05-08-2025, 05:55 PM
8.
சற்றென்று படுக்கையில் இருந்து எழுந்த அகிலா அந்த அறையில் அவள் மட்டும் தனியாக இருப்பதை உணர்ந்தாள்.
ஜன்னலில் சாய்ந்து நின்றிருந்த மூவரும் எங்கே சென்று விட்டார்கள் என்ற தேடலுடன் அறையை விட்டு வெளியே வந்தாள்.
வெளியே வாசலில் மூவரும் அமர்ந்திருந்தனர். கணவனுக்கும் மகனுக்கும் நடுவில் லட்சுமிதேவி அமர்ந்திருந்தாள். மகனின் இடதுகையை தன் வலது கையுடன் பினைத்து கணவனின் வலது தோள் மேல் சாய்ந்தபடி அமர்ந்திருந்தாள் தேவி.
இருவருக்கும் இடையில் அமர்ந்திருந்த அம்மாவை பார்த்தாள் அகிலா. சிறிது நேரம் அவர்களுக்கு பின்னாள் நின்று பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
இவள் நிற்பதை அவர்கள் மூவரும் அறிந்திருக்கவில்லை.
அவர்களுக்குள் சிரிப்பும் குதூகலமும் அதிகபடியாக இருந்தது.
திடீரென அம்மாவின் மீது பொறாமை கொண்டாள் அகிலா.
தேவியின் மீது அதிகப்படியான வெறுப்பு பிறந்தது அகிலாவிற்கு.
அவளால் அதற்கு மேல் அங்கு நிற்க முடியாமல் மீண்டும் உள்ளே சென்றாள்.
தாகம் இல்லாமல் தண்ணீரை பருகினாள். பின் ஷோபாவில் படுத்துக் கொண்டாள். மூவரின் பேச்சும் சிரிப்பும் இவள் காதுகளில் ஒலித்துக் கொண்டே இருந்தது. அது மேலும் ஒவ்வாமையையும் வெறுப்புணர்வையும் தர எழுந்து வீட்டின் மேல் தளத்திற்கு சென்றாள்.
மேல் தளத்தில் ஒரு படுக்கை அறையும், ஒரு சிறிய ஹாலும் இருக்க அதைத் தாண்டி கதவை திறந்து வெளியே வந்தாள் அகிலா.
மெல்லிய தூரல் அவள் உடலை தீண்டும் போதெல்லாம் அவள் மனம் லேசாகி பறந்தது.
மனம் அமைதி பெற நடந்துக் கொண்டு இருந்தவள் மேல் மாடிக்கு செல்ல இரும்பு படியில் ஏறினாள்.
நீர் தொட்டி இருக்கும் மேல் மாடிக்கு சென்றவள் அதிர்ச்சியில் உரைந்தாள்.
அப்பா அம்மா தம்பி மூவரையும் மேல் மாடிக்கு அழைத்து சென்று தான் கண்ட காட்சியை அவர்களுக்கு காட்டினாள் அகிலா.
வீட்டின் பின்புறமாக ஒரு தற்காலிக நதி ஒன்று ஓடிக்கொண்டிருப்பதை மூவருக்கும் காட்டினாள் அகிலா. வீட்டின் பின்புறம் மூன்னூறு அடி தொலைவில் சிறு வாய்க்கால் ஓடை இருந்தது. இப்போது அதில் ஓடும் நீர் வீட்டின் மதில் சுவரை தொட்டுக்கொண்டு செல்கிறது. வெள்ளம் மிகவும் வேகமாக பாய்ந்து செல்வதை கண்ட அனைவரும் அச்சம் கொண்டனர்.
நால்வரும் அங்கேயே நீண்ட நேரம் நின்று புது வெள்ளம் புரண்டு ஓடுவதை பார்த்துக் கொண்டு இருந்தனர்.
"அப்பா இவ்ளோ தண்ணியும் எங்க போகும்" என்று அகிலா கேட்டாள்.
"டவுனுகுள்ள பஸ்டாண்ட் பக்கத்துல்ல ஒரு ஆறு போகுதுல்ல அந்த ஆறு தான் இது. இந்த மலை தான் அந்த ஆத்தோட ஊத்து" என்றான் சேகரன்.
"பஸ்டாண்ட் பக்கத்துல எங்க ஆறு இருக்கு" என்று கேட்டான் பவி.
"டேய் அங்க ஒரு ஆறு இருக்கே என்ன, வரிசையா பாலம்லாம் போட்டு எப்பவும் டிச்சி தண்ணி ஓடுமே" என்றான் சேகரன்.
"ஓ... அப்போ அது பெரிய சைஸ் டிச்சி இல்லையா?" என்று அறியாமையில் ஆச்சரியம் அடைந்தான் பவி.
"நான்லாம் ஸ்கூல் படிக்கும் போது அதுல ஆத்து தண்ணி ஓடும் இப்ப என்னான்னா டிச்சி தண்ணி தான் ஓடுது. ரொம்ப நாளுக்கு அப்புறம் இன்னைக்கு அந்த ஆறு நம்பி ஓடப்போது" என்றான் சேகரன்.
"இவ்ளோ தண்ணி ஓடுச்சுன்னா அது ஊருக்குள்ள போய்டாதா?" என்று கேட்டாள் தேவி.
தேவியின் கேள்விக்கு யோசனையுடன் "இந்நேரம் சிட்டியே தண்ணில மூழ்கி இருக்கும்" என்று தனசேகரன் கூறி முடிக்கும் போது கனமான தூறல் விழுந்து அது மழையாக மாறியது.
சேகரன், தேவி, பவி மூவரும் மழைக்கு பயந்து கீழே இறங்க அகிலா மழையில் நனைவேன் என்று கீழே இறங்காமல் அடம்பிடிக்க மற்ற மூவரும் உள்ளே சென்றனர்.
முதல் தளத்தில் இருந்த காலி படுக்கை அறையின் ஜன்னல் வழியே வீட்டின் பின்னால் பார்க்க முடியும் என்பதால் அதன் வழியே அங்கே ஓடும் புது ஆற்று வெள்ளத்தை மூவரும் ரசித்துக் கொண்டு இருந்தனர்.
