Adultery 26 రాత్రులు

[anaamika]

చాప్టర్ – 22

"ఎట్టి పరిస్థితుల్లోనూ నేను ఈ ఆహ్వానాన్ని అంగీకరించను," అని నేను గాయత్రితో అన్నాను. "అదంతా పనికిమాలిన వాగుడు, బోరింగ్ ప్రసంగాలు, విసుగు తప్ప ఇంకేమీ ఉండదు. వాళ్ళకోదండం, నేను రావడంలేదని వాళ్లకి చెప్పు."

"కానీ ఇది నిజంగా పెద్ద గౌరవం, శ్రీకర్ గారూ," నా అందమైన అసిస్టెంట్ అభ్యంతర పెట్టింది. "పార్లమెంట్ కమిటీతో మీ అభిప్రాయాలని పంచుకోమని అడగడం, ఆపై PM ఇంటిలో భోజనం చేయడం ! మీరు దాన్ని కాదనుకోవడం కరెక్ట్ అనుకుంటున్నారా ?"

"నాకు అస్సలు వెళ్లే ఉద్దేశం లేదు," నేను అన్నాను. "వాళ్ళు ప్రతి సంవత్సరం ఇలాంటి సమావేశాలు నిర్వహిస్తారు. పన్నెండు మంది వరకు వ్యాపార నిపుణుల్ని ఆహ్వానిస్తారు, అందరూ ఏమీ చెప్పకుండా చాలా మాట్లాడుతారు, వాళ్ళు ఆకట్టుకునే ప్రెస్ రిలీజ్ ఇస్తారు, ఆపై అందరూ యథావిధిగా వాళ్ళ పనుల్లో బిజీ అయిపోతారు. వద్దు, నా సమయాన్ని నేను వేరే మెరుగైన పనులకి ఉపయోగిచుకుంటాను."

గాయత్రి నా వైపు చూసింది. నాకు తెలిసిన వాళ్లలో అందరికన్నా తన సమాధానాన్ని మౌనంతోనే నాకు చెబుతుంది.

నా టేబుల్ మీదున్న ఆహ్వాన పత్రాన్ని నేను చూశాను. "ఈ MP ఓ పెద్ద మోసగాడు," అని నేను అన్నాను. అది నిజమైన సంతకమా లేక ఫోటోకాపీ చేసిందా అని చూడటానికి నేను సంతకాన్ని మరింత దగ్గరగా చూశాను. "నేను మాత్రం—"

"నేను ఆగిపోయాను, ఎందుకంటే అక్కడ ఒకటి నా దృష్టిని ఆకర్షించింది. సంతకం కింద, ఎడమవైపు మార్జిన్లో, చక్కగా టైప్ చేయబడి, MP పేరులోని మొదటి అక్షరాలు పెద్ద అక్షరాలతో, ఆ తర్వాత ఒక స్లాష్తో, చిన్న అక్షరాలతో "uy" అని ఉన్నాయి.

"హుమ్," నేను అన్నాను. "ఆ... గాయత్రి గారు. ఉత్తర ప్రత్యుత్తర సంగతి నాకంటే మీకు బాగా తెలుసు. నేను అనుకుంటున్నది కరెక్టో కాదో మీరు చెప్పగలరా ?"

నేను పెన్సిల్తో ఆ గుర్తుని రౌండుగా చుట్టి, ఆమెకి ఉత్తరం అందించాను. ఆమె ముందుకు వచ్చి దానిని తీసుకుంది, నేను చుట్టిన చోటుని ఆమె చూసినప్పుడు ఒక కనుబొమ్మ కొద్దిగా పైకి లేచింది.

"మీరు ఊహించినట్లే శ్రీకర్ గారు, ఈ మొదటి అక్షరాలు ఈ ప్రత్యేక ఉత్తరానికి ఎవరు బాధ్యత వహిస్తారో వాళ్ళ పేరుని తెలియజేస్తాయి. పెద్ద అక్షరాలు ఉత్తరం dictate చేసిన లేదా మొదలుపెట్టిన వ్యక్తి మొదటి అక్షరాలు - ఈ సందర్భంలో అది క్లియర్ గా ఎంపీ గారివి - అయితే చిన్న అక్షరాలు టైప్ చేసిన వ్యక్తివి."

"మీకు తెలుసు కదా గాయత్రి గారు, మనం వేసుకున్న పందెం గెలవడానికి నేను ఒక్కో మెట్టు దాటుకుంటూ వస్తున్నాను. ఇప్పుడు నేను 'U' అక్షరం వరకు చేరుకున్నాను. U అక్షరంతో మొదలయ్యే అమ్మాయిలు దొరకడం చాలా కష్టం. నిజం చెప్పాలంటే U అక్షరంతో మొదలయ్యే అమ్మాయిలు ఎవరూ నాకు పరిచయం లేరు. ఇప్పుడు ఈ లెటర్ ని చూసినప్పుడు మన MP దగ్గర U అక్షరం పేరుతో మొదలయ్యే అమ్మాయి ఉన్నట్లు తెలుస్తుంది. నేను పార్లమెంటరీ కమిటీ సమావేశానికి వెళితే, ఆ అమ్మాయి గురించి తెలుసుకునే అవకాశం దొరుకుతుంది. నాకు వచ్చిన ఈ అవకాశం బహుశా విలువైనదే కావొచ్చు" అన్నాను.

గాయత్రి తన డెస్క్కి తిరిగి వెళ్ళింది. "శ్రీకర్ గారు, నేను మీకు చెప్పాల్సిన పని లేదు, ఆమె నిజంగా అమ్మాయి అవునో కాదో మీకు తెలియదు. లేదా ఉత్తరం టైప్ చేసిన మనిషి అసలు అమ్మాయి అబ్బాయో కూడా తెలియదు. ఆమె వయసు ఎంతో కూడా తెలియదు. ఈ మనిషి గురించి మీకు తెలియని అనేక విషయాలు ఉన్నాయన్నది సుస్పష్టం" ఆమె పొడిగా చెప్పింది.

