01-07-2019, 12:24 AM
மோஹனாவின் பார்வையில்
எதோ ஒரு தைரியத்தில் அவனை அழைத்துவிட்டேன். நான் எடுத்துக் கொண்ட இந்த செயல் என் மண வாழ்க்கையை ஆழமாக பாதிக்கும் என்பதை உணர்ந்தேன். அனால் அந்த நேரத்தில் உள்ள சூழல் ஒரு அசட்டு தைரியத்தை கொடுத்தது. நான் கண்ணாடி முன் நின்று முதல் முறையாக பார்ப்பதுபோல் என் உருவத்தை ஆராய்ந்து பார்த்தேன். நான் கர்வம் கொண்டு இதை நினைக்கவில்லை அனால் எந்த சூடான இரத்தம் உள்ள ஆண்மகன் என்னை கண்டதும் ஆசைகொள்ள மாட்டான். சிற்றின்பகரமான உடல். வளைவுகள் இருக்கவேண்டிய இடங்களில் இருந்தது அதற்கேற்ப கவர்ச்சியான முகம். நான் என் இதழ்களில் லிப்ஸ்டிக் பூசும் போது தான் என் கைகள் நடுங்குவதை கவனித்தேன். முதல் முறையாக தப்பு செய்ய போகிறேன். பயம் இருப்பது இயல்பு தானே. என் உடலில் கொஞ்சம் பெர்பியூம் அடித்தேன். பிறகு கட்டிலில் அமர்ந்து காத்திருந்தேன். ஆழாமாக மூச்சு இழுத்து வேகமாக துடித்து கொண்டு இருக்கும் என் இதய துடிப்பை அமைதி செய்ய முயற்சித்தேன். அப்போது என் அறை கதவின் அழைப்பு மணி ஒலித்தது.
தடுமாறுகிற நடைவோடு நான் கதவை நோக்கி நடந்தேன். கதவை திறக்க முற்ப்பட்ட போது என் கை இன்னும் அதிகமாக நடுங்கியது. நான் என்னை அமைதிப்படுத்த இன்னும் சில வினாடிகள் எடுத்துக்கொண்டேன். மணி மீண்டும் ஒலித்தது.கதவின்மறுபக்கம்இருப்பவனுக்குஅவசரம். அனால்எனக்கோஅவசரபட்டுவிட்டேன்என்றுஅச்சம்.
நான் அவனிடம், " சாரி, வேண்டாம் நான் தவறு செய்துவிட்டேன். திரும்பி போய்விடு," என்று சொல்லலாம் என்று கூட நினைத்தேன்.
இதயம் பதற்றத்தில் துடிக்க நான் கதவை திறந்தேன். அங்கே நின்று கொண்டிருந்தான் ராஜேந்திரன். வீரியம் சின்னத்துக்கு எடுத்துக்காட்டான ஆண்மகன். ஹோச்பிடலில் வேலை செய்யும் பெண்கள் கொஞ்சி குலாவி ராஜா என்று அன்போடு அழைக்கப்படும் ராஜேந்திரன். அதுவும் பல தேசத்து பெண்கள். இந்தியா பெண்கள் மட்டும் இல்லை, இலங்கை, பிலிப்பின் பெண்கள் ஏன் வெள்ளைக்கார பெண்கள் கூட. அவனிடம் வழியாத பெண்கள் குறைவு. அந்த குறைவான எண்ணிக்கையில் இருந்து இன்றையோடு ஒரு நபர் மேலும் குறைந்துவிட்டது. அனால் அவன் பெரும்பாலும் அந்த பெண்களை பொருட்படுத்தாமல் இருப்பான். அவனுக்கு ஒருசில பெண்கள் மேலே மட்டுமே கண் இருந்தது. அதில் ஒருத்தி நான். அனால் மற்ற பெண்கள் போல் நான் அவனுக்கு இந்த விஷயத்தில் எந்த ஊக்குதல் கொடுத்ததில்லை.
