Incest மழைக்காலம்(அம்மா மற்றும் அக்காவுடன் மழையில் நனைந்த கதை)

[Eesan21A]

5.

அறை விளக்கும் காற்றாடியும் மின்சாரத்தால் உயிர் பெற ஜட்டிக்குள் இருந்து தன் கையை வெளியே எடுத்துவிட்டு அறையை விட்டு வெளியே வந்தான் பவித்ரன். எதிரில் இருக்கும் அம்மாவின் அறை பூட்டியிருக்க அம்மா உள்ளே இருப்பாளா என்று எண்ணிய நொடி அம்மா கையில் குழம்பு குண்டனும் கரண்டியும் எடுத்துக் கொண்டு சமையல் அறையை விட்டு வெளியே வந்தாள்.


பவித்ரனை பார்த்த தேவி அவனை அழைத்து பொரியல் சமைத்து வைத்த சட்டியை எடுத்து வரச்சொன்னாள். கணவனுக்கும் சேர்த்து வேலையாட்கள் ஆறு பேருக்கும் உணவு சமைத்த தேவி அவர்களுக்கு பரிமாறினாள். தேவிக்கு உதவியாக பவி செயல்பட்டான்.

வேலையாட்கள் ஆறு பேரில் ஒருவனின் பார்வை மட்டும் தேவி மேல் இருக்க அதை கவனித்த பவித்ரனுக்கு ஆத்திரம் பொங்கியது. கோவிந்தன் என்று அழைக்கப்படும் அவன் தன் தந்தையிடம் பல ஆண்டுகளாக பணிபுரிபவன். தன் அம்மாவை கண்களாலே கற்பழித்துக் கொண்டிருப்பவனின் கண்களை குத்தி கிழிக்க வேண்டும் என்று வெறி பவித்ரனுக்கு வந்தது. அங்கிருந்து வீட்டிற்குள்ளே சென்றவன் அறைக்கு சென்று மீண்டும் மெத்தையில் படுத்துக் கொண்டான்.

தன் மனதில் இருந்த ஆத்திரத்தை தானே கட்டுப்படுத்திக் கொண்டு அமைதியானான். மற்றவர்களால் அம்மாவை வெறியோடு பார்க்க தான் முடியும் ஆனால் தான்னால் அவளை வெறியோடு ஓக்க முடியும் என்று தனக்கு தானே பெருமை சேர்த்துக் கொண்டு மகிழ்ந்தான்.

பின் எழுந்து வீட்டை விட்டு வெளியே வந்தவன் போர்டிகோவில் சாப்பிட அமர்ந்தவர்களில் கோவிந்தனையும் பிரகாஷையும் தவிர அனைவரும் சாப்பிட்டு எழுந்து சென்று விட இருவரும் கண்களால் தன் தாயின் பின்னழகை வருடிக் கொண்டிருப்பதை கண்டான்.

தன் பின்னழகை இருவருக்கும் காட்டியபடி நின்றிருந்த தேவி உணவு பாத்திரங்களை எல்லாம் எடுத்து வைத்துக் கொண்டிருந்தாள். குனிந்து நிமிர்ந்த போது அவளின் தர்பூசனி சூத்தை இருவரும் ரகசியமாக பார்த்து ரசித்துக் கொண்டிருந்தார்கள். அவர்களின் செய்கையை ரசித்துக் கொண்டிருந்த பவி, தேவி வீட்டினுள் சென்ற போது அவனும் அவளுடன் சென்றான்.

தேவி தன் அறைக்கதவை தட்டிய போது ஆச்சரியமாக பார்த்தான். அக்கா அதற்குள் வந்துவிட்டாளா என்ற கேள்வி அவன் உள்ளத்தில் எழ, ‘பதில்’ கதவை திறந்தது.

