அத்தையின் புண்டையும் மருமகன் சுன்னியும் - 11
சேலை முழுவதும் கலைந்து போய் கிடக்க, இரண்டு முலைகளும் இரண்டு பக்கங்களிலும் விரிந்து கிடக்கும் நிலையில் கிடந்தாள் அபிராமி. அவளது புண்டையில் இருந்து புண்டை நீர் மீதமில்லாமல் காம நீராக சேர்ந்து மொத்தமாக ஓடியது. கட்டில் துணியும் நனைந்து போனது.
அபிராமியின் காம வாழ்க்கையில் இதுவரை குறைகள் ஏற்பட்டது இல்லை. அவளது புண்டை அரிப்பு போதும் போதும் என சொல்லப்படும் அளவுக்கு தீர்க்கப்பட்டது. அவளின் கணவன் மொத்தமாக தீர்த்து வைத்தாலும், அதில் ஒரு வன்முறையும் அதன் அடிதடியும் தான் காணப்படும். ஆனாலும் காதல் மென்மை போன்ற விஷயங்கள் மறைந்து போயிருந்தது.
இப்பொழுது கற்பனையில் வருணின் காதலை பெற்று விட்டதாக நினைத்ததற்கு தான் இந்த அளவுக்கு அவளின் புண்டை நீர் தெரித்து ஓடியது. காமத்துடன் காதலும் சேரும்போது தான் அதன் இனிமை பல மடங்கு அதிகரிக்கும் என்று சொல்வார்கள். அதுதான் இப்பொழுது அபிராமிக்கும் நடந்து முடிந்தது. அனைத்து முடிந்த பிறகு அவள் மனதில் என்றும் இல்லாத அமைதியும் உற்சாகம் தான் ஏற்பட்டது.
ஆனால் அந்த அமைதியில் ஒரு குற்ற உணர்வு பரவி இருந்தது. "ஏய் அவரு உன்னோட மாப்பிள்ளை, பிள்ளை மாதிரி, அவரை நினைச்சு இப்படி அசிங்கம் பண்ணி இருக்கியே?" என அவளின் மனசாட்சிக்கு குரல் எழுப்பியது. அதற்கு என்ன பதில் சொல்வது என்று தெரியாமல் அபிராமி குழும்பி போனாள். அதே சமயம் அவள் மனதில் ரகசியமாக மற்றொரு எண்ணமும் காணப்பட தான் செய்தது.
" கனவுல பண்ணதுக்கே இந்த அளவுக்கு சுகமா இருக்கே, ஒரு வேளை உண்மையிலேயே இப்படி நடந்தா எப்படி இருக்கும்?" என மீண்டும் மீண்டும் நினைத்துக் கொண்டாள். அந்த எண்ணத்தை அவள் தடுக்க பார்த்தாலும் அவளால் இயலவில்லை. அடியில் ஒழுகிய புண்டை ரசத்தையும் குறைக்க இயலவில்லை.
வேகமாக வந்து கட்டிலின் துணியை எடுத்து துவைக்கும் இடத்தில் போட்டாள். தனது உடைகளையும் சரி செய்ய ஆரம்பித்தாள். காம்பு புடைத்து காற்று வாங்கிய தனது பெரிய முலைகளை ஜாக்கெட்டுக்குள் வைத்து அழுத்தினாள். அதன் கொக்கிகளை அவசரமாக மாட்டினாள்.
இதே சமயத்தில் பக்கத்து அறையில் கூட வருணும் கண்மணியும் அபிராமியின் முலைகளை பற்றி தான் பேசியபடி இருந்தார்கள். தன் கணவனின் செயலை பார்த்த கண்மணிக்கு அதிகப்படியான கோபம் ஏற்பட்டிருந்தது. அதைத்தான் தனது அம்மாவிடம் கூட காட்டி இருந்தாள். இப்பொழுது அதே கோபத்தை வருணிடம் காட்டுவதற்கு அவசரமாக அவனது அறைக்குள் சென்றாள்.
