎక్కడ జరుగుతుంది ?" అని అడిగాను.

"నేను నీకు చూపిస్తాను," అని కామిని నా చేయి పట్టుకుని అంది. ఆమె పడవలో దాని గురించి ఉత్సాహంగా మాట్లాడింది. వాళ్ళ అందమైన సంగీతం గురించి, వాళ్ళు వేసుకునే ధరించే సెక్సీ బట్టల గురించి, వాళ్లలో కొందరు నగ్నంగా కూడా ప్రదర్శన ఇచ్చేవారని ఆమె చెప్పింది.

మేము కొండ పైకి మార్కెట్ చుట్టూ తిరిగి వెళ్ళాము. అకస్మాత్తుగా, నాకు స్టేడియం కనిపించింది. డోరిక్ తరహా స్తంభాలతో అలంకరించబడిన ఒక పెద్ద తోరణం నుండి మేము లోపలికి వెళ్ళాము. స్టేడియం పాలరాతితో నిర్మించబడింది, గుర్రపుడెక్క ఆకారంలో అమర్చబడిన సీటింగ్ పైకి లేచి క్రింద ఉన్న ఎరీనా యొక్క అందమైన దృశ్యాన్ని చూపిస్తుంది. సీట్లు అప్పటికే నిండిపోతున్నాయి, అక్కడ చాలా తక్కువ మంది మగాళ్లు ఉన్నారు, కేవలం తమ పిల్లలని పట్టుకున్న ఆడవాళ్లు మాత్రమే ఉన్నారు.

"అదిగో," అని కామిని అంటూ దాని వైపు తల తిప్పింది.

"అది అందంగా ఉంది," అన్నాను.

"వాళ్ళు కొన్నిసార్లు అక్కడ అథ్లెటిక్ ఆటలని కూడా నిర్వహిస్తారు, అయితే నాకు అవి ఇష్టం వుండవు" అని కామిని అంది.

మేము ఓపికగా వరుసలో నిలబడి ఉన్నాము, అప్పటికే సాధన చేస్తున్న సంగీతకారుల వైపు నేను చూశాను. వాళ్ళు రంగురంగుల బట్టలు, బ్రాలు, అండర్వేర్ లు వేసుకుని చాలా అందంగా ఉన్నారు. ఇక్కడి ప్రతి అమ్మాయి శృంగారభరితంగా బట్టలు వేసుకుని ఉండాలి. అది ఒక మగాడి దృష్టిని ఆకర్షించాలని, దాని కోసం వాళ్ళు చాలా ఆత్రంగా ఎదురుచూస్తున్నారు.

"టిక్కెట్టు సాధారణ ధర ఎంత ?" అని కామినిని అడిగాను.

"ఒక్కొక్కరికి ఐదు ఔన్సుల వెండి," అంది ఆమె.

"అది చాలా ఎక్కువ అనిపిస్తోంది," అన్నాను.

"నాకు తెలుసు, అయితే ఇక్కడి జనాలు వినోదం కోసం చాలా ఖర్చు చేస్తుంటారు" అని కామిని అంది.

"అర్థం అవుతుంది," అన్నాను.

మా వంతు వచ్చే వరకు మేము వేచి ఉన్నాము, చివరికి టికెట్ లని ఆ అమ్మాయికి అందించాము. ఆమె స్టేడియం మధ్యలో మా సీట్లని చూపించింది. మేము అక్కడికి చేరుకుని కూర్చున్నాము.

"ఎంత మంది ఆడుతారు ?" అని కామినిని అడిగాను.

"చాలా మంది సంగీతకారులు ఉంటారు, కనీసం ఐదుగురు ఉంటారని నేను అనుకుంటున్నాను. వీణ, పిల్లనగ్రోవి, లైర్, బాకా ఇంకా పియానో... నాకు బాకాలు అంతగా ఇష్టం ఉండదు" ఆమె అంది.

