Adultery 26 రాత్రులు

[anaamika]

చాప్టర్ – 27

"అప్పుడే నిద్రపోయావా ?" యామిని ఆ రాత్రి ఐదోసారి నేను ఆమె నుండి దూరంగా జరిగిపోయి, ఆమె పక్కన చెమటలు పడుతూ, అలసిపోయి వెల్లికిలా పడుకున్న నాతో అంది. "హే, ఏంటిది ? మనం ఇంకా చాలా పనులు చేయాల్సి ఉంది !" ఇప్పటివరకు శృంగారం విషయంలో నేను చాలా అనుభవజ్ఞుడని అని అనుకునేవాణ్ణి, కానీ ఇప్పుడు ఈ సమయంలో ఆమె ఇంకా నేను ఆ రాత్రి చేసిన శృంగారపు పనులు నేను ఇంతకుముందు ఎప్పుడూ చేయలేదని ఒప్పుకోవాలి, యామిని కూడా ఎలాంటి మొహమాటం, సంకోచం లేకుండా తనకి కావాల్సినదంతా నా దగ్గరనుండి తీసుకుంది.

"దేవుడా," అని నేను ఊపిరి పీల్చుకున్నాను. "నన్ను విడిచిపెట్టు - అంటే, కాసేపు విశ్రాంతి తీసుకుందాం, సరేనా ? కొంచెం విరామం, కొంచెం నిద్ర, బహుశా..."

"నిద్ర సంగతి తర్వాత," అని యామిని అంది. అంటూనే ఆమె దుప్పటి కింద దూరింది. ఆమె నోరు నా కడుపు యొక్క చెమట పట్టిన శరీరాన్ని వెతికింది, తర్వాత నేరుగా దక్షిణానికి వెళ్ళింది. ఆమె పెదవులు తమ లక్ష్యాన్ని చేరుకున్నాక, ఆ ప్రతిభావంతమైన నాలుకతో కలిసి నాలో మళ్ళీ జీవం పోసేందుకు పని చేయడంతో నేను ఆనందంగా కళ్ళు మూసుకున్నాను. ఇది ఇంతకు ముందు ఒకటి కంటే ఎక్కువసార్లు పనిచేసిన పద్ధతి, కానీ ఈసారి ఆ వెచ్చని, తడి, అద్భుతమైన పట్టుకున్న నోరు, ఆ మృదువైన, శృంగారభరితంగా జారే పెదవులు, ఆ బిజీగా, తెలిసిన, ఓహ్ అంత సన్నగా ఉండే నాలుకకి కూడా స్పందించడానికి నేను చాలా అలసిపోయానని నాకు తెలుసు.

సరే, బహుశా ఇంకోక్కసారి మాత్రమే...

యామిని దుప్పటిని పక్కకు నెట్టి, తనకి తాను నాపైకి ఎక్కి కూర్చుని విజయం సాధించినట్లు నవ్వింది. ఆమె నా అలిసిపోయిన కానీ మరోసారి ఆకాశాన్ని చూస్తున్న మొడ్డని పట్టుకుని దానిపైకి దిగింది. ఆమె తనను నెమ్మదిగా కానీ స్థిరంగా తన పట్టులాంటి పూకు లోపలి తీసుకుని సంతోషంగా ఊపిరి పీల్చుకుంది, తన రంగు వేసిన అందమైన జుట్టుని వెనక్కి నెట్టుకుంది - ఆమె మర్మాంగం దగ్గర జుట్టు దట్టంగా నల్లగా ఉంది - తన వీపుని వంచింది.

"ఒహ్హ్ దేవుడా," అని ఆమె మూలిగింది. "ఊహ్, నీ పెద్ద తీయటి మొడ్డ, దేవుడా, అది చాలా బావుంది." (ముందు చాప్టర్ ని చదివిన పాఠకులకి గుర్తుండే ఉంటుంది) యామినికి పెద్ద మొడ్దలంటే చాలా ఇష్టం. నా తమ్ముడు హరీష్ ద్వారా యామినిని కలవడం జరిగింది.

"చాలా పెద్దగుంది," అని యామిని కొనసాగించింది, దానిని మరింత సులభంగా తీసుకోవడానికి తన శరీరాన్ని మెలితిప్పుతూ, పూర్తిగా తీసుకుంది. "ఆహ్హ్ భగవంతుడా," అని ఆమె ఊపిరి పీల్చుకుంది. "ఆ సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్ల కంటే నీదే పెద్దగుంది, నిజంగా దేవుడి మీద ఒట్టు... ఆ టాక్సీ డ్రైవర్ కన్నా పెద్దది."

"హరీష్ దాని కంటే పెద్దగుందా ?"

యామిని సమాధానం చెప్పలేదు. ఆమె అప్పుడే తన మెలితిరిగిన శరీరాన్ని పైకి క్రిందికి ఊపడం మొదలుపెట్టింది, ఆమె పెద్ద గుండ్రని రొమ్ములు ఆకర్షణీయంగా ఎగురుతూ ఉంటే, మా యుద్ధంతో అలసిపోయిన నా బల్లెం ఆనందకరమైన ఉత్తేజిత స్థితిలో ఉండేలా తన నడుముని మెలితిప్పుతోంది.

