27-06-2025, 08:56 AM
ராதாவுக்கு இவை அனைத்துக்கும் ஆரம்பம் நாம்தான் என தெரிய மனமுடைத்து தலையில் இரண்டு கைகளை வைத்தபடி அப்படியே சுவற்றில் சாய்ந்து அமர்ந்தால்.
கண்ணன் வேகமாக அவன் ரூமுக்கு உள்ளே சென்று கட்டிலில் படுத்தான்.
காலை மணி 9.00 ஆக சூரிய வெளிச்சம் ராதாவின் முகத்தில் சுளிர் என்று அடுத்தது..
கவலையில் இரவு அங்கேயே தரையில் படுத்து உறங்கிய ராதா மெல்ல எழுந்தாள்.
கண்ணனின் அறைக்கு சென்று பார்க்க அவனும் கட்டிலில் குப்புற படுத்து தூங்கி கொண்டிருந்தான்.
ராதா குளியலறைக்கு சென்றுவிட்டு முகத்தை கழுவி விட்டு கண்ணாடியை பார்த்தால்.
கண்ணாடியில் அவள் குடி போதையில் அனைத்திருந்த உடையில் அவள் பிம்பம் தெரிந்தது.
அது வேற ஒன்னும் இல்லை, ராதாவின் மனசாட்சிதான்.
மனசாட்சி :- "யேய் ராதா என்னடி அப்படி பாக்குற, நீ செஞ்ச தப்பு உனக்கு ஞாபகம் வரணும்னு தான் இந்த உடையில் வந்திருக்கறேன் "
ராதா :- யார் நீ?
மனசாட்சி :- என்ன தெரியல, நான்தான் நீ, நீ தான் நான் உன் மனசாட்சி..
ராதா :- மனசாட்சியா, நீ என்ன சொல்ல போற..
மனசாட்சி :- பன்னுற தப்பெல்லாம் நீ பண்ணிட்டு பையன் மேல கோப பட்டா எப்படி?
ராதா :- அவன் செஞ்சது என்ன சாதாரண விஷயமா? சூழ்நிலை சாதகமா இருக்குனு பெத்த அம்மாவையே இப்படி செய்வானா? நான் எப்படி அவன மன்னிப்பேன்?
மனசாட்சி :- நீ மன்னிக்கணுமா? அவன்தான் உன்ன மன்னிக்கணும்..
ராதா :- நான் என்ன தப்பு செஞ்சேன் அவன் என்ன மன்னிக்க..
மனசாட்சி :- பின்ன ஊசி இடம் கொடுக்காம நூல் நுழைய முடியுமா? அவன் பன்ன தப்புல உனக்கும் பங்கு இருக்கு?
ராதா :- அது எப்படி அவன் ஒவ்வொரு முறையும் என்னுடன் இருந்தது, நான் சுயநினைவோடு இல்லாத போதுதான், இதுல என் தப்பு என்ன இருக்கு...
மனசாட்சி :- முதல் முறை அவன சேகர்ன்னு நினைச்சி நீதானா அவன் கூட ஒன்னா இருந்த
ராதா :- ஆமாம், போதையில இருந்தேன். அதுல என் தப்பு என்ன இருக்கு?
மனசாட்சி :- அப்போ கன்னன் மேல மட்டும் எப்படி தப்பு சொல்லுவ?
ராதா :- நான் சுயநினைவோடு இல்லைனு தெரிஞ்சும், அம்மா ன்னு கூட பாக்காம தப்பா இருந்தது யார் குற்றம்?
மனசாட்சி :- நீயும் சேகரும் கல்லூரி படிக்கும் போது பன்ன தப்பெல்லாம் மறந்துட்டியா? அப்போ உனக்கு இப்போ கன்னனுக்கு இருக்க இதே வயசுதான்?
ராதா :- அந்த உறவும் இந்த உறவும் ஒன்னா?
மனசாட்சி :- போடி பைத்தியக்காரி உணர்ச்சிகளுக்கு ஏதுடி உறவு, நீ பொன்னு, அவன் பையன், இந்த இருப்பாலினம் ஈர்ப்பு இருக்காதா..
ராதா :- இப்போ என்ன பன்ன சொல்லுற
மனசாட்சி :- நீ ஒன்னும் பெருசா பன்ன வேணாம் முதல்ல உன் பையன் கிட்ட போய் சகஜமா பேசு...
ராதா :- ம்ம்ம்ம்ம்.... ( தலையாட்டினாள் )
கண்ணாடியில் அந்த ராதா உருவம் மறைந்து இப்போது நயிட்டியில் இருக்கும் ராதா உருவம் தெரிந்தது. ராதா தன் கூந்தலை அள்ளி கொண்டை போட்டு கொண்டு முகத்தை கழுவிட்டு கன்னனின் அறைக்கு சென்றாள்.
குப்புற கட்டிலில் படுத்திருந்த அவனை ராதா எழுப்பினால், அவன் எழுந்ததும் ராதாவின் முகத்தை பார்த்து அதிர்ச்சி ஆனான். அம்மா நான் வந்துனு பேச ஆரம்பிக்க, அம்மா அவள் கையால் அவன் வாயை முடினால்.