"నాకు కూడా," చెప్పాను. అందరూ కూర్చున్న తర్వాత, గుంపులో నిశ్శబ్దం నెలకొంది. నీడలో నుండి, హోస్ట్ బయటికి వచ్చింది. ఆమె జుట్టు భుజాల వరకు వుంది, కనీసం ఆరు అడుగుల పొడవు ఉంది. కాంతి, మెరుపు ఆమెని నా కళ్ళకి చాలా అందంగా కనిపించేలా చేశాయి, నేను ఆమె ఆడ గొంతుని చాలా ఇష్టపడ్డాను.

ఆమె హోస్ట్ అయినప్పటికీ, ఆమె పాడటం ద్వారా మొదలుపెట్టింది. ఆమె పాడుతున్నప్పుడు, బయటి ప్రపంచం మొత్తం మాయమైపోయింది. ఆమె స్వరం తప్ప నా మనస్సులో ఏమీ లేదు. అది నిజంగా మంత్రముగ్ధులను చేసేది. ఒక అమ్మాయి చివరలో ఒక మనిషిని కనుక్కున్న ప్రేమ పాటని ఆమె పాడింది. ఆ మనిషి ఆమెని ఎలా రక్షించాడు, ఆమెతో ఎలా ప్రేమలో పడ్డాడు అని అర్ధం వచ్చే పాట. కొన్ని అవయవాలు, రహస్య భాగాల కోసం సృజనాత్మక అలంకారాలతో సాహిత్యం స్పష్టమైన మలుపు తీసుకుంది. ఈ ప్రపంచంలోని అమ్మాయిలు నిజంగా మనిషి కోసం ఆకలితో ఉన్నారు, వాళ్ళ సంగీతం ఒక మంచి మనిషిని వెతికి పట్టుకోవడం గురించే ఉంది.

ఆమె పూర్తి చేసినప్పుడు, మేమందరం చప్పట్లు కొట్టాము, కొందరు విజిల్ కూడా వేశారు, కొందరు ఆమె మీద పువ్వులు విసిరారు. "ధన్యవాదాలు ! ధన్యవాదాలు !" అంటూ ఆమె వంగి, పువ్వుని తీసి ముద్దు పెట్టుకుంది. ఆ తర్వాత వీణ వాయించే తర్వాతి సంగీతకారులని మాకు పరిచయం చేసింది.

ఐదుగురు అమ్మాయిలు వేదికపైకి వచ్చి వీణతో కూర్చున్నారు. వాళ్ళు వాయించడం మొదలుపెట్టారు, అది నాకు ఆనందంగా అనిపించినా, అది కామినితో పోల్చేంతగా అనిపించలేదు. "నువ్వు వాళ్లకి కొన్ని విషయాలు నేర్పించాలి," అని నేను గుసగుసలాడాను.

ఆమె సిగ్గుపడింది. "నాకు అంత టాలెంట్ లేదు."

"నువ్వు చెప్పింది నిజమే, నువ్వు అంతకన్నా ఎక్కువ టాలెంటెడ్" అన్నాను.

ఆమె నా చేయి పట్టుకుని ప్రేమగా ముద్దు పెట్టుకుంది.

తరువాత పది మంది అమ్మాయిలు పిల్లనగ్రోవి వాయించారు, అది మాయాజాలంగా వినిపించింది. పిల్లనగ్రోవి తర్వాత ముగ్గురు అమ్మాయిలు లైర్ వాయించారు. నేను ఆ వాద్యాన్ని ఎవరైనా వాయించడం వినడం ఇదే మొదటిసారి, అయితే అది మృదువుగా, సున్నితంగా అందరినీ మంత్రముగ్ధులను చేసేలా వినిపించింది.

