Fantasy వాంఛ - Beyond Boundaries

[vivastra]

మరుసటిరోజు మధ్యాహ్నం 12 గంటలకి జాహ్నవికి మెలుకువ వచ్చింది. రూమ్ నుండి బయటకి వచ్చి చూస్తే రవళి లేదు. క్లాస్ కి వెళ్లినట్టు ఉంది అనుకుంది. ఫోన్ తీసుకొని చూస్తే నైట్ సాత్విక్ నుండి మెసేజ్ ఉంది. అది చూసి చిన్నగా తల కొట్టుకుని

"సారీ సాత్విక్ వెంటనే నిద్ర పట్టేసింది, సారీ సారీ సారీ" అంటూ మెసేజ్ చేసింది.

కాసేపు చూసింది కానీ సాత్విక్ నుండి రిప్లై రాలేదు. బిజీగా ఉన్నాడేమో అని ఫ్రెష్ అవ్వటానికి వెళ్ళింది. శుభ్రంగా స్నానం చేసి వచ్చి ఫోన్ చెక్ చేసుకుంది కానీ సాత్విక్ నుండి మెసేజ్ లేదు. 

మెల్లగా కిచెన్ లోకి వెళ్లి ఫుడ్ ప్రిపేర్ చేయటం మొదలుపెట్టింది. కాసేపటికి రవళి కూడా క్లాస్ నుండి ఇంటికి వచ్చింది. ఇద్దరు కలిసి తినటం మొదలుపెట్టారు.

"అవునే ఎలా ఉంది ఫస్ట్ ఎక్స్పీరియన్స్?" అంది రవళి, జాహ్నవిని ఆట పట్టిస్తూ.

"ఛీ నిన్ను......." అంటూ జాహ్నవి చిలిపిగా రవళిని చూసి "చెప్పా కదా సాత్విక్ చాలా మంచోడు అని, నీలా తొందరపడను నేను" అంది నవ్వుతూ

"చూద్దాం అది కూడా ఎన్ని రోజులో, తను కావాలి అని పట్టుపడితే ఇవ్వవా ఏంటి దీనిని?" అంది ఆమె తొడలని పట్టుకుని

దాంతో జాహ్నవి ఒళ్ళు జివ్వుమంది. రాత్రి సాత్విక్ తన పువ్వుని తాకిన సంఘటన కళ్ళ ముందు మెదిలింది. 

"ఏంటే ఇలా తయారయ్యావ్?" అంది జాహ్నవి తన తొడ మీద ఉన్న రవళి చేతిని వెనక్కి నెడుతూ

"హాహా ఇప్పుడు ఇలానే ఉంటుంది లే, ఒక్కసారి అతనిది నీలో దింపుకున్నాక మాటలు వేరుగా ఉంటాయి" అంది రవళి నవ్వుతూ.

రవళి అలా మాట్లాడుతుంటే రాత్రి సాత్విక్ వాళ్ళ ఇంట్లో చూసిన పోర్న్ మూవీ గుర్తు వచ్చింది. అసలు అతనిది నా దాంట్లో దిగుతుందా? అసలు నేను తట్టుకోగలనా? ఇంతకీ అతనిది ఎలా ఉంటుంది? ఇలాంటి ప్రశ్నలు ఆమె మదిలో మెదిలాయి. అవి రాగానే బుగ్గలు సిగ్గుతో ఎరుపేక్కాయి.

"ఏంటే నీలో నువ్వు నవ్వుకుంటున్నావ్?" అంది రవళి తన చేత్తో జాహ్నవి బుగ్గని గిల్లుతూ

"ఏం లేదు లే" అంది జాహ్నవి వెంటనే ఈ లోకంలోకి వచ్చి.

ఇద్దరు అలా నవ్వుకుంటూ, మాట్లాడుకుంటూ తినేసారు.

"సరే నేను కాసేపు పడుకుంటానే, తెల్లార్లు అసలు నిద్ర లేకుండా చేసాడు దినేష్" అంటూ రవళి తన గదిలోకి వెళ్ళిపోయింది.

అది విని జాహ్నవి మనసులో మళ్ళీ ఆలోచన, ముందు ముందు సాత్విక్ కూడా ఇలానే నిద్ర లేకుండా చేస్తాడా అనుకుంటూ తనలో తానే సిగ్గు పడింది. మెల్లగా తన రూమ్ లోకి వెళ్లి ఫోన్ చెక్ చేసుకుంది. అయినా కూడా సాత్విక్ నుండి రిప్లై రాలేదు. ఇక ఉండబట్టలేక అతని నెంబర్ కి కాల్ చేసింది కానీ ఫోన్ స్విచ్ ఆఫ్ వచ్చింది. ఏమైంది స్విచ్ ఆఫ్ చేసుకున్నాడు అనుకుంది. కాసేపు ఆగి మళ్ళీ చేద్దాం అనుకుంటూ బెడ్ మీద పడుకుంది. మెల్లగా అలా మళ్ళీ నిద్రలోకి వెళ్ళింది. 

