24-06-2025, 03:27 AM
அருண் அவன் ரூமிற்கு சென்றான். விஜி மற்றும் மணிமேகலையை இங்கயே விட்டு விட்டு கிளம்பலாமா என்று யோசித்துக்கொண்டிருந்தான். ஆனாலும் அவர்களை தனியாக விட்டு செல்வதற்கு மனம் இல்லாமல் அங்கேயே தங்கினான். அடுத்த இரண்டு நாட்கள் வேகமாக கடந்தது. விஜி அருணை அறைக்குள் விடவே இல்லை. அவனும் அவளை கட்டாயப்படுத்தவில்லை.
அன்று நிஷாந்தை ICU-ல் இருந்து அறைக்கு மாற்றினர். விஜி அவனுடன் கூடவே இருந்து பார்த்து கொண்டாள். மணிமேகலை மற்றும் அருண் வெளியில் தாங்கிக்கொண்டு அவர்களுக்கு உணவு வாங்குவது மற்றும் மாத்திரை வாங்குவது அனைத்தையும் பார்த்து கொண்டனர். அருண் இது வரை செலவு ஆன ஆஸ்பித்திரி செலவு அனைத்தையும் பார்த்து கொண்டான்.
அருணுக்கு ரஞ்சித் கால் செய்தான். அங்கு எல்லாம் எப்படி இருக்கிறது என்றும் எப்போது அருண் ஊருக்கு வருவான் என்றும் கேட்டு தெரிந்து கொண்டான். எப்படியும் அருண் வர இரண்டு வாரங்கள் வரை ஆகலாம், எனவே அனிஷாவை பொறுமையாக மடக்க நினைத்தான் ரஞ்சித். அன்று மாலையும் அருண் மற்றும் விஜி இருவரும் ஹாஸ்பிடல் சென்று நிஷாந்தை பார்த்துவிட்டு ரூமிற்கு வந்தனர். ரூம் உள்ள செல்ல முயன்ற அருணை அவள் தடுத்து அவன் ரூமிற்கு செல்லுமாறு கூறிவிட்டு உள்ளே சென்று கதவை அடைத்து கொண்டாள்.
இரவு ஹோட்டலில் இருந்த ரெஸ்டாரண்ட் செல்ல அருண் விஜி மற்றும் மணிமேகலையை போன் செய்து அழைத்தான். விஜி ஒரு வெள்ளை நிற டாப்ஸ் மற்றும் கருப்பு ஜீன்ஸ் அணிந்திருந்தாள். மணிமேகலை ஆரஞ்சு டாப்ஸ் மற்றும் கில்பச்சை லெக்கிங்ஸ் அணிந்திருந்தாள். விஜியை பார்த்ததும் அவன் சுண்ணி விறைத்தது. சாப்பிட சென்ற இடத்தில் அருண் விஜி மாற்றும் மணிமேகலை எதிரே அமர்ந்திருதான்.
அப்போது அவன் காலின் மேலே ஒரு கால் உரசுவதை உணர்ந்தான் அருண். விஜி தான் செய்கிறாள் என்று நினைத்தவன், அவன் காலை கொண்டு அவளின் கெண்டை காலை தடவினான், அவளும் அவனின் காலை தடவ, உதடுகள் பின்னி பிணைந்த மாதிரி அவர்களின் கால்கள் பிண்ணி இருந்தன. கொஞ்ச நேரத்தில் அவனின் கால்கள் அவளின் கால் வழியே அவளின் தொடையை வருட ஆரம்பித்தது.
அவனின் பார்வை விஜியை நோக்கி இருக்க, அவளோ சாப்பிடுவதில் மட்டுமே கவனமாக இருந்தாள். இவனுக்கு எதோ தப்பாக இருப்பதாக நினைக்க, ஆனாலும் அவனுக்கு காலை எடுக்கும் எண்ணம் இல்லை. அவளின் தொடைகளை வருடும்போது தான் உணர்ந்தான், அவள் அணிந்திருந்த துணி லேசாக இருந்தது. விஜி ஜீன்ஸ் அணிந்திருந்தாள், மணிமேகலை தான் லெக்கிங்ஸ் அணிந்திருந்தாள் என்று நினைவு வந்தது.
விஜி அருகில் இருக்கும்போது அவளின் கணவனின் தங்கை கால்களை வருடுவது அவனுக்கு தப்பாக தெரிந்தது, ஆனாலும் அவன் மனம் சினிமாவில் வடிவேல் சொல்வதை நினைத்து பார்த்தது. "வசதிக்கு இல்லாமல் இருந்தாலும் அசதிக்கு போடலாம் இல்ல" என்று சொல்லி அவன் மனதை அவனே தேற்றினான். அதே நேரம் அவனின் கால் அவளின் இரண்டு தொடைகள் சங்கமிக்கும் இடத்தை நெருங்கும் நேரம். விஜி அருணை அழைக்க, அருண் அவன் காலை சடாரென்று இழுத்து கொண்டான்.
