10-06-2025, 08:49 PM
(This post was last modified: 10-06-2025, 08:51 PM by anaamika. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
పదిహేనో కామ కథ
సైనికుడికి లొంగిపోయిన అమ్మాయి
మొదటి భాగం
జస్వంత్ నా జుట్టు కుదుళ్ళని పట్టుకుని గట్టిగా వెనక్కి లాగాడు, అందువల్ల నా గడ్డం పైకి లేచింది. తర్వాత అతను నా వైపు చూశాడు, అతని భారీ శరీరం, నన్ను అతనితో పోలిస్తే చాలా చిన్నగా అనిపించేలా చేసింది.
"నువ్వు నీచమైన లంజవి..." అని అతను అరిచాడు. "నీకు ఎంత ధైర్యం..."
నా అరచేతులు చెమట పట్టడం ప్రారంభించాయి, నాలో ఒక విధమైన భయంకరమైన ఉత్సాహం ఏర్పడింది. అతను సరదాగా లేడని స్పష్టంగా అర్థమైంది.
"జస్వంత్..." అని నేను గుసగుసలాడాను, నా గొంతు వణుకుతోంది. "నన్ను క్షమించు...నేను అలా అనలేదు..."
అతను నా జుట్టును మరింత గట్టిగా పట్టుకున్నాడు, ఇంతకు ముందు కంటే బలంగా వెనక్కి లాగాడు. తర్వాత అతను ముందుకు అడుగు వేసి, మా మధ్య ఉన్న దూరాన్ని పూర్తిగా తగ్గించాడు. నేను ఒక అడుగు పక్కకు వేయడానికి ప్రయత్నించాను, కానీ అది కుదరలేదు.
అతను చాలా బలంగా ఉన్నాడు...
జస్వంత్ ముంజేతుల కండరాలు ఉబ్బిపోయాయి, అతని చర్మం కింద, నేను అతని నరాల పొంగని చూసాను. నేను చూసిన అందరిలోకి అతను చాలా బలంగా, ధృడంగా ఉన్నాడు. నా సోదరుడు చెప్పినట్లు అతను నిజంగానే స్పెషల్ ఫోర్సెస్ సైనికుడని నేను నమ్మడం మొదలుపెట్టాను.
"నువ్వు నీ పరిధిని దాటావు, అక్షరా," అని అతను అన్నాడు; అతను తన శరీరాన్ని ఉపయోగించి నన్ను గోడకి అదిమాడు. "ఇప్పుడు నేను కూడా అదే చేయబోతున్నాను."
అతను మాట్లాడేటప్పుడు అతని ముఖం నా ముఖానికి కొన్ని అంగుళాల దూరంలో ఉంది. నేను అతని ఆకుపచ్చ కళ్ళలోకి చూశాను, అవి కామం ఇంకా కోపంతో నిండి కనిపించాయి, నా కడుపులో సీతాకోకచిలుకలు ఎగరడం మొదలైంది.
అతను నిజమైన మగాడు. నాకు గుర్తున్న బలహీనమైన పిల్లవాడు కాదు.
అతను తన బలమైన శరీరాన్ని నా శరీరం మీద అదిమినప్పుడు, నాకు ఉద్రేకం కలగడం మొదలైంది. నా పూకులో ఒక తడి వేడి పుట్టుకొచ్చింది, దాంతో నా లోదుస్తులు వెంటనే తడిసిపోయాయి.
నా కంటే విపరీతమైన శక్తి వున్న మనిషి దయ మీద ఆధారపడి ఉండటం నన్ను భయపెట్టింది, అయితే సురక్షితంగా కూడా అనిపించింది. అతను పూర్తిగా Control లో ఉన్నాడు, నేను అతన్ని సంతోషపెట్టాలని కోరుకుంటున్నాను.
జస్వంత్ లాంటి మనిషి నా వయస్సు వున్న చాలా మంది అమ్మాయిలని భయపెట్టవచ్చు, కానీ నన్ను కాదు. నేను ముందుకు వంగి, నా పెదవులని అతని వైపు జరిపాను. నేను control ని పోగొట్టుకున్నాను, చివరికి నాకు సరిగా తెలియని ఈ మనిషికి లొంగిపోయాను.