இங்கேயும் அம்மாவின் அருகில் அப்பா நின்றுக்கொண்டு இருப்பதை கண்ட பவிக்கு எரிச்சலாக இருந்தது.
அங்கிருந்து நகர்ந்து கீழே சென்றவன் மிக வெறுமையான மனதுடன் சோபாவில் அமர்ந்தான்.
அவன் கீழே வந்த சிறிது நேரத்தில் தேவியும் சேகரனும் கீழே வந்து அவன் அருகில் அமர்ந்தனர்.
தம்பதி இருவர்களுக்குள்ளும் சிரிப்பும் பேச்சும் அன்யோன்யமும் அதிகமாக இருந்தது.
பவித்ரனின் வெறுமை மேலும் வளர்ந்தது. அங்க நிலைகொள்ள முடியாமல் தவித்தான்.
நேரம் நகர்ந்தது. ஷோபாவில் இருந்து எழுந்தவன் படி ஏறினான். சேகரன் தடுத்து விசாரித்தான். தானும் மழையில் நனைவதாக கூறினான். சேகரன் மறுத்தான், தேவி போகச் சொன்னாள். அதன் கூடவே ‘தான் வந்து அழைக்கும் வரை இருவரும் கீழே வரக்கூடாது’ என்று கட்டளை இட்டாள். அங்கிருந்து ஓடினால் போதும் என்று மேலே பறந்தான் பவி.
"ஏய் எதுக்குடி அவன்ட்ட அப்படி சொன்ன" என்று பதறிய தனசேகரனை காமப்பார்வை பார்த்தாள் தேவி.
தேவியின் பார்வையில் கிரங்கினான் சேகரன்.
"அவனுக்கு புரியாது".
"எப்படி சொல்ற".
"அவன் சின்ன பையன். நான் சொன்னது புரியாம தலையாட்டிட்டு போகும் போதே தெரியலையா".
"ஆனா அகிலாவுக்கு புரியுமே".
"அவ கீழ வரமாட்டா".
"என் மானம் தான் போவும்".
"உனக்கு மானம் தான் முக்கியமா" என்று கேட்ட தேவியின் காமம் வழியும் பார்வையில் போதையானான் சேகரன்.
மேலே வந்தான் பவி. மழை மீண்டும் தூரலாக இருந்தது. மேல் மாடியை பார்த்தான். அக்கா இன்னும் அங்கு தான் இருப்பாளோ என்று எண்ணினான். அவளை கீழ் இருந்து பார்க்க முயன்றான். அவள் அருகே செல்ல அவனுக்கு பயம். ஆனாலும் அவள் என்ன செய்கிறாள் என்பதை தெரிந்துகொள்ளும் ஆர்வம் அதிகம் இருந்தது அவனிடம்.
அவள் அகப்படவில்லை. சாய்வு இரும்பு படியில் ஒரு தயக்கத்துடன் மெதுவாக ஏறினான்.
அவன் பார்வையில் மாடியின் தரையை தட்டியபோது பரவசமானான்.
அகிலா மழையில் நனைந்த படி தரையில் படுத்து இருந்தாள்.
ஒரு நொடி பார்வையில் ஆயிரம் கற்பனை பவிக்கு தோன்றியது. வழக்கம் போல் உடல் சிலிர்த்து உஷ்ணம் பரவியது.
வானத்தை பார்த்து முகம் வைத்து இமைகளை மூடி தலைக்கு இரண்டு கைகளையும் தலையணையாக மற்றி அடர்ந்த கார் கூந்தலில் ஒற்றை முலையை மறைத்து படுத்திருந்தாள் அகிலா.
அந்த கூந்தல் ஒரு நதிபோல் போல் முலை என்னும் மலையில் ஏறி வயிறு என்னும் சமவெளியில் பாய்ந்து இடுப்பு என்னும் சரிவின் வழியே தரையில் பாய்ந்திருந்தது.
அக்காவின் தொப்புளை பார்த்த போது பவியின் சுன்னி உள்ளே இரண்டு முறை துடித்தது. அம்மாவை போல் குட்டி தொப்பை இல்லாத ஒட்டிய வயிற்றில் ஒட்டி இருந்த அந்த குட்டி தொப்புள் அவன் வாயில் ஊறல் எடுக்க வைக்கது.
கூந்தல் மறைக்காத அக்காவின் வலது முலையை பார்த்தான். சிகப்பு பிராவில் ஒரு குன்று போல் எழுந்து நின்றிருந்தது. வெள்ளை நிற இறுக்கமான மெல்லிய டிசார்ட் மழையில் நனைந்து அவள் உடலுடன் இணைந்து அவள் தோலின் நிறத்தில் மங்கி மறைந்துபோய் இருந்தது. அக்காவின் முலை சதை பிராவை விட்டு வெளியே எட்டி பார்த்தபடி இருக்க தன் கரங்களை இருக்க மூடிக்கொண்டு தன்னை கட்டுப்படுத்திக் கொண்டான்.
அவன் பார்வை அக்காவின் இடுப்புக்கு கீழே சென்றது. அங்கேயே நின்றது. பிங் நிற லெக்கின்ஸும் மழையில் நனைந்து உள்ளே இருந்த கருப்பு பேன்டியை வெளியே காட்டியது. கால்கள் இரண்டும் பின்னியிருக்க தொடைகளுக்கு நடுவே முக்கோனம் தெரிந்தது. அந்த முக்கோணத்தின் பிளவு எப்படி இருக்கும் என்று அறிந்துக்கொள்ள ஆவால் கொண்டான் பவி.
அக்காவின் தொடைகளும், பாதங்களுக்கும், பாதத்தில் இருந்த விரல்களும், விரல்களின் நுனியில் இருக்கும் நகங்களும் அவன் கண்களுக்கு ஆயிரம் கவர்ச்சியையும் அவன் உடல்களுக்குள் பல்லாயிரம் கிளர்ச்சியையும் தந்தது.