తర్వాత నేను ఆలోచించి చూస్తే, ఆమె ఆ ప్రశ్నకి ఎప్పుడూ సమాధానం ఇవ్వలేదు అని అర్ధమైంది.

***

మరుసటి ఉదయం నేను తూలుకుంటూ ఆఫీసుకి వెళ్ళినప్పుడు, గాయత్రి నన్ను ఒక్కసారి చూసి, యామినితో విశ్రాంతి లేకపోయినా నా డేట్ విజయవంతమైందని అర్థం చేసుకుంది. అంతేకాకుండా, ఆమెకి తెలుసు - ఆమెకి తెలుసని నాకు తెలుసు - నా అక్షర క్రమంలో తర్వాతి చిట్ట చివరి అమ్మాయి ని వెతకడానికి నాకు సమయం ఇంకా శ్రమ ఉండదని. వారాల తరబడి నేను జోయా (Zoyaa) అనే చాలా అందమైన, పెళ్లి చేసుకున్న అమ్మాయి యొక్క అభిమానాన్ని సంపాదించుకున్నాను, ఆమె ఇప్పుడు తన కోరికని పూర్తి చేసుకోవడానికి చాలా ఆత్రంగా ఉంది. (ఆమె భర్త విషయంలో కొద్దిగా అసౌకర్యంగా ఉన్నట్లు కనిపించింది. అతను తనని పూర్తిగా నమ్ముతాడని ఆమె నాకు చెప్పింది. ఆమె ఇంతకు ముందు అతనికి ఎప్పుడూ ద్రోహం చేయలేదని కూడా చెప్పింది, కానీ నేను ఆమె భర్త కంటే తక్కువ నమ్మేవాడిని కాబట్టి, దాని గురించి తెలుసుకోవడానికి నేను ఆఫీసుకి సెలవు పెట్టాను).

ఇక నాకు కేవలం కొన్ని వారాల సమయం మాత్రమే మిగిలి వున్నా, నేను మా పందెం గెలవబోతున్నానని, నేను త్వరలో గాయత్రిని ఆమె సొగసైన అందంతో సొంతం చేసుకోగలనని పక్కాగా అనిపించింది. అయితే, గాయత్రి ఈ విషయం మీద ఎటువంటి స్పందన చూపించలేదు, ఆమె అలవాటైన తన పనులని చేసుకుపోయింది. పని చేయడం సంగతి అటుంచితే, మునుపటి రాత్రి వల్ల నేను బాగా అలిసిపోయేసరికి నా గొప్ప విజయం గురించి చెప్పి ఆమెని ఆటపట్టించాలని నాకు అనిపించలేదు. ఉదయం కాసేపయ్యాక నేను మిగిలిన రోజు సెలవు తీసుకోవాలని అనుకున్నాను. గాయత్రి అందుకు ఒప్పుకోలేదు. నేను అటెండ్ కావాల్సిన కొన్ని మధ్యాహ్నం అపాయింట్మెంట్లు ఉన్నాయని ఆమె గుర్తు చేసింది. అయితే నేను సెలవు తీసుకోవడం ఫిక్స్ అయిపోయిందని ఆమెకి తెలిసాక ఆమె ఏమీ మాట్లాడలేకపోయింది. నేను ఒక్కసారి వెళ్లిపోవాలని నిర్ణయించుకున్నాక నన్ను ఆపే ప్రయత్నం చేయడం నిష్ఫలమని ఆమెకి చాలా కాలం నుండి తెలుసు.

అయితే నేను వెళ్ళడానికి రెడీ అయినప్పుడు, గాయత్రి తాను చేస్తున్న పనిని ఆపి, చేతులు జోడించింది, ఆమె స్పష్టమైన చూపుని నా మీదకి తిప్పింది.

"మీరు వెళ్ళే ముందు, శ్రీకర్ గారు," అని ఆమె అంది, "నేను మీతో ఒక్క నిమిషం మాట్లాడొచ్చా ?"

నేను ఆశ్చర్యంగా ఆమెని చూశాను. "తప్పకుండా."

ఆమె ఊపిరి పీల్చుకుంది. "మీరు మిస్, ఉమ్, ఈ యామిని అమ్మాయితో చేసిన, ఆ, రహస్య సమావేశం—" అని ఆమె స్థిరంగా అంది.

"నిజానికి, ఆమె అసలు పేరు యాదమ్మ," అని నేను అన్నాను. "అయితే ఆమె అసలు పేరు తీసుకున్నా లేక మార్చిన పేరు లెక్కలోకి తీసుకున్నా అది 'Y' లెక్కలోకి వస్తుంది. అది చాలా అద్భుతమైన సాయంత్రం. నేను మీకు ఒకటి చెప్పనా—"

"దయచేసి, శ్రీకర్ గారు. నన్ను పూర్తిగా చెప్పనివ్వండి."

నేను నా చేతిని వినయంగా ఊపాను.

"మీకు ఇక ఒకే ఒక్క అక్షరం మిగిలి ఉంది కాబట్టి," అని ఆమె కొనసాగించింది, "నిన్న మీరు చెప్పినట్లు, మీరు ఇప్పటికే జోయా ని రెడీ చేసుకుని ఉన్నారు, ఆమె కూడా ఆత్రంతో ఉంది—"

"ఆమె ఒక అందమైన మదమెక్కిన ఆడగుర్రం కూడా," అని నేను అన్నాను. "క్షమించండి. మీరు చెప్పండి."

