Adultery 26 రాత్రులు

[anaamika]

నేను తిరిగి వచ్చేసరికి సాయంత్రం అయింది, గాయత్రి ఇంకా ఆఫీసులోనే వుంది. ఆ క్షణంలో నేను ఎవరిని ఎక్కువగా చూడాలని కోరుకున్నానో అది ఆమెనే అయినప్పటికీ పరిస్థితి ఇబ్బందికరంగా ఉంది. ఆమె తన రొమ్ములని నాకు చూపిస్తూ ఉండగా నేను ఆమె నుండి పారిపోతున్నప్పుడు ఉదయం చివరిసారిగా ఆమెని చూశాను. కానీ నేను లోపలికి రాగానే మా మధ్య ఏమీ జరగనట్లు ఆమె ప్రవర్తించింది.

నేను కూర్చునేలోపే, "గాయత్రి గారు," అన్నాను, "ఉదయం జరిగిన దాని గురించి క్షమాపణ చెప్పాలనుకుంటున్నాను. అది—అది కేవలం—"

"Please, శ్రీకర్ గారు," అని ఆమె స్థిరంగా అంది. "దాని గురించి బాధపడవలసిన అవసరం లేదు. మనం ఇద్దరం ఒక పందెం గెలవడానికి ప్రయత్నిస్తున్నాము, అంతే. మీరు క్షమాపణ చెప్పవలసిన అవసరం లేదు, నేను కూడా చెప్పాల్సిన అవసరం లేదని అనుకుంటున్నాను."

"హా, అవును." నేను నా కుర్చీలో కూలబడ్డాను. నాకు వంద సంవత్సరాల వయస్సు వచ్చినట్లు అనిపించింది. "ఏదేమైనా, జోయాతో ఏమీ జరగలేదు," అని నేను అన్నాను. "ఏమీ జరగదు. అదంతా ఒక బూడిద."

"సరే," అని ఆమె అంది. "సమయం ముగిసేలోపు మీరు తప్పకుండా ఇంకొకళ్ళని పెట్టుకుంటారని నేను ఖచ్చితంగా చెప్పగలను, శ్రీకర్ గారు."

"లేదు," అన్నాను నేను. "అదంతా నరకం లా వుంది. ఇది చేస్తూ నాకు విసుగు వచ్చింది. ఇది ఇకనుండి సరదాగా అనిపించడం లేదు. ఇది—ఇది నాకు కావలసింది కాదు." నేను తల అడ్డంగా తిప్పాను. "మీరు గెలిచారు, గాయత్రి గారు. Congratulations. మీ జీతం Increment ఇప్పుడు అమలులోకి వస్తుంది."

"కానీ నేను జీతం Increment ని వదులుకుంటున్నట్లు చెప్పాను, శ్రీకర్ గారు."

"OK, కానీ నేను మీకు ఎలాగైనా ఇస్తున్నాను," అని నేను అన్నాను. "నా పందెం డబ్బులు ఇస్తున్నానని చెబుతున్నాను, అది నా తండ్రి నాకు నేర్పిన నియమం. ఇంతకు ముందు నేను ఎప్పుడూ ఓడిపోయినట్లు గుర్తులేదు. కానీ ప్రతిదానికీ మొదటిసారి ఉంటుంది."

గాయత్రి ఏమీ అనలేదు. ఆమె ఫైలింగ్ క్యాబినెట్లో ఏదో చేస్తూనే ఉంది. నేను కూర్చుని ఆమెని చూస్తూ ఉన్నాను, ప్రత్యేక కారణం ఏమీ లేదు, ఆ క్షణంలో నేను చేయాలనిపించేది మరొకటి లేదు కాబట్టి.

కొద్ది క్షణాల తర్వాత ఆమె ఆగి నా వైపు తిరిగింది. "శ్రీకర్ గారు," అని ఆమె అంది, ఆగిపోయింది. ఆమె మాటలు తడబడుతుండటం చూడటం వింతగా ఉంది. "శ్రీకర్ గారు," అని చివరికి ఆమె అంది, "నిజం ఏమిటంటే, నేను మీతో పూర్తిగా నిజాయితీగా లేను."

నేను నా కనుబొమ్మలు పైకెత్తాను. "లేదా ?"

