02-06-2025, 12:51 AM
ஆமாம் இன்று எங்கள் உடல் சங்கமும் அற்புதம் தான். அவனை இருக்க அனைத்து என் முத்தங்களால் என் நன்றியை தெரிவித்தேன். திருடன் போல என் வீட்டினுள் நுழைந்த மதன் திருடன் போல வெளியாகும் பொது மணி கிட்டத்தட்ட நான்கு. இடையில் அந்த திருடன் என் கணவருக்கு சொந்தமான என் உடலை மூன்று முறை திருடிய பின்பு தான் போனான். ஆமாம், நாங்கள் ஒரு ஒரு மணி நேரத்துக்கு பிறகு இன்னும் ஒரு முறை உடலுறவு கொண்டோம். இன்று என் உடலை மட்டும் இல்லை என் உள்ளத்தையும் திருடி சென்று விட்டன்னா? அவன் கிளம்பும் முன்பு இருவரும் கதவின் வாசலில் கட்டிஅணைந்தபடி ஐந்து நிமிடங்களுக்கு மேல் முத்தமிட்டபிறகு தான் பிரிந்தோம். நான் கீழே உள்ள பாத்ரூமில் குளித்தேன். நான் ஏற்கனவே எடுத்துவைத்திருந்த புது நைட்டியை போட்டுகொண்டு பழைய நைட்டி, பேண்டிஸ் மற்றும் ப்ராவை வாஷிங் மெஷின் உள்ளே போட்டுவிட்டு மேலே போனேன்.
முதலில் என் மகன் இருக்கும் அறைக்கு போனேன். அவன் உன்னும் ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் இருந்தான். அது நல்லதுக்கு தான். பாவ குற்ற செயலில் ஈடுபட்ட அவன் தாயை இப்போது அவன் பார்க்க வேண்டாம். அடுத்தது என் படுக்கை அறைக்கு போனேன். என் கணவர் சலனமின்றி தூங்கிக்கொண்டு இருந்தார். அவரின் குற்றமாட்டா முகத்தை பார்க்கும் போது சலனம் என் இதயத்தில் தான் ஏல துவங்கியது. அவர் அருகில் படுத்தேன், அனால் தூக்கம் வர மறுத்தது. இப்போது என் ஆர்வம் அடங்கி, என் ஆசைகள் தணிந்துவிட்டதால் நான் எவ்வளவு பெரிய துரோகம் செய்துவிட்டேன் என்று என்னை தாக்கியது. முதலில் மதனுடன் படுத்தது உடல் தேவைக்காக அவன் மீது எந்த காதலும் இல்லை என்பது என் செயலுக்கு ஒரு நியாயம் இருப்பது போல இருந்தது. இப்போது இன்னொருவனுக்கு என் உடல் மட்டும் இல்லை என் இதயத்தையும் கொடுத்துட்டேன்னா என்ற அச்சம் வந்துவிட்டது. இப்போது தான் நான் உண்மையில் என் கணவருக்கு துரோகம் செய்துவிட்டேன். என் கணவரை கட்டிப்பிடிக்க விரும்பினேன், நான் செய்த செயலுக்காக அவர் மீது ஏற்பட்ட அனுதாபத்தால் அல்ல, என் சொந்த ஆறுதலுக்காக. ஆனால் அவர் மிகவும் தூய்மையானவராகவும், நான் அசுத்தமானவராகவும் இருப்பதாக உணர்ந்த நான் அவரைத் தொட முடியவில்லை. வெகு நேரத்துக்கு பிறகு எப்படியோ உறங்கினேன். என்னை யாரோ உலுக்க நான் காண்விழித்தேன். நான் இன்னும் தூக்கக்கலகத்தில் இருந்தேன்.
"என்ன டா செல்லம், ஹ்ம்ம் ..," என்று சோம்பல்முறித்து கண்களை திறந்தேன். அந்த மயக்கநிலையில் மதன் இன்னும் ஒரு முறை செக்ஸ் கேட்குறான் என்ற எண்ணம்.
என் கணவர் புன்னகைத்தபடி ஒரு கப் காபியுடன் என்னை எழுப்பிக்கொண்டு இருந்தார். அப்போதுதான் முழு சுயநினைவுக்கு வந்து வேகமாக மெத்தையில் எழுந்து அமர்ந்தேன். நான் சுவரில் இருந்த கெடிகாரத்தை பார்த்தேன், அது 8.32 காட்டியது. நான் களைப்பில் ரொம்ப நேரம் தூங்கிவிட்டேன்.
"ஐயோ, லேட் ஆகிருச்சு, சாரிங்க நான் தூக்கிக்கிட்டேன் .. என்ன நீங்க எழுப்பி இருக்கலாம்ல."
அவர் என் முடியை அவர் விரல்களால் கோதிவிட்டு என் கன்னத்தை அன்போடு வருடினார். "இட்'ஸ் ஓகே டியர், நீ ரொம்ப களைப்பில் தூங்கி கொண்டு இருந்த, பாவம் உனக்கு தான் ரொம்ப வேலை, என்னை பார்த்துக்கொள்ளனும், வீட்டையும் பார்த்துக்கணும், நம்ம கம்பெனியும் முழுசா கவனிக்கணும். ஐ லவ் யு டி பொண்டாட்டி."