"కాబట్టి మీరు మన పందెం గెలవబోతున్నట్లు కనిపిస్తోంది," అని గాయత్రి అంది. "ఫలితంగా మీరు నా శరీరాన్ని క్లెయిమ్ చేసుకునే హక్కుని పొందుతారు - నాతో సెక్స్ చేసే హక్కుని పొందుతారు."

"ఇదంతా దాని గురించే," అని నేను నవ్వుతూ అన్నాను. "నేను ఒకటి చెప్పాలి గాయత్రి గారు, ఆ హక్కుని గెలవడానికి ఇరవై ఆరుగురు అమ్మాయిలతో పడుకోవడం చాలా కష్టం, శ్రమతో కూడిన పని, అయితే బహుమతి విలువైనదని నాకు తెలుసు."

"మీరు చెప్పింది నిజమని ఒప్పుకుంటున్నాను, శ్రీకర్ గారు. ఒక విషయం అడగవచ్చా, నాకు ఒక సూచన ఉంది."

"సరే," అని నేను అన్నాను. "సూచించండి."

"ఇప్పుడు ఇక అది అనివార్యంగా కనిపిస్తుంది," అని గాయత్రి నిజమైన స్వరంలో ఎటువంటి మార్పు లేకుండా అంది. "నేను ఇప్పుడు నాతో సెక్స్ చేయమని కోరుకుంటున్నాను."

ఇది అర్థం చేసుకోవడానికి కొంచెం సమయం పట్టింది. అది అర్థమైనప్పుడు నేను ఆమెని తేరిపార చూశాను.

నేను గొంతు సవరించుకున్నాను. "ఇప్పుడా ?" అని నేను అన్నాను.

"హా, ఇప్పుడే," అని గాయత్రి అంది.

"ఇప్పుడా ?" అని నేను మళ్ళీ తెలివితక్కువగా అన్నాను. "ఇప్పుడేనా ? ఇక్కడేనా ?"

"ఇక్కడైనా లేదా మీ అపార్ట్మెంట్ లో అయినా, మీకు ఏది ఇష్టమైతే అది," అని గాయత్రి అదేదో తాను ఎక్కడ భోజనం చెయ్యాలా అన్నట్లుగా అంది. "పైకి వెళ్లడం మరింత సౌకర్యంగా ఉండవచ్చు, కానీ వాస్తవానికి మనం ఇంత ఎక్కువ సమయం కలిసి గడిపిన ఆఫీసులో నన్ను దెంగడం మీకు ప్రత్యేకంగా ఉత్తేజకరంగా ఉండవచ్చు. నేను దానిని మీకే వదిలివేస్తున్నాను, శ్రీకర్ గారు."

నా మెదడు ఇంకా తిరుగుతోంది. ఇక్కడ ఆమె ఉంది - పట్టుకోలేని, అందుబాటులో లేని గాయత్రి - అకస్మాత్తుగా తనను తాను నాకు అందిస్తోంది. వాస్తవానికి ఆమె చెప్పింది నిజమే, నేను మా పందాన్ని దాదాపు గెలిచాను, కానీ...

"నన్ను సరిగ్గా అర్థం చేసుకోనివ్వండి," అని నేను అన్నాను. "మీరు పందాన్ని ఒప్పుకుంటున్నారు. నేను గెలిచాను, అవునా ? మీరు నాకు బహుమతిని కొంచెం ముందుగానే అందిస్తున్నారు. అంతేనా ?"

గాయత్రి కనుబొమ్మలు ఒక మిల్లీమీటరులో కొంత భాగం పైకి లేచాయి. "ఖచ్చితంగా కాదు," అని ఆమె అంది. "నిజంగా గెలవాలంటే, మీరు షరతులని పూర్తిగా నెరవేర్చాలి. మీరు ఇంకా అలా చేయలేదు."

నేను దాని గురించి ఆలోచించాను. "నాకు అర్థమైంది," అని నేను అన్నాను. "కాబట్టి నేను ఈ ఆకస్మిక ఆఫర్ ని ఒప్పుకుని, జోయాతో అక్షరమాల పూర్తి చేసే ముందు మీతో చేస్తే - నేను బహుమతిని గెలుచుకుంటాను కానీ పందెం ఓడిపోతాను !"

"అది నిజం," అని గాయత్రి అంది.

"ఇంకా పందెం ఓడిపోయిన తర్వాత," అని నేను కొనసాగించాను, "నేను అప్పుడు, బహుశా, నా జరిమానా చెల్లించి మీ జీతం మూడు రెట్లు పెంచాలి."

"అది కూడా నిజం."

"చాలా తెలివైన మెలిక," అని నేను అన్నాను. "కానీ నేను అలా ఎందుకు చేయాలి ? మీరు ఆకర్షణీయంగా ఉన్నప్పటికీ, గాయత్రి గారు, నేను జోయాతో నా సెషన్ తర్వాత - అది, మీరు చెప్పినట్లుగా, అనివార్యం - అప్పుడు బహుమతిని ఇంకా విజయాన్ని క్లెయిమ్ చేసుకోవడానికి ఎందుకు వేచి ఉండకూడదు ?"