చివరికి పియానిస్ట్ వంతు వచ్చింది. అక్కడ ముగ్గురు ఉన్నారు అయితే కుడివైపు చివరన ఉన్న అమ్మాయి నా దృష్టిని ఆకర్షించింది. ఆమె పొడవాటి గోధుమ రంగు జుట్టు, బుర్గుండి లిప్ స్టిక్ తో మందమైన పెదాలతో వుంది. ఆమె నన్ను పదే పదే చూస్తూ ఉంది. మిగిలిన అమ్మాయిల కంటే ఆమె మీద నేను ఎందుకు ఎక్కువ శ్రద్ధ చూపించానో నాకు తెలియదు. సూర్యుడు నేపథ్యంలో అస్తమిస్తుండగా ఆమె ముఖం మరింత ప్రకాశవంతంగా వెలిగిపోయింది. ఏదో ఆమెని బాధపెడుతున్నట్లు ఆమె కొంచెం కలతగా కనిపించింది, అయితే ఆమె దానిని దాచడానికి ప్రయత్నించింది. నేను అది కనుక్కోలేకపోయాను అయితే ఆ ప్రదర్శన అయిపోయాక నేను ఆమెతో మాట్లాడాలని నిర్ణయించుకున్నాను.

వాళ్ళు వాయించడం ముగిశాక మేము నిలబడి చప్పట్లు కొట్టాము. అందుకు వాళ్ళు నిజంగా అర్హులే. చివరికి సంగీతకారులందరూ గుమిగూడి వంగి నమస్కరించారు. మేము వాళ్ళ మీద పువ్వులు విసురుతూనే ఉన్నాము. నా కళ్ళు ఆ పియానిస్ట్ కళ్ళ మీదే వున్నాయి. ఆమె కూడా నన్ను చూస్తోంది. నా చూపుతో కొంచెం కుంచించుకుపోతోంది. ఆమె చాలా అందంగా ఉంది. ఆమె ఒక పువ్వు, నేను తనని వదులుకోను.

"ఆమె అందంగా ఉంది," అని కామినికి చెప్పాను.

"ఎవరు ? నేను ఇక్కడ చాలా మంది అందమైన అమ్మాయిలని చూశాను" అని కామిని అడిగింది.

"నన్ను పదే పదే చూసిన పియానిస్ట్," అన్నాను.

ఆమె తన నవ్వుని ఆపుకుంది. "వాళ్ళందరూ నిన్ను చూశారు."

"OK, నేను ఆమెని ఎక్కువగా గమనించాను."

"అయితే అది ఖచ్చితంగా ఒక మంచి గుర్తు," అని కామిని అంది.

"రా, నేను ఆమెతో మాట్లాడాలి."

కామినిని నేను మొట్టమొదటిసారి ఢీకొన్నప్పుడు నాకు కలిగినటువంటి స్పార్క్లు మళ్ళీ కలిగాయి. ఆ అమ్మాయిలో ఏదో వింతగా, వినయంగా వుంది. ఆమె వాయించిన తీరు ఆమె హృదయం నుండి వచ్చింది. ఆమె అందం కూడా నన్ను ఆకర్షించింది. మేము సీటింగ్ నుండి దిగి సంగీతకారుల దగ్గరికి వెళ్ళాము. హోస్ట్ వాళ్ళని పంపించే ముందు వాళ్ళతో మాట్లాడుతోంది. వాళ్ళు ఒకరికొకరు వీడ్కోలు చెప్పుకున్నారు. పియానిస్ట్ వెనుకబడి ఒంటరిగా కూర్చుని నీళ్లు తాగుతోంది.

నేను ఆమెని సమీపించగానే ఆమె నీటి సీసాని కిందకి దించింది, ఆమె ముఖంలో చిరునవ్వు కనిపించింది. ఆమెకి అందమైన బుగ్గలు, చాలా అమాయకమైన ముఖం ఉంది. ఆమె బాదం ఆకారపు గోధుమ రంగు కళ్ళు కూడా చాలా అందంగా ఉన్నాయి, నేను ఎవరితో కలిసి ఉన్నానో ఆ అమ్మాయిల లాగే ఆమె ప్రకాశవంతంగా వెలిగిపోతోంది. "నీకు మంచి టాలెంట్ ఉంది," అన్నాను.

"ధన్యవాదాలు," అంది ఆమె. ఆమె స్వరం వెచ్చగా, యవ్వనంతో నిండి ఉంది. "నేను చాలా సాధన చేస్తున్నాను."

