Adultery நண்பனின் மனைவி

[Solosingam]

ஆட்டோ ஹாஸ்பிடலை நோக்கி ஒடி கொண்டிருந்தது.

உள்ளே ஒரு சின்ன விசும்பலோடு, கண்களை முடிக் கொண்டு, மோவாயில் கை வைத்தபடி, தன் கணவன் ஆக்ஸிடென்ட் ஆன துக்கத்தில் ஆழ்ந்திருந்தாள் ராணி.

பக்கத்தில் அமர்ந்திருந்த முத்து சாவகாசமாக அவளை ஒரக்கண்ணால் உற்று பார்த்து கொண்டிருந்தான்.

அவளை பார்க்க ஒரு பக்கம் அவனுக்கு பாவமாய் இருந்தாலும்.. அவன் கண்கள் அவள் மேனியை கூச்சமின்றி ஆராய்ந்தன.

காற்று அடிக்கும் போதெல்லாம் உண்டான சேலை விலகலால்.. சைடு முலைகளும், தொப்புள் குழியும் தாராளமாக வெளிப்பட்டு அவனை பாடாய் படுத்தி எடுத்தன.



சைடு முலைகளை தொட்டு பிடித்து கசக்கி பிழிய வேண்டும் என அவன் உள்மனம் துடிதுடித்தது.

தன் துடிதுடிப்பை வேறு வழியில் தணித்து கொள்ள முயன்றான் முத்து.

அவனின் வலது கை தைரியம் பெற்று, அவள் தொடையை நடுக்கத்துடன் தொட்டு பிடித்து ஆறுதல் சொல்லுவது போல தடவியது.

"சம்பத்துக்கு எதுவும் ஆயிருக்காதுங்க.. தைரியமா இருங்க.. நா உங்க கூட இருக்கேன்.."

தன் தொடையில் கம்பளிபூச்சி ஊர்ந்து போனதை போல ஷாக்கானாள். 

ஏற்கனவே அவன் வியர்வை நாற்றத்தை சகித்து கொண்டிருந்தவள், இப்போது தன் தொடையில் அவன் கை படுவதையும் சகித்து கொள்ளத் தான் வேண்டுமா?

'சம்பத்துக்கு எதாவது ஆயிருச்சுன்னா.. உங்களுக்கு நா இருக்கேன்ங்க..' என்று அவன் சொல்வது போல அவளுக்கு தோணியது.

நியாயப்படி அவள் முத்துவை திட்டி அவன் கன்னத்தில் ஒரு அறை வைத்து அடக்கியிருக்க வேண்டும்.

ஆனால் கணவன் இருக்கும் நிலைமை அவளை மொத்தமாக கட்டிப்போட்டு விட்டது.

ராணி அமைதியாக இருந்தது.. முத்துவை நிறையவே உற்சாகப்படுத்தி இருக்க வேண்டும்.

மீண்டும் ஆறுதல் சொல்வது போல அவள் தொடையில் தட்டி தடவினான். இம்முறை கொஞ்சம் அழுத்தமாக.. தைரியமாக..

"அழுதுட்டே இருக்காதிங்க ப்ளீஸ்.. எதாவது வேணும்னா எங்கிட்ட தயங்காம கேளுங்க.. உங்களுக்கு ஹெல்ப் பண்றதுக்கு தான் நா இருக்கேன்.."

கலங்கி போயிருந்த கண்களை திறந்து ஒரு சின்ன முறைப்போடு அவனை பார்த்தாள்.

'என் புருஷன் சம்பத் பக்கத்துல இருந்தா.. இப்படி தான் என் தொடையில தட்டி தடவி பேசுவியாடா..?' சொல்வதை போல இருந்தது அவளின் பார்வை.

"இப்ப எதுவும் வேணாம்.. தேவப்பட்டா சொல்றேன்.."

சற்று நிமிர்ந்து அமர்ந்தவள், சேலையை சரிப்படுத்தி கொண்டாள்.

முத்து தன் நட்பை புதுப்பித்து கொண்டதற்கு முதற் காரணமே அழகு மனைவி ராணி என்பதை ஐசியூவில் உள்ள அவனின் உயிர் நண்பன் சம்பத் எப்படி அறிவான்?

