11-07-2025, 11:06 PM
இங்கே கதவை சாத்திக் கொண்டு உள்ளே சென்ற சுந்தரி அவன் செய்ததை நினைத்து நினைத்து அவளுக்கு கோபம் வந்தது
ஏன் இப்படி இவன் மட்டும் இப்படி பண்றான் மத்த பசங்களையும் இந்த வயித்துல தான பெத்தேன் இவனுக்கு மட்டும் ஏன் இப்படி புத்தி போகுது என்று அவன் மேல் வேதனை கொண்டாள்
அவனை பற்றி யோசித்து யோசித்து
தூங்கி போனாள் மதியம் ஓரு 4 மணிக்கு எழுந்தால் எழுந்து அவன் ரூம் கதவை பார்த்தால் அது பூட்டி தான் இருந்தது அவளுக்கு பயம் ஒருவேளை தப்பான முடிவு எடுத்துருப்பானோ என்று
மெதுவாக வெளியே வந்து அவன் ரூம் ஜன்னல் வழியே பார்த்தால்
அவன் படுத்து நன்றாக தூங்கி கொண்டிருந்தான்
இவள் கொஞ்சம் பெரு மூச்சு விட்டு
கொண்டு உள்ளே சென்று வேலைகளை கவனித்தாள்
மணி 5 ஆனது வசந்தி வந்தால் அவளிடம் இதை பற்றி கேட்டு கஷ்டபடுத்த மனது வரவில்லை
வசந்தி வந்ததும் அவள் முகத்தை பார்த்து என்னமா ஏன் முகம் டல்லா இருக்கு என்றாள்
அது ஒன்னுமில்ல டி
கொஞ்சம் தலைவலி என்றாள்
சரி அப்போ நீ ரெஸ்ட் எடுமா நான் பாத்துக்கிறேன் என்றாள் இல்லடி நான் பாத்துக்கிறேன் என்று எழுந்து கிட்செனிற்க்கு சென்றாள் வேலையை முடித்து விட்டு அவள் அறைக்கு வந்தாள்
வரும் முன் அசோக் ரூமை பார்த்தாள் அது பூட்டியை இருந்தது
அவளுக்கு அதை பார்க்கும் போது கொஞ்சம் வருத்தமாக இருந்தது
(ஏனென்றால் அசோக்கிற்க்கு அம்மா என்றால் செல்லம் சிறு வயதில் இருந்து அம்மா அம்மா என்று பின்னாடியே அழைவான்
அவளுக்கும் அதே மாதிரி தான் அசோக் கடைக்குட்டி பிள்ளை என்பதால் கொஞ்சம் பாசம் கூடுதல் அவன் அப்பா இவனை திட்டும் போது கூட அவள் இவனுக்கு ஆதரவாக தான் இருப்பாள் அவ்ளோ செல்லம்)
அவனை நினைத்து வருத்தப்பட்டுக் கொண்டே தலைவலி மாத்திரையை போட்டுக் கொண்டே தூங்கினாள்
அசோக்கும் ரூமை விட்டு வரவே இல்லை ஆனால் அவனுக்கு காலையில் இருந்து சாப்பிடாததால்
வயிறு பசி எடுக்க ஆரம்பித்தது பசியால் தூக்கம் வரவில்லை கொஞ்சம் எழுந்து பார்த்தான் எல்லாரும் துங்கிக் கொண்டிருந்தனர்
மெதுவாக சமையல் ரூமிற்க்கு சென்றான்
அங்கு கிட்சென் துடைத்து சுத்தமாக இருந்தது மெதுவாக ஹாலிற்க்கு
வந்தான் அங்கு ப்ரெட் பாக்கெட் மட்டுமே இருந்தது வேறு வழியில்லாமல் அதை மட்டும் சாப்பிட்டு விட்டு தண்ணீரை குடித்து விட்டு படுத்தான்
அடுத்த நாள் காலையில் அவளை எழுப்ப வசந்தியை அனுப்ப சுந்தரிக்கு மனமில்லை அவளுக்கும் சொல்ல மனமில்லை இப்படியே மணி 8.30 ஐ தாண்டியது அப்போது செல்வம் எழுந்து வந்தான்
அவனிடம் அசோக்கை எழுப்ப சொன்னாள் அவனும் எழுப்பினான் ஆனால் தலைவலிப்பதாக கூறி திரும்ப படுத்தான் இவனும் அவனை எழுப்புவதை விட்டு விட்டு அம்மாவிடம் அவனுக்கு தலைவலிப்பதாக சொல்லி அவன் வேலைக்கு கிளம்பி கொண்டிருந்தான் அவளும் அவனை கண்டு கொள்ளாமல் வேலையை பார்க்க ஆரம்பித்தால் செல்வமும் வேலைக்கு கிளம்பி சென்றான்
