28-06-2025, 02:14 PM
(This post was last modified: 28-06-2025, 02:15 PM by anaamika. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
మేము ముగ్గురం పూర్తిగా నగ్నంగా ఉన్నప్పుడు, నేను చేసిన మొదటి పని వాళ్ళ చుట్టూ నెమ్మదిగా తిరుగుతూ, వాళ్ళని చాలా దగ్గరగా పరీక్షించడం.
చాలా దగ్గరగా.
ప్రధాన కారణం, ముఖ్య కారణం, వాళ్ళని ఎవరు ఎవరో గుర్తుపెట్టుకోవడానికి ఏదైనా మచ్చ, గాయం లేదా పుట్టుమచ్చ వంటిది ఉందేమో చూడటం, అయితే అది సరదాగా అనిపించింది.
ఏమీ దొరకలేదు.
ఎత్తైన, దృఢమైన వక్షోజాలు, బిగుతుగా గులాబీ రంగులో ఉన్న నిపుల్స్, నునుపైన చదునైన పొట్ట, గుండ్రంగా బిగుతుగా ఉన్న పెద్ద పిర్రలు, నాజూకైన వాలుగా ఉన్న తొడలు, వంపులుగా వున్న సరళమైన పిక్కలు... ఎక్కడా ఒక గుర్తు కూడా దొరకలేదు, ఒక మచ్చ కూడా లేదు, ఎక్కడా లోపం లేదు. వాళ్ళిద్దరిలోనూ.
ఒక వైపు అది నిరుత్సాహంగా అనిపించింది; కానీ మరో వైపు, ఈ పరీక్ష నన్ను ఎంతగా ఉద్రేకపరిచింది అంటే వాళ్ళు ముగ్గురు కవలలైతే (Triplets) బావుండేదని కోరుకోవడం మొదలుపెట్టాను.
"OK," నేను చివరికి అన్నాను. "మొదట వెన్నెల."
"ఎందుకు ?" వాళ్లలో ఒకరు అడిగారు.
"ఉహ్... నేను పనులని ఒక పద్దతిలో చేయడం ఇష్టపడతాను," నేను అన్నాను. "మొదట వెన్నెల, తర్వాత వినీల. సరేనా ?"
"మనం Toss ఎగరేద్దామా ?" వాళ్లలో ఒకరు అన్నారు.
"ఇది ఇలా Easy. ఇప్పుడు మీలో వెన్నెల ఎవరు ?"
"నేను," ఒకరు అన్నారు.
"కాదు, నేను," మరొకరు అన్నారు.
ఇద్దరూ నా వైపు చూసి నవ్వారు.
"మీరిద్దరూ వెన్నెల కాలేరు," నా సహనంతో పాటు నా కోరికని కూడా నిలుపుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తూ నేను అన్నాను.
"ఎందుకు కాదు ?" ఒకరు అన్నారు.
"మేము కవలలం, మేము ఒకే అమ్మాయిలా ఉన్నాం," మరొకరు అన్నారు.
"మేమిద్దరం వెన్నెల లమే ."
"ఇంకా మేమిద్దరం వినీల లమే ."
"కాదు, మీరు కాదు," నేను వెర్రిగా చూస్తూ అన్నాను. "చూడండి అమ్మాయిలూ. ఇక్కడ ఎవరు ఎవరో చెప్పండి ?"
"కానీ మా ఇద్దరికీ మొదట మేమే ఉండాలని అనిపిస్తుంది," ఒకరు అన్నారు.
"ఇంకో విషయం ఏమిటంటే, మాలో ఎవరూ రెండవవారు కావాలని కోరుకోవడం లేదు," మరొకరు అన్నారు.
"ఎందుకు ఒకేసారి ఇద్దరూ కాకూడదు ?" మొదటి వ్యక్తి అన్నారు.
ఒకేసారి ఇద్దరూ. ఎందుకు కాకూడదు ? అది ప్రతి పురుషుడి కల. "వద్దు," నేను అన్నాను. "ఒకేసారి ఇద్దరూ వద్దు. వద్దు. అది సాధ్యం కాదు. వద్దు."
