19-06-2025, 10:01 PM
அனைவரும் செக்யூரிட்டி பூத் அருகே மீண்டும் ஒன்று சேர, கெஸ்ட் ஹவுஸ் நோக்கி ஒன்றாக நடக்க தொடங்கினோம்.
நாங்கள் அனைவரும் கெஸ்ட் ஹவுஸ் ஐ அடையும் போது மணி 3 ஐ நெருங்கி இருந்தது. மதிய உணவை தேடி, வயிரு ஓலமிட தொடங்க, இனி வேணி அக்காவுடன் சென்று சமைத்து உணவு தயார் செய்வதற்கு எப்படியும் அரை மணி நேரம் தேவைப்படும் என்று எண்ணும் போதே பசி இன்னும் அதிகம் ஆகியது.
ஆனால் எனக்கு இன்ப அதிர்ச்சியாக வீட்டின் கேட் அருகில் ஒரு ஆள், பெரிய உணவு கேரியர்களுடன் நிற்க, அனைவரும் வேணி அக்கா பக்கம் திரும்பினோம். வீட்டின் கேட்டை திறந்த வேணி அக்கா, அந்த நபரிடம்……..
“சாப்பாட்டை அங்க இருக்கற டேபிள் மேல வச்சுட்டு நீங்க கெளம்புங்கண்ணா…..” என்று சொல்ல, அந்த நபரும் அதை செய்துவிட்டு சென்றார்.
என் கணவர் “அக்கா……. இத எப்போ ஆர்டர் பண்ணீங்க?” என்று கேட்க…….
வேணி அக்கா “நாம கிளம்புமும் போதே பண்ணிட்டேன், எப்படியும் நாம திரும்ப வர, லேட் ஆகும்னு தெரியும், அதான்”
நித்யா “சூப்பர்க்கா……… அருவில குளிச்சது செம்ம பசி எடுக்குது…… வாங்க போய் சாப்பிடலாம்” என்று முன் சென்றாள். உடை மாற்ற கூட பொறுமை இல்லாமல் அனைவரும், மதிய உணவை முடித்து கொண்டோம்.
அனைவரும் அதிக அசதியில் இருந்ததால், எங்கள் யாருக்கும் மேல் மாடி செல்லும் எண்ணம் இல்லாமல் இருந்தோம். சரவணன் மற்றொரு பக்கம், வேணி அக்கா வீட்டில் இருந்த சோபாவில் படுத்து உறங்க தொடங்கி இருந்தார்.
நித்யா அவரை எழுப்ப முயல…….. வேணி அக்கா அவளை தடுத்து…….
“தூங்குறவங்கள எழுப்பாதடி……… அவங்க இங்கயே தூங்கட்டும், நீ கூட போய் என் ரூம்ல படுத்துக்கோ” என்று சொல்ல, நித்யா வேகமாக சென்று அக்காவின் பெட்டில் விழுந்தாள். இருந்த ஒரு சோபாவில் சரவணன் படுத்திருக்க, என்னவர் நித்யாவின் பின்னே சென்று அவள் அருகில் படுத்து கொண்டார். அந்த கட்டிலில் வேணி அக்கா ஒருவருக்கு தான் மீதி இடம் இருக்க, நான் எங்கே படுப்பது என்று யோசிக்கும் போது, வினய் என் கைகளை பிடித்து இழுத்து கொண்டு அவன் அறைக்குள் நுழைத்தான்.
“நீங்க இங்க படுத்துக்கங்க அண்ணி” என்று இடத்தை காட்டியவன், அவன் ஒரு பக்கத்தில் படுத்தும் கொண்டான்.
நீண்ட தூர நடை மற்றும் குளியலால் அனைவரும் சோர்ந்திருக்க, படுத்தவுடன் வேறு நினைவுகள் இன்றி அனைவரும் தூங்க தொடங்கினோம்.
எவ்வளவு நேரம் தூங்கி இருப்பேன் என்று தெரியவில்லை, திடீரென்று என் கழுத்தின் பக்கவாட்டில் ஒரு இதமான சூடு பரவ, தூக்க கலக்கத்தில், பாதி கண்களை திறந்து பார்த்தபோது, வினய் தூக்கத்திலேயே அவன் உதட்டை என் கழுத்தில் பதித்திருந்தான். வீட்டில் நிலவிய அமைதி அனைவரும் இன்னும் தூங்கி கொண்டிருப்பதை சொல்ல, நான் மீண்டும் தூங்கலாம் என்று முடிவெடுத்த போது, வினயின் இடது கை என் வயிற்றின் மேல் வந்து விழுந்தது.
அவன் உண்மைக்குமே தூங்குகிறானா, இல்லை நடிக்கிறானா, என்று அவனை உற்று பார்த்தேன். அவன் ஒரு கண்ணை மட்டும் திறந்து என்னை நோட்டம் விடுவது தெரிந்தது.