"అది కూడా కరెక్టే గాయత్రి గారు, కాబట్టి, అక్కడికి వెళ్లి ఒక రోజంతా బోర్ కొట్టించుకుంటూ గడపడానికి బదులు ఆ విషయం గురించి ఇప్పుడే తెలుసుకోవడం మంచిది కదా ? ఒక పని చెయ్యండి, మీరు MP గారి ఆఫీస్ కి నా కోసం ఫోన్ చేసి, ఈ U.Y.తో మాట్లాడటానికి ప్రయత్నిస్తారా ?" నేను అడిగాను.

గాయత్రి నావైపు ఒక చూపు విసిరింది, అది ఎలా వుందో నేను మీకు చెప్పలేను. ఆమె అందమైన, ప్రశాంతమైన ముఖ కవళికలు అస్సలు మారలేదు, అయినా ఆ రోజు MP ఆఫీస్ కి నేను ఫోన్ చేయాలని అనుకుంటే, నేనే స్వయంగా చేసుకోవాలని నాకు నిస్సందేహంగా తెలిసింది.

గాయత్రి భోజనానికి వెళ్ళిన వెంటనే నేను అదే పని చేశాను.

ఫోన్ తీసిన వ్యక్తి ఒక మగాడు, అతను U.Y. అయి ఉండకూడదని నేను కోరుకున్నాను. అయితే, ఒక MP కి చాలా మంది ఆఫీస్ సిబ్బంది ఉంటారని అప్పుడు నాకు అర్థమైంది. నేను వాళ్లలో ప్రతి ఒక్కరితో మాట్లాడి తెలుసుకోవాల్సిందే, నేను ఎవరితో మాట్లాడాలనుకుంటున్నాను, ఎందుకు మాట్లాడాలని అనుకుంటున్నానో చెప్పడానికి ప్రయత్నిస్తూ ఉంటే, చివరికి ఎవరో, "ఓహ్, మీరు ఉదయశ్రీ తో మాట్లాడాలని అనుకుంటున్నారేమో. దయచేసి లైన్ లో వుండండి," అని అన్నారు.

ఉదయశ్రీ ! "అవును," నేను అన్నాను. "నాకు కావాల్సింది ఆమే" అయితే అతను అప్పటికే నాకు లైన్ కలిపాడు, ఆ తర్వాత నేను విన్న స్వరం, "హలో ? నేను మిస్ యాదవ్. నేను మీకు ఏ విధంగా సహాయం చేయగలను ?"

నేను అనుకున్నదాని ప్రకారం ఆమె యవ్వనంలో ఉంది. కనీసం ఆమెకి పెద్ద వయసు ఉన్నట్లు అనిపించలేదు. "ఆహ్," నేను అన్నాను. "మిస్ యాదవ్. ఐ మీన్ మిస్ ఉదయశ్రీ యాదవ్, నేను సరిగ్గానే చెప్పానా ?"

"అవును," ఆమె చెప్పింది. "మీరు ఎవరు ?"

"నేను శ్రీకర్ ని మాట్లాడుతున్నాను మిస్ ఉదయశ్రీ." ఈ మాటలు ఆమెలో ఎలాంటి ఆసక్తిని కలిగించకపోవడంతో, నేను కొనసాగించాను. "మీరు—అంటే, MP—నన్ను బిజినెస్ కాన్ఫరెన్స్కు ఆహ్వానిస్తూ ఒక లేఖ రాశారు, ఇంకా—"

"ఓహ్, అవును," ఆమె అంది. "అవును, మిస్టర్ శ్రీకర్, నాకు గుర్తుంది. మీరు రావాలనుకుని ఫోన్ చేస్తుంటే, మీ అధికారిక..."

"ఆహ్, లేదు," నేను అన్నాను. ఆమె వాయిస్ నాకు నచ్చింది, అయితే నాకు తెలిసినంత వరకు ఆమె చాలా లావుగా ఉండొచ్చు, లేదా వికృతంగా కనిపించవచ్చు, లేదా పూర్తిగా లెస్బియన్ కూడా అయి ఉండవచ్చు. కానీ నేను రిస్క్ తీసుకోవాలని నిర్ణయించుకున్నాను. "అంటే, నేను హాజరు కావాలని అనుకుంటున్నాను, కానీ కొన్ని విషయాలని ముందుగా స్పష్టం చేయాలనుకుంటున్నాను. ఉదాహరణకి, ఆహ్వానంలో సదస్సులో పాల్గొనేవారు PM ఇంటిలో భోజనం చేస్తారని ఉంది."

"అవునండి."

"ఇక్కడ ఇంకేదో ఉంది, నన్ను చూడనివ్వండి... హా. 'జీవిత భాగస్వాములకి స్వాగతం' అని ఉంది."

"అవును," ఆమె చెప్పింది, ఆపై కొద్దిగా ఆశ్చర్యంతో కూడిన స్వరం తో, "ఇదివరకు 'భార్యలకి స్వాగతం' అని ఉండేది, కానీ సదస్సులో పాల్గొనే వాళ్ళందరూ మగాళ్లే అని ఊహించుకోవడం లింగ వివక్ష అవుతుందని భావించారు, దాంతో—"

"తప్పకుండా అనిపిస్తుంది, మనం రాజకీయంగా తప్పుగా ఉండకూడదు కదా ? అయితే మిస్ ఉదయశ్రీ, నాకు జీవిత భాగస్వామి లేరు, కనీసం భార్య కూడా లేదు. కాబట్టి మీరు నాతో ఆ భోజనానికి తోడుగా వచ్చి గౌరవిస్తారని నేను ఆశిస్తున్నాను" నేను అన్నాను.

చాలాసేపు నిశ్శబ్దం.

"క్షమించండి, మిస్టర్ శ్రీకర్ ?" అని ఆమె చివరకు అంది.

"OK, అక్కడ ఒక్కడినే డేట్ లేకుండా గడపాలంటే నాకు చిరాకు," నేను అన్నాను.

"కానీ—మిస్టర్ శ్రీకర్—మనకి ఒకరి గురించి ఒకరికి తెలియదు. మనం ఎప్పుడూ కలుసుకోలేదు."

"అయితే అది బ్లైండ్ డేట్ అవుతుంది," నేను అన్నాను. "నేను అంత అందవిహీనంగా లేను, మిస్ ఉదయశ్రీ—మీరు ఖచ్చితంగా—"

"మీరు ఎలా ఉంటారో నాకు తెలుసు, మిస్టర్ శ్రీకర్. మా ఫైల్స్లో మీ ఫోటో ఉంది."