"నేను విన్నాను, మీరు ఎంత కాలం నుండి వాయిస్తున్నారు ?" అని అడిగాను.

"నేను చిన్నప్పటి నుండి సాధన చేస్తున్నాను. మేము పేదవాళ్ళమైనప్పటికీ, మా అమ్మకి ఆమె తల్లిదండ్రులు బహుమతిగా ఇచ్చిన పియానో ఉంది. నేను మాట్లాడటం నేర్చుకున్నప్పటి నుండి వాయిస్తున్నాను" అంది ఆమె.

"నేను కూడా పేదరికంలో పెరిగాను, నీ పని, నువ్వు పేదరికం నుండి తప్పించుకునే మార్గం అవుతుంది" అన్నాను.

"నాకు కూడా అలానే అనిపించింది," అంది ఆమె. ఆమె కళ్ళు మెరుస్తున్నాయి.

"మీరు ఇంతకు ముందు ఇలాంటి ప్రదర్శన చేశారా ?" అని అడిగాను. "ఇది చాలా అద్భుతంగా వుంది."

"ఇది నా రెండోది," అంది ఆమె, ఆమె ముఖం వెలిగిపోతోంది. "నా భయంకరమైన స్టేజ్ ఫియర్ లేకపోతే, నేను మరింత బాగా చేసి ఉండేదాన్ని."

"నాకు అది అసలు కనిపించలేదు," అన్నాను.

"మీరు మమ్మల్ని ఎలా కనుక్కున్నారు ?" అని ఆమె అడిగింది.

"టిక్కెట్లు సలోని అనే మహిళ నుండి బహుమతిగా వచ్చాయి. నేను పొరపాటు పడకపోతే ఆమె కుమార్తెలు మీతో కలిసి ఆడుతున్నారని నేను అనుకుంటున్నాను."

"నాకు సలోని కూతుళ్లు తెలుసు," అంది, ఆమె కళ్ళు వెలిగాయి. "వాళ్ళు చాలా టాలెంటెడ్... ఆమె మీకు టిక్కెట్లు ఇవ్వడానికి మీతో సరసాలాడటానికి ప్రయత్నించిందా ?"

"అంతగా ఏమీ చెయ్యలేదు," అన్నాను.

"నా ప్రేమికుడు ఆమె పోగొట్టుకున్న నిధుల పెట్టెలని తిరిగి తీసుకువచ్చాడు," అని కామిని జోడించింది. "అందుకే ఆమె మాకు టిక్కెట్లు ఇచ్చింది."

ఖచ్చితంగా, కామిని ఆ విషయం గురించి గొప్పలు చెప్పుకోవలసి వచ్చింది. "అయితే అది అనుకోకుండా జరిగింది. నేను కొంతమంది దొంగలతో ఫైటింగ్ చేసాను, తరువాత వాటిని పట్టుకున్నాను," అన్నాను. "మీ పేరు ?"

"అలీషా," అంది ఆమె.

"నేను రేవంత్, తను నా ప్రేమికురాలు, కామిని."

"మిమ్మల్ని కలవడం సంతోషంగా ఉంది," అంటూ ఆమె నన్ను మరింత నిశితంగా చూసింది. ఆమె తర్వాతి ప్రశ్నని నేను అప్పటికే ఊహించాను. "మీరు ఎక్కడి నుండి వచ్చారు ?"

"వేరే ప్రపంచం నుండి."

"అది తెలుస్తుంది," అని అలీషా తన సంగీతం లాగే అందంగా ఉన్న నవ్వుతో అంది. "మీరు చాలా భిన్నంగా కనిపిస్తారు, అయితే ఒక మంచి కోణంలో."

"నేను అది ఇప్పటివరకు చాలాసార్లు విన్నాను. మీ సంగీతం నన్ను ఖచ్చితంగా మాయ చేసింది."