அவர் கூறிய வார்த்தைகள் மற்றும் அவர் முகத்தில் தெரிந்த என் மீது அவருக்கு உள்ள பாசம் மற்றம் அக்கறை என்னை மனதுக்குள் குற்றஉணர்வில் வேதனையில் தவிக்க செய்தது. என்னுடைய சோர்வுக்கான உண்மையான காரணம் அவருக்குத் தெரிந்தால் அவர் எவ்வளவு வேதனைப்படுவார். இரவு முழுதும் என் கள்ள காதலனுடன் உடலுறவில் ஈடுப்பட்டு அவருக்கு துரோகம் செய்ததனால் வந்த சோர்வு இது. நான் அவருக்கு விளைத்த துரோகத்துக்கு பதிலாக அவர் என் மீது இவ்வளவு அன்பு வெளிப்படுத்திகிறார். அதை எதிர்கொள்ள முடியாமல் உள்ளுக்குள் மனவலியில் துடித்துக்கொண்டு இருந்தேன். நான் அவரிடம் இருந்து காபி கப்பை வாங்கி கட்டிலுக்கு அருகில் உள்ள சிறு மேசையில் வைத்துவிட்டு என் கைகளால் அவர் இடுப்பை சுற்றி பிடித்துக்கொண்டு அவர் வயற்றில் என் முகத்தை புதைத்தேன். அதிகாலையில் நான் படுக்கவரும் போது அவரை என் மனா ஆறுதலுக்காக அணைக்கவேண்டும் என்று ஆசை இருந்தாலும் நான் அப்போது என்னை அசுத்தமானவள், அவரை தொட அருகதை இல்லை என்று அப்படி செய்யவில்லை. ஆனால் இப்போது நான் எல்லா கட்டுப்பாட்டையும் இழந்துவிட்டேன், நான் படும் வேதனைக்காக அவரைப் பிடித்துக் கொள்ள வேண்டியிருந்தது.
"என்னை மன்னிச்சிருங்க .. மன்னிச்சிருங்க .. நான் தப்பு செஞ்சிட்டேன், என்னை வெறுக்காதீங்க," என்று மனமுடைந்து புலம்பினேன். நான் இருந்த குற்ற மனநிலையில் நான் என்ன பேசுகிறேன் என்று அறியாமல் உளறிக்கொண்டு இருந்தேன்.
"ஐ லவ் யு சோ மச் டூ," என்று அவரை அணைத்தபடி கூறினேன்.
இதே வார்த்தைகளை வேறு ஒருவன் நேற்று இரவு என்னிடம் கூறினான். காமம் தணிந்த பிறகு உதிர்ந்த வார்த்தைகள் ஆனாலும் அதிலும் அவனிடம் உண்மை இருந்தது. இப்போது மிகுந்த அன்போடு என் கணவர் அதே வார்த்தைகளை உதிர்கிறார்.
நான் இருவருக்கும் அதே பதிலை சொல்லிருக்கேன். காதலனிடம் அப்படி சொல்லிவிட்டேன் என்று இப்போது மனக்கஷ்டமாக இருந்தது. இந்த வார்த்தைகளை என்னைப்போன்ற ஒரு திருமணமான பெண் தன் கணவரிடம் மட்டும் தான் கூறனும் அனால் வேறு ஒருவனிடம் நான் இதை கூறிவிட்டு இப்போது அதே வ்ரதைகளை கணவரிடம் கூறும் போது சங்கடமாக இருந்தது. ஆனால் எனக்குள் நடுங்கிக் கொண்டிருந்த பயம் என்னவென்றால், நான் என்னுள் உண்மையில் உணர்ந்ததை தான் நான் இரண்டு முறையும் பேசினேன், என் கணவரிடமும், என் காதலனிடமும்.
"ஷோபா, நீ ரொம்ப ஸ்ட்ரெஸ்ஸில் இருக்க என்று தெரியும். நான் ஆஃபிஸில் கூட உனக்கு முழுதாக உறுதுணையாக இருக்க முடியில. அப்பப்போ சோர்ந்துபோய் வீட்டுக்கு வந்திடுறேன். என்னை மன்னிச்சுடு." நான் உணர்ச்சியில் என்னை மன்னிசிடுங்க என்று புலம்பியது நான் ஸ்ட்ரெஸில் புலம்புறேன் என்று நினைத்துக்கொண்டார். எவ்வளவு இன்னோசெண்டாக இருக்கிறார், எல்லாம் என் மீது அவருக்கு இருக்கும் நம்பிக்கை தான் காரனும். அனால் அந்த நம்பிக்கைக்கு உகுந்தவளாக இல்லாமல் போய்விட்டேன்.
அவர் முகத்தை என் கைகளில் ஏந்தி அவர் கன்னத்தில் முத்தமிட்டேன். "ஏன் அப்படி சொல்லுறீங்க, நீங்க முழு குணமாகி வாங்க, அதுதான் எனக்கு முக்கியம். நான் மத்ததை பார்த்துக்கிறேன்."
அவர் என் முகத்தை பாசத்தோடு பார்த்தார். "நீ எவ்வளவு தான் தாங்கிக்கிற .. நிறுவனத்திலும் பொறுப்பு உன் மேலே போட்டுட்டேன் ... அவர் கட்டில்ல பார்த்தார் .. உனக்கு புருஷனாகவும் நான் நடந்துக்க முடியில," என்று கூறி கண்கள் கலங்கினார்.
அவர் எனக்கு எல்லா விதத்திலும் ஒரு சரியான கணவனாக இருக்க முடியவில்லை என்று அவர் எவ்வளவு குற்ற உணர்ச்சியுடன் இருப்பர். கணவனாக எனக்கு அவர் 'அந்த' விஷயத்தில் செயல்பட முடியவில்லை என்று அவரின் குறைபாடுநிலைமை நினைத்து மனம்குருகி போயிருப்பார். இதுவரை நான் என்னை பற்றியும், என் தேவைகளை பற்றியும் மட்டும் தான் யோசித்து வந்திருக்கேன். நான் எவ்வளவு மோசமான சுயநலவாதி. அவருக்கும் தான் ஆசைகளும் தேவைகளும் இருக்கும். அவரால் பாலியல் ரீதியாக செயல்பட முடியவில்லை என்று அவர் எவ்வளவு வேதனையில் இருப்பர். அவர் செய்யவேண்டியதை இன்னொரு ஆண் செய்கிறான் ... அவர் கொடுக்கவேண்டிய இன்பத்தை நான் வேறு ஒரு ஆணிடம் பெறுகிறேன் என்று அவருக்கு எப்போதும் தெரியவே கூடாது. அவர் ஒரு சரியான ஆம்பளே கிடையாது, அவர் ஒரு கணவராக தோற்றுவிட்டார் என்ற எண்ணம் அவருக்கு ஒரு போதும் வரக்கூடாது. தான் இன்னொரு ஆணுக்குக் கீழானவன் என்று மன ரீதியாக சித்திரவதை அவர் அனுபவித்தல் நான் செத்துப்போய்விடுவேன்.