அவன் மனதில் என்னதான் கோபம் பரவி இருந்தாலும், சில தடுமாற்றங்களும் இருக்க தான் செய்தது. " இந்த விஷயத்தை, போய் எப்படி அவன் கிட்ட கேட்குறது? எப்படி இருந்தாலும் அவன் பண்ணலேன்னு தான் சொல்ல போறான். அப்படி சொன்னா வெளிப்படையா நம்மளால கூட கேட்க முடியாதே?" என மனதிற்குள் நினைத்தாள்.
அந்த வித்தியாசமான எண்ணமும், காலையில் தன் அம்மாவின் முலையை பிடித்த நினைவுமே அவளின் அடிப்பாகத்தை நீர் சுரக்க வைத்தது. ஆனாலும் "அவன் பண்ண அசிங்கத்தை வேற யாராவது பார்த்து இருந்தா நம்ம குடும்ப மானமே போயிருக்கும். அவனை சும்மா விட முடியாது. திட்டி விட்டா தான் இனிமேலாவது உருப்படியா இருப்பான்" என சமாதானம் சொல்லிக் கொண்டே வந்து சேர்ந்தாள்.
வருணும் பயத்துடன் தான் படுத்திருந்தான். இவள் வந்து சேர்ந்ததை கவனிக்காத வகையில் வேறு பக்கத்தில் திரும்பி படுத்திருந்தான். வேகமாக வந்தவள், அவளது முகத்தில் ஒரு அடியை போட அவனும் பரபரப்பாக திரும்பி "ஏய் என்ன ஆச்சு? எதுக்குடி அடிச்ச? " என கேட்க அவளோ "ஏன்டா கேக்க மாட்ட? இன்னைக்கு நீ பண்ண காரியத்துக்கு உன்னை எல்லாம் என்ன பண்றதுன்னு எனக்கு தெரியல. எல்லார் முன்னாடியும் இப்படி அசிங்கம் பண்ணிக்கிட்டு இருக்கியே?" என பொரிந்து தள்ளினாள்.
அவள் எதைப் பற்றி பேசுகிறாள் என்பது வருணுக்கு நன்றாகவே தெரிந்திருந்தது. ஆனாலும் சமாளிக்க " ஏய் என்ன சொல்ற நீ? எதுக்காக இப்படி எல்லாம் பேசிக்கிட்டு இருக்க?" என கேட்க அவளோ "டேய் இன்னைக்கு அம்மா சாப்பாடு பரிமாறுனப்ப என்ன வேலை பார்த்த நீ? எங்க அம்மாவை அப்படி பார்த்துட்டு இருக்க?" என கேட்க இவனும் அதிர்ச்சியாக " என்ன சொல்ற? உங்க அம்மாவை நான் பார்த்தேனா?" என அதே வார்த்தைகளை திருப்பி கேட்டான்.
அவள் மனதில், பரவி இருந்த அதிர்ச்சியில் ஒரு துளி சமாதானம் உண்டானது. "நல்ல வேளை மத்த நேரத்துல பார்த்ததை அவ கவனிக்கல. இதை மட்டும் தான் பார்த்திருக்கா. ஏதாவது சொல்லி சமாளிக்க வேண்டியது தான்" என நினைத்தபடியே "ஏய் நான் பொய்யெல்லாம் சொல்லி சமாளிக்க பாக்கல, சாப்பிடுறப்ப எதார்த்தமா அவங்க மேல கண்ணு போச்சு. அது தப்புன்னு தெரிஞ்ச உடனே திரும்பிட்டேன். நீயும் என்னை ரெண்டு நாளா கவனிக்கல தான? அதனால தான் இப்படி எல்லாம் நடந்துகிட்டேன்" என சொன்னான்.
