Adultery நண்பனின் மனைவி

[Solosingam]

ஆப்ரேஷன் தியெட்டர் மிகவும் பரபரப்பாக இருந்தது.

முத்து தன் அருகில் அமர்ந்தது கூட தெரியாமல், விழியோரமாக ஈரம் கசிய.. நெற்றியில் கை வைத்தபடி.. ஆப்ரேஷன் தியெட்டர் எதிரே சோகமயமாக இருந்தாள் ராணி.

"கவலைப்படாத ராணி.. இனியும் உன் புருஷன் பொழைக்க சான்ஸ் இல்லடி.. எதுக்கு தேவை இல்லாம அழுதுட்டு இருக்குற.. இனி ஆக வேண்டிய பார்மாலிடிஸ் பத்தி யோசிக்கலாமா..?"

ராணியின் தோளில் கைவைத்து கிசுகிசுத்தான் முத்து.

'கொஞ்சம் வாய மூடுறியாடா..' என்பது போல பார்வையால் அவனை சுட்டெறித்தாள் ராணி.

ஆப்ரேஷன் தியெட்டரை விட்டு வெளியே வரும் நர்ஸ், உதவி டாக்டர், பணியாளர்கள் யாராவது ஒருத்தராவது தன்னிடம் வந்து எதாவது நல்ல தகவல் சொல்ல மாட்டார்களா என ஏங்கி தவித்தாள் ராணி.

யாரும் வராமல் போகவே.. மனது கேளாமல், வலிய சென்று ஒரு நர்ஸிடம் கேட்டு விட்டாள்.

"டாக்டர் வந்து கண்டிப்பா பேசுவார்மா.. கொஞ்சம் பொறுமையா இருங்க.. எங்க வேலைய பண்ண விடுங்களேன்.."

ராணியின் வாயை அடைத்தாள். ராணி திரும்ப இருக்கையில் அமர்ந்து கொண்டாள்.

"என்னால முடிஞ்ச வரைக்கும் ட்ரை பண்ணி பாத்தேன்மா.. கொஞ்சம் மனச தேத்திக்கோங்க மேடம்.. இனிமேல் தான் நீங்க தைரியமா இருக்கனும்.. பேசாம இன்னொரு கல்யாணம் பண்ணிட்டு சந்தோஷமா இருங்களேன்.. அப்படி தானே டாக்டர் சொல்ல போறாரு.. இதுக்கு போய் எதுக்குடி இப்படி துடிச்சி டயத்த வேஸ்ட் பண்ற..? இந்நேரம் வார்ட்ல இருந்தாலாவது தூளா செகண்டு ரவுண்டு போயிருக்கலாம்.. இப்ப அதுவும் போச்சு.."

முத்து நக்கலாக அவளை பார்த்து சிரித்தான்.

"ஷட் அப் முத்து.. இப்ப வாய மூடப் போறியா இல்லையாடா..?"

உக்கிரமாய் முத்துவை பார்த்தாள். சிரிப்பதை நிறுத்தினான். அத்தோடு வாயையும் சேர்த்து மூடிக் கொண்டான்.

அரை மணி நேரம் கழிந்தது. பொறுமையோடு டாக்டருக்காக காத்திருந்தாள் ராணி.

சர்ஜரி செய்த டாக்டர் களைப்புடன் வெளியே வந்தார். ராணியை பார்த்து விட்டார்.

"ஒ.. சாரி.. நீங்க சம்பத்தோட வொஃய்ப் தானே..? எனக்காக வெளியே வெய்ட் பண்ணிட்டு இருப்பிங்கனு மறந்தே போயிட்டேன்.. உங்க பிராத்தன வீண் போகல மேடம்.. ஹார்ட் சர்ஜரி சக்ஸஸா முடிஞ்சு போச்சுமா.. இனிமே உங்க ஹஸ்பெண்ட பத்தி கவலை பட எதுவும் இல்ல.. அவரு ஒன் வீக் நல்லா பெட் ரெஸ்ட் எடுத்தா போதும்.. இன்னும் மயக்கத்துல தான் இருக்காரு.. டூ ஹவர்ஸ் கழிச்சு போய் பாருங்க.."