ஒப்பு கொள்கிறேன், இந்த ஒழுக்கத்தை தொடர்ந்து செயலாற்ற சிரமப்பட்டேன். அதற்கு பல காரணங்கள் இருந்தன என் தனிமை, தப்பு செய்ய வாய்ப்புகள் நிறைய, தப்பு கண்டுபிடிக்கப்படும் என்ற பயமில்லை, என் வயதில் உள்ள ஒரு திருமணமான பெண்ணின் இயற்கையான ஆசைகள். அனால் இதற்கு எல்லாம் தாண்டி ஒரு மிக முக்கியமான காரணம் ராஜாவின் வசீகர தோற்றம். பெண்களின் ஆவலை தூண்ட கூடிய அந்த ஆண்மைத்துவம். இது போதாது என்று அவன் என் பத்தினித் தனம் மேல் ஒரு தனிப்பட்ட குறி வைத்தான்.
அவன் என்னிடம் காதல் சரசமாடா முயற்சித்த போது நான் அதை தொடர்ந்து புறக்கணித்தேன். அப்போது என் அவதி எனக்கு மட்டும் தான் தெரியும். ஏன்னெனில் அவ்வப்போது என் ஆசையை தூண்டுவதில் வெற்றி பெறுவான். என் வளர்ப்பு, ஒழுக்கத்தையெல்லாம் மனதில் கருதி என் ஆசைகளை அடக்கி கொள்வேன். இது வரை கட்டிப்போட்டு வைத்திருந்த என் மனா உறுதியை என் கணவரே உடைக்க உதவி செய்துவிட்டார். அவன் முகத்தை பார்த்தேன். வேறு ஒரு ஆண் இந்த அளவுக்கு நாட்டம் கொண்டு ஒரு பெண்ணை பார்க்க முடியுமா என்பது சந்தேகம். ஒரு வருடமாக என்னை விடாப்பிடியாக சுற்றி வந்தவனுக்கு இன்று பலன் கிடைக்கும் போது அந்த ஆனந்தத்தை அளவிடமுடியுமா? அவன் பார்வையில் நான் சொல்லவந்த வார்த்தைகள் மறந்து போனது.
ராஜாவின் பார்வையில்
என் கனவில் கூட நினைக்கவில்லை இது நடாகும் என்று. ஒரு வருடமாக அவள் பின்னாலே நாய் போல் சுற்றி வந்தேன் அனால் அவள் கொஞ்சம் கூட மசியவில்லை. நேரம் செல்ல செல்ல என் நம்பிக்கை வீழ்ச்சியடைந்தது. ஆனால் மொஹானாவின் அழகு என்னை விடாமுயற்சியுடன் செயலாற்ற உத்வேகம் கொடுத்தது. அந்த விடாமுயற்சி வீண் போகவில்லை. விரைவில் அந்த அழகு தேவதை என் வசத்தில். இப்போது காரியம் கைகூடும் நேரத்தில் வேறு எதுவும் வந்து தடங்கல் ஆகா கூடாது. அவளுக்கு இந்த நடவடிக்கை எடுக்க எவ்வளவு கடினமாக இருக்கும் என்பதை உணர்ந்தேன். அவள் மனம் மாறுவதற்கு எந்த வாய்ப்பும் அளிக்க கூடாது. அவள் எதோ சொல்ல முயற்சிக்கிறாள் அனால் வார்த்தைகள் அவளுக்கு வசப்படவில்லை என்பது புரிந்தது. அனால் இப்போது நமக்கிடையே வார்த்தைகள் முக்கியம் இல்லை. ஒரு ஆணாக இப்போது நான் தான் முன்முயற்சியை எடுக்க வேண்டும்.
நான் அவளுடைய அறைக்குள் நுழைந்து கதவை மூடினேன். அடுத்த முறை இந்த கதவு திறக்கப்படும் போது அவள் உடல் எனக்கு சொந்தமானதாக இருக்க வேண்டும். அவளை என் உடலுடன் சேர்த்து தழுவினேன். அவள் மிகவும் பதட்டமாக இருந்தாள் என்று எனக்கு தெரிந்தது. அவள் உடல் என் கைகளில் மிகவும் விறைப்பான நிலையில் இருந்தது. நான் விரைவாக அவளை ஒரு ரிலெக்ஸ்டு நிலையில் கொண்டு வர வேண்டியிருந்தது. என் கைகளால் அவளது முதுகில் தணிவாக தேய்த்தேன். நான் எந்த பாலியல் நடவடிக்கையைத் தொடங்கவில்லை. இப்போது என் அணைப்பு அவள் தயக்கத்தை போக்கவேண்டும். அவள் கொழுத்த முலைகள் என் நெஞ்சில் நசுங்கியது. அவளுடைய முகம் என் தோள் மீது புதைக்கப்பட்டது. நான் ஒரு குழந்தையை ஆறுதல்படுத்துவது போல அவள் தலையின் மேல் முத்தமிட்டேன்.