சம்பத்தை பார்க்க வீட்டிற்கு வரும் போதேல்லாம்.. அவன் மனைவி ராணியை ஒரக்கண்ணால் சைட் அடித்து ஒரு வரைமுறையோடு நிறுத்திருக்கிறான். ஆனால் அப்போது அவளை தொடும் அளவுக்கு அவனுக்கு தைரியம் இருந்திருக்கவில்லை. 

இப்போது அவனுக்கு தானாகவே ஒரு நல்ல சூழ்நிலை அமைந்திருக்கிறது. உதவி செய்யும் உத்தமனை போல நடித்து அவளை உபயோகப்படுத்தி கொள்ள துடித்தான். இதை விட தன் நண்பனின் மனைவியை தொடும் பாக்கியம் திரும்ப வாய்க்குமா என்பதை சொல்ல முடியாதல்லவா?

ஆட்டோ ஹாஸ்பிடலை வந்தடைந்தது.

ஐசியூ நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தார்கள்.

ஐசியூ வெளியே தடுக்கப்பட்டார்கள். உடனே போய் டாக்டரை பார்த்தார்கள்.

"இடுப்புல பலமா அடிப்பட்டு இருக்குமா.. உடனே ஆப்ரேஷன் பண்ணனும்.. பயப்படாதிங்க.. உயிருக்கு எந்த பிரச்சனையும் இல்ல.. ஆனா எழுந்து நடக்குறதுக்கு கொஞ்சம் நாளாகும்.. மத்தபடி ஈ இஸ் நார்மல்.."

"அப்ப உடனே அந்த ஆப்ரேஷன பண்ணிடுங்க டாக்டர்.."

"பேஷண்ட் ப்ளட் குரூப் B நெகட்டிவ்.. ரேர் குரூப்மா.. அதனால, அதே குரூப்ல ஒரு டோனர அரேன்ஞ்ச் பண்ணி குடுத்துடுங்க.. உடனே பண்ணிடலாம்.. ரொம்ப டீலே பண்ணாதிங்க.."

"எனக்கு இங்க யாரையும் தெரியாது டாக்டர்.. நீங்களே ஏற்பாடு பண்ணிடுங்க.. அதுக்குன்டான செலவ கொடுத்துடுறேன் டாக்டர்.."

"என்னமா நீ.. புரியாம பேசுற.. எங்ககிட்ட இருக்குற ப்ளட் வச்சி சர்ஜரிய சமாளிக்க முடியாதுமா.. அதுக்காக தான் உங்ககிட்ட எக்ஸ்ட்ரா கேக்குறோம்.. ஆப்ரேஷன் சீக்கிரமா பண்ணா தான் உங்க புருஷனால எழுந்து நடக்க முடியும்.. இல்ல அவரு வாழ்க்கை பூரா பெட்ல கிடக்க வேண்டியது.‌.. டோனர சீக்கிரமா அரேன்ஞ் பண்ணிட்டு எனக்கு தகவல் கொடுங்கமா.."

டாக்டர் வேறு நோயாளியை பார்க்க சென்று விட்டார்.

புற நோயாளிகள் பக்கமாய் ஒதுங்கிய ராணி.. தனக்கு தெரிந்த நம்பர்களுக்கெல்லாம் கைபேசியில் அழைத்தாள்.

அனைத்துக்கும் 'இல்லை' என்ற ஒரே பதிலை தான் பெற்றாள்.

அந்த சந்தர்ப்பத்திற்க்காக காத்திருப்பவனை போல, முத்து மெல்ல அவளருகே வந்தான்.

"என் நண்பனோட பொண்டாட்டி இப்படி ப்ளடுக்காக கஷ்டப்படுறத நினைச்சா.. மனசுக்கு ரொம்ப கஷ்டமா இருக்குங்க.. ஆண்டவன் எனக்கு பி பாஸிடிவ் ப்ளட் குரூப்ப குடுத்து தொலைச்சிட்டான்.‌. இல்லனா உடனே போய் குடுத்துட்டு வந்திருப்பேன்.. என் நண்பன் தாங்க எனக்கு முக்கியம்.."