"ఓహ్, అర్థమైంది." ఆ విషయం నాకు కొద్దిగా అసౌకర్యాన్ని కలిగించింది. "సరే, మీరు ఏమనుకుంటున్నారు ?"

"మిస్టర్ శ్రీకర్, నేను—నాకు అర్థం కావడం లేదు. మీరు అపరిచితురాలిని అలాంటిదానికి... అలాంటి దానికి నన్ను ఎందుకు పిలుస్తున్నారు ? నాకు అర్ధం..."

నేను ఆమెకి నిజం చెప్పాలని అనుకున్నాను, కానీ నా పందెం గెలిచే సాహసాల క్రమంలో నేను నేర్చుకున్నదేమిటంటే, నిజం, సూత్రప్రాయంగా ప్రశంసనీయమైన మంచి గుణం, ఆచరణలో నమ్మదగనిది, తరచుగా ప్రతిదీ నాశనం చేస్తుంది. దాంతో నేను కొద్దిగా అబద్ధం చెప్పాను. "నేను నా కారణాన్ని చెప్పలేను," నేను అన్నాను, "మీరు చాలా అందమైన, స్నేహశీలి అమ్మాయి అని నాకు తెలిసింది. మీరు నాకు ఈ విషయంలో సహాయం చేస్తే నేను కృతజ్ఞుడనై ఉంటాను. మిస్ ఉదయశ్రీ, మీరు ఏమంటారు ?"

మరో విరామం. "నేను—ఏమి చెప్పాలో నాకు తెలియడం లేదు," ఉదయశ్రీ చివరికి చెప్పింది. "ఇది నిజంగా చాలా అసాధారణం. MP గారు ఏమనుకుంటారో నాకు తెలియదు—"

"MP గారి గురించి ఆలోచించకండి," నేను అన్నాను. "ఈ ఆహ్వానం చెబుతున్నట్లు, మిస్ యాదవ్—ఉదయశ్రీ—నేను చాలా పలుకుబడి కలిగిన వ్యాపారవేత్తని, ఒక పెద్ద సంపన్న ఆర్థిక సంస్థకి అధిపతిని. నా ప్రతి కోరికని తీర్చడం కంటే మా MP గారికి అంతకంటే ఎక్కువ ఆనందం కలిగించేది ఏదీ ఉండదని నేను గట్టిగా నమ్ముతున్నాను - బహుశా మీరు అతని కోసం అది చేస్తున్నారని తెలుసుకోవడం తప్ప."

ఆమె నవ్వుని అణచివేసినట్లు నాకు అనిపించింది, అయితే నేను ఖచ్చితంగా చెప్పలేను. అయినా, నేను దానిని ప్రోత్సాహకరమైన సూచనగా తీసుకున్నాను.

"మీరు ఎప్పుడైనా PM ఇంటికి వెళ్లారా, ఉదయశ్రీ ?" నేను అడిగాను.

"వెళ్లాను—కేవలం టూర్ కి వెళ్ళినప్పుడు మాత్రమే," ఉదయశ్రీ చెప్పింది. "కానీ—అతిథిగా ఎప్పుడూ వెళ్ళలేదు. అతిథి డేట్గా కూడా వెళ్ళలేదు."

ఆమె ఇప్పుడు నా చేతిలో ఉందని నాకు తెలిసింది. కనీసం డేట్ కోసం. అయితే నేను కేవలం డేట్ కన్నా ఎక్కువ కోరుకుంటున్నాను, కాబట్టి నేను నా అదృష్టాన్ని కొద్దిగా పరీక్షించుకోవాలని అనుకున్నాను. "అయితే మీరు ఇంకా సరిగ్గా జీవించడం లేదంటాను," నేను తేలికగా అన్నాను. "అలాంటి ఇల్లు ఇంకొకటి ఉండదని చెబుతారు. పెద్ద డైనింగ్ రూమ్లో తినడం, PM ఆఫీస్ ని చూడటం, విశాలమైన బెడ్రూమ్లో ప్రేమించుకోవడం..."

మళ్ళీ నిశ్శబ్దం, ఆమె ఫోన్ పెట్టేస్తుందని నేను అనుకున్నాను. కానీ ఆమె కేవలం, "సరే... మిస్టర్ శ్రీకర్, మనం అంత దూరం వెళ్లాలని అనుకోవడం లేదు," అంది.

"నన్ను శ్రీకర్ అని పిలవండి," నేను అన్నాను.

***

సదస్సు నేను ఊహించినంత నిస్తేజంగానే ఉంది. MP లు పనికిరాని విషయాలు మాట్లాడారు, అలాగే  వ్యాపారవేత్తలు—ఆఖరికి నేను కూడా—వాళ్ళు పాత చింతకాయ పచ్చడి, పడికట్టు పదాలు అవే మాట్లాడారు. అందరూ కెమెరాల ముందు నవ్వారు, వాళ్ళు చెప్పిన వాటి గురించి ఎవరూ పట్టించుకోలేదు. ఆ సాగిన ఉదయం అంతా ఉదయశ్రీ తో గడపడానికి పునాది అవుతుందని నేను కోరుకుంటూనే ఉన్నాను.

OK, ఆమె విలువైనదే.

ఆమె అంత గొప్ప అందగత్తె ఏమీ కాదు. నేను అందాన్ని ఆస్వాదించేవాడిని కాబట్టి, ఆమె రూపం విషయంలో మామూలుగానే రేట్ చేసేవాడిని. కాకపోతే, ఆమె నవ్వినప్పుడు ముఖమంతా వెలిగిపోయే అద్భుతమైన చిరునవ్వు ఆమెకి ఉంది. ఆమె శరీరాకృతి బాగుంది అయితే మరీ అద్భుతమైనది కాదు. ఆమె పొడవాటి, లేత గోధుమ రంగు జుట్టు చక్కగా వెనక్కి కట్టబడి ఉంది. నాకు తెలిసినంత వరకు ఆమె మేకప్ వేసుకోలేదు, అయినా ఆమె ప్రకాశవంతమైన, తాజాగా ఉండే ముఖానికి దాని అవసరం లేదనిపించింది.