இப்படியே சில நிமிடங்கள் என் அணைப்பில் இருந்த அவள் உடல் மெள்ள தளர்வு நிலைக்கு வந்தது. நான் என் அடுத்த நடவடிக்கைக்கு தயார் ஆனேன்.
மெள்ள அவள் முதுகை தடவ துவங்கினேன். என் கைகளால் கொஞ்சம் அழுத்தம் கொடுத்து என் உடலுடன் அவள் உடலை இறுக்கினேன்.
"நான் செய்வது முறையான செயலா, ராஜா?" என்றாள்.
நான் அவள் கன்னத்தில் முத்தமிட்டு கேட்டேன்," ஏன் அப்படி கேக்குற மோஹனா."
"கல்யாணம் ஆனா நான் புருஷன் அல்லாத ஒருவனிடம் இப்படி இருக்கலாமா?"
அவள் இன்னொருவரிடம் இப்படி இருப்பதை விட அவள் மனசாட்சியை சமனப்படுத்த மற்றும் அவள் செயலை நியாயப்படுத்த காரணம் அவளுக்கு தேவைப்பட்டது. தன்னை ஒரு மோசமான பெண் என்று அவள் உல் மனது சொல்ல கூடாது. இல்லையெனில் அவள் மனசாட்சி அவளை நாளிடைவில் ரொம்ப பாதிக்கும். மோஹனாவை பற்றி எனக்கு நன்றாக தெரியும். மற்ற பெண்கள் போல இல்லாமல் அவளை அடைவது எனக்கு பெரிய சவாலாக இருந்தது. அவள் இந்த முடிவை சாதாரணமாக எடுத்து இருக்க மாட்டாள். அவள் இந்த உறவில் குற்ற உணர்வின்றி தொடர்ந்து ஈடுபட வேண்டும் என்றால், அது என் கையில் தான் இருக்கு. இந்த வசீகரிக்கும் அழகு தேவதையை அனுபவிக்கும் வாய்ப்பை நழுவவிட மாட்டேன்.
"இதில் உன் தவறு எதுவும் இல்லை மோஹனா, உண்மையில் நீ செய்வது நியாயமானது."
அவள் தன் முகத்தை உயர்த்தி என் முகத்தை பார்த்தாள். அவள் அழகிய கண்களின் ஆழத்தில் என்னை இழந்தேன்.
"கணவனுக்கு துரோகம் செய்வது எப்படி நியாயமான செயலாக இருக்க முடியும்."
அவளது சதைப்பற்றுள்ள உதடுகளை நான் பார்த்த போது அப்படியே அவைகளை கவ்வி உறிஞ்சி எடுக்க வாஞ்சனம் கொண்டேன். சிரமப்பட்டு என் ஆவலை அடக்கிக் கொண்டேன்.
"முழுதாக மலர்ந்த இளமையின் தேவைகளை அடக்குவது சாத்தியம் இல்லை. அது இயற்க்கைக்கு புறம்பானது."
"இந்த தேவை என் கணவன் மூலம் அல்லவா பூர்த்தி ஆகவேண்டும்." "நான் பொறுமையாக இருக்க வேண்டாம்மா?"
"நாம் இளமையாக இருக்கும் காலம் மிக குறைவு, அது போனால் வராது, வீணடிப்பதும் பாவம்."
"நான் புருஷனுக்கு துரோகம் செய்வதும் பாவம் தானே."
இருவருக்கும் தெரியும் இந்த இரவில் அவள் கற்பை தர அவள் தயார் ஆகிவிட்டாள் என்று. இருப்பிலும் அவளுடைய சுய மரியாதைக்கு நான் தான் ஆவலை தன் தயக்கத்தை மீறி இணங்க வைத்தது போல் இருக்க வேண்டும். ஒரு கணம் அவள் தான் என்னை இன்று முதலில் அழைத்தால் என்று நினைவு வந்தால் இந்த உரையாடலே தேவை இல்லை. அனால் இருவருமே அப்படி எதுவும் நடக்காதது போல் பாசாங்கு செய்தோம்.