"కానీ ఎందుకు కాదు ? అలా చేయడం చాలా సరదాగా ఉంటుంది !" వారిలో ఒకరు అన్నారు.
"ఛా," నేను అన్నాను. కేవలం బరిలోకి దూకి నా అదృష్టాన్ని పరీక్షించుకుందామని నేను గట్టిగా ఆశపడ్డానని చెప్పడం తక్కువే అవుతుంది. అయితే అప్పుడు పావనితో ఏమి జరిగిందో నాకు గుర్తుకొచ్చింది—ఆ సందర్భంలో నేను ఎటువంటి నిబంధనల్ని ఉల్లంఘించలేదు. అది మళ్ళీ జరగకూడదని నేను కోరుకోలేదు.
నేను లోతైన శ్వాస తీసుకున్నాను. నేను వేరే రకమైన రిస్క్ తీసుకోవాలి.
"చూడండి, లేడీస్," నేను నా గొంతుని స్థిరంగా ఉంచుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తూ చెప్పాను. "నేను ఈ విషయంలో సీరియస్ గా ఉన్నాను. ఎందుకో నేను మీకు చెప్పలేను, కానీ మనం దీన్ని సరిగ్గా చేయడం నాకు ముఖ్యం, సరేనా ? ఇప్పుడు మనం చేయలేకపోతే—ఇక్కడ ఎవరు ఎవరో నాకు తెలియకపోతే—అప్పుడు నేను దీన్ని ఆపేస్తాను. నిజంగా. నాకు అలా చేయాలని అస్సలు లేదు." అది ఒక తక్కువ బెదిరింపు. "కానీ నేను చేస్తాను," నేను అన్నాను. "కాబట్టి దయచేసి—నేను మిమ్మల్ని వేడుకుంటున్నాను—మీలో వెన్నెల ఎవరు ?"
దీర్ఘ విరామం.
"OK," వాళ్లలో ఒకరు చివరికి నిట్టూర్చి, ఇంకొకరిని చూపిస్తూ అంది. "ఆమె వెన్నెల."
"అది నిజమేనా ?" నాకు చూపించిన వెన్నెలని అడిగాను.
ఆమె తల ఊపింది. "అవును. నేను వెన్నెలని. ఆమె వినీల."
నేను వాళ్ళని నమ్మాల్సి వచ్చింది. "సరే. ఇప్పుడు నేను మిమ్మల్ని గుర్తుపెట్టుకోవాలి, కాబట్టి..."
నేను చుట్టూ చూసి, నా పక్కనే పడి ఉన్న నెక్ టై ని తీసుకున్నాను. దానిని తీసుకుని, దగ్గరలో వున్న వెన్నెల దగ్గరికి వెళ్లి, దాన్ని రిబ్బన్ లాగా ఉపయోగించి ఆమె పొడవైన, స్వేచ్ఛగా ఉన్న జుట్టుని వెనక్కి కట్టాను. "Good," నేను అన్నాను. "ఇప్పుడు బాగుంది. ఇప్పుడు ఎవరు ఎవరో నేను గుర్తుపడతాను."
"ఎలా ఉంది ?" వెన్నెల అంది.
"పిచ్చిగా ఉంది," వినీల అంది.
"లేదు," నేను అన్నాను. "బాగానే ఉంది."
"అద్దం ఎక్కడ ?" వెన్నెల అంది.
"బాత్ రూములో వుంది," నేను అన్నాను.
"నేను వెళ్లి చూడాలి," వినీల అంది.
"నేను కూడా వెళ్తున్నాను," వెన్నెల అంది.
"ఆగండి," నేను అన్నాను. "వెన్నెలా, మనం ఎందుకు—"
"వెంటనే తిరిగి వస్తాను," వెన్నెల అంది.
అని వాళ్ళు వెళ్ళిపోయారు.
OK, వాళ్ళు అన్నీ కలిసే చేస్తామని చెప్పారు కదా.