మీటింగ్ తర్వాత మేం అనుకున్నట్లుగానే ఆమె నన్ను కలిసింది, తర్వాత మధ్యాహ్న భోజనానికి వెళ్లే బృందంలో చేరాం. మొదట్లో కొద్దిగా బిడియపడినా, తర్వాత ఆమె మామూలైపోయింది. అధికారిక లిమోసిన్ మమ్మల్ని PM ఇంటి వైపు వైపు తీసుకెళుతున్నప్పుడు మేం హాయిగా మాట్లాడుకున్నాం. ఆమె నిష్కపటమైన పద్ధతి, వెంటనే నవ్వే తీరు నాకు నచ్చింది. అయితే, ఈ అమ్మాయి ఎవరికీ లొంగేది కాదని, నాకూ లొంగదేమోనని ఒక అనుమానం వచ్చింది.

PM మమ్మల్ని అందరినీ ఆప్యాయంగా పలకరించారు, మర్యాదపూర్వకమైన సంభాషణలు జరిగాయి. అంత రుచికరంగా లేకపోయినా, చక్కటి భోజనం చేశాం. ఆ తర్వాత PM, ఆయన సహాయకుల్లో కొందరు మాతో కలిసి PM ఇంట్లో, PM ఆఫీస్తో సహా, వేగంగా ఒక పర్యటన చేసాము. PM బెడ్రూమ్ కూడా చూస్తామేమో అనుకున్నాను, కానీ చూడలేదు. చూసినా కూడా, ఆ పరిస్థితుల్లో ఉదయశ్రీకి నేను ఇండైరెక్ట్ గా చెప్పింది నేను అక్కడ ఎలా చేయగలను ? అయితే ఎందుకో ఇప్పుడు నాకు ఉదయశ్రీతో ఏదైనా జరిగే అవకాశం ఉంటే, అది ఆ ప్రదేశంలోనే అని నా మనసు ఖచ్చితంగా చెప్పింది. బహుశా నేను ఆ రోజు ఇండైరెక్ట్ గా ఆ జోక్ వేసినప్పుడు ఆమె మనసులో వేరే ఏదో ఉండి ఉండవచ్చు. ఏదేమైనా, మా బృందం బయలుదేరడానికి రెడీ అయిపోయారు, దాంతో అది ఇప్పుడు వృధా అనిపించింది. అయితే అప్పుడే నాకు ఒక పిచ్చి ఆలోచన వచ్చింది.

అసలు, శారీరక ఆకర్షణకి, స్త్రీపురుషుల మధ్య సంబంధానికి, ఒక పురుషుడు స్త్రీని వెంబడించే తీరుకి PM ని మించిన సానుభూతిపరులు ఎవరుంటారు ?

అందుకే, PM తో చివరిసారిగా కరచాలనం చేసి, సంక్షిప్తంగా మాట్లాడే అవకాశం నా వంతు వచ్చినప్పుడు, నేను చటుక్కున ఇలా అన్నాను, "మిస్టర్ PM, నా ఈ సందర్శనలో మీ బెడ్రూమ్ చూసే అవకాశం లభిస్తుందని అనుకున్నాను. నాతో ఉన్న అమ్మాయి దాన్ని చూడటానికి చాలా కుతూహలంగా వుంది. మరి నేను... ఆ... అమ్మాయిని మరింత చూడాలనుకుంటున్నాను..."

నేను ఊహించినట్లే, PM కి వెంటనే అర్థమైంది. ఆయన ఒక క్షణం నా వైపు చూసి, ఆ రోజు ఎవరూ చూడని నిజమైన చిరునవ్వుని చిందించారు. వెంటనే ఆయన తన సహాయకులలో ఒకరిని పిలిచి, చెవిలో ఏదో గుసగుసలాడారు. మరో క్షణంలో, ఆ సహాయకుడు నన్ను, కాస్త అయోమయంలో ఉన్న ఉదయశ్రీని వెళ్తున్న బృందం నుండి దూరంగా తీసుకెళ్లి, లిఫ్ట్ లోకి తీసుకెళ్లాడు.

మేము ఒక కారిడార్ గుండా వెళ్లి, సహాయకుడు మా కోసం తెరిచిన ఒక తలుపు వద్దకు చేరుకున్నాం. అది నిజంగా PM బెడ్రూమే. లోపల గోడల మీద ఇంతకుముందు PM లు అయిన వాళ్ళ చిత్రాలు వున్నాయి, పెద్ద ఫోర్-పోస్టర్ మంచం ముదురు నీలం రంగు దుప్పటితో కప్పబడి ఉంది. మేము లోపలికి ప్రవేశించగానే ఉదయశ్రీ మెల్లిగా ఊపిరి పీల్చుకుంది.

"నేను సరిగ్గా ఒక గంట అయ్యాక తిరిగి వస్తాను, సర్," అని ఆ సహాయకుడు తన గొంతులో ఎలాంటి భావం లేకుండా అన్నాడు. "సరిగ్గా ఒక గంట." అతను తలుపు మూసి బయటికి వెళ్ళాడు.

ఉదయశ్రీ చుట్టూ చూస్తూ ఉంది. "శ్రీకర్," ఆమె కళ్ళు పెద్దవి చేసుకుని అంది. "My God—మీరు ఎలా—"

"నేను ఎప్పుడూ నా ప్రామిస్ లని నిలబెట్టుకుంటాను," నేను తేలికగా అన్నాను. "జ్ఞాపక ఉందా ? PM డైనింగ్ రూమ్లో భోజనం చేస్తామని, PM ఆఫీస్ చూస్తామని చెప్పాను కదా..."

"నాకు గుర్తుంది—మీరు చెప్పింది," ఉదయశ్రీ అడ్డుతగిలింది. "కానీ మీరు సీరియస్గా చెప్పలేదు—అంటే..."

"అఫ్ కోర్స్, నేను సీరియస్గానే చెప్పాను." నేను ఆమె వైపు ఒక అడుగు వేశాను. ఆమె వెనక్కి జరిగింది.

"ఆగండి," ఉదయశ్రీ అంది. "అంటే, నిజంగా, శ్రీకర్... మనం ఒకరికొకరు బాగా తెలిసినా—తెలియకపోయినా—అంటే, ఇది PM బెడ్రూమ్, దేవుడా..."