நான் அவர் முகத்தை இன்னும் என் கைகளில் ஏந்தியப்பிடி பேசினேன்,"அப்படி எப்போதும்மே நினைக்காதீங்க. இந்த உலகத்தில் நீங்க மற்றும் நம்ம மகன் தான் என் உயிர். எந்தவொரு காரணத்துக்கும் உங்கள் இருவரையும் நான் இழக்க மாட்டேன்." இதை நான் அவர் ஆறுதலுக்காக சொல்லவில்லை, என் மனதில் உள்ள உணர்வுகளிலிருந்து நான் இதை உண்மையாகச் சொன்னேன்.
என் மகனை பற்றி சொன்னபோது தான் அவனின் நினைப்பு வந்தது. "ஐயோ விமல் ஸ்கூல்லுக்கு ரெடி பன்னாலேயே, அவன் எங்கே இருக்கான்?"
"ரிலேக்ஸ், கமலா அவனை ரெடி பண்ணி, ப்ரேக்பாஸ்ட கொடுத்து லன்ச் பேக் பண்ணி அனுப்பிட்டாங்க. அவன் வேனில் போய்விட்டான்."
கமலா எங்கள் வீட்டில் வேலைசெய்யும் பெண். அவுங்களுக்கு நாற்பது வயது அதனால் வீட்டு வேலை செய்யும் பெண் என்றாலும் அவுங்களை அக்கா என்று தான் அழைப்பேன். ரொம்ப நம்பிக்கியானர்வள். காலையில் ஏழு மணிக்கு வீட்டுக்கு வந்து நான் ஒன்பது மணிக்கு ஆஃபீஸ் போகும்போது கிளம்பிவிடுவாங்க. பிறகு, மூன்று மணிக்கு மேல் என் மகன் ஸ்கூலில் இருந்து வருவதற்கு முன்பு மதியம் இரண்டரை மணிக்கெல்லாம் வந்துவிடுவார்கள். அவர்களிடம் வீட்டு சாவி ஒன்று இருக்கு. நாங்கள் மாலையில் வீடு திரும்பின பிறகு ஆறரை மணி போல கிளம்பிடுவாங்க. சொன்னது போல, நாங்கள் ரொம்ப நம்பிக்கை வைத்திருக்கும் ஒருவர். கிட்டத்தட்ட எங்கள் குடுப்பதில் ஒருவர் போல அவுங்களை நடத்துவோம். இப்போது மூன்று வருடங்களாக எங்களுக்கு வேலை செய்யிறாங்க.
"நல்லவேளை கமலா அக்கா இருந்தாங்க," என்று பெருமூச்சுவிட்டேன். "என்னை எழுப்பி இருக்கலாம்ல?" என்றேன்.
"நீ ரொம்ப அசதியில் ஆழ்ந்து தூங்கிக்கொண்டு இருந்த. நான் உன்னை எழுப்ப முயற்சித்தேன் அனால் நீ புலம்பின அனால் எந்திரிக்கிலா. உன்னை டிஸ்டர்ப் பண்ண விரும்பல, உன்னை இவ்வளவு டைஎர்டட நான் பார்த்ததில்லை," என்றார் என் அம்பு கணவர் அக்கறையுடன்.
நான் தூக்க கலக்கத்தில் புலம்பினேன்னா? என்ன புலம்பினேன்? நிச்சயமாக மதன் பற்றியோ அல்லது நாம் இருவரும் கட்டிலில் அனுபவித்த சுகத்தை பற்றி இருந்திருக்காது. அப்படி இருந்திருந்தால் என் கணவர் என்னிடம் இவ்வளவு அன்பாக பேசிக்கொண்டு இருந்திருக்க மாட்டார். அவர் சொன்னதை கேட்க்கும் போது எனக்கு ரொம்ப கில்டியாக இருந்தது. இந்த சோர்வுக்கு காரணம் நான் மதனுடன் போட்ட ஆட்டம் தான் என்று அவருக்கு தெரியாது. ஒவ்வொரு உடலுறவும் நீண்ட காம முன்விளையாட்டுடன் வெகு நேரம் புணர்ந்து மகிழ்ந்தோம். மூன்று முறை இணைந்தோம், ஒவ்வொரு முறையும் கிட்டத்தட்ட ஒரு மணி நேரத்துக்கு எங்கள் காம ஆட்டம் நீடித்தது. அதற்க்கு இடையே சிறு ஓவ்வு, அணைத்தபடி சிறு தூக்கம, பிறகு மீண்டும் ஒரு இனிமையான ஆட்டம். எங்கள் செக்ஸ் அவசரமில்லாத ஆவேசத்தில் இருந்தது, செயல்பாட்டில் அவசரம் இல்லை அனால் உணர்ச்சிகளில் ஆவேசம். வெட்கமே இல்லாமல், எங்கள் ஆசைகளுக்கு இணங்கி கட்டுப்பாடின்றி காமத்தில் ஈடுபட்டோம் என்று இப்போது நினைக்கும்போது எனக்கு சங்கடமாக இருந்தது.
நடந்ததை பற்றி நினைக்க விரும்பாமல் சொன்னேன்," எனக்கு கொஞ்ச நேரம் கொடுங்க, நானும் ரெட்டியாகிடுறேன்."
"வேணாம் ஷோபா, நீ முதலில் கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடு, கணேஷ் வந்துட்டன், நான் முதலில் ஆஃபீஸ் போறேன், நீ பிறகு வா."
