Incest செங்காச்சி.

[Piriya s]

காலை பத்து மணிக்கு மேல் மழை விட்டிருந்தது. வெயில் வரவில்லை. வானம் மேக மூட்டத்துடன் இருள் கவிந்தபடிதான் இருந்தது. காற்றில் குளிர் இருந்தது.

சந்திராவின் வீட்டுக்குப் போனாள் பிரியா. வாசலில் நின்று, “சந்தரா” என்று கூப்பிட்டாள். 

“அக்கா?” உள்ளிருந்து குரல் வந்தது. “அவ இல்ல” சுந்தரியின் குரல்.

“எங்கடி போனா?”

“கடைக்கு”

“கடைக்கு எதுக்கு?”

“தொவைக்க போறேன்னா சோப்பு ஷேம்பெல்லாம் வாங்க போயிருக்கா”

“நீ என்ன பண்ற?”

“சோறு திங்கறேன்”

சுந்தரி வந்து கதவு வழியாக குனிந்தபடி எட்டிப் பார்த்துச் சிரித்தாள். 

அவள் கையில் உணவுத் தட்டு இருந்தது.

அவள் தலைவாரவில்லை. கலைந்த தலைமுடி முகம் பூராவும் பரவிக் கிடந்தது.

பாவாடை சட்டை போட்டிருந்தாள். சட்டை அவளுடைய அப்பாவுடையது. அந்தச் சட்டையில் மேல் இரண்டு பட்டன்கள் போட்டிருக்கவில்லை. உள்ளேயும் அவள் ஒன்றும் போட்டிருக்கவில்லை.

அவளின் கறுத்த சிறிய முலை கூம்பு வடிவத்தில் மரத்தில் காய்த்து தொங்கும் நீள மாங்காயாக பிரியாவின் கண்ணுக்குத் தெரிந்தது.

“இப்பதான் சோறு திங்கறியா?” பிரியா கேட்டாள். 

“ம்ம்” வாயில் அதக்கிக் கொண்டே குனிந்து வெளியே வந்தாள்.

“இவ்வளவு நேரம் என்னடி செஞ்ச?”

“பசியே இல்லக்கா”

வெளியே வந்து நின்று கொண்டே சாப்பிடத் தொடங்கினாள் சுந்தரி.

சந்தரா அளவுக்கு இவள் அழகில்லை. நிறம் கறுப்புத்தான். ஆனால் அவளை விட இவளிடம் இளமை இருந்தது. அதில் நல்ல வசீகரம் இருந்தது. 

மூக்கும் முலையும் எடுப்பாக கண்ணைக் கவரும்படி இருந்தது. மூக்குக்குக் கீழே மெலிதாக மயிர் இருந்தது. அது சிரிக்கும்போது அழகாக இருப்பதாக அவளுக்குத் தெரிந்த எல்லாருமே சொல்வார்கள்.

“உங்கம்மா எங்கடி?”

“வேலைக்கு”

“யாருகூட?”

“எங்கப்பங்கூட மொதலாளி தோட்டத்துக்கு”

“உந்தங்கச்சி?”

“அவளையும் கூட கூட்டிட்டு போய்ட்டாங்க”

“உன் தம்பி ஊருக்கு போய்ட்டாரா?”

“ஆமாக்கா.. நானும் இந்த வாரம் போவேன்”

“ஏன் தனியா இருக்க முடியலியா?”

“போரடிக்குதுக்கா”

“ஏன் போரடிக்காது..? ஆமா.. எப்படி இருக்கான் முத்துக் குமாரு?”

“ஓ நல்லாருக்கான்” மிக அகலமாக சிரித்தாள். 

“ஊருக்கு போய்ட்டாங்களே.. மறுபடி உன்னைப் பாக்க  வந்தானா?”

“ஆமாக்கா” என்று சிரித்தாள். “நேத்து வந்தான்”

“எப்ப.. நைட்டா?”

“இல்லக்கா. மத்யானம்”

“இங்க வந்தானா காலவாய்க்கு? நான் பாக்கலையே?”

“இங்க வல்ல. ஊருக்குள்ள வந்தான்”

“ம்ம்.. அப்பறம் எங்காவது தனியா போனீங்களா?”