"పియానో కూడా నన్ను స్థిమితంగా ఉంచడానికి సహాయపడింది, ముఖ్యంగా ఈ రోజుల్లో చాలా మంది అమ్మాయిలు శాశ్వత తడితో అనారోగ్యానికి గురవుతున్నప్పుడు, పియానో వాయించడం నాకు చాలా మంచిగా అనిపించింది" అని అలీషా అంది.

"మిమ్మల్ని ఏదో బాధపెడుతోందని నాకు ఎందుకు అనిపిస్తోంది ?" అని అడిగాను, ఆమె చూపులో ఏదో తేడాని గమనించాను. ప్రదర్శన సమయంలో కూడా నేను దానిని చూశాను. ఆమె కొంచెం కలతగా కనిపించింది.

"OK... గత వారం భయంకరమైనది ఒకటి జరిగింది."

"మాకు చెబుతారా ?" అని ప్రశ్నించాను.

"నేను పియానో రిహార్సల్ నుండి ఇంటికి తిరిగి వచ్చినప్పుడు, అక్కడ దొంగల దాడి జరిగింది... వాళ్ళు నా పియానోను దొంగిలించారు, అది చాలా కాలంగా నాతో ఉంది." అలీషా నిట్టూర్చింది, తన చూపుని దించింది. ఆమె ఇప్పుడు ఏడవలేదు, అయితే అది ఆమెని చాలా బాధించిందని నేను చెప్పగలను.

"I am sorry," అన్నాను. ఈ దొంగలు నిజంగా ఒక పెద్ద సమస్య అని నాకు అర్థమైంది.

"అది ఏదో ఒక మామూలు పియానో కాదు, ప్రత్యేకంగా నా తల్లి నాకు ఇచ్చిన పియానో. అది కేవలం పియానో మాత్రమే కాదు, దాని చుట్టూ ఉన్న చరిత్ర కూడా. కానీ పియానోలు ఖరీదైనవి, కాబట్టి దొంగలు దానిని ఎందుకు దొంగిలించారో నేను అర్థం చేసుకోగలను."

కామిని తన చేతిని నోటికి అడ్డుపెట్టుకుంది, ఆమె కళ్ళలో నీళ్ళు నిండాయి. "ఎంత ఘోరం ... నా దగ్గర నుండి అలాంటి ఇష్టమైన వ్యక్తిగత వస్తువుని దొంగిలించడం నేను ఊహించలేను."

"నష్టాలని ఎలా ఎదుర్కోవాలో నాకు తెలుసు, పేదరికంలో బ్రతకడం కష్టం" అని అలీషా అంది.

"మీరు ఆ పనిని నాకు అప్పగిస్తే, నేను దానిని మీకు తిరిగి తెస్తాను," అన్నాను దృఢంగా. ఆమె ఎక్కడి నుండి వచ్చిందో, ఎందుకు అంగీకరించిందో నేను అర్థం చేసుకోగలను, కానీ ఆమె వంటి అందమైన రత్నం లాంటి అమ్మాయి దుఃఖించడం చూడలేకపోయాను.

అలీషా బిగుసుకుపోయింది, ఆమె కళ్ళు నా మీదకి తిరిగాయి. ఆమె నా కండలు, నా ఎత్తుని మామూలు కంటే ఎక్కువ సేపు చూసింది. "ఉమ్... మీరు నా కోసం అలా చేయడానికి రెడీగా ఉన్నారా ?" అని అడిగింది, అది నిజం కానంత మంచిదిగా అనిపించింది.

"నేను రెడీగా ఉన్నాను," అన్నాను.

"నా కోసం ఇంతకు ముందు ఎవరూ ఏ సహాయం చేయలేదు," అని ఆమె నమ్మలేనట్లుగా అంది.

"నేను సంతోషంగా ఆ మొదటి వ్యక్తిని అవుతాను."

"మీకు తిరిగి ఏమి కావాలి ?" అని ఆమె అడిగింది.

"మీరు నవ్వడం చూడటం," అన్నాను.