"ரொம்ப ரொம்ப தாங்க்ஸ் டாக்டர்.. கடவுள் மாதிரி வந்து அவரு உசுர காப்பாத்திட்டிங்க.. ரொம்ப நன்றிங்ங்க.."

டாக்டரின் கைகளை பிடித்து கொண்டு ஆனந்த கண்ணீர் சிந்தினாள். 

கடந்த சில மணி நேரமாக இருந்த அவள் மனப்பாரம் மொத்தமும் விலகி விட்டதாக உணர்ந்தாள்.

"இனிமே இடி விழுற மாதிரி ஒரு விஷயத்த சொன்னாலும்.. தாங்கற அளவுக்கு அவரு ஹார்ட் போக போக ஸ்ட்ராங் ஆயிரும்.. ஆனா அதுக்கு கொஞ்சம் டயம் எடுக்கும்.. ஸோ டோன்ட் வொர்ரிமா.."

புன்சிரிப்புடன் ராணியை கடந்து சென்றார்.

ராணி திரும்பி முத்துவின் முகத்தை பார்த்தாள். சம்பத் உயிர் பிழைத்த ஏமாற்றத்தை தாங்கி கொள்ள முடியாமல் அவன் முகம் முழித்த விதத்தை அவள் வெகுவாக ரசித்தாள்.

"ஏதோ பார்மலிடிஸ் பத்தி யோசிக்கலாம்னு சொன்ன.. இப்ப பேசலாமா சார்?"

முத்துவை சீண்டினாள். எதுவும் பேசாமல் அமைதியாக இருந்தான்.

திரும்பி சுவர் கடிகாரத்தை பார்த்தாள். அதிகாலை மணி அஞ்சரை தாண்டி இருந்தது. அவளுக்கு லேசாக பசிக்க ஆரம்பித்தது.

"சரி.. வாடா.. கேண்டின்ல போய் ஒரு காபி டீ சாப்பிட்டு வரலாம்.. எனக்கு பசிக்குது.."

மறுப்பின்றி உடன் வந்தான்.

கேண்டின் டேபிளில் காபியை உறிஞ்சி கொண்டிருந்தவனை மேலும் சீண்டினாள்.

"சாருக்கு மூடு இருக்கா? நாம இப்ப ரொமான்டிக்கா பேசலாமா?"

பதிலெதும் சொல்லாமல் தொடர்ந்து காபி உறிஞ்சி கொண்டிருந்தான்.

"என்ன முத்து.. உங்ககிட்ட இருந்து நிறைய எதிர்பார்த்தேன்.. ஆனா ரொம்ப சைலண்டா இருக்குற..?"

இந்த முறை வாய் திறந்தான். ஆனால் மெதுவாக கேட்டான்.

"அவன விட்டுட்டு என் பொண்டாட்டியா வர முடியுமா முடியாதாடி?"

"அதான் என் புருஷன் பொழைச்சுட்டாரே.. நா எப்படிடா வர முடியும்..? வர மாட்டேன்டா.." அழுத்தி கூறினாள்.

"ம்ம்.. அப்ப நா சம்பத் கிட்ட நேரடியாகவே கேட்டுக்குறேன்டி.. ஆப்ரேஷன் முன்னாடி வாக்கு கொடுத்தியே இப்ப என்னடா பண்ண போறேனு கேக்குறேன்.."

"அவரு கண்டிப்பா ஒத்துக்க மாட்டாரு.."

"அத அவரு வாயால சொல்லட்டும்டி.."

அவன் கண்களை உற்று பார்த்தாள்.

"ப்ளீஸ்.. இப்ப இருக்குற நிலைமையில அவர கேட்டு தொந்தரவு பண்ணாதடா.."

"உன்ன விலக்கி வச்சிடுவாருனு உள்ளுக்குள்ள பயமா இருக்காடி.."

முத்துவுக்கு இப்போது தான் சிரிப்பே வந்தது.

இப்போது ராணி அமைதியாக இருந்தாள்.