இப்போது அக்காவின் முக்கத்திற்கு தன் பார்வையை எடுத்து போனான். அவள் அழகில் கிரங்கிப்போனான். அவளின் மெல்லிய இளம் சிவப்பு உதடுகள் அவனை எச்சில் விழுங்க வைத்தது. அக்காவின் உதடுகளையே உற்றுப்பார்த்து கொண்டிருந்தவன் முலையை பார்த்தான் பின் தொப்புளை பார்த்தான் அடுத்து அவள் புண்டை மேட்டை பார்த்தான்.
நான்கையும் மாறி மாறி பார்த்தான். அவன் உயிரும், உலக்கையும் ஒன்றாக துடித்தன. நான்கில் எது அவனை அதிகம் ஈர்த்தது என்று தனக்குள் கேள்வி கேட்டுக்கொண்டான்.
நான்கில் எது. நான்குமே வேண்டும். அக்காவை மொத்தமாக சாப்பிட வேண்டும் என்றான். முதலில் நான்கில் ஒன்றை சொல் என்றது. உதடு என்றான்.
அக்காவின் முக அழகின் மூலதனமே அவளின் உதடுகள் தான் என்று முடிவு செய்தான்.
அதை கவ்வி உறிஞ்ச வேண்டும். என் பூலின் நுனியை அவள் உதட்டில் உரச வேண்டும் என்று கற்பனையில் சிறகடித்து பறந்து கொண்டிருக்க சட்டென்று அகிலா கண் விழித்தாள்.
இருவருமே திடுக்கிட்டனர். பவித்ரன் பயந்து நின்றான். அகிலா மானை போல் துள்ளி எழுந்து கைகளால் தன் மார்பை மறைத்து நின்றாள்.
பவித்ரன் நிலம் நோக்கினான். அவன் பயத்தில் மூச்சிரைத்தான். அவன் தோள்களும் மார்பும் வேகமாக விரிந்து சுருங்கியது.
நிலம் கொத்தி நின்றவனை தன் பார்வையில் எரித்துக் கொண்டிருந்தாள் அகிலா.
ஓரிரு நிமிடம் இருவரும் தங்கள் இடத்தை விட்டு நகராமல் நின்றிருந்தனர்.
மெல்ல பயத்துடன் தலையை உயர்த்தினான் பவி. அவன் கண்களின் கண்ட பயம் அவளை கரைய செய்தது. நகர்ந்து கைப்பிடி சுவரில் சாய்ந்து நின்றாள்.
பவி அவளை பார்த்து நின்ற இடத்திலேயே திரும்பி நின்றான். இருவரின் கண்களும் அடிக்கடி உரசிக் கொண்டன. அவள் பார்க்காத போது அவன் பார்த்தான். அக்காவின் அங்கங்கள் அவனை இம்சித்தது.
அவன் பார்வை தப்பும் நேரத்தில் அவனை பார்ப்பாள் ரசிப்பாள். பின் இருவரும் பார்வையில் ஒருவருக்கு ஒருவர் மோதிக்கொள்வார்கள் பின் விலகிக் கொள்வார்கள். இது தொடர்ந்தது. தம்பியின் கண்களில் ஏக்கம் அதிகரிப்பதை கண்டாள். உள்ளுக்குள் சிரித்தாள். கூந்தலை எடுத்து பின்புறம் போட்டு பார்வையை கீழே செலுத்தினாள். அதிர்ந்தாள்.
சட்டென்று பார்த்த போது தான் பிராவுடன் நிற்பதாக நினைத்து பயந்து போனால். டிசர்ட் உடலோடு ஒட்டி உள்ளே இருப்பதை வெளிக்காட்டி கொண்டிருப்பதை கண்டாள்.
மூன்று வருடங்களுக்கு முன்பு வாங்கியது. அப்போதே அது மிகவும் சன்னமாக இருப்பதால் அதை அணியாமல் தவிர்த்தாள்.
மழை வந்த இரவு கடைக்கு சென்று திரும்பிய பின் உடை மாற்றிய போது இது கண்ணில் பட எடுத்து உடுத்தினாள்.
சங்கடமானாள். வேக வேகமாக டிசர்ட்டை உதறினாள். தோலை விட்டு வெளிய வந்து மீண்டும் வெண்மை நிறத்தை அடைந்தது. ஆனால் முலைகளின் மேல் ஒட்டி நின்றது. சிகப்பு பிரா வெளியே தெரிந்தது.
வெட்கமானாள். இவ்வளவு நேரம் தம்பி தன்னை பிரவுடன் இருப்பது போல் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தானா என்பதை நினைத்து வெட்கமானாள். சட்டென்று திரும்பிக் கொண்டாள்.
பெண்களுக்குள் ஆயிரம் பொக்கிஷங்கள் உண்டு. முலை மறைந்ததும் சூத்து கிட்டியது பவிக்கு. வெள்ளை நிறத்திற்குள் பிறந்த சிகப்பு நிற முலைகளை போல். இளம் சிவப்பு நிறத்திற்குள் தெரிந்த கருப்பு நிற உள்ளாடையால் மறைக்கப்பட்ட சூத்து வெளி வந்தது.
ஒடங்கிய இடுப்பை பற்றிக் கொண்டு வளர்ந்த அகன்ற சூத்தை ரசித்தான். அக்காவின் இடுப்பை வளைக்க ஒரு கை போதும். ஆனால் சூத்தை வளைக்க இரண்டு கைகளும் வேண்டும் என்று கணக்கிட்டான். சற்று நேரத்திற்கு முன் அவள் சூத்தில் சுன்னியை உரசியது ஞாபகம் வந்தது அவனுக்கு. போதை அதிகமானது. பித்துக் கொள்ள வைத்தது. வலுக்கட்டாயமாக அடைந்து விடலாமா என்று யோசிக்க வைத்தது.
உடலை வளைத்து கைகளை சுவர் மீது ஊன்றினாள். சூத்து வளைவாக தூக்கிக் கொண்டு நின்றது.
அக்காவின் எழுச்சி அவனை மயக்கியது. மயங்கினான்.