"உங்களுக்கு தெரிஞ்சவங்க யாராவது இருக்காங்களா முத்து.. இருந்தா சொல்லுங்க.. ப்ளீஸ்.."

முதன் முறையாக ராணி தன்னிடம் பணிவாக குழைந்து பேசியதால் சிலிர்த்து போனான் முத்து.

"டீ காபி சாப்பிட்டுக்கிட்டே பேசலாங்களா.. நீங்க ரொம்ப நேரமா நிக்கறது எனக்கு கால் வலிக்குதுங்க.."

வேற வழி அவன் இழுத்து இழுப்புக்கெல்லாம் அவள் ஆடித் தானே ஆக வேண்டும்.

கான்டீனில் ஒரமாக ஒரு டேபிளை தேர்ந்தெடுத்த முத்து.. ராணியை எதிரே அமர செய்தான்.

அவளை விழுங்கி விடுவது போல பார்த்தவன், பேச தொடங்கினான்.

"உங்க நல்ல நேரம் நமக்கு தெரிஞ்ச ஒருத்தன் அந்த ப்ளட் குரூப் தாங்க.. உடனே ஏற்பாடு பண்ணிடலாம்.."

"சீக்கிரமா வரச் சொல்லுங்க முத்து.. இல்ல அவரால நடக்கவே முடியாதுனு டாக்டர் சொல்லுறாரு.‌. ப்ளீஸ்.."

அவள் கெஞ்சுவதை நன்றாக பார்த்து ரசித்தான்.

"நண்பனுக்கு எதாவது ஒன்னுனா அப்படியே விட்டுட்டு போயிடுவேனாங்க.. இருந்து அவனுக்கு கூடமாட ஒத்தாசை பண்ணிட்டு தான் போவேன்.. ஆங், டோனர வரச் வச்சிடலாம்.. ஆனா ஒரு சிக்கல் இருக்குதே.."

"என்ன அது..?"

"அந்த பயலுக்கு குடிக்குற பழக்கம் இருக்குங்க.. அடேய் மடையா.. குடிக்காதடா போன்ல ஸ்ட்ரிக்டா சொல்லிட்டேன்.. ஆனாலும் இந்நேரம் குடிச்சிட்டு இருப்பானா இல்லையானு தெரியலையே.."

"அய்யோஓஓ.. அப்ப அவர உடனே இங்க கூப்பிட்டு வந்துடுங்க.. குடிக்க விடாம நா பார்த்துக்குறேன்.. அவருக்கு எவ்ளோ வேணும்னாலும் பணம் கொடுக்குறேன்.."

"குடிகாரனுக்கு கூட மரியாதை கொடுக்குற உங்க நல்ல மனசு எனக்கு புரியுது.. ஆனா அவனுக்கு புரியுனுமே.. என்ன புரியலையாங்க.. பணத்துக்கு பதிலா வேற எதையோ எதிர்பாக்குறான்.. நீங்க மனசு வச்சா தான் அது முடியும்.."

கூனிக் குறுகி போனாள் ராணி. படுக்க சொல்லுகிறானா.. ராஸ்கல்.

அவனை உக்கிரமாக பார்த்தாள். அவள் கண்களில் அனல் பறந்தது.

"அய்யோஒஒ.. நா எந்த தப்பான எண்ணத்துலையும் சொல்லலைங்க.. அவனும் அப்படிபட்டவன் இல்ல.. அவன் ஒரு போட்டோகிராப்பர். மாடலிங் பண்ற பொண்ணுகள எடுக்குறது அவன் பிஸ்னஸ். இப்ப அவன் தொழில் நஷ்டத்துல ஓடிட்டு இருக்குதுனு சொல்றான்.. குடும்ப பாங்கான லேடீஸ போட்டோ எடுத்து கொடுத்தா.. பெரிய அமௌன்ட் கிடைக்கும்.. அதனால நீங்க வந்து.."

"நோ.. என்னால முடியாதுடா.. என்ன அந்த மாதிரி பொம்பளைனு நினைச்சிங்களாடா..?"

கோவத்தில் கத்தி விட்டாள். பதிலுக்கு நிதானமாக பேச ஆரம்பித்தான் முத்து.