அவளோ "டேய் பண்றதையும் பண்ணிட்டு இப்படி காரணம் சொல்லிக்கிட்டு இருக்க ? ரெண்டு நாளா கவனிக்கலையா? அதான் வர்ற வழியில் கூட நாசம் பண்ணி தானடா கூட்டிட்டு வந்த?" என கத்தினாள். சிறிது நேரம் இருவருக்கும் இடையே வாக்குவாதம் நடைபெற்றது. இறுதியாக வருண் " ஏய் நான் வேணும்னு ஒன்னும் பார்க்கல, எதார்த்தமா கண்ணுல பார்த்தேன். அவ்வளவுதான். அது பெரிய தப்பு தான். இதை பத்தி பேசுறது கூட எனக்கு ஒரு மாதிரி இருக்கு. இனிமேல் அப்படி எல்லாம் நடக்காது" என பாவம் போல முகத்தை வைத்து கொண்டு சொன்னான்.
சிறிது நேர சிந்தனைக்கு பிறகு உறுதியான குரலில் " டேய் இன்னொரு தடவை இப்படி எல்லாம் பண்ணா, நான் மனுஷியா இருக்க மாட்டேன். அதை மட்டும் புரிஞ்சுக்கோ" என வெறுப்பாக சொல்லிவிட்டு அங்கிருந்து செல்ல முற்பட்டாள். வருணோ அவனின் சேலை முனையை பிடித்து இழுக்க, அவள் தடுமாறி அவனின் மேல் விழ தொடங்கினாள்.
அவன் என்ன செய்யப் போகிறான் என்பது புரிய கண்மணியும் " ஏய் விடுடா, பொரிக்கி விடுடா டேய்" என கத்தினாள். அவனோ எந்த பதிலும் சொல்லாமல் வேகமாக அவளது முலைகளை பிடித்து பிசைய ஆரம்பித்தான். முலைகளை பிசைந்தால் அவளுக்கு மூடு ஆரம்பித்து விடும் என அவனுக்கு தெரிந்திருந்தது.
அதே சமயம் தனது அத்தையின் முலையை காலையில் பிடித்ததும் மனதில் வந்து செல்ல அழுத்தத்தை அதிகமாக கூட்டி பிசைய ஆரம்பித்தான். அவளோ அவனை வேகமாக உதிரிவிட்டு அங்கிருந்து ஓட ஆரம்பித்தாள். " ஏய் எங்க போற நீ? இங்க வா " என தன் ஆசை அறுபட்ட வெறுப்பில் கத்த, அவளோ " ஏய் சும்மா இரு, அப்படி வேணும்னா நைட் பார்த்துக்கலாம்" என சொன்னாள்.
எழுந்து சென்ற வருண் அவளை பிடிக்க முற்படுவதற்கு முன்னர் வெளியே ஓடி மறைந்திருந்தாள். வருணும் வெறுப்பாக அன்றைய பொழுதை போக்க ஆரம்பித்தான். மாலை நேரத்தில் கண்மணியும் அபிராமியும் கிளம்பி கோவிலுக்கு சென்றார்கள். வருனும் கிளம்ப முற்பட்ட போது ராஜேந்திரனும் " மாப்பிள்ளை அது பொண்ணுங்க பண்ற குத்துவிளக்கு பூஜை. முடிய ரொம்ப நேரம் ஆகும். நீங்க போக வேண்டாம். நீங்க ரெஸ்ட் எடுங்க" என சொன்னான்.
வருணுக்கும் அங்கு செல்வது பிடிக்காததால் வீட்டிலேயே தங்கி விட்டான். தன் அறையில் அமர்ந்து அவன் போனை நோண்டி கொண்டிருந்த போது அவனது அறை கதவு தட்டப்பட்டது. இவனோ சற்று சலிப்பாக சென்று கதவை திறக்க, அங்கே வள்ளி நின்றிருந்தாள். அவளது கையில் பழைய காலத்தில் போட்டோ ஆல்பம் ஒன்று இருந்தது. அவளின் குட்டையான தோற்றத்தையும் பரந்த முலைகளையும் அவனது கண்கள் அனுமதியே என்று மேய ஆரம்பித்தது.