"உன் தேவைகளை பூர்த்தி செய்து கோள்வது உன் உரிமை. அதுவும் இப்போது இங்கே அதை செய்ய உன் புருஷன் இல்லை." "புருஷன் உன்னுடன் இருந்தும் நீ இன்னொருவனுடன் படுத்தால் அது துரோகம்."
அவள் என் முகத்தை பார்த்து கொண்டே இருந்தாள். அவள் இப்போது ஒரு படித்த டாக்டர் இல்லை. ஆசை வேட்கையால் துன்பம் கொண்ட ஒரு சாதாரண பெண்.
"இதை துரோகம் என்று நினைக்காதே. எப்படி பசி எடுத்தால் உணவு தேவை படுவதோ, அது போல் உன் உடல் பசிக்கு தீனி தேவை படுது, மறுபடியும் உன் கணவனுடன் சேரும் போது இதை மறந்து விடு."
உன் பின்னாலே எத்தனையோ பெண்கள் சுத்துறார்கள். அவர்களை போல் என்னையும் கேவலமாக நினைக்க மாட்டையே?"
இதைக் கேட்டதும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தது. அவளது எல்லா எதிர்ப்பும் முறியடித்ததில் வெற்றியடைந்த மகிழ்ச்சி.
"நான் ஒருபோதும் அப்படி நினைக்க மாட்டேன். உனக்கு ஈடாக எந்த பெண்ணும் இங்கே இல்லை. நீ கிடைத்ததுக்கு நான் என்ன புண்ணியம் செய்தேனோ."
ஒவ்வொரு பெண்ணுக்கும் அவள் தான் ஸ்பெஷெல் என்ற எண்ணம். அனால் மோஹனவை பொறுத்தவரை உண்மையில் அவள் தனிப்பட்ட சிறப்புவாய்த்தவள். இப்போது தயக்கம் இல்லாமல் என் உதடுகளை அவள் உதடுகள் அருகே கொண்டு சென்றேன். அவள் முகத்தை உயர்த்தி தோதுவாக அவள் உதடுகளை எனக்கு கொடுத்தாள். அவள் ஈரமான தித்திக்கும் சுளைகளை என் உதடுகள் கவ்வியது. இறுக்கமாக இரு ஜோடி உதடுகளும் உரசியது.
எதோ ஒரு தைரியத்தில் அவனை அழைத்துவிட்டேன். நான் எடுத்துக் கொண்ட இந்த செயல் என் மண வாழ்க்கையை ஆழமாக பாதிக்கும் என்பதை உணர்ந்தேன். அனால் அந்த நேரத்தில் உள்ள சூழல் ஒரு அசட்டு தைரியத்தை கொடுத்தது. நான் கண்ணாடி முன் நின்று முதல் முறையாக பார்ப்பதுபோல் என் உருவத்தை ஆராய்ந்து பார்த்தேன். நான் கர்வம் கொண்டு இதை நினைக்கவில்லை அனால் எந்த சூடான இரத்தம் உள்ள ஆண்மகன் என்னை கண்டதும் ஆசைகொள்ள மாட்டான். சிற்றின்பகரமான உடல். வளைவுகள் இருக்கவேண்டிய இடங்களில் இருந்தது அதற்கேற்ப கவர்ச்சியான முகம். நான் என் இதழ்களில் லிப்ஸ்டிக் பூசும் போது தான் என் கைகள் நடுங்குவதை கவனித்தேன். முதல் முறையாக தப்பு செய்ய போகிறேன். பயம் இருப்பது இயல்பு தானே. என் உடலில் கொஞ்சம் பெர்பியூம் அடித்தேன். பிறகு கட்டிலில் அமர்ந்து காத்திருந்தேன். ஆழாமாக மூச்சு இழுத்து வேகமாக துடித்து கொண்டு இருக்கும் என் இதய துடிப்பை அமைதி செய்ய முயற்சித்தேன். அப்போது என் அறை கதவின் அழைப்பு மணி ஒலித்தது.
தடுமாறுகிற நடைவோடு நான் கதவை நோக்கி நடந்தேன். கதவை திறக்க முற்ப்பட்ட போது என் கை இன்னும் அதிகமாக நடுங்கியது. நான் என்னை அமைதிப்படுத்த இன்னும் சில வினாடிகள் எடுத்துக்கொண்டேன். மணி மீண்டும் ஒலித்தது.கதவின்மறுபக்கம்இருப்பவனுக்குஅவசரம். அனால்எனக்கோஅவசரபட்டுவிட்டேன்என்றுஅச்சம்.