సాయంత్రం రవళి డోర్ కొట్టటంతో జాహ్నవి కి మెలుకువ వచ్చి కూర్చుంది. అప్పటికే టైం 8 అయింది. లేచి అలా హల్ లోని సోఫాలో కూర్చోగానే రవళి కాఫీ కప్ తీసుకొని వచ్చి జాహ్నవి కి ఇచ్చింది. తన చేతిలో మరొక కప్ ఉంది. ఇద్దరు మెల్లగా కాఫీ తాగటం మొదలుపెట్టారు. జాహ్నవి మళ్ళీ తన ఫోన్ ఒకసారి చెక్ చేసుకుంది. సాత్విక్ నుండి ఎలాంటి మెసేజ్ లేదు, కాల్ లేదు. మళ్ళీ వెంటనే అతనికి కాల్ చేసింది కానీ ఇందాకటి లానే స్విచ్ ఆఫ్ అని వచ్చింది. ఎందుకో జాహ్నవి కి మెల్లగా భయం పట్టుకుంది. మనసు ఎందుకో కీడు శంకిస్తూ ఉంది. జాహ్నవి అలా ఉండటం చూసి రవళి మాట్లాడుతూ

"ఏమైందే ఏదో ఆలోచిస్తున్నావు?" అంది

"ఏం లేదే సాత్విక్ ఫోన్ స్విచ్ ఆఫ్ వస్తుంది, ఏమైందో అని కంగారుగా ఉంది" అంది జాహ్నవి

"తనకి ఏం కాదులే ఏం ఆలోచించకు, ఎమన్నా బిజీగా ఉన్నాడేమో. చేస్తాడు లే ఫ్రీ అయ్యాక" అంది రవళి

"హ్మ్" అంది జాహ్నవి

"సరే ఫ్రెష్ అయ్యి రా, ఈ లోపు వండుతా ఏదోకటి" అంది రవళి

"ఆకలి లేదే" అంది జాహ్నవి

"ఆపు, తింటే అదే వేస్తుంది వెళ్ళు ముందు" అంది రవళి

జాహ్నవి చేసేది లేక పైకి లేచి తన రూమ్ లోకి వెళ్ళింది. ఒంటి మీద ఉన్న టాప్ తీసి పక్కన పడేసింది. తన పిరుదులు తాకే పొడవైన కురులని పైకి లేపి క్లిప్ పెట్టింది. తల పక్కకి తిప్పి చూస్తే ఒంటి మీద బ్రా లేకపోవటంతో అద్దంలో తన సళ్ళు దర్శనం ఇచ్చాయి. రాత్రి వీటితోనే కదా సాత్విక్ ఆడుకుంది, వీటినే కదా నోట్లో పెట్టుకుని చీకింది అనుకుంది. ఆ మరుక్షణం ఒళ్ళంతా వేడిగా అయిపోయింది.

"అమ్మో ఇదే ఆలోచన వస్తుంది ఏంటి?" అనుకుంటూ అక్కడ నుండి బాత్ రూమ్ వైపు నడిచింది. 

కింద పడ్డ టాప్, టవల్ తీసుకొని బాత్ రూమ్ లోకి వెళ్ళింది. కింద ఉన్న లెగ్గిన్ కూడా తీసి షవర్ కింద నిలబడి షవర్ ఆన్ చేసింది. చల్లని నీరు ఒంటి మీద పడుతున్న కానీ తన సళ్ళని చేత్తో తాకుతూంటే సాత్విక్ యే గుర్తుకు వస్తున్నాడు. కానీ మనసులో మళ్ళీ మరొక భయం ఎందుకు ఫోన్ స్విచ్ ఆఫ్ చేసాడు అని. ఆ విషయం గుర్తు రాగానే త్వరగా స్నానం పూర్తి చేసి బయటకి వచ్చింది.

షెల్ఫ్ లో నుండి టీ షర్ట్, షార్ట్ తీసుకొని వేసుకుంది. ఇంట్లోనే ఉండటంతో లోపల ఎలాంటి బ్రా, పాంటీ వేసుకోలేదు. కాసేపటికి హల్ లో వచ్చి కూర్చుంటే రవళి తనని భోజనానికి పిలిచింది కానీ ఎందుకో జాహ్నవి కి తినాలి అనిపించలేదు. 