இதற்கு மேல் நடந்ததை கன்னன் வாயிலாக கேப்போம்...
கண்ணன் வேகமாக அவன் ரூமுக்கு உள்ளே சென்று கட்டிலில் படுத்தான்.
காலை மணி 9.00 ஆக சூரிய வெளிச்சம் ராதாவின் முகத்தில் சுளிர் என்று அடுத்தது..
கவலையில் இரவு அங்கேயே தரையில் படுத்து உறங்கிய ராதா மெல்ல எழுந்தாள்.
கண்ணனின் அறைக்கு சென்று பார்க்க அவனும் கட்டிலில் குப்புற படுத்து தூங்கி கொண்டிருந்தான்.
ராதா குளியலறைக்கு சென்றுவிட்டு முகத்தை கழுவி விட்டு கண்ணாடியை பார்த்தால்.
கண்ணாடியில் அவள் குடி போதையில் அனைத்திருந்த உடையில் அவள் பிம்பம் தெரிந்தது.
அது வேற ஒன்னும் இல்லை, ராதாவின் மனசாட்சிதான்.
மனசாட்சி :- "யேய் ராதா என்னடி அப்படி பாக்குற, நீ செஞ்ச தப்பு உனக்கு ஞாபகம் வரணும்னு தான் இந்த உடையில் வந்திருக்கறேன் "
ராதா :- யார் நீ?
மனசாட்சி :- என்ன தெரியல, நான்தான் நீ, நீ தான் நான் உன் மனசாட்சி..
ராதா :- மனசாட்சியா, நீ என்ன சொல்ல போற..
மனசாட்சி :- பன்னுற தப்பெல்லாம் நீ பண்ணிட்டு பையன் மேல கோப பட்டா எப்படி?
ராதா :- அவன் செஞ்சது என்ன சாதாரண விஷயமா? சூழ்நிலை சாதகமா இருக்குனு பெத்த அம்மாவையே இப்படி செய்வானா? நான் எப்படி அவன மன்னிப்பேன்?
மனசாட்சி :- நீ மன்னிக்கணுமா? அவன்தான் உன்ன மன்னிக்கணும்..
ராதா :- நான் என்ன தப்பு செஞ்சேன் அவன் என்ன மன்னிக்க..
மனசாட்சி :- பின்ன ஊசி இடம் கொடுக்காம நூல் நுழைய முடியுமா? அவன் பன்ன தப்புல உனக்கும் பங்கு இருக்கு?
ராதா :- அது எப்படி அவன் ஒவ்வொரு முறையும் என்னுடன் இருந்தது, நான் சுயநினைவோடு இல்லாத போதுதான், இதுல என் தப்பு என்ன இருக்கு...
மனசாட்சி :- முதல் முறை அவன சேகர்ன்னு நினைச்சி நீதானா அவன் கூட ஒன்னா இருந்த
ராதா :- ஆமாம், போதையில இருந்தேன். அதுல என் தப்பு என்ன இருக்கு?
மனசாட்சி :- அப்போ கன்னன் மேல மட்டும் எப்படி தப்பு சொல்லுவ?
ராதா :- நான் சுயநினைவோடு இல்லைனு தெரிஞ்சும், அம்மா ன்னு கூட பாக்காம தப்பா இருந்தது யார் குற்றம்?
மனசாட்சி :- நீயும் சேகரும் கல்லூரி படிக்கும் போது பன்ன தப்பெல்லாம் மறந்துட்டியா? அப்போ உனக்கு இப்போ கன்னனுக்கு இருக்க இதே வயசுதான்?
ராதா :- அந்த உறவும் இந்த உறவும் ஒன்னா?
மனசாட்சி :- போடி பைத்தியக்காரி உணர்ச்சிகளுக்கு ஏதுடி உறவு, நீ பொன்னு, அவன் பையன், இந்த இருப்பாலினம் ஈர்ப்பு இருக்காதா..
ராதா :- இப்போ என்ன பன்ன சொல்லுற
மனசாட்சி :- நீ ஒன்னும் பெருசா பன்ன வேணாம் முதல்ல உன் பையன் கிட்ட போய் சகஜமா பேசு...
ராதா :- ம்ம்ம்ம்ம்.... ( தலையாட்டினாள் )
கண்ணாடியில் அந்த ராதா உருவம் மறைந்து இப்போது நயிட்டியில் இருக்கும் ராதா உருவம் தெரிந்தது. ராதா தன் கூந்தலை அள்ளி கொண்டை போட்டு கொண்டு முகத்தை கழுவிட்டு கன்னனின் அறைக்கு சென்றாள்.
குப்புற கட்டிலில் படுத்திருந்த அவனை ராதா எழுப்பினால், அவன் எழுந்ததும் ராதாவின் முகத்தை பார்த்து அதிர்ச்சி ஆனான். அம்மா நான் வந்துனு பேச ஆரம்பிக்க, அம்மா அவள் கையால் அவன் வாயை முடினால்.
இதற்கு மேல் நடந்ததை கன்னன் வாயிலாக கேப்போம்...