Misc. Erotica முல்லைச் சரம்

[monor]

6 மாதங்களாக மைதிலிக்கும் சங்கருக்கும் காதலாம். தெய்வீகக் காதலாம். பெங்களூரில் ஏதோ ஒரு ஐ.டி.இ.எஸ் கம்பெனியில் தஸ் புஸ் என்று ஆங்கிலம் பேசும் வேலை. ஓரளவுக்கு நல்ல சம்பளம் தான். ஆளும் டிப்டாப்பாக இருந்தான். ஆனால், நோஞ்சானாக, சோடா புட்டி கண்ணாடி அணிந்திருந்தான். ஆந்திராக் காரன். எனக்கு வில்லனாக வந்துச் சேர்ந்தான். சொந்தத் தங்கையின் அழகுகளை நானே இன்னும் தொட்டுப் பார்க்கவில்லை. அதற்குள் சொந்தம் கொண்டாட வந்துவிட்டானா? எரிச்சலாக இருந்தது.

இப்படி நினைப்பது அநியாயம் தான். ஆனால் என்ன செய்ய?!! என் தங்கையின் மீது அவ்வளவு காம மோகம் கொண்டுள்ளேனே??

சங்கர் நல்லவன் தான். என் தங்கையைக் கட்டிக்கொண்டு காப்பாற்றுவான் என்று எனக்கு நம்பிக்கை உண்டு. ஆனால்,... எப்படியாவது நான் புத்தம் புது சரக்காக இருக்கும் என் தங்கையை அனுபவிக்க வேண்டுமே!!! எப்படியும் எங்கள் பெற்றோர் சங்கர், மைதிலி காதலுக்கு ஒப்புக்கொள்ள மாட்டார்கள். காதலுக்கே ஒத்துக்கொள்ளாதவர்கள் கல்யாணத்திற்கு ஒத்துக்கொள்வார்களா, என்ன?!!

சங்கர், மைதிலி இருவருடைய ப்ளான் என்ன என்று எனக்குத் தெரியும்.


ம்ம்!!.. சந்தர்ப்பத்தைப் பயன் படுத்திக்கொள்ளலாம் என்று நினைத்தேன். கணக்குப் போட்டேன். நடிக்க ஆரம்பித்தேன்.


என் தங்கையின் காதலுக்கு நான் ஒருவன் தான் சப்போர்ட் என்று சூழ்நிலைகளை என்னைச் சுற்றி வளர்த்துக்கொண்டேன். மைதிலிக்கும் அவள் அண்ணனாகிய என் மீது பூரண நம்பிக்கை. அவள் காதலனுடன் நான் எப்படியும் அவளைச் சேர்த்து வைப்பேன் என்ற நம்பிக்கை. நானும் அவர்கள் இருவரையும் சேர்த்து வைக்கத் தயார் தான். ஆனால் அதற்குள் என் சுண்ணி ஒரு நூறு முறையாவது என் தங்கையின் யோனிக்குத் தீனி போட வேண்டும் என்பது என்னுடைய் அசிங்கமான ஆவல்.

சங்கர்-மைதிலியின் காதல் விவகாரம் ஒரு நாள் எங்கள் வீட்டில் எரிமலையாக வெடித்தது.

விஷயம் தெரிய வந்ததும் எங்கள் பெற்றோர்கள் என் தங்கை மைதிலியை அடித்தார்கள், திட்டினார்கள்.

கடைசியில் அவளுக்கு எங்களுடைய பெற்றோர்களிடமிருந்து கடும் உத்திரவுகள் பறந்தன.

அவளுடைய நடமாட்டம் முடக்கப்பட்டது. சங்கர் எச்சரிக்கப்பட்டான். நல்லவேளையாக நான் இவர்கள் காதலுக்கு உடந்தையாக இருப்பது போல நடிப்பது எங்கள் பெற்றோருக்குத் தெரியாமல் போனது. தெரியாமல் மறைத்தேன். அது என்னுடைய ப்ளான். மைதிலியின் கன்னித்திரையைக் கிழிக்கும் மாஸ்டர் ப்ளானின் ஒரு அங்கம் தான் இந்தப் ப்ளான்.

அப்பா அம்மா வீட்டில் இல்லாத போது, ஒரு நாள் மைதிலி அழுது கொண்டே என்னிடம் கண்ணைக் கசக்கிக் கொண்டு, விசும்பிக்கொண்டே வந்து,"அண்ணா.. வேற வழியே இல்லண்ணா." என்றாள்.


"என்னம்மா?" என்று அவளிடம் அன்பாக கேட்டுக்கொண்டே, மெதுவாக அவள் தோள் மீது கை போட்டேன். அவளுக்கு சந்தேகம் வராத வரையில் லேசாக அணைத்தேன். கதகதப்பாக இருந்தது. என் தோள் மீது அவளாகவே சாய்ந்தாள். மைதிலியின் இளமைப் பூரிப்புகள் மெதுவாக என் நெஞ்சின் மீது அழுத்தின.

"நானும் சங்கரும் ஓடிப்போகப் ப்ளான் போட்டிருக்கோம்ணா.”

“எப்படிடீ?”