అయితే ఒక నిమిషంలో వెన్నెల తిరిగి వచ్చింది. కనీసం నేను అది వినీల అని అనుకున్నాను. ఆమె జుట్టు స్వేచ్ఛగా ప్రవహిస్తూ ఆమె అందమైన ముఖాన్ని చుట్టి ఉంది. ఆమె గది దాటుకుంటూ నా వైపు వస్తున్నప్పుడు ఆమె జుట్టుతో బాటు ఆమె ఇతర శరీర భాగాలు కదులుతూ, ఊగుతూ, పైకి క్రిందికి కదులుతూ ఉన్నాయి. ఆమె నా దగ్గరికి చేరేసరికి నా తల దిమ్మెక్కింది. నేను ఆమెని పట్టుకున్నాను, మేమిద్దరం ముద్దుపెట్టుకున్నాం, ఆపై మా నోళ్ళు ఇంకా కలిసి వున్నప్పుడే నా మంచం మీద పడిపోయాం. ఆమె నాలుక నా నోటిలోకి లోతుగా చొచ్చుకుపోయింది, దానిలోని ప్రతి మూలని అన్వేషించింది, అదే సమయంలో మా శరీరాలు ఒకదానికొకటి రాసుకున్నాయి. నా చేతులు ఆమె శరీరంపై వేగంగా కదిలాయి, ఆపై ఆమె కాళ్ళు నాకోసం తెరుచుకున్నాయి.
ఆమెని అప్పటికప్పుడు దెంగకుండా, ఆమె మధురమైన శరీరానికి అన్ని రకాల రుచికరమైన పనులు చేయాలనే కోరిక నాకు ఉన్నప్పటికీ, ఆమె ఆత్రుత—ఇంకా నా ఆత్రుత—ముందు క్రీడ త్వరగా జరగాలని చెప్పింది. అంటే అది తర్వాత క్రీడ అవుతుంది. లేదా ఏదైనా ఎలాగైనా.
ఆమె పైన, ఆమె పైకి లేపిన చాచిన తొడల మధ్య వొంగి, నేను ఆమె మృదువైన వెచ్చదనాన్ని పట్టుకోవడానికి కిందికి చేయి చాచాను, ముందుకు కదులుతూ, దాదాపు తగులుతూ.
అప్పుడే ఒక కోపంతో నిండిన గొంతు "హేయ్ !" అంది.
నేను పైకి చూశాను. అక్కడ ఉంది—మరొకరు. ఆమె జుట్టు స్వేచ్ఛగా ప్రవహిస్తూ ఆమె అందమైన ముఖాన్ని చుట్టి ఉంది.
నేను ఒక catapult నుండి దూసుకుపోయినట్లుగా మంచం నుండి ఎగిరి పడ్డాను. ఒక్క క్షణం కూడా ఆలస్యం కాలేదు.
"ఛీ!" నేను అరిచాను. "ఏమిటిది—నువ్వు వెన్నెలవి కావు !"
"ఖచ్చితంగా ఆమె కాదు," మరొకరు అన్నారు. "నేను వెన్నెలని."
మంచం మీద ఉన్న అమ్మాయి కొంటెగా నవ్వి భుజాలు ఎగరేసింది. "ఎవరనుకున్నా పర్వాలేదు," ఆమె అంది. "ప్రయత్నించి చూడడంలో తప్పేముంది."
నాకు మాటలు రాలేదు. నేను అంత దగ్గరగా—చాలా దగ్గరగా—తప్పుడు అమ్మాయిని దెంగబోయాను ! అలా అనుకున్నప్పటికీ, సాంకేతికంగా నేను ఆమెతో సంభోగం చేయలేదు. కానీ ఆ సాంకేతికతే ముఖ్యమైనది. అది లెక్కలోకి వస్తుంది.
గాయత్రి నాతో ఏకీభవిస్తుందని నేను అనుకున్నాను.
"నువ్వు మోసగత్తెవి !" వెన్నెల అంది.