"లేదు." నాకు గుర్తు ఉన్నంత వరకు, గాయత్రి నాతో మాట్లాడుతూ నా కళ్ళను తప్పించుకుంది. "నాకు కొంచెం భయం వేస్తుంది... నా పేరు విషయంలో నేను మిమ్మల్ని తప్పుదోవ పట్టించాను. నా అసలు పేరు."

"మీ ఉద్దేశ్యం ఏమిటి ?" అని నేను అన్నాను. "మీరు గాయత్రి కాదా ? అంజలి గాయత్రి ?"

"నేను గాయత్రినే, తప్పకుండా," అని ఆమె అంది. "కానీ అంజలి నిజానికి నా మధ్య పేరు. నేను నా అసలు మొదటి పేరుని ఎప్పుడూ వాడను. నాకు అది ఎప్పుడూ నచ్చలేదు."

"నాకు అర్థం అయింది." నేను ఆమెని నిశితంగా చూశాను, కానీ ఆమె ఫైళ్ళలో ఏదో వెతుకుతున్నట్లు నటించింది. "మరి మీ అసలు మొదటి పేరు ఏమిటి, గాయత్రి గారు ?"

"అది... అది జారా (Zaaraa) ," అని ఆమె అంది.

చాలాసేపు నిశ్శబ్దం నెలకొంది.

"జారా," అని నేను మళ్ళీ అన్నాను.

"అవును," అని గాయత్రి అంది. "జారా. మిమ్మల్ని మోసం చేసినందుకు నన్ను క్షమించండి, శ్రీకర్ గారు."

నేను గొంతు సవరించుకున్నాను. "సరే," అన్నాను నేను. "ఆఁ-హుఁ. కాబట్టి. అయితే నేను ఈ ఉదయం మీ ఉదారమైన ఆఫర్ ని ఒప్పుకుని ఉంటే, నేను పందెం గెలిచేవాడినేమో."

"అది నిజం," అని గాయత్రి అంది.

"అర్ధం అయింది." నేను ఆగి, ఆమె వైపు చూస్తూ వేచి ఉన్నాను, చివరికి ఆమె నా కళ్ళలోకి చూసే వరకు. "అయితే మీరు అలా ఎందుకు చేశారు ?" అని నేను అన్నాను.

"నేను ఎందుకు—"

"అవును. మీరు పందెం గెలవాలని కోరుకున్నారు కాబట్టి అలా చేశానని మీరు అన్నారు. అలా జరిగి ఉంటే మీరు గెలిచేవారు కాదు. మీరు ఓడిపోయేవారు. కాబట్టి మీరు ఎందుకు ఆఫర్ చేశారు ?"

"నేను... బాగా, నేను... మీరు... మీకు తెలియదు, ఖచ్చితంగా. నా పేరు అంజలి అని మీరు అనుకున్నారు. మీరు—అది..."

"మీరు మోసాన్ని కొనసాగిస్తూ, తప్పుడు సాకులతో నాతో పడుకుని, ఆపై మీరు నిజానికి ఓడిపోయిన పందెం గెలిచినందుకు జీతం Increment తీసుకుంటారా ?"

"నేను—అవును," అని గాయత్రి అంది. ఆమె మళ్ళీ ఫైళ్ళను వెతకడం మొదలుపెట్టింది.

నేను నిట్టూర్చాను.

"గాయత్రి గారు," అన్నాను నేను, "మీరు చాలా పనులు బాగా చేస్తారు. మీరు The Best సహాయకురాలు ఇంకా చక్కటి వ్యాపారవేత్త. అత్యంత నైపుణ్యం, సామర్థ్యంతో మీరు పూర్తి చేయని పనిని ఇప్పటి వరకు నేను చూడలేదు."

"కానీ, గాయత్రి గారు, మీరు చాలా పెద్ద అబద్ధాలకోరు. చాలా భయంకరమైనవారు. వ్యాపార రంగంలో నిపుణుడి ని కాబట్టి చెబుతున్నాను. ఈ ప్రపంచంలో విజయం సాధించడానికి, గాయత్రి గారు, మీరు గొప్ప అబద్ధాలకోరు అయ్యి ఉండాలి. అందుకే నేను ఈ కంపెనీకి Boss గా ఉన్నాను, మీరు కేవలం సహాయకురాలుగా ఉన్నారు అనడంలో సందేహం లేదు. నా తండ్రి నాకు వ్యాపారాన్ని వదిలి వెళ్ళిన మాట వాస్తవం—అలాంటప్పుడు, అతను కూడా గొప్ప అబద్ధాలకోరే." నన్ను వింత భావనలు వెంటాడుతుండటంతో నేను అలా వాగుతూ పోతున్నాను. అయితే అది పెద్దగా ఉపయోగపడలేదు.