உடலை வளைத்து நின்ற அகிலாவிற்கு பெண்களிடம் அளவு கடந்த கவர்ச்சி உள்ளதை உணர்ந்தாள். அதிர்ந்தாள். சட்டென்று திரும்பி நின்றாள். ஆனால் தம்பியோ ஒரு மோகன நிலையில் தன்னிலை மறந்து நின்றிருந்தான்.
மழை மீண்டும் பெய்தது. இருவர் மனநிலையும் சகஜமாகியது. அந்த நிலை நீண்ட நேரம் நீடிக்கவில்லை. மழை மீண்டும் நனைத்தது. உடல் வெளியே வந்தது. பவித்ரன் தன் அக்காவை பார்த்து மீண்டும் கிரக்கமானான். தன்னை பார்த்து கிரங்கிய தம்பியை ரசித்தாள் அகிலா.
அவனை மேலும் கிரங்கடிக்க தொடங்கினாள். அந்த பதினைந்துக்கு பதினாறு அடிக்கு சுற்றிலும் மூன்று அடி உயரத்திற்கு கட்டப்பட்ட கைப்பிடி சுவரை சுற்றி வந்தாள். அவள் சுற்ற சுற்ற இவன் நின்ற இடத்தில் சுற்றினான்.
அக்காவின் வளமையையும் செழுமையையும் மழையின் துணையுடன் ரசித்தான்.
தம்பியின் பார்வை அவளை உற்சாகம் கொள்ள வைத்தது. ஆண்களை சீண்டி ஏங்க வைத்து, சித்ரவதை செய்து ரசிக்கும் மனநிலை இப்போது தம்பியை பதம் பார்க்க தொடங்கியது.
ஓய்யராமாக நடந்தாள். கைகளை நளினமாக அசைத்தாள். கூந்தலை வருடினாள். முதுகை நேராக்கி முலைகளை விம்மிக் காட்டினாள். பவித்தரன் துடித்தான். அகிலா ரசித்தாள்.
மழை நின்றது. இருவர் பார்வையும் ஒன்றாக நின்றது. அவளுக்கு போதை தேவைப்பட்டது. தம்பியை மேலும் துண்ட நினைத்தாள். அவனக்கு எதிரே சுவற்றில் சாய்ந்து நின்று கூந்தலை கோதினாள். முலைகள் இரண்டும் அசைந்தது. அவளின் ஒவ்வொரு அசைவுகளுக்கும் அவள் முலைகள் நடனமாடின. அவன் திண்டாடினான்.
தம்பியின் பார்வையை நோக்கியபடி தன் செயல்களை தொடர்ந்தாள். அவனை மேலும் தன் அழகால் துன்புறுத்த நினைத்தாள்.
தலையை உயர்த்திக் கூந்தலை ஆட்டினாள். முலைகள் ஆடின. தம்பியின் பார்வை முலைகளை பார்த்து துடித்தது. அகிலா தன்னிலை மறந்தாள். தம்பியை மேலும் துண்டிவிட வேண்டும் என்ற முனைப்பில் பற்றி இருந்த கூந்தலை விடுத்து இருக்கரங்களையும் தோள்களின் வழியாக முலைகளின் மேல் கொண்டு வந்து அவளின் பிளவுகளுக்குள் நுழைத்து பிராவை பிடித்து கீழே இழுத்து முலைகளின் பெரும் வளங்களை தம்பியின் கண்களுக்கு காட்டினாள்.
அகிலாவின் வேகத்திற்கு அங்கே பிரா மட்டும் தனித்து இருந்திருந்தாள் முலைகள் இரண்டும் வெளியே வந்து விழுந்திருக்கும் இடையில் இருந்த டிசர்ட் அதை தடுத்து நிறுத்தியது.
அக்காவின் செயலில் முற்றிலும் நிலைகுலைந்த பவித்ரன் சட்டென்று எட்டி அவள் அருகே நின்றான்.
அவன் வாய் பிளந்திருந்தது. விழிகளில் பிரமை பிடித்து இருந்தது. அவன் உடல் துடித்துக் கொண்டு இருந்தது. அவன் காமாம் அவளை குத்திக் கொண்டு இருந்தது.
சட்டென்று தன் அருகே வந்த தம்பியை கண்டு சுயநினைவு கொண்டாள் அகிலா. அவன் கண்களில் வழிந்த காமம் அவளை தீண்டியது. பிராவை பிடித்துக் கொண்டிருந்த தன் கைகளை விட்டாள். உடையை சரி செய்தாள். தான் நிலை தடுமாறி போனதை நினைத்து வெட்கினாள்.
மீண்டும் தம்பியின் கண்களை பார்த்தாள். அது தன் உதட்டின் மீது மையம் கொண்டு நிற்பதை கண்டாள். அவளை மீறி நுனி நாக்கை வெளியே கொண்டு வந்து கீழ் உதட்டை ஈரப்படுத்தி சப்பினாள். அவன் துடித்தான்.
அவன் துடிப்பை கண்டு இவள் பயந்தாள். இருவர் கண்களும் மீண்டும் சந்தித்துக்கொண்டன. அவன் கண்களில் தெரிந்த ஏக்கம் அவளை கவலைக்கொள்ள செய்தது.
பல ஆண்களை ஏங்க செய்து ரசித்தவளுக்கு தம்பியின் ஏக்கம் அவளை தீண்டியது. அவன் காமம் அவளை குத்தி கிழிக்க ஆரம்பித்தது.
நிலை தடுமாறிவிட்டதை உணர்ந்தாள். இப்போது அவளுக்குள் பல லட்சம் கிளர்ச்சிகள் பிறந்தன.
தம்பின் ஏக்க பார்வை அவை கிறங்கச் செய்தது. அதை மீண்டும் மீண்டும் பார்க்க வேண்டும் என்றும் தோன்றியது.
பார்த்தாள் .
அவள் உடல் சிலிர்த்தது.
கிளர்ந்து எழுந்த தன் காமத்தை தாள முடியாமல் சட்டென்று அங்கிருந்து ஓடினாள் அகிலா.