கணேஷ் எங்கள் கார் டிரைவர். செந்தில் அவனுடன் முன்பு போகிறார், நான் எங்கள் இன்னொரு கார் எடுத்துக்கொண்டு பிறகு போகணும். நான் சோர்வாக இருக்கிறேன் என்ற அக்கறையில் என்னை ஓய்வு எடுக்க சொல்கிறார். அனால் அவரின் அக்கறைக்கு நான் தகுதியற்றவள். அவருக்கு மட்டும் சொந்தமான என் உடலை இன்னொருவன் இரவு முழுதும் அனுபவிக்க கொடுத்தினால் வந்த சோர்வு இதுவென்று அவர் எப்படி அறிவர். அதுவும் நேற்று இரவு என் உடலை மட்டும் நான் கொடுக்கவில்லை, என் இதயத்திலும் ஒரு சிறு இடம் இன்னொருவனுக்கு கொடுத்துவிட்டேன் என்று அஞ்சிக்கொண்டு இருந்தேன்.
"ஆமாம் ஷோபா நீ இரவு இந்த நைட்டிய போட்ட? நீ தூங்க வரும் போது வேற நைட்டி போட்டிருந்தது போல நினைவு இருக்கு," என்று கேட்டார்.
இந்தக் கேள்வி அவருக்கு என் மீது இருந்த சந்தேகத்தால் அல்ல, அது ஒரு சாதாரண கேள்வி, என்று நான் நம்பினாலும், என் இதயத்தில் பயம் ஈட்டி போல தாக்கியது. இதுதான் தப்பு செய்வதர்க்கின் விலை, சாதாரண கேள்வியும் அச்சத்தை கொடுக்கும். அனால் இது சாதாரண கேள்வியல்ல. நான் தப்பு பண்ணிவிட்டேன், நான் நைட்டியை மாற்றியதை அவர் கவனித்துவிடுவார் என்று நான் கணக்கில் எடுத்துக்கொள்ளவில்லை. இப்படி அவர் கேட்பர் என்று சிந்திக்க கூட இல்லை. அந்த நைட்டியுடன் தான் மதனை தழுவி முத்தமிட்டேன். அதை அணிந்துகொண்டு இருக்கும்போது அவன் அந்தரங்க உறுப்பு அதன் மேல் உரசியது, அவன் முன் சுரப்பு அதைக் கறைபடுத்தியிருந்தது. அதை அணிந்துகொண்டு எப்படி என் கணவர் அருகே படுப்பேன்? அதனால் அதை மாற்றிவிட்டேன் அனால் இப்போது மாட்டிக்கொண்டேன். என்ன சொல்வது என்று என் மனம் தடுமாறிக் கொண்டிருந்தது. என் கணவர் இப்படிக் கேட்பார் என்று நான் எதிர்பார்க்கவில்லை.
"ஓ அதுவா .. நேற்று ராத்திரி ,சிறுநீர் கழிக்க பாத்ரூம் போனேன், அதன் பிறகு நான் என்னை கழுவும்போது தற்செயலாக அது நனைந்து விட்டது. அதனால தான் நான் அதை மாற்றினேன்."
அவர் அந்தக் கேள்வியை என்ன ஆச்சி என்று தெரிந்துகொள்ள கேட்டிருந்தார், ஏதாவது சந்தேகத்தால் அல்ல, அதனால் என் பதிலில் அவர் திருப்தி அடைந்ததாகத் தோன்றியது. நான் சொன்ன காரணம் ஒரு நொண்டி சாக்காக இருந்தது என்று எனக்கே தோன்றியது, ஆனால் அதுதான் அந்த நொடியில் எனக்கு மனதில் அந்த சாக்கு தான் வந்தது. என் மீது அவருக்கு சந்தேகம் வர காரணம் எதுவும் இல்லாததால் நான் சொன்ன காரியத்தை அவர் ஏற்றுக்கொண்டார்.
"சரி டியர், நான் கிளம்புறேன், நீ அப்புறம் வா, ஒன்னும் அவசரம் இல்லை நீ ரெஸ்ட் எடுத்துக்கிட்டு மெதுவாக வா," என்று கூறிய அவர் என் உதட்டை முத்தமிட முயற்சித்தார் அனால் என் தலையை திருப்பி என் கன்னத்தை அவருக்கு காட்டினேன்.
அவர் என் கன்னத்தில் முத்தமிட்டு என்னை கேள்வியுடன் பார்த்தார். "இல்லங்க, நான் பல் துலக்கவே இல்லை, அது மோசமான நாற்றம் அடிக்கும், அதனால்தான்," என்றேன்.
அது உண்மையான கரணம் இல்லை. நான் நேற்று இரவு இதே உதடுகள் மதனின் அந்தரங்க தண்டை கவ்வி இருந்தது. அவன் முன் கசிவும் அவன் உமிழ்நீரும் இதில் படிந்து இருந்திருந்தது. என் வாயை நல்ல சுத்தமாக கழுவும் முன்பு என் கணவரின் உதடுகளை நான் முத்தமிட விரும்பவில்லை. அவரை இந்த வகையில் கேவல படுத்த விரும்பவில்லை. (இன்னொரு ஆணின் விந்து மற்றும் எச்சில் அவர் அறியாமல் அவருக்கு ஊட்டிவிட விரும்பவில்லை). நான் மோசமானவன் தான் அனால் அந்த அளவுக்கு கீழ்தரமானவள் இல்லை.
"நீங்க பிரேக்பஸ்ட் சாப்பிட்டீங்களா?" என்று அவர் கிளம்பும் முன்பு உண்மையான அக்கரையில் கேட்டேன்.
அவர் திரும்பி என்னை பார்த்து புன்னகைத்து," ஆமாம், கமலா செய்து கொடுத்தாங்க."
அவர் அறையைவிட்டு கிளம்புறதை பார்த்தேன். அவர் இப்போது கைத்தடி இல்லாமால் நடக்க முடியும் அனால் இன்னும் மெதுவாக தான் நடந்தார். நான் மீண்டும் மெத்தையில் சரிந்தேன். நேற்று இரவு பல முறை உடலுறவு கொண்டதால் ஏற்பட்ட பின்விளைவுகளின் உணர்வுகள் என் யோனியில் இன்னும் இருந்தன. ஒரு சிறு நோவு போன்ற உணர்வு ஆனால் உண்மையில் வலி உணர்வு அல்ல, ஆனால் ஒரு இனிமையான உணர்வு. நான் சோர்வாக இருந்தேன், அது பெரும்பாலும் என் கடின உடல் உழைப்பு (செக்சில்) மற்றும் தூக்கமின்மை காரணமாக. ஆனால் பாலியல் விரக்தியிலிருந்து விடுபட்டு என் உடல் ரிலெக்ஸ்சாக இருந்தது. குற்ற உணர்வு ஒரு புறம் இருந்தாலும் என் உடலிலும், மனதிலும் புதுர்நாற்ச்சி மறுபுறம் இருந்தது. புதுப்பிக்கப்பட்ட சக்தியுடன் எனது அன்றாட பொறுப்புகளை செய்ய நான் தயாராக இருந்தேன். நான் படுத்தபடி என் கண்களை மூட நேற்று இரவு நடந்ததெல்லாம் என் மனதில் ஓடியது.