కొంచెం నిశ్శబ్దం ఏర్పడింది. "బహుశా, శ్రీకర్ గారు," అని గాయత్రి అప్పుడు అంది, "చెప్పాలంటే, తనంతట తానుగా మీకు అర్పించుకుంటున్న ఒక అమ్మాయిని మీరు మరింత... ఉత్సాహభరితంగా, బహుశా మరింత... ఆసక్తిగా ఉండే భాగస్వామిగా కనుక్కునే అవకాశం ఉండొచ్చు, కేవలం ఒక అప్పు తీరుస్తున్న వ్యక్తి కంటే అది బాగుంటుంది కదా" ఆమె కళ్ళు నా నుండి ఎప్పుడూ మరల్చలేదు.

నేను లోతుగా ఊపిరి పీల్చుకున్నాను. "ఆ ఆలోచన ఎంత అందంగా ఉన్నప్పటికీ, గాయత్రి గారు," అని నేను అన్నాను, "నేను ఈ సమయంలో దానిని ఉపయోగించుకోవాలని అనుకోవడంలేదు. ఒక విషయం ఏమిటంటే, మీ సేవలు నాకు అమూల్యమైనవి - బహుశా ఇప్పటికే గణనీయమైన జీతం కంటే మూడు రెట్లు ఎక్కువ విలువైనవి - మన పందెంలో ఇంత దూరం వచ్చిన తర్వాత, దానిని కోల్పోయిన విషయం ఖర్చు కంటే నన్ను మరింత కలవరపరుస్తుంది. మీరు దానిని గెలిచినందుకు, కేవలం సాంకేతికంగా మాత్రమే అయినా, పెరిగిన ఆదాయం కంటే మీకు మరింత సంతృప్తినిస్తుందని నేను అనుకుంటున్నాను. రెండవది, మీరు నాకు అర్పించుకునే పరిస్థితులు ఏమైనప్పటికీ, మీ సహజమైన సమగ్రత, గౌరవ భావం, సందర్భానికి అవసరమైన దానికంటే తక్కువ ఉత్సాహం లేదా ఆసక్తిని చూపించడానికి మిమ్మల్ని అనుమతించదని నేను బలంగా నమ్ముతున్నాను. మీ సహజమైన ఉత్సాహం, శృంగారభావం గురించి నేను ఇప్పుడు ఏమీ చెప్పను, గాయత్రీ, ఆ లక్షణాలు ఆ నిశ్చలమైన ముఖం వెనుక పుష్కలంగా ఉన్నాయని నేను చాలా కాలంగా నమ్ముతున్నాను." గాయత్రి ఏమీ మాట్లాడలేదు.

"చివరగా ఇంకొక్క మాట," అని నేను కొనసాగించాను, "మీ అద్భుతమైన శరీరం కోసం నేను ఎంత బలంగా కోరుకున్నానో - ఇప్పటికీ కోరుకుంటున్నాను - దానిని ఈ పందెం గెలవడం ద్వారా పొందడానికి నేను ఎంత పని, ఇబ్బంది, త్యాగం చేశానో, ఇప్పుడు నాకు అనిపిస్తోంది - ఆలస్యంగా, నేను ఒప్పుకుంటున్నాను - మీరు మిమ్మల్ని నాకు అర్పించుకుంటే, మీరు చెప్పినట్లుగా, కేవలం ఒక అప్పు తీర్చడానికి మాత్రమే - అది మీకు అసహ్యకరమైన లేదా భారంగా ఉండే కర్తవ్యం అయితే, లేదా మీరు పట్టించుకోనిది అయితే, అప్పుడు నిజం ఏమిటంటే, ఆ పరిస్థితుల్లో, నేను చాలా కాలంగా ఎదురు చూస్తున్న ఆనందాన్ని అది నాకు ఇవ్వదు. నేను మిమ్మల్ని మీ బాధ్యత నుండి విడుదల చేస్తున్నాను, గాయత్రిగారు. నేను మన పందెం గెలుస్తాను, కానీ మన స్నేహపూర్వక వ్యక్తిగత సంబంధం మారదు. మీ జీతం కూడా మారదు."

గాయత్రి ముఖంలో ఎటువంటి మార్పు లేదు. "ఈ విషయంలో నా వ్యక్తిగత భావాల గురించి మీరు ఆందోళన పడాల్సిన అవసరం లేదు, శ్రీకర్ గారు," అని ఆమె అంది. "మనం ఒక న్యాయమైన పందెం వేసుకున్నాము, మీరు - దాదాపు - గెలిచారు, నేను దానిని అన్ని విధాలుగా గౌరవించాలనుకుంటున్నాను. నా సూచన ఇంకా అలాగే ఉంది. నేను ఇప్పుడే, ఇక్కడే మీకు నన్ను అర్పించుకుంటాను. స్వేచ్ఛగా, ఎటువంటి రిజర్వేషన్ లేకుండా. అవును, మీరు పందెం ఓడిపోతారు. కానీ నేను మీ చర్యని సరిపోలుస్తాను, శ్రీకర్ గారు. నేను జీతం పెరగడాన్ని వదులుకుంటాను. మీరు చెప్పింది నిజమే; డబ్బు ఉపయోగకరంగా ఉన్నప్పటికీ, ఇక్కడ అది నా ప్రధాన ఆందోళన కాదు. మీలాగే, శ్రీకర్ గారు, నేనూ గెలవాలనుకుంటున్నాను."