அதனை கவனித்த வள்ளியோ அந்த போட்டோ ஆல்பத்தை ஒரு கையில் இருந்து மற்றொரு கைக்கு மாற்றினாள். அந்த நொடியில் அவளின் மாராப்பு இன்னும் சுருங்க, ஏறத்தாழ ஒரு முலை முழுவதுமாக வெளியே தெரிந்தது. வருணின் பேன்ட் கூடாரம் போட ஆரம்பித்தது. அதை சமாளித்தபடி அவள் பேச ஆரம்பித்தாள்.
"இந்தாங்க, அய்யா உங்ககிட்ட கொடுக்க சொன்னாங்க. இதை கொஞ்சம் பாருங்க. ஏற்கனவே நீங்க பார்த்தது தான், ஆனா இதுல நல்லா இருக்கும். பார்த்துட்டு ஐயா கிட்டயே கொடுத்துடுங்க" என்றபடி அந்த ஃபோட்டோ ஆல்பத்தை இவனது கைகளில் திணித்தாள். இவனும் அதை வாங்கிக் கொண்ட பின் வேகமாக திரும்பி நடக்க ஆரம்பித்தாள்.
நடந்து செல்லும் போது ஏறி இறங்கும் அவளது குண்டி கோளங்களை வருணனின் கண்கள் ஆசையாக பார்த்தது. அதே சமயம் தனது கையில் இருந்த ஆல்பத்தை பார்க்க ஆரம்பித்தான். வள்ளி சொன்ன வார்த்தைகளும் அவரது மனதின் குழப்பத்தை அதிகப்படுத்தியது. அதே குழப்பத்துடன் அந்த ஆல்பத்தை புரட்ட ஆரம்பித்தான். புரட்டிய நொடியில் அவனது கண்கள் வெளியே வந்து விழும் அளவுக்கு ஆச்சரியத்தால் விரிந்தது.
சேலை முழுவதும் கலைந்து போய் கிடக்க, இரண்டு முலைகளும் இரண்டு பக்கங்களிலும் விரிந்து கிடக்கும் நிலையில் கிடந்தாள் அபிராமி. அவளது புண்டையில் இருந்து புண்டை நீர் மீதமில்லாமல் காம நீராக சேர்ந்து மொத்தமாக ஓடியது. கட்டில் துணியும் நனைந்து போனது.
அபிராமியின் காம வாழ்க்கையில் இதுவரை குறைகள் ஏற்பட்டது இல்லை. அவளது புண்டை அரிப்பு போதும் போதும் என சொல்லப்படும் அளவுக்கு தீர்க்கப்பட்டது. அவளின் கணவன் மொத்தமாக தீர்த்து வைத்தாலும், அதில் ஒரு வன்முறையும் அதன் அடிதடியும் தான் காணப்படும். ஆனாலும் காதல் மென்மை போன்ற விஷயங்கள் மறைந்து போயிருந்தது.
இப்பொழுது கற்பனையில் வருணின் காதலை பெற்று விட்டதாக நினைத்ததற்கு தான் இந்த அளவுக்கு அவளின் புண்டை நீர் தெரித்து ஓடியது. காமத்துடன் காதலும் சேரும்போது தான் அதன் இனிமை பல மடங்கு அதிகரிக்கும் என்று சொல்வார்கள். அதுதான் இப்பொழுது அபிராமிக்கும் நடந்து முடிந்தது. அனைத்து முடிந்த பிறகு அவள் மனதில் என்றும் இல்லாத அமைதியும் உற்சாகம் தான் ஏற்பட்டது.