பவியை பார்த்ததும் அகிலாவின் இதயம் நெளிந்தது. அவள் இரு காதுகளுக்கு பின்புறமும் கழுத்திலிருந்து ஒரு கூச்சமும் வலியும் கலந்த உணர்வு நரம்புகள் வழியே  மூளையை தூண்ட அவள் உடல் முழுவதும் கூசியது. அகிலாவின் தோல்களுக்கு அடியில் ஓடிய குருதியில் வெப்பம் அதிகரித்தது அவளுக்கு மயிர்க்கூச்சம் உண்டானது. எதுவும் எதிர்பார்க்காமல் கதவை திறந்தவளுக்கு முன் அவள் தம்பி நின்றதை கண்டவுடன் அவள் உடலும் மனமும் சலனமடைவதை உணர்ந்த அகிலா அமைதியாக மெத்தையில் வீழ்த்தாள்.

அக்காவை கான ஆவலாக படுக்கை அறையின் உள்ளே நுழைய முற்பட்டவனை அப்பாவின் குரல் தடுத்து உதவிக்கு அழைத்து சென்றது.

இரண்டு மணி நேரத்திற்கு முன் காற்றில் இருந்த புழுக்கம் மறைந்து குளிர்ந்த காற்று வீச தொடங்கியது. அதே போல் சூரியனும் மறைந்து மேக கூட்டம் நிரம்பியிருந்தது.

"சீக்கிரம் வேலைய முடிங்கடா வானம் வேகமா கருக்குது" என்றான் வேலை ஆள் ஒருவன். "பயப்படாத இன்னைக்கு நைட்டு தான் புயல் கரைய கடக்கும்" என்றான் மற்றொருவன். "நம்ம ஊருக்கு நாளைக்கு சாய்ந்திரம் தான் புயல் வரும்" என்றான் மூன்றாமானவன். "அது எப்பையோ வந்துட்டுபோது இப்போ நாம மழ வரத்துக்குள்ள ஊட்டுக்கு போனா போதும்" என்றான் முதலாவதாக பேசியவன். "எல்லா வேலையும் முடிஞ்சது கை கால கழுவிட்டு எல்லாரும் கிளம்புங்க" என்று தனசேகரன் கூறியதும் அனைவரும் பரபரப்பாக வீட்டிற்கு செல்ல ஆயுத்தமானார்கள்.

கருவிகளை பையில் எடுத்து வைத்த படி ஜன்னலை பார்த்து பேசிக்கொண்டிருந்த பிரகாஷின் அருகில் சென்ற பவி ஜன்னலை நோக்க அங்கே அகிலா நின்றிருந்தாள். தன் அக்காவை ஏறெடுத்து பார்க்க அவள் அவனை பார்த்து புன்னகைத்தாள்.

முன்பு அறைக் கதவை திறந்ததும் நின்றிருந்த தம்பியை பார்த்து திகைத்து போய் மெத்தையில் விழுந்த அகிலா பின் தன்னை ஆசுவாசம் படுத்திக்கொண்டாள். அதீதா காமத்தில் அன்னிச்சையாக தம்பியை நினைத்து சுயஇன்பம் கண்டவளுக்கு உச்சத்திற்கு பிறகு மனதில் வெறுமையும் அதை தொடர்ந்து குற்றவுணர்வும் குடியேறிது. அதை துடைத்து எறிய முயன்று கொண்டிருந்தவளின் முன்பு கதவை திறந்ததும் அவன் நின்றிருக்க அவளால் தம்பியை சந்திக்க திராணி இல்லாமல் திகைத்தாள்.

கண்களை மூடி மனதை தேற்றிக் கொண்டிருந்தவளின் காதில் அம்மாவின் குரல் ஒலிக்க கண்களை திறந்தாள்.

 தலைமுடியை அள்ளி கொண்டையிட்டு துடைப்பதற்கு துண்டையும் குளித்த பின் அணிவதற்கு ஒரு நைட்டியையும் தோளில் போட்டுக் கொண்டு அவள் முன் நின்ற தாயை ஏறிட்டு பார்த்தாள் அகிலா.