నా పెదవులు అతని పెదవులకు దగ్గర కాగానే, అతను నా జుట్టును గట్టిగా క్రిందికి లాగాడు. నా గడ్డం వెంటనే పైకి లేచింది, అతను గట్టిగా లాగినప్పుడు నా తలలో తీవ్రమైన నొప్పి వచ్చింది.
"మేము దీన్ని నా పద్ధతిలో చేస్తాము," అని అతను అన్నాడు.
తర్వాత అతను తన నోటిని నా మెడ దగ్గరికి తెచ్చి, నా మృదువైన చర్మాన్ని తేలికగా కొరికి ముద్దు పెట్టుకుంటూ నా ఛాతీ వైపు కదిలాడు...
***
రెండు గంటల ముందు...
"అక్షరా, జస్వంత్ ఇక్కడికి వచ్చినప్పుడు, యుద్ధం అంటే నీకు ఎందుకు ఇష్టం ఉండదో చెప్పి అతని బుర్ర తినాలని ప్రయత్నించకు. అతను ఇప్పటికే రెండుసార్లు కాశ్మీరులో దాదాపు యుద్ధం లాంటి పరిస్థితిని ఎదుర్కున్నాడు. నువ్వు యుద్దానికి వ్యతిరేకంగా మాట్లాడడం అతనికి ఇష్టం ఉండదని నేను అనుకుంటున్నాను."
నా అన్నయ్య మహేష్ మళ్లీ నన్ను చిన్న పిల్లలాగా అనుకుని, చిన్న పిల్లని మందలించినట్లు మాట్లాడుతున్నాడు. అది నాకు చిరాకుగా ఉంది, కానీ నాకు అది అలవాటైపోయింది. అతని కంటే ఎనిమిది సంవత్సరాలు చిన్నదానిని కావడం వల్ల, నా జీవితంలో ఎక్కువ భాగం ఉపన్యాసాలు వినడం, చిన్న పిల్లలాగా చూడబడటం జరిగింది. కొన్నిసార్లు చిన్న చెల్లెల్ని కావడం బాధగా అనిపించేది.
"సరే, అన్నయ్యా, నీ క్లోజ్ సైనిక స్నేహితుడితో నేను అలాంటి టాపిక్ మాట్లాడనులే" అని నేను వ్యంగ్యంగా అన్నాను.
మహేష్ ఇంకా జస్వంత్ నాకు వూహ తెలిసిన దగ్గరనుండి మంచి స్నేహితులు. నేను యవ్వనం లోకి అడుగుపెడుతున్నప్పుడు జస్వంత్ మీద ఒక రకమైన ప్రేమని, ఇష్టాన్ని ఏర్పరుచుకున్నాను, అయితే నేను అతన్ని చాలా సంవత్సరాలుగా చూడలేదు. వాస్తవానికి, అతను ఇంకా నా అన్నయ్య కాలేజీ పూర్తి చేసిన తర్వాత అతను సైన్యంలో చేరడానికి వెళ్లేముందు చివరిసారిగా నేను అతనిని చూశాను.
మా అమ్మానాన్నలు అతనికి వీడ్కోలు చెప్పేటప్పుడు పార్టీ ఇచ్చారు. దాని గురించి నాకు ఎక్కువగా గుర్తులేదు, ఎందుకంటే నేను అప్పుడు చాలా చిన్నదాన్ని, అయితే అతను వెళ్ళిపోయాక మా అమ్మానాన్నలు ఇంకా మా అన్నయ్య కన్నీళ్లు పెట్టుకున్నారని నాకు గుర్తుంది. అతను యుద్ధం నుండి తిరిగి రాడనుకుని వాళ్ళు భయపడ్డారు, నేను విన్న దాన్నిబట్టి , దాదాపు అదే నిజమైంది.
మహేష్ చెప్పినదాన్ని బట్టి, జస్వంత్ యుద్ధంలో అనేక ప్రమాదాల బారి నుండి తప్పించుకున్నాడని నాకు తెలిసింది. అయితే, నేను దానినంతా "పెద్ద కట్టుకథలా" కొట్టిపారేశాను. జస్వంత్ కి గొప్పలు చెప్పుకునే అలవాటు ఉందని నాకు కొంచెం గుర్తుంది, అందుకే అతను మహేష్ కి అబద్ధాలు చెబుతున్నాడని, అతడిముందు తన హీరోయిజం చూపిస్తున్నాడని నేను అనుకున్నాను.