"మీ పేరు అసలు జారా కాదు," అని చివరికి అన్నాను. "అవునా ?"

"లేదు," అని గాయత్రి అంది.

నేను ఏమి భావిస్తున్నానో నాకు అర్థం కాలేదు, నాకు అది ఏమాత్రం నచ్చలేదని ఖచ్చితంగా చెప్పలేను. కానీ అది ఏమిటో, దాని గురించి నేను చేయగలిగేది ఏమీ లేదని అనిపించింది.

"అయితే ఎందుకు ?" అన్నాను నేను. "గాయత్రిగారు, మీరు అలా ఎందుకు చెప్పారు ?"

ఆమె మళ్ళీ నా వైపు కళ్ళు ఎత్తడానికి గంట పట్టినట్లు అనిపించింది. ఆమె అలా చేసినప్పుడు, ఆ కళ్ళు, వాటిలో ఉన్నది తప్ప ప్రపంచంలో నాకు ఇంకేమీ లేనట్లు అనిపించింది.

"ఎందుకో మీకు తెలుసని అనుకుంటున్నాను, శ్రీకర్ గారు," అని ఆమె స్థిరంగా అంది.

"చెప్పండి," అన్నాను నేను. "Please."

"ఎందుకంటే నేను—మిమ్మల్ని ఇలా చూడటం నాకు ఇష్టం లేదు. మీరు బాధగా ఉండటం చూడటం నాకు బాధ కలిగిస్తుంది, శ్రీకర్ గారు. నాకు—అవును, నాకు మీ మీద అభిమానం ఉంది." ఆమె కళ్ళు నా కళ్ళని ఎప్పుడూ వదలలేదు. "నేను—మన పందెం గెలవాలని నేను అనుకున్నాను, అయితే ఇప్పుడు అది—మీరు గెలవాలని నేను కోరుకుంటున్నాను."

ఒక్క క్షణం ఊపిరి తీసుకోవడం కష్టంగా అనిపించింది. "అయితే నేను ఓడిపోయినా, నేను పట్టించుకోను," అన్నాను నేను.

"అలా అయితే," అని గాయత్రి అంది, "నా ఆఫర్ ఇంకా అలాగే ఉంది, శ్రీకర్ గారు."

నేను ఆమెని చాలాసేపు చూశాను. నేను కష్టమైన, అలసటతో కూడిన ప్రయాణంలో ఉన్నట్లు, ఊహించని విధంగా రహదారి మలుపుని చేరుకున్నట్లు, నేను వెతికే వస్తువు—ఒక అగాధం అడుగున ఉన్నట్లు అనిపించింది. ఆ అగాధంలోకి దూకడం మంచి ఆలోచనేనా అని నాకు తెలియదు, కానీ ఏదో నన్ను అప్పటికే అంచుకి నెట్టేస్తోంది.

చివరికి నేను లేచి నా డెస్క్ చుట్టూ నడిచాను. నేను ఆమె వైపు వెళుతున్నప్పుడు ఆమె ఫైలింగ్ క్యాబినెట్ నుండి నా వైపు తిరిగింది. నేను కొన్ని అడుగుల దూరంలో ఆగిపోయాను.

"గాయత్రి గారు," అన్నాను నేను.

"చెప్పండి, శ్రీకర్ గారు ?"

"నేను మిమ్మల్ని ఇప్పుడు అంజలి అని పిలవచ్చని మీరు అనుకుంటున్నారా ?" అని నేను అన్నాను.

ఆ తర్వాత ఊహించని, అనూహ్యమైన మరియు అత్యంత అద్భుతమైన విషయం ఒకటి అకస్మాత్తుగా జరిగింది.

గాయత్రి నవ్వింది.

ఆమె నిజంగా నవ్వింది.

"అవును," అంది ఆమె. "అవును, అలానే అనుకుంటున్నాను, శ్రీకర్."

ఆ తర్వాత నేను ఆమెని ముద్దు పెట్టుకున్నాను.

