Adultery Lust Stories (కామ కథలు)

[anaamika]

"హే మ్యాన్, నువ్వు చాలా బాగున్నావు !"

నేను మెట్లు దిగుతున్నప్పుడు జస్వంత్ గొంతు విన్నాను.

"నిన్ను చూడటం చాలా సంతోషంగా ఉంది, సోదరా," అని ఒక మొగ గొంతు బదులిచ్చింది. "చివరిసారి నిన్ను చూసినప్పుడు, నిన్ను రెస్క్యూ హెలికాప్టర్లో ఎక్కిస్తున్నాము. నువ్వు ఇప్పుడు ఇక్కడ ఉన్నావంటే నమ్మశక్యంగా అనిపించడం లేదు."

నేను ఒక లోతైన శ్వాస తీసుకుని మెట్లు దిగడం మొదలుపెట్టాను.

"అవును, అది చాలా ప్రమాదకరమైన పరిస్థితి కదా ?" అని జస్వంత్ అన్నాడు. "నేను ఇంకా బ్రతికి ఉన్నందుకు సంతోషిస్తున్నాను. నువ్వు ఇప్పుడు ఇక్కడికి వచ్చినందుకు మరింత సంతోషంగా వుంది. నేను వెళ్లిపోయినప్పటి నుండి నీకు కూడా కొన్ని ప్రమాదకరమైన పరిస్థితులు ఎదురయ్యాయని విన్నాను."

నేను వారి సంభాషణ వింటూ హాలులో ముందు తలుపు వైపు నడవడం మొదలుపెట్టాను. నేను మెయిన్ తలుపు వైపు తిరిగినప్పుడు, ఇద్దరు పురుషులు నిలబడి మాట్లాడుకోవడం చూశాను.

జస్వంత్ కంటే కొన్ని అంగుళాలు పొడవుగా ఉన్న భాస్కర్, వెంటనే నా వైపు చూశాడు.

"తను ఎవరు ?" అని అతను ఏమాత్రం సంకోచించకుండా అడిగాడు.

జస్వంత్ నా వైపు తిరిగి చూసి కళ్ళు తిప్పాడు.

"ఓహ్, తను అక్షర," అని అతను అన్నాడు. "ఆమె నా స్నేహితుడి చిన్న చెల్లెలు. ఆమె కొంచెం మొండిది, అందువల్ల ఆమె నిన్ను ఇబ్బంది పెట్టకుండా చూసుకో."

నేను జస్వంత్ దురుసైన వ్యాఖ్యని పట్టించుకోకుండా ఆ అపరిచితుడి దగ్గరికి నడిచి వెళ్లి, నన్ను పరిచయం చేసుకోవడానికి చేయి చాపాను.

"జస్వంత్ నిన్ను ఇబ్బంది పెట్టకుండా చూసుకో..." అని నేను అన్నాను. "అతను కొంచెం వెర్రి వెధవ అనుకుంటా."

భాస్కర్ నన్ను నెమ్మదిగా పైనుండి కింది వరకు చూసి, చివరికి నా చేయి కలపడానికి తన చేయి చాచాడు.

"నేను భాస్కర్," అని అతను అన్నాడు.

అతను నా చేయిని గట్టిగా పిండడంతో నా ముఖం వెంటనే ఎర్రగా మారింది. నేను అతనిని పూర్తిగా ఆకర్షితురాలినై చూశాను.

అతనికి గుండు గీసిన తల, ముదురు, దాదాపు నల్లటి కళ్ళు ఉన్నాయి. అతనికి చక్కగా కత్తిరించిన, నల్లటి గడ్డం ఉంది, నేను అతని శరీరం వైపు చూసినప్పుడు, అతను కూడా జస్వంత్ లాగానే కండలు తిరిగిన శరీరంతో ఉన్నట్లు గమనించాను. అతను నల్లటి, పొడవాటి చేతుల చొక్కా వేసుకున్నప్పటికీ, దాని కింద దాగి ఉన్న అతని పెద్ద, కండలు తిరిగిన ఛాతీని నేను చూడగలిగాను.

