31-07-2025, 11:22 AM
இரண்டு மணி நேர பயணத்துக்குப் பிறகு பஸ் நின்றது. டீ காபி சாப்பிடுபவர்கள் இறங்கிக் கொள்ளலாம் என்று சொல்லப் பட்டது.
அது பேருந்து நிலையம் அல்ல. அதன் வெளிப்புற பகுதி என்று தெரிந்தது.
இருவரும் இறங்கிச் சென்றோம்.
நான் ஓரமாக சென்று இருட்டுப் பகுதிக்குள் சிறுநீர் கழித்து வந்தேன்.
“நீயும் ஓரமா போறதுனா போய்ட்டு வா விஜி” என்று சேலையைப் போர்த்திக் கொண்டு நின்றிருந்தவளிடம் சொன்னேன்.
“ஆமாடா. போகணும். ஆனா இங்க பாத்ரூம காணம்” என்று சுற்றும் முற்றும் பார்த்தாள்.
“அப்படி ஓரமா போ. காடு மாதிரி எடம் இருக்கு” கை காட்டிச் சொன்னேன்.
“ஆம்பளைக இருக்காங்கடா”
“நட.. நானும் வரேன். ஓரமா தள்ளிப் போலாம்”
இருளில் அவளை அழைத்துப் போய் காவல் நின்றேன்.
அவள் பாவாடையை தூக்கிப் பிடித்தபடி மறைவாகப் போனாள்.
அதே மாதிரி தூக்கிப் பிடித்தபடி ரோடுவரை வந்து இறக்கி விட்டாள்.
அப்பறம் பேக்கரிக்குப் போய் ஆளுக்கு ஒரு டீ சாப்பிட்டு தண்ணீர் பாட்டிலும் பிஸ்கெட் பாக்கெட்டும் வாங்கி கையில் வைத்துக் கொண்டு பஸ்ஸில் ஏறி உட்கார்ந்து கொண்டோம்.
பஸ் கிளம்பிய சில நிமிடங்களில் மீண்டும் விளக்குகள் அணைக்கப் பட்டன.
அப்போது எங்களுக்குள் மிகவும் நெருக்கமான அன்னியோன்யம் உண்டாகியிருந்தது.
அது அக்கா தம்பி என்கிற உறவையும் கடந்துவிட்டதைப் போலிருந்தது.
அவளை நான் தாராளமாக அணைத்துக் கொண்டேன். அவள் கன்னத்துடன் என் கன்னம் ஒட்ட வைத்துக் கொண்டேன்.
என் தோள் சாய்ந்த அவள் உச்சி நெற்றியெல்லாம் முத்தம் கொடுத்தேன்.
அவள் கை விரல்களைக் கோர்த்து பிணைத்துக் கொண்டேன்.
“விஜி..”
“ம்ம்?”
“உன் புருசன் உன்னை நல்லா வெச்சுகிட்டாரா?”
“ப்ச்.. மாமனார் அளவுக்கு இல்ல”
“ஓஓ”
“ஏதோ கல்யாணம் பண்ணிட்டமேனு.. என்கூட வாழ்ந்தாரு”
“லவ் மேரேஜ்தானே பண்ணிட்ட?”
“ப்ச்.. அது லவ்வே இல்ல. வயசுக் கோளாறு”
“ஓ அப்ப கல்யாணத்தப்ப என்ன வயசு உனக்கு?”
“பதி… னாறு… பதினேழுனு நெனைக்கறேன்”
“சீக்கிரமே பண்ணிட்ட?”
“லவ் வேகம். ஒரே லவ். ஒரே கல்யாணம். ரெண்டு கொழந்தையோட இப்ப தனியா நிக்கறேன்”
“உன் விதிபோல..”
“ஆமா.. விதிதான்”
“அப்றம்.. இன்னொரு டவுட். விருப்பமில்லேன்னா சொல்ல வேண்டாம்?”