నేను ఆమెని నా చేతుల్లోకి తీసుకున్నప్పుడు, నేను ఇప్పుడు అగాధం దాటి వెళ్ళిపోయానని, బహుశా మళ్ళీ తిరిగి రాలేనని ఎటువంటి సందేహం లేకుండా నాకు అర్థమైంది. ఆ క్షణంలో నేను తిరిగి వెళ్లాలని కోరుకోలేదు. ప్రపంచంలోని ప్రతి స్త్రీ అకస్మాత్తుగా గాయత్రి—అంజలి—అయినట్లు, ఆమె వాళ్ళందరూ అయినట్లు అనిపించింది. నాకు ఇంకెవరూ అవసరం లేదు, కోరుకోలేదు కూడా.

ఆమె పెదవులు మృదువుగా మరియు వెచ్చగా ఉన్నాయి, కొంతకాలం నేను ఆమె నోటి తీపిదనం, నా కొత్త అనుభూతుల గురించి మాత్రమే స్పృహలో ఉన్నాను. కానీ త్వరలోనే మేము ఒకరినొకరు గట్టిగా పట్టుకున్నప్పుడు ఆమె శరీరం నా శరీరానికి చాలా దగ్గరగా, సన్నిహితంగా అదిమిపెట్టుకోవడం నాకు తెలిసింది—ఆమె రొమ్ముల లొంగిపోయే దృఢత్వం, ఆమె నడుము యొక్క మృదువైన ఒత్తిడి, ఆమె మొత్తం శరీరం తుది లొంగుబాటులో నా వైపు వంగిపోవడం—నేను గట్టిపడటం ప్రారంభించాను. అదే సమయంలో నా పెదవుల క్రింద ఆమె నోరు తెరుచుకుంది, మా ఇద్దరి ముద్దు యొక్క స్వభావం త్వరగా మారిపోయింది. నేను నా నాలుకని ఆమె పెదవుల మధ్య జొప్పించాను, ఆమె సంకోచించకుండా తన నాలుకతో దానికి ప్రతిస్పందించింది, ఆమె గొంతు నుండి విడుదలకు సంబంధించిన చిన్న శబ్దం వచ్చింది.

అప్పుడు నా చేతులు ఆమె శరీరం మీద కదిలాయి, వంపులు, లోతుల్ని తాకుతూ, గుడ్డిగా బట్టలని లాగుతూ, పట్టు ఇంకా కాటన్ అడ్డంకులు ఉన్నప్పటికీ ఆమె స్పర్శకు పులకించింది. ఒక చేయి ఆమె ఆకర్షణీయమైన పిర్రలని తాకి నిమరగానే, ఆమె నా నోటిలో మెల్లగా ఊపిరి పీల్చుకుంది, ఆమె చేతులు నా వెనుకవైపు కిందికి కదులుతున్నట్లు నాకు అనిపించింది. మా నాలుకలు పెనవేసుకుని, అన్వేషించి, పరిశీలించాయి, మా శరీరాలు మరింత దగ్గరగా రావడానికి ప్రయత్నించాయి, ఈ అసాధారణమైన అమ్మాయి యొక్క ప్రశాంతమైన అందమైన కళ్ళ వెనుక, మండుతూ, దాగి, కనిపించకుండా కానీ ఎప్పటికీ చల్లారని అంతర్గత అగ్ని గురించి నేను ఎల్లప్పుడూ సరైనవాడినే అని నాకు అప్పుడు తెలిసింది.

ఒకేసారి నిర్ణయించుకున్నట్లుగా, ఇంకా ముద్దు పెట్టుకుంటూ, మేము కలిసి కార్పెట్ వేసిన నేలపైకి దిగిపోయాము. మేము చిక్కుబడ్డ గుట్టగా, ఉత్సాహంగా కానీ గందరగోళంగా నేల మీద పడ్డాము, క్షణం తర్వాత మేము అయిష్టంగా ముద్దుని విడిచిపెట్టి, ఇద్దరం గట్టిగా ఊపిరి పీల్చుకుంటూ దూరంగా కదిలాము. ఆమె అక్కడ పడుకుని ఉండటం చూశాను, నేను ఆమెని ఎప్పుడూ చూడని దానికంటే ఎక్కువ చిందరవందరగా మరింత అందంగా, ఆమె నల్లటి జుట్టు చిక్కుబడి, ఆమె బ్లౌజ్ అస్తవ్యస్తంగా, ఆమె స్కర్ట్ ఆమె అందమైన కాళ్ళపైకి ఎక్కి, ఆమె కళ్ళలో ఇప్పటివరకు నేను కలలు కన్న అభిరుచి కనిపించింది. "నన్ను పూర్తిగా విప్పదియ్యి," అని ఆమె కొత్త, బొంగురు గొంతుతో గుసగుసలాడింది.