సైనిక దళంలోని వాళ్ళందరూ ఇంత మంచి ఆకారంలో ఉంటారా, లేదా ప్రత్యేక దళాల వారు మాత్రమే ఇలా వుంటారా ?

"నేను అక్షర," అని చివరికి చెప్పాను.

చివరికి భాస్కర్ నా చేయిని వదిలేశాడు, నా చేయి నా పక్కకి పడిపోయింది. అయినా నేను ఇంకా అతనినే చూస్తూ ఉన్నాను. నన్ను నేను ఆపుకోలేకపోయాను.

జస్వంత్ భాస్కర్ ని లోపలికి రమ్మని సైగ చేశాడు.

"లోపలికి రా, సోదరా," అని అతను అన్నాడు. "నువ్వు చాలా దూరం నుండి వచ్చావు, మనం చాలా విషయాలు మాట్లాడుకోవాలి అని నేను అనుకుంటున్నాను."

భాస్కర్ అంగీకారంగా తల ఊపి లోపలికి అడుగు పెట్టాడు. అతను నడుస్తున్నప్పుడు అతని కండలు తిరిగిన భుజాలు కదులుతున్న తీరుని నేను మెచ్చుకోకుండా ఉండలేకపోయాను, అతని ప్రతి అడుగుకి అనుగుణంగా అవి కదులుతున్నాయి. అతను లోపలికి అడుగు పెట్టగానే, అతను తన చొక్కా చేతులని పైకి మడిచాడు.

వావ్...

అతని చేతులు మణికట్టు నుండి మోచేతుల వరకు పూర్తిగా టాటూలతో నిండి ఉన్నాయి. అతని కుడి ముంజేయి మీద స్పష్టంగా కనిపించే ఒక టాటూ తప్ప అవి ఏమిటో నాకు సరిగ్గా తెలియలేదు. అది ఒక గ్రెనేడ్ పేలుతున్నట్లుగా ఉన్న వివరణాత్మక టాటూ, దాని శకలాలు అతని చర్మంపై ఎగిరిపడుతున్నట్లుగా ఉంది.

అబ్బాయిల మీదుండే టాటూలు నాకు చాలా ఇష్టం, భాస్కర్ మీద వాటిని చూడటం వల్ల నేను అతని పట్ల మరింత ఆకర్షితురాలినయ్యాను. అయితే, నేను నన్ను అదుపులో ఉంచుకోవాలని నాకు తెలుసు, ఎందుకంటే నాకు తెలిసినంత వరకు, నేను జస్వంత్ యొక్క బిడ్డతో గర్భవతిని.

"భాస్కర్, మీకు త్రాగడానికి ఏదైనా తీసుకరానా ?" అని నేను అతని వైపు చూసి సిగ్గుతో నవ్వుతూ అడిగాను.

జస్వంత్ తల అడ్డంగా తిప్పాడు, స్పష్టంగా విసుగు చెందినట్లు ఉన్నాడు.

జస్వంత్ ఇప్పుడు అసూయపడుతున్నాడా ?

భాస్కర్ తల ఊపాడు.

"తప్పకుండా అక్షరా," అని భాస్కర్ అన్నాడు. "నేను ఒక బీర్ లేదా మీ దగ్గర ఏమున్నా తీసుకుంటాను."

నేను నా టీచర్ ని ఆకట్టుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తున్న చిన్న పిల్లలా నవ్వి, తర్వాత మెయిన్ గది నుండి వంటింటి వైపు తిరిగాను. నేను వెళ్ళగానే, భాస్కర్ ఇంకా జస్వంత్ మాట్లాడుకోవడం విన్నాను, వాళ్ళు నా గురించి మాట్లాడుకుంటున్నారా అని వెంటనే అనుకున్నాను.

నేను త్వరగా భాస్కర్ కోసం ఒక బీర్ తీసుకుని, తర్వాత ఇద్దరు మాజీ సైనికులు సోఫాలో కూర్చున్న లివింగ్ రూములోకి వెళ్ళాను.

"ఇదిగో, భాస్కర్," అని చల్లటి బాటిల్ ని అతనికి అందిస్తూ అన్నాను.