முதலில் என் மகன் இருக்கும் அறைக்கு போனேன். அவன் உன்னும் ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் இருந்தான். அது நல்லதுக்கு தான். பாவ குற்ற செயலில் ஈடுபட்ட அவன் தாயை இப்போது அவன் பார்க்க வேண்டாம். அடுத்தது என் படுக்கை அறைக்கு போனேன். என் கணவர் சலனமின்றி தூங்கிக்கொண்டு இருந்தார். அவரின் குற்றமாட்டா முகத்தை பார்க்கும் போது சலனம் என் இதயத்தில் தான் ஏல துவங்கியது. அவர் அருகில் படுத்தேன், அனால் தூக்கம் வர மறுத்தது. இப்போது என் ஆர்வம் அடங்கி, என் ஆசைகள் தணிந்துவிட்டதால் நான் எவ்வளவு பெரிய துரோகம் செய்துவிட்டேன் என்று என்னை தாக்கியது. முதலில் மதனுடன் படுத்தது உடல் தேவைக்காக அவன் மீது எந்த காதலும் இல்லை என்பது என் செயலுக்கு ஒரு நியாயம் இருப்பது போல இருந்தது. இப்போது இன்னொருவனுக்கு என் உடல் மட்டும் இல்லை என் இதயத்தையும் கொடுத்துட்டேன்னா என்ற அச்சம் வந்துவிட்டது. இப்போது தான் நான் உண்மையில் என் கணவருக்கு துரோகம் செய்துவிட்டேன். என் கணவரை கட்டிப்பிடிக்க விரும்பினேன், நான் செய்த செயலுக்காக அவர் மீது ஏற்பட்ட அனுதாபத்தால் அல்ல, என் சொந்த ஆறுதலுக்காக. ஆனால் அவர் மிகவும் தூய்மையானவராகவும், நான் அசுத்தமானவராகவும் இருப்பதாக உணர்ந்த நான் அவரைத் தொட முடியவில்லை. வெகு நேரத்துக்கு பிறகு எப்படியோ உறங்கினேன். என்னை யாரோ உலுக்க நான் காண்விழித்தேன். நான் இன்னும் தூக்கக்கலகத்தில் இருந்தேன்.
"என்ன டா செல்லம், ஹ்ம்ம் ..," என்று சோம்பல்முறித்து கண்களை திறந்தேன். அந்த மயக்கநிலையில் மதன் இன்னும் ஒரு முறை செக்ஸ் கேட்குறான் என்ற எண்ணம்.
என் கணவர் புன்னகைத்தபடி ஒரு கப் காபியுடன் என்னை எழுப்பிக்கொண்டு இருந்தார். அப்போதுதான் முழு சுயநினைவுக்கு வந்து வேகமாக மெத்தையில் எழுந்து அமர்ந்தேன். நான் சுவரில் இருந்த கெடிகாரத்தை பார்த்தேன், அது 8.32 காட்டியது. நான் களைப்பில் ரொம்ப நேரம் தூங்கிவிட்டேன்.
"ஐயோ, லேட் ஆகிருச்சு, சாரிங்க நான் தூக்கிக்கிட்டேன் .. என்ன நீங்க எழுப்பி இருக்கலாம்ல."
அவர் என் முடியை அவர் விரல்களால் கோதிவிட்டு என் கன்னத்தை அன்போடு வருடினார். "இட்'ஸ் ஓகே டியர், நீ ரொம்ப களைப்பில் தூங்கி கொண்டு இருந்த, பாவம் உனக்கு தான் ரொம்ப வேலை, என்னை பார்த்துக்கொள்ளனும், வீட்டையும் பார்த்துக்கணும், நம்ம கம்பெனியும் முழுசா கவனிக்கணும். ஐ லவ் யு டி பொண்டாட்டி."
அவர் கூறிய வார்த்தைகள் மற்றும் அவர் முகத்தில் தெரிந்த என் மீது அவருக்கு உள்ள பாசம் மற்றம் அக்கறை என்னை மனதுக்குள் குற்றஉணர்வில் வேதனையில் தவிக்க செய்தது. என்னுடைய சோர்வுக்கான உண்மையான காரணம் அவருக்குத் தெரிந்தால் அவர் எவ்வளவு வேதனைப்படுவார். இரவு முழுதும் என் கள்ள காதலனுடன் உடலுறவில் ஈடுப்பட்டு அவருக்கு துரோகம் செய்ததனால் வந்த சோர்வு இது. நான் அவருக்கு விளைத்த துரோகத்துக்கு பதிலாக அவர் என் மீது இவ்வளவு அன்பு வெளிப்படுத்திகிறார். அதை எதிர்கொள்ள முடியாமல் உள்ளுக்குள் மனவலியில் துடித்துக்கொண்டு இருந்தேன். நான் அவரிடம் இருந்து காபி கப்பை வாங்கி கட்டிலுக்கு அருகில் உள்ள சிறு மேசையில் வைத்துவிட்டு என் கைகளால் அவர் இடுப்பை சுற்றி பிடித்துக்கொண்டு அவர் வயற்றில் என் முகத்தை புதைத்தேன். அதிகாலையில் நான் படுக்கவரும் போது அவரை என் மனா ஆறுதலுக்காக அணைக்கவேண்டும் என்று ஆசை இருந்தாலும் நான் அப்போது என்னை அசுத்தமானவள், அவரை தொட அருகதை இல்லை என்று அப்படி செய்யவில்லை. ஆனால் இப்போது நான் எல்லா கட்டுப்பாட்டையும் இழந்துவிட்டேன், நான் படும் வேதனைக்காக அவரைப் பிடித்துக் கொள்ள வேண்டியிருந்தது.