అయినాసరే, జస్వంత్ లో కొన్ని చెడ్డ విషయాలు వున్నా, అతను మళ్లీ ఇంటికి వస్తున్నాడని తెలిసి నాకు సంతోషం కలిగింది. నాకు యుద్ధం అన్నా, సైనికులన్నా మంచి అభిప్రాయం లేదు, అయినా అతనితో మాట్లాడటం చాలా బాగుంటుందని నేను అనుకున్నాను.
"జస్వంత్ ఎప్పుడు వస్తున్నావని చెప్పావు ?" అని ఇంటిని శుభ్రం చేయడంలో బిజీగా ఉన్న మహేష్ ని నేను అడిగాను.
మహేష్ నిట్టూర్చి తల ఊపాడు, అతనికి విసుగు తెప్పించానని అర్ధమైంది.
"నేను నీకు ఇంతకుముందే చెప్పాను, అతను ఇంకొక గంటలో ఇక్కడ ఉంటాడు, ఇప్పుడు నాకు ఇంటి పనిలో సహాయం చెయ్యి" అని చెప్పాడు.
వెర్రి వెధవ...
నేను కళ్ళు తిప్పుకుని లివింగ్ రూమ్ శుభ్రం చేయడం మొదలు పెట్టాను. మొదట కాఫీ టేబుల్ మీద నాన్నగారి మ్యాగజైన్లను సర్దాను, తర్వాత వాక్యూమ్ క్లీనర్ ని తీసుకున్నాను. దాన్ని ప్లగ్ లో పెడుతూ, మహేష్ తో చిన్నగా మాటలు కలిపాను.
"జస్వంత్ చెప్పే యుద్ధ విషయాలన్నీ బహుశా అబద్ధాలే అనుకుంటా. నువ్వు తనని మెచ్చుకుంటావని అలా చెబుతున్నాడు, అది నీకు అర్ధమవుతుందా ?" అని నేను అన్నాను.
మహేష్ కోపంగా నా వైపు చూశాడు.
"నోరు మూసుకో, అక్షరా, నువ్వు నోటికి ఏది వస్తే అది మాట్లాడుతున్నావు. నీకు అమ్మానాన్నలు అన్నీ సమకూర్చి గారాబంగా పెంచారు. అయినా 18 ఏళ్ల చిన్న పిల్లవి, యుద్ధం గురించి నీకు ఏమి తెలుస్తుంది, అసలు జీవితంలో దేని గురించైనా నీకేం తెలుస్తుంది ?" అని అతను అరిచాడు.
నేను కూడా కోపంగా అతని వైపు చూశాను. తర్వాత అతను ఇంకేమీ మాట్లాడకుండా చేయడానికి వాక్యూమ్ ఆన్ చేశాను.
ఎంత దుర్మార్గుడు...
మహేష్ ఎప్పుడూ నన్ను ఒక తెలివితక్కువ పిల్లలాగే చూసేవాడు. అతను అనుకున్నదానికంటే జీవితం గురించి నాకు చాలా ఎక్కువ తెలుసు. అతను నాకంటే ఎనిమిది సంవత్సరాలు పెద్దవాడు కాబట్టి, అతనికి నిజంగా అంత జీవిత అనుభవం ఉందని కాదు. అతను ఒక ఆఫీస్ సప్లై స్టోర్లో పనిచేశాడుల. అక్కడ పనిచేయడం వల్ల అతనికి జీవితం గురించి ఎంత తెలుస్తుంది ?
"ఏమి జరిగినా..." అని నేను గుసగుసలాడాను.
తర్వాత నా వాక్యూమింగ్ మొదలుపెట్టాను.
"జస్వంత్ రాజు గారిని సంతోషపెట్టడానికి నేను ఇంటిని శుభ్రం చేయాలి," అని వాక్యూమ్ శబ్దంలో నాలో నేను నవ్వుకున్నాను.