అతను దానిని నా నుండి తీసుకున్నాడు, కానీ ఒక్క మాట కూడా మాట్లాడలేదు. తర్వాత నేను అక్కడ లేనట్లుగా జస్వంత్ తో మాట్లాడటం కొనసాగించాడు.

"సరే, ఆ ఒక్క రాత్రి ఎడారిలో ఏమి జరిగిందో నీకు గుర్తుందా ?" అని అతను అడిగాడు. "నేను ఆ చెత్త సంఘటనని ఎప్పటికీ మరచిపోలేను. నేను దాని గురించి ప్రతి రోజూ ఆలోచిస్తాను."

భాస్కర్ మాట్లాడుతున్నప్పుడు జస్వంత్ తల ఊపాడు.

బహుశా జస్వంత్ చెప్పిన ఆ కథలన్నీ నిజమేనేమో...

భాస్కర్ తన బీర్ నుండి ఒక సిప్ తాగి నా వైపు చూశాడు. వాళ్ళు ఏమి మాట్లాడుతున్నారో నాకు తెలియదు కాబట్టి నేను వెంటనే ఒక చొరబాటుదారులా భావించాను.

"నేను వెళ్తాను," అని అక్కడ నిలబడి ఉండటం ఇబ్బందిగా అనిపించడంతో అన్నాను.

జస్వంత్ మాట్లాడాడు.

"అది మంచి పని అక్షరా," అని అతను అన్నాడు.

నేను వెళ్లడానికి తిరిగాను, కానీ భాస్కర్ నా మణికట్టుకి పట్టుకుని నన్ను అక్కడే ఆపేశాడు.

"ఆగు," అని అతని లోతైన స్వరం నా వెన్నెముకలో ఒక ఆహ్లాదకరమైన తిమ్మిరిని కలిగించింది. "నువ్వు మాతో ఉండొచ్చు. ఎందుకు ఉండొద్దు జస్వంత్ ?"

నేను నవ్వి జస్వంత్ కి నాలుక చూపించాను, అతను బదులుగా నావైపు అసభ్యకరమైన చూపు చూశాడు.

"కూర్చోండి," అని భాస్కర్ అన్నాడు, వాళ్ళ ఎదురుగా ఉన్న సోఫా మీద కూర్చోమని నాకు సైగ చేసాడు.

అతను చెప్పినట్లు నేను ఇద్దరు మగాళ్ల ఎదురుగా కూర్చున్నాను.

"OK అక్షర, నువ్వు ఏమి చేస్తుంటావు ?" అని భాస్కర్ నన్ను నెమ్మదిగా పైనుండి కింది వరకు చూస్తూ అడిగాడు.

నా ఎదుగుతున్న రొమ్ములని అతనికి మరింత స్పష్టంగా చూపించడానికి నేను నా ఛాతీని ముందుకు నెట్టాను.

"ఈ శరదృతువులో కాలేజీ తెరిచే వరకు నాకు మాల్ లో పిచ్చి ఉద్యోగం ఒకటి దొరికింది," అని నేను నా చేయి పైకి ఎత్తి నా జుట్టుని నా వేలికి చుట్టి సరసంగా తిప్పుతూ అన్నాను.

భాస్కర్ నా హావభావాన్ని పట్టించుకోనట్లున్నాడు, అతను తన కళ్ళని నా శరీరం మీద పైకి క్రిందికి తిప్పాడు. అతను నన్ను కాసేపు చూసి తర్వాత జస్వంత్ వైపు తన చూపు తిప్పాడు.

"హే, జస్వంత్," అని అతను అన్నాడు. "నీ హెలికాప్టర్ ప్రమాదానికి ముందు మన మధ్య ఉన్న పందెం సంగతి నీకు గుర్తుందా ?"

జస్వంత్ తల పక్కకి తిప్పాడు.

"గుర్తు లేదు, ఏ పందెం ?" అని అతను అడిగాడు.

భాస్కర్ రిలాక్స్ గా సోఫా వెనుక తన చేతులు వేసాడు.