"గాయత్రి గారు, మీరు ఏది కోరినా వొప్పుకునేవాడిని కానీ ఈ విషయంలో నేను నిరాకరించే ఏకైక విషయం అదే," అని నేను అన్నాను. "నేను వీలైనంత త్వరగా జోయాని కలుసుకోవాలనుకుంటున్నాను; దాని తర్వాత, హ్మ్మ్, మనం కలవాలి, అవునా ?" నేను లేవబోయాను.

"ఒక్క నిమిషం, శ్రీకర్ గారు." గాయత్రి లేచి నిలబడింది. "నేను ఇంకొక వాదనని చెప్పాల్సి ఉంది," అని ఆమె అంది. అప్పుడు ఆమె తన జాకెట్టు గుండీలు విప్పడం మొదలుపెట్టింది.

నేను మళ్ళీ కూర్చున్నాను.

గాయత్రి ఎప్పటిలాగే ప్రశాంతంగా ఉంది. ఆమె చూపు స్థిరంగా ఉంది. ఆమె వేళ్ళు నిలకడగా ఉన్నాయి. నేను స్పందించడానికి లేదా స్పష్టంగా ఆలోచించడానికి ముందే, ఆమె జాకెట్టు గుండీలు విప్పి దానిని జారవిడిచింది. ఆమె దానిని చక్కగా మడిచి తన కుర్చీలో వేసింది.

ఆమె ఒక మామూలు నల్లటి బ్రా వేసుకుంది, అది దాని మద్దతు అవసరం లేని ఆమె శరీరం యొక్క పాలవంటి తెలుపు ఇంకా నునుపుదనం మీద స్పష్టమైన వ్యత్యాసాన్ని చూపించే ఎత్తైన రొమ్ములని రూపొందించింది. క్షణం పాటు నేను ఊపిరి పీల్చుకోలేకపోయాను. ఆమె శరీరం యొక్క అద్భుతమైన అందానికి మించి, ఇప్పుడు నిజంగా నా ముందు అర్ధనగ్నంగా ఉన్న గాయత్రి - మరింత నగ్నంగా మారబోతోందనే అద్భుతమైన విషయం అర్ధం అయింది.

ఆమె బ్రా యొక్క హుక్ ని విప్పడానికి చేతులు చాచే ముందు క్షణం మాత్రమే అలా నిలబడి, ఇంకా నా కళ్ళలోకి చూస్తూ ఉంది.

"ఆగండి," అని నేను అన్నాను. నా శక్తిని కూడదీసుకుని, నేను లేచి నిలబడ్డాను. "గాయత్రి గారు," అని నేను బొంగురుగా అన్నాను, "నేను—"

గాయత్రి బ్రా తీసేసింది.

నేను ఒక్క క్షణం చూశాను. ఆపై - అది నా జీవితంలో నేను చేసిన అత్యంత కష్టమైన పని కావచ్చు - నేను కళ్ళు మూసుకున్నాను.

"వద్దు," అని నేను గొణిగాను. "వద్దు. వద్దు వద్దు. వద్దు. నేను చేయలేను. నన్ను క్షమించండి, గాయత్రి గారు. వద్దు."

నేను వెనక్కి తిరిగి ఎలాగో అక్కడి నుండి బయటపడ్డాను.

నేను తూలుతున్న కాళ్ళతో పైకి వెళుతున్నప్పుడు, మునుపటి రాత్రి నేను అంతగా అలసిపోకపోతే అలాంటి శోధనని నేను ప్రతిఘటించలేకపోయి ఉండవచ్చు అని నాకు అనిపించింది. యామినికి కృతజ్ఞత చూపాలా లేదా ఆమె మీద కోపం తెచ్చుకోవాలో నాకు ఖచ్చితంగా తెలియలేదు.

మా ఇద్దరిలో ఇంద్రియాలను ఎవరు ఎక్కువగా కోల్పోయారో - గాయత్రా లేదా నేనా అని కూడా నేను ఆశ్చర్యపోయాను.

అది నేనే అని నేను నిర్ణయించుకున్నాను.

***

ఒకసారి నా బెడ్ రూములోకి వెళ్ళాక, నేను మొదట చేసిన పని ఒక కునుకు తీయడం. మేల్కొన్నాక చాలా హాయిగా అనిపించింది, ప్రపంచాన్ని జయించడానికి సిద్ధంగా ఉన్నట్లు అనిపించింది—లేదా కనీసం దానిలోని ఆడవాళ్ళ సగభాగాన్నైనా. రుచికరమైన, సున్నితమైన జోయా గురించి ఆలోచిస్తే, ఆమె యొక్క ఆకర్షణీయమైన శరీరం ఎంతో ఆనందాన్ని కలిగించింది, నాలో కొత్త ఉత్సాహాన్ని నింపింది, యామినితో గడిపిన రాత్రి యొక్క జ్ఞాపకాలని—గాయత్రి యొక్క జ్ఞాపకం లేకపోతే—నా మనస్సు నుండి పూర్తిగా తొలగించింది. బాగా, దాదాపుగా.