"அகி, வேலக்காரங்கலாம் போனதும் நீயும் அப்பாவும் தீமார்ட் போய்ட்டு காய்கறி கடைக்கும் போய்ட்டு வந்துடுங்க டீ" என்றாள் தேவி.

"எதுக்கு" எதுவும் புரிபடாமல் கேட்டாள் அகிலா.

"எதுக்கா... புயல் வரப்போகுது டீ.... டிவி -ல சொன்னாங்க தேவையான பொருள இன்னைக்கே வாங்கி வெச்சுக்கனும்னு சொல்லிருக்காங்க. தீமார்ட்-லாம் பயங்கர கூட்டமாம்" என்றாள் தேவி.

"நான்லாம் போல, நீயே போய்ட்டு வா" என்றாள் அகிலா.

"ஏய் அங்க நெறைய வேல இருக்குது டீ..... வந்தவனுங்கெல்லாம் போட்டு வெச்ச குப்பைய க்ளீன் பண்ணனும் சாப்பாடு  செய்யனும்... ஒழுங்க சொல்ற பேச்ச கேளு" என்றாள் தேவி.

"ப்போமா.... நான் போல." என்று முகத்தை திருப்பிக் கொண்டாள் அகிலா.

தேவி அகிலாவை சமாதானம் செய்து பொருட்களை வாங்க செல்வதற்கு சம்மதிக்க வைத்தாள்.

தேவி குளிக்க சென்றுவிட அகிலா எழுந்து பவியின் அறைக்கு சென்று ஜன்னல் வழியே வேலை செய்வதை வேடிக்கை பார்க்க தொடங்கினாள்.

அகிலா முதலில் பிரகாஷை தேடினாலும் அவள் பார்வை அனிச்சையாக பவித்ரனிடம் சென்றது. தம்பியின் உயரம், உடல் அமைப்பு,  துரிதமாக இயங்கும் ஆற்றல் என அவனை பார்த்து பிரமித்தாள் அகிலா. அங்கிருந்த மற்றவர்களை விட பவிதான் வேகமாக வேலை செய்தான். சேகரன் சொல்லும் வழிமுறைகளை பின்பற்றி வேலைகளை வேகமாக செய்து முடித்தான் பவி. வந்த வேலையாட்களில் ஒருவன் பிரகாஷை பார்த்து ‘ஒன்ன விட சின்ன பையன் பட்டு பட்டுனு வேலை செய்றான் பாரு’ என்று கூறியது போது அகிலாவிற்கு பெருமையாக இருந்தது.   

பவித்ரனின் உடல் வலிமையானதாக தென்பட்டது அகிலாவிற்கு. அவன் முதுகு வளையாமல் நேராக இருந்து. நிற்கும் போது நெஞ்சை நிமிர்த்தி நின்றான். ஏணியை பிடித்து மேலே ஏற சொன்ன போது பாய்ந்து ஏறி ஐம்பது அடி உயரத்தில் பயம் இல்லாமல் நின்றான். ஆனால் பிரகாஷோ இருபது கிலோ எடை உடைய பெட்டியை தூக்குவதற்குள் மூச்சு வாங்க தொடங்கிவிட்டிருந்தது. இருபத்தி ஐந்து வயதை நெருங்கும் போது மேலும் பலசாலியாக தன் தம்பி இருப்பான் என்று கணித்த அகிலா. மேலும் பவியன் முக அழகை ஆராய ஆரம்பித்தாள். அழகிலும் தம்பி நிகரற்றவனாக ஜொலிப்பதை உணர்ந்த அகிலாவிற்கு மகிழ்ச்சியாக இருந்தது.

வேலை முடிந்து அனைவரும் தங்கள் கருவிகளை பையில் எடுத்து வைத்துக் கொண்டிருந்த போது ஜன்னலில் தெரிந்த அகிலாவுடன் பேச்சுக் கொடுத்து கொண்டிருந்தான் பிரகாஷ்.