"మనం యుద్ధానికి వెళ్ళే ముందు ఒప్పుకున్నది," అని అతను అన్నాడు. "మొదట ఎవరు ఇంటికి వెళ్తే, వాళ్ళు ఇంకొకరికి సహాయం చేయాలి అని మనం అనుకున్నాము."

నేను వాళ్ళ ఎదురుగా కూర్చుని, నా సీటులో అటూ ఇటూ కదులుతూ, నేను బాగా కనిపిస్తున్నానని అనుకున్న భంగిమని కనుక్కోవడానికి ప్రయత్నించాను. ఏదో కారణం వల్ల, నేను భాస్కర్ ని ఆకట్టుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తున్నాను, నేను అతన్ని జస్వంత్ నన్ను మొదటిసారి కలిసినప్పుడు ఉన్న ఆకలితో చూడాలని కోరుకున్నాను.

జస్వంత్ నవ్వి భాస్కర్ కి బదులిచ్చాడు, "ఓ అవును, నేను దాని గురించి మర్చిపోయాను. నేను నీకు సహాయం చేయాల్సి వుంది అని నువ్వు అంటున్నావా ?"

భాస్కర్ యొక్క రిలాక్స్డ్ వైఖరి త్వరగా మారడం మొదలైంది, అతని ముఖంలో తీవ్రమైన భావం వచ్చింది.

"నువ్వు నాకు సహాయం చేయాల్సిందే, జస్వంత్," అని అతను అన్నాడు. "నువ్వు నన్ను అక్కడ వదిలేసి వెళ్ళావు, మ్యాన్."

జస్వంత్ తన సీట్లో నిటారుగా కూర్చుని త్వరగా బదులిచ్చాడు. "భాస్కర్, నేను గాయపడ్డాను, మ్యాన్. నువ్వు ఏమి కోరుకున్నావు ? నేను నిన్ను అక్కడ వదిలి వెళ్లాలని అనుకున్నానని నువ్వు అనుకుంటున్నావా ?"

భాస్కర్ జస్వంత్ వైపు తీవ్రంగా చూసాడు.

"నువ్వు మూడు నెలల్లో పూర్తిగా కోలుకున్నావు, జస్వంత్," అని అతను అన్నాడు. "నువ్వు లేకుండా గత రెండేళ్లుగా నేను అక్కడే ఉన్నాను. నువ్వు నీ గాయాన్ని మర్చిపోయి ఉంటే తిరిగి వచ్చేవాడివి."

జస్వంత్ ముఖం గంభీరంగా మారింది, అతను సోఫా నుండి లేచి నిలబడ్డాడు. నాలో అడ్రినలిన్ ఒక్కసారిగా పెరిగింది. వాళ్ళు తప్పకుండా పోట్లాడుకుంటారని నేను అనుకున్నాను.

"నా గాయాన్ని అడ్డుపెట్టుకున్నానా ?" అని జస్వంత్ అరిచాడు, ప్రతి మాటతో అతని స్వరం పెరుగుతోంది. "నేను అలా చేస్తున్నానని నువ్వు అనుకుంటున్నావా ? నీతో కలిసి ముందు వరుసలో ఉండటం కంటే నాకు ఇష్టమైన స్థలం మరొకటి ఉండదని నీకు తెలుసు."

భాస్కర్ తల అడ్డంగా తిప్పాడు.

"నువ్వు లేకుండా ఆ ప్రమాదం నుండి నేను తృటిలో తప్పించుకున్నాను, జస్వంత్," అని అతను అన్నాడు. "నువ్వు నా యుద్ధ సహచరుడివి, నువ్వు అక్కడ ఉండటం నాకు అవసరం. నువ్వు కోలుకున్న వెంటనే తిరిగి రావాల్సింది. బదులుగా, నువ్వు నీ గాయాన్ని సాకుగా చూపించి పారిపోయావు."

జస్వంత్ నిట్టూర్చి నేల వైపు చూశాడు. అతని ముఖంలో ఓటమి భావం కనిపించింది.

"భాస్కర్..." అని అతను అన్నాడు. "నువ్వు ఇలా అనుకుంటున్నందుకు నన్ను క్షమించు. కానీ నేను నిన్ను అక్కడ ఉద్దేశపూర్వకంగా వదిలి వెళ్ళలేదు."