నేను వీలైనంత త్వరగా జోయాకి ఫోన్ చేసి ఒక సమావేశం ఏర్పాటు చేయాలని నిర్ణయించుకున్నాను. X ఇంకా Y పూర్తి చేసే వరకు మా కోరిక యొక్క ఉద్రిక్తతని ఏదో ఒక సాకుతో వాయిదా వేస్తూ వచ్చాను. జోయా అసహనానికి గురవుతోంది, కొంచెం అనుమానంగా కూడా ఉంది. కానీ ఇప్పుడు సమయం ఆసన్నమైంది.

"జోయా డార్లింగ్ !" ఆమె ఫోన్లో రాగానే అన్నాను. "మంచి వార్త ! ఆ ఒప్పందం పూర్తయింది, నా షెడ్యూల్ చివరికి ఖాళీ అయింది. మనం కలుసుకుందాం. ఈ రాత్రి ఎలా ఉంటుంది ? లేదా ఒకవేళ, రేపు అయితే బాగుంటుందేమో—"

"ఓ శ్రీకర్ !" జోయా అంది, ఆమె స్వరం నన్ను స్తంభింపజేసింది. అది సంతోషంగా లేదు. "ఓ శ్రీకర్, ఇది చాలా భయంకరమైన సంగతి !"

"అదా ?" అన్నాను. "ఏది భయంకరమైనది ?"

"అతను చనిపోయాడు, శ్రీకర్. వాలి చనిపోయాడు. అతను—అతనికి నిన్న రాత్రి గుండెపోటు వచ్చింది, ఇంకా—ఇంకా అతను..."

నేను ఆ మనిషిని ఎప్పుడూ కలవలేదు, కానీ సహజంగానే జోయా గురించి నాకు బాధ కలిగింది, వాళ్ళ పెళ్లి అయ్యాక కొంతకాలంగా వాళ్ళిద్దరి మధ్య సరిగ్గా లేదు అని తెలిసింది. అదే సమయంలో, ఆ సానుభూతి భావాలతో పాటు, నా తక్షణ ప్లాన్ మీద దీని ప్రభావం ఎలా ఉంటుందా అని నా మనస్సులో మెదిలింది. నేను మళ్ళీ ఇంకో Z పేరుతో మొదలయ్యే అమ్మాయి కోసం వెతకాలి, సమయం తక్కువే వుంది. ఓహ్, మనమందరం మనసుల అడుగున లేదా ఎక్కడో స్వార్థపరులం, కఠిన హృదయులం. అందరూనా లేక అది నేనా మాత్రమేనా ?

"ఓ భగవంతుడా," సాధ్యమైనంత నిజాయితీగా అన్నాను. "జోయా, వినడానికి చాలా బాధగా ఉంది. నేను నీ కోసం ఏమి చేయమంటావో చెప్పు ?"

"హ్మ్మ్," జోయా అంది. "అవును, శ్రీకర్ బాధగా ఉంది. ఇక్కడికి వచ్చి నన్ను పిచ్చి పిచ్చిగా దెంగి నా బాధ తగ్గించు."

***

నేను డోర్ బెల్ కొట్టగానే జోయా తలుపు తెరిచింది. కొత్తగా భర్త చనిపోయిన స్త్రీకి తగినట్టుగా ఆమె పూర్తిగా నల్లటి బట్టల్లో ఉంది. నల్లటి బ్రా, నల్లటి నిక్కరు, నల్లటి స్టాకింగ్స్ ఇంకా నల్లటి బూట్లు. అంతే.

"పైకి రా," అని ఆమె అంది.

నేను ఆమెని అనుసరించి మెట్లు ఎక్కాను. జోయా ముప్పైల మధ్య వయస్సులో ఉంది, భుజాల వరకు ఉన్న గోధుమ రంగు జుట్టుతో, చూడగానే ఆకర్షించే అందమైన అమ్మాయి. ఆమె అలా నా ముందు ఆ బట్టల్లో ఊగుతూ నడుస్తుంటే, యామిని గురించి నేను ఎప్పుడూ తెలుసుకోలేనంత రెడీగా అయిపోయాను. కానీ అది మేము ఆమె పడకగదికి చేరుకునే ముందు.

ఆమె భర్త శరీరం మంచం మీద పడుకుని ఉంది.

కనీసం అది ఆమె భర్త అని నేను అనుకున్నాను. అది ఒక మధ్య వయస్కుడైన వ్యక్తి—నీట్ గా సూట్ ఇంకా టై వేసుకున్నాడు.

"దేవుడా !" అని నేను నన్ను ఆపుకునేలోపే అన్నాను.

జోయా నా వైపు చూసి నవ్వింది. "భయపడకు శ్రీకర్," అని ఆమె అంది. "వాలి మనల్ని ఆపలేడు. నన్ను ఇంకేమీ చేయకుండా ఆపే శక్తి ఇకపై అతనికి లేదు. బహుశా అతను మనల్ని చూడగలడేమో - అతను ఎక్కడ ఉన్నా- వాలీ, నువ్వు మమ్మల్ని చూస్తున్నావని నేను ఖచ్చితంగా నమ్ముతున్నాను. నువ్వు బాగా బాధపడాలని కోరుకుంటున్నాను, నీచమైన దుర్మార్గుడా." అంటూ ఆమె తన బ్రా తీసేసింది.