"OK, మీరు మాత్రమే ఎందుకు సరదాగా ఉండాలి ?" వినీల అంది.
"నువ్వు మా తర్వాత సరదాగా ఉండవచ్చు," వెన్నెల అంది.
"తప్పకుండా ఉంటానులే," వినీల అంది.
"ఆగండి !" నేను చెప్పాను. "నాకు ఇప్పుడు మీరు చేస్తున్న తీరు చూస్తే, తర్వాత ఎవరికీ సరదా ఉండదు." నిజంగా ఈ అనుకోని ప్రమాదం నా కోరికని తగ్గించింది - స్పష్టంగా.
"ఓహ్ అవునా, మేం చేస్తాం," వెన్నెల అంది. ఆమె నా దగ్గరికి వచ్చింది. సరిగ్గా ఆమె సోదరి కదిలినట్లే కదులుతూ, అప్పుడు ఆమె నా దగ్గరికి చేరుకుని భుజాల నుండి మోకాళ్ళ వరకు నామీద పూర్తిగా అతుక్కుపోయింది, మరింత కదిలింది.
OK, బహుశా మేం ముగ్గురం చేస్తామేమో.
మేం మంచం మీద ఉన్నాం. నేను పడుకుని ఉన్నాను, వెన్నెల నామీద వొంగి, తన పొడవాటి జుట్టుని నా మొడ్డ మీద రుద్దుతూ నా కోరికని తిరిగి నింపింది. నేను మూలుగుతున్నానని అనుకుంటున్నాను. వినీల మా పక్కన కూర్చుని చూస్తోంది.
అప్పుడు వెన్నెల నోరు నన్ను ఆస్వాదిస్తోంది, జారుతూ, స్లైడ్ అవుతూ, లొట్టలేస్తూ. నేను మెలికలు తిరుగుతూ, బెడ్ షీట్ లని పట్టుకున్నాను.
"ఆమె బాగా చేస్తోంది కదా ?" వినీల అంది.
"ఆమె... ఆమె అద్భుతంగా ఉంది !" నేను ఊపిరి పీల్చుకుంటూ అన్నాను.
"మ్మ్మ్-హ్మ్మ్," వెన్నెల అంది.
"నేనే బెటర్," వినీల అంది.
"న్న్హ్హ్-న్న్హ్హ్," వెన్నెల అంది.
"మీకు తెలుస్తుంది చూడు," వినీల అంది.
"భగవంతుడా !," నేను అన్నాను.
"ఆమెకి అది చాలా ఇష్టం," వెన్నెల అంది. "మీరు చెప్పలేరా ?"
"అవును, మ్మ్, నేను చెప్పగలను, నాకు కూడా అంతే," నేను అన్నాను. నా గొంతు మూగబోయింది, ఎందుకంటే నా తల వెన్నెల తొడల మధ్య ఉంది. నేను బదులిస్తున్నాను. అది నా విధి అనిపించింది. అది విధికి మించిన రుచినిచ్చింది.
"నీకు అది చాలా ఇష్టం కదా, వెన్నెలా ?" వినీల అంది.
"నాకు తెలుసు, నాకు ఇష్టమని," వెన్నెల మూలిగింది.
"నాకు కూడా చాలా ఇష్టం," వినీల అంది.
"నీ వంతు వచ్చే వరకు ఎదురుచూడు," వెన్నెల అంది.
"ఎందుకు ఎదురుచూడాలి ?" వినీల అంది. ఆమె నా భుజం మీద తట్టింది. "మీకు వెన్నెల చేస్తున్నది, మీరు నాకు చేయండి" అంది.
నేను ఒక్క క్షణం తల పైకి లేపాను. నా బలాన్ని కూడగట్టుకున్నాను.
"ఇప్పుడు వద్దు," నేను అన్నాను. "Please. ఇప్పుడు వద్దు. సరేనా ?"
"ఓహ్, ఛీ," వినీల అంది.
"తప్పదు," నేను అన్నాను.