நான் அவனிடம், " சாரி, வேண்டாம் நான் தவறு செய்துவிட்டேன். திரும்பி போய்விடு," என்று சொல்லலாம் என்று கூட நினைத்தேன்.
இதயம் பதற்றத்தில் துடிக்க நான் கதவை திறந்தேன். அங்கே நின்று கொண்டிருந்தான் ராஜேந்திரன். வீரியம் சின்னத்துக்கு எடுத்துக்காட்டான ஆண்மகன். ஹோச்பிடலில் வேலை செய்யும் பெண்கள் கொஞ்சி குலாவி ராஜா என்று அன்போடு அழைக்கப்படும் ராஜேந்திரன். அதுவும் பல தேசத்து பெண்கள். இந்தியா பெண்கள் மட்டும் இல்லை, இலங்கை, பிலிப்பின் பெண்கள் ஏன் வெள்ளைக்கார பெண்கள் கூட. அவனிடம் வழியாத பெண்கள் குறைவு. அந்த குறைவான எண்ணிக்கையில் இருந்து இன்றையோடு ஒரு நபர் மேலும் குறைந்துவிட்டது. அனால் அவன் பெரும்பாலும் அந்த பெண்களை பொருட்படுத்தாமல் இருப்பான். அவனுக்கு ஒருசில பெண்கள் மேலே மட்டுமே கண் இருந்தது. அதில் ஒருத்தி நான். அனால் மற்ற பெண்கள் போல் நான் அவனுக்கு இந்த விஷயத்தில் எந்த ஊக்குதல் கொடுத்ததில்லை.
ஒப்பு கொள்கிறேன், இந்த ஒழுக்கத்தை தொடர்ந்து செயலாற்ற சிரமப்பட்டேன். அதற்கு பல காரணங்கள் இருந்தன என் தனிமை, தப்பு செய்ய வாய்ப்புகள் நிறைய, தப்பு கண்டுபிடிக்கப்படும் என்ற பயமில்லை, என் வயதில் உள்ள ஒரு திருமணமான பெண்ணின் இயற்கையான ஆசைகள். அனால் இதற்கு எல்லாம் தாண்டி ஒரு மிக முக்கியமான காரணம் ராஜாவின் வசீகர தோற்றம். பெண்களின் ஆவலை தூண்ட கூடிய அந்த ஆண்மைத்துவம். இது போதாது என்று அவன் என் பத்தினித் தனம் மேல் ஒரு தனிப்பட்ட குறி வைத்தான்.
அவன் என்னிடம் காதல் சரசமாடா முயற்சித்த போது நான் அதை தொடர்ந்து புறக்கணித்தேன். அப்போது என் அவதி எனக்கு மட்டும் தான் தெரியும். ஏன்னெனில் அவ்வப்போது என் ஆசையை தூண்டுவதில் வெற்றி பெறுவான். என் வளர்ப்பு, ஒழுக்கத்தையெல்லாம் மனதில் கருதி என் ஆசைகளை அடக்கி கொள்வேன். இது வரை கட்டிப்போட்டு வைத்திருந்த என் மனா உறுதியை என் கணவரே உடைக்க உதவி செய்துவிட்டார். அவன் முகத்தை பார்த்தேன். வேறு ஒரு ஆண் இந்த அளவுக்கு நாட்டம் கொண்டு ஒரு பெண்ணை பார்க்க முடியுமா என்பது சந்தேகம். ஒரு வருடமாக என்னை விடாப்பிடியாக சுற்றி வந்தவனுக்கு இன்று பலன் கிடைக்கும் போது அந்த ஆனந்தத்தை அளவிடமுடியுமா? அவன் பார்வையில் நான் சொல்லவந்த வார்த்தைகள் மறந்து போனது.