ஜன்னலை பார்த்து யாரிடம் பேசிக் கொண்டிருக்கிறான் இவன் என்று அருகே வந்த பார்த்த பவி அது தன் அழகு அக்கா என்று தெரிந்து கொண்டான்.

"வீட்டுக்குள்ள வரும்போது கைக்கால் கழுவிட்டு வா" என்று பவியை பார்த்து அகிலா கூறினாள்.

"ச்சீ.... ப்ப்போ..." என்று கூறி அக்காவிடம் பழிப்பு காட்டி விட்டு அங்கிருந்து நகர்ந்தான்.

வீட்டிற்குள் நுழைய முற்பட்ட பவியை அகிலா தடுத்தாள். இருவரும் வாசலில் முட்டிக் கொண்டு நிற்க தனசேகரன் இருவரையும் கடிந்தான்.

தந்தை மிரட்டிய பிறகு வீட்டின் உட்புற மதில் சுவரில் இருந்த தண்ணீர் குழாயில் வேலையாட்களுடன் சேர்ந்து கைக்கால்களை சுத்தம் செய்துகொண்ட பவி ஷோபாவின் மீது இருந்த துண்டை எடுத்து துடைத்துக் கொண்டான்.

 அணைத்து வைத்திருந்த தொலைக்காட்சி பெட்டியின் கருப்பு திரையில் ஷோபாவில் படுத்திருந்த அகிலாவின் பிம்பம் பிரதிபலிக்க முன்பக்கம் சென்று தன் கையில் வைத்திருந்த துண்டை முறுக்கி அவளை அடித்தான்.

பவி முழு பலம் கொண்டு தாக்கவில்லை என்றாலும் ஒரு பக்கமாக படுத்திருந்த அகிலாவின் இடுப்பு மற்றும் கீழ் முதுகில் வலி பரவியது. வலியின் தாக்கத்தில் செங்குளவி போல் துரிதமாக பதில் தாக்குதலை அகிலா தொடுக்க. தப்பி ஓட முயன்ற பவியின் முதுகு அனலாக எரிந்தது.

பவித்ரனை போல் அகிலா தன் பலத்தை கட்டுபடுத்தாமல் அவன் முதுகை பதம் பார்க்க அவன் சினம் கொண்டான். அக்காவை துரத்திக் கொண்டு ஓட அவளோ தந்தையிடம் தஞ்சமடைய ஓடினாள்.

பவித்ரனால் துரத்தப்பட்ட அகிலா தன் தந்தையின் மேல் இடிக்க அவள் பின்னால் வந்த தமையனும் அவர்கள் இருவர் மீதும் மோதி நின்றான்.

தன் மேல் மோதிய பிள்ளைகளால் நிலைதடுமாறி பின் சுதாரித்து நின்ற சேகரன் இருவரையும் கடிந்துக் கொண்டான்.

தந்தையின் சினம் கொண்ட முகத்தை பார்த்ததும் அகிலா அவனை பின்புறமாக கட்டிக் கொண்டு "அப்பா... அப்பா... காப்பாத்துப்பா.... அவன் என்ன அடிக்கவரான்" என்று குதித்தாள்.

தனசேகரனுக்கு இருவர் மீதும் சினம் சரிசமமாக இருக்க பவியின் பின்னந்தலையை பிடித்து "போ... போய்... ஹோம் வொர்க் பண்ணு..." என்று அறைக்குள் தள்ளினான்.

"ப்பா... நான் காலேஜ் போறேன்..." என்று தன்னை இன்னும் சிறுவனாகவே நினைக்கும்  தந்தையிடம் பலம் காட்டி  அறைக்குள் செல்லா முரண்டு பிடித்தான் பவித்ரன்.

"பரவால்ல போய் எதாவது படி..." என்று கூறி பவியை அறையில் தள்ளி கதவை மூடினான்.