அசோக்கும் சிறிது நேரம் கழித்து கிட்சேனிற்கு தண்ணீர் குடிக்க போனான் அங்கு அவன் அம்மா சமைத்துக் கொண்டிருக்க தண்ணீர் குடிக்காமல் அப்படியே திரும்பினான் ஆனால் திரும்பும் போது தான் கவனித்தான் அவன் அம்மா சமையல் செய்து கொண்டிருக்க அவள் சூத்து பலா பழம் போல நல்லா பெருசாகவும் தூக்கலாகவும் இருந்தது அதை பார்க்கவும் இவனுக்கு உடம்பு சூடாக இவன் தம்பியை கொஞ்சம் தேய்க்கவும் அவன் தம்பி கூடாரம் போட ஆரம்பித்தது
அவன் தேய்த்து கொண்டிருக்க அவனுக்கு கொஞ்சம் பயம் வந்தது கையை எடுத்து விட்டு ரூமிற்குள் சென்று கதவை அடைத்தான் உள்ளே வந்து யோசித்தான் அக்காவ பாத்ததுக்கு பதிலா அம்மாவ பாத்துக்கலாம் போலயே அதுக்காக அடி வாங்கியிருந்தாலும் கூட பெருமை அவ்ளோ பெரிய சூத்து என்று அவள் சூத்தை நினைத்து பார்த்தான்
அதற்குள் சமையல் கட்டில் வேலைகளே முடித்த அவள் சாப்பாடை எடுத்து அவளுக்கு ஓரு ப்ளேட்டில் வைத்து விட்டு ஹாலிற்க்கு வந்தாள் அப்போது அசோக் அறையை பார்த்தான் அது அடைந்திருந்தது அவளுக்கு அதை கடந்து போகும் போது மனசு கேட்கவில்லை
ச்சே அவனும் நேத்து இருந்து சாப்பிடல நம்ம மட்டும் சாப்பிடுறோமே என்று நினைத்து அவனுக்கு ஓரு ப்ளேட்டில் வைத்து விட்டு அவனை சாப்பிட அழைக்க சென்றாள்
அவன் அறை வரை சென்று தட்டும் போது அவளுக்கு ஓரு தயக்கம் தட்டவா வேண்டாமா என்று யோசித்தால் கோபமா பிள்ளை பாசமா என்று யோசித்து கொண்டே இருக்கும் போது பாசம் ஜெயித்தது கதவை தட்டினாள் அவன் திறக்கவில்லை
மீண்டும் தட்டினாள் இந்த முறை
டேய் உள்ள என்னடா பன்ற வெளியே வா என்று கத்திக் கொண்டே தட்டினால் அவன் கடைசியில் கதவை திறந்தான் இவன் திறந்து என்ன என்பதை போல பார்த்தான்
அவள் சாப்பிட வாடா என்றாள்
இல்ல எனக்கு வேண்டாம் என்று கதவை மூட போனான் இவள்
கோபமாக இப்போ வரியா இல்லையா என்று முறைத்தாள்
அவள் முறைக்கவே இவன் பயந்து சாப்பிட வந்தான் அவளும் வந்து சாப்பிட்டான் ஆனால் இருவரும் பேசிக்கொள்ளவில்லை அவள் சாப்பிட்டு முடித்து கை கழுவி விட்டு வந்து சோஃபாவில் அமர்ந்தால் அவனும் சாப்பிட்டு விட்டு ரூமை பார்க்க சென்றான்
அப்போது அவள் டேய் ஓரு நிமிஷம் இங்க வா என்றாள்
அவனும் அங்க இருந்தே என்ன என்பது போல கேட்டான்
இங்கே வாடா என்றால் அவன் அவள் பக்கத்தில் போய் நின்றான்
அவள் உட்காருடா என்றால் அவன் இல்ல சொல்லு என்றான் உடனே இப்போ உட்காரியா இல்லையா என்றாள் அவனும் கொஞ்சம் தள்ளி உட்கார்ந்தான் இப்போது அவள் பேச ஆரம்பித்தாள்
என்னடா முடிவு பண்ணிருக்க
எதுக்கு என்ன முடிவு பண்ணிருக்க
உன் படிப்ப பத்தி என்ன முடிவு பண்ணிருக்க
என்ன பண்ணிருக்கேன் அண்ணன் கூடயே வேலைக்கு போலாம்னு முடிவு பன்னிருக்கேன்
அவள் சட்டென்று அறைந்தாள்