அருண் எதுவும் பேசாமல் சாப்பிட்டு விட்டு அவன் ரூமிற்கு கிளம்பினான். மனம் மணிமேகலையை நோக்கி சென்றாலும் விஜி அருகில் இருந்தது அவனுக்கு ஒரு படபடப்பை உருவாக்கியது. அனிஷா அருகில் இருக்கும்போது கூட விஜியை ஓத்தவன், விஜி அருகில் இருக்கும் போது மணிமேகலை அருகே செல்லவே பயப்படுகிறான்.
அதே நேரம் சென்னையில் அன்று காலை ரஞ்சித் அருணுக்கு போன் போட்டுவிட்டு அனிஷாவிற்கு அழைத்தான். அனிஷா ரஞ்சித்தின் நம்பரை பார்த்ததும் கொஞ்சம் எரிச்சல் கொண்டாள். ஆனாலும் அட்டென்ட் செய்தாள்.
அனிஷா: ஹெலோ
ரஞ்சித்: அனிஷா நான் ரஞ்சித் பேசுறேன்.
அனிஷா: தெரியுது சொல்லு.
ரஞ்சித்: இந்த வாரமே நாங்க கல்யாணம் பண்ணிக்கலாம்னு இருக்கோம்.
அனிஷா: நல்ல விஷயம்.
ரஞ்சித்: அருண் இருந்திருந்தா அவன் கூட இருந்து எல்லாத்தையும் பார்த்திருப்பான், ஆனா அவனால இப்போதைக்கு இங்க வர முடியாது.
அனிஷா: நான் என்ன பண்ணனும் இப்ப
ரஞ்சித்: சிநேகாவிற்கு துணி எடுக்கணும், தாலி எடுக்கணும். அதுக்கு எல்லாம் கொஞ்சம் நீ கூட வந்த நல்லா இருக்கும்.
அனிஷா: சரி வரேன். எப்ப வரணும்.
ரஞ்சித்: இன்னைக்கு சாயந்திரம் போலாமா.
அனிஷா: சரி வீட்டிற்கு வரேன்.
ரஞ்சித்: ஓகே
பேசிவிட்டு இருவரும் போனை வைத்தனர். மதியம் அருணிற்கு போன் செய்து இதை கூறினாள் அனிஷா, அவளுக்கு அவன் பார்வை சரி இல்லை என்பதையும் கூறினாள். அவன் நண்பன்தான் ஆனாலும் அருணும் நான் பார்த்துகிறேன் என்று கூறிவிட்டு போனை வைத்தான்.
பின்னர் அருண் ராம்குமாருக்கு கால் செய்து, மும்பையில் இருக்கும் பிரச்சனை பற்றி கூறிவிட்டு, அவனுக்கு ஒரு 2 bodygaurd வேணும், அதுவும் அனிஷாவை அவளுக்கே தெரியாமல் பாதுகாப்பு கொடுக்கணும் என்று கூறிவிட்டு போனை வைத்தான். ராம்குமாரும் உடனே அவன் சொன்ன மாதிரி 2 பேரை வேலைக்கு அமர்த்தினான்.
மாலை 5 மணி இருக்கும், அனிஷா ஹாஸ்டல் ரூமில் கிளம்பி கொண்டிருக்கும் நேரம் ரஞ்சித் அவளுக்கு அழைத்தான். அவள் இன்னும் அரை மணி நேரத்தில் வருவதாக கூறினாள். அவன் வரவேண்டாம், சினேகாவை ஹாஸ்பிடல் கூட்டிட்டு போறதா கூறினான் ரஞ்சித். என்ன ஆச்சு என்று அனிஷா கேட்க, சாதாரண செக் அப் தான், நான் தான் மறந்துட்டேன். நாளைக்கு போலாம் என்று கூறிவிட்டு போனை வைத்தான். அவனுக்கு சினேகா தவிர யாரும் முக்கியம் இல்லை என்று காண்பிக்க, இப்படி செய்தான். ஆனால் அனிஷா மனதில் எதுவமே நினைக்கவில்லை.
அங்கு மும்பையில் சாப்பிட்டு ரூமிற்கு சென்ற அருண் மொபைலுக்கு மணிமேகலை இடம் இருந்து ஒரு மெசேஜ் வந்தது.
மணி: நைட் அண்ணி தூங்கியதும் வரவா?
அருண்: வேணாம், நாளை உங்க அண்ணன் ICU ல் இருந்து ரூம் வந்ததும் விஜி அங்கு போய்டுவா. அப்புறம் பார்க்கலாம்.
மணி: சரி. உனக்கும் எங்க அண்ணிக்கும் என்ன போய்ட்டு இருக்கு.
அருண்: ஒன்னும் இல்லையே.
மணி: என்னை ஏமாத்தலாம்னு நினைக்காத, என்னக்கு எல்லாம் தெரியும்.
அருண்: சரி நாளைக்கு வரும்போது பேசிக்கலாம்.
மணி: சரி
அப்படியே உறங்கினான் அருண். தீடிரென கதவு தட்டும் சத்தம் கேட்டு எழுந்தான் அருண். மணிமேகலை தான் அடக்க முடியாமல் வந்து விட்டாள் என்று நினைத்து கதவை திறந்தான். ஆனால் வெளியில் நின்றது விஜி.


![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)