சற்றென்று படுக்கையில் இருந்து எழுந்த அகிலா அந்த அறையில் அவள் மட்டும் தனியாக இருப்பதை உணர்ந்தாள்.
ஜன்னலில் சாய்ந்து நின்றிருந்த மூவரும் எங்கே சென்று விட்டார்கள் என்ற தேடலுடன் அறையை விட்டு வெளியே வந்தாள்.
வெளியே வாசலில் மூவரும் அமர்ந்திருந்தனர். கணவனுக்கும் மகனுக்கும் நடுவில் லட்சுமிதேவி அமர்ந்திருந்தாள். மகனின் இடதுகையை தன் வலது கையுடன் பினைத்து கணவனின் வலது தோள் மேல் சாய்ந்தபடி அமர்ந்திருந்தாள் தேவி.
இருவருக்கும் இடையில் அமர்ந்திருந்த அம்மாவை பார்த்தாள் அகிலா. சிறிது நேரம் அவர்களுக்கு பின்னாள் நின்று பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
இவள் நிற்பதை அவர்கள் மூவரும் அறிந்திருக்கவில்லை.
அவர்களுக்குள் சிரிப்பும் குதூகலமும் அதிகபடியாக இருந்தது.
திடீரென அம்மாவின் மீது பொறாமை கொண்டாள் அகிலா.
தேவியின் மீது அதிகப்படியான வெறுப்பு பிறந்தது அகிலாவிற்கு.
அவளால் அதற்கு மேல் அங்கு நிற்க முடியாமல் மீண்டும் உள்ளே சென்றாள்.
தாகம் இல்லாமல் தண்ணீரை பருகினாள். பின் ஷோபாவில் படுத்துக் கொண்டாள். மூவரின் பேச்சும் சிரிப்பும் இவள் காதுகளில் ஒலித்துக் கொண்டே இருந்தது. அது மேலும் ஒவ்வாமையையும் வெறுப்புணர்வையும் தர எழுந்து வீட்டின் மேல் தளத்திற்கு சென்றாள்.
மேல் தளத்தில் ஒரு படுக்கை அறையும், ஒரு சிறிய ஹாலும் இருக்க அதைத் தாண்டி கதவை திறந்து வெளியே வந்தாள் அகிலா.
மெல்லிய தூரல் அவள் உடலை தீண்டும் போதெல்லாம் அவள் மனம் லேசாகி பறந்தது.
மனம் அமைதி பெற நடந்துக் கொண்டு இருந்தவள் மேல் மாடிக்கு செல்ல இரும்பு படியில் ஏறினாள்.
நீர் தொட்டி இருக்கும் மேல் மாடிக்கு சென்றவள் அதிர்ச்சியில் உரைந்தாள்.
அப்பா அம்மா தம்பி மூவரையும் மேல் மாடிக்கு அழைத்து சென்று தான் கண்ட காட்சியை அவர்களுக்கு காட்டினாள் அகிலா.
வீட்டின் பின்புறமாக ஒரு தற்காலிக நதி ஒன்று ஓடிக்கொண்டிருப்பதை மூவருக்கும் காட்டினாள் அகிலா. வீட்டின் பின்புறம் மூன்னூறு அடி தொலைவில் சிறு வாய்க்கால் ஓடை இருந்தது. இப்போது அதில் ஓடும் நீர் வீட்டின் மதில் சுவரை தொட்டுக்கொண்டு செல்கிறது. வெள்ளம் மிகவும் வேகமாக பாய்ந்து செல்வதை கண்ட அனைவரும் அச்சம் கொண்டனர்.
நால்வரும் அங்கேயே நீண்ட நேரம் நின்று புது வெள்ளம் புரண்டு ஓடுவதை பார்த்துக் கொண்டு இருந்தனர்.
"அப்பா இவ்ளோ தண்ணியும் எங்க போகும்" என்று அகிலா கேட்டாள்.
"டவுனுகுள்ள பஸ்டாண்ட் பக்கத்துல்ல ஒரு ஆறு போகுதுல்ல அந்த ஆறு தான் இது. இந்த மலை தான் அந்த ஆத்தோட ஊத்து" என்றான் சேகரன்.
"பஸ்டாண்ட் பக்கத்துல எங்க ஆறு இருக்கு" என்று கேட்டான் பவி.
"டேய் அங்க ஒரு ஆறு இருக்கே என்ன, வரிசையா பாலம்லாம் போட்டு எப்பவும் டிச்சி தண்ணி ஓடுமே" என்றான் சேகரன்.
"ஓ... அப்போ அது பெரிய சைஸ் டிச்சி இல்லையா?" என்று அறியாமையில் ஆச்சரியம் அடைந்தான் பவி.
"நான்லாம் ஸ்கூல் படிக்கும் போது அதுல ஆத்து தண்ணி ஓடும் இப்ப என்னான்னா டிச்சி தண்ணி தான் ஓடுது. ரொம்ப நாளுக்கு அப்புறம் இன்னைக்கு அந்த ஆறு நம்பி ஓடப்போது" என்றான் சேகரன்.
"இவ்ளோ தண்ணி ஓடுச்சுன்னா அது ஊருக்குள்ள போய்டாதா?" என்று கேட்டாள் தேவி.
தேவியின் கேள்விக்கு யோசனையுடன் "இந்நேரம் சிட்டியே தண்ணில மூழ்கி இருக்கும்" என்று தனசேகரன் கூறி முடிக்கும் போது கனமான தூறல் விழுந்து அது மழையாக மாறியது.
சேகரன், தேவி, பவி மூவரும் மழைக்கு பயந்து கீழே இறங்க அகிலா மழையில் நனைவேன் என்று கீழே இறங்காமல் அடம்பிடிக்க மற்ற மூவரும் உள்ளே சென்றனர்.
முதல் தளத்தில் இருந்த காலி படுக்கை அறையின் ஜன்னல் வழியே வீட்டின் பின்னால் பார்க்க முடியும் என்பதால் அதன் வழியே அங்கே ஓடும் புது ஆற்று வெள்ளத்தை மூவரும் ரசித்துக் கொண்டு இருந்தனர்.