அவன் இதுக்கு தான் கூப்ட்டியா என்று எழுந்தான்
அவள் உட்காருடா என்றால்
நீ இப்படி அடிக்க தான் கூப்ட்டியா என்றான்
அவள் சரி அடிக்க மாட்டேன் உட்காரு என்றாள்
அவளை தொடர்ந்தால்
இப்படி அவன் கூட வேலைக்கு போகவா உன்ன படிக்க வச்சேன் நீ ரெண்டு தடவை பெயில் ஆகியும் உன்ன படிக்க வைக்கிறம்னா நீ அவன் கூட வேலைக்கு போகவா படிக்க வச்சேன் என்றால்
அவன் எனக்கு தான் படிப்பு
ஏற மாட்டுக்கு அதான் வேலைக்கு போக முடிவு பண்ணிருக்கேன் என்றான்
ஏன் ஏற மாட்டுக்கு என்றால்
அவன் பதில் சொல்லாமல் அமைதியாக இருந்தான்
அதான் கேட்குறேம்லாடா ஏன் ஏற மாட்டுக்கு என்று கேட்டான்
ஏன் உனக்கு தெரியாதா என்றான்
அவள் தெரியாது என்றாள்
ஏன்னா என் மனசு புல்லா இப்போ தப்பா தான் இருக்கு அதனால எனக்கு படிப்பு ஏறல என்றான்
அவள் அவனை அதிர்ச்சியாக பார்த்தாள் என்னடா தப்பா தோனுது சொல்லு என்றாள் அவன் தலையை பிடித்து கொண்டு எனக்கு இப்பவே தப்பு பண்ணனும் போல இருக்கு போதுமா என்று கத்தினான்
அவன் நிலைமையை பார்த்து பின்பு மெதுவாக பேசினால்
டேய் இது உன் வயசு கோளாறுடா இந்த வயசுல வரதுதான்டா அது கொஞ்ச நாளுல சரியா போயிடும்டா என்றால்
இல்ல மா நானும் நிறைய முயற்சி பண்ணிட்டேன் மா
என்னால முடியல மா என்று தலையில் கை வைத்து அழுதான்
அவன் அழுவதை அதிர்ச்சியாக பார்த்து கொண்டு இருந்தாள்
அவளுக்கு என்ன சொல்ல என்று தெரியவில்லை
அவள் எழுந்து அவள் ரூமிற்க்கு சென்றாள் அவனும் சென்றான்
அவள் உள்ளே சென்று மெத்தையில் படுத்துக் கொண்டே யோசிக்க ஆரம்பித்தாள்
(இவன என்ன பண்ணலாம் ஏன் இப்படி இருக்கான் என்று யோசிக்க ஆரம்பித்தால்
இவன் பிர்ச்சினைக்கு என்ன தீர்வு இவனை இப்படியே விட்டால் இவன் வாழ்க்கையை கெட்டு போயிடுமே வேற என்ன பண்ணலாம் என்று அங்கேயும் இங்கேயும் ரூமிற்குள்ளயே அழைந்தாள் ஓரு கட்டத்திற்கு மேல்
பேசாமல் காசு கொடுத்து யாரிடமாவது போக சொல்லுவோமா
சீ ஓரு அம்மாவை பிள்ளையை காசு கொடுத்து போக சொல்லுவால என்று தனக்கு தானே பேசிக்கொண்டாள்
வேற என்ன பன்றது எனக்கு அவன் படிக்கனுமே அவன் இந்த பிரச்சினையே தீர்க்க இது தான் வழி என்று நினைத்தால் ஆனால் இதுவே பழக்கம் ஆகிவிட்டால் என்ன செய்ய என்று யோசித்தால் பின்பு இந்த ஒருமுறை தான் அப்படி செய்யனும்
என்று என் மேல சத்தியம் வாங்கி விட்டால் எப்படி என்று யோசித்தால் ம் இது தான் சரியான வழி நம் மீது அவனுக்கு பாசம் கூடுதல் அதனால் சத்தியம் வாங்கி விட்டால் அவன் திரும்ப அந்த தப்பு செய்யமாட்டான் என்று நினைத்தாள்)
ஆனால் அசோக் ரூமிற்க்குள் சென்று யோசித்தான்
(எப்படியோ அம்மாவிடம் தனக்குள் இருக்கும் ஆசையை சொல்லியாச்சு
இப்படி கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வழிக்கு கொண்டு வந்திடலாம் என்று நினைத்து கொண்டே கொஞ்சம் தூங்கினான்)