"ఉమ్," అన్నాను నేను. ఆ క్షణంలో నేను ఆలోచించగలిగింది అంతే. అనుకూలమైన పరిస్థితులు లేని సమయంలో అమ్మాయిలు నాకు తమని తాము అర్పించుకోవడం నాకు ఆ రోజు అలవాటుగా మారిపోయింది. ఈ పరిస్థితి నిజంగా విచిత్రమైనది. జోయా యొక్క నగ్న రొమ్ములంత ఉత్తేజకరమైన దృశ్యం, మంచం మీద పడుకున్న వాలి శరీరం, అంత కలవరపరిచే దృశ్యం, ఒకేసారి ఒకళ్ళ జీవితంలో తరచుగా ఎదురుకాదు. కనీసం నా జీవితంలో అయితే కాదు.

జోయా తన బ్రా తీయడం చూసినప్పుడు, కొన్ని గంటల ముందు గాయత్రి అదే పని చేస్తున్న దృశ్యం నాకు గుర్తుకు వచ్చింది. బ్రాలు కూడా ఒకే రంగులో ఉన్నాయి. గాయత్రి యొక్క నగ్న రొమ్ములు నా మనస్సులో మెదిలాయి, ఆ క్షణికమైన చూపు యొక్క జ్ఞాపకం జోయా యొక్క అందమైన ఎర్రటి చనుమొనల వాస్తవ దృశ్యం కంటే దాదాపు స్పష్టంగా ఉంది.

"రా శ్రీకర్," అని జోయా అంది. "చేసుకుందాం."

"ఉమ్, జోయా," అని నేను తడబడ్డాను. "నీకు తెలుస్తుందా, బహుశా—బహుశా ఇది సరైన సమయం కాదేమో—"

"ఇదే సరైన సమయం," అని జోయా అంది. "ఇంకా సరైన స్థలం కూడా. ఆ నీచుడి ముందే. ఇంకా అతను పడుకున్న మంచం మీదనే. ఓ దేవుడా, శ్రీకర్, ఇప్పుడు నువ్వు నాకు కావాలి !" అంటూ ఆమె తన చేతులని నా మెడకి చుట్టి, తన శరీరాన్ని నా శరీరానికి అదిమింది. ఆమె పెదవులు నా పెదవులని కలిశాయి, తడిగా తెరిచి ఉన్నాయి. ఆమె నాలుక నా పెదవుల మధ్య కదులుతుండగా, ఆ నగ్న రొమ్ములు నా చొక్కా ద్వారా చనుమొనలు కూడా నాకు తెలిసేంత గట్టిగా నా ఛాతీకి అదిమిపెట్టాయి.

మేము ముద్దు ఆపేసే సమయానికి నేను రాయిలా గట్టిగా అయిపోయాను. కానీ నా కళ్ళు తెరిచి మంచం మీద ఉన్న శరీరాన్ని చూడగానే, ఆ గట్టిదనం వెంటనే కరిగిపోయింది. అయితే అది తాత్కాలికంగా మాత్రమే; జోయా తన మోకాళ్ల మీదకి జారింది. ఆమె చేతులు నా జిప్ దగ్గర, తర్వాత లోపల ఉన్నాయి. తర్వాత ఆమె నోరు నా మర్మాంగం మీద ఉంది. ఆమె ఏమి చేస్తుందో దాని మీద దృష్టి పెట్టడానికి ప్రయత్నించాను—ఆమె చాలా బాగా చేస్తోంది—కానీ మంచం మీద ఉన్న ఆ ఆకారం అడ్డుపడుతూనే ఉంది.

మరో విషయం కూడా అడ్డుగా ఉంది, అయితే నేను దానిని గుర్తించకూడదనుకున్నాను. జోయా తన బ్రా తీయడం వల్ల గాయత్రి నా మనస్సులో చాలా స్పష్టంగా మెదిలింది, అప్పటి నుండి ఆమె అక్కడే ఉండిపోయింది, ఈ మధ్య ఆమెకి అలా ఉండటం అలవాటుగా మారింది. బహుశా అది జోయాకి న్యాయం కాకపోవచ్చు, ఎందుకంటే ఆమె భర్త మరణం వల్ల వచ్చినట్లు కనిపించిన మైకం ఉన్నప్పటికీ, ఆమె ప్రాథమికంగా మంచి తెలివైన అమ్మాయి. కానీ ఆమె గాయత్రి కాదు. ఎవరూ గాయత్రి కాలేరు.

జోయా ఇప్పుడు కదులుతోంది, మోకాళ్ల మీద వెనక్కి మంచం వైపు, నన్ను తనతో లాగడానికి నా తొడలని పట్టుకుంది, వీలైనంత వరకు నా మొడ్డని తన నోటిలో ఉంచుకుంటూనే. సగం దూరం వెళ్ళాక నేను ఆగిపోయాను. "జోయా," అన్నాను నేను. "జోయా, ఆగు."