ஆனால் அந்த அமைதியில் ஒரு குற்ற உணர்வு பரவி இருந்தது. "ஏய் அவரு உன்னோட மாப்பிள்ளை, பிள்ளை மாதிரி, அவரை நினைச்சு இப்படி அசிங்கம் பண்ணி இருக்கியே?" என அவளின் மனசாட்சிக்கு குரல் எழுப்பியது. அதற்கு என்ன பதில் சொல்வது என்று தெரியாமல் அபிராமி குழும்பி போனாள். அதே சமயம் அவள் மனதில் ரகசியமாக மற்றொரு எண்ணமும் காணப்பட தான் செய்தது.
" கனவுல பண்ணதுக்கே இந்த அளவுக்கு சுகமா இருக்கே, ஒரு வேளை உண்மையிலேயே இப்படி நடந்தா எப்படி இருக்கும்?" என மீண்டும் மீண்டும் நினைத்துக் கொண்டாள். அந்த எண்ணத்தை அவள் தடுக்க பார்த்தாலும் அவளால் இயலவில்லை. அடியில் ஒழுகிய புண்டை ரசத்தையும் குறைக்க இயலவில்லை.
வேகமாக வந்து கட்டிலின் துணியை எடுத்து துவைக்கும் இடத்தில் போட்டாள். தனது உடைகளையும் சரி செய்ய ஆரம்பித்தாள். காம்பு புடைத்து காற்று வாங்கிய தனது பெரிய முலைகளை ஜாக்கெட்டுக்குள் வைத்து அழுத்தினாள். அதன் கொக்கிகளை அவசரமாக மாட்டினாள்.
இதே சமயத்தில் பக்கத்து அறையில் கூட வருணும் கண்மணியும் அபிராமியின் முலைகளை பற்றி தான் பேசியபடி இருந்தார்கள். தன் கணவனின் செயலை பார்த்த கண்மணிக்கு அதிகப்படியான கோபம் ஏற்பட்டிருந்தது. அதைத்தான் தனது அம்மாவிடம் கூட காட்டி இருந்தாள். இப்பொழுது அதே கோபத்தை வருணிடம் காட்டுவதற்கு அவசரமாக அவனது அறைக்குள் சென்றாள்.
அவன் மனதில் என்னதான் கோபம் பரவி இருந்தாலும், சில தடுமாற்றங்களும் இருக்க தான் செய்தது. " இந்த விஷயத்தை, போய் எப்படி அவன் கிட்ட கேட்குறது? எப்படி இருந்தாலும் அவன் பண்ணலேன்னு தான் சொல்ல போறான். அப்படி சொன்னா வெளிப்படையா நம்மளால கூட கேட்க முடியாதே?" என மனதிற்குள் நினைத்தாள்.
அந்த வித்தியாசமான எண்ணமும், காலையில் தன் அம்மாவின் முலையை பிடித்த நினைவுமே அவளின் அடிப்பாகத்தை நீர் சுரக்க வைத்தது. ஆனாலும் "அவன் பண்ண அசிங்கத்தை வேற யாராவது பார்த்து இருந்தா நம்ம குடும்ப மானமே போயிருக்கும். அவனை சும்மா விட முடியாது. திட்டி விட்டா தான் இனிமேலாவது உருப்படியா இருப்பான்" என சமாதானம் சொல்லிக் கொண்டே வந்து சேர்ந்தாள்.
வருணும் பயத்துடன் தான் படுத்திருந்தான். இவள் வந்து சேர்ந்ததை கவனிக்காத வகையில் வேறு பக்கத்தில் திரும்பி படுத்திருந்தான். வேகமாக வந்தவள், அவளது முகத்தில் ஒரு அடியை போட அவனும் பரபரப்பாக திரும்பி "ஏய் என்ன ஆச்சு? எதுக்குடி அடிச்ச? " என கேட்க அவளோ "ஏன்டா கேக்க மாட்ட? இன்னைக்கு நீ பண்ண காரியத்துக்கு உன்னை எல்லாம் என்ன பண்றதுன்னு எனக்கு தெரியல. எல்லார் முன்னாடியும் இப்படி அசிங்கம் பண்ணிக்கிட்டு இருக்கியே?" என பொரிந்து தள்ளினாள்.