కాబట్టి నేను చేశాను.

ఒక చేత్తో ఆమె బ్లౌజ్ గుండీలు విప్పుతూ, మరో చేత్తో ఆమె మెడ నుండి రొమ్ముల ఉబ్బు వరకు నిమరసాగాను, ఆమె ఊపిరి బిగబట్టుకుంటుండగా మృదువైన వస్త్రం నుండి వాటి ఆకారాన్ని స్పర్శిస్తూ పోయాను. బ్లౌజ్ తెరుచుకుంది, నల్లటి బ్రా పైకి వెళ్ళాక, క్రింద ఉన్న నునుపైన చర్మం యొక్క స్వచ్ఛమైన నాణ్యత నన్ను మళ్ళీ ఆశ్చర్యపరిచింది. నేను ఆమె భుజాల నుండి బ్లౌజ్ ని తీసి, అదే కదలికలో ఆమె క్రిందకి చేరుకుని బ్రా యొక్క హుక్ విప్పి దానిని తీసివేశాను.

ఆ ఉదయం నేను క్షణికంగా మాత్రమే చూసిన ఆమె రొమ్ములు ఇప్పుడు నేను తీరికగా చూసేందుకు ప్రదర్శించబడ్డాయి, నా తొందరపాటు అభిప్రాయం నిజమైంది: అవి పరిపూర్ణమైన, గుండ్రని వణుకుతున్న అర్ధగోళాలు, ఆమె పడుకుని ఉన్న స్థితిలో కూడా ఆమె శరీరం నుండి స్పష్టంగా కనిపించేంత పెద్దవి, ఇంకా దృఢంగా ఘనంగా ఉన్నాయి. నేను వాటిని ముద్దు పెట్టుకుంటుండగా లేత గులాబీ-ఎరుపు రంగు చనుమొనలు గట్టిగా మారి స్పందిస్తూ ఉన్నాయి. నేను వాటిని చాలాసేపు ముద్దు పెట్టుకున్నాను, నా చేతులు ఆమె మీద, ఆమె తొడల మీద, ఆమె స్కర్ట్ క్రింద కదులుతూ ఉన్నాయి, ఆమె మెల్లగా మూలుగుతూ ఉండగా, నా చొక్కా గుండీల దగ్గర ఆమె చేతులు చేరినట్లు నాకు తెలిసింది.

నేను ఆమెకి సహాయం చేశాను, నా బట్టలు త్వరగా ఊడిపోయాయి. ఆమె స్కర్ట్ యొక్క హుక్ విప్పడానికి నేను క్రిందికి కదిలాను, నేను దానిని ఆ చక్కగా వంపులు తిరిగిన కాళ్ళపై నుండి లాగుతున్నప్పుడు ఆమె నా కోసం తన శరీరాన్ని వంచింది, నేను ఆమె నిక్కరుని కూడా దానితో పాటు తీసివేశాను.

నేను చాలామంది లావణ్యమైన, మరింత అద్భుతమైన శరీరాల్ని చూశాను, కానీ ఆమె లాంటి సున్నితమైన శరీరాన్ని నేను ఎప్పుడూ చూడలేదు—అంత అద్భుతంగా కలిసి ఉన్నది, ఆమె అందమైన భాగాలు అంత ఆశ్చర్యకరమైన అద్భుతమైన మొత్తంగా కలిసిపోయాయి— ఇప్పుడు నేను ఆమె శరీరాన్ని కోరుకున్నంతగా మరేదీ కోరుకోలేదు. ఆమె కూడా నన్ను చూసింది, ఆమె చేతులు నన్ను తాకాయి, ఒకేసారి ధైర్యంగా కాస్త బిడియంగా. ఆమె కదిలే వేళ్ళు నా గట్టిగా, ఉబ్బిన మర్మాంగాన్ని తాకగానే నేను ఊపిరి పీల్చుకున్నాను. నా చేతులు ఆమె పట్టులాంటి తొడల మీద ఉన్నాయి, ఆమె కాళ్ళు వెడల్పు చేస్తున్నప్పుడు నేను ఆమె కళ్ళలోకి చూశాను.

