11-07-2025, 10:35 PM
"சுந்தரி அசோக்கை முறைத்துக் கொண்டே உள்ளே சென்றாள்"
(ஆனால் என் முறைக்கிறால் என்று தெரியாதுல்ல)
சின்ன ஃப்ளாஷ் பேக்
ஓரு நாள் சுந்தரி கடைக்கு சென்று விட்டு வரும் போது அசோக் கிளாஸ் சாரை ரோட்டில் பார்த்தாள்.
சுந்தரி: என்ன சார் அசோக் இப்ப நல்ல படிக்குறானா
சார்: ஹம் படிக்குறான் ட்யூசன் ஒழுங்கா போறானா
சுந்தரி:ட்யூசனா உங்ககிட்ட தான சார் ட்யூசன் படிக்கிறான் என்றாள்
சார்: என் கிட்டயா
சுந்தரி: ஆமா சார் டெய்லி ஸ்கூல்ல ட்யூசன் எடுக்குறாங்க 8 மணிக்கு தான் முடியும்ன்னு இப்ப எல்லாம் 8 மணிக்கு தான் சார் வரான்
சார்: அப்படி எதும் ஸ்கூல ட்யூசன் எதும் எடுக்கலமா அவன் உங்கள்ட்ட
பொய் சொல்லி எங்கயோ சுத்திட்டு இருக்கான்னு நினைக்குறேன் அதான் அன்னைக்கே டிசி ய வாங்கிக்க சொன்னேன் இப்போ உங்களையே ஏமாத்த ஆரம்பிச்சுட்டான் பாத்திங்களா என்றார் அவன் நல்லா படிப்பான்னு எனக்கு நம்பிக்கை இல்லை என்றார்
சுந்தரி: சார் ஓரே ஓரு உதவி பண்ணுவிங்களா சார்
சார்: ஹம் சொல்லுங்க
சுந்தரி: நாளைக்கு ஓரு நாள் மட்டும் அவனூக்கு லீவு குடுங்க சார் அவன ஒழுங்கா படிக்க ஆரம்பிக்க வச்சுரேன் நாளைக்கு ஓரு நாள் ப்ளிஸ் சார் என்றாள்
சார்: சரி எடுத்துக்கோங்க என்றார்
இவள் பதிலுக்கு தேங்ஸ் சார் என்று சொல்லிவிட்டு கோபத்தோடு வீட்டிற்க்கு வந்தாள்
அன்று மாலை அசோக் வரவிற்க்காக காத்திருந்தால் அவன் 8 மணிக்கு வந்தான்
சுந்தரி அவனிடம் என்னப்பா ட்யூசன் போயிட்டு வந்திட்டியா என்றாள்
அவன் ம் போய்ட்டு வந்துட்டேன் என்றான்
அவன் இப்பவம் பொய் சொல்லியது
அவளுக்கு உள்ளே கோபம் பொத்துக் கொண்டு வந்தது இருந்தாலும் இரவு நேரம் என்பதால் சண்டை போடவில்லை
அவனும் உள்ளே சென்றான்
அடுத்த நாள் காலை செல்வம் சீக்கிரமே வேலைக்கு போக வசந்தியும் காலேஜ் போக அசோக் ஸ்கூல் கிளம்பி வந்தான்
அம்மா சாப்பாடு ரெடியா தா ம்மா கிளம்புறேன் என்றான்
அவள் காதில் வாங்கவில்லை
திரும்பவும் ம்மா சாப்பாடு எங்க என்றான் அவன் சொல்லி முடிக்கவும்
அவளுக்கு கோபம் பொத்துக் கொண்டு வந்தது
அவன் சட்டையை பிடித்து தரதரவென இழுத்து ஹாலிற்க்கு கொண்டு வந்தாள்
உனக்கு என்னடா பிரச்சினை என்ன பிரச்சினை என்று அவள் கேட்கவும் அவன் புரியாமல் விழித்தான்
எனக்கு என்னமா பிரச்சினை ஓரு பிரச்சினையும் இல்லை மா நான் நல்லாத்தானே இருக்கேன் என்னாச்சு என்றான்
இவன் சொல்வதை கேட்க கேட்க