இங்கேயும் அம்மாவின் அருகில் அப்பா நின்றுக்கொண்டு இருப்பதை கண்ட பவிக்கு எரிச்சலாக இருந்தது.
அங்கிருந்து நகர்ந்து கீழே சென்றவன் மிக வெறுமையான மனதுடன் சோபாவில் அமர்ந்தான்.
அவன் கீழே வந்த சிறிது நேரத்தில் தேவியும் சேகரனும் கீழே வந்து அவன் அருகில் அமர்ந்தனர்.
தம்பதி இருவர்களுக்குள்ளும் சிரிப்பும் பேச்சும் அன்யோன்யமும் அதிகமாக இருந்தது.
பவித்ரனின் வெறுமை மேலும் வளர்ந்தது. அங்க நிலைகொள்ள முடியாமல் தவித்தான்.
நேரம் நகர்ந்தது. ஷோபாவில் இருந்து எழுந்தவன் படி ஏறினான். சேகரன் தடுத்து விசாரித்தான். தானும் மழையில் நனைவதாக கூறினான். சேகரன் மறுத்தான், தேவி போகச் சொன்னாள். அதன் கூடவே ‘தான் வந்து அழைக்கும் வரை இருவரும் கீழே வரக்கூடாது’ என்று கட்டளை இட்டாள். அங்கிருந்து ஓடினால் போதும் என்று மேலே பறந்தான் பவி.
"ஏய் எதுக்குடி அவன்ட்ட அப்படி சொன்ன" என்று பதறிய தனசேகரனை காமப்பார்வை பார்த்தாள் தேவி.
தேவியின் பார்வையில் கிரங்கினான் சேகரன்.
"அவனுக்கு புரியாது".
"எப்படி சொல்ற".
"அவன் சின்ன பையன். நான் சொன்னது புரியாம தலையாட்டிட்டு போகும் போதே தெரியலையா".
"ஆனா அகிலாவுக்கு புரியுமே".
"அவ கீழ வரமாட்டா".
"என் மானம் தான் போவும்".
"உனக்கு மானம் தான் முக்கியமா" என்று கேட்ட தேவியின் காமம் வழியும் பார்வையில் போதையானான் சேகரன்.
மேலே வந்தான் பவி. மழை மீண்டும் தூரலாக இருந்தது. மேல் மாடியை பார்த்தான். அக்கா இன்னும் அங்கு தான் இருப்பாளோ என்று எண்ணினான். அவளை கீழ் இருந்து பார்க்க முயன்றான். அவள் அருகே செல்ல அவனுக்கு பயம். ஆனாலும் அவள் என்ன செய்கிறாள் என்பதை தெரிந்துகொள்ளும் ஆர்வம் அதிகம் இருந்தது அவனிடம்.
அவள் அகப்படவில்லை. சாய்வு இரும்பு படியில் ஒரு தயக்கத்துடன் மெதுவாக ஏறினான்.
அவன் பார்வையில் மாடியின் தரையை தட்டியபோது பரவசமானான்.
அகிலா மழையில் நனைந்த படி தரையில் படுத்து இருந்தாள்.
ஒரு நொடி பார்வையில் ஆயிரம் கற்பனை பவிக்கு தோன்றியது. வழக்கம் போல் உடல் சிலிர்த்து உஷ்ணம் பரவியது.
வானத்தை பார்த்து முகம் வைத்து இமைகளை மூடி தலைக்கு இரண்டு கைகளையும் தலையணையாக மற்றி அடர்ந்த கார் கூந்தலில் ஒற்றை முலையை மறைத்து படுத்திருந்தாள் அகிலா.
அந்த கூந்தல் ஒரு நதிபோல் போல் முலை என்னும் மலையில் ஏறி வயிறு என்னும் சமவெளியில் பாய்ந்து இடுப்பு என்னும் சரிவின் வழியே தரையில் பாய்ந்திருந்தது.
அக்காவின் தொப்புளை பார்த்த போது பவியின் சுன்னி உள்ளே இரண்டு முறை துடித்தது. அம்மாவை போல் குட்டி தொப்பை இல்லாத ஒட்டிய வயிற்றில் ஒட்டி இருந்த அந்த குட்டி தொப்புள் அவன் வாயில் ஊறல் எடுக்க வைக்கது.
கூந்தல் மறைக்காத அக்காவின் வலது முலையை பார்த்தான். சிகப்பு பிராவில் ஒரு குன்று போல் எழுந்து நின்றிருந்தது. வெள்ளை நிற இறுக்கமான மெல்லிய டிசார்ட் மழையில் நனைந்து அவள் உடலுடன் இணைந்து அவள் தோலின் நிறத்தில் மங்கி மறைந்துபோய் இருந்தது. அக்காவின் முலை சதை பிராவை விட்டு வெளியே எட்டி பார்த்தபடி இருக்க தன் கரங்களை இருக்க மூடிக்கொண்டு தன்னை கட்டுப்படுத்திக் கொண்டான்.
அவன் பார்வை அக்காவின் இடுப்புக்கு கீழே சென்றது. அங்கேயே நின்றது. பிங் நிற லெக்கின்ஸும் மழையில் நனைந்து உள்ளே இருந்த கருப்பு பேன்டியை வெளியே காட்டியது. கால்கள் இரண்டும் பின்னியிருக்க தொடைகளுக்கு நடுவே முக்கோனம் தெரிந்தது. அந்த முக்கோணத்தின் பிளவு எப்படி இருக்கும் என்று அறிந்துக்கொள்ள ஆவால் கொண்டான் பவி.
அக்காவின் தொடைகளும், பாதங்களுக்கும், பாதத்தில் இருந்த விரல்களும், விரல்களின் நுனியில் இருக்கும் நகங்களும் அவன் கண்களுக்கு ஆயிரம் கவர்ச்சியையும் அவன் உடல்களுக்குள் பல்லாயிரம் கிளர்ச்சியையும் தந்தது.