"వద్దే" అంది మెల్లగా జాహ్నవి

"మూసుకొని వచ్చి తిను, తనకి ఏం కాదు అని చెప్పా కదా" అంది రవళి

జాహ్నవి తల పైకి ఎత్తి రవళి కళ్ళలోకి చూసింది. ఆమె కళ్ళలో ఉన్న నమ్మకం చూసి మెల్లగా పైకి లేచింది. ఇద్దరు తినటానికి కూర్చున్నారు. ఏదో తిన్నమంటే తిన్నట్టు జాహ్నవి తినేసి తలనొప్పిగా ఉందని తన రూమ్ లోకి వెళ్ళిపోయింది. 

ఫోన్ తీసుకొని మళ్ళీ ఒకసారి సాత్విక్ కి కాల్ చేసింది కానీ ఇప్పటికి కూడా స్విచ్ ఆఫ్ యే వస్తుంది. ఏమైంది సాత్విక్ నీకు, ఎందుకు స్విచ్ ఆఫ్ చేసావ్. నిన్న నిన్ను ముందుకు వెళ్లకుండా ఆపినందుకు కోపంగా ఉందా? ఇలా తనలో తానే అనుకుంటూ ఉంది. యే చిన్న మెసేజ్ సౌండ్ వచ్చినా సాత్విక్ ఏమో అని ఆత్రుతతో చూసింది కానీ అతను కాకపోయేసరికి నిరాశ పడింది. 

మెల్లగా సమయం గడుస్తూ ఉంది. మనసంతా సాత్విక్ ఆలోచనలే, ఎందుకో తెలియకుండానే కళ్ళ అంచునుండి మెల్లగా కన్నీరు కిందకి జారాయి. నా సాత్విక్ కి ఏం అవ్వకూడదు, అసలు ఏం అయి ఉండదు అని మనసుకి సమాధానం చెప్పుకుంటూ ఉంది. సరిగ్గా రాత్రి 11:45 కి జాహ్నవి ఫోన్ మోగింది. జాహ్నవి ఉలిక్కిపడి ఫోన్ చూసింది. స్క్రీన్ మీద కనపడుతున్న నెంబర్ చూసి ఆనందం తట్టుకోలేక ఏడ్చేసి ఫోన్ లిఫ్ట్ చేసింది.

"అసలు ఏమై పోయావ్ రా, ఎన్ని సార్లు కాల్ చేసానో" అంటూ ఏడుస్తూ మాట్లాడింది.

మొదటిసారి జాహ్నవి ఇలా సాత్విక్ ని రా అని పిలవటం. తను అలా పిలవగానే సాత్విక్ కి కొత్తగా అనిపించింది. చిన్నగా నవ్వుకుని

"సారీ సారీ రా జాను, కింద ఉన్నాను రా" అన్నాడు. 

జాహ్నవి ఇంకేం ఆలోచించకుండా పరుగులాంటి నడకతో కిందకి వెల్లింది. ఎప్పటిలానే కార్ కి ఆనుకుని ఉన్న సాత్విక్ ని చూసి అతని దగ్గరికి పరిగెత్తుకుని వెళ్లి గుండెల మీద గుద్దుతూ ఉంది. జాహ్నవి లోని కంగారు, ప్రేమ అన్నీ చూసి సాత్విక్ మురిసిపోతూ తన రెండు చేతులతో ఆమెని గట్టిగా తనకేసి హత్తుకున్నాడు. లోపల బ్రా కూడా లేకపోవడంతో ఆమె మెత్తని సళ్ళు అతని ఛాతి మధ్య నలిగిపోయాయి. జాహ్నవి కూడా ఏడుస్తూ

"ఎంత భయపడ్డానో అసలు" అంది

"ఎందుకు రా భయం, నాకేం అవుతుంది" అన్నాడు ఆమె తల మీద ముద్దు పెడుతూ

జాహ్నవి ఏం మాట్లాడకుండా గట్టిగా అతన్ని వాటేసుకుంది. ఆమె కన్నీళ్లు అతని చొక్కాని కొంచెం తడిపాయి. ఇద్దరు ఒకరినొకరు అలా హగ్ చేసుకుని ఉండిపోయారు. 

"హ్యాపీ బర్త్డే జాను" అన్నాడు సాత్విక్

అది విని జాహ్నవి ఆశ్చర్యపోయింది. సాత్విక్ ఫోన్ లిఫ్ట్ చేయలేదు అన్న కంగారులో అతనికి ఏమైందో అని అసలు తన పుట్టినరోజు సంగతే మర్చిపోయింది. తల పైకి లేపి సాత్విక్ కళ్ళలోకి చూసింది. అతను నవ్వుతూ ఆమెని చూస్తూ ఉన్నాడు. తన లైఫ్ లో ఈ బర్త్డే చాలా విలువైనది అనుకుంది జాహ్నవి. మెల్లగా ముందుకు జరిగి అతని పెదాలని తన పెదాలతో కప్పేసింది. ఇద్దరి పెదాలు కలుసుకున్నాయి. జాహ్నవి నోరు తెరిచి అతని కింది పెదవిని నోట్లోకి తీసుకొని చప్పరించింది. సాత్విక్ కూడా ఆమె పై పెదవిని చప్పరించాడు. అలా ఇద్దరు ఒకరి పెదాలని మరొకరు చప్పరించుకుంటూ ఉన్నారు. ఇంతలో

"మ్మ్మ్మ్.... హ్మ్మ్...." అంటూ గొంతు సవరించిన సౌండ్ వినపడి ఇద్దరు దూరం జరిగారు. 