భాస్కర్ తన భుజాలు ఎగరవేసి, తర్వాత తన చూపుని నా వైపు తిప్పాడు.

"నేను మొత్తం విషయాన్ని మరచిపోదామని అనుకుంటున్నాను, మ్యాన్," అని అతను అన్నాడు, అతని కళ్ళు నా శరీరంపై పైకి క్రిందికి కదులుతూ, నా ఛాతీ మీద ఆగాయి. "కానీ మనం చాలా సంవత్సరాల క్రితం చేసుకున్న పందెం నువ్వు నిజం చేయాలని నేను నిజంగా కోరుకుంటున్నాను."

జస్వంత్ సోఫా మీద వెనక్కి వాలాడు. నేను ఊపిరి పీల్చుకున్నాను. వాళ్ళు చివరికి కొంచెం శాంతించినట్లు కనిపించింది, వాళ్ళు పోట్లాడుకోరని అనిపించింది.

"అయితే చెప్పు ?" అని జస్వంత్ అడిగాడు. "నువ్వు నన్ను సహాయం చేయమని అడుగుతున్నావా ?"

భాస్కర్ నెమ్మదిగా ఉద్దేశపూర్వకంగా తల ఊపాడు.

"అవును," అని అతను అన్నాడు, అతని కళ్ళు నా శరీరం నుండి ఎప్పుడూ తప్పించలేదు.

"నీ కోసం నేను ఏదైనా చేస్తాను, సోదరా, నీకు తెలుసు," అని జస్వంత్ అన్నాడు. "నువ్వు ఏమి అడిగినా నేను నీ కోసం చేస్తాను. ప్రత్యేకించి, దానివల్ల మనం మళ్లీ మంచి సంబంధాలు కలిగి ఉంటామంటే."

భాస్కర్ నెమ్మదిగా లోతుగా ఊపిరి పీల్చుకున్నాడు, అతని కళ్ళు నా నడుము నుండి క్రిందికి తుంటి వైపు కదిలాయి.

"మన ఎదురుగా కూర్చున్న ఈ అందమైన చిన్నదాన్ని నేను కోరుకుంటున్నాను," అని అతను అన్నాడు.

ఏమిటి ?

నా కళ్ళు కొంచెం పెద్దగా అయ్యాయి, అతను నన్ను సమర్థిస్తాడని కోరుకుంటూ నేను వెంటనే జస్వంత్ వైపు చూశాను. అయితే జస్వంత్ కేవలం నా వైపు చూశాడు, అతని ముఖంలో ఒక దెయ్యపు నవ్వు రావడం నేను చూశాను. అతని ప్రకాశవంతమైన తెల్లటి నవ్వు బయటపడింది, అతని కళ్ళలో ఒక దుష్టమైన మెరుపు కనిపించింది.

"నువ్వు అక్షరని కోరుకుంటున్నావా ?" అని జస్వంత్ అడిగాడు. "అంటే, ఇప్పుడేనా ?"

భాస్కర్ అంగీకారంగా తల ఊపి, తర్వాత సోఫాపై ముందుకు వంగాడు. నేను ఒక బేరం చిప్ గా ఉపయోగించబడుతున్నట్లు అనిపించింది, ఈ విషయంలో నాకు మాట్లాడే హక్కు కూడా లేదు.

"అవును, నాకు ఇదే కావాలి, స్నేహితుడా," అని అతను అన్నాడు, అతని కళ్ళు నా తుంటి నుండి నెమ్మదిగా పైకి కదిలి నా రొమ్ముల వైపుకి మళ్ళాయి. "నేను చాలా కాలంగా యుద్ధంలో ఉన్నాను, నాకు కావలసిన అమ్మాయి ఇలాంటిదే; అందమైన జుట్టు, చిన్నది, తెల్లటి చర్మం, గట్టి చిన్న రొమ్ములు."

నేను ఆ మాటల్ని మెచ్చుకున్నానని ఒప్పుకుంటాను, కానీ అది భాస్కర్ యొక్క ఉద్దేశం కాదని నేను అనుకోను.