அவள் எதைப் பற்றி பேசுகிறாள் என்பது வருணுக்கு நன்றாகவே தெரிந்திருந்தது. ஆனாலும் சமாளிக்க " ஏய் என்ன சொல்ற நீ? எதுக்காக இப்படி எல்லாம் பேசிக்கிட்டு இருக்க?" என கேட்க அவளோ "டேய் இன்னைக்கு அம்மா சாப்பாடு பரிமாறுனப்ப என்ன வேலை பார்த்த நீ? எங்க அம்மாவை அப்படி பார்த்துட்டு இருக்க?" என கேட்க இவனும் அதிர்ச்சியாக " என்ன சொல்ற? உங்க அம்மாவை நான் பார்த்தேனா?" என அதே வார்த்தைகளை திருப்பி கேட்டான்.
அவள் மனதில், பரவி இருந்த அதிர்ச்சியில் ஒரு துளி சமாதானம் உண்டானது. "நல்ல வேளை மத்த நேரத்துல பார்த்ததை அவ கவனிக்கல. இதை மட்டும் தான் பார்த்திருக்கா. ஏதாவது சொல்லி சமாளிக்க வேண்டியது தான்" என நினைத்தபடியே "ஏய் நான் பொய்யெல்லாம் சொல்லி சமாளிக்க பாக்கல, சாப்பிடுறப்ப எதார்த்தமா அவங்க மேல கண்ணு போச்சு. அது தப்புன்னு தெரிஞ்ச உடனே திரும்பிட்டேன். நீயும் என்னை ரெண்டு நாளா கவனிக்கல தான? அதனால தான் இப்படி எல்லாம் நடந்துகிட்டேன்" என சொன்னான்.
அவளோ "டேய் பண்றதையும் பண்ணிட்டு இப்படி காரணம் சொல்லிக்கிட்டு இருக்க ? ரெண்டு நாளா கவனிக்கலையா? அதான் வர்ற வழியில் கூட நாசம் பண்ணி தானடா கூட்டிட்டு வந்த?" என கத்தினாள். சிறிது நேரம் இருவருக்கும் இடையே வாக்குவாதம் நடைபெற்றது. இறுதியாக வருண் " ஏய் நான் வேணும்னு ஒன்னும் பார்க்கல, எதார்த்தமா கண்ணுல பார்த்தேன். அவ்வளவுதான். அது பெரிய தப்பு தான். இதை பத்தி பேசுறது கூட எனக்கு ஒரு மாதிரி இருக்கு. இனிமேல் அப்படி எல்லாம் நடக்காது" என பாவம் போல முகத்தை வைத்து கொண்டு சொன்னான்.
சிறிது நேர சிந்தனைக்கு பிறகு உறுதியான குரலில் " டேய் இன்னொரு தடவை இப்படி எல்லாம் பண்ணா, நான் மனுஷியா இருக்க மாட்டேன். அதை மட்டும் புரிஞ்சுக்கோ" என வெறுப்பாக சொல்லிவிட்டு அங்கிருந்து செல்ல முற்பட்டாள். வருணோ அவனின் சேலை முனையை பிடித்து இழுக்க, அவள் தடுமாறி அவனின் மேல் விழ தொடங்கினாள்.
அவன் என்ன செய்யப் போகிறான் என்பது புரிய கண்மணியும் " ஏய் விடுடா, பொரிக்கி விடுடா டேய்" என கத்தினாள். அவனோ எந்த பதிலும் சொல்லாமல் வேகமாக அவளது முலைகளை பிடித்து பிசைய ஆரம்பித்தான். முலைகளை பிசைந்தால் அவளுக்கு மூடு ஆரம்பித்து விடும் என அவனுக்கு தெரிந்திருந்தது.