தன்னை கட்டிக்கொண்டு நின்ற மகளின் கைகளை தன்னிடம் இருந்து பிரித்து "மழ வரதுக்குள்ள கடைக்கு போனும் போ போய் ரெடியாவு" என்று அகிலாவை விரட்டிவிட்டு தனக்காக காத்திருக்கும் தன் வேலையாட்களை காண வெளியே சென்றான்.

தந்தை அங்கிருந்து நகர்ந்ததும் ஷோபாவின் மீது இருந்த டவலை எடுத்துக்கொண்டு தன் அறைக்குள் சென்று கதவை மூடி அதன் அருகிலேயே தம்பியின் வரவிற்காக நின்றாள் அகிலா.

தன் அக்காவின் எண்ணத்தை பொய்யாக்காமல் கதவை திறந்து வேகமாக உள்ளே நுழைந்தவனின் முகத்தில் அசுர வேகத்தில் சுருட்டிய துண்டு மோத பவியின் கண்கள் முன் மின்மினி பூச்சி பறக்க தடுமாறினான். ஆனால் அகிலாவிற்கோ தான் பலமாக தம்பியை தாக்குகிறோம் என்பதை உணராமல் மீண்டும் துண்டை சுழற்ற  இம்முறை வலியில் உடலை வளைத்து நின்ற பவியின் முதுகை பதம்பார்த்தது.

வேதனை பொறுக்க முடியாத பவி அக்காவை பார்க்க அகிலாவோ மகிழ்ச்சியாக மூன்றாவது தாக்குதலுக்கு கையை ஓங்க, சுதாரித்து கொண்ட பவித்ரன் மல்யுத்தத்தில் செய்வது போல் இடுப்பை பிடித்து தூக்கி மெத்தையின் மீது போட்டு அவள் மேல் விழுந்தான்.

இவை அனைத்தும் சில விநாடிகளில் நிகழ்ந்து விட தன் தம்பியால் தூக்கி எறியப்பட்ட அகிலாவோ இதயம் படபடக்க படுத்திருக்க அவளின் இடது முலையின் மீது பவித்ரன் தன் முகத்தை பதித்திருந்தான்.

தம்பி தன்னை தூக்கி மெத்தையின் மீது கிடத்தி தன் மேல் படுத்து அவன் முகத்தை தன் முலையின் மீது தேய்த்துக் கொண்டிருப்பதை உணர்ந்த அகிலாவின் உடல் எந்த அசைவையும் காட்டாமல் உறைந்து போய் கிடக்க அவள் இதயம் மட்டும் வேகமாக துடித்தது.

அக்காவின் கண்மூடித்தனமான தாக்குதலில் நிலைகுலைந்த பவி அவளை தூக்கி மெத்தையில் கிடத்தி அவள் மேல் விழுந்தான். அவனின் முகமும் முதுகும் தீ பட்டது போல் எரிந்தது. கண்களை மூடி வலியை கிரகித்துக் கொண்டிருந்தவனின் முகம் மென்மையான பொருளின் மேல் படர்ந்திருப்பதை உணர்ந்தான். தன் வலிக்கு இதமாக இருக்க தன்னிச்சையாக தன் முகத்தை அதன் மேல் தேய்த்து சுகம் கண்டவன், சுதாரித்து அந்த மென்மை தன்மையை தருவது தன் அக்காவின் மென்பந்து என்பதை அறிந்ததும் கிளர்ச்சியுற்றான்.

அக்காவின் பெரும் முலையின் மென்மை அவனை கிறங்கடிக்க தன் முகத்தை இரு முலைக்களுக்கும் இடையில் புதைத்து தேய்த்தான். பின் அடிபட்ட இடது கன்னத்தை அவளின் முலைகளில் தேய்த்து சுகம் பெற்றான்.

இடது முலையின் மேல் தன் வலது கன்னத்தை வைத்து தேய்த்த போது அக்காவின் இதயத்துடிப்பை உணர்ந்த பவி தன் காதை நன்கு ஊன்றி அவளின் இதயத்துடிப்பை ரசித்தான்.