அவள் பொறுமை இழந்து கோபத்தின் உச்சிக்கே சென்றாள் அப்போ நீ என்ன பண்ணன்னு உண்மைய சொல்லமாட்ட அப்படிதானே
இப்போ நீயா உண்மைய சொல்றியா இல்ல உங்க அப்பாவுக்கு கால் பண்ணி பேசி அவர் மூலமா வெளியே வர வைக்கவா என்று ஆத்திரத்தில் கத்தினாள்
அவளின் கோபத்தை பார்க்க பார்க்க இவனுக்கு பயம் ஏறியது
இப்போ சொல்றியா இல்ல உங்க அப்பாவுக்கு கால் பண்ணவா என்று கத்த அவன் இதற்கு மேல் பொய் சொல்ல முடியாது என்று அவள் கால் அருகே முழங்காலை ஊன்றி சொல்ல ஆரம்பித்தான்
அம்மா சத்தியமா வேணும்ன்னு பண்ணலாமா தெரியாம பண்ணிட்டேன் இனி அப்படி பண்ண மாட்டேன் மா என்று அவள் காலை பிடித்து அழுதான் சரி என்ன பண்ணனு சொல்லு என்று கேட்டாள்
இவன் அழுதுகொண்டே அன்னைக்கு ஆசையிலை தெரியாமல் அக்கா குளிக்கிறத பார்த்துட்டேன் மா இனி பார்க்க மாட்டேன் மா என்று காலை பிடித்து அழ ஆரம்பித்தான் அவள் ஓரு நிமிஷம் அதிர்ச்சி அடைந்தாள்
(ஆனால் உண்மையிலே அவள் ட்யூசன் விஷயத்தை தான் கேட்டாள் ஆனால் இவன் தான் பயத்தில் எங்கே அக்கா அம்மாவிடம் சொல்லி விட்டாலோ என்று பயந்து இவனை உளறி மாட்டிக் கொண்டான்)
அவள் அதிர்ச்சியில் இருக்க இவன் அவள் காலை பிடித்து ம்மா ம்மா என்று ஆட்ட கொஞ்சம் சுய நினைவுக்கு வந்தவள் இவன் மேல் இன்னும் கோபம் ஏறி தீப்பிழம்பாக மாறினாள்
அவ்வளவுதான் அவள் மொத்த பலத்தையும் கொண்டு இவன் நெஞ்சில் ஓரு மிதி மிதித்தால் இவன் வாசல் பக்கம் வந்து விழுந்தான்
ஏன்டா பொறுக்கி நாயி படிப்புல தான் இப்படி இருக்கன்னு பார்த்தால் வீட்ல இருக்கிற பொண்ணுகிட்ட அதும் சொந்த அக்காவையை இப்படி தப்பா பார்க்கிறியே நீ யெல்லாம் மனுசனை கிடையாது டா தூ என்று அவன் மூஞ்சில் காறி தூப்பினாள் அவனுக்கு அவமானமாக இருந்தது
செத்துவிடலாம் போல் இருந்தது
தேம்பி தேம்பி அழ ஆரம்பித்தான்
உன்ன பிள்ளைன்னு சொல்லவே அவமானமா இருக்குடா உன்ன தொட்டு அடிக்க கூட உடம்பு கூசுதுடா
என்று திரும்பவும் துப்பிவிட்டு அவள் ரூமிற்க்கு சென்று கதவை மூடினாள்
அவன் அவள் அறை கதவை பார்த்து கொண்டே அழ ஆரம்பித்தான்
பின் மெதுவாக எழுந்து தன் அறைக்கு சென்று கதவை மூடினான்
அவனுக்கு செத்திடலாம் போல் இருந்தது ஆனால் கொஞ்சம் பயம்
அவன் பெட்டில் படுத்துக் கொண்டே அழுது அழுது அப்படியே தூங்கினான்
(ஆனால் என் முறைக்கிறால் என்று தெரியாதுல்ல)
சின்ன ஃப்ளாஷ் பேக்
ஓரு நாள் சுந்தரி கடைக்கு சென்று விட்டு வரும் போது அசோக் கிளாஸ் சாரை ரோட்டில் பார்த்தாள்.