“கா.. போக்கா.. அதெல்லாம் இல்ல”

“என்னடி இது.. வெக்கமா?”

“ஒண்ணுல்ல”

“நெஜமா நீ பெரிய ஆளுதான்டி”

“ஏன்க்கா?”

“இப்பவே நீ என்னென்ன வேலை பாக்கறே? அவன் ஊருக்கு போனாலும் உனக்காக பஸ் ஏறி வரான். சும்மாவா போவான்?”

“ஏன்க்கா.. நீயெல்லாம் அப்படி லவ் பண்ணதே  இல்லையா?”

“நானெல்லாம் கல்யாணமாகிதான்டி கன்னி கழிஞ்சேன். உன்னை மாதிரி கல்யாணத்துக்கு முன்னயே கன்னி கழியல”

குபுக்கென சிரித்து உணவை விழுங்கினாள் சுந்தரி. உடனே வாயைத் துடைத்துக் கொண்டாள். 

“ஏன்டி?” திகைப்பாக் கேட்டாள் பிரியா. 

“கன்னி கழியறதுன்னா என்னக்கா?” கண்களை இடுக்கிக் கொண்டு ஒரு மாதிரியாகப் பார்த்து கேட்டாள் சுந்தரி.

“ம்ம்.. ஓக்கறது” என்று சிரித்தபடி சன்னமாக சொன்னாள் பிரியா.

“அதான் சிரிச்சேன்”

“ஏன் சிரிக்க மாட்ட”

“உனக்கொன்னு தெரியுமா?”

“என்ன?”

“நான் சொல்றதை யாருகிட்டயும் சொல்லக் கூடாது”

“மாட்டேன் சொல்லு?”

“சத்தியமா செல்லக் கூடாது?”

“சத்தியமா சொல்ல மாட்டேன். போதுமா?”

“ம்ம்..” தலையை ஆட்டி உணவை ஒரு வாய் சாப்பிட்டு ஒரு கையில் தட்டைப் பிடித்து மறு கையில் மூக்கைத் தேய்த்து விட்டுக் கொண்டு கேட்டாள்.

“கன்னி கழியறதுனா ஓக்கறதுனுதான சொன்ன?”

“ஆமா”

“வயசுக்கு வரதுக்கு முன்னாலயுமா?”

திடுக்கிட்டாள் பிரியா. 

“எப்படி?” குழப்பமாகப் பார்த்தாள்.

“இல்ல வயசுக்கு வரதுக்கு முன்னால ஓத்தாலும் கன்னி கழிஞ்ச மாதிரிதானா?” என்று அப்பாவியாகக் கேட்டாள் சுந்தரி.

“இ.. இல்லையே” பிரியாவுக்கு குழப்பமாக இருந்தது.

அவள் யோசித்தாள். கன்னி கழிதல் என்பதையே வயது வந்த பெண்கள் உடலுறவு கொள்வதைத்தானே சொல்கிறார்கள். 

வயதுக்கு வராத பெண்ணைப் பற்றி அப்படி ஒரு சொல் வழக்கு இல்லையே. 

“என்னடி சொல்ற? அப்ப நீ வயசுக்கு வரதுக்கு முன்னயே ஓத்துட்டியா?” என்று கேட்டாள் பிரியா.

“அதுவும் கன்னி கழியறதா அதைச் சொல்லு மொத?” என்றாள் சுந்தரி. 

“இல்ல. அது வேற.. வயசுக்கு வந்தப்புறம்தான் கன்னி கழியறதைப் பத்தி பேசுவாங்க. அதுவும் மொத தடவை ஓக்கறது”

“அப்ப வயசுக்கே வராம ஓத்தா?”

“ம்ம்.. கூதி மோளம்னு சொல்ல வேண்டியதுதான்” என்றாள் கடுப்பாகி.

இருவரும் வாய் விட்டு குலுங்கிச் சிரித்துக் கொண்டனர். 

சுந்தரியின் காமம் கலந்த வெட்கச் சிரிப்பில் அழகு கொஞ்சியது. இள வயதுக்குரிய காமத்தின் அழகு அது.

அதே நேரம் சந்திரா நடைபாதை வழியாக வந்து கொண்டிருந்தாள்.