జస్వంత్ రావడానికి కేవలం ఒక గంట మాత్రమే ఉంది, మా అమ్మానాన్నలు సాయంత్రం ఆఫీసు నుండి తిరిగి వస్తారు. మాకు చాలా పని ఉంది.
***
సమయం చాలా వేగంగా గడిచిపోయింది, నేను కిచెన్ ప్యాంట్రీలో శుభ్రం చేసిన వస్తువులని సర్దుతున్నప్పుడు అప్పుడే డోర్ బెల్ మోగింది.
నా చెవులు నిక్కబొడుచుకున్నాయి, నా కళ్ళు మెరిశాయి.
అతను వచ్చేసాడు !
నేను ఉత్సాహంగా ఉండటంతో నాలో ఒక విధమైన ఉద్వేగం పెల్లుబికింది. అయితే నేను దేని గురించి నిజంగా ఉత్సాహంగా ఉన్నానో నాకే సరిగ్గా తెలియదు. జస్వంత్ నా స్నేహితుడా అనుకుంటే, అలాంటిదేమీ కాదు. బహుశా గత ఎనిమిది సంవత్సరాలు అతన్ని ఎలా మార్చాయో చూడటానికి నేను ఆసక్తిగా వున్నట్లున్నాను.
నా అన్నయ్య జస్వంత్ వుండే గెస్ట్ బెడ్ రూముని శుభ్రం చేస్తూ ఇంకా పైనే ఉన్నాడు. దాంతో, నేను త్వరగా బాత్ రూముకి పరిగెత్తాను, తలుపు తీయడానికి ముందు నేను బాగానే ఉన్నానో లేదో చూసుకున్నాను.
నేను బాత్రూమ్ లైట్ ఆన్ చేసిన వెంటనే, నా జుట్టు చిందరవందరగా ఉందని తెలిసింది.
దేవుడా...
ఒక గంట కష్టపడి శుభ్రం చేయడంతో అది పూర్తిగా పాడైపోయింది, నేను త్వరగా డ్రాయర్ నుండి ఒక బ్రష్ తీసి దాన్ని adjust చేయడానికి ప్రయత్నించాను. నా దట్టమైన నల్ల రంగు జుట్టు ఎక్కువగా చిక్కులు పడుతోంది, అందువల్ల అది మళ్లీ సగం బాగా కనిపించడానికి ఒక నిమిషం దువ్వుకోవడం, కొంచెం హెయిర్ స్ప్రే చేయాల్సి వచ్చింది.
నా జుట్టును సరి చేసుకున్న తర్వాత, నా శరీరాన్ని పరిశీలించాను. నా ఉబ్బెత్తుగా, ఎదుగుతున్న రొమ్ములు నా నల్లటి ట్యాంక్ టాప్ కింద చక్కగా ఒదిగి ఉన్నాయి, నేను వేసుకున్న నా జీన్స్ షార్ట్స్ నా చిన్న శరీరాన్ని గట్టిగా అంటిపెట్టుకుని వుంది.
నేను ఒక క్షణం నన్ను నేను మెచ్చుకుంటూ నవ్వుకున్నాను. ప్రతిరోజూ, నేను మరింత mature అయిన అమ్మాయి లాగా కనిపిస్తున్నాను, నా శరీరంలో నేను గమనిస్తున్న మార్పులని నిజంగా ఆస్వాదిస్తున్నాను.
డోర్ బెల్ మళ్లీ మోగి నా ఆలోచనలకి అంతరాయం కలిగించింది. ఒక క్షణం, తలుపు దగ్గర ఎవరో ఉన్నారన్న సంగతిని నేను దాదాపుగా మరచిపోయాను.
ఛా, నాకు ఇంకొక్క సెకను కావాలి...
నా మేకప్ బాగా ఉందో లేదో కూడా చూసుకోవాలి. నా మేకప్ పరిపూర్ణంగా ఉందని తెలుసుకోకుండా నేను ఎవరినీ చూడకూడదు అనుకున్నాను.