"YES," అని ఆమె ఊపిరి పీల్చుకుంది. "Yes, శ్రీకర్. ఇప్పుడే."

నన్ను స్వీకరించడానికి వెడల్పు చేసిన ఆ తొడల మధ్య నేను కదిలాను. ఆమె మృదువైన తడి ప్రవేశాన్ని చూసి ఆగాను, కొత్త బలహీనతతో నన్ను చూస్తున్న ఆ చక్కని, స్థిరమైన గోధుమరంగు కళ్ళలోకి చూస్తూ, ఆమె శరీరం సిద్ధంగా ఉన్నంత ఖచ్చితంగా, అంత ఇష్టంగా నన్ను ఆమె లోపలికి తీసుకుంది.

"Yes," అని ఆమె మళ్ళీ అంది. "Please."

నేను నెమ్మదిగా ఆమెలోకి దూరుతున్నప్పుడు మా కళ్ళు ఒకదానికొకటి చూస్తూనే ఉన్నాయి. చొచ్చుకుపోవడం జరగగానే, మేము చివరికి కలిసిపోగానే, ఇద్దరం ఒకేసారి ఊపిరి పీల్చుకున్నాము. నేను వెనక్కి తగ్గాను, కానీ ఆమె నన్ను ముందుకు నెట్టడానికి ప్రయత్నించింది. నేను పూర్తిగా ఆమె లోపల ఉన్నప్పుడు, ఆమె తన తొడల పట్టుని బిగించి నన్ను తన చేతులతో చుట్టుకుని మూలిగింది. నేను కూడా మూలిగానని అనుకున్నాను.

అప్పుడు మేము కలిసి కదిలాము, నెమ్మదిగా ఊగడం కంటే కొంచెం ఎక్కువ లేని ఒక మందమైన లయతో ప్రారంభించి, ఒకరినొకరు అంటిపెట్టుకున్న మా నగ్న శరీరాల అనుభూతులని ఆస్వాదిస్తూ కదిలాము. తాను నిజంగా గాయత్రేనా అని నేను నమ్మలేకపోయాను, నేను ఆమె శరీరాన్ని నిమరుతున్నాను, ఆమె శరీరం నా క్రింద కదులుతోంది; అయినప్పటికీ దానిలో ఎటువంటి సందేహం లేదు, ఎందుకంటే నేను ఇప్పుడు అనుభవిస్తున్నది మరెవరూ ఎప్పుడూ నాకు కలిగించలేదని లేదా కలిగించలేరని నాకు తెలుసు. నన్ను మూల్గించేలా, కేకలు వేసేలా, నవ్వించేలా లేదా ఏడిపించేలా లేదా పిచ్చివాడిని చేసేలా చేసిన అమ్మాయిలతో నేను శృంగారం జరిపాను, కానీ నన్ను ఇంట్లో ఉన్నట్లుగా భావించేలా ఒక్కరు కూడా నాకు ఆ ఫీలింగ్ ఇవ్వలేకపోయారు. గమ్మత్తుగా, అది అన్నిటికంటే ఉత్తేజకరమైన అనుభూతిగా అనిపించింది.

క్రమంగా మా కదలికలు వేగవంతమయ్యాయి. నేను ఆమె పెదవులు, మెడ, భుజాలు, రొమ్ములని ముద్దు పెట్టుకున్నాను, ఆమె బిగుసుకున్న శరీరాన్ని నిమరాను. ఆమె నాతో కదులుతూ, తీసుకుంటూ ఇస్తూ, నా వేగానికి సరిపోలుతూ, నన్ను ముందుకు నెడుతూ వున్నప్పుడు ఆమె అందమైన ఊపిరిని, మూలుగులు ఇంకా కేకలు విన్నాను. మేము దాదాపు ఒకే వ్యక్తిలా ఉన్నాము. కొంత సమయం తర్వాత నేను కొంచెం నెమ్మదించాను, నా శక్తిని కాపాడుకుంటూ, ఇది చాలా త్వరగా ముగియకూడదని కోరుకున్నాను. అంజలి నా వైపు చూసింది, ఒక్క మాట కూడా అనలేదు, ఒకేసారి మేము దొర్లిపోయాము, ఆమె నా మీద కూర్చోవడానికి వీలుగా నేను వెల్లికిలా పడుకున్నాను.