அங்கே அவள் எழுந்து மதியம் சமையலை செய்து கொண்டு இருந்தாள் சிறிது நேரத்தில் சமையலை முடித்தால்
முடித்து விட்டு அவன் ரூம் கதவை தட்டினால் அவனும் தூக்கத்தில் இருந்து எழுந்து கதவை திறந்தான் அம்மா தான் நின்றிருந்தாள்
சாப்பிட வாடா என்றாள்
அவன் மணியை பார்க்க மணி 3 ஆனது சரி போ வரேன் என்றான்
முகம் கழுவி விட்டு வந்து சாப்பிட உட்கார்ந்தான் இவளுக்கு அதை எப்படி சொல்ல என்று யோசித்தால் பின் சாப்பிட்டு விட்டு சொல்லலாம் என்று சாப்பிட்டு முடித்து சோஃபாவில் உட்கார்ந்திருந்தாள் அவன் சாப்பிட்டு விட்டு ரூமை நோக்கி சென்றான்
இவள் அவனை கூப்பிட்டால்
அவன் என்ன என்றான்
உட்காரு என்றால்
அவனும் உட்கார்ந்தான்
டேய் அதெல்லாம் வேண்டாம் நீ நல்ல பையன் நீ நல்லா படி டா என்று ஆரம்பித்தால்
அவன் ம்மா நான் எத்தனை தடவை சொல்றது என்னால முடியல முடியல என்று தலையில் அடித்து கொண்டான்
மகனின் இந்த நிலையை கண்டு வருந்தினாள்
சரிடா ஓன்னு சொல்றேன் பெத்த அம்மாவை இப்படி சொல்ல கூடாது தான் இருந்தாலும் நீ கேட்க மாட்டுக்கியே சரி ஆனால் இது பண்றதுக்கு முன்னாடி நீ எனக்கு ஓரு சத்தியம் பண்ணனும் என்றாள்
(அவன் மனசுக்குள்ள அம்மா வழிக்கு வந்துட்டா என்று சந்தோஷப்பட்டால்)
சரி சொல்லு என்றான் அவள் கொஞ்சம் தயங்கினால் பின் மகனின் படிப்பு கெட்டு போக கூடாது என்று அவனிடம் சொல்ல ஆரம்பித்தாள்
அவள் டேய் நான் காசு தரேன் நீ வேணும்னா அந்த மாதிரி பொண்ணுங்க கிட்ட போய் ஆசையை தீர்த்துக்கோ என்று சொல்லி விட்டு அவன் முகத்தை பார்க்க முடியாமல் அந்த பக்கம் திரும்பினாள்
இவனுக்கு அவள் சொல்லி முடிக்கவும் எதிர்பார்ப்பு புஸ்ன்னு ஆனது
அவன் கொஞ்சம் சிரித்து கொண்டே
அம்மா எனக்கு அந்த மாதிரி பொண்ணு தான் வேணும்னா நான் எப்பவோ போயிருப்பன்மா
ஆனால் எனக்கு அது வேண்டாம்மா என்றான்
அவள் அவனை அதிர்ச்சியுடன் பார்த்தாள்
அப்போ அது வேண்டாம்டா வேற எப்படிடா வேணும் என்றாள்
சொல்லுவேன் சொன்னா அடிக்க கூடாது என்றான் அவளும் சரி சொல்லு என்றாள்
அம்மா எனக்கு நல்ல குடும்பபாங்க நல்ல லட்சணமா வேணும் சொல்ல போன தைரியத்தை வரவழைத்துக்கொண்டு உன்ன மாதிரி கும்முன்னு ஓரு பொண்ணு வேணும்மா என்றான்
அவன் சொல்லி முடிப்பதற்குள்
அவள் பளாரென்று கண்ணத்தில் அறைந்தாள்
டேய் உனக்கு இப்போவை அம்மா மாதிரி பொண்ணு வேணுமா என்று கண்ணத்தில் மறுபடியும் அறைந்தாள்
அவன் அழுதுகொண்டே நீ தான கேட்ட எந்த மாதிரி பொண்ணு வேணும்ன்னு அதான் சொன்னேன்
இதான் எதுமே சொல்ல மாட்டேன் என்று அழுது கொண்டே ரூமிற்க்கு சென்றான்
அவளும் கோபத்தோடு ரூமிற்க்குள் சென்று ரூம் கதவை படாரென்று அடைத்தாள் போய் பெட்டில் படுத்து கண்களை மூடினால் ஆனால் அவளுக்கு தூக்கம் வரவில்லை