"PM కి అభ్యంతరం ఉండదని నేను అనుకుంటున్నాను," నేను మరో అడుగు ముందుకు వేస్తూ అన్నాను. "ఇది కట్టిన మనిషి ఎప్పుడో చనిపోయాడు తెలుసుగా కదా."

ఉదయశ్రీ వెనక్కి తగ్గింది. "ఆయన ఆత్మ ఇప్పటికీ కొన్నిసార్లు ఇక్కడ తిరుగుతుందని అంటారు," దాదాపు గుసగుసలాడుతూ అంది. "ఈ గదిలో..."

"రాత్రి మాత్రమే," నేను అన్నాను. "ఉదయశ్రీ, మనకి కేవలం ఒక గంటే ఉంది."

"శ్రీకర్, మీరు సరిగ్గా ఆలోచించండి. మనం అలా చేయలేం—" ఆమె అకస్మాత్తుగా ఆగి, ఏదో వింటున్నట్లుగా నిలబడింది. "ఓహ్, దేవుడా !" ఒక క్షణం తర్వాత ఆమె ఊపిరి పీల్చుకుంటూ అంది. "మీరు విన్నారా ?"

"ఏమి వినాలి ?" నేను అన్నాను.

"ఒక గొంతు...నేను విన్నానని అనుకున్నాను..."

"ఏ గొంతు ? నేను వినలేదు—" కానీ నేను ఆగిపోయాను, ఎందుకంటే ఆమె మళ్ళీ వింటూ ఉంది.

"ఓహ్, దేవుడా," ఉదయశ్రీ మళ్ళీ అంది. "ఇది నిజం కాకూడదు..." ఆమె ముఖం చాలా వింతగా ఉంది.

"ఏమిటది ?" నేను గందరగోళంగా అడిగాను.

"అతను చెప్పాడు... అది చెప్పింది..." ఆమె మాటలు నాకు సరిగా వినిపించలేదు. ఆమె ఆగి, మింగి, తర్వాత గుసగుసలాడింది, "అతను పర్వాలేదన్నాడు."

ఆమెకి పిచ్చి పట్టిందని నాకు వచ్చిన మొదటి ఆలోచన; ఆమె నిజంగా అలా చేయాలనుకుంటుంది కాబట్టే అబద్ధం చెబుతుందని నా రెండో ఆలోచన చెప్పింది. అక్కడ నిజంగా ఏదైనా—ఎవరైనా—ఉన్నారని నేను ఎప్పుడూ అనుకోలేదు. OK, అవును, నేను కూడా ఆమెతోబాటు చుట్టూ చూశానని ఒప్పుకుంటాను, అయితే అది కేవలం నా ఆటోమేటిక్ రియాక్షన్... అంతే.

ఏదేమైనా, ఈసారి నేను ఆమె వైపు అడుగు వేసినప్పుడు ఆమె వెనక్కి తగ్గలేదు, నేను ఆమెని ముద్దు పెట్టుకోవడానికి నా చేతుల్లోకి తీసుకున్నప్పుడు ఆమె ఏమాత్రం ప్రతిఘటించలేదు. ఆపై ఆమె కూడా నన్ను తిరిగి ముద్దు పెట్టుకుంది, ఆమె చేతులు నా చుట్టూ, ఆమె నోరు నా పెదవుల కింద మెల్లిగా తెరుచుకుంది...

ఆపై ఆమె అకస్మాత్తుగా ఊపిరి పీల్చుకున్నప్పుడు ఆమె శరీరం గట్టిపడింది.

"ఏమైంది ?" నేను అడిగాను.

"ఏదో నన్ను తాకింది," ఉదయశ్రీ గుసగుసలాడింది. "ఓహ్. ఓహ్..." ఆమెలో గట్టిదనం ఇప్పుడు పోయింది, ఆమె శరీరం నా వొంటి మీద కరిగిపోయింది. "ఓహ్, అవును..." ఆమె మళ్ళీ నన్ను ముద్దు పెట్టుకుంది. చాలా ఆవేశంగా.

ఏం జరుగుతుందో నాకు తెలియదు, అయితే నాకు అంతా బాగానే అనిపించింది. మా నాలుకలు ద్వంద్వయుద్ధం చేశాయి, ఆమె శరీరం ఒత్తిడి నా మొడ్డని వెంటనే ఉద్రేకపరిచింది. నా చేతులు ఆమె వీపు మీద  తిరిగాయి, తర్వాత ఆమె డ్రెస్ వెనుక ఉన్న చిన్న కొక్కెం పట్టుకుని, జిప్ ని కిందికి లాగాను. ఆమె నా నోటిలో చిన్నగా మూలుగుతూ శబ్దం చేసింది, కానీ నేను ఆమె బ్రాసియర్ క్లాస్ప్ని పట్టుకుని తెరిచినప్పుడు నన్ను ఆపడానికి ప్రయత్నించలేదు.

కానీ నేను ముద్దుని ఆపి, ఆమె డ్రెస్ ని తీయడానికి వెనక్కి జరిగినప్పుడు, ఆమె తన చేతులని రక్షించుకున్నట్లుగా తన ఛాతీ మీద అడ్డంగా పెట్టుకుంది. ఆమె పెద్ద కళ్ళలోని చూపు మునుపటి కంటే వింతగా ఉంది.

"అతను... అతను చూస్తున్నట్లుగా అనిపిస్తుంది," ఆమె ఊపిరి పీల్చుకుంటూ అంది. తర్వాత ఆమె గోడ మీద ఉన్న చిత్రాన్ని చూడడానికి పావు వంతు తిరిగింది. ఆమె పదునుగా గాలి పీల్చుకుంది, ఆపై, ఒక క్షణం తర్వాత, ఆమె చేతులు కిందికి వచ్చాయి, వాటితో పాటు ఆమె డ్రెస్ పైభాగం కూడా. బ్రాసియర్ నేల మీద పడిపోయింది, ఆమె నడుము వరకు నగ్నంగా ఉంది.