"అది లోపలికి వెళ్లిందా ?" వినీల అడిగింది.
"ఓహ్ అవును, అది లోపల ఉంది," వెన్నెల అంది.
"అది బాగుందా ?" వినీల అడిగింది.
"అవును, అద్భుతం !" వెన్నెల—ఓహ్, కాదు. క్షమించండి. ఆమాట అన్నది నేను.
***
"ఎలా అనిపిస్తుంది ?" వినీల అడిగింది.
"ఓహ్మ్మైగాడ్..." వెన్నెల అంది.
"అంత బాగుందా ?" వినీల అంది.
"ఓహ్ మైగాడ్..." వెన్నెల అంది.
"అతను పొడుగ్గా ఉంటాడని నేను చెప్పాను కదా," వినీల అంది.
"అవును, చాలా పొడుగ్గా..." వెన్నెల అంది.
"మంచి స్టామినా కూడా," వినీల అంది.
"ఓహ్ స్వీట్ మదర్ మేరీ," వెన్నెల అంది.
"నువ్వు కార్చుకోబోతున్నావా ?" వినీల అడిగింది.
"డామ్ లార్డీ ఫకింగ్ జీసస్ షిట్ డాడీ," వెన్నెల అంది.
"ఓహ్, ఆమె ఖచ్చితంగా కార్చుకునేటట్లుంది," వినీల అంది.
"యెస్స్స్స్స్," వెన్నెల అంది. "యెస్స్. నౌవ్వ్వ్వ్వ్వ్వ్వ్..."
వెన్నెల పట్టపగలే అమావాస్య చీకట్లో నక్షత్రాలు కనిపించిన స్ఫూర్తినిచ్చిన అనుభూతిని పొందుతోంది. టెక్నీకలర్లో. గాలిలో బాంబులు పేలుతున్నాయి, రాకెట్ల ఎరుపు కాంతి, మొత్తం ఎరుపు, తెలుపు, నీలం రంగుల హంగామా, అదంతా ఆమె కాళ్ల మధ్య జరుగుతోంది. ఆమెకి అది క్రాకర్లు, తారాజువ్వలు లాగా ఉంది. నాకు కూడా అంతే.
"ఆమెనే ఆ అమ్మాయి," వినీల అంది.
"నేను కూడా," నేను అన్నాను.
"నువ్వు అమ్మాయివి కాదు," వినీల అంది.
"నేను ఏమనుకుంటున్నానో నీకు తెలుసు కదా," నేను అన్నాను.
"ఇదే సరైన సమయం," వినీల అంది. "ఇప్పుడు నా వంతు."
***
వెన్నెలని నా పైనుంచి దొర్లించడానికి నాకు అసలు బలం లేదు. నేను ఊపిరి పీల్చుకుంటూ, వదులుకుంటూ ఉన్నాను.
"నా వంతు," వినీల మళ్ళీ అంది.
"ఒప్పుకుంటాను... మనం... కొద్దిసేపు ఆగుదాం..." నిస్సహాయంగా వెల్లకిలా పడుకుని నేను ఊపిరి పీల్చుకుంటూ అన్నాను.
"ఓహ్, ఇబ్బంది పడకండి," వినీల అంది. "నేను మిమ్మల్ని మళ్ళీ రెడీ చేస్తాను."
"వెంటనే," వెన్నెల అంది.
"చాలా త్వరగా," వినీల అంది.
"మొదట నేను బాత్ రూముకి వెళ్ళాలి," వెన్నెల అంది.
"నేను కూడా," వినీల అంది.
"మీరు పారిపోకండి," వెన్నెల అంది.
"మేము వెంటనే తిరిగి వస్తాము," వినీల అంది.
"వద్దు !" నేను లేవడానికి ప్రయత్నిస్తూ చెప్పాను. "వద్దు ! మళ్ళీ వద్దు ! కలిసి వద్దు ! కలిసి అసలు వద్దు ! నేను ఎప్పటికీ—"
కానీ అప్పటికే ఆలస్యమైంది.