( இந்த பயனுக்கு ஏன் இப்படி புத்தி போகுது ஏன் வயித்துல தான் பொறந்தான என்று அவளை அவளை திட்டி கொண்டே தூங்கினாள்)
ஏன் இப்படி இவன் மட்டும் இப்படி பண்றான் மத்த பசங்களையும் இந்த வயித்துல தான பெத்தேன் இவனுக்கு மட்டும் ஏன் இப்படி புத்தி போகுது என்று அவன் மேல் வேதனை கொண்டாள்
அவனை பற்றி யோசித்து யோசித்து
தூங்கி போனாள் மதியம் ஓரு 4 மணிக்கு எழுந்தால் எழுந்து அவன் ரூம் கதவை பார்த்தால் அது பூட்டி தான் இருந்தது அவளுக்கு பயம் ஒருவேளை தப்பான முடிவு எடுத்துருப்பானோ என்று
மெதுவாக வெளியே வந்து அவன் ரூம் ஜன்னல் வழியே பார்த்தால்
அவன் படுத்து நன்றாக தூங்கி கொண்டிருந்தான்
இவள் கொஞ்சம் பெரு மூச்சு விட்டு
கொண்டு உள்ளே சென்று வேலைகளை கவனித்தாள்
மணி 5 ஆனது வசந்தி வந்தால் அவளிடம் இதை பற்றி கேட்டு கஷ்டபடுத்த மனது வரவில்லை
வசந்தி வந்ததும் அவள் முகத்தை பார்த்து என்னமா ஏன் முகம் டல்லா இருக்கு என்றாள்
அது ஒன்னுமில்ல டி
கொஞ்சம் தலைவலி என்றாள்
சரி அப்போ நீ ரெஸ்ட் எடுமா நான் பாத்துக்கிறேன் என்றாள் இல்லடி நான் பாத்துக்கிறேன் என்று எழுந்து கிட்செனிற்க்கு சென்றாள் வேலையை முடித்து விட்டு அவள் அறைக்கு வந்தாள்
வரும் முன் அசோக் ரூமை பார்த்தாள் அது பூட்டியை இருந்தது
அவளுக்கு அதை பார்க்கும் போது கொஞ்சம் வருத்தமாக இருந்தது
(ஏனென்றால் அசோக்கிற்க்கு அம்மா என்றால் செல்லம் சிறு வயதில் இருந்து அம்மா அம்மா என்று பின்னாடியே அழைவான்
அவளுக்கும் அதே மாதிரி தான் அசோக் கடைக்குட்டி பிள்ளை என்பதால் கொஞ்சம் பாசம் கூடுதல் அவன் அப்பா இவனை திட்டும் போது கூட அவள் இவனுக்கு ஆதரவாக தான் இருப்பாள் அவ்ளோ செல்லம்)
அவனை நினைத்து வருத்தப்பட்டுக் கொண்டே தலைவலி மாத்திரையை போட்டுக் கொண்டே தூங்கினாள்
அசோக்கும் ரூமை விட்டு வரவே இல்லை ஆனால் அவனுக்கு காலையில் இருந்து சாப்பிடாததால்
வயிறு பசி எடுக்க ஆரம்பித்தது பசியால் தூக்கம் வரவில்லை கொஞ்சம் எழுந்து பார்த்தான் எல்லாரும் துங்கிக் கொண்டிருந்தனர்
மெதுவாக சமையல் ரூமிற்க்கு சென்றான்
அங்கு கிட்சென் துடைத்து சுத்தமாக இருந்தது மெதுவாக ஹாலிற்க்கு
வந்தான் அங்கு ப்ரெட் பாக்கெட் மட்டுமே இருந்தது வேறு வழியில்லாமல் அதை மட்டும் சாப்பிட்டு விட்டு தண்ணீரை குடித்து விட்டு படுத்தான்
அடுத்த நாள் காலையில் அவளை எழுப்ப வசந்தியை அனுப்ப சுந்தரிக்கு மனமில்லை அவளுக்கும் சொல்ல மனமில்லை இப்படியே மணி 8.30 ஐ தாண்டியது அப்போது செல்வம் எழுந்து வந்தான்
அவனிடம் அசோக்கை எழுப்ப சொன்னாள் அவனும் எழுப்பினான் ஆனால் தலைவலிப்பதாக கூறி திரும்ப படுத்தான் இவனும் அவனை எழுப்புவதை விட்டு விட்டு அம்மாவிடம் அவனுக்கு தலைவலிப்பதாக சொல்லி அவன் வேலைக்கு கிளம்பி கொண்டிருந்தான் அவளும் அவனை கண்டு கொள்ளாமல் வேலையை பார்க்க ஆரம்பித்தால் செல்வமும் வேலைக்கு கிளம்பி சென்றான்