ఆమె రొమ్ములు పెద్దవి కావు, కానీ అవి అందంగా ఉన్నాయి, ప్రకాశవంతమైన గులాబీ రంగు నిపుల్స్ నేను చూస్తుండగానే గట్టిపడ్డాయి. మరో చిన్న ఊపిరి పీల్చుకుంటూ ఆమె తన చేతులని తన రొమ్ములపైకి తీసుకువచ్చి తనను తాను నిమరుకోవడం మొదలుపెట్టింది, ఆ నిపుల్స్ ని మరింత గట్టిపరచింది, ఆమె కళ్ళు ఇంకా చిత్రంపైనే ఉన్నాయి.

ఇది కాస్త విచిత్రంగా అనిపిస్తోంది; నేను దాదాపు ఒక దొంగలా ఫీల్ అయ్యాను. నేను ఆ భావనని వదిలించుకున్నాను. "నన్ను చేయనివ్వండి," నేను ఆమె వెనుకగా కదులుతూ, ఆమె శరీరం చుట్టూ నా చేతులు వేస్తూ అన్నాను. ఆమె నా చేతులని తన చేతుల స్థానంలో పెట్టినప్పుడు ఏమీ అనలేదు, నిజానికి నాపైకి వెనక్కి నెట్టింది, చివరికి ఆమె బట్టల ద్వారా నా అంగస్తంభన ఆమె పిర్రలకి తగులుతున్నట్లు నాకు తెలిసింది. ఆమె మధురమైన రొమ్ముల స్పర్శని, ఉద్రేకంతో ఉన్న నిపుల్స్ ని ఆస్వాదిస్తూ ఆమె మెడ పక్కన ముద్దు పెట్టుకున్నాను. ఆమె మెల్లిగా స్పందిస్తూ మూలిగింది అయితే ఇంకా ఆమె కళ్ళు చిత్రపటంపైనే ఉన్నాయి.

ఒక క్షణం తర్వాత నేను ఒక చేతిని ఆమె రొమ్ము నుండి ఆమె నునుపైన పొట్ట మీదకి జరిపాను, ఆపై ఆమె తుంటికి ఇంకా అతుక్కుని ఉన్న డ్రెస్ బెల్ట్ కిందకి పోనిచ్చాను. నా వేళ్లు ఆమె లోదుస్తుల్లోకి చొరబడి మెల్లిగా కిందికి కదిలాయి... మెత్తటి నూనూగు వెంట్రుకల గుండా... కిందికి...

"ఆఅహ్హ్హ్!" ఉదయశ్రీ ఊపిరి పీల్చుకుంది. "ఓహ్, దేవుడా... ఓహ్..." ఆమె శరీరం గట్టిపడింది, ఆపై నా వేళ్లు జాగ్రత్తగా ముందుకు కదులుతూ... వెతుకుతూ, తాకుతూ, నిమురుతూ... నాపై మెల్లిగా వొంగి మెలికలు తిరగడం ప్రారంభించింది.

ఆమె అప్పటి వరకు ఆ చిత్రాన్ని చూస్తూనే ఉంది, కానీ ఇప్పుడు ఆమె తల వెనక్కి వాలి, కళ్ళు మూసుకుంది. ఆమె శ్వాస వేగంగా, పెద్దగా వస్తోంది. ఇంకొన్ని నిమిషాలు నేను ఒక చేతితో ఆమె క్లిటారిస్ ని నిమురుతూ, మరో చేతితో ఆమె రొమ్ముని నిమురుతూనే ఉన్నాను; ఆపై, నా చేతులను తీయకుండానే, ఆమెని మంచం వైపు నడిపించాను. ఆమె మత్తులో ఉన్నట్లుగా నాతోబాటు కదిలింది, నడవడం నెమ్మదిగా ఉన్నప్పటికీ చివరికి మేము అక్కడికి చేరుకున్నాం. ఆమెని మంచం మీదకి చేర్చడానికి ముందు ఆమె డ్రెస్ ని పైకి తీసి పూర్తిగా తొలగించగలిగాను, ఆపై నా బట్టలని త్వర త్వరగా విప్పేసాను. ప్యాంటీ, స్టాకింగ్లు ఇంకా గార్టర్ బెల్ట్ తప్ప ఇంకేమీ లేని ఉదయశ్రీ యొక్క మనోహరమైన దృశ్యాన్ని ఆరాధిస్తూ చూస్తున్నాను. అది ఒక ఆకర్షణీయమైన దృశ్యం, ఇలాంటి సందర్భంలో ఆమె ప్యాంటీ హోస్ వేసుకోకుండా, పాతకాలపు బట్టలతో ఉండటం చూసి నేను సంతోషపడ్డాను. ఈ ఆధునిక ప్రపంచంలో అలాంటి మంచి అభిరుచి కలిగిన అమ్మాయిల సంఖ్య, చాలా వేగంగా తగ్గిపోతోంది.

కొంత గందరగోళంగా ఉన్నప్పటికీ, ఆ దృశ్యం మరింత ఉత్సాహాన్ని కలిగించింది, ఆమె ఇప్పుడు వెల్లకిలా పడుకుని, తన చేతులు మళ్ళీ తన గులాబీ రంగు రొమ్ములని నిమురుతుండగా ఆమె శరీరం కామభరితంగా మెలికలు తిరుగుతున్న తీరు అద్భుతంగా వుంది. నేను చూస్తుండగానే, ఆమె మోకాళ్ళు పైకి లేచాయి, ఆమె స్టాకింగ్స్ ఉన్న కాళ్ళు మంచానికి ఆనించి వెడల్పుగా విడిపోయాయి, ఆమె తుంటి పైకి క్రిందికి, లయబద్ధంగా కదలడం ప్రారంభించాయి, మొదట నెమ్మదిగా కానీ క్రమంగా వేగం పుంజుకుంది. ఎవరో ఉన్నట్లుగా ఉంది... కానీ అక్కడ ఎవరూ లేరు. నేను చూడగలిగినంత వరకు అయితే లేరు. ఆమె భారీ శ్వాస నిట్టూర్పులుగా మారింది, నిట్టూర్పులు మూలుగులుగా మారాయి, మూలుగులు కేకలుగా మారాయి...