"என்னை மன்னிச்சிருங்க .. மன்னிச்சிருங்க .. நான் தப்பு செஞ்சிட்டேன், என்னை வெறுக்காதீங்க," என்று மனமுடைந்து புலம்பினேன். நான் இருந்த குற்ற மனநிலையில் நான் என்ன பேசுகிறேன் என்று அறியாமல் உளறிக்கொண்டு இருந்தேன்.
"ஐ லவ் யு சோ மச் டூ," என்று அவரை அணைத்தபடி கூறினேன்.
இதே வார்த்தைகளை வேறு ஒருவன் நேற்று இரவு என்னிடம் கூறினான். காமம் தணிந்த பிறகு உதிர்ந்த வார்த்தைகள் ஆனாலும் அதிலும் அவனிடம் உண்மை இருந்தது. இப்போது மிகுந்த அன்போடு என் கணவர் அதே வார்த்தைகளை உதிர்கிறார்.
நான் இருவருக்கும் அதே பதிலை சொல்லிருக்கேன். காதலனிடம் அப்படி சொல்லிவிட்டேன் என்று இப்போது மனக்கஷ்டமாக இருந்தது. இந்த வார்த்தைகளை என்னைப்போன்ற ஒரு திருமணமான பெண் தன் கணவரிடம் மட்டும் தான் கூறனும் அனால் வேறு ஒருவனிடம் நான் இதை கூறிவிட்டு இப்போது அதே வ்ரதைகளை கணவரிடம் கூறும் போது சங்கடமாக இருந்தது. ஆனால் எனக்குள் நடுங்கிக் கொண்டிருந்த பயம் என்னவென்றால், நான் என்னுள் உண்மையில் உணர்ந்ததை தான் நான் இரண்டு முறையும் பேசினேன், என் கணவரிடமும், என் காதலனிடமும்.
"ஷோபா, நீ ரொம்ப ஸ்ட்ரெஸ்ஸில் இருக்க என்று தெரியும். நான் ஆஃபிஸில் கூட உனக்கு முழுதாக உறுதுணையாக இருக்க முடியில. அப்பப்போ சோர்ந்துபோய் வீட்டுக்கு வந்திடுறேன். என்னை மன்னிச்சுடு." நான் உணர்ச்சியில் என்னை மன்னிசிடுங்க என்று புலம்பியது நான் ஸ்ட்ரெஸில் புலம்புறேன் என்று நினைத்துக்கொண்டார். எவ்வளவு இன்னோசெண்டாக இருக்கிறார், எல்லாம் என் மீது அவருக்கு இருக்கும் நம்பிக்கை தான் காரனும். அனால் அந்த நம்பிக்கைக்கு உகுந்தவளாக இல்லாமல் போய்விட்டேன்.
அவர் முகத்தை என் கைகளில் ஏந்தி அவர் கன்னத்தில் முத்தமிட்டேன். "ஏன் அப்படி சொல்லுறீங்க, நீங்க முழு குணமாகி வாங்க, அதுதான் எனக்கு முக்கியம். நான் மத்ததை பார்த்துக்கிறேன்."
அவர் என் முகத்தை பாசத்தோடு பார்த்தார். "நீ எவ்வளவு தான் தாங்கிக்கிற .. நிறுவனத்திலும் பொறுப்பு உன் மேலே போட்டுட்டேன் ... அவர் கட்டில்ல பார்த்தார் .. உனக்கு புருஷனாகவும் நான் நடந்துக்க முடியில," என்று கூறி கண்கள் கலங்கினார்.
அவர் எனக்கு எல்லா விதத்திலும் ஒரு சரியான கணவனாக இருக்க முடியவில்லை என்று அவர் எவ்வளவு குற்ற உணர்ச்சியுடன் இருப்பர். கணவனாக எனக்கு அவர் 'அந்த' விஷயத்தில் செயல்பட முடியவில்லை என்று அவரின் குறைபாடுநிலைமை நினைத்து மனம்குருகி போயிருப்பார். இதுவரை நான் என்னை பற்றியும், என் தேவைகளை பற்றியும் மட்டும் தான் யோசித்து வந்திருக்கேன். நான் எவ்வளவு மோசமான சுயநலவாதி. அவருக்கும் தான் ஆசைகளும் தேவைகளும் இருக்கும். அவரால் பாலியல் ரீதியாக செயல்பட முடியவில்லை என்று அவர் எவ்வளவு வேதனையில் இருப்பர். அவர் செய்யவேண்டியதை இன்னொரு ஆண் செய்கிறான் ... அவர் கொடுக்கவேண்டிய இன்பத்தை நான் வேறு ஒரு ஆணிடம் பெறுகிறேன் என்று அவருக்கு எப்போதும் தெரியவே கூடாது. அவர் ஒரு சரியான ஆம்பளே கிடையாது, அவர் ஒரு கணவராக தோற்றுவிட்டார் என்ற எண்ணம் அவருக்கு ஒரு போதும் வரக்கூடாது. தான் இன்னொரு ஆணுக்குக் கீழானவன் என்று மன ரீதியாக சித்திரவதை அவர் அனுபவித்தல் நான் செத்துப்போய்விடுவேன்.
நான் அவர் முகத்தை இன்னும் என் கைகளில் ஏந்தியப்பிடி பேசினேன்,"அப்படி எப்போதும்மே நினைக்காதீங்க. இந்த உலகத்தில் நீங்க மற்றும் நம்ம மகன் தான் என் உயிர். எந்தவொரு காரணத்துக்கும் உங்கள் இருவரையும் நான் இழக்க மாட்டேன்." இதை நான் அவர் ஆறுதலுக்காக சொல்லவில்லை, என் மனதில் உள்ள உணர்வுகளிலிருந்து நான் இதை உண்மையாகச் சொன்னேன்.