“கேளு? இதுல என்ன போயி.. என் மாமனாருகூட லிங்க்ல இருந்ததையே உன்கிட்ட சொல்லிட்டேன். இதுக்கு மேல உன்கிட்ட மறைக்க என்ன இருக்கு”
“பெரியக்காளோட வீட்டுக்காரரு.. அதான் நம்ம பெரிய மச்சான். அவரும் உனக்கு அப்பப்ப உதவி பண்ணதா கேள்விப் பட்டேன்” என்றேன்.
“டேய்” என்றாள். “யாரு சொன்னா?”
“கேள்விப் பட்டேன். பொய்னா பொய்னு சொல்லிரு போதும். எனக்கு விளக்கமெல்லாம் வேண்டாம்”
“உண்மைய சொல்ல கஷ்டமா இருக்குடா”
“அப்போ.. அது பொய் இல்ல?”
“ம்ம்.. அப்போ.. ஆரம்பத்துல.. என் புருசன் செத்த புதுசுல.. கொஞ்ச நாள்.. எனக்கு உதவியாத்தான் இருந்தாரு. ஆனா.. அதுல அக்காளுக்கு டவுட்டு வந்து சண்டையாகிருச்சு. அப்பருந்து அவரையும் வேண்டாம்னு சொல்லிட்டேன். என் வாழ்க்கைதான் கெட்டுப் போச்சு. அவ வாழ்க்கை என்னால கெடக் கூடாதுனு.. ஆனா.. அக்கா என்னை நெறைய அடிச்சா.. எனக்கு சாபம் குடுத்தா.. அதெல்லாம் மறந்து இப்பதான் ஏதோ.. கொஞ்சம் போக்குவரத்தும் பேச்சும் இருக்கு. அது கூட நீ இங்க வந்தப்பறம்தான் அதிகம்”
“ஓ.. அப்ப அவரும் உன்னை”
“நீ ஒரு பொண்ணா இருந்தா உனக்கு அந்த வலி புரியும்டா. நான் பத்தினினு சொல்ல மாட்டேன். அதுக்காக அவ்ளோ சீப்பானவளும் இல்ல. இவங்கள நானா தேடிப் புடிச்சு என் கைக்குள்ள போட்டுக்கல. அவங்களாதான் புருசன் இல்லாத என்னை வளைச்சுப் போட்டு அனுபவிச்சுட்டாங்க” என்றபோது அவள் மூக்கை உறிஞ்சினாள்.
“அழறியா.. ஏய்” அவள் கண்களைத் துடைத்தேன். ஈரம் வழிந்தது.
மூக்கை உறிஞ்சிக் கொண்டாள்.
அவள் கண்களை.. கன்னத்தை துடைத்து கன்னத்தில் அழுத்தமாக முத்தம் கொடுத்தேன்.
“அழாத விஜிக்கா..”
“நான் தப்பானவ இல்லடா. என் சந்தர்ப்ப சூழ்நிலை அப்படி.. என்னை மாத்திருச்சு” மூக்கை அழுத்தமாக உறிஞ்சிக் கொண்டாள்.
“சரி.. புரியுது. உன் கஷ்டத்தை என்கிட்ட சொல்லு. ஆனா.. அழாம சொல்லு”
“நான் அழுதா உனக்கு கஷ்டமா இருக்கா?”
“பின்ன.. இருக்காதா?”
“புது பாசம்டா இது..”
“உண்மைதான். அதுவும் இந்த ட்ராவல்ல இருந்துதான்”
“என்கூட இப்படி தம்பி இருந்தா நான் தைரியமா இருப்பேன்டா”
“இருக்கேன். தைரியமா இரு”
அவள் என்னை அணைத்து என் கன்னத்தில் அழுத்தி முத்தம் கொடுத்தபோது நான் சட்டென்று கிளர்ந்து விட்ட உணர்வுடன் அவள் முகத்தை இழுத்துப் பிடித்து அவளின் முகம் முழுக்க முத்தம் கொடுத்தேன்.
அவள் என் முகத்தோடு முகம் இணைத்து கண்களை மூடிக் கொண்டு என்னை இறுக்கினாள்.
எங்களது முயற்சிகள் இல்லாமலேயே என் உதடுகளும் அவள் உதடுகளும் ஒன்றொடு ஒன்று இணைந்து ஒன்றில் ஒன்று புதைந்து கொண்டன..!