"So, నువ్వు నా స్నేహితుడి చెల్లెలిని కోరుకుంటున్నావు, ఇప్పుడేనా ?" అని జస్వంత్ అడిగాడు. "నేను అది నీకు ఇస్తే, మన మధ్య అంతా సమానంగా ఉన్నట్లు అనుకోవచ్చా ?"

భాస్కర్ నవ్వాడు. "అంతా గురించి నాకు తెలియదు,జస్వంత్. అయితే అది మంచి ప్రారంభం అవుతుంది."

ఇది అంతా చాలా పిచ్చిగా ఉంది.

నేను నా గొంతు వినిపించాల్సి ఉంది. ఎనిమిది సంవత్సరాల క్రితం జరిగిన ఒక పందెంలో నేను ఒక వస్తువులా ఉపయోగించబడాలా.

"ఉమ్, అయితే నేను ఇప్పుడు ఏదైనా చెప్పవచ్చా ?" అని సోఫా మీద కూర్చుంటూ అడిగాను. "ఈ మొత్తం విషయంలో నాకు కూడా మాట్లాడే హక్కు ఉందని నేను అనుకుంటున్నాను."

జస్వంత్ నవ్వి, "నోరు మూసుకో, అక్షరా. ఈ విషయంలో నీకు నిజంగా మాట్లాడే హక్కు లేదు," అని అన్నాడు.

నేను అతని వైపు కోపంగా చూసి నోరు తెరిచి మాట్లాడబోయాను. నేను గర్భవతి కావచ్చు అని అతనికి చెప్పాలని అనుకున్నాను, కానీ వద్దు అనుకున్నాను. భాస్కర్ కి తెలియడం నాకు ఇష్టం లేదు.

"So, ఏమి చెబుతావు జస్వంత్ ?" అని భాస్కర్ అడిగాడు, అతని ముఖంలో ఒక చిరునవ్వు మెరిసింది. "గతాన్ని మర్చిపోవడానికి రెడీగా ఉన్నావా ?"

నేను భాస్కర్ వైపు చూశాను, మొదటిసారిగా, అతని జీన్స్ పాంటులో ఒక పెద్ద ఉబ్బు పెరగడం గమనించాను. అతను ముందుకు వంగినప్పుడు అతని మోచేతులు అతని మోకాళ్లని తాకాయి. తర్వాత అతను తన రెండు చేతులు కలిపి తన వేళ్లు విరిచాడు, అతని ముంజేతుల కండరాలు అతని కదలికలతో కదిలాయి.

నా అరచేతులు చెమట పట్టడం మొదలుపెట్టాయి, నా కడుపులో ఏదో కలకలం మొదలైంది.

ఇది ఏదో జోక్ లా ఉందా ?

నేను మళ్లీ జస్వంత్ వైపు చూశాను, అతను కేవలం నవ్వుతూ, అతను నన్ను ఆటపట్టిస్తున్నాడని చెబుతాడని అనుకుంటున్నాను. అయితే అది జరగలేదు, బదులుగా అతను నా వైపు ఒక అడుగు వేసాడు.

"గతాన్ని మర్చిపోదాం," అని జస్వంత్ అన్నాడు. "నువ్వు అక్షరని కోరుకుంటే, నువ్వు అక్షరని పొందుతావు..."

నా నోరు తెరిచి ఉంది, నా దవడ షాక్ తో దాదాపు నేలని తాకింది. జస్వంత్ నిజంగా తన సైనిక స్నేహితుడితో పాత లెక్కలు సరిచేయడానికి నా శరీరాన్ని ఉపయోగిస్తాడని నేను నమ్మలేకపోయాను.

జస్వంత్ నా వైపు మరో అడుగు వేసి మా మధ్య దూరాన్ని తగ్గించాడు. అతని ఆకస్మిక కదలికతో నేను ఊపిరి పీల్చుకున్నాను. వెంటనే, నేను లేచి అతని నుండి వెనక్కి తగ్గడం ప్రారంభించాను.