என் மகனை பற்றி சொன்னபோது தான் அவனின் நினைப்பு வந்தது. "ஐயோ விமல் ஸ்கூல்லுக்கு ரெடி பன்னாலேயே, அவன் எங்கே இருக்கான்?"
"ரிலேக்ஸ், கமலா அவனை ரெடி பண்ணி, ப்ரேக்பாஸ்ட கொடுத்து லன்ச் பேக் பண்ணி அனுப்பிட்டாங்க. அவன் வேனில் போய்விட்டான்."
கமலா எங்கள் வீட்டில் வேலைசெய்யும் பெண். அவுங்களுக்கு நாற்பது வயது அதனால் வீட்டு வேலை செய்யும் பெண் என்றாலும் அவுங்களை அக்கா என்று தான் அழைப்பேன். ரொம்ப நம்பிக்கியானர்வள். காலையில் ஏழு மணிக்கு வீட்டுக்கு வந்து நான் ஒன்பது மணிக்கு ஆஃபீஸ் போகும்போது கிளம்பிவிடுவாங்க. பிறகு, மூன்று மணிக்கு மேல் என் மகன் ஸ்கூலில் இருந்து வருவதற்கு முன்பு மதியம் இரண்டரை மணிக்கெல்லாம் வந்துவிடுவார்கள். அவர்களிடம் வீட்டு சாவி ஒன்று இருக்கு. நாங்கள் மாலையில் வீடு திரும்பின பிறகு ஆறரை மணி போல கிளம்பிடுவாங்க. சொன்னது போல, நாங்கள் ரொம்ப நம்பிக்கை வைத்திருக்கும் ஒருவர். கிட்டத்தட்ட எங்கள் குடுப்பதில் ஒருவர் போல அவுங்களை நடத்துவோம். இப்போது மூன்று வருடங்களாக எங்களுக்கு வேலை செய்யிறாங்க.
"நல்லவேளை கமலா அக்கா இருந்தாங்க," என்று பெருமூச்சுவிட்டேன். "என்னை எழுப்பி இருக்கலாம்ல?" என்றேன்.
"நீ ரொம்ப அசதியில் ஆழ்ந்து தூங்கிக்கொண்டு இருந்த. நான் உன்னை எழுப்ப முயற்சித்தேன் அனால் நீ புலம்பின அனால் எந்திரிக்கிலா. உன்னை டிஸ்டர்ப் பண்ண விரும்பல, உன்னை இவ்வளவு டைஎர்டட நான் பார்த்ததில்லை," என்றார் என் அம்பு கணவர் அக்கறையுடன்.
நான் தூக்க கலக்கத்தில் புலம்பினேன்னா? என்ன புலம்பினேன்? நிச்சயமாக மதன் பற்றியோ அல்லது நாம் இருவரும் கட்டிலில் அனுபவித்த சுகத்தை பற்றி இருந்திருக்காது. அப்படி இருந்திருந்தால் என் கணவர் என்னிடம் இவ்வளவு அன்பாக பேசிக்கொண்டு இருந்திருக்க மாட்டார். அவர் சொன்னதை கேட்க்கும் போது எனக்கு ரொம்ப கில்டியாக இருந்தது. இந்த சோர்வுக்கு காரணம் நான் மதனுடன் போட்ட ஆட்டம் தான் என்று அவருக்கு தெரியாது. ஒவ்வொரு உடலுறவும் நீண்ட காம முன்விளையாட்டுடன் வெகு நேரம் புணர்ந்து மகிழ்ந்தோம். மூன்று முறை இணைந்தோம், ஒவ்வொரு முறையும் கிட்டத்தட்ட ஒரு மணி நேரத்துக்கு எங்கள் காம ஆட்டம் நீடித்தது. அதற்க்கு இடையே சிறு ஓவ்வு, அணைத்தபடி சிறு தூக்கம, பிறகு மீண்டும் ஒரு இனிமையான ஆட்டம். எங்கள் செக்ஸ் அவசரமில்லாத ஆவேசத்தில் இருந்தது, செயல்பாட்டில் அவசரம் இல்லை அனால் உணர்ச்சிகளில் ஆவேசம். வெட்கமே இல்லாமல், எங்கள் ஆசைகளுக்கு இணங்கி கட்டுப்பாடின்றி காமத்தில் ஈடுபட்டோம் என்று இப்போது நினைக்கும்போது எனக்கு சங்கடமாக இருந்தது.
நடந்ததை பற்றி நினைக்க விரும்பாமல் சொன்னேன்," எனக்கு கொஞ்ச நேரம் கொடுங்க, நானும் ரெட்டியாகிடுறேன்."
"வேணாம் ஷோபா, நீ முதலில் கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடு, கணேஷ் வந்துட்டன், நான் முதலில் ஆஃபீஸ் போறேன், நீ பிறகு வா."
கணேஷ் எங்கள் கார் டிரைவர். செந்தில் அவனுடன் முன்பு போகிறார், நான் எங்கள் இன்னொரு கார் எடுத்துக்கொண்டு பிறகு போகணும். நான் சோர்வாக இருக்கிறேன் என்ற அக்கறையில் என்னை ஓய்வு எடுக்க சொல்கிறார். அனால் அவரின் அக்கறைக்கு நான் தகுதியற்றவள். அவருக்கு மட்டும் சொந்தமான என் உடலை இன்னொருவன் இரவு முழுதும் அனுபவிக்க கொடுத்தினால் வந்த சோர்வு இதுவென்று அவர் எப்படி அறிவர். அதுவும் நேற்று இரவு என் உடலை மட்டும் நான் கொடுக்கவில்லை, என் இதயத்திலும் ஒரு சிறு இடம் இன்னொருவனுக்கு கொடுத்துவிட்டேன் என்று அஞ்சிக்கொண்டு இருந்தேன்.
"ஆமாம் ஷோபா நீ இரவு இந்த நைட்டிய போட்ட? நீ தூங்க வரும் போது வேற நைட்டி போட்டிருந்தது போல நினைவு இருக்கு," என்று கேட்டார்.