వాళ్ళని చూస్తున్న రవళి చిన్నగా నవ్వింది. జాహ్నవి, సాత్విక్ కూడా మెల్లగా నవ్వారు. సడెన్ గా రవళి ని అక్కడ చూసి జాహ్నవి సిగ్గుతో తల దించుకుంది. 

"మొదలుపెడదామా సాత్విక్" అంది రవళి.

జాహ్నవి కి ఏం అర్థం కాలేదు రవళి ఏం మాట్లాడుతుందో.

"హా స్టార్ట్ చేద్దాం" అన్నాడు సాత్విక్.

తన కార్ కీ లో బటన్ నొక్కగానే వెనుక బూట్ ఓపెన్ అయింది. జాహ్నవి ఏంటా అని వెళ్ళబోతుంటే రవళి తనని ఆపి

"అప్పుడే కాదు ఆగు" అని రవళి వెల్లింది. 

జాహ్నవి ఏంటి అన్నట్టుగా సాత్విక్ వైపు చూసింది. సాత్విక్ ఏం మాట్లాడకుండా జాహ్నవి ని చూస్తూ ఉన్నాడు.

"ఇప్పుడు రావొచ్చు" అంది రవళి 

జాహ్నవి, సాత్విక్ ఇద్దరు అక్కడికి నడిచారు. అక్కడ ఉన్న డెకొరేషన్, మధ్యలో కేక్ చూసి జాహ్నవి ఆశ్చర్యపోయింది.

హ్యాపీ బర్త్డే అన్నారు రవళి, జాహ్నవి ఒకేసారి. జాహ్నవి ఆనందానికి అసలు అవధులు లేకుండా పోయాయి. సాత్విక్ ని వెంటనే గట్టిగా వాటేసుకుంది. 

"వచ్చి కేక్ కట్ చెయ్" అంది రవళి నవ్వుతూ.

మళ్ళీ ఇద్దరు దూరం జరిగి చిన్నగా నవ్వారు. రవళి చేతిలో ఉన్న కత్తి తీసుకొని కేక్ కట్ చేసింది జాహ్నవి. మొదటి ముక్కని సాత్విక్ నోటికి అందించింది. సాత్విక్ కూడా జాహ్నవి నోట్లో కేక్ ముక్క పెట్టాడు. వాళ్ళిద్దరి ఫొటోస్ తీస్తూ ఉంది రవళి. తర్వాత రవళి కూడా అలానే జాహ్నవి కి కేక్ తినిపించింది. 

"ఈ సెలెబ్రేషన్స్ కోసమా ఫోన్ స్విచ్ ఆఫ్ చేసావ్?" అంది జాహ్నవి, సాత్విక్ ని చూస్తూ

"అంటే అది....." అంటూ చిన్నగా నవ్వాడు.

"ఇంకొకసారి అలా చేయకు, చేస్తే చంపుతా" అంది జాహ్నవి

"హాహా సరే" అన్నాడు సాత్విక్.

"జాహ్నవి వెళ్దామా మళ్ళీ రేపు క్లాస్ ఉంది, చాలా ఇంపార్టెంట్" అంది రవళి

"సరే వెళ్ళండి" అన్నాడు సాత్విక్ మెల్లగా

"మ్మ్" అంటూ డల్ గా మొహం పెట్టింది జాహ్నవి

"రేపు సాయంత్రం, పబ్ కి వెళ్తున్నాం. క్లాస్ అయ్యాక రెడీ గా ఉండు" అన్నాడు సాత్విక్.

"మ్మ్..." అంది జాహ్నవి మళ్ళీ

"వెళ్ళొస్తాను" అంటూ గాలిలో ఒక ముద్దు ఇచ్చి మెల్లగా బూట్ క్లోజ్ చేసి కార్ ఎక్కాడు. జాహ్నవి అలా చూస్తూనే ఉంది. సాత్విక్ మెల్లగా అక్కడ నుండి కదిలాడు.

రవళి, జాహ్నవి కూడా అక్కడ నుండి తమ గదులకి వచ్చారు. రేపు ఎలా ఉంటుందో అనుకుంటూ మెల్లగా నిద్రలోకి జారుకుంది జాహ్నవి.