"ஒகே.. அவன்கிட்ட நா எதுவும் பேசலடி.. ஆனா அவனே அத பத்தி என்கிட்ட கேட்டா.. நா என்ன பதில் சொல்றது?"

"அவரு அப்படியெல்லாம் படக்குனு கேக்க மாட்டாரு.. என்கிட்ட ஒரு வார்த்தையாவது கேட்டு தான் டிசைட் பண்ணுவாரு.. எனக்கு உன் பொண்டாட்டியா வர கொஞ்சங் கூட இஷ்டமில்ல.. உன் கூட படுக்குறது வேற.. பொண்டாட்டியா வாழறது வேற.. எனக்கு சுத்தமா இஷ்டம் இல்ல.. சம்பத்தோட பொண்டாட்டினு வெளியே சொல்றது தான் எனக்கு பிடிச்சிருக்கு.."

"அப்ப நா கடைசி வரை கள்ள புருஷன் தானே.."

"அது கூட வேணாமான்னா.. இப்பவே விட்டுறலாம்டா.. எனக்கு எந்த பிரச்சனையும் இல்ல.."

"ம்ம்.. ஒரு முடிவா தான் இருக்க போல.. சரிடி.. நீ சம்பத்துக்கு பொண்டாட்டியாவே இரு.. கள்ளபுருஷன் உறவ கூட அத்து விட்டுறலாம்.. ஆனா அது சம்பந்தமா சில பெட்ரூம் வீடியோஸ் கொஞ்சம் இருக்குடி.. அத என்ன பண்ணலாம்.. டெலீட் பண்ணிடவா இல்ல.."

முத்து என்ன சொல்ல வருகிறான் என்பதை புரிந்து கொண்டாள்.

"வேணா.. அழிச்சிறு.."

"தாராளமா பண்ணிடலாம்.. அதுக்கு உபகாரமா நீ எதாச்சும் பண்ணணுமே.."

"சொல்..லு.."

குரல் நடுங்கியது ராணிக்கு.

"கவலப்படாத.. என் பொண்டாட்டியா வாடினு மிரட்ட மாட்டேன்.. அதே நேரத்துல சம்பத் ஹாஸ்பிடல்ல இருந்து டிஸ்சார்ஜ் ஆகற வரைக்கும் நா உன்ன தொந்தரவும் பண்ண மாட்டேன்.. நீங்க வீட்டுக்கு வந்ததும்.. உங்க கூட ஒரே வீட்டில நா தங்க போறேன்.. ஐ மீன்.. நா எப்பப்ப சொல்றேனோ அப்பவெல்லாம் என் கூட படுக்கனும்.. நானும் ரொம்ப டிசேன்ட்.. இத பத்தி சம்பத்கிட்ட மூச்சு கூட விட மாட்டேன்.."

"அவரு உன்ன வீட்ல தங்க அலவ் பண்ண மாட்டாருடா.."

"அப்ப நீ அவன்கிட்ட பேசி ஒத்துக்க வைக்கனும்டி.."

அமைதியாக இருந்தாள். அவள் கண்கள் ஈரத்தில் பளபளத்தன.

"என்னவோ.. நா புதுசா ஒக்க சொல்ற மாதிரி கலங்குற.. என் கூட படுக்கறது உனக்கு என்ன புதுசாடி.. டீல் ஒகேவா?"

"எத்தன நாளு தங்க போறடா..?"

"எத்தன மாசம்னு கேளூ.. மூணு இல்ல ஆறு மாசமாவது எனக்கு வேணும்டி.."

"முடியாது.. மேக்ஸிமம் ஒரே ஒரு மாசம் தான்.."

"பாக்கலாம்டி.. நீயே என்ன வீட்ல இன்னும் கொஞ்ச நாளு இரு இருனு என்ன கெஞ்சத்தான் போற.. நானும் அத பார்க்க தானே போறேன்.."

"சரி.. பேசி முடிச்சாச்சுல.. நா கிளம்பறேன்.. டிஸ்சார்ஜ் ஆன பிறகு.. வீட்டுக்கு வந்து சேரு.."