இதயத்துடிப்பை ரசித்தபடியே கண்களை மெல்ல திறந்தவனுக்கு அக்காவின் வலது முலை மலைப் போல் காட்சியளித்தது.

அதன் பிரம்மாண்டத்தில் இமைகளை விரித்த பவியின் உடலில் காமம் போதையை போல் நொடிக்கு நொடி அதிகரிக்க பித்து பிடித்தவன் போல் ஆனான் அவன்.

இடது முலைக்கு அழுத்தமாக முத்தமிட்டபடியே தன் கீழ் உதட்டை கீழ் இருந்து மேல் தேய்த்து இடது கரத்தால் அக்காவின் வலது கனியை பற்றி பறிக்க கொண்டு செல்ல அவள் அவனை அவளிடம் இருந்து தள்ளினாள்.

மயிரிழையில் கரங்களுக்கு அகப்படாமல் போனது அக்காவின் இளம் கனி.

அக்காவால் உதரி தள்ளப்பட்ட பவி தன்னிலை அடைந்து திகைத்தான்.

அகிலாவின் உடல் மேல் குறுக்காக படுத்திருந்த பவி அவள் மேல் இருந்து முகத்தை மட்டும் எடுத்தானே தவிர அவள் மீது இருந்து எழாமல் அவள் வயிற்றின் மீது இவன் இடுப்பை அழுத்திய படி படுத்திருக்க வலது கை முட்டியை மெத்தையின் மீது ஊன்றியிருந்தான்.

பவியின் உடல் நடுக்கம் கொண்டிருந்தது. அவன் அறிவு எதுவும் செய்ய முடியாத குழப்ப நிலையில் இருந்தது. அக்கா தடுக்காமல் இருந்திருந்தால் முன்னேறி சென்றிருப்பான். ஆனால் இப்போது இது குற்றம் புரிந்த நிலையில் இருப்பதினால் பவி தன்னை குற்றவாளியாக கருதி பயம் கொண்டான்.

பயத்துடன் அக்காவின் முகத்தை ஏறிட அவளோ இவன் கண்களை சந்தித்ததும் பார்வையை திருப்பிக் கொண்டேளே தவிர உடலை அசைக்கவில்லை.
பார்வையை திருப்பிக் கொண்ட அக்காவின் முகத்திலிருந்து அவளின் முலைகளுக்கு பவித்ரனின் பார்வை சென்றது.

மஞ்சள் நிற குர்த்தியில் அகிலாவின் சுவாசத்திற்கு ஏற்ப ஏறி இறங்கும் முலைகள் இரண்டும் மலை போல் எழுந்து நிற்க 'வா வந்து என்னை பிடி’ என்று அழைப்பது போல் இருந்தது பவிக்கு. ஆனால் அவன் மிகவும் பயந்து குழம்பிய மனநிலையில் இருந்தான்.

அங்கே அகிலாவோ பவித்ரனை விட மிகவும் மோசமான மனநிலையில் இருந்தாள். ஒரு நொடிக்குள் தன்னை தூக்கி போட்ட தம்பி தன் மேல் விழுந்தது வரை அவளுக்கு அதிர்ச்சியில்லை. ஆனால் விழுந்தவன் எழுந்து செல்லாமல் அவன் முகத்தை கொண்டு தன் கனிகளை களவாட தொடங்கியதும் அவளுக்கு உள்ளுக்குள் கிலி தொடங்கியது.

மொட்டு மலராகி, மலர் காயாகி, காய் கனியாகி இது நாள் வரை எவரையும் தீண்ட விடாமல் பார்த்து பக்குவமாக பத்திரபடுத்தி வந்த தன் அழகு முலைகளில் தன் தம்பி முகத்தை வைத்து தேய்த்துக் கொண்டிருப்பதை கண்டு முதலில் பயம் கொண்டவள் பின் தன்னையறியாமல் பரவசமானாள். தன் முலை மேல் காது வைத்து தன் இதயத்துடிப்பை கேட்க்கும் தம்பியை ரசித்து பார்த்தவள் அவனின் இடது கரம் மெதுவாக தனது வலது மாரை பறிக்க வருகிறது என்றது அறிந்த போது மீண்டும் பயம் கொண்டாள்.