నేను ఇంక తట్టుకోలేకపోయాను. నేను మంచం మీద ఆమెతో చేరడానికి కదిలాను—నేను కొంచెం జాగ్రత్తగా మెసులుకుంటే, ఖచ్చితంగా ఎటువంటి అడ్డంకులు ఎదురవుతాయని నేను అనుకోలేదు; బహుశా నేను ఒకప్పుడు ఉన్నంత యువకుడిగా, ఉత్సాహంగా లేనేమో. కానీ ఉదయశ్రీ వెనక్కి జరిగిపోయింది, PM బెడ్రూమ్లో నాకు అదృష్టం దక్కదేమోనని నాకు అకస్మాత్తుగా భయం కలిగింది. కానీ ఆమె కేవలం చేతులు, మోకాళ్ళపైకి తిరిగి, అక్కడ వంగి కూర్చుంది—మళ్ళీ గది అవతలి వైపున ఉన్న ఆ పెద్ద చిత్రాన్ని చూస్తూ.

"ఓహ్, Yes, చేయండి..." ఆమె ఊపిరి ఆడకుండా అరిచింది. "ఊహ్హ్, దేవుడా, Yes... ఇప్పుడే చేయండి... ఇప్పుడే..."

OK, ఆమె ఎవరితో మాట్లాడుతుందో నాకు ఖచ్చితంగా తెలియదు – నేను చూడగలిగినంత వరకు, అక్కడ ఉన్న శారీరక వ్యక్తిని నేనే. అందుకే నేను ఆమె వెనుక నిలబడి, ఆమె పాంటీని క్రిందికి లాగి పని కానిచ్చాను. నా నిక్కబొడుచుకున్న మొడ్డ ఆమె తడి తడి గా వున్న పూకు ప్రవేశ ద్వారం దగ్గరకి చేరగానే ఆమె బిగ్గరగా మూలిగింది, అది లోపలికి దూసుకుపోతుండగా, ఆమె వొంగి ఉన్న బిగుతు లోతుల్లోకి నెట్టుకుంటూ పోతున్నప్పుడు మేమిద్దరం మరింత బిగ్గరగా మూలిగాం. నా చేతులు ఆమె కిందకు వెళ్లి ఆమె ఊగుతున్న రొమ్ములని పట్టుకున్నాయి, ఆమె వెచ్చదనంలో నేను పూర్తిగా లీనమయ్యే వరకు వాటిని పట్టుకుని ఉన్నాను.

అప్పుడు నేను ముందుకు వెనక్కి ఊగడం ప్రారంభించాను, ఆమె నాతో పాటు ఊగింది, ఆమె మూలుగులు మరింత లోతైన, మత్తులో ఉన్న శబ్దాలుగా మారాయి, అవి నా కామాన్ని మరింత పెంచాయి. ఆమె అందమైన స్టాకింగ్స్ ఉన్న కాళ్ళు నా నగ్నమైన వాటికి రుద్దుకుంటుంటే నా శరీరం లో విద్యుత్ ప్రవహించినట్లు అనిపించింది. ఆమె ఇంకా ఆ చిత్రాన్ని చూస్తూనే ఉందని నాకు తెలుసు, కానీ నేను పట్టించుకోలేదు. నేను ఉదయశ్రీతో సెక్స్ చేస్తున్నానని, ఆమె నాతో సెక్స్ చేస్తున్నదని నాకు తెలుసు. చరిత్రలో కలిసిపోయిన ప్రతి PM లు సమాధి నుండి లేచి మమ్మల్ని ప్రోత్సహించే వరకు మేము అలా చేస్తూనే ఉండాలని కోరుకున్నాను.

అయితే మేము అలా చేయలేకపోయాం. నేను ఆమె మెలికలు తిరుగుతున్న శరీరంలోకి మరింత గట్టిగా, గట్టిగా దూసుకుపోయాను, ఆమె కేకలు పరాకాష్టకి చేరుకుంటున్న మూలుగులుగా మారాయి, నేను ఆమె రొమ్ములని  పట్టుకుని ఆమె వీపుని నాకుతూ, నాకు ఉన్నదంతా ఆమెకి ఇచ్చాను, ఆమె అరిచి, వణికి, మళ్ళీ మళ్ళీ పైకి లేస్తుండగా, నేను కూడా నన్ను వదిలేసుకున్నాను, మేమిద్దరం కలిసి కూలిపోయాం.

మేము నిశ్చలంగా పడుకున్నాం, శ్వాస తిరిగి వచ్చే వరకు ఏమీ మాట్లాడలేదు, ఆపై ఉదయశ్రీ అకస్మాత్తుగా లేచి, ఏదో మత్తు నుండి మేల్కొన్నట్లుగా నా వైపు చూసింది.

"ఓహ్, దేవుడా," ఆమె అంది. ఆపై ఆమె లేచి బట్టలు వేసుకోవడం ప్రారంభించింది. ఆమె తన వీపుని ఆ చిత్రం వైపు పెట్టి ఉండడం నేను గమనించాను.

నేను నా వాచ్ని చూశాను. "మనకు ఇంకా కొద్దిగా సమయం ఉంది," నేను అన్నాను. "మీరు గనుక—"

ఆమె ముఖం కొద్దిగా ఎర్రబడింది, అది అలసట వల్లనా లేక సిగ్గుతోనా చెప్పలేకపోయాను. "నా జీవితంలో అలాంటిది ఎప్పుడూ చేయలేదు," నేను ఆమె డ్రెస్ వెనుక జిప్ వేసేలా తిరుగుతూ ఆమె మెల్లిగా అంది.

మంచం అంచున కూర్చుంటూ నేను అయిష్టంగానే ఆమె జిప్ మూసి వేసాను. "నేను కూడా," నేను అన్నాను, అపార్థం చేసుకోకూడదనే భయంతో, "సరే, అయితే ఈ బెడ్రూమ్లో అయితే కాదు."

ఉదయశ్రీ నా వైపు చూసి నవ్వింది, అయితే అది మనసు నుండి వచ్చిన నవ్వు కాదు. మా మధ్య శృంగారం జరిగినప్పటికీ, మేమింకా అపరిచితులమే అని నాకు అనిపించింది. ఆపై, నాకు పూర్తి ఆశ్చర్యం కలిగించేలా, ఇప్పుడు పూర్తిగా బట్టలు వేసుకున్న ఉదయశ్రీ, మోకాళ్ళపై కూర్చుని, ఎటువంటి ముందుమాటలు లేకుండా, నా మొడ్డని తన నోటిలోకి తీసుకుంది. అది త్వరగా మళ్ళీ గట్టిపడింది. వెచ్చని నాలుక నిమురుతున్న అనుభూతి, మృదువైన, నిమురుతున్న పెదవుల కదలిక నాకు తెలిసింది. ఈ రెండు ప్రేరణలు ఎప్పుడూ నా దృష్టిని త్వరగా ఆకర్షిస్తాయి.