இப்போது அக்காவின் முக்கத்திற்கு தன் பார்வையை எடுத்து போனான். அவள் அழகில் கிரங்கிப்போனான். அவளின் மெல்லிய இளம் சிவப்பு உதடுகள் அவனை எச்சில் விழுங்க வைத்தது. அக்காவின் உதடுகளையே உற்றுப்பார்த்து கொண்டிருந்தவன் முலையை பார்த்தான் பின் தொப்புளை பார்த்தான் அடுத்து அவள் புண்டை மேட்டை பார்த்தான்.
நான்கையும் மாறி மாறி பார்த்தான். அவன் உயிரும், உலக்கையும் ஒன்றாக துடித்தன. நான்கில் எது அவனை அதிகம் ஈர்த்தது என்று தனக்குள் கேள்வி கேட்டுக்கொண்டான்.
நான்கில் எது. நான்குமே வேண்டும். அக்காவை மொத்தமாக சாப்பிட வேண்டும் என்றான். முதலில் நான்கில் ஒன்றை சொல் என்றது. உதடு என்றான்.
அக்காவின் முக அழகின் மூலதனமே அவளின் உதடுகள் தான் என்று முடிவு செய்தான்.
அதை கவ்வி உறிஞ்ச வேண்டும். என் பூலின் நுனியை அவள் உதட்டில் உரச வேண்டும் என்று கற்பனையில் சிறகடித்து பறந்து கொண்டிருக்க சட்டென்று அகிலா கண் விழித்தாள்.
இருவருமே திடுக்கிட்டனர். பவித்ரன் பயந்து நின்றான். அகிலா மானை போல் துள்ளி எழுந்து கைகளால் தன் மார்பை மறைத்து நின்றாள்.
பவித்ரன் நிலம் நோக்கினான். அவன் பயத்தில் மூச்சிரைத்தான். அவன் தோள்களும் மார்பும் வேகமாக விரிந்து சுருங்கியது.
நிலம் கொத்தி நின்றவனை தன் பார்வையில் எரித்துக் கொண்டிருந்தாள் அகிலா.
ஓரிரு நிமிடம் இருவரும் தங்கள் இடத்தை விட்டு நகராமல் நின்றிருந்தனர்.
மெல்ல பயத்துடன் தலையை உயர்த்தினான் பவி. அவன் கண்களின் கண்ட பயம் அவளை கரைய செய்தது. நகர்ந்து கைப்பிடி சுவரில் சாய்ந்து நின்றாள்.
பவி அவளை பார்த்து நின்ற இடத்திலேயே திரும்பி நின்றான். இருவரின் கண்களும் அடிக்கடி உரசிக் கொண்டன. அவள் பார்க்காத போது அவன் பார்த்தான். அக்காவின் அங்கங்கள் அவனை இம்சித்தது.
அவன் பார்வை தப்பும் நேரத்தில் அவனை பார்ப்பாள் ரசிப்பாள். பின் இருவரும் பார்வையில் ஒருவருக்கு ஒருவர் மோதிக்கொள்வார்கள் பின் விலகிக் கொள்வார்கள். இது தொடர்ந்தது. தம்பியின் கண்களில் ஏக்கம் அதிகரிப்பதை கண்டாள். உள்ளுக்குள் சிரித்தாள். கூந்தலை எடுத்து பின்புறம் போட்டு பார்வையை கீழே செலுத்தினாள். அதிர்ந்தாள்.
சட்டென்று பார்த்த போது தான் பிராவுடன் நிற்பதாக நினைத்து பயந்து போனால். டிசர்ட் உடலோடு ஒட்டி உள்ளே இருப்பதை வெளிக்காட்டி கொண்டிருப்பதை கண்டாள்.
மூன்று வருடங்களுக்கு முன்பு வாங்கியது. அப்போதே அது மிகவும் சன்னமாக இருப்பதால் அதை அணியாமல் தவிர்த்தாள்.
மழை வந்த இரவு கடைக்கு சென்று திரும்பிய பின் உடை மாற்றிய போது இது கண்ணில் பட எடுத்து உடுத்தினாள்.
சங்கடமானாள். வேக வேகமாக டிசர்ட்டை உதறினாள். தோலை விட்டு வெளிய வந்து மீண்டும் வெண்மை நிறத்தை அடைந்தது. ஆனால் முலைகளின் மேல் ஒட்டி நின்றது. சிகப்பு பிரா வெளியே தெரிந்தது.
வெட்கமானாள். இவ்வளவு நேரம் தம்பி தன்னை பிரவுடன் இருப்பது போல் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தானா என்பதை நினைத்து வெட்கமானாள். சட்டென்று திரும்பிக் கொண்டாள்.
பெண்களுக்குள் ஆயிரம் பொக்கிஷங்கள் உண்டு. முலை மறைந்ததும் சூத்து கிட்டியது பவிக்கு. வெள்ளை நிறத்திற்குள் பிறந்த சிகப்பு நிற முலைகளை போல். இளம் சிவப்பு நிறத்திற்குள் தெரிந்த கருப்பு நிற உள்ளாடையால் மறைக்கப்பட்ட சூத்து வெளி வந்தது.
ஒடங்கிய இடுப்பை பற்றிக் கொண்டு வளர்ந்த அகன்ற சூத்தை ரசித்தான். அக்காவின் இடுப்பை வளைக்க ஒரு கை போதும். ஆனால் சூத்தை வளைக்க இரண்டு கைகளும் வேண்டும் என்று கணக்கிட்டான். சற்று நேரத்திற்கு முன் அவள் சூத்தில் சுன்னியை உரசியது ஞாபகம் வந்தது அவனுக்கு. போதை அதிகமானது. பித்துக் கொள்ள வைத்தது. வலுக்கட்டாயமாக அடைந்து விடலாமா என்று யோசிக்க வைத்தது.
உடலை வளைத்து கைகளை சுவர் மீது ஊன்றினாள். சூத்து வளைவாக தூக்கிக் கொண்டு நின்றது.
அக்காவின் எழுச்சி அவனை மயக்கியது. மயங்கினான்.