నేను అద్దానికి దగ్గరగా వంగి, నా నీలి కళ్ళు మెరిసేలా చేశాను. నేను త్వరగా నా కళ్ళ కింద వేలుతో రుద్ది, నా మస్కారా సరిగ్గా ఉందో లేదో చూసుకున్నాను. తర్వాత నేను ఒక లోతైన శ్వాస తీసుకొని అద్దం నుండి వెనక్కి జరిగాను.
పర్ఫెక్ట్, నాలో నేను అనుకున్నాను.
డోర్ బెల్ మళ్లీ మోగింది, ఇల్లంతా ప్రతిధ్వనించింది.
"OK, OK," అని నేను గొణుక్కున్నాను, బాత్రూమ్ లైట్ ఆఫ్ చేసి ముందు తలుపు వైపుకు గెంతుకుంటూ వెళ్లడం మొదలుపెట్టాను.
నేను ముందు గదికి దారితీసే పొడవైన హాలు నుండి వెళ్లాను. తర్వాత మూల మలుపు తిరిగి ఇంటి ముందు ఉన్న పెద్ద చెక్క తలుపు దగ్గరికి వెళ్లాను. నా ఉత్సాహాన్ని తగ్గించుకోవడానికి ఇంకోసారి లోతైన శ్వాస తీసుకున్న తర్వాత, నేను తలుపు హేండిల్ మీద చేయి పెట్టి తెరిచాను.
ఓ. మై. గాడ్.
నా కళ్ళు నా ముందు నిలబడి ఉన్న వ్యక్తిని చూడగానే, నా దవడ నేలకు తగిలేంతగా తెరుచుకుంది.
ఇతనేనా జస్వంత్ ?
అతను నవ్వాడు, అతని ముఖం వెంటనే మెరిసిపోయింది.
"బాగా చూడు, ఎవరు ఎంతగా ఎదిగారో," అని అతను అన్నాడు, అతని గొంతు నాకు గుర్తున్న దానికంటే లోతుగా అనిపించింది.
నేను నా దవడని నేల నుండి పైకి ఎత్తడానికి ప్రయత్నించాను. నా కళ్ళు సాధ్యమైనంత వెడల్పుగా ఉన్నాయని నాకు పక్కాగా తెలుసు. నేను ఎంతసేపు నిశ్శబ్దంగా అతనిని ఆరాధిస్తూ నిలబడ్డానో నాకు తెలియదు.
"జస్వంత్ ?" అని నేను సందేహంగా అడిగాను.
అతను తల ఊపుతూ ఒప్పుకున్నట్లు చేసినా అతని ముఖంలో చిరునవ్వు పోలేదు.
"One and only - ఒకే ఒక్కడు," అని అతను బదులిచ్చాడు.
అతను తానే జస్వంత్ అని చెప్పినా, నేను అతనితోనే పెరిగానని ఇంకా నమ్మలేకపోయాను. అతను నా అన్నయ్యతో తిరిగే రోజులలో రోజంతా బొమ్మ సైనికులతో ఆడుకునే చిన్న, బలహీనమైన అబ్బాయిగా నాకు గుర్తున్నాడు.
నమ్మశక్యం కావడం లేదు...
అతను నా ఊపిరిని ఆపేసాడు, మేము తలుపు దగ్గరే నిలబడి వున్నప్పుడు నాకు ఒక క్షణం మాటలు రాలేదు.
అతను చాలా అందంగా ఉన్నాడు. అతను నాకంటే కనీసం ఒక అడుగు పొడవుగా ఉన్నాడు, అతని కళ్ళలోకి చూడటానికి నేను నా గడ్డం పైకి ఎత్తవలసి వచ్చింది. సైన్యంలో వుండే అబ్బాయిలు మంచి ఆకారంలో ఉండాలని నాకు తెలుసు, కానీ జస్వంత్ నేను నా జీవితంలో చూసిన అందరికన్నా మంచి ఆకారంలో కనిపించాడు. అతని విశాలమైన భుజాలు, దృఢమైన, కండలు తిరిగిన శరీరం అతన్ని ఒక ప్రొఫెషనల్ రెజ్లర్లా కనిపించేలా చేశాయి, నేను అతన్ని నెమ్మదిగా స్పష్టంగా పై నుండి క్రింది వరకు చూసాను.