அசோக்கும் சிறிது நேரம் கழித்து கிட்சேனிற்கு தண்ணீர் குடிக்க போனான் அங்கு அவன் அம்மா சமைத்துக் கொண்டிருக்க தண்ணீர் குடிக்காமல் அப்படியே திரும்பினான் ஆனால் திரும்பும் போது தான் கவனித்தான் அவன் அம்மா சமையல் செய்து கொண்டிருக்க அவள் சூத்து பலா பழம் போல நல்லா பெருசாகவும் தூக்கலாகவும் இருந்தது அதை பார்க்கவும் இவனுக்கு உடம்பு சூடாக இவன் தம்பியை கொஞ்சம் தேய்க்கவும் அவன் தம்பி கூடாரம் போட ஆரம்பித்தது
அவன் தேய்த்து கொண்டிருக்க அவனுக்கு கொஞ்சம் பயம் வந்தது கையை எடுத்து விட்டு ரூமிற்குள் சென்று கதவை அடைத்தான் உள்ளே வந்து யோசித்தான் அக்காவ பாத்ததுக்கு பதிலா அம்மாவ பாத்துக்கலாம் போலயே அதுக்காக அடி வாங்கியிருந்தாலும் கூட பெருமை அவ்ளோ பெரிய சூத்து என்று அவள் சூத்தை நினைத்து பார்த்தான்
அதற்குள் சமையல் கட்டில் வேலைகளே முடித்த அவள் சாப்பாடை எடுத்து அவளுக்கு ஓரு ப்ளேட்டில் வைத்து விட்டு ஹாலிற்க்கு வந்தாள் அப்போது அசோக் அறையை பார்த்தான் அது அடைந்திருந்தது அவளுக்கு அதை கடந்து போகும் போது மனசு கேட்கவில்லை
ச்சே அவனும் நேத்து இருந்து சாப்பிடல நம்ம மட்டும் சாப்பிடுறோமே என்று நினைத்து அவனுக்கு ஓரு ப்ளேட்டில் வைத்து விட்டு அவனை சாப்பிட அழைக்க சென்றாள்
அவன் அறை வரை சென்று தட்டும் போது அவளுக்கு ஓரு தயக்கம் தட்டவா வேண்டாமா என்று யோசித்தால் கோபமா பிள்ளை பாசமா என்று யோசித்து கொண்டே இருக்கும் போது பாசம் ஜெயித்தது கதவை தட்டினாள் அவன் திறக்கவில்லை
மீண்டும் தட்டினாள் இந்த முறை
டேய் உள்ள என்னடா பன்ற வெளியே வா என்று கத்திக் கொண்டே தட்டினால் அவன் கடைசியில் கதவை திறந்தான் இவன் திறந்து என்ன என்பதை போல பார்த்தான்
அவள் சாப்பிட வாடா என்றாள்
இல்ல எனக்கு வேண்டாம் என்று கதவை மூட போனான் இவள்
கோபமாக இப்போ வரியா இல்லையா என்று முறைத்தாள்
அவள் முறைக்கவே இவன் பயந்து சாப்பிட வந்தான் அவளும் வந்து சாப்பிட்டான் ஆனால் இருவரும் பேசிக்கொள்ளவில்லை அவள் சாப்பிட்டு முடித்து கை கழுவி விட்டு வந்து சோஃபாவில் அமர்ந்தால் அவனும் சாப்பிட்டு விட்டு ரூமை பார்க்க சென்றான்
அப்போது அவள் டேய் ஓரு நிமிஷம் இங்க வா என்றாள்
அவனும் அங்க இருந்தே என்ன என்பது போல கேட்டான்
இங்கே வாடா என்றால் அவன் அவள் பக்கத்தில் போய் நின்றான்
அவள் உட்காருடா என்றால் அவன் இல்ல சொல்லு என்றான் உடனே இப்போ உட்காரியா இல்லையா என்றாள் அவனும் கொஞ்சம் தள்ளி உட்கார்ந்தான் இப்போது அவள் பேச ஆரம்பித்தாள்
என்னடா முடிவு பண்ணிருக்க
எதுக்கு என்ன முடிவு பண்ணிருக்க
உன் படிப்ப பத்தி என்ன முடிவு பண்ணிருக்க
என்ன பண்ணிருக்கேன் அண்ணன் கூடயே வேலைக்கு போலாம்னு முடிவு பன்னிருக்கேன்
அவள் சட்டென்று அறைந்தாள்
அவன் இதுக்கு தான் கூப்ட்டியா என்று எழுந்தான்