నేను ఇప్పుడు వేగాన్ని ఆమె చేతికి వదిలిపెట్టాను, ఆమె శరీరం పైకి క్రిందికి కదలడం, ఆమె అందమైన రొమ్ములు మెల్లగా ఊగడం చూస్తూ, నేను వాటిని పట్టుకున్నాను. ఆమె నా నిటారుగా ఉన్న మొడ్డ పైకి క్రిందికి కదుపుకుంటూ మెల్లగా ఊపిరి పీల్చుకుంది. అప్పుడు వేగంగా ఆ ఊపిరి పెద్దదైంది, ఆమె శరీరం వెనక్కి వంగి అకస్మాత్తుగా ఊహించని పరాకాష్టలో వణుకుతుండగా వరుసగా పదునైన కేకలుగా మారింది. ఆమె పొందుతున్న దానిని అనుభవించనిచ్చాను, ఆపై, పూర్తి చేసిన మూలుగుతో, ఆమె నా మీద కుప్పకూలిపోయింది, నన్ను గట్టిగా ఘాడంగా ముద్దు పెట్టుకుంటూ నా నోటిలో ఊపిరి పీల్చుకుంది.

ఆమె కోలుకునే వరకు ఆగి ఆమెని మళ్ళీ దొర్లించి, మా బంధాన్ని కొనసాగిస్తూ ఆమె మీద కదలకుండా పడుకున్నాను, ఆమె నా వైపు చూసి నవ్వుతూ, నేను కొనసాగించడానికి తాను సిద్ధంగా ఉందని తన కళ్ళు ఇంకా శరీరంతో నాకు చెప్పింది. నేను మళ్ళీ నెమ్మదిగా ప్రారంభించాను, కానీ చాలా త్వరలోనే మా మధ్య ఉన్న అభిరుచి ముందు కంటే ఎక్కువగా పెరిగింది, ఆమె కేకలు నా బొంగురు ఊపిరితో కలిసిపోతుండగా నేను గట్టిగా, మరింత గట్టిగా, ఆమె ఆత్రుతగల, లొంగిపోయే శరీరంలోకి చొచ్చుకుపోతున్నాను. మేమిద్దరం ఇప్పుడు దగ్గరగా రావడానికి, ప్రతి విధంగా ఒకరితో ఒకరొకరం కావడానికి ప్రయత్నించాము. చివరగా ఆమె బిగుసుకుని, తనను తాను సమీకరించుకుని, మరోసారి సంభోగంలో పేలడానికి ముందు క్షణకాలం వణుకుతున్నప్పుడు మేము సరిగ్గా అదే చేసామని నాకు అనిపించింది—ఈసారి ఆమె కేకలు వేసి నా వెనుక తన చేతులని గుచ్చుకునేంత బలంగా పట్టుకుంది. ఆమె పరాకాష్ట యొక్క మెలికలు, సంకోచాలు నా నియంత్రణ స్థాయిని దాటినప్పుడు, నేను ఒక చిన్న కేకతో ఆ రుచికరమైన, ఆహ్లాదకరమైన, అత్యంత అద్భుతమైన శరీరంలో నాకున్నదంతా విడుదల చేశాను.

మేము ఒకరినొకరు పట్టుకుని ఊపిరి పీల్చుకుంటూ ఎంతసేపు పడుకున్నామో నాకు తెలియదు. ఆఫీసులో కార్పెట్ అంత మందంగా లేదు, అయితే నాకు అది మేఘంలా అనిపించింది.

"ఛా," అన్నాను నేను చివరికి. "నేను ఎప్పుడో ఓడిపోవాల్సిన గొప్ప పందెం అది."

ఆమె మెల్లగా నవ్వింది. "మనమిద్దరం గెలిచామని అనుకుంటున్నాను."

"నేను ఈ విషయంలో ఎలాంటి ఫిర్యాదు చేయను," అన్నాను నేను, ఆమె వెనుక భాగాన్ని సోమరిగా నిమరుతూ. "కానీ నిజం ఏమిటంటే నువ్వు విజేత, నువ్వు ఇప్పుడు బహుశా ఈ దేశంలో అత్యధిక జీతం పొందే సహాయకురాలు."

"నాకు డబ్బు వద్దు అని చెప్పాను," అని ఆమె అంది. "నిజం, శ్రీకర్."