ராஜாவின் பார்வையில்
என் கனவில் கூட நினைக்கவில்லை இது நடாகும் என்று. ஒரு வருடமாக அவள் பின்னாலே நாய் போல் சுற்றி வந்தேன் அனால் அவள் கொஞ்சம் கூட மசியவில்லை. நேரம் செல்ல செல்ல என் நம்பிக்கை வீழ்ச்சியடைந்தது. ஆனால் மொஹானாவின் அழகு என்னை விடாமுயற்சியுடன் செயலாற்ற உத்வேகம் கொடுத்தது. அந்த விடாமுயற்சி வீண் போகவில்லை. விரைவில் அந்த அழகு தேவதை என் வசத்தில். இப்போது காரியம் கைகூடும் நேரத்தில் வேறு எதுவும் வந்து தடங்கல் ஆகா கூடாது. அவளுக்கு இந்த நடவடிக்கை எடுக்க எவ்வளவு கடினமாக இருக்கும் என்பதை உணர்ந்தேன். அவள் மனம் மாறுவதற்கு எந்த வாய்ப்பும் அளிக்க கூடாது. அவள் எதோ சொல்ல முயற்சிக்கிறாள் அனால் வார்த்தைகள் அவளுக்கு வசப்படவில்லை என்பது புரிந்தது. அனால் இப்போது நமக்கிடையே வார்த்தைகள் முக்கியம் இல்லை. ஒரு ஆணாக இப்போது நான் தான் முன்முயற்சியை எடுக்க வேண்டும்.
நான் அவளுடைய அறைக்குள் நுழைந்து கதவை மூடினேன். அடுத்த முறை இந்த கதவு திறக்கப்படும் போது அவள் உடல் எனக்கு சொந்தமானதாக இருக்க வேண்டும். அவளை என் உடலுடன் சேர்த்து தழுவினேன். அவள் மிகவும் பதட்டமாக இருந்தாள் என்று எனக்கு தெரிந்தது. அவள் உடல் என் கைகளில் மிகவும் விறைப்பான நிலையில் இருந்தது. நான் விரைவாக அவளை ஒரு ரிலெக்ஸ்டு நிலையில் கொண்டு வர வேண்டியிருந்தது. என் கைகளால் அவளது முதுகில் தணிவாக தேய்த்தேன். நான் எந்த பாலியல் நடவடிக்கையைத் தொடங்கவில்லை. இப்போது என் அணைப்பு அவள் தயக்கத்தை போக்கவேண்டும். அவள் கொழுத்த முலைகள் என் நெஞ்சில் நசுங்கியது. அவளுடைய முகம் என் தோள் மீது புதைக்கப்பட்டது. நான் ஒரு குழந்தையை ஆறுதல்படுத்துவது போல அவள் தலையின் மேல் முத்தமிட்டேன்.
இப்படியே சில நிமிடங்கள் என் அணைப்பில் இருந்த அவள் உடல் மெள்ள தளர்வு நிலைக்கு வந்தது. நான் என் அடுத்த நடவடிக்கைக்கு தயார் ஆனேன்.
மெள்ள அவள் முதுகை தடவ துவங்கினேன். என் கைகளால் கொஞ்சம் அழுத்தம் கொடுத்து என் உடலுடன் அவள் உடலை இறுக்கினேன்.
"நான் செய்வது முறையான செயலா, ராஜா?" என்றாள்.
நான் அவள் கன்னத்தில் முத்தமிட்டு கேட்டேன்," ஏன் அப்படி கேக்குற மோஹனா."
"கல்யாணம் ஆனா நான் புருஷன் அல்லாத ஒருவனிடம் இப்படி இருக்கலாமா?"
அவள் இன்னொருவரிடம் இப்படி இருப்பதை விட அவள் மனசாட்சியை சமனப்படுத்த மற்றும் அவள் செயலை நியாயப்படுத்த காரணம் அவளுக்கு தேவைப்பட்டது. தன்னை ஒரு மோசமான பெண் என்று அவள் உல் மனது சொல்ல கூடாது. இல்லையெனில் அவள் மனசாட்சி அவளை நாளிடைவில் ரொம்ப பாதிக்கும். மோஹனாவை பற்றி எனக்கு நன்றாக தெரியும். மற்ற பெண்கள் போல இல்லாமல் அவளை அடைவது எனக்கு பெரிய சவாலாக இருந்தது. அவள் இந்த முடிவை சாதாரணமாக எடுத்து இருக்க மாட்டாள். அவள் இந்த உறவில் குற்ற உணர்வின்றி தொடர்ந்து ஈடுபட வேண்டும் என்றால், அது என் கையில் தான் இருக்கு. இந்த வசீகரிக்கும் அழகு தேவதையை அனுபவிக்கும் வாய்ப்பை நழுவவிட மாட்டேன்.