"அப்படி இல்லங்க.. உங்கள பத்தி எனக்கு தெரியாதாங்க.. சம்பத்து இப்ப ஆபத்துல இருக்கான்.. அத மொதல்ல புரிஞ்சுக்கோங்க.. போட்டோவுக்கு போஸ் கொடுக்குறது ஒன்னு தப்பான தொழில்னு நீங்க ஏன் நினைக்குறிங்க.. ஒரு பெரிய கார்மெண்ட் கம்பெனி லேடீஸ் இன்னர்வேர்ஸுக்கு மாடலிங்கா போஸ் கொடுக்க ஆள் தேவைப்படுது.. அவங்க இன்னர்வேர போட்டுகிட்டு போஸ் கொடுக்கனும்.. உங்க முகம் விழாத மாதிரி அவனும் எடுப்பான்.. நீங்களும் எடுத்த போட்டோவ நல்லா செக் பண்ணிக்கலாம்.. ஜஸ்ட் போஸ் மட்டும் தானே கொடுக்க போறிங்க.. அவ்வளவு தான்.. எல்லாமே முறையா அக்ரீமென்ட்படி தாங்க நடக்கும்.. உங்கள நா வற்புறுத்தலைங்க.. இது உங்க இஷ்டம்.. நமக்கு டைம் கம்மியா இருக்குனு டாக்டர் வேற சொல்லிட்டாரு.. நல்லா யோசிச்சி முடிவெடுங்க.."

முத்துவுக்கு பதிலெதும் சொல்லாமல் அங்கிருந்து போய் விட்டாள் ராணி.

நேராக ஐசியூ வந்தாள்.

வெளியே இருந்து கண்ணாடி வழியாக மயக்கத்திலிருக்கும் தன் கணவனை பார்த்தாள்.

வேதனையில் கண்ணீர் சிந்தினாள்.

'நீங்க மட்டும் எழுந்து நடமாடுனிங்கனா.. இந்த படுபாவிங்க என்ன தப்பான விஷயத்துக்கு கூப்பிடுவாங்களா..?'

ஒரு மணி நேரம் கடந்தும் கூட.. கண்ணீர் சிந்துவதை நிறுத்தவில்லை ராணி.

அப்போது ஐசியூவிலிருந்து வெளியே வந்த டாக்டர் ராணியை பார்த்து விட்டார்.

"என்னமா.. டோனர கூட்டிட்டு வந்துட்டிங்களா இல்லையா.. இப்பவே மணி ஆறாச்சு.. நைட்டுக்குள்ள சர்ஜரி பண்ணனும்.. அப்புறம் சர்ஜன் இரண்டு நாள் கழிச்சு தான் வருவாரு.. நாளைக்கே சம்பத் நிலைம மோசமாயிடும்.. தேவையில்லாம கால வெட்டி எடுக்க வேண்டியிருக்கும்.."

பதறிப் போனாள் ராணி.

"ய்யோ.. அப்படியெல்லாம் செய்யாதிங்க டாக்டர்.. கொஞ்ச நேரத்துல மறுபடியும் டோனரோடு உங்கள பாக்குறேன் சார்.."

தன் கணவனுக்கு கால் இல்லாமல் வீல் சேரில் போவது போல அவள் கண் முன்னே நிழலாடியதும் உடனே முடிவெடுத்து விட்டாள்.

சுவர் ஓரமாய் ஒதுங்கியவள், முத்துவை உடனே அழைத்தாள்.

"எனக்கு ஒகேங்க.."

"அப்ப ப்ரா பேண்டிஸோட போஸ் கொடுக்க நிஜமா சம்மதிக்கிறிங்களா..?"

"ஆமா.. ஆமா.. உடனே டோனர வரச் சொல்லுங்க.." எரிச்சலில் அழைப்பை துண்டித்தாள்.

ஒரிரு நொடிகளில் உடைந்து போய் அழுது விட்டாள் ராணி.

'என்ன மன்னிஞ்சிடுங்க சம்பத்..'

ஐசியூ கண்ணாடி வழியாக தன் கணவனை பார்த்தபடி கண்ணீர் வழிய நின்றாள் ராணி.