அகிலாவிற்கு தன் உடல் வனப்பை காட்டுவது என்பது எவ்வளவு விருப்பமோ அதே போல் தன்னை எவரும் தீண்ட கூடாது என்பதிலும் ஜாக்கிரதையாக இருப்பாள். தன் நெருங்கி தோழி மிருதுளா மிகவும் கெஞ்சி கேட்டுக்கொண்டாள் என்பதற்காக மட்டுமே ஒரேஒரு முறை தன் முலைகளை பிடித்து பார்க்க அனுமதித்தாள். அதே போல் கல்லூரியில் படித்துக் கொண்டிருந்த காலத்தில் நட்புடன் அண்ணன் என்ற முறையில் பழகிய பக்கத்து வீட்டில் வசித்த இளைஞன் ஒருமுறை தன்னிடம் எல்லை மீறி நடக்க முயன்ற போது அவனை தன்னிடம் நெருங்கவிடாமல் லாவகமாக தப்பி வந்தாள். ஆனால் இன்று உடன்பிறந்த தம்பி தானே என்று எதோச்சையாக இருந்து விட அவன் தன்னை தீண்டியதை நினைத்து மிகவும் வருந்தினாள்.

வருந்தியவளின் மனம் சில மணி நேரகங்களுக்கு முன் சொந்த தம்பியை நினைத்து சுய இன்பம் செய்ததை நினைவு படுத்த மனம் குழம்பினாள்.

மன குழப்பத்துடன் தம்பியை நோக்க அவனோ அவள் மீது காமா பார்வையை தொடுக்க தன் பார்வையை தாழ்த்திக் கொண்டாள் அகிலா.

அகிலாவின் குழப்பமான மனநிலையை மீண்டு குழப்பியடிக்க நேற்றிரவு தம்பியின் கையால் பிசையப்பட்ட அம்மாவின் முலை மனக்கண் முன் தோன்ற மேலும் துவண்டு தன் உடலை அன்னிச்சையாக அசைத்தாள்.

அகிலா சிந்தித்துக் கொண்டிருந்த அதேயே சமயம் நீண்ட நேரம் மூச்சு விடுவதற்கு ஏற்ப ஏறி இறங்கும் அக்காவின் முலைகளை பார்த்துக் கொண்டிருந்த பவித்ரன் பல நிலைகளில் தவித்தான். பின் மனதை ஒரு நிலைப்படுத்தி சிந்திக்க தொடங்கினான். இதுவரை நடந்த நிகழ்வுகளுக்கு அக்கா தன் மீது குற்றம் சுமத்துவதற்கு வாய்ப்பு இருக்கிறது. அவள் பொற்றோரிடமும் சொல்லலாம் அல்லது தனிப்பட்ட முறையில் தம் மீது துவேசமும் கொள்ளலாம் அதற்கு முன் முழுமையாக அவள் முலையை பிடித்து பார்த்துவிட வேண்டும் என்று இறுதி முடிவு கொண்டு, தன் இடது கரத்தை அவளது வலது முலையை நோக்கி கொண்டு செல்ல, மீண்டும் அவள் முலைக்கும் அவன் கரத்திற்கும் மயிரிழை இடைவெளியில் அவள் உடல் அசைந்தது.

அசைந்த அக்காவின் முகத்தை ஏறிட அவளோ தன் முலைக்கு மேல தொங்கும் அவன் கரத்தை பார்த்து விட்டு இமைகள் விரிய அவனை பார்க்க, பவியோ அக்காவின் பார்வையில் தன் பார்வையை கலந்த படி அந்த மயிரிழை இடைவெளியை கடந்து அவள் கனியை அழுத்தி பறித்தான்.

- தொடரும்