"இதில் உன் தவறு எதுவும் இல்லை மோஹனா, உண்மையில் நீ செய்வது நியாயமானது."
அவள் தன் முகத்தை உயர்த்தி என் முகத்தை பார்த்தாள். அவள் அழகிய கண்களின் ஆழத்தில் என்னை இழந்தேன்.
"கணவனுக்கு துரோகம் செய்வது எப்படி நியாயமான செயலாக இருக்க முடியும்."
அவளது சதைப்பற்றுள்ள உதடுகளை நான் பார்த்த போது அப்படியே அவைகளை கவ்வி உறிஞ்சி எடுக்க வாஞ்சனம் கொண்டேன். சிரமப்பட்டு என் ஆவலை அடக்கிக் கொண்டேன்.
"முழுதாக மலர்ந்த இளமையின் தேவைகளை அடக்குவது சாத்தியம் இல்லை. அது இயற்க்கைக்கு புறம்பானது."
"இந்த தேவை என் கணவன் மூலம் அல்லவா பூர்த்தி ஆகவேண்டும்." "நான் பொறுமையாக இருக்க வேண்டாம்மா?"
"நாம் இளமையாக இருக்கும் காலம் மிக குறைவு, அது போனால் வராது, வீணடிப்பதும் பாவம்."
"நான் புருஷனுக்கு துரோகம் செய்வதும் பாவம் தானே."
இருவருக்கும் தெரியும் இந்த இரவில் அவள் கற்பை தர அவள் தயார் ஆகிவிட்டாள் என்று. இருப்பிலும் அவளுடைய சுய மரியாதைக்கு நான் தான் ஆவலை தன் தயக்கத்தை மீறி இணங்க வைத்தது போல் இருக்க வேண்டும். ஒரு கணம் அவள் தான் என்னை இன்று முதலில் அழைத்தால் என்று நினைவு வந்தால் இந்த உரையாடலே தேவை இல்லை. அனால் இருவருமே அப்படி எதுவும் நடக்காதது போல் பாசாங்கு செய்தோம்.
"உன் தேவைகளை பூர்த்தி செய்து கோள்வது உன் உரிமை. அதுவும் இப்போது இங்கே அதை செய்ய உன் புருஷன் இல்லை." "புருஷன் உன்னுடன் இருந்தும் நீ இன்னொருவனுடன் படுத்தால் அது துரோகம்."
அவள் என் முகத்தை பார்த்து கொண்டே இருந்தாள். அவள் இப்போது ஒரு படித்த டாக்டர் இல்லை. ஆசை வேட்கையால் துன்பம் கொண்ட ஒரு சாதாரண பெண்.
"இதை துரோகம் என்று நினைக்காதே. எப்படி பசி எடுத்தால் உணவு தேவை படுவதோ, அது போல் உன் உடல் பசிக்கு தீனி தேவை படுது, மறுபடியும் உன் கணவனுடன் சேரும் போது இதை மறந்து விடு."
உன் பின்னாலே எத்தனையோ பெண்கள் சுத்துறார்கள். அவர்களை போல் என்னையும் கேவலமாக நினைக்க மாட்டையே?"
இதைக் கேட்டதும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தது. அவளது எல்லா எதிர்ப்பும் முறியடித்ததில் வெற்றியடைந்த மகிழ்ச்சி.
"நான் ஒருபோதும் அப்படி நினைக்க மாட்டேன். உனக்கு ஈடாக எந்த பெண்ணும் இங்கே இல்லை. நீ கிடைத்ததுக்கு நான் என்ன புண்ணியம் செய்தேனோ."
ஒவ்வொரு பெண்ணுக்கும் அவள் தான் ஸ்பெஷெல் என்ற எண்ணம். அனால் மோஹனவை பொறுத்தவரை உண்மையில் அவள் தனிப்பட்ட சிறப்புவாய்த்தவள். இப்போது தயக்கம் இல்லாமல் என் உதடுகளை அவள் உதடுகள் அருகே கொண்டு சென்றேன். அவள் முகத்தை உயர்த்தி தோதுவாக அவள் உதடுகளை எனக்கு கொடுத்தாள். அவள் ஈரமான தித்திக்கும் சுளைகளை என் உதடுகள் கவ்வியது. இறுக்கமாக இரு ஜோடி உதடுகளும் உரசியது.