இந்தக் கேள்வி அவருக்கு என் மீது இருந்த சந்தேகத்தால் அல்ல, அது ஒரு சாதாரண கேள்வி, என்று நான் நம்பினாலும், என் இதயத்தில் பயம் ஈட்டி போல தாக்கியது. இதுதான் தப்பு செய்வதர்க்கின் விலை, சாதாரண கேள்வியும் அச்சத்தை கொடுக்கும். அனால் இது சாதாரண கேள்வியல்ல. நான் தப்பு பண்ணிவிட்டேன், நான் நைட்டியை மாற்றியதை அவர் கவனித்துவிடுவார் என்று நான் கணக்கில் எடுத்துக்கொள்ளவில்லை. இப்படி அவர் கேட்பர் என்று சிந்திக்க கூட இல்லை. அந்த நைட்டியுடன் தான் மதனை தழுவி முத்தமிட்டேன். அதை அணிந்துகொண்டு இருக்கும்போது அவன் அந்தரங்க உறுப்பு அதன் மேல் உரசியது, அவன் முன் சுரப்பு அதைக் கறைபடுத்தியிருந்தது. அதை அணிந்துகொண்டு எப்படி என் கணவர் அருகே படுப்பேன்? அதனால் அதை மாற்றிவிட்டேன் அனால் இப்போது மாட்டிக்கொண்டேன். என்ன சொல்வது என்று என் மனம் தடுமாறிக் கொண்டிருந்தது. என் கணவர் இப்படிக் கேட்பார் என்று நான் எதிர்பார்க்கவில்லை.
"ஓ அதுவா .. நேற்று ராத்திரி ,சிறுநீர் கழிக்க பாத்ரூம் போனேன், அதன் பிறகு நான் என்னை கழுவும்போது தற்செயலாக அது நனைந்து விட்டது. அதனால தான் நான் அதை மாற்றினேன்."
அவர் அந்தக் கேள்வியை என்ன ஆச்சி என்று தெரிந்துகொள்ள கேட்டிருந்தார், ஏதாவது சந்தேகத்தால் அல்ல, அதனால் என் பதிலில் அவர் திருப்தி அடைந்ததாகத் தோன்றியது. நான் சொன்ன காரணம் ஒரு நொண்டி சாக்காக இருந்தது என்று எனக்கே தோன்றியது, ஆனால் அதுதான் அந்த நொடியில் எனக்கு மனதில் அந்த சாக்கு தான் வந்தது. என் மீது அவருக்கு சந்தேகம் வர காரணம் எதுவும் இல்லாததால் நான் சொன்ன காரியத்தை அவர் ஏற்றுக்கொண்டார்.
"சரி டியர், நான் கிளம்புறேன், நீ அப்புறம் வா, ஒன்னும் அவசரம் இல்லை நீ ரெஸ்ட் எடுத்துக்கிட்டு மெதுவாக வா," என்று கூறிய அவர் என் உதட்டை முத்தமிட முயற்சித்தார் அனால் என் தலையை திருப்பி என் கன்னத்தை அவருக்கு காட்டினேன்.
அவர் என் கன்னத்தில் முத்தமிட்டு என்னை கேள்வியுடன் பார்த்தார். "இல்லங்க, நான் பல் துலக்கவே இல்லை, அது மோசமான நாற்றம் அடிக்கும், அதனால்தான்," என்றேன்.
அது உண்மையான கரணம் இல்லை. நான் நேற்று இரவு இதே உதடுகள் மதனின் அந்தரங்க தண்டை கவ்வி இருந்தது. அவன் முன் கசிவும் அவன் உமிழ்நீரும் இதில் படிந்து இருந்திருந்தது. என் வாயை நல்ல சுத்தமாக கழுவும் முன்பு என் கணவரின் உதடுகளை நான் முத்தமிட விரும்பவில்லை. அவரை இந்த வகையில் கேவல படுத்த விரும்பவில்லை. (இன்னொரு ஆணின் விந்து மற்றும் எச்சில் அவர் அறியாமல் அவருக்கு ஊட்டிவிட விரும்பவில்லை). நான் மோசமானவன் தான் அனால் அந்த அளவுக்கு கீழ்தரமானவள் இல்லை.
"நீங்க பிரேக்பஸ்ட் சாப்பிட்டீங்களா?" என்று அவர் கிளம்பும் முன்பு உண்மையான அக்கரையில் கேட்டேன்.
அவர் திரும்பி என்னை பார்த்து புன்னகைத்து," ஆமாம், கமலா செய்து கொடுத்தாங்க."
அவர் அறையைவிட்டு கிளம்புறதை பார்த்தேன். அவர் இப்போது கைத்தடி இல்லாமால் நடக்க முடியும் அனால் இன்னும் மெதுவாக தான் நடந்தார். நான் மீண்டும் மெத்தையில் சரிந்தேன். நேற்று இரவு பல முறை உடலுறவு கொண்டதால் ஏற்பட்ட பின்விளைவுகளின் உணர்வுகள் என் யோனியில் இன்னும் இருந்தன. ஒரு சிறு நோவு போன்ற உணர்வு ஆனால் உண்மையில் வலி உணர்வு அல்ல, ஆனால் ஒரு இனிமையான உணர்வு. நான் சோர்வாக இருந்தேன், அது பெரும்பாலும் என் கடின உடல் உழைப்பு (செக்சில்) மற்றும் தூக்கமின்மை காரணமாக. ஆனால் பாலியல் விரக்தியிலிருந்து விடுபட்டு என் உடல் ரிலெக்ஸ்சாக இருந்தது. குற்ற உணர்வு ஒரு புறம் இருந்தாலும் என் உடலிலும், மனதிலும் புதுர்நாற்ச்சி மறுபுறம் இருந்தது. புதுப்பிக்கப்பட்ட சக்தியுடன் எனது அன்றாட பொறுப்புகளை செய்ய நான் தயாராக இருந்தேன். நான் படுத்தபடி என் கண்களை மூட நேற்று இரவு நடந்ததெல்லாம் என் மனதில் ஓடியது.