அவள் உட்காருடா என்றால்
நீ இப்படி அடிக்க தான் கூப்ட்டியா என்றான்
அவள் சரி அடிக்க மாட்டேன் உட்காரு என்றாள்
அவளை தொடர்ந்தால்
இப்படி அவன் கூட வேலைக்கு போகவா உன்ன படிக்க வச்சேன் நீ ரெண்டு தடவை பெயில் ஆகியும் உன்ன படிக்க வைக்கிறம்னா நீ அவன் கூட வேலைக்கு போகவா படிக்க வச்சேன் என்றால்
அவன் எனக்கு தான் படிப்பு
ஏற மாட்டுக்கு அதான் வேலைக்கு போக முடிவு பண்ணிருக்கேன் என்றான்
ஏன் ஏற மாட்டுக்கு என்றால்
அவன் பதில் சொல்லாமல் அமைதியாக இருந்தான்
அதான் கேட்குறேம்லாடா ஏன் ஏற மாட்டுக்கு என்று கேட்டான்
ஏன் உனக்கு தெரியாதா என்றான்
அவள் தெரியாது என்றாள்
ஏன்னா என் மனசு புல்லா இப்போ தப்பா தான் இருக்கு அதனால எனக்கு படிப்பு ஏறல என்றான்
அவள் அவனை அதிர்ச்சியாக பார்த்தாள் என்னடா தப்பா தோனுது சொல்லு என்றாள் அவன் தலையை பிடித்து கொண்டு எனக்கு இப்பவே தப்பு பண்ணனும் போல இருக்கு போதுமா என்று கத்தினான்
அவன் நிலைமையை பார்த்து பின்பு மெதுவாக பேசினால்
டேய் இது உன் வயசு கோளாறுடா இந்த வயசுல வரதுதான்டா அது கொஞ்ச நாளுல சரியா போயிடும்டா என்றால்
இல்ல மா நானும் நிறைய முயற்சி பண்ணிட்டேன் மா
என்னால முடியல மா என்று தலையில் கை வைத்து அழுதான்
அவன் அழுவதை அதிர்ச்சியாக பார்த்து கொண்டு இருந்தாள்
அவளுக்கு என்ன சொல்ல என்று தெரியவில்லை
அவள் எழுந்து அவள் ரூமிற்க்கு சென்றாள் அவனும் சென்றான்
அவள் உள்ளே சென்று மெத்தையில் படுத்துக் கொண்டே யோசிக்க ஆரம்பித்தாள்
(இவன என்ன பண்ணலாம் ஏன் இப்படி இருக்கான் என்று யோசிக்க ஆரம்பித்தால்
இவன் பிர்ச்சினைக்கு என்ன தீர்வு இவனை இப்படியே விட்டால் இவன் வாழ்க்கையை கெட்டு போயிடுமே வேற என்ன பண்ணலாம் என்று அங்கேயும் இங்கேயும் ரூமிற்குள்ளயே அழைந்தாள் ஓரு கட்டத்திற்கு மேல்
பேசாமல் காசு கொடுத்து யாரிடமாவது போக சொல்லுவோமா
சீ ஓரு அம்மாவை பிள்ளையை காசு கொடுத்து போக சொல்லுவால என்று தனக்கு தானே பேசிக்கொண்டாள்
வேற என்ன பன்றது எனக்கு அவன் படிக்கனுமே அவன் இந்த பிரச்சினையே தீர்க்க இது தான் வழி என்று நினைத்தால் ஆனால் இதுவே பழக்கம் ஆகிவிட்டால் என்ன செய்ய என்று யோசித்தால் பின்பு இந்த ஒருமுறை தான் அப்படி செய்யனும்
என்று என் மேல சத்தியம் வாங்கி விட்டால் எப்படி என்று யோசித்தால் ம் இது தான் சரியான வழி நம் மீது அவனுக்கு பாசம் கூடுதல் அதனால் சத்தியம் வாங்கி விட்டால் அவன் திரும்ப அந்த தப்பு செய்யமாட்டான் என்று நினைத்தாள்)
ஆனால் அசோக் ரூமிற்க்குள் சென்று யோசித்தான்
(எப்படியோ அம்மாவிடம் தனக்குள் இருக்கும் ஆசையை சொல்லியாச்சு
இப்படி கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வழிக்கு கொண்டு வந்திடலாம் என்று நினைத்து கொண்டே கொஞ்சம் தூங்கினான்)
அங்கே அவள் எழுந்து மதியம் சமையலை செய்து கொண்டு இருந்தாள் சிறிது நேரத்தில் சமையலை முடித்தால்