"నాకు తెలుసు." నేను ఆమెని ముద్దు పెట్టుకోవడానికి వంగిపోయాను. "అయితే నేను ఇంతకుముందు చెప్పినట్లు, నేను ఎప్పుడూ నా అప్పులు తీర్చేస్తాను, బాకీ ఉండడం నాకు ఇష్టం ఉండదు." కొంచెం సేపు నిశ్శబ్దం. ఆ తర్వాత నేను చెప్పబోతున్నానని నాకు తెలియని ఒక విషయం చెప్పాను. నేను చెప్పినప్పుడు, అది ఆమెని ఆశ్చర్యపరిచినంతగా నన్ను కూడా ఆశ్చర్యపరిచింది. బహుశా అంతకంటే ఎక్కువ.

"తప్పకుండా," అన్నాను నేను, "మనం పెళ్లి చేసుకుంటే డబ్బుని మనతోనే ఉంచుకోవచ్చు."

ఆ తర్వాత నేను అన్నాను, "ఓ మై గాడ్!"

అంజలి గట్టిగా నవ్వింది, నేను ఇంతకు ముందు ఎప్పుడూ వినని శబ్దం అది. అది అద్భుతమైన శబ్దం. "అది ప్రతిపాదననా, శ్రీకర్ ?" అని ఆమె అడిగింది.

"ఒహ్హ్," అన్నాను నేను. "సరే. బాగా, నేను—దేవుడా. బహుశా అయివుండొచ్చు." అప్పుడు నేను ఆమెని చూశాను, అకస్మాత్తుగా నాకు పక్కాగా తెలిసింది. హా, దాదాపు ఖచ్చితంగా. "అవును," అన్నాను నేను. "అవును, అది.... నువ్వు నన్ను పెళ్లి చేసుకుంటావా గాయత్రీ ?"

సమాధానంగా ఆమె నన్ను ముద్దు పెట్టుకుంది. చాలాసేపు.

"ఒక కండిషన్ మీద, నేను పని చేస్తూనే ఉంటాను," అని ఆమె ఊపిరి తీసుకోవడానికి ఆగినప్పుడు అంది. "జీతం ఎలా ఉన్నా సరే."

"నువ్వు అలా చేస్తే మరీ మంచిది," అన్నాను నేను. "నువ్వు లేకపోతె వ్యాపారం కుప్పకూలిపోతుంది."

"అది నిజమే," అని అంజలి అంది. ఆ తర్వాత మేము ముద్దులు కొనసాగించాము.

"నేను ఇక్కడ ఒక సోఫా వేయాలి," అన్నాను తర్వాతి విరామంలో. "బహుశా మనకి చాలా—ఆఁ—వ్యాపార సమావేశాలు మొదలైనవి ఉంటాయి, ఈ నేల కంటే అది మరింత సౌకర్యంగా ఉంటుంది."

"ఓహ్ దేవుడా," అని ఆమె అంది. "మనం అలా అయితే ఎప్పటికీ పని చేయలేము. బహుశా మనం ఆఫీసుని వ్యాపారానికి మాత్రమే అంకితం చేస్తే మంచిది. మనం కలిసి ఉండటానికి చాలా సమయం ఉంటుంది, శ్రీకర్."

"మ్మ్," అన్నాను నేను నిర్లక్ష్యంగా, ఆమెని మళ్ళీ ముద్దు పెట్టుకున్నాను.

"అయితే," అని ఆమె బొంగురుగా అంది, "మనం దానిని వెంటనే అమలు చేయవలసిన అవసరం లేదు, కదా ? రేపు సరిపోతుంది."

"లేదా ఆ మరుసటి రోజు," అన్నాను నేను.

"శ్రీకర్," అని ఆమె నా మర్మాంగాన్ని పట్టుకుంటూ గుసగుసలాడింది. "ఇప్పుడే మరో సమావేశం పెట్టుకుందాం."

"అద్భుతమైన ఆలోచన," అన్నాను నేను. "కానీ నేను దాని నుండి కోలుకోవడానికి మరికొన్ని నిమిషాలు పట్టవచ్చు."

గాయత్రి నవ్వింది.

"పందెం వేసుకుందామా ?" అని ఆమె అడిగింది.

********************

అన్ని పందాలు వేయబడ్డాయి

ఇంకా అన్ని దుస్తులు తీసివేయబడ్డాయి !

***** అయిపొయింది *****