நாங்கள் அனைவரும் கெஸ்ட் ஹவுஸ் ஐ அடையும் போது மணி 3 ஐ நெருங்கி இருந்தது. மதிய உணவை தேடி, வயிரு ஓலமிட தொடங்க, இனி வேணி அக்காவுடன் சென்று சமைத்து உணவு தயார் செய்வதற்கு எப்படியும் அரை மணி நேரம் தேவைப்படும் என்று எண்ணும் போதே பசி இன்னும் அதிகம் ஆகியது.
ஆனால் எனக்கு இன்ப அதிர்ச்சியாக வீட்டின் கேட் அருகில் ஒரு ஆள், பெரிய உணவு கேரியர்களுடன் நிற்க, அனைவரும் வேணி அக்கா பக்கம் திரும்பினோம். வீட்டின் கேட்டை திறந்த வேணி அக்கா, அந்த நபரிடம்……..
“சாப்பாட்டை அங்க இருக்கற டேபிள் மேல வச்சுட்டு நீங்க கெளம்புங்கண்ணா…..” என்று சொல்ல, அந்த நபரும் அதை செய்துவிட்டு சென்றார்.
என் கணவர் “அக்கா……. இத எப்போ ஆர்டர் பண்ணீங்க?” என்று கேட்க…….
வேணி அக்கா “நாம கிளம்புமும் போதே பண்ணிட்டேன், எப்படியும் நாம திரும்ப வர, லேட் ஆகும்னு தெரியும், அதான்”
நித்யா “சூப்பர்க்கா……… அருவில குளிச்சது செம்ம பசி எடுக்குது…… வாங்க போய் சாப்பிடலாம்” என்று முன் சென்றாள். உடை மாற்ற கூட பொறுமை இல்லாமல் அனைவரும், மதிய உணவை முடித்து கொண்டோம்.
அனைவரும் அதிக அசதியில் இருந்ததால், எங்கள் யாருக்கும் மேல் மாடி செல்லும் எண்ணம் இல்லாமல் இருந்தோம். சரவணன் மற்றொரு பக்கம், வேணி அக்கா வீட்டில் இருந்த சோபாவில் படுத்து உறங்க தொடங்கி இருந்தார்.
நித்யா அவரை எழுப்ப முயல…….. வேணி அக்கா அவளை தடுத்து…….
“தூங்குறவங்கள எழுப்பாதடி……… அவங்க இங்கயே தூங்கட்டும், நீ கூட போய் என் ரூம்ல படுத்துக்கோ” என்று சொல்ல, நித்யா வேகமாக சென்று அக்காவின் பெட்டில் விழுந்தாள். இருந்த ஒரு சோபாவில் சரவணன் படுத்திருக்க, என்னவர் நித்யாவின் பின்னே சென்று அவள் அருகில் படுத்து கொண்டார். அந்த கட்டிலில் வேணி அக்கா ஒருவருக்கு தான் மீதி இடம் இருக்க, நான் எங்கே படுப்பது என்று யோசிக்கும் போது, வினய் என் கைகளை பிடித்து இழுத்து கொண்டு அவன் அறைக்குள் நுழைத்தான்.
“நீங்க இங்க படுத்துக்கங்க அண்ணி” என்று இடத்தை காட்டியவன், அவன் ஒரு பக்கத்தில் படுத்தும் கொண்டான்.
நீண்ட தூர நடை மற்றும் குளியலால் அனைவரும் சோர்ந்திருக்க, படுத்தவுடன் வேறு நினைவுகள் இன்றி அனைவரும் தூங்க தொடங்கினோம்.
எவ்வளவு நேரம் தூங்கி இருப்பேன் என்று தெரியவில்லை, திடீரென்று என் கழுத்தின் பக்கவாட்டில் ஒரு இதமான சூடு பரவ, தூக்க கலக்கத்தில், பாதி கண்களை திறந்து பார்த்தபோது, வினய் தூக்கத்திலேயே அவன் உதட்டை என் கழுத்தில் பதித்திருந்தான். வீட்டில் நிலவிய அமைதி அனைவரும் இன்னும் தூங்கி கொண்டிருப்பதை சொல்ல, நான் மீண்டும் தூங்கலாம் என்று முடிவெடுத்த போது, வினயின் இடது கை என் வயிற்றின் மேல் வந்து விழுந்தது.
அவன் உண்மைக்குமே தூங்குகிறானா, இல்லை நடிக்கிறானா, என்று அவனை உற்று பார்த்தேன். அவன் ஒரு கண்ணை மட்டும் திறந்து என்னை நோட்டம் விடுவது தெரிந்தது.


![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)