முடித்து விட்டு அவன் ரூம் கதவை தட்டினால் அவனும் தூக்கத்தில் இருந்து எழுந்து கதவை திறந்தான் அம்மா தான் நின்றிருந்தாள்
சாப்பிட வாடா என்றாள்
அவன் மணியை பார்க்க மணி 3 ஆனது சரி போ வரேன் என்றான்
முகம் கழுவி விட்டு வந்து சாப்பிட உட்கார்ந்தான் இவளுக்கு அதை எப்படி சொல்ல என்று யோசித்தால் பின் சாப்பிட்டு விட்டு சொல்லலாம் என்று சாப்பிட்டு முடித்து சோஃபாவில் உட்கார்ந்திருந்தாள் அவன் சாப்பிட்டு விட்டு ரூமை நோக்கி சென்றான்
இவள் அவனை கூப்பிட்டால்
அவன் என்ன என்றான்
உட்காரு என்றால்
அவனும் உட்கார்ந்தான்
டேய் அதெல்லாம் வேண்டாம் நீ நல்ல பையன் நீ நல்லா படி டா என்று ஆரம்பித்தால்
அவன் ம்மா நான் எத்தனை தடவை சொல்றது என்னால முடியல முடியல என்று தலையில் அடித்து கொண்டான்
மகனின் இந்த நிலையை கண்டு வருந்தினாள்
சரிடா ஓன்னு சொல்றேன் பெத்த அம்மாவை இப்படி சொல்ல கூடாது தான் இருந்தாலும் நீ கேட்க மாட்டுக்கியே சரி ஆனால் இது பண்றதுக்கு முன்னாடி நீ எனக்கு ஓரு சத்தியம் பண்ணனும் என்றாள்
(அவன் மனசுக்குள்ள அம்மா வழிக்கு வந்துட்டா என்று சந்தோஷப்பட்டால்)
சரி சொல்லு என்றான் அவள் கொஞ்சம் தயங்கினால் பின் மகனின் படிப்பு கெட்டு போக கூடாது என்று அவனிடம் சொல்ல ஆரம்பித்தாள்
அவள் டேய் நான் காசு தரேன் நீ வேணும்னா அந்த மாதிரி பொண்ணுங்க கிட்ட போய் ஆசையை தீர்த்துக்கோ என்று சொல்லி விட்டு அவன் முகத்தை பார்க்க முடியாமல் அந்த பக்கம் திரும்பினாள்
இவனுக்கு அவள் சொல்லி முடிக்கவும் எதிர்பார்ப்பு புஸ்ன்னு ஆனது
அவன் கொஞ்சம் சிரித்து கொண்டே
அம்மா எனக்கு அந்த மாதிரி பொண்ணு தான் வேணும்னா நான் எப்பவோ போயிருப்பன்மா
ஆனால் எனக்கு அது வேண்டாம்மா என்றான்
அவள் அவனை அதிர்ச்சியுடன் பார்த்தாள்
அப்போ அது வேண்டாம்டா வேற எப்படிடா வேணும் என்றாள்
சொல்லுவேன் சொன்னா அடிக்க கூடாது என்றான் அவளும் சரி சொல்லு என்றாள்
அம்மா எனக்கு நல்ல குடும்பபாங்க நல்ல லட்சணமா வேணும் சொல்ல போன தைரியத்தை வரவழைத்துக்கொண்டு உன்ன மாதிரி கும்முன்னு ஓரு பொண்ணு வேணும்மா என்றான்
அவன் சொல்லி முடிப்பதற்குள்
அவள் பளாரென்று கண்ணத்தில் அறைந்தாள்
டேய் உனக்கு இப்போவை அம்மா மாதிரி பொண்ணு வேணுமா என்று கண்ணத்தில் மறுபடியும் அறைந்தாள்
அவன் அழுதுகொண்டே நீ தான கேட்ட எந்த மாதிரி பொண்ணு வேணும்ன்னு அதான் சொன்னேன்
இதான் எதுமே சொல்ல மாட்டேன் என்று அழுது கொண்டே ரூமிற்க்கு சென்றான்
அவளும் கோபத்தோடு ரூமிற்க்குள் சென்று ரூம் கதவை படாரென்று அடைத்தாள் போய் பெட்டில் படுத்து கண்களை மூடினால் ஆனால் அவளுக்கு தூக்கம் வரவில்லை
( இந்த பயனுக்கு ஏன் இப்படி புத்தி போகுது ஏன் வயித்துல தான் பொறந்தான என்று அவளை அவளை திட்டி கொண்டே தூங்கினாள்)