உடலை வளைத்து நின்ற அகிலாவிற்கு பெண்களிடம் அளவு கடந்த கவர்ச்சி உள்ளதை உணர்ந்தாள். அதிர்ந்தாள். சட்டென்று திரும்பி நின்றாள். ஆனால் தம்பியோ ஒரு மோகன நிலையில் தன்னிலை மறந்து நின்றிருந்தான்.
மழை மீண்டும் பெய்தது. இருவர் மனநிலையும் சகஜமாகியது. அந்த நிலை நீண்ட நேரம் நீடிக்கவில்லை. மழை மீண்டும் நனைத்தது. உடல் வெளியே வந்தது. பவித்ரன் தன் அக்காவை பார்த்து மீண்டும் கிரக்கமானான். தன்னை பார்த்து கிரங்கிய தம்பியை ரசித்தாள் அகிலா.
அவனை மேலும் கிரங்கடிக்க தொடங்கினாள். அந்த பதினைந்துக்கு பதினாறு அடிக்கு சுற்றிலும் மூன்று அடி உயரத்திற்கு கட்டப்பட்ட கைப்பிடி சுவரை சுற்றி வந்தாள். அவள் சுற்ற சுற்ற இவன் நின்ற இடத்தில் சுற்றினான்.
அக்காவின் வளமையையும் செழுமையையும் மழையின் துணையுடன் ரசித்தான்.
தம்பியின் பார்வை அவளை உற்சாகம் கொள்ள வைத்தது. ஆண்களை சீண்டி ஏங்க வைத்து, சித்ரவதை செய்து ரசிக்கும் மனநிலை இப்போது தம்பியை பதம் பார்க்க தொடங்கியது.
ஓய்யராமாக நடந்தாள். கைகளை நளினமாக அசைத்தாள். கூந்தலை வருடினாள். முதுகை நேராக்கி முலைகளை விம்மிக் காட்டினாள். பவித்தரன் துடித்தான். அகிலா ரசித்தாள்.
மழை நின்றது. இருவர் பார்வையும் ஒன்றாக நின்றது. அவளுக்கு போதை தேவைப்பட்டது. தம்பியை மேலும் துண்ட நினைத்தாள். அவனக்கு எதிரே சுவற்றில் சாய்ந்து நின்று கூந்தலை கோதினாள். முலைகள் இரண்டும் அசைந்தது. அவளின் ஒவ்வொரு அசைவுகளுக்கும் அவள் முலைகள் நடனமாடின. அவன் திண்டாடினான்.
தம்பியின் பார்வையை நோக்கியபடி தன் செயல்களை தொடர்ந்தாள். அவனை மேலும் தன் அழகால் துன்புறுத்த நினைத்தாள்.
தலையை உயர்த்திக் கூந்தலை ஆட்டினாள். முலைகள் ஆடின. தம்பியின் பார்வை முலைகளை பார்த்து துடித்தது. அகிலா தன்னிலை மறந்தாள். தம்பியை மேலும் துண்டிவிட வேண்டும் என்ற முனைப்பில் பற்றி இருந்த கூந்தலை விடுத்து இருக்கரங்களையும் தோள்களின் வழியாக முலைகளின் மேல் கொண்டு வந்து அவளின் பிளவுகளுக்குள் நுழைத்து பிராவை பிடித்து கீழே இழுத்து முலைகளின் பெரும் வளங்களை தம்பியின் கண்களுக்கு காட்டினாள்.
அகிலாவின் வேகத்திற்கு அங்கே பிரா மட்டும் தனித்து இருந்திருந்தாள் முலைகள் இரண்டும் வெளியே வந்து விழுந்திருக்கும் இடையில் இருந்த டிசர்ட் அதை தடுத்து நிறுத்தியது.
அக்காவின் செயலில் முற்றிலும் நிலைகுலைந்த பவித்ரன் சட்டென்று எட்டி அவள் அருகே நின்றான்.
அவன் வாய் பிளந்திருந்தது. விழிகளில் பிரமை பிடித்து இருந்தது. அவன் உடல் துடித்துக் கொண்டு இருந்தது. அவன் காமாம் அவளை குத்திக் கொண்டு இருந்தது.
சட்டென்று தன் அருகே வந்த தம்பியை கண்டு சுயநினைவு கொண்டாள் அகிலா. அவன் கண்களில் வழிந்த காமம் அவளை தீண்டியது. பிராவை பிடித்துக் கொண்டிருந்த தன் கைகளை விட்டாள். உடையை சரி செய்தாள். தான் நிலை தடுமாறி போனதை நினைத்து வெட்கினாள்.
மீண்டும் தம்பியின் கண்களை பார்த்தாள். அது தன் உதட்டின் மீது மையம் கொண்டு நிற்பதை கண்டாள். அவளை மீறி நுனி நாக்கை வெளியே கொண்டு வந்து கீழ் உதட்டை ஈரப்படுத்தி சப்பினாள். அவன் துடித்தான்.
அவன் துடிப்பை கண்டு இவள் பயந்தாள். இருவர் கண்களும் மீண்டும் சந்தித்துக்கொண்டன. அவன் கண்களில் தெரிந்த ஏக்கம் அவளை கவலைக்கொள்ள செய்தது.
பல ஆண்களை ஏங்க செய்து ரசித்தவளுக்கு தம்பியின் ஏக்கம் அவளை தீண்டியது. அவன் காமம் அவளை குத்தி கிழிக்க ஆரம்பித்தது.
நிலை தடுமாறிவிட்டதை உணர்ந்தாள். இப்போது அவளுக்குள் பல லட்சம் கிளர்ச்சிகள் பிறந்தன.
தம்பின் ஏக்க பார்வை அவை கிறங்கச் செய்தது. அதை மீண்டும் மீண்டும் பார்க்க வேண்டும் என்றும் தோன்றியது.
பார்த்தாள் .
அவள் உடல் சிலிர்த்தது.
கிளர்ந்து எழுந்த தன் காமத்தை தாள முடியாமல் சட்டென்று அங்கிருந்து ஓடினாள் அகிலா.
-தொடரும்.