“ அவரோட கம்பெனில புதுசா மதுரைல ஒரு கிளை தொடங்கப் போறாங்களாம். நாங்க ரெண்டு பேரும் வீட்டை விட்டு ஓடி போய், மதுரைக்குப் போகலாம்னு ப்ளான். அங்கேயே போல் கல்யாணம் கட்டிகிட்டு செட்டில் ஆயிரவேண்டியது தான்."

ஒரு நிமிடம் யோசித்தேன். இந்த ப்ளானில் என்னை எப்படி புகுத்திக்கொள்வது??

வெளியில் நல்லவன் போலவும், உள்ளத்தில் வில்லனாக, "நல்ல வேளை!!..." என்று கூறிவிட்டு நிறுத்தினேன்.

"என்னண்ணா?!!"

"நல்லவேளைடி.. எங்கிட்ட சொன்னே!.இல்லேன்னா நீங்க ரெண்டு பேரும் ஏதாவது எசகு பிசகா பண்ணி, எக்குத்தப்பா அப்பா கிட்டே மாட்டியிருதீங்கன்னா, ரெண்டு பேரோட தோலையும் உரிச்சிருப்பார். தெரியுமில்லே?"

"ஐயோ.. ஆமாண்ணா.!!"

"சங்கர் நல்ல பையன் தான். ஆனால் இது மாதிரி விஷயத்துல எல்லாம் அவனுக்கு மூளை வேலை செய்யாதும்மா. கம்ப்யூட்டர் முன்னாலே உக்காந்து தஸ்புஸ்ஸுன்னு பேசத் தான் தெரியும். என்ன மாதிரி நாலு இடத்துக்குப் போய் அடிபட்டு, பழக்கப்பட்டவன் இல்லை. சொதப்பியிருப்பான்."

"அண்ணா.. ஆமாண்ணா. நீ சொல்றது கரெக்ட்தான்.!!"

ஆஹா.. என் தங்கை என் வழிக்கு வருகின்றாள்.

"ஏற்பாடெல்லாம் நான் பண்ணுறேன். கொஞ்ச நாளைக்கு நீங்க ரெண்டு பேரும் கொஞ்சம் வாய் பொத்திகிட்டு, வாலாட்டாம இருங்க."

"சரிண்ணா!!! நீ இருக்கும் போது எனக்கு என்ன குறைண்ணா."

‘ஆஹா!!... குறைவே இல்லாத 9 இன்ச் சுண்ணியால் உன் யோனியை நிறைக்கிறேண்டி’.. என்று மனதுக்குள் கறுவிக்கொண்டேன்.

நாட்கள் சில கடந்தன.

அப்பா-அம்மா இருவரும் மைதிலியுடன் பேசுவதையே நிறுத்திவிட்டனர். கர்புர் என்று இருந்தனர். என்னிடம் மட்டுமே சரியாகப் பேசினர்.

"கவலைப்படாதீங்கப்பா.. எல்லாம் சரியாயிரும்." என்று நான் அப்பாவைத் தேற்றினேன். சரியான சந்தர்ப்பத்திற்காகக் காத்துக்கொண்டிருந்தேன்.

ஒரு நாள் மைதிலியைத் தனியாக அழைத்தேன்.

"நாளைக்கு ராத்திரி டிரெயின்ல மதுரை போக ரெடியா இரு மைதிலி."

"அண்ணா...!!!"

"யெஸ். நாளைக்கு வெள்ளிக்கிழமை நைட். நாம ரெண்டு பேரும் புறப்படுறோம். ஞாயித்துக்கிழமை என் ஃப்ரெண்ட் ராஜேஷுக்கு மதுரைல கல்யாணம். அந்த சாக்கு வச்சிகிட்டு உன்னையும் அழைச்சிகிட்டுப் போகலாம்னு இருக்கேன்."

"அப்பா ஒப்புக்கணுமே!!"

"அத நான் கவனிச்சிக்கறேன்."

"அப்போ சங்கர்?"

படுபாவி.. மீண்டும் மீண்டும் உருவெடுக்கும் வில்லன். அவன் தொடுவதற்கு முன் மைதிலியை நான் தொட்டு அனுபவிக்கவேண்டுமே? சீல் உடைக்காத சரக்கை எவனோ ஒருத்தனுக்கு, காதல்ன்ற பேர்ல சும்மா கூட்டிக்கொடுக்க நான் என்ன இளிச்ச வாயனா என்ன?!!!!

"சங்கரும் சேர்ந்து வந்தால் எல்லாருக்கும் சந்தேகம் வரும்."

"ஆமாம்ண்ணா!! நீ சொல்றது சரிதான்."

"ம்,…அவன் அடுத்த நாள் கிளம்பி வரட்டும். அதே ஞாயித்துக் கிழமை அதே மதுரைல என் தங்கச்சிக்கும் அவ மனசுக்குப் பிடிச்ச சங்கருக்கும் முஹூர்த்தம்.. சரியா?"

வெட்கத்தில் மைதிலியின் கண்கள் தாழ்ந்தன. என் கையால் அவள் முகத்தை மெதுவாகத் தூக்கினேன்.

"அண்ணா...!!" அவள் கண்களில் கண்ணீர்.

"என்னம்மா??"