எழுந்து போக முயன்றவளின் கையை பிடித்து கொண்டான்.

"இன்னும் செகண்டு ரவுண்ட் பாக்கி இருக்கேடி.."

எழுந்து அவளை நெருங்கி சன்னமாக பேசினான்.

"ஏய்ய்.. இது ஹாஸ்பிடல்டா.. சும்மா சும்மா.. என்ன விளையாடுறியா..?" சீறினாள்.

"அதான் ஒரு வாரம் எப்படியும் என் தொல்ல இல்லாம இருக்க போற.. அப்புறம் இப்ப உன் புண்டைய காட்டுறதுக்கு என்னடி குறைச்சல்?"

"சரி.. யாராச்சும் பாக்க போறாங்க.. கைய விடு.. எங்க போகனும்.. சொல்லி தொல.."

கையை விட்டான்.

"என் ரூமு.."

"முடியவே முடியாது.. நீ என்ன சீக்கிரமா விட மாட்ட.. ஒத்துட்டே இருப்பே.. எனக்கு லேட்டாகும்.."

முகவாயை தடவியபடி யோசித்தான்.

"சீக்கிரமா சொல்லு.. என் புருஷன் அங்க முழிச்சிக்க போறாருடா.."

"கவுன்ஸலீங் ரூம்.. இந்த நேரத்துல யாருமே அங்க இருக்க மாட்டாங்க.."

"அது மீட்டிங் ரூம்டா.."

"ப்ரவாயில்ல.. டேபிள் இருக்குல்ல.."

இருவரும் கவுன்ஸலீங் ரூமை நோக்கி விரைவாக நடக்க ஆரம்பித்தார்கள்.

சிறிது நேரத்தில் ராணி உள்ளே சென்றதும்.. கதவை தாழிட்டான் முத்து.

அவளை டேபிளில் படுக்க வைக்காமல், தன் பேண்ட் ஜிப்பை திறந்தான். கருகரு சுண்ணியை வெளியே எடுத்து போட்டான்.

"என்னடா இது..?"

"எதுவும் பேசாத.. வாய வச்சு ஊம்புடி.."

"நோஒஒ.. எனக்கு பழக்கமில்ல.."

"ஊம்புடின்னா.. "

ராணியின் தலையை பற்றி குனிய வைத்து முழங்காலிட வைத்தான்.

கண்களில் பயத்துடன் அதன் சைஸ்சை கிட்டத்தில் பார்த்து மிரண்டாள்.

"நா ஊம்பியே ஆகனுமா..?"

"வாய நல்லா திறடி.."

பொலக்கென அவள் வாயில் மொத்தமாக நுழைத்து விட்டான். 

கலங்கியவள் பின்னால் நகர்ந்து சென்று, வாயிலிருந்து எடுக்க போனவளின் தலையை கெட்டியாக பிடித்து கொண்டான்.

"இப்ப நல்லா சப்புடி.."

தன் உடைகள் ஒவ்வொன்றாக கழட்டி போட்டான்.

அவனின் சுன்னி மொட்டு தன் தொண்டையை இடித்து எரிச்சல் படுத்தினாலும்.. கைகளை அவன் வயிற்றின் மீது பிடிமானமாக வைத்து.. வேறு வழியின்றி சப்ப ஆரம்பித்தாள்.

"ஆஆங்ங்.. அப்படி தான்.. இன்னும் நல்லா.. ம்ம்.. நாக்க விட்டு நக்குடி.. ஸ்ஸ்ஸ்.. சூப்பர்டி.."

அவள் கூந்தலை ஆசையோடு வருடி விட்டான்.



முதல் முறையாக தன்னை வேசி போல உணர்ந்தாள் ராணி.

இன்னும் ஒரு மாசத்துல இவன்கிட்ட இன்னும் என்னென்ன பாடு பட வேண்டி இருக்கோ..? 

கலங்கிய கண்களோடு முத்துவின் சுண்ணியை.. கருமமே கண்ணாக ஊம்பி கொண்டிருந்தாள் ராணி.