"జస్వంత్..." అని నా స్వరం వణుకుతూ అన్నాను. "నువ్వు నన్ను ఆటపట్టిస్తున్నావు..."

నేను వెనక్కి అడుగులు వేయడం కొనసాగించాను, చివరికి నేను సోఫా నుండి లేచి చేతులు కట్టుకుని నా వెనుక నిలబడి ఉన్న భాస్కర్ ని ఢీకొన్నాను. నేను వెంటనే అతని వైపు తిరిగాను.

"నువ్వు ఎక్కడికీ వెళ్ళడం లేదు," అని అతను అన్నాడు. "నా స్నేహితుడు ఇంకా నేను ఒక ఒప్పందం కుదుర్చుకున్నాము, నువ్వు దానిలో భాగం. ఇది పాచికలు పడిన తీరు అక్షరా. కాబట్టి అంత ఆశ్చర్యంగా చూడకు. అంతేకాకుండా, నువ్వు ఇది కోరుకుంటున్నావని నేను దాదాపు ఖచ్చితంగా చెప్పగలను."

నేను భాస్కర్ నుండి వెనక్కి ఒక అడుగు వేసి వెంటనే జస్వంత్ ని ఢీకొన్నాను. వాళ్ళు నన్ను వాళ్ళ శక్తివంతమైన శరీరాల మధ్య నొక్కి, నన్ను కదలలేని స్థితిలో ఉంచారు.

"జస్వంత్..." అని నేను తడబడ్డాను. "నువ్వు సీరియస్ గా వుండు."

నేను పక్కకి అడుగు వేయడానికి ప్రయత్నించాను, కానీ అది కుదరలేదు. వాళ్ళు కేవలం ముందుకి దూకి, నన్ను వాళ్ళ మధ్యలో నొక్కారు. భాస్కర్ యొక్క గజ్జలో ఉన్న ఉబ్బు నా కడుపుకి తగలడం నేను అనుభవించాను. నా వెనుక, జస్వంత్ యొక్క పెరుగుతున్న పురుషాంగం నా పిర్రలకి తగులుతున్న అనుభూతి నాకు కలిగింది.

"నువ్వు చాలా తియ్యటి బుజ్జిపిల్లవి," అని భాస్కర్ నా వైపు చూస్తూ అన్నాడు. "నేను ఇందుకోసం తిరిగి రావడం చాలా సంతోషంగా ఉంది."

నేను అతని వైపు చూశాను, అతను ఎంత పొడవుగా ఉన్నాడో చూసి ఆశ్చర్యపోయాను. అతను నా కంటే చాలా ఎత్తుగా ఉన్నాడు, నన్ను అతని ముందు చాలా చిన్నగా అనిపించేలా చేశాడు.

"భాస్కర్..." అని నేను అన్నాను. "నువ్వు గొప్ప వ్యక్తి అని, అన్నీ బాగానే ఉన్నాయని నేను అనుకుంటున్నాను, కానీ నీ గురించి నాకు సరిగా తెలియదు."

అతను నా సమాధానానికి నవ్వి, తర్వాత తన చేతిని నా తల వెనుకకి తీసుకెళ్లి గుప్పెడు నిండా జుట్టుని పట్టుకున్నాడు.

"OK, నువ్వు నా గురించి బాగా తెలుసుకోబోతున్నావు..." అని అతను నా జుట్టుని వెనక్కి లాగుతూ అన్నాడు, దాంతో నా గడ్డం పైకి లేచింది.

కొన్ని వారాల క్రితం జస్వంత్ నన్ను గెస్ట్ బెడ్ రూములో దెంగిన విషయం నాకు గుర్తుకు వచ్చింది.

"OK, యుద్ధ పార్టనర్ ?" అని భాస్కర్ జస్వంత్ వైపు చూస్తూ అడిగాడు. "నాతో జాయిన్ అవుతావా ?"

ఏమాత్రం సంకోచం లేకుండా జస్వంత్ బదులిచ్చాడు, "అవును తప్పకుండా. నేను ఎప్పుడూ నీతోనే ఉంటాను, సోదరా."

(ఇంకావుంది)