சுந்தரி: என்ன சார் அசோக் இப்ப நல்ல படிக்குறானா
சார்: ஹம் படிக்குறான் ட்யூசன் ஒழுங்கா போறானா
சுந்தரி:ட்யூசனா உங்ககிட்ட தான சார் ட்யூசன் படிக்கிறான் என்றாள்
சார்: என் கிட்டயா
சுந்தரி: ஆமா சார் டெய்லி ஸ்கூல்ல ட்யூசன் எடுக்குறாங்க 8 மணிக்கு தான் முடியும்ன்னு இப்ப எல்லாம் 8 மணிக்கு தான் சார் வரான்
சார்: அப்படி எதும் ஸ்கூல ட்யூசன் எதும் எடுக்கலமா அவன் உங்கள்ட்ட
பொய் சொல்லி எங்கயோ சுத்திட்டு இருக்கான்னு நினைக்குறேன் அதான் அன்னைக்கே டிசி ய வாங்கிக்க சொன்னேன் இப்போ உங்களையே ஏமாத்த ஆரம்பிச்சுட்டான் பாத்திங்களா என்றார் அவன் நல்லா படிப்பான்னு எனக்கு நம்பிக்கை இல்லை என்றார்
சுந்தரி: சார் ஓரே ஓரு உதவி பண்ணுவிங்களா சார்
சார்: ஹம் சொல்லுங்க
சுந்தரி: நாளைக்கு ஓரு நாள் மட்டும் அவனூக்கு லீவு குடுங்க சார் அவன ஒழுங்கா படிக்க ஆரம்பிக்க வச்சுரேன் நாளைக்கு ஓரு நாள் ப்ளிஸ் சார் என்றாள்
சார்: சரி எடுத்துக்கோங்க என்றார்
இவள் பதிலுக்கு தேங்ஸ் சார் என்று சொல்லிவிட்டு கோபத்தோடு வீட்டிற்க்கு வந்தாள்
அன்று மாலை அசோக் வரவிற்க்காக காத்திருந்தால் அவன் 8 மணிக்கு வந்தான்
சுந்தரி அவனிடம் என்னப்பா ட்யூசன் போயிட்டு வந்திட்டியா என்றாள்
அவன் ம் போய்ட்டு வந்துட்டேன் என்றான்
அவன் இப்பவம் பொய் சொல்லியது
அவளுக்கு உள்ளே கோபம் பொத்துக் கொண்டு வந்தது இருந்தாலும் இரவு நேரம் என்பதால் சண்டை போடவில்லை
அவனும் உள்ளே சென்றான்
அடுத்த நாள் காலை செல்வம் சீக்கிரமே வேலைக்கு போக வசந்தியும் காலேஜ் போக அசோக் ஸ்கூல் கிளம்பி வந்தான்
அம்மா சாப்பாடு ரெடியா தா ம்மா கிளம்புறேன் என்றான்
அவள் காதில் வாங்கவில்லை
திரும்பவும் ம்மா சாப்பாடு எங்க என்றான் அவன் சொல்லி முடிக்கவும்
அவளுக்கு கோபம் பொத்துக் கொண்டு வந்தது
அவன் சட்டையை பிடித்து தரதரவென இழுத்து ஹாலிற்க்கு கொண்டு வந்தாள்
உனக்கு என்னடா பிரச்சினை என்ன பிரச்சினை என்று அவள் கேட்கவும் அவன் புரியாமல் விழித்தான்
எனக்கு என்னமா பிரச்சினை ஓரு பிரச்சினையும் இல்லை மா நான் நல்லாத்தானே இருக்கேன் என்னாச்சு என்றான்
இவன் சொல்வதை கேட்க கேட்க
அவள் பொறுமை இழந்து கோபத்தின் உச்சிக்கே சென்றாள் அப்போ நீ என்ன பண்ணன்னு உண்மைய சொல்லமாட்ட அப்படிதானே