அதே சமயம் தனது அத்தையின் முலையை காலையில் பிடித்ததும் மனதில் வந்து செல்ல அழுத்தத்தை அதிகமாக கூட்டி பிசைய ஆரம்பித்தான். அவளோ அவனை வேகமாக உதிரிவிட்டு அங்கிருந்து ஓட ஆரம்பித்தாள். " ஏய் எங்க போற நீ? இங்க வா " என தன் ஆசை அறுபட்ட வெறுப்பில் கத்த, அவளோ " ஏய் சும்மா இரு, அப்படி வேணும்னா நைட் பார்த்துக்கலாம்" என சொன்னாள்.
எழுந்து சென்ற வருண் அவளை பிடிக்க முற்படுவதற்கு முன்னர் வெளியே ஓடி மறைந்திருந்தாள். வருணும் வெறுப்பாக அன்றைய பொழுதை போக்க ஆரம்பித்தான். மாலை நேரத்தில் கண்மணியும் அபிராமியும் கிளம்பி கோவிலுக்கு சென்றார்கள். வருனும் கிளம்ப முற்பட்ட போது ராஜேந்திரனும் " மாப்பிள்ளை அது பொண்ணுங்க பண்ற குத்துவிளக்கு பூஜை. முடிய ரொம்ப நேரம் ஆகும். நீங்க போக வேண்டாம். நீங்க ரெஸ்ட் எடுங்க" என சொன்னான்.
வருணுக்கும் அங்கு செல்வது பிடிக்காததால் வீட்டிலேயே தங்கி விட்டான். தன் அறையில் அமர்ந்து அவன் போனை நோண்டி கொண்டிருந்த போது அவனது அறை கதவு தட்டப்பட்டது. இவனோ சற்று சலிப்பாக சென்று கதவை திறக்க, அங்கே வள்ளி நின்றிருந்தாள். அவளது கையில் பழைய காலத்தில் போட்டோ ஆல்பம் ஒன்று இருந்தது. அவளின் குட்டையான தோற்றத்தையும் பரந்த முலைகளையும் அவனது கண்கள் அனுமதியே என்று மேய ஆரம்பித்தது.
அதனை கவனித்த வள்ளியோ அந்த போட்டோ ஆல்பத்தை ஒரு கையில் இருந்து மற்றொரு கைக்கு மாற்றினாள். அந்த நொடியில் அவளின் மாராப்பு இன்னும் சுருங்க, ஏறத்தாழ ஒரு முலை முழுவதுமாக வெளியே தெரிந்தது. வருணின் பேன்ட் கூடாரம் போட ஆரம்பித்தது. அதை சமாளித்தபடி அவள் பேச ஆரம்பித்தாள்.
"இந்தாங்க, அய்யா உங்ககிட்ட கொடுக்க சொன்னாங்க. இதை கொஞ்சம் பாருங்க. ஏற்கனவே நீங்க பார்த்தது தான், ஆனா இதுல நல்லா இருக்கும். பார்த்துட்டு ஐயா கிட்டயே கொடுத்துடுங்க" என்றபடி அந்த ஃபோட்டோ ஆல்பத்தை இவனது கைகளில் திணித்தாள். இவனும் அதை வாங்கிக் கொண்ட பின் வேகமாக திரும்பி நடக்க ஆரம்பித்தாள்.
நடந்து செல்லும் போது ஏறி இறங்கும் அவளது குண்டி கோளங்களை வருணனின் கண்கள் ஆசையாக பார்த்தது. அதே சமயம் தனது கையில் இருந்த ஆல்பத்தை பார்க்க ஆரம்பித்தான். வள்ளி சொன்ன வார்த்தைகளும் அவரது மனதின் குழப்பத்தை அதிகப்படுத்தியது. அதே குழப்பத்துடன் அந்த ஆல்பத்தை புரட்ட ஆரம்பித்தான். புரட்டிய நொடியில் அவனது கண்கள் வெளியே வந்து விழும் அளவுக்கு ஆச்சரியத்தால் விரிந்தது.