అతను camouflage ప్యాంటు, అతని కండలు తిరిగిన ఛాతీకి గట్టిగా అతుక్కున్న బిగుతైన, ఆలివ్-ఆకుపచ్చ టీ-షర్టు వేసుకున్నాడు. జస్వంత్ కాశ్మీర్ నుండి ఇంటికి వచ్చిన తర్వాత నేరుగా మా ఇంటికి వస్తానని చెప్పాడు, అయితే అతను తన సైనిక దుస్తులు వేసుకుని ఉండటం చూసే వరకు నాకు నమ్మకం కలగలేదు.
అతను అందంగా ఉన్నాడు...
చివరకి నా చూపు అతని ముఖం మీదకి చేరుకున్నప్పుడు, ప్రకాశవంతమైన పగటి వెలుతురులో మెరిసే అతని ఆకర్షణీయమైన నీలి కళ్ళని నేను గమనించాను. అతని దట్టమైన, గోధుమ రంగు జుట్టు క్రింద పొట్టిగా వుండి, పైన కొంచెం పొడవుగా ఉంది. అది నిజమైన సైనిక హెయిర్ స్టైల్ లా కనిపించింది.
అతని ముఖానికి గడ్డం ఉంది, అతను షేవ్ చేసుకుని ఒకట్రెండు రోజులు అయిందని అనిపించింది. అతని చెంపల మీద కొన్ని మచ్చలు కనిపించాయి, అతను యుద్ధంలో ఉన్నప్పుడు వాటిని సంపాదించుకుని ఉంటాడని నేను అనుకున్నాను. మేము పిల్లలుగా ఉన్నప్పుడు అతనికి ఆ మచ్చలు ఉన్నట్లు నాకు సరిగ్గా గుర్తులేదు.
నేను అతని వైపు చూసి నవ్వి, ఆశ్చర్యంతో తల ఊపడం మొదలుపెట్టాను. నేను జస్వంత్ ని మొదటిసారి చూస్తున్నట్లు అనిపించింది, నేను చూసింది నాకు నచ్చింది.
"వావ్..." అని నేను చివరకు ఒక మాట అనగలిగాను. "నువ్వేనని నేను నమ్మలేకపోతున్నాను."
జస్వంత్ ముందుకు అడుగు వేయడంతో, అతని భారీ శరీరం తలుపుని పూర్తిగా నింపి, పగటి వెలుతురు రాకుండా అడ్డుకుంది.
"అవునా, చిన్నారి," అని అతను అన్నాడు. "నువ్వు నమ్మక తప్పదు."
అతను నన్ను చిన్నారి అని పిలిచినప్పుడు నేను నవ్వాను. నేను చిన్నగా ఉన్నప్పుడు అతను నన్ను అలా పిలిచేవాడని నాకు గుర్తుంది, ఆ మాటలు మళ్లీ వినడం నాకు నచ్చింది.
నేను స్పందించేలోపే, అతను తలుపు గుండా వచ్చి నా చుట్టూ చేయి వేసి, నన్ను గట్టిగా పట్టుకున్నాడు. అతని బలం చూసి నేను ఆశ్చర్యపోయాను, అతను నన్ను నేల మీది నుండి సులభంగా పైకి ఎత్తి ఇంటి ముందు గది లోనుండి తీసుకెళ్లాడు.
"ఇప్పుడు నీ తెలివితక్కువ అన్నయ్య ఎక్కడ వున్నాడో చెప్పు ? నాకు అతనితో పని ఉంది" అని అతను సరదాగా అడిగాడు.
నేను నవ్వి, "అతను పైన ఉన్నాడు. అన్నయ్యా ! జస్వంత్ మనింటికి వచ్చేసాడు !" అని అన్నాను.
జాకబ్ నన్ను నడుము చుట్టూ పట్టుకుని హాలులో నన్ను అలానే తీసుకెళ్లాడు. తర్వాత అతను మెట్ల వైపు వెళ్లి, నన్నొక బొమ్మలా పైకి తీసుకెళ్లాడు. నేను అతని చేతుల్లో ఒక గుడ్డబొమ్మలా ఉన్నాను.
(ఇంకావుంది)