இப்போ நீயா உண்மைய சொல்றியா இல்ல உங்க அப்பாவுக்கு கால் பண்ணி பேசி அவர் மூலமா வெளியே வர வைக்கவா என்று ஆத்திரத்தில் கத்தினாள்
அவளின் கோபத்தை பார்க்க பார்க்க இவனுக்கு பயம் ஏறியது
இப்போ சொல்றியா இல்ல உங்க அப்பாவுக்கு கால் பண்ணவா என்று கத்த அவன் இதற்கு மேல் பொய் சொல்ல முடியாது என்று அவள் கால் அருகே முழங்காலை ஊன்றி சொல்ல ஆரம்பித்தான்
அம்மா சத்தியமா வேணும்ன்னு பண்ணலாமா தெரியாம பண்ணிட்டேன் இனி அப்படி பண்ண மாட்டேன் மா என்று அவள் காலை பிடித்து அழுதான் சரி என்ன பண்ணனு சொல்லு என்று கேட்டாள்
இவன் அழுதுகொண்டே அன்னைக்கு ஆசையிலை தெரியாமல் அக்கா குளிக்கிறத பார்த்துட்டேன் மா இனி பார்க்க மாட்டேன் மா என்று காலை பிடித்து அழ ஆரம்பித்தான் அவள் ஓரு நிமிஷம் அதிர்ச்சி அடைந்தாள்
(ஆனால் உண்மையிலே அவள் ட்யூசன் விஷயத்தை தான் கேட்டாள் ஆனால் இவன் தான் பயத்தில் எங்கே அக்கா அம்மாவிடம் சொல்லி விட்டாலோ என்று பயந்து இவனை உளறி மாட்டிக் கொண்டான்)
அவள் அதிர்ச்சியில் இருக்க இவன் அவள் காலை பிடித்து ம்மா ம்மா என்று ஆட்ட கொஞ்சம் சுய நினைவுக்கு வந்தவள் இவன் மேல் இன்னும் கோபம் ஏறி தீப்பிழம்பாக மாறினாள்
அவ்வளவுதான் அவள் மொத்த பலத்தையும் கொண்டு இவன் நெஞ்சில் ஓரு மிதி மிதித்தால் இவன் வாசல் பக்கம் வந்து விழுந்தான்
ஏன்டா பொறுக்கி நாயி படிப்புல தான் இப்படி இருக்கன்னு பார்த்தால் வீட்ல இருக்கிற பொண்ணுகிட்ட அதும் சொந்த அக்காவையை இப்படி தப்பா பார்க்கிறியே நீ யெல்லாம் மனுசனை கிடையாது டா தூ என்று அவன் மூஞ்சில் காறி தூப்பினாள் அவனுக்கு அவமானமாக இருந்தது
செத்துவிடலாம் போல் இருந்தது
தேம்பி தேம்பி அழ ஆரம்பித்தான்
உன்ன பிள்ளைன்னு சொல்லவே அவமானமா இருக்குடா உன்ன தொட்டு அடிக்க கூட உடம்பு கூசுதுடா
என்று திரும்பவும் துப்பிவிட்டு அவள் ரூமிற்க்கு சென்று கதவை மூடினாள்
அவன் அவள் அறை கதவை பார்த்து கொண்டே அழ ஆரம்பித்தான்
பின் மெதுவாக எழுந்து தன் அறைக்கு சென்று கதவை மூடினான்
அவனுக்கு செத்திடலாம் போல் இருந்தது ஆனால் கொஞ்சம் பயம்
அவன் பெட்டில் படுத்துக் கொண்டே அழுது அழுது அப்படியே தூங்கினான்