ఆమె తిరిగి పొందిన ఉత్సాహం ఆశ్చర్యాన్ని కలిగించింది, అయితే అది ఏ మాత్రం అవాంఛనీయం కాదు. నేను నాకు వారసత్వంగా వచ్చిన సంపదని ఎప్పుడూ డివిడెండ్ లని నిర్లక్ష్యం చేయకుండా పెంచుకున్నాను, ఆ క్షణంలో నేను అలా మొదలుపెట్టాలని అనుకోలేదు. నా వెనుక వైపు దగ్గరలో వున్న ఒక సౌకర్యవంతమైన కుర్చీని చూసి, ఉదయశ్రీ చేస్తున్న సున్నితమైన చూషణకి ఆటంకం కలిగించకుండా నేను వీలైనంత వరకు మమ్మల్ని ఆ కుర్చీ వైపుకి తీసుకెళ్ళాను. నేను ఇప్పటికే 'U' అక్షరం విషయంలో విజయం సాధించడంతో పందెంలో ముందుకి జరిగాను. దాంతో నేను ఇప్పుడు నా చుట్టూ ఉన్న స్వచ్ఛమైన విలాసానికి, నా కొత్త పరిచయం నుండి నేను పొందుతున్న ఆనందకరమైన చికిత్స కి నన్ను నేను అంకితం చేయగలిగాను. నా లక్ష్యాన్ని చేరుకుని, నేను కృతజ్ఞతగా నా పిర్రలని బాగా అప్హోల్స్టర్ చేయబడిన సీటులో కూర్చున్నాను. నేల మొత్తం మెత్తటి కార్పెట్ తో నిండి ఉంది, అందువల్ల ఉదయశ్రీకి అసౌకర్యంగా ఉంటుందనే భయం లేదు. కొన్ని నిమిషాల క్రితమే నా రసాలని కార్చుకున్నాను కాబట్టి నేను సుదీర్ఘమైన, నెమ్మదైన చూషణం కోసం రెడీ అయ్యాను.

అయితే, ఉదయశ్రీ టెక్నిక్ చాలా కొత్తదని త్వరలోనే నాకు తెలిసివచ్చింది. ప్రతిసారి కిందికి వెళ్తున్నప్పుడు ఆమె పెదవులని తిప్పడం వల్ల, నా మొడ్డ ఆమె అద్భుతమైన నోటిలో లోతుగా ఉన్నప్పుడు, ప్రతి స్ట్రోక్ పూర్తయిన తర్వాత అది ఎగిరి పడేంతగా ఆనందకరమైన అనుభూతిని కలిగించింది. ఆమె జుట్టులో నా వేళ్ళని తిప్పుతూ, ఆమె నైపుణ్యాన్ని ఆస్వాదించడం, అనుభవాన్ని ఎక్కువ కాలం ఉండేలా చేయడం అనే రెండు లక్ష్యాలపై దృష్టి పెట్టాను. ఒక పురుషుడు ఎంతవరకూ తట్టుకోగలడో అంతే తట్టుకోగలడు, నేను ఊహించిన దానికంటే ముందే నేను మళ్ళీ కార్చుకునే స్థితికి చేరుకున్నాను. ఆమె కళ్ళలోకి చూసినప్పుడు, నాకు ఆనందాన్ని కలిగించే పనిలో నిమగ్నమై ఉన్న ఆమె లోతైన బుగ్గలు, తడి పెదవులు కనిపించాయి, అది క్లైమాక్స్ ని వేగవంతం చేసింది, నేను మళ్ళీ కార్చుకున్నాను - అయితే ఈసారి ఆమె ఆహ్వానించే గొంతులోకి.

రుమాలుతో ఆమె నోటి చివర్లని సున్నితంగా అద్దుకుంటూ, ఆమె ఇప్పుడు మరింత ఆప్యాయంగా నవ్వుతూ నిలబడింది. "నేను మిమ్మల్ని నిర్లక్ష్యం చేస్తున్నానని మీరు అనుకోవద్దని కోరుకుంటున్నాను," ఆమె అంది.

ఎంత వింత అమ్మాయి ! అయితే ఇప్పుడు బట్టలు వేసుకోవడం తప్ప మరేమీ చేయడానికి సమయం లేదు, సహాయకుడు మమ్మల్ని బయటికి తీసుకెళ్లడానికి తిరిగి వచ్చినప్పుడు నేను అప్పుడే బట్టలు వేసుకోవడం పూర్తి చేశాను.

నేను ఉదయశ్రీ వెనుక గది నుండి బయటకు వస్తూ, ఆమె చూసిన చిత్రం వైపు చివరిసారిగా చూశాను. ఒక్క క్షణం పాటు అది వెలిగినట్లు అనిపించింది. బహుశా నా భ్రాంతి కావొచ్చు.

నేను ఇంటికి చేరుకుని గాయత్రికి నా తాజా పురోగతి గురించి చెప్పినప్పుడు, ఆమె కూడా కొంత ఆశ్చర్యపోవడంతో నాకు సంతోషం కలిగింది. పందెం మొదలయ్యాక ఆమె ఎప్పుడూ నేను చెబుతున్న నా కథల సత్యాన్ని సందేహించలేదు, అయితే ఈ సందర్భంలో ఇంత అసాధారణమైన, పవిత్రమైన ప్రదేశంలో నా పనిని ఎలా పూర్తిచేయగలిగానా అని ఆమె తన ఉత్సుకతను అణచివేయలేకపోయింది. నేను, నా పనికి స్వయంగా దేశ ప్రధాన మంత్రి సహాయం చేశారని చెప్పాను. ఇది నిజంగా ఒక గర్వించదగ్గ విషయమే.

అయితే అతను ఏ ప్రధాన మంత్రో నేను చెప్పను.

***