జోయా లేచి నిలబడింది. "రా శ్రీకర్." నా వైపు తిరిగి, మండుతున్న కళ్ళతో, ఆమె తన నిక్కర్ ని కిందకి దించి, దాని నుండి బయటపడింది, కేవలం గార్టర్ బెల్ట్ ఇంకా స్టాకింగ్స్ మాత్రమే మిగిలాయి. తర్వాత ఆమె తిరిగి మంచం మీదకి ఎక్కింది. ఆమె అక్కడ చేతులు ఇంకా మోకాళ్ల మీద కూర్చుంది, ఆమె పిర్రలు అంచు నుండి పైకి బయటికి చొచ్చుకుపోయాయి, ఆమె ముఖం దాదాపుగా తన చనిపోయిన భర్త ముఖం మీద ఉంది. "నన్ను ఈ పోసిషన్ లో దెంగు," అని ఆమె ఊపిరి పీల్చుకుంది. "ఇలాగే, అతను చూడగలగాలి. ఆ నీచపు కొడుకు చూడాలని నేను కోరుకుంటున్నాను. Please, శ్రీకర్. నన్ను ఇప్పుడు దెంగు." బహుశా నేను ఎప్పుడూ ఎదుర్కొన్న అత్యంత విచిత్రమైన పరిస్థితి ఇదే కావచ్చు, అయితే చివరికి నన్ను ఆపింది అదే అని నేను అనుకోను. నేను మూఢనమ్మకాలని నమ్మను, చనిపోయిన భర్త ఉనికి మొదట్లో అసహ్యంగా అనిపించినప్పటికీ, అక్కడ మోకాళ్లపై అంత రెచ్చగొట్టేలా కూర్చున్న ఆకర్షణీయమైన, ఆసక్తిగల, ఉత్తేజకరమైన అమ్మాయితో నా పనిని పూర్తి చేయకుండా ఆపడానికి అది స్వయంగా సరిపోకపోవచ్చు. అది ఒక వికృతమైన విధంగా ఉత్తేజకరంగా కూడా ఉండవచ్చు. కానీ మరో అంశం ఉంది.

పావనితో ఉన్నప్పటిలా ఇది లేదు, అప్పుడు గాయత్రి యొక్క మొండి అభ్యంతరాల గురించి నా మనస్సాక్షి నన్ను అనవసరంగా బాధపెట్టింది, తద్వారా నా పనితీరుని ప్రభావితం చేసింది. జోయా కోసం నా శరీరం చాలా రెడీగా ఉంది - ఆమె భర్త శవం పక్కనే వున్నా. నన్ను వెనక్కి లాగినది పూర్తిగా వేరే విషయం, అది ఏమిటో నేను సంతోషంగా లేను. ఏ స్థాయిలోనూ కాదు.

జోయా యొక్క అద్భుతమైన ఎత్తుగా ఉన్న పిర్రలని నేను చూశాను. నేను మంచానికి దగ్గరగా కదిలాను, వాటిని తాకడానికి చేయి చాపాను. అది అద్భుతంగా అనిపించింది. నేను సిద్ధంగా ఉన్నాను, నేను అక్కడే ఉన్నాను, ఆమె అక్కడే ఉంది, ఆమె నన్ను కోరుకుంది, నేను కోరుకున్నాను—

"ఛీ," అన్నాను నేను. "నేను చేయలేను."

జోయా తల తిప్పి నన్ను చూడసాగింది. "ఓ శ్రీకర్," అని ఆమె ఊపిరి పీల్చుకుంది. "నువ్వు చేయగలవు. నన్ను చూడు—"

"నేను చేయలేను," అని నేను మళ్ళీ అన్నాను. "నాకు—నన్ను క్షమించు. జోయా, నన్ను క్షమించు."

జోయా ఏడుస్తున్నట్లు కనిపించింది. తర్వాత ఆమె తన భర్త వైపు తిరిగి, కోపంతో అతనిని చూసింది.

"ఇదంతా నీ తప్పే, వాలీ, నీ నీచపు నా కొడుకా !" అని ఆమె కేకలు వేసింది.

భర్తగా వాలికి కొన్ని లోపాలు ఉండి ఉండవచ్చు, కానీ అది కొంచెం అన్యాయమని నేను అనుకున్నాను. కానీ వాలి అభ్యంతరం చెప్పే స్థితిలో లేడు, కాబట్టి నేను అతన్ని నిందించగలను. నేను వెళ్ళేటప్పుడు ఆమె ఇంకా అతనిని తిడుతూనే ఉంది.

విచిత్రం ఏమిటంటే నేను ఒకే రోజులో ఇద్దరు అమ్మాయిలని తిరస్కరించాను. ఖచ్చితంగా ఇది నా కొత్త రికార్డు. Fuck, ఈ నవ్వులాటగా మొదలైన పందెంలో నేను పాల్గొనకపోతే ఒకటి కూడా రికార్డే అయి ఉండేది. వేర్వేరు కారణాల వల్ల నేను వాళ్ళిద్దరి గురించి అంత మంచిగా భావించలేదు. వాస్తవానికి ఆ క్షణంలో నేను దేని గురించి కూడా అంత మంచిగా భావించలేదు. అమ్మాయిలు ఎల్లప్పుడూ నాకు గొప్ప ఆనందాన్ని ఇచ్చారు. నా జీవితం అమ్మాయిల గురించి కాకపోతే, ఇక దేని గురించి ?

***