"OK... అది మీ దయ," అంది ఆమె, ఆమె పెదవుల మీద చిరునవ్వు మెరిసింది.

"దాని గురించి మీరు ఇంకేమైనా వివరాలు చెప్పగలరా ?"

"చెబుతాను, నా స్నేహితురాలు ఒకరికి ఆ దొంగల కుటుంబం ఎక్కడ ఉంటుందో తెలుసు. ఆమె ఒకసారి పడవ ప్రయాణంలో వాళ్ళ ఓడని గుర్తుపట్టింది" అని అలీషా ముఖం దించుకుని అంది.

మొత్తం సంభాషణ విన్న కామిని వైపు చూశాను. "ఈ ప్రతినిధిత్వం సరిగ్గా ఎలా పనిచేస్తుందో చెప్పు ?" అని నెమ్మదిగా అన్నాను.

"ఆమె అంగీకరిస్తున్నానని చెప్పాలి అంతే," అని కామిని అంది.

"మీ పియానోని తిరిగి తీసుకొచ్చే పనిని నాకు అప్పగిస్తారా ?" అని అడిగాను.

ఆమె నా వైపు చూసింది, ఆమె బుగ్గలు ఎర్రబడ్డాయి. నేను ఆమె కోసం ఇది చేయడానికి సిద్ధంగా ఉన్నానని ఆమె ఇంకా నమ్మలేకపోతున్నట్లు అనిపించింది. "అవును," అంది వినయంగా.

నా భుజం మీద బరువు పడినట్లు అనిపించింది, నా బ్లూ రింగ్ మెరిసింది. "పియానో ఇంకా మీ ద్వీపం యొక్క స్థానాన్ని మ్యాప్ లో నాకు చూపించండి," అంటూ మ్యాప్ ని తెరిచాను. ఆమె దాని మీద ఆ స్థానాన్ని చూపించింది, తర్వాత నేను దాన్ని మూసివేశాను. "నా దగ్గర పియానో ఉన్నప్పుడు మనం మళ్ళీ కలుద్దాం."

"మనం విడిపోయే ముందు నన్ను ఒకసారి కౌగిలించుకుంటారా ?" అని అలీషా అడిగింది.

నేను తన కోసం నా చేతులు చాచాను, ఆమె నా కౌగిలిలోకి చేరింది. ఆమె తన చిన్న రొమ్ములని నా ఛాతీకి అదిమి పట్టుకున్నప్పుడు నేను కొంచెం కరిగిపోయాను. ఆమె అనుకున్నదానికంటే ఎక్కువసేపు అలాగే ఉంది, అయితే తనని నా కౌగిలిలో ఉంచుకోవడం నాకు కూడా ఇష్టమే కాబట్టి నేను అభ్యంతరం చెప్పలేదు.

చివరికి, మేము కౌగిలింతని విడిచిపెట్టాము. "మనం మళ్ళీ కలుద్దాం," అని ఆమెకి వాగ్దానం చేశాను.

"సరే," అంది వినయంగా.

కామిని ఇంకా నేను మా పడవ వైపు నడిచాము. కామిని నా చేయి గట్టిగా పట్టుకుంది. "అది హింసాత్మకంగా ఉంటుందా ?" అని ఆందోళనతో అడిగింది.

"అది వాళ్ళ మీద ఆధారపడి ఉంటుంది, ఏమైనప్పటికీ నేను ఆమె పియానోని తిరిగి తెస్తాను" అన్నాను.

"సరే, ఆ తర్వాత, మనం కొంత సమయం కలిసి గడపొచ్చని అనుకుంటున్నాను" అంది ఆమె.

"మనం ఈ సాయంత్రం కూడా గడపవచ్చు," అన్నాను.

"పొయ్యి దగ్గరా ?" అని అడిగింది.

"నీ కోసం ఎక్కడైనా సరే," అన్నాను.

"నేను వేచి ఉండలేను," అంది నవ్వుతూ.

మేము పడవలోకి చేరుకొని ఇంటికి తిరుగు ప